[Tελος] Περιπετειες στο Omatsuri που σχεδον κοστιζουν ζωες [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια, βρεθηκαμε στο Ruluka island, ενα νησι το οποιο  δυναστευε ο Mayor Whetton τον οποιο εξοντωσαμε μιας και μας επιτεθηκε.Παραλληλα, ο Charlie μου εκμυστηρευτηκε πληροφοριες απο το ημερολογιο του Dimitrov που με φορτισαν συναισθηματικα...

Εχοντας αφησει πισω στη Ruluka τις εντασεις, πλεαμε ηρεμα προς το επομενο νησι... Το μεγαλο αυτο νησι απλωνοταν ηδη ακριβως μπροστα μας. Μπορουσα ανετα να διακρινω τα μεγαλα βουνα που στολιζαν το εσωτερικο του νησιου, αλλα και τα μεγαλα και πυκνα δαση στα οποια χανοταν το ματι σου.
---Φτανουμε στο νησι Omatsuri παιδια... φωναξε ο Shin με το παγερο υφος ενος αεροσυνοδου.
---Τι ξερουμε γι'αυτο το νησι? ρωτησε με απορια ο κοκκινομαλλης Charlie.
---Yπαρχουν πολλες φημες γι'αυτο το νησι... Ειναι ενα νησι παραδεισος που ξερει να παραμενει καλα στην αφανεια και στην δημοσιοτητα ταυτοχρονα.
Μετα το βλεμμα αποριας και των δυο μας, ο Shin προχωρησε σε επεξηγηση

---Eννοω οτι το νησι εχει καταφερει να κερδισει μια πολυ μεγαλη φημη σε ολη τη Μεγαλη Γραμμη ομως ελαχιστοι ταξιδευτες, περιηγητες ή πειρατες εχουν να αφηγηθουν περιπετειες τους απ'αυτο το νησι... Δεν νομιζω να μην εχει παει κανεις...αλλα δεν μπορω να γνωριζω και τι συμβαινει...
---Γιατι, τί φημη εχει το νησι? ρωτησα κοιτώντας το ιδιο το νησι σαν να περιμενα να μου απαντησει το ιδιο.
---Γενικα ακουγεται παντου οτι το νησι ειναι κατι σαν επιγειος παραδεισος...Κατοικειται απο λιγους ανθρωπους που εχουν στησει μια πολυ καλα οργανωμενη κοινωνια. Οι τουριστες ειναι ολοι καλοδεχουμενοι και θα βρουν μερικους απο τους καλυτερους μαγειρες να τους ταισουν και ποτισουν μεχρι σκασμου, υπαρχουν διαφοροι διαγωνισμοι σκοποβολης,τοξοβολιας και αλλες αθλητικες δραστηριοτητες καθως επισης...
Απο καποιο σημειο και μετα εγω και ο Charlie ειχαμε χαθει ο καθενας στις δικες τους σκεψεις...

"Δεν καταλαβα... τι ακριβως εννοει 'καλυτεροι' μαγειρες ?? Εμεις εδω τί ειμαστε? Τι παραπανω δηλαδη κανουν εκεινοι απο μενα? Μαλλον πρεπει να ακονισω τα μαχαιροπιρουνα μου..."

"Διαγωνισμοι σκοποβολης? Super!! Τελευταια εχω γινει αρκετα καλος στο σημαδι και θα ηθελα να διαγωνιστω για να δω τι αξιζω!! "
Ο Shin ομως συνεχισε να μιλαει
---Γι'αυτο διατηρω καποιες επιφυλαξεις για το τί ακριβως...
---Παμε τωρα σ'αυτο το νησι!! τον διακοψαμε και οι δυο μαζι γυριζοντας να κοιταξουμε το νησι που πλησιαζαμε με μεγαλη ταχυτητα αφου ο ανεμος ηταν ουριος.

