Επαναφέροντας τους στοχους [Τελος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια πηγα τυχαια στο Island of Mist  οπου βοηθησα τον Luis Darc, μελος του Κονκλαβιου του νησιου εναντιον ενος αλλου μελους, του Anieri. Γνωριστηκα και με εναν μυστηριωδη τυπο που δεν μου ειπε το ονομα του(τον ακολουθο του παντως τον ελεγαν Soka), αλλα κατι μου ελεγε οτι θα τον ξανασυναντουσα...Μετα απο επιτυχημενες και αποτυχημενες αποστολες και εχοντας εισπραξει την αμοιβη μου, γυριζω πισω στην South Blue...

Βρισκομουν στο πιλοτηριο καθισμενος σε μια καρεκλα με τα ποδια απλωμενα κατω απ'το τραπεζι στο οποιο ειχα γειρει ολο μου το σωμα παιρνοντας εναν ελαφρυ πρωινο υπνακο...Η μυτη και τα αυτια μου κινηθηκαν σιγα και αμεσως ανοιξα τα ματια μου αργα, νυσταγμενα, κουρασμενα...σαν χελωνα.
Κοιταξα απεναντι στον τοιχο και ειδα το ημερολογιο εδειχνε 30 Μαρτιου
---Δηλαδη 31 σημερα... ειπα με μισοκλειστα ματια και τριβοντας το κουτελο μου με την εξωτερικη πλευρα της παλαμης μου.
Εφαγα στα γρηγορα κατι για πρωινο και βγηκα βιαστικα εξω καθως ειχα δει να πλησιαζω σε ενα νησι. Η αληθεια ηταν οτι η σκουνα ονοματι "Αμλετ" τα πηγαινε καλα και οσο εγω κοιμομουν με ειχε οδηγησει σε ενα νησι.
Βγαινοντας εξω αντικρυσα τις λεπτομερειες του νησιου.
---Δεν νομιζω να εχω ερθει... ωραια! ειπα νοιωθοντας οτι η μερα ξεκινουσε καλα...

Ο Αμλετ διεσχισε το ηρεμο ποταμι του νησιου που απ'οτι εβλεπα χωριζε στα δυο το χωριο που απλωνοταν μπροστα μου. Οι ανθρωποι φαινονταν αρκετα ησυχοι και φιλικοι. Μολις αραξα τον Aμλετ και πηδηξα εξω αισθανθηκα ιδιαιτερα οικεια. Τα ομορφα κωνικα μυτερα παραδοσιακα οικηματα με ευχαριστουσαν και με εκαναν να νοιωθω σαν στο σπιτι μου.Αποφασισα να κανω μια βολτα στην πολη υιοθετώντας το κενο, απροσδιοριστο και πολλες φορες χαζο βλεμμα των τουριστων.
Χαζευοντας δεξια αριστερα συναντησα εναν μετριου αναστηματος μαυρομαλλη αντρα που εσερνε ενα καροτσι με ξυλα ιδρωμενος.

---Χαιρετε! ειπα χαμογελαστος. Μπορω να σας ρωτησω κατι?
---Βεβαιως! απαντησε εκεινος επισης χαμογελαστος.
---Ξερετε...Μπορει να σας φανει καπως χαζη η ερωτηση μου, αλλα σε ποιο νησι βρισκομαι?
---Το νησι αυτο ειναι το Karate island!
---Α...Ξερετε ταξιδευω μονος και δεν γνωριζω πολλα πραγματα...Μπορειτε να μου συστησετε ενα καλο εστιατοριο για να γευματισω?
---Ναι υπαρχουν πολλα... κυριως στον παραποταμιο δρομο εκει, ειπε δειχνοντας προς καπου, αλλα συγγνωμη ταξιδιωτη, θα σου προτεινα πριν φας , να περασεις απο την Μεγαλη Αρενα του νησιου οπου διεξαγεται ο ημιτελικος ! Το Karate island φιλοξενει δυο αρκετα δυνατα Dojo: Dojo του Karate και Dojo του Boxing. Αυτα τα δυο κανουν συχνα διαγωνισμους αναδειξης ισχυρων νεων και απο στιγμη σε στιγμη θα ξεκινησει ο ημιτελικος!Η Αρενα ειναι εκει, ειπε δειχνοντας ενα ψηλο κτηριο.
---Ενταξει ενταξει ευχαριστω, θα παω! απαντησα κουρασμενος απο τις πολλες πληροφοριες και κινησα προς την αρενα.
Ανακουφιστηκα που τον αφησα πισω καθως μου θυμιζε τους κλασσικους τυπους που "πλασαρουν" στους ταξιδιωτες τα αξιοθεατα του τοπου τους.
Εκεινος ομως βλεποντας με να φευγω, εβγαλε απο την τσεπη του ενα baby denden mushi κοιταζοντας με συνομωτικα και πονηρα...

