[Τελος]Μεγαλη μαχη στο Elfheim...Ελευθερος ξανα! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

8η ιστορια
Χαρακτηρες που θα συναντησετε:

Spoiler:

Στην προηγουμενη ιστορια βρεθηκα μαζι με τους Woonan Pirates στο Bliss Kingdom oπου καναμε μια γρηγορη αθορυβη σταση για να προμηθευτουμε ενα χημικο υγρο απο καποιον νεαρο επιστημονα ονοματι Eric. O Captain Woonan μας εξηγησε οτι το υγρο αυτο, το πετρελαιο που πηραμε απο το Endless Waste και τα νεκρα αλογα απο το Mejis island, εχουν να κανουν με μια συμφωνια του Woonan που επρεπε να εξασφαλισει (εναντι ανταλλαγματων) αυτα τα υλικα σε καποιον που θα συναντουσαμε στο Elfheim island...O Droupy ,  o καλυτερος μου φιλος στο πλοιο, το εσκασε κλεβοντας μια βαρκα και κατευθυνομενος προς το Elfheim island oπου μαλλον βρισκοταν εκεινος που τον εβαλε να κατασκοπευει τον Woonan. Ti μας επεφυλασσε το Elfheim island?

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ MAΣ ΑΠΟ Bliss Kingdom


Το γλυκο ανοιξιατικο πρωινο και ο γενναιοδωρος ηλιος σου εφτιαχναν την διαθεση...Εμενα καθολου...Ειχα ξυπνησει απο τις 4 και ειχα κοιμηθει στις 2... Ημουν τρομερα αγχωμενος και ανησυχος. Κατι μεσα μου ελεγε οτι στο Elfheim island δεν θα ειχαμε μια απλη ησυχη και ανωδυνη σταση οπως για παραδειγμα στο Bliss Kingdom. Kατι μου ελεγε οτι θα ειχαμε παρατραγουδα."Στο νησι αυτο βρισκεται το ατομο με το οποιο εχει κανει το μυστικο deal o Woonan. Δεν ξερω ποιος μπορει να ειναι και τι σκοπους εχει..." ειχα βγει στο καταστρωμα και χαζευα το elfheim island που σαν μικρη κουκκιδα φαινοταν στο βαθος του οριζοντα..οι σκεψεις μου ηταν πολυ μπερδεμενες..Παραλληλα ο Droupy εχοντας ξεφυγει απο το πληρωμα, μας ειχε καταλυσει εδω, στον εντολοδοχο του. "Ποιος μπορει να ειναι?Aν ειναι ο Hayari τοτε θα βρω τον μπελα μου καθως εξ αιτιας μου o Droupy εφυγε αφου τον κατεδωσα στον καπετανιο ..."O Hayari ηταν ενας διασημος κριτης και σχεδιαστης μοδας που με ειχε απειλησει-αναγκασει να μπω στο πληρωμα του Woonan και να δινω αναφορα στον Hayari για ο,τι συνεβαινε στο πλοιο...Πραγμα το οποιο επραττα...Γιατι αν δεν το εκανα, ο Hayari θα σκοτωνε οχι μονο εμενα, αλλα και τον παππου μου. Το μονο προσωπο το οποιο νοιαζοταν για μενα...Δεν θα επετρεπα να παθει τιποτα και γι'αυτο ειχα μπλεχτει σε ολο αυτο...
Κατι μου ελεγε ομως οτι ισως ερχομουν αντιμετωπος με καταστασεις που δεν μπορουσα να χειριστω και αντιμετωπισω...

