[Tελος] Ειμαι αθωος ! Ειμαι αθωος! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια εγω η Rosalie και ο Charlie, περασαμε για λιγο απο το Sedna Kingdom της North Blue oπου η Rosalie εκανε την αποστολη που της ειχε τεθει και εμεις διασκεδασαμε παροτι ειχαμε ενα θερμο επεισοδιο με τον Raziel... Λιγο πριν φυγουμε,η Rosalie μας συστησε εναν συνεταιρο και συντροφο της, τον Dimitrov  τον οποιο θα ξαναβλεπαμε στο Baterilla...





Το μικρο μας πλοιαριο ηταν μονάχο μες στο απεραντο πελαγος.  Ο ανεμος ηταν πολυ ελαφρυς, και ειχαμε την εντυπωση πως δεν θα φταναμε ποτε και πουθενα.
Η Rosalie ειχε αναλαβει τα ηνια του πλοαριου ως πλοηγος, ο Charlie ειχε ξαπλωσει σε ενα ντιβανι οπου επαιρνε εναν χαλαρο υπνακο με μια εφημεριδα στο κεφαλι, και εγω καθομουν εξω, κοιταζοντας την ολοισια γραμμη του οριζοντα.
---Παιδιαααα  γιατι εχει τοση ζεστη ?
--- Hello?? Εχουμε πλεον μπει στην South Blue !! φωναξε χαρουμενα η κοπελα μου
---Yupiii  φωναξε και ο Charlie.
---Λοιπον, Rosalie, εξηγησε μας πιο εκτενως ποια ακριβως ειναι η αποστολη σου στο χωριο Baterilla !
---Ωραια...Στο νησι αυτο  χτιζεται ενας μεγαλος δρομος που θα ενωνει την κεντρικη πολη, την πρωτευουσα του νησιου, με ενα χωριο που βρισκεται στην ακρη του νησιου και ειναι αποκομμενο. Επειδη σε λιγες μερες ο δημαρχος Dary γιορταζει τα 50στά του γενεθλια, και επειδη και ο δρομος ειναι φτιαγμενος κατα το ημισυ, ο εργολαβος του δρομου, αποφασισε να διοργανωσει ενα γλεντι γενεθλιων...

---Ναι αλλα αυτο τι σχεση εχει με τους επαναστατες? ρωτησε ο Charlie βαζοντας το δαχτυλο στο στομα.
---Ακουσε και θα καταλαβεις... Εμεις οι επαναστατες, θελουμε να κερδισουμε τους πολιτες με το μερος μας.Δεν μπορει να μενουν ακομα προσκολλημενοι στην Παγκοσμια Κυβερνηση και το Ναυτικο. Ετσι, φροντιζουμε να εχουμε σχεσεις με διαφορους ανθρωπους και συγκεκριμενα με πολλους κομβικους ανθρωπους. Στο νησι Baterilla ειναι δημαρχος ενας ανθρωπος με τον οποιο εχουμε πολυ καλες σχεσεις και ειναι ο Dary τον οποιο σας ανεφερα πιο πριν... Μιας και εχει γενεθλια και διοργανωνεται τετοιο γλεντι, πρεπει να παραστουμε να του δειξουμε οτι ειμαστε κοντα του.
---Πως ακριβως θα γινει αυτο? ρωτησε με ενδιαφερον
---Το γλεντι θα γινει στην κεντρικη πλατεια της πρωτευουσας απ'οπου και ξεκιναει και ο δρομος ο οποιος ανοιγεται. Στην πλατεια αυτη θα ειναι τοποθετημενα διαφορα τραπεζια, στα οποια θα καθονται οι παρεες και εκεινος θα ειναι σε ενα κεντρικο με την οικογενεια του. Μετα απο καμποση ωρα, θα σηκωνονται οσοι θελουν απο τα τραπεζια και θα δινουν το δωρο τους στον λαοφιλη δημαρχο. H Rosalie πρεπει σιγουρα να ειχε ενα σχεδιο στο νου της τοσο καλα οργανωμενο ωστε τιποτα δεν θα επιτρεποταν να της το χαλασει...