Λιγη ωρα αργοτερα, το καραβι μας ειχε αραξει και οι τρεις μας πατουσαμε την καθαρη και ζεστη αμμο. Συντροφια μας κραταγε το πανεξυπνο κατοικοιδιο μου ονοματι Αbsol
---Absol... μηπως θα ηταν καλυτερα να εμενες πισω για να προσεχεις το καραβι? ρωτησα διστακτικα αλλα το κατοικιδιο τριφτηκε ναζιαρικα στο ποδι μου δειχνοντας διαθεση να συμμετασχει και εκεινο σε ο,τι καναμε σε αυτο το νησι.
Η αληθεια ηταν οτι πολλες φορες το Absol ειχε μεινει πισω και ετσι δεν επεμεινα. Στραφηκα προς το δασος που απλωνοταν μπροστα μας.
---Ας φτασουμε στην πολη λοιπον! ειπα και τεινοντας την παλαμη μου προς το δασος κινηθηκα πρωτος προς το εσωτερικο...

Προχωρώντας στο βαθος του δασους, μειναμε ολοι με ανοιχτο το στομα εξ αιτιας της εκπληκτικης του ομορφιας. Διακριτικα και ησυχα ποταμακια ερεαν παντου και το γαργαρο δροσερο νερο τους εκανε τις πετρες να λαμπυριζουν σαν διαμαντι. Η χλωριδα δεν ηταν επιθετικη, απουσιαζαν σαρκοφαγα φυτα και βρηκαμε μερικους ενδιαφεροντες καρπους στα δεντρα του δασους. Εχοντας ικανοποιησει την πεινα μας, προχωρησαμε λιγο ακομα ωσπου αρχισαμε να ακουμε ηχους διαφορετικους απο τιτιβισματα πουλιων ή σουρσιμο σκιουρων. Ηταν ηχοι πολιτισμου. Δεκαπεντε λεπτα παραπανω και βρεθηκαμε μπροστα σε ενα εκπληκτικο θεαμα : η πολη την οποια ψαχναμε απλωνοταν μπροστα μας. Το κυριοτερο ομως ηταν οτι η πολη εμοιαζε σαν ενα τεραστιο λουνα-παρκ επιβεβαιώνοντας τις φημες για τις ποικιλες δραστηριοτητες που μπορουσε κανεις να απολαυσει στο Omatsuri island...

Προτου καλα καλα προφτασουμε να κλεισουμε το στομα για να μην μπει καμμια μυγα, αρχισε να εμφανιζεται ενας μεγαλος αριθμος απο γυναικες που παραταχθηκαν σε δυο σειρες σχηματιζοντας εναν διαδρομο αναμεσα σε εμας και την εισοδο της πολης. Κρατουσαν μεγαλες χρωματιστες βενταλιες με τις οποιες εκρυβαν το προσωπο τους σε αντιθεση με το μεγαλυτερο μερος των καλλιγραμμων ποδιων που στεκονταν σε ροζε γοβακια.
---Χε χε χε... φιλε...εδω ειμαστε... ειπα ξαναμμενος και οι αλλοι τρεις συμφωνησαν αμεσως μαζι μου.
Γρηγορα ομως οι γυναικες αποδειχτηκαν αντρες τραβώντας τις βενταλιες και αποκαλυπτοντας τις φατσες τους. Προτου προλαβουμε να απογοητευτουμε, την προσοχη μας τραβηξαν τρεις μεγαλοι γκριζοι ελεφαντες που ξεκινησαν να διαβαινουν τον διαδρομο που σχηματιστηκε μπροστα μας ωσπου σταματησαν και ενας αντρας που καθοταν πανω στον μεσαιο ελεφαντα πηρε τον λογο.

---Γενναιοι πειρατες της Μεγαλης Γραμμης !! φωναξε ο αντρας. Καλωσορισατε στο Omatsuri island!!
Στο ακουσμα των τελευταιων λεξεων, βεγγαλικα ξεχυθηκαν στον αερα δημιουργωντας ενα φαντασμαγορικο θεαμα.
Παρ'ολ'αυτα ομως, κατι περιεργο υπηρχε πανω σ'αυτον τον αντρα. Προσπαθησα να τον παρατηρησω οσο πιο καλα μπορουσα. Ηταν ψηλος με μαυρα μαλλια και μουστακι και ενα τρυγωνικο περιποιημενο μουσι.
---Παιδια...για ποιο λογο εχει τοποθετησει ενα λουλουδακι στον δεξυ του ωμο? ρωτησα παρατηρωντας το διακριτικο και χαμογελαστο λουλουδακι
---Αυτο σε πειραξε? Δεν κοιτας που ολοι οι υπολοιποι εχουν στο κεφαλι τους φυλλωσιές ? σαν φυτεμενες στο κεφαλι τους ειναι... μοιαζει τοσο φυσικο...
---Η μηπως αφυσικο? ρωτησα παραξενεμενος και υποπτευμενος ταυτοχρονα.

