[τελος] Ενα νησι-τζιφος [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια εγω μαζι με τους Wapol Pirates επιστρεψαμε στο Drum island. Διαφοροι λογοι με εκαναν να πολεμησω πολλους απ'αυτους προτου καν αποβιβαστουμε στην ξηρα για να βρεθω  στο κεντρικο χωριο οπου αφου νικησα τον Dalton, ελευθερωσα καθε φυλακισμενο μεταξυ των οποιων οι φιλοι μου με τους οποιους φυγαμε απο το νησι...


Εξι μερες ειχαν περασει απο τοτε που αφησαμε πισω μας το Drum island και ακομα δεν ειχε φανει τιποτα. Το μονο πραγμα που ξεχωριζε στο τοπιο ηταν το μισοφεγγαρο. Η θαλασσα γαληνια και ησυχη, και κανενα νησι δεν ελεγε να εμφανιστει.
---Εισαι σιγουρος οτι το Log Pose λειτουργει? ρωτησα καχυποπτα τον Dimitrov που αναλαμβανε προσωρινα την καθοδηγηση του καραβιου.
---Το Log Pose ειναι μια χαρα. Επισης μπορει να μην ειμαι καλος για πλοηγος αλλα αφενος ξερω καλυτερα απο σας τους δυο, αφετερου δεν εχω κανει κανενα λαθος στην προκειμενη!
---Ενταξει ηρεμησε! Μην αγχωνεσαι! Απαντησα στον οξυθυμο επαναστατη.
---Δεν αγχωνομαι καθολου... Αυτος που θα επρεπε να αγχωνεται εισαι εσυ Elf...που ακομα δεν εχεις βρει εναν πλοηγο για το πλοιο...Γιατι αφηνεις τις υποθεσεις σου να εκκρεμουν??

Η υποθεση του πλοηγου ηταν κατι που συνεχως ανεβαλα και ο Dimitrov δεν επρεπε να μου το θυμιζει συνεχως γιατι ηξερε οτι ειχα λογο που το αφηνα στην πισω πλευρα του νου μου. Κατα βαθος δεν ηθελα να δω καποιον να παιρνει την θεση που πριν την μεγαλη Γραμμη κατειχε η Rosalie σε οσα καραβια επιβαιναμε. Η Rosalie ηταν εξαιρετη πλοηγος και ποτε δεν θελησα να αντιμετωπισω θερμα το ζητημα της αντικαταστασης της αφου ενοιωθα οτι ηταν ακομα μαζι μας και μας συνοδευε.
Ο Dimitrov λοιπον, ενω το γνωριζε, ηθελε απλα να μου σπαει τα νευρα. ΤΟ κορυφαιο ομως ηταν αυτο που ακολουθησε:
---Και δεν αφηνεις μονο την υποθεση του πλοηγου να εκκρεμει...Δεν εχεις ακομα κανενα νεο σχετικα με την εταιρια...
Αυτη ηταν αλλη μια πληγη την οποια εξυνε.
"ΟΚ γνωριζω οτι ο Dimitrov ειναι επαναστατης και δεν ηρθε στο πληρωμα μου ουτε για τα ωραια μου τα ματια, ουτε επειδη με συμπαθει. Το δειχνει αλλωστε: ο μονος λογος που με ακολουθει, ειναι επειδη εχει αποστολη να με ακολουθει!"

Ενας απο τους λογους για τους οποιους ειχα εισελθει στην Μεγαλη Γραμμη, ηταν για να μαθω περισσοτερες πληροφοριες σχετικα με την εταιρια Modern Affairs. Τα ιχνη της εταιριας αυτης βρηκα τυχαια εγω , και πολλες πληροφοριες για αυτους ειχαν συλλεξει τρεις εξειδικευμενοι κατασκοποι των επαναστατων οι οποιοι λιγο πριν πεθανουν στο νησι Cornelia, μου μετεδωσαν οτιδηποτε γνωριζαν. Ετσι, οι επαναστατες ειχαν λυσσαξει να μαθουν απο τον μονο που πλεον γνωριζε, εμενα, τι ακριβως ισχυε με την αγνωστη αυτη εταιρια. Παρεμενε αμφιβολο ακομα και το αν οσοι επαναστατες γνωριζαν εστω το ονομα της εταιριας, περνουσαν σε αριθμο τα δαχτυλα των χεριων. Το σιγουρο ηταν, οτι ο Dimitrov ως ο μοναδικος επαναστατης με σχεσεις μαζι μου, ειχε αναλαβει να με ακολουθει ωστε να μαθει οσα περισσοτερα μπορει. Γι'αυτο και τετοιου ειδους μπηχτες ή προτροπες
---Οπως ξερεις φιλε μου, απαντησα σε ειρωνικο τονο, τα νησια που εχουμε περασει ως τωρα ειναι τα εξης: Papanapple, Crown, Drum island και Little Garden. Aπ'ολα αυτα, μονο το Drum island δεν αποτελει ερημο νησι με μοναχα ζουγκλα, αλλα ακομα και αυτο δεν νομιζω να προσφεροταν για ερευνα!!