--- Η γιορτη ειναι σε λιγες μερες και ο Dimitrov αυτη τη στιγμη καταφτανει στο νησι Βaterilla με ενα εξαιρετικο δωρο για τον δημαρχο Dary. Το δωρο αυτο ειναι το ιδιο το πολυτελες πλοιαριο με το οποιο ερχεται!! Εξαιρετικο?? Ειμαι σιγουρη οτι θα εκπλαγει με αυτο το δωρο και θα ανεβουμε στα ματια του!! Τα ματια της επαιζαν και εδειχνε να επενδυει στο περας τουτης της αποστολης.
---Αρα, οι δημοσιες σχεσεις παιζουν σπουδαιο ρολο στους επαναστατες ε?
--- Κοιτα, δεν ειναι οτι οι δημοσιες σχεσεις ειναι το μεσο και ο στοχος μας. Ειναι μια συμπληρωματικη μεθοδος να οργανωθουμε εναντιον της Κυβερνησης. Σκεφτειτε οτι το Ναυτικο ειναι εξαπλωμενο σε τοσα πολλα νησια ολων των θαλασσων, και της Grand Line, θεριζει την θαλασσα και ελεγχει τα Μεσα Μαζικης Ενημερωσης... Επομενως πρεπει να χρησιμοποιησουμε οσα οπλα μπορουμε εναντιον τους!
εκανε μια παυση και συνεχισε.
---Ο Dary ειναι εμπιστος ανθρωπος και κανει ο,τι μπορει για το καλο των κατοικων της Baterilla. Ο δρομος που παει να ανοιχτει ειναι μια πολυ καλη κινηση παροτι εχουν λυσσαξει οι οργανωσεις οικολογικου ενδιαφεροντος. Εχω την εντυπωση οτι πισω απο κατι τετοιες οργανωσεις κρυβεται δακτυλος του Ναυτικου...
---Και για ποιο λογο να θελει το Ναυτ-
---Νησι !!!! φωναξα κοιταζοντας εξω, Νησιιιιιιιιιιι !!

Βγηκαμε τρεχοντας και οι τρεις εξω. Εβαλα το χερι μου πανω απο το κεφαλι μου για να κρυψω τον ηλιο και αρχισα να διακρινω καποια βουνα που στολιζαν το νησι, αλλα και ενα μεγαλο ακρωτηρι στα ανατολικα. Η Rosalie επεστρεψε στο πιλοτηριο και εβγαλε ενα χαρτη τον οποιο κοιταζε και ταυτιζε τα γεωγραφικα χαρακτηριστικα που παρατηρουσε κανεις και με γυμνο ματι.
---Αυτο ειναι! Ειναι το Baterilla! φωναξε χαρουμενη
Η αποστολη της μου φαινοταν αρκετα ευκολη, αλλα το μελλον θα αποδεικνυε το αντιθετο...

Περασαν λιγες ωρες και το καραβι μας εισερχοταν στο ομορφο και συμπαθητικο λιμανακι του Baterilla.
Οπως μας ειχε πληροφορησει η Rosalie, το νησι ηταν ιδιαιτερα τουριστικο και κοσμοπολιτικο οποτε ισως συναντουσαμε απροσμενους επισκεπτες...
---Αλλωστε στο γλεντι σιγουρα θα υπαρχουν και καποιοι Marines! μας ειχε προειδοποιησει επισης
Μολις δεσαμε το πλοιαριο κατεβηκαμε μιας και η Rosalie πληροφορηθηκε απο τον συνεταιρο της Dimitrov oτι θα καθυστερουσε, οποτε ειχαμε αρκετο χρονο να απολαυσουμε μια ησυχη βολτα στο νησι.

Περπατησαμε καμποση ωρα μεσα στα στενακια της πρωτευουσας του Baterilla. H Rosalie βεβαια που το μυαλο της πηγαινε στα παντα, μου εδωσε να φορεσω ενα ψαθινο καπελο που αγορασε ωστε να κρυβω οσο γινεται το περιμετώπιο που καλυπτε το κουτελο μου και αποτελουσε το χαρακτηριστικο μου. Ετσι μπορουσαμε ανετα να τριγυρισουμε στους δρομους της Baterilla. Περασαμε μεσα απο στενα παραδοσιακα και πλακοστρωτα στενακια. Οι ντοπιοι μικροπωλητες προσπαθουσαν να μας πλασαρουν τα μεταξενια τους ρουχα, τα ψαθινα καπελα και τα πολυχρωμα σφουγκαρια τους που μυριζαν αλατι.
Τιποτα απ'αυτα δεν επιασε σε μας, ωσπου φτασαμε στην ακρη του δρομου και η Rosalie εριξε μια ματια σε ενα μαγαζακι στα δεξια.
"Τι ηθελε και κοιταξε εκει?" σκεφτηκα απο μεσα μου χτυπώντας το κεφαλι μου με την παλαμη μου.Τα ματια της μεγαλωσαν και κοιταζαν μαγεμενα το μαγαζι. Η κοπελα που στεκοταν στην εισοδο αντιληφθηκε το ενδιαφερον και μιλησε
---Χαιρετε!! Μηπως θα θελατε να δοκιμασετε spa? solarium? αποτριχωση και κουρεμα?Εχουμε εισαγει μια νεα τεχνικη μασαζ που βουτατε τα ποδια σας σε μια γυαλα με ψαρακια και αυτα σας χαλαρωνουν τσιμπώντας σας!
---Suigeeee φωναξε η Rosalie και κινησε για το μαγαζι. Παιδια θα τα πουμε αργοτερα εχω μια σημαντικη δουλεια!!