Eνα χερι με αγγιξε απο πισω και τιναχτηκα. Ηταν ο Eddy που με κοιτουσε με ενα φιλικο αληθινο βλεμμα. Ισως καταλαβαινε καποιες απο τις σκεψεις μου.
---Oλα καλα? με ρωτησε δειχνοντας ενδιαφερον
---Ναι... του απαντησα καπως διστακτικα.
---Προαισθανομαι οτι κατι κακο θα συμβει σε αυτο το νησι...ειπε και κοιταξε τον ουρανο. Αναμεσα στα λευκα χαρακτηριστικα γλαροπουλια που σιγοτραγουδουσαν σε ναυτικους και πειρατες, τριγυριζε και ενα μαυρο πουλι... μαλλον κορακι. Ο Eddy βλεπωντας το εκλεισε τα ματια του και ακουμπησε το αριστερο του χερι στην καρδια του.
---Eddy, οτι και να συμβει , θελω να ξερεις οτι εισαι απο τα ατομα που εκτιμω περισσοτερο εδω μεσα...
Εκεινος μου χαμογελασε και χωρις να βγαλει λεξη πηγε στα κατω πατωματα. Ηξερα οτι το ιδιο ενοιωθε και εκεινος.

Λιγο αργοτερα ειχαμε δεσει το πλοιο στο λιμανι και ειμασταν ετοιμοι να κατεβουμε.Ο Woonan ως συνηθως εβγαλε τον λογο του. Φωναζε τοσο δυνατα ωστε να τον ακουμε ολοι.

---Λοιπον! Δεν πειραζουμε τιποτα σε αυτο το νησι...Θα κατεβειτε και θα ακολουθειτε αθορυβα...Θα σχηματισουμε δυο γραμμες αλλα δεν θα δειχνετε ετοιμοι για μαχη...Θα κουβαλησετε τα αλογα μεσα σε μεγαλες σακουλες και τα τρια βαρελια με το πετρελαιο και το μπιτονι απο την αποθηκη.Ετσι δεν θα φανει σαν να ηρθαμε εχθρικα αλλα να ειστε ετοιμοι για ολα...Επισης! Εχετε τα ματια σας δεκατεσσερα μην τυχον δουμε τον Droupy...
Aφου φορτωθηκαμε τα υλικα, ξεκινησαμε να κατεβαινουμε...Πατησα την ζεστη αμμουδια του Elfheim και θυμηθηκα τις φορες που περασα ομορφα σε αυτα τα νερα...Τοτε που ο παππους μου με εφερνε βολτα κρατώντας με απ'το χερι ή οταν ερχομουν με κοπελες ή με φιλους...
Πλεον δεν ερχομουν για να περασω καλα, αλλα ως πειρατης...Πηραμε τον δρομο προς την Parmil με τα γονατα μου να τρεμουν . Ακολουθώντας τον δρομο προς την μοναδικη πολη δεν κοιταξε κανεις μας πισω...Εαν το εκανε ισως παρατηρουσε στο βαθος του οριζοντα ενα καραβι ξεχωριστο...Ενα καραβι που δεν ηταν πειρατικο..Πανω του κυματιζε μια λευκη σημαια με ενα γαλαζιο γλαρο ζωγραφισμενο πανω...Ενα πλοιο των Marines...

Περπατώντας στον δρομο μεχρι το Elfheim island ενοιωθα να ξυπνουν μνημες μεσα μου...Ξεπηδουσαν οσο κοιταζα καθε κομψο σπιτι, καθε πετρα στις ακρες των δρομων και καθε θαμνο στις πλατειουλες και στις αυλες των σπιτιων... Οι ανθρωποι μας κοιταζαν με το γνωστο κουτσομπολιστικο βλεμμα του ανθρωπου που εξεταζει απο πανω ως κατω οποιον περναει απο μπροστα του .Δεν αντιδρουσαν ομως ...Φανταζοντουσαν οτι ειμασταν εργατες που μεταφεραμε αντικειμενα σε καποιο μαγαζι ισως...Τα οπλα μας ειχαμε φροντισει να τα κρυψουμε και τα βρωμικα πειρατικα μας ρουχα μας εδιναν το καταλληλο καλυμμα παρομοιαζοντας μας στην καλυτερη περιπτωση με εργατες ορυχειου...
Φτασαμε στην κεντρικη πλατεια του Elfheim island. Ηταν πρωι και οι πολλοι ανθρωποι που περναγαν απο κει ηταν βιαστικοι και αγουροξυπνημενοι. Διεκρινα δυο-τρεις γνωστους μου αλλα γυρισα το κεφαλι απο την αλλη μερια...Οχι οτι ειχα προβλημα να με δουν, αλλα δεν ηθελα να μιλησω σε κανεναν.Περα απο τον παππου μου, ολοι οι κατοικοι της πολης Parmil με αηδιαζαν και τους σηχαινομουν. Κοιταξα τους υπολοιπους πειρατες και ειδα τα βλεμματα τους παγωμενα. Ειχαν αφησει τα υλικα που κουβαλουσαμε στο εδαφος και ειχαν καρφωσει τα παγωμενα σοβαρα τους βλεμματα σε κατι που δεν ειχα δει...Γυρισα και ειδα κατι που με ξαφνιασε...