Προτου προλαβουμε να αρπαχτουμε, ο Charlie φροντισε να αλλαξει θεμα:
---Εεεε παιδια!! Αυτο εκει πρεπει να ειναι νησι!! Και δεν μου μοιαζει για ερημο!!
Πραγματι, στο βαθος του οριζοντα φαινοταν αχνα ενα νησι απο το οποιο πηγαζε εντονος φωτισμος . Μεσα σε ολη την σκοτεινη θαλασσα, ο φωτισμος του νησιου εσπαγε την μονοτονια του μαυρου και μας εδειχνε τον δρομο
---Το νησι αυτο φαινεται κατοικημενο και αρκετα μαλιστα... Εδω θα μπορουμε να μαθουμε καποια πραγματα για την "εταιρια" ... ειπα απευθυνομενος προς τον Dimitrov o oποιος εκανε πως δεν με ακουσε.
Λιγες ωρες αργοτερα, το αορατο πλοιο μας ειχε αραξει στο λιμανι του νησιου που μολις συναντησαμε, και μπορεσαμε ανετα να κατεβουμε και εμεις ως αορατοι και να περπατησουμε στους παραλιακους δρομους του νησιου.

Το νησι , τουλαχιστον στην παραλια , ηταν γεματο με μεγαλες ξενοδοχειακες μοναδες και φαινοταν οτι υποστηριζε ενθερμα τον τουρισμο με καθε τροπο. Καθως προχωρουσαμε, φτασαμε σε μια μεγαλη πλατεια που εβλεπε στην θαλασσα και ηταν γεματη με καφετεριες και μπαρακια, ενω στα στενα της ακουγες να πηγαζει μουσικη απο κλαμπ. Αρκετος κοσμος κυκλοφορουσε ακομα παροτι ηταν περασμενα μεσανυχτα. Εκανα νοημα στους δυο και το Absol να με ακολουθησουν σε ενα στενο της πλατειας. Απο ενα κλαμπ, ειδα να βγαινουν μεθυσμενοι δυο τυποι που δεν εμοιαζαν να ειναι τουριστες αλλα ντοπιοι αφου χαιρετησαν προσωπικα τον πορτιέρη. Τους ακολουθησαμε σιωπηλα μεχρι να στριψουν.
---Eε εσεις! Μπορω να σας ρωτησω κατι?
---Ο-ο-οτι θες. απαντησε συλλαβιστα ο ενας απ'αυτους.
---Σε ποιο νησι βρισκομαστε γιατι εχω πιει πολυ και δεν θυμαμαι...
---Στο Banaro island...ειπε και στραφηκε προς τον φιλο του, δες! Αλλοι ειναι πιο μεθυσμενοι απο μας! Χα χα χα!

Η αλληλεγγυη μεταξυ των μεθυσμενων ειναι γνωστη οποτε αποφασισα να τους κανω να με βοηθησουν με αυτον τον τροπο.
---Κατι ακομα ρε αδερφε... Πριν ερθω στο κλαμπ για να πιω, μου φανηκε οτι ειδα καπου μερικους πειρατες...Σε ποιον να απευθυνθω?
---Ο Gunjaw ειναι ο καλυτερος γι'αυτα... ειναι χρονια στη δουλεια και εχει φαει πολλους πειρατες... χε χε χε!
---Αν μου δειξεις και που μενει, σας κερναω ουισκι !
Το χαμογελο ζωγραφιστηκε στο προσωπο του μεθυσμενου ο οποιος μπορει να τρεκλιζε, καταφερε ομως μαζι με το φιλο του να μας οδηγησουν και γρηγορα εξω απο ενα σπιτι.
Λοιπον παιδια περιμενετε εδω μαζι με τους φιλους μου και μετα ολοι μαζι θα παμε να τα σπασουμε!!
Κραυγες χαρας ακολουθησαν οσο ο Charlie και ο Dimitrov κατσουφιαζαν που τους αφηνα πισω ενω θα εβρισκα τροπο να τρυπωσω στο σπιτι αυτου του Gunjaw.

Ενα συνηθισμενο σπιτι θα ειχε ολο και καποιο παραθυρο ανοιχτο ή μισανοιχτο ειδικα αφου το νησι εδειχνε να εχει καλο κλιμα αν εκρινα απο την υψηλη θερμοκρασια παροτι ηταν περασμενα μεσανυχτα.
Το να βρω ομως τροπο να παραβιασω το σπιτι του Gunjaw αποδειχτηκε ιδιαιτερα δυσκολο. Μονο οταν εχωσα το χερι μου στην κοπρια της μικρης γλαστρουλας στο περβαζι ενος παραθυρου βρηκα ενα μικρο κλειδακι με το οποιο καταφερα να ανοιξω την πορτα. Κοιταξα ενοχικα γυρω μου μηπως με παρακολουθουσε καποιος και μπηκα βιαστικά μεσα. To πρωτο πραγμα που σκεφτηκα να κανω ηταν να προσπαθησω να ερευνησω το τί ποστο μπορει να ειχε αυτος ο τυπος αφου ηταν σιγουρο οτι κοιμοταν. Χωρις ιδιαιτερη προσπαθεια, διαπιστωσα οτι ηταν ηγετης της πολιτοφυλακης του νησιου οπως φαινοταν απο τα πολλα παρασημα και επαινους που ειχε λαβει και πλεον στολιζαν τον κιτρινισμενο τοιχο του.