Eντελως ξεγνοιαστος εγω κατευθυνθηκα αμεσως για το ψηλο κτηριο που μου ειχε δειξει ο ντοπιος. Εφοσον δεν ειχα τιποτα να κανω, μπορουσα να παρακολουθησω τον ημιτελικο μεταξυ Boxing και Karate...Eξω απο το κτηριο βρισκονταν αρκετοι ανθρωποι που ειτε επαιρναν λιγο αερα , ειτε λιγο καπνο.
Στην εισοδο, πληρωσα μερικα belli και προχωρησα μεσα.
Υπηρχε παρα πολυς κοσμος που στεκοταν ορθιος για να παρακολουθησει τον ημιτελικο που θα ξεκιναγε σε λιγο. Στο κεντρο της κυκλικης αιθουσας βρισκοταν η αρενα γυρω απο την οποια καποιοι σωματώδεις αντρες απομακρυναν τους θεατες απο φοβο εξωτερικης παρεμβασης στον αγωνα, αφηνοντας μοναχα μια χουφτα ανθρωπους προφανως προπονητες,συντελεστες και φυσικα τους διαγωνιζομενους. Μεσα στην αιθουσα υπηρχε μεγαλη καπνα.Εγω δεν μπηκα μεσα στον κοσμο ομως και αποφασισα να παρακολουθησω στεκομενος τερμα πισω.
Εφοσον δεν ειχε ξεκινησει ακομα ο αγωνας, επεστρεψα στην εισοδο οπου πωλειτο μαλλι της γριας και ψημενα καστανα. Aγορασα μερικα και σταθηκα στο κεντρικο χωλ οπου μπροστα μου ανοιγοταν η μεγαλη αιθουσα της αρενας, πισω μου ηταν το κυλικειο και η εισοδος, δεξια και αριστερα μου ηταν κατι σκαλες που προφανως οδηγουσαν στον εξωστη και μαλλον δεν επιτρεποταν να μπεις. Ακουμπησα σε εναν τοιχο δεξια και περιμενα να ξεκινησει το θεαμα.Αν και δεν εβλεπα απο κει που ημουν, θα καταλαβαινα ποτε ξεκιναγε απο τις κραυγες των φιλαθλων...

Αφου καθομουν εκει για πεντε λεπτα με τον αγωνα να μην εχει ξεκινησει ακομα, με πλησιασε ενας κοντουλης ξανθος νεαρος , στην ηλικια μου πρεπει να ηταν.
---Γεια σας...Να σας ρωτησω, γιατι ειναι κλειστος ο εξωστης?
---Δεν ξερω φιλε... απαντησα μπουκώνοντας το στομα μου με μερικα καστανα. Φαινεται οχι μονο η απαντηση μου δεν τον εκανε να καταλαβει οτι δεν ημουν υπευθυνος εκει, αλλα το βαριεστημενο μου υφος του ενισχυσε την εντυπωση οτι δουλευα εκει.
---Μα...Γιατι? Δεν σας ειπαν?
---Και γιατι να μου πουν? Με ξερουν? απαντησα εγω πολυ φυσικα
---Α...επειδη σας ειδα να στεκεστε σ'αυτο το σημειο νομιζα οτι δουλευατε εδω.
---Οχι οχι απλος θεατης ειμαι . Απαντησα χαμογελαστος.
---Α! απαντησε εκεινος καπως πιο ευθυμος, τελοσπαντων, ξερετε αν θα ανοιξουν τον εξωστη για να βλεπουμε και απο κει?
---Οχι δυστυχως, αν και θα προτιμουσα να παρακολουθω απο κει πανω παρα απο δω πισω...απαντησα καπως κατσουφιασμενος
---Και γιατι δεν παμε? ρωτησε εκεινος με ενα πονηρο χαμογελο. Δεν μας εμποδιζει τιποτα εκτος απο μια κορδελα!
Εμεινα για λιγο σκεπτικος.Την σιωπη μου εσπασαν ιαχες απο την αρενα.
---Παμε ο αγωνας ξεκιναει!Θα τον χασουμε!