Απεναντι βρισκοταν ο Droupy... Στεκοταν εκει, ευθυτενης, σοβαρος, με ματια γουρλωμενα και στεγνα με την αρπα στο δεξυ του ποδι. Απο μας, μπροστα μπροστα στεκονταν ο Woonan, o Jastin o Eddy ο Teefan ο Darwin και εγω. Αυτο που συνεβη μετα ηταν αρκετα παραδοξο...Πισω απο τον Droupy, στεκοταν τοση ωρα μια γυναικα η οποια δεν φαινοταν...Τωρα εκανε την εμφανιση της...Ηταν σχετικα κοντη, καστανοξανθη με το μαλλι πιασμενο πισω και το χερι ακουμπησμενο με χαρη και τσαχπινια στην μεση. Με το αλλο βασταγε ενα μικρο ραβδι σε αμυντικη σταση. Το ντυσιμο της σεμνο και κομψο με εμφαση στη λεπτομερεια. Η κοκκινη φουστα της λικνιζοταν με το φυσημα του αερα...Καταλαβα αμεσως ποια ηταν...."Madame Eve!!" μου ξεφυγε χωρις ομως να μ'ακουσει κανεις. H Madame Eve ηταν μια διασημη σχεδιαστρια μοδας απο τις λιγες που συνεργαζονταν αρμονικα με τον Hayari..."Τι σχεση εχει ομως με τον Droupy?"σκεφτηκα και μου ηρθε αμεσως φλασια :"Μα βεβαια ! Αυτη εδινε εντολες στον Droupy! Για αυτην δουλευε!" Θυμηθηκα τοτε που ακουσα στο den den mushi του Droupy μια γυναικεια φωνη που ομως μου ηταν αρκετα οικεια και γνωστη...Φυσικα η Madame Eve! Την ηξερα γιατι πολλες φορες εκανε επιδειξεις μοδας και διαφορα κοσμικα γεγονοτα στο νησι και μαλιστα ερχοταν συχνα στο εστιατοριο που δουλευα μιας και ηταν απο τα πιο καλοφημα και πολυτελη."Γιατι η Madame Eve να κατασκοπευει τον Captain Woonan ομως?" Προσπαθησα να παρακολουθησω την συζητηση μηπως καταλαβω κατι...

---Droupy?? ρωτησε ο Woonan με το ενα ματι του να γυαλιζει
Εκεινος δεν απαντησε αλλα εδειχνε να ειναι ετοιμος για μαχη.
---Και εσυ ποια εισαι? ρωτησε την Madame Eve
Εκεινη ταλαντευσε με το αριστερο της χερι το μαλλι της και απαντησε
---Ειμαι η Madame Eve...Ειμαι σχεδιαστρια στο νησι Elfheim...
---Μαλιστα....Και για ποιο λογο και τι σκοπους ειχες οταν με κατασκοπευες μεσω του Droupy?Ε?? O Woonan εδειχνε να νευριαζει
---Οι σκοποι μου ειναι προσωπικοι κυριε...Λυπαμαι...
---Τοτε θα αντιμετωπισετε την οργη μας! ουρλιαξε ο Woonan
Εκεινη την στιγμη ο Woonan εκανε την κινηση να βγαλει το σπαθι του αλλα ο Droupy και η Madame Eve ειχαν ηδη αρχισει την επιθεση. Ο Droupy με το ποδι του σηκωσε σαν μπαλα την αρπα στον αερα και την επιασε αρχιζοντας να επιτιθεται με νοτες δεξια-αριστερα. Η Madame Eve με το ραβδι της σχηματιζε κυκλους οι οποιοι αποκτουσαν ογκο και μαζα κατευθυνομενες προς τον στοχο τους.