Το επομενο βημα ηταν να τον εντοπισω. Και αυτο ηταν ευκολο αφου απ'οταν μπηκα ακουγονταν σκορπιοι διαφοροι ηχοι υπνου απο τον πανω οροφο. Ανεβηκα τις σκαλες στις μυτες των ποδιων μου και ανοιξα την πορτα του δωματιου του εχοντας γινει αορατος. O τυπος ηταν ενας αντρας γυρω στα πενηντα που ομως εδειχνε να ειναι ακομα δυνατος και να στεκεται. Η νυχτα ομως δεν επρεπε να ηταν η αγαπημενη του ωρα... Στριφογυριζε, παραμιλουσε και ηταν ιδρωμενος.
---Φυγετε!! Φυγετε! Καλα σας εκανα! Καλα εκανα και σας σκοτωσα ολους!! Εισασταν πειρατες! Οι πειρατες και οποιοδηποτε αλλο κακοποιο στοιχειο πρεπει να εκτελειται!!
Ψιθυρισα ετσι αορατος το αυτι του και του ειπα
---Gunjaw... Eιμαι ο Vice Admiral Smoker... ακους?
---Ναι Admiral Smoker! Oπως διαταξατε!!! φωναξε με κλειστα ματια ο Gunjaw
---Eτσι... Τωρα θελω να μου πεις οτιδηποτε γνωριζεις για την μυστικη οργανωση των Marines στο νησι Banaro...

---Δεν γνωριζω καμμια τετοια εταιρια... ειπε με το υφος του παιδιου που κατηγορειται.
---ΜΗΝ ΛΕΣ ΨΕΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ Smoker!!!Αλλιως θα σου ξυλωσω τα παρασημα!!  ειπα αυστηρα.
---Οχι οχι! Δεν γνωριζω τιποτα αληθεια λεω!! Αληθεια λεω!! Εγω προσπαθω παντα να κανω καλα την δουλεια μου ...Προσπαθω να αποτρεπω τους καυγαδες και οπου βρω πειρατη τον σκοτωνω χωρις δευτερη σκεψη γιατι ολοι οι πειρατες ειναι αχρειοι και θελω να πεθανουν!!!
Ο τυπος με εκνευρισε με τις γενικευσεις και την παραλογη-λογικη του. Πηγα αθορυβα μεχρι την κουζινα οπου αποφασισα οτι το μαχαιρι που κοβεται το ψωμι δεν ειχε καμμια θεση στην θηκη με τα μαχαιροπιρουνα, αλλα μπορουσε να ταιριαξει καλυτερα στην κοιλια αυτουνου του γελοιου τυπου. O ηχος του ξεκοιλιασματος με εκανε να αηδιασω μεν, να ευχαριστηθω δε!

Βγαινοντας εξω, εκανα αμεσως αορατους τον Charlie, τον Dimitrov και το Absol και αφησαμε  συξυλους τους δυο μεθυσμενους που περιμεναν το κερασμα.Αυτο δεν ηταν και η καλυτερη κινηση που θα μπορουσαμε να κανουμε αφου οι δυο τυποι θα μπορουσαν ανετα να περιγραψουν τα παρουσιαστικα μας και την συνοδεια μας απο το Absol στους Marines oι οποιοι θα μας αναγνωριζαν πολυ ευκολα και θα χρεωνομασταν τον φονο του Gunjaw.
Αυτο που μας ενδιεφερε εκεινη τη στιγμη ομως ηταν οτι θελαμε να κοιμηθουμε στο καραβι οπως και καναμε.
Το επομενο πρωι εστειλα τον Charlie και τον Dimitrov να πανε να εφοδιαστουν με τροφιμα αλλα και τρια νεα μαχαιρια που σιγουρα θα χρειαζομουν στα επομενα νησια που θα πηγαιναμε...
---Dimitrov ποιο ειναι το επομενο νησι?
---To Jaya!!
---Ωραια μετα το Jaya σκεφτομαι να παμε στο Nanimonai...ειπα με το ματι μου να γυαλιζει υπο το φως του ηλιου που μας εδειχνε το δρομο καθως σαλπαραμε...
Το Nanimonai αποτελουσε μια προκληση για εμας καθως ειχαμε λαβει ενα μηνυμα απο καποιον μαλλον ναυαγο οτι στο νησι εκει κυλουσε πολυ αιμα και ειχα μια ακατανικητη περιεργεια να το επισκεφτω...

τελος....Jaya!