Σκεφτηκα οτι η καλυτερη επιλογη μου ηταν να ανεβω στα κλεφτα μαζι με τον νεαρο δινοντας αξια στα belli που εδωσα. Με γρηγορο αλλα διακριτικο βαδισμα διασχισαμε τις σκαλες και βρεθηκαμε στον αδειο σκοτεινο εξωστη. Πραγματικα ηταν ολος δικος μας! Προσπερνώντας τα αδεια καθισματα προχωρησα μεχρι την "κουπαστη " του εξωστη αφηνοντας πισω τον νεαρο. Κοιταξα κατω και επιβεβαιωσα την αποψη μου οτι απο κει υπηρχε πληρης θεα της αρενας. "Κατι δεν παει καλα ομως" σκεφτηκα κοιταζοντας κατω. Αν και πριν ακουσαμε τον αγωνα να ξεκιναει, τωρα επικρατουσε ενα κλιμα πανικου. Στην αρενα ειχαν μπει προπονητες και διαφοροι αλλοι που ειχαν κανει εναν κυκλο γυρω απο τον ενα διαγωνιζομενο που ηταν ξαπλωμενος στο εδαφος. Απο πανω ειχε μολις εμφανιστει ενας γιατρος που τον φροντιζε. Λιγο αργοτερα θα καταλαβαινα τι ειχε συμβει. Ηδη καποια βλεμματα στραφηκαν και με κοιταξαν με μισος. Τεσσερις φρουροι εμφανιστηκαν στην σκαλα του εξωστη
---Αλτ! φωναξε ο ενας απ'αυτους. Μην κουνηθεις καθολου!
---Γιατι? απαντησα εγω
---Ρωτας γιατι? απαντησε, γιατι πεταξες την μποτα στο κεφαλι του διαφωνιζομενου! Ελα τωρα μαζι μας...
---Τι λετε τωρα? Εγω μολις ηρθα εδω μαζι με ενα παιδι .... ειπα και κοιταξα τριγυρω για να βρω τον τυπο που με παροτρυνε να ερθουμε εδω πανω. Αυτος ομως μαλλον ειχε γινει καπνος και συντομα συνειδητοποιησα ποσο ηλιθιος ημουν που επεσα στην παγιδα τους.
"Δεν μπορω απλα να τους αφησω να με ενοχοποιησουν!"

Πισω τους στην σκαλα ειδα να εμφανιζονται αρκετοι εξαγριωμενοι αντρες που μαλλον ηθελαν να παρουν μερος στην ενοχοποιηση μου...
"Ηθελα να ξερα ποιος και γιατι εστησε τετοια πλεκτανη εναντιον μου..." Σκεφτομουν ενω ειχα ακομα αποσταση απο τους φρουρους.
"Πολυ καλο το σχεδιο να με οδηγησετε πανω και μολις ξεκινησει ο αγωνας να τραυματισετε οι ιδιοι απο καπου εναν διαγωνιζομενο κατηγορωντας τον μονο που θα υπηρχε πανω στον εξωστη....Ξεχασατε ενα πραγμα ομως...την ΔΙΑΦΥΓΗ μου!"

Λιγο πριν πλησιασουν αρκετα οι φρουροι, κοιταξα κατω και ειδα να κρεμεται στην ακρη ενα μεγαλο σχοινι που ισως βοηθουσε την αυλαια.Πηδηξα και κρατώντας το κατεβηκα κατω. Πολλοι ηταν εκεινοι που με παρακολουθουσαν να κατεβαινω γνωριζοντας οτι "εγω το εκανα" οποτε θα με αναλαμβαναν εκεινοι αν δεν χωνομουν μεσα στο πληθος που φωναζε.
Η φωνη του φρουρου που ειπε "Κλειστε ολες τις πορτες! Ο δραστης θελει να το σκασει!" ηρθε να δεσει με τις κραυγες καποιων γυρω μου "Πιαστε τον εδω ειναι!" και "Ρουφιανε δεν μας ξεφευγεις!" ή "Ελα ρε κοτα στα χερια μου να σου δειξω εγω"
Ευτυχως στο κυνηγητο ημουν παντοτε καλος οποτε ξεφυγα απο τους τυπους που ηθελαν να παρουν την δικαιοσυνη στα χερια τους. Πηγα στην τουαλετα μηπως βρω εκεινα τα κλασσικα βρωμικα αλλα ακρως αποτελεσματικα σε περιπτωση διαφυγης παραθυρακια. "Ναι βρηκα ενα!" σκεφτηκα πηδώντας και πεφτοντας απο την εξω μερια του κτηριου. Δεν ηταν πολυ ψηλα αλλα την εβγαλα καθαρη."Που θα παω ομως?"σκεφτηκα και κοιταξα τριγυρω. Μια αμαξα με δυο αλογα που βρισκοταν εκει ηταν το καλυτερο για μενα. Δεν μπηκα μεσα, αλλα δεθηκα απο κατω αν και υπηρχε κινδυνος ο δρομος να γδαρει την πλατη μου οταν θα ξεκιναγαμε. Πραγματι αμεσως μπηκε ενας τυπος στην αμαξα και αφου την ξεκινησε, εβγαλε ενα dendenmushi και ειπε
---Eδω Jerry. Oλα καλα