Η Madame Eve πεταξε εναν τετοιο κυκλο προς τον Woonan o oποιος πεταχτηκε πανω σε δυο πειρατες που βρισκoνταν πισω του. Το σπαθι του επεσε λιγα μετρα μακρια. Ο Droupy συνεχισε να επιτιθεται με νοτες εναντιον των πειρατων οι οποιοι εκαναν μικρα βηματα προς τα πισω.Ο Droupy, παροτι τον ειδα να καρφωνει τα ματια του σε μενα, καταλαβα οτι δεν ηθελε να με χτυπησει παρ'oλα οσα του ειχα κανει.Ετσι αν και εγω εμεινα λιγο πιο μπροστα απο τους αλλους , φροντισα να τους ακολουθησω στην μικρη υποχωρηση ωστε να μην εκτεθω...
Η Madame Eve απο την αλλη, συνεχισε να επιτιθεται με ιπταμενους κυκλους που επαιρναν διαφορα χρωματα και οποιον πετυχαιναν τον εστελναν 5-10 μετρα πισω...
Ο Woonan σηκωθηκε αποφασισμενος και σουφρώνοντας τα φρυδια του. Αρπαξε το σπαθι που ειχε πεσει λιγο πιο διπλα και αρχισε με αργα βαρια βηματα να πλησιαζει την Madame Eve .Εκεινη την στιγμη φωναξε στον Τeefan:
---Teefan!! Αναλαβε τον Droupy!!
O Woonan ηξερε τι εκανε...Ο Teefan με το φρουτο του χαρτιου που ειχε , μπορουσε να αποκρουει τις ηχητικες επιθεσεις του Droupy σχετικα ανετα...Δημιουργουσε χαρτινους τοιχους που απεκρουαν αυτες τις επιθεσεις μερικες ομως ξεφευγαν και κατεληγαν στα διπλανα σπιτια δημιουργώντας μικροζημιες..Οι ανθρωποι ειχαν βγει απο τα σπιτια τους να δουν τι γινεται και ειχαν απομακρυνθει απο την πλατεια για να προστατευτουν..Ομως πισω απο παραθυρα, κρυμμενοι σε σοκακια και πανω σε ταρατσες, ολοι παρακολουθουσαν την μαχη που εξελισσοταν...