Εγω και ο Charlie παρατηρησαμε την λυγερη σιλουετα της Rosalie να χανεται μεσα στο μαγαζι και να μιλαει με τις εξισου χαρουμενες πωλητριες.
---Γυναικες... ψιθυρισα και προχωρησαμε ακομα πιο μπροστα.
Απομακρυνθηκαμε απο το κεντρο της πολης και προχωρουσαμε στο αγνωστο συζητώντας και κανοντας πλακα
---Το κακο ειναι οτι θα ξαναδω μπροστα μου αυτον τον απαισιο αντιπαθητικο επαναστατη, τον Dimitrov ! ειπα και εφτυσα.
---Γιατι τοσο μισος? με ρωτησε ουδετερα
---Δεν εχω κατι με τον ανθρωπο...Αυτος νομιζω οτι με μισει... ειπα σουφρώνοντας τα φρειδια. Ο Charlie δεν μπορεσε να κρυψει ενα ειρωνικο γελάκι το οποιο ομως εγω ευτυχως δεν προσεξα.
---Παντως δεν εχει ερθει ακομα... λες να ναυαγησε και να βρισκεται στον πατο της Νοτιας θαλασσας?
---Γιατι, ακομα και να ερθει θα τον αντιληφθεις? Αφου δεν εχουμε νοικιασει καποια πανσιον ή ο,τιδηποτε τετοιο! Δεν θα ξερει πως να μας βρει!
---Εχεις δικιο... Η Rosalie σημερα ειναι λιγο στον κοσμο της και δεν μεριμνησε. Ας το αναλαβουμε εμεις λοιπον! Ζητα της λεφτα,και κλεισε εκεινο εκει το πανδοχειο και πες της να ενημερωσει και τον Dimitrov να βρεθουμε το βραδυ εκει ολοι... Μπορεις να κατσεις εκει, εγω θα κανω βολτες μεχρι τοτε!

---OK θα επιλεξω εκεινο εκει στην γωνια! ειπε καθως απομακρυνοταν
"Εφυγε και ο Charlie..." σκεφτηκα καθως συνεχισα να περπαταω. " Καλυτερα. Ο καθενας χρειαζεται καποιες στιγμες για τον εαυτο του"
Εφτιαξα το ψαθινο καπελο που εκρυβε το ταυτοτικο μου στοιχειο: το μεταλλικο περιμετωπιο.

Ειχα φτασει στα περιξ της πολης και τα πραγματα ηταν αρκετα πιο ησυχα εδω. H βαβουρα της πολης δεν ακουγοταν πλεον. Μια γατα προσπαθουσε να πιασει μια πεταλουδα ενω δυο αγορια επαιζαν με την μπαλα. Μπροστα μου ξεκιναγε ενας ανηφορικος δρομος με σπιτια αραια χτισμενα στις ακρες του. Ξαφνικα, ενοσω ανεβαινα, ακουσα μια γυναικεια κραυγη
---Ουαααα!
Κοιταξα στα αριστερα μου και ειδα μια γριουλα την οποια ειχα παρατηρησει απο πριν. Εσερνε ενα καροτσι με διαφορα φρουτα και ψωνια μεσα. Απ'οτι καταλαβα κραυγασε επειδη το καροτσι της διεφυγε και αρχισε να κατρακυλαει προς τα πισω. Προφανως δεν ειχε την δυνατοτητα να το πιασει οποτε χωρις να το σκεφτω εκανα μεταβολη και γυρισα για να πιασω το καροτσι της. Kαθως την προσπερναγα παρατηρησα την αγωνια που ηταν ζωγραφισμενη στο προσωπο της. Εβαζε το χερι της στο στομα οταν δεν το εστρεφε στον ουρανο ζητώντας βοηθεια απο κατι θείο. Τα ματια της ηταν ετοιμα να δακρυσουν...