Εμεινα κατω απο την αμαξα ακουγοντας καθε κουβεντα αυτου του τυπου.
---Σιγουρα? Δεν εχεις αφησει κανενα ιχνος? ακουστηκε το dendenmushi
---Οχι μην ανησυχεις...Θα σου περιγραψω ακριβως τί εκανα...Τρια ατομα χρειαστηκαν για τη δουλεια. Βασικα τεσσερα μαζι με τον τυπο που αυτη τη στιγμη θα τρωει το ξυλο της χρονιας του χιχιχι...
Τελοσπαντων, εβαλα εναν ανθρωπο μου να στεκεται στην πλατεια και να ψαρευει κοσμο μεχρι να βρει καποιο κοροιδο τουριστα και να τον στειλει στην αρενα.
Οσο μιλαγε εσφιγγα τις γροθιες μου. Η αμαξα ειχε ηδη ξεκινησει και εγω απο κατω με το ζορι κρατιομουνα.
---Μετα, θα ενημερωνε τον δευτερο ανθρωπο μου, που θα τον οδηγουσε στον εξωστη. Μεχρι τοτε,ο τριτος θα ειχε επιτεθει απο τον εξωστη στον Zjen και θα εξαφανιζοταν αμεσως, οπως ακριβως και ο δευτερος ανθρωπος μου αφηνοντας καποιον τυχαρπαστο αγνωστο στο ελεος των νευριασμενων ντοπιων...χαχαχα
Η αληθεια ηταν οτι για μια ακομα φορα επαιζα καλα το ρολο μου στα σχεδια οποιουδηποτε ηθελε να μου κανει κακο. Δεν θα το αφηνα να περασει ετσι ομως... Μολις σταματαγε η αμαξα θα εδειχνα σ'αυτον τον Jerry την δυναμη της γροθιας μου....

H φωνη στο dendenmushi ακουστηκε ξανα
---Συγχαρητηρια Jerry. Eφερες μια ακομα αποστολη ξανα εις περας...
---Σε ευχαριστω πολυ...Mπορω να πω οτι υπηρχαν αρκετα αξιοσημειωτα εμποδια...
---Το πιστευω. Ηταν το νησι στο οποιο μεγαλωσες. Λογικο οταν κανεις εκει μια δουλεια να συναντας εμποδια. Η θεση σου στην Modern Affairs ομως, σου αξιζει...Σε αφηνω τωρα. Θα τα πουμε και απο κοντα.
Το den den mushi επαυσε και ο Jerry επεσε σε σιωπη. Εγω ομως επεσα σε βαθεις αναλογισμους.
"Modern Affairs?" σκεφτομουν κρατοντας με το ζορι την κατω μερια της αμαξας."Modern Affairs?Kατι μου λεει αυτο το ονομα...." Εστυψα το μυαλο μου να καταλαβω απο που γνωριζα αυτο το ονομα. Για αρκετη ωρα προσπαθουσα να καταλαβω σε ποιο απο τα ταξιδια μου ειχα ακουσει για αυτη την εταιρια."Μηπως την ειχαν αναφερει ο Woonan και οι αλλοι πειρατες?" σκεφτηκα και το απερριψα αμεσως. Ο Hayari ή καποιος αλλος απο το Elfheim island απορριφθηκαν επισης. Για αρκετη ωρα νομιζα οτι την ειχαν αναφερει οι επαναστατες με τους οποιους ηρθα σε επαφη στο νησι Κashamin. Moνο λιγο αργοτερα θυμηθηκα ακριβως που ειχα ακουσει ξανα αυτο το ονομα.
"Σωστα! Στο Todash! Λιγο πριν το νησι Todash που πηγα κρυμμενος σε ενα καραβι, ακουσα τρεις τυπους να αναφερουν αυτη την εταιρια...Δουλευαν για εκεινη..." Τα πρωτα κομματια ενος μεγαλου παζλ που θα συναντουσα αρκετα συχνα απο κει και περα , αρχισαν να ενωνονται...