H Madame Eve συνεχισε να επιτιθεται στον Woonan με ολοενα περισσοτερους και πιο δυνατους κυκλους. Αυτος ειτε τους απεκρουε με το σπαθι του βαζοντας βαρος στα ποδια για να αντεξει, ειτε τους εστελνε προς διαφορες κατευθυνσεις.Ενας ιπταμενος κυκλος μαλιστα επεσε πανω στο αγαλμα του Jin Pon Gausaki. Ηταν ενας διασημος εκλιπων σχεδιαστης μοδας που στο νησι λατρευοταν ιδιαιτερα επειδη ηταν πολυ καινοτομος...Στην κεντρικη πλατεια υπηρχε ενα στρογγυλο συντριβανι οπου μεσα βρισκοταν ενα αγαλμα του Jin Pon Gausaki o oποιος ειχε σταση κυκνου και εβγαζε νερο απο το στομα... Αυτο ισως συμβολιζε στους κατοικους της Parmil τις νεες ιδεες που εφερνε αυτος ο τυπος για χαρη του οποιου στηθηκε αγαλμα...Ετσι οταν ο Woonan απεκρουσε τον ιπταμενο κυκλο της Madame Eve, αυτος εξοστρακιστηκε και επεσε πανω στο αγαλμα του διασημου σχεδιαστη καταστρεφοντας το δεξι αυτι και ματι του...Εκεινη την στιγμη ακουστηκε ενα δυνατο ουρλιαχτο. Ολοι κοιταξαν τον Droupy αλλα απο το βλεμμα αποριας του, εδειξε οτι αυτη η στριγκλια δεν βγηκε απο την αρπα του...Βηματα ακουστηκαν απο τον κεντρικο δρομο που οδηγουσε στην πλατεια...Δυο αντρες ερχοντουσαν με σταθερο και ανησυχο βηματισμο προς την πλατεια...Η Madame Eve και ο Droupy μολις τους ειδαν εκαναν λιγα βηματα πισω. Προφανως αδραξαν την ευκαιρια για μια μικρη υποχωρηση αφου εβλεπαν οτι δεν θα την εβγαζαν καθαρη αν συνεχιζαν...Οι δυο αντρες εφτασαν στην πλατεια και σταματησαν αναμεσα στις δυο αντιμαχομενες ομαδες. Τους ειδα και τους αναγνωρισα αρκετα καλα...Ο Woonan τους αναγνωρισε επισης και φωναξε:
---Hayari!!!!

O Ηayari, το προσωπο που πραγματικα μισουσα, και ο υποτακτικος του ο Yamada στεκονταν εκει κοιταζοντας το αγαλμα του θεου τους. Ο Hayari φορουσε ενα μωβ κολαν και μυτερα παππουτσια λιγο υπερυψωμενα στις φτερνες.Πανω απο το μαυρο μεταξωτο του μπλουζακι φορουσε ενα κιτρινο ζακετακι με ενα ροζ φουλαρι που ανακατευοταν με τα μακρια ξανθα μαλλια του και εκανε σετ με το φουξια κραγιον του. Ηταν πραγματικα αποκρουστικος. Εκεινη τη στιγμη ενω ηταν ακινητος και σοβαρος, τιναχτηκε και αρχισε να ουρλιαζει
--- Δεν ντρεπεστε γελοιοι??? Τοσες πλατειες και αλανες εχει η Parmil , σε αυτην βρηκατε να κανετε μαχη?Κοιταξτε τι κανατε! Χαλασατε το ευγενικο αυτι και το λαμπερο ματι του Jin Pon Gausaki !! Ηλιθιοι ολοι σας!! ΦΥΓΕΤΕ !!
Μαλλον ειχε βγει εκτος εαυτου γιατι ειχε πλησιασει το αγαλμα και το αγκαλιαζε με μανια χαιδευοντας το σημειο που καταστραφηκε απο την μαχη ισως και φιλώντας το...
Ολοι ειχαμε μεινει σαν μα..α..ες να τον κοιταμε κανοντας αυτες τις σπαστικες κινησεις. Ο Woonan φωναξε ξανα χτυπώντας το σπαθι του στο εδαφος.
---Hayariii!!
Ο σχεδιαστης σηκωσε το κεφαλι του και επανηλθε στα συγκαλα του.Πηρε ενα αρκετα σοβαρο βλεμμα που μου θυμισε εκεινο που ειχε οταν με ειχε φυλακισμενο στο μπουντρουμι του εκβιαζοντας με.
---Hayari ελα να σου πω δυο λογια... φωναξε ο Woonan. Ο Hayari αφησε το αγαλμα και κατευθυνθηκε προς τον Woonan... Ωστοσο ο Yamada περιμενε ακομα εκει ενω εμεις αναρωτιομασταν τι θα βγει απο την κουβεντα τους. Η Madame Eve και ο Droupy εκαναν ακομα μερικα βηματα πισω.