Λογικο να ειναι ετοιμη να κλαψει. Καποια πραγματα που στους περισσοτερους φανταζουν ασημαντα και ασκοπα, για καποιους ειναι σημαντικα και ουσιωδη. Η συγκεκριμενη γρια θεωρουσε αθλο να κατεβει και να κανει τα ψωνια της. Δεν μπορει να τα εχανε ολα.
Αφου εκανα μερικα μεγαλα βηματα και απλωσα τα χερια μου, καταφερα να φτασω το καροτσι που ευτυχως δεν ειχε απομακρυνθει πολυ. Μια εκφραση νικης ζωγραφιστηκε στο προσωπο μου που γρηγορα ομως μετατραπηκε σε παγωμαρα. Παγωμαρα γιατι το ψαθινο καπελο μου εφυγε απο το κεφαλι μου λογω της εντονης κινησης και του αερα. Εστρεψα το κεφαλι διατηρώντας το παγωμενο προσωπο και με το ενα χερι το αρπαξα απο τον αερα και το τοποθετησα στην θεση του.
Οταν κοιταξα το προσωπο της γριας, ειδα οτι ηταν ανεκφραστο αν και τα ματια της που με κοιταζαν επιμονα μαρτυρουσαν φοβο. "Δεν μπορω να την αφησω να φυγει ετσι" σκεφτηκα και την πλησιασα μαζι με το καροτσι.
---Γεια σας, οριστε το καροτσι σας!!
---Να'σαι καλα παιδι μου!

Διεκρινα μια αμηχανια στον τροπο που μιλαγε και τα επομενα λογια της με επιβεβαιωσαν.
---Ετσι, να βοηθας τον κοσμο, και να κανεις παντα καλο, να μην πειραζεις ανθρωπους!Ναι... Ευχαριστω και αντιο!
Ημουν σιγουρος οτι με αναγνωριζε και νομιζε οτι ημουν καποιος πειρατης που σκοτωνε κοσμο δεξια και αριστερα βαφοντας το εδαφος κοκκινο και πλουτιζοντας τα γραφεια τελετων. Ομως αυτο δεν ισχυε και αν την αφηνα, ισως εβγαζε φιρμανι σε ολο το νησι.
---Μια στιγμη! την διεκοψα πριν κανει μεταβολη. Μηπως εχετε καποιο συγγενη στo Todash?
---Εγω?? Οχι κανεναν!
---Καποια αδερφη ισως?
---Και παλι οχι!
---Το λεω γιατι τις προαλλες εκανα ενα ταξιδι στο νησι Τodash και συναντησα μια κυρια που σας εμοιαζε παρα πολυ! Οσο το σκεφτομαι, μοιαζετε σα δυο σταγονες νερο! Βεβαια εκεινη ηταν λιγο μεγαλυτερη νομιζω...Εσας σας κανω για πιο μικρη... Τελοσπαντων, την κυρια αυτη την βοηθησα και εκεινη σε ενα ζητημα... Μοιαζουν πολυ αυτες οι συμπτωσεις και εσεις μεταξυ σας! Βεβαια εκεινη μετα με καλεσε στο σπιτι της για φαγητο. Εξαιρετικη μαγειρισσα !! Και φιλοξενηηηη! Εκεινη ειχε φτιαξει ενα γλυκο πορτοκαλι να γλειφετε τα δαχτυλα σας!!

Η ψευτικη ιστορια αλλα και τα υπουλα κοπλιμεντα θα με βοηθουσαν να την κανω να ντραπει και να με καλεσει στο σπιτι της. Αλλωστε δεν πρεπει να ηταν σιγουρη οτι ημουν εγω οποτε θα "επεφτε"
---Αλλα δεν ζηταω τιποτα...Αλλες συνηθειες εκει, αλλες εδω... Ξερετε... Η φιλοξενια δεν ειναι παντου αρετη! Ξερω ανθρωπ-
---Τι εννοεις νεαρε?? Προφανως και στην Baterilla ειμαστε οι πιο φιλοξενοι ανθρωποι, και αυτη η κυρια που ανεφερες μπορει να εκανε ωραιο γλυκο πορτοκαλι, αν δοκιμασεις ομως γλυκο κερασι απο τα χερακια μου θα τα δεις ολα!!
"Τελεια" σκεφτηκα και χαμογελασα.
---Οποτε?
---Οποτε, μπορεις να ερθεις στο φτωχικο μας και να φας μαζι μας βραδινο... Μενουμε σε εκεινο το λοφο, ειπε και εδειξε εναν οχι πολυ μακρινο λοφισκο, ομως, μπορεις να κουβαλας εσυ το καροτσι ?
---Φυσικα! ειπα και χωρις να το καταλαβω, βρεθηκαμε επανω στον λοφο και εξω απο το σπιτι της.
---Φτασαμε...! ειπε και ανοιξε την πορτα. Μια απιστευτη μυρωδια γλυκου κερασιου με αγκαλιασε και σκεφτηκα οτι επρεπε σιγουρα να δοκιμασω για να συγκρινω με το "γλυκο πορτοκαλι της κυριας απο το Τodash "