Η φωνη του Jerry ακουστηκε ξανα. Μαλλον μιλαγε μονος του νομιζοντας οτι δεν τον ακουει κανεις
---Χεχεχε...Λυπαμαι που θα σας βοηθησω να σφαχτειτε μεταξυ σας...χεχεχε

"Ωπα ωπα ομως...Υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν καταλαβαινω...Γιατι μια εταιρια που γνωρισα κλεβοντας της ενα φρουτο του διαβολου που ηθελε να δωσει σε καποιον Daisuke,θελει να βαλει τους κατοικους του karate island να σφαχτουν μεταξυ τους μεσω αυτης της προβοκατσιας?Τι οφελος και σκοπους εχει? Ποιος ξερει αραγε... ισως καποτε μαθω..."

Καποια στιγμη η αμαξα σταματησε αλλα αποφασισα να περιμενω πρωτα και μετα να πεταχτω εξω.
Περιμενα λιγα δευτερολεπτα μεχρι να ακουσω τα βηματα του να απομακρυνονται. Σηκωθηκα ορθιος και τιναξα τα ρουχα μου για να φυγουν οι πολλες βρωμιες αφου η αμαξα φροντιζε να περναει απο καθε λακκουβα που ηταν γεματη με λασπονερα πιτσιλώντας τον λαθραιο επιβατη της...
Ενω κοιταζα τον δρομο απο τον οποιο ηρθαμε ενοιωσα ενα χερι να μου πιανει τον ωμο...
Γυρισα αποτομα και αντικρυσα εναν τυπο που μαλλον ηταν ο Jerry που αν και δεν ειχα δει καθολου εξωτερικα, οι μποτες και το πατελονι του στα οποια επεσε αναγνωριστικά το ματι μου , ηταν εκεινου που βγηκε απο την αμαξα λιγο πιο πριν...

Ο Jerry ειχε ανοιχτα -σχεδον ασπρα!- σγουρα μαλλια.Το βλεμμα του ηταν αρκετα βλοσσυρο για να καταλαβω οτι δεν αστειευοταν, και η σκουρα στολη που φοραγε σε συνδυασμο με τα γαντια που στολιζαν τα χερια του εδειχναν οτι δεν θα "επαιζα" μαζι του...
---Ξερεις... ειπε, δεν μου αρεσουν αυτοι που το παιζουν εξυπνοι. δινοντας μου μια γερη γροθια στα μουτρα με πεταξε πισω.
Αυτη η γροθια ηταν πραγματικα δυνατη, ειχα νοιωσει σαν να μου χτυπανε ενα τηγανι στο κεφαλι.Ο πονος ομως ηταν στιγμιαιος και η αδρεναλινη που αρχιζε να ξεχειλιζει μεσα μου με εκανε να το ξεχασω. Κανονικα θα επεφτα φαρδυς στο εδαφος αλλα αρπαχτηκα απο το πομολο της αμαξας και στην ουσια κρεμαστηκα απο κει. Γυρισα στον Jerry και του εδωσα μια κλωτσια στο προσωπο λεγοντας
---Ξερεις... ουτε εμενα μου αρεσουν οι ρουφιανοι...Και εκει στην αρενα φροντισες να παιξεις καλα το ρολο σου.Ο τυπος επεσε και εκεινος κατω αλλα σηκωθηκε αμεσως .
---Αληθεια ποιος εισαι και γιατι με παρακολουθεις? ρωτησε κοιταζοντας με απο πανω ως κατω
---Ειμαι εκεινο το "κοροιδο" που ελεγες το οποιο θα ετρωγε ξυλο απο τους ντοπιους. Παρεπιπτοντως ωραιο το σχεδιάκι σου αλλα μαλλον δεν θα παιξω...