---Ειμαι ο αρχηγος της κοινοτητας του Omatsuri... λεγομαι Baron Omatsuri!!
Στο σημειο αυτο τα τσιρακια του τον χειροκροτησαν ολα μαζι.
---Στο Omatsuri, o επισκεπτης μπορει ανετα να απολαυσει οποιαδηποτε δραστηριοτητα, υπηρεσια ή ασχολια...
Μεχρι εδω ακουγοταν τελειο ωσπου ο Baron εθεσε την προυποθεση
---Αρκει να μπορεσετε να τα καταφερετε στο Ordeal of Hell...
Eδω επεσε σιωπη και το μονο που ακουστηκε ηταν η ερωτηση μου
---Ποτε ξεκιναμε? Αμεσως ο Shin με τραβηξε λιγο παιρνοντας εκεινος τον λογο.
---Τι ακριβως ειναι αυτο?
---Το Ordeal of Hell ειναι μια σειρα απο διαγωνισμους στους οποιους θα πρεπει να φανερωσετε την δυναμη, την εξυπναδα και το ταλεντο σας... Ειστε ετοιμοι??
---Φυσικα!!

Χωρις να προλαβουμε να το συζητησουμε ή να το σκεφτουμε, και μετα την βιαστικη μου απαντηση, ο Baron Omatsuri αφησε ενα χαμογελο και κουνησε το χερι του. Αμεσως ολοι οι παρατεταμενοι αντρες εγιναν καπνος και ο φραχτης τραβηχτηκε για να μας φανερωσει μια μεγαλη εξεδρα με μια πισινα στην μεση. Ενας μικρος ξυλινος διαδρομος οδηγουσε στο κεντρο της πισινας που υπηρχε ενα υψωμα στο οποιο μας οδηγησαν μερικοι αντρες. Ο Baron Omatsuri εμφανιστηκε σε ενα κεντρικο σημειο της εξεδρας περιτρυγιρισμενος απο εκατονταδες αντρες οι οποιοι ειχαν επισης εκεινο το φυτο στο κεφαλι τους. Μετα τις τυπικες εισαγωγες ο Baron Omatsuri περασε στο ψητο:
---Ο πρωτος διαγωνισμος , ειναι διαγωνισμος ψαρεματος!! Ο στοχος ειναι να πιασετε εντος πεντε λεπτων μεγαλυτερο ψαρι απο τον ανταγωνιστη σας...
---Και ποιος ειναι αυτος? ρωτησε ο Charlie
---Σας παρουσιαζω... τον Muchigoro!!!

O Mutsigoro ηταν ενας χαζουλης αντρας με ασταθες βαδισμα που εφτασε  μπροστα μας και μας κοιταξε με το βλεμμα της αγελαδας. Προφανως ειχε και εκεινος το χαρακτηριστικο λουλουδι στο κεφαλι που συνεχιζε να μας παραξενευει μεν, δεν ασχοληθηκαμε ομως γιατι ο Baron Omatsuri συνεχισε να μιλαει.
---Μπροστα σας εχετε ενα μικρο ενυδρειο με χρυσοψαρα και δυο μικρες αποχες. Μια για την καθε ομαδα. Τα ψαρια που θα μαζεψετε θα πρεπει να τα τοποθετησετε στους μεγαλους κουβαδες που επιπλεουν στην πισινα γυρω σας. Απαγορευονται τα σπαθια !!
Ο αγωνας ξεκιναει....τωρα!!!
Ο Baron Omatsuri πυροβολησε στον αερα και το πληθος των θεατων ζητωκραυγασε φωναζοντας το ονομα του Mutsigoro.