[Τελος-Διπλη] Yιοθετώντας την πειρατικη ζωη: η Αρχη [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

5η ιστορια

Στις δυο προηγουμενες μου ιστοριες, βρεθηκα στο Onrac Kingdom το νησι-βαση των πειρατων, οπου το πληρωμα στο οποιο μπηκα ως κατασκοπος κατεστειλε την εξεγερση και διατηρησε τα ηνια του Onrac Kingdom...



Η μερα ηταν τελεια. Τα ελαχιστα λευκα συννεφα ολοκληρωναν το πορτρετο με το βαθυ γαλαζιο φοντο του ουρανου να σε μαγνητιζει.Τα γλαροπουλια, λευκα και αυτα μας συνοδευαν εδω και ωρα ενω ο λαμπερος ανοιξιατικος ηλιος μου εδινε ορεξη και ζωντανια.Ειχα ξυπνησει αρκετα νωρις και χαζευα τη διαδρομη μας μεχρι το Mejis island το οποιο αχνοφαινοταν.Ηταν πολυ μεγαλο νησι απ'οτι μπορουσα να καταλαβω απο τα μακρινα βουνα.
Οσο διναμε την μαχη στο Onrac Kingdom, ειχα αποδειξει στον Captain Woonan οτι μπορουσα να λεγομαι Wooonan Pirate.Μπορει να μην ειχα την μυιικη δυναμη  αλλα ειχα αλλα προσοντα που κατακτιοντουσαν πολυ πιο δυσκολα.Ο Captain λοιπον μου ειχε θεσει υποχρεωτικες ασκησεις που θα εκανα καθημερινα.
Αν και στην μαχη που δωσαμε στο Onrac Kingdom δεχθηκα ενα θανασιμο πληγμα απο το οποιο γλυτωσα παρα τριχα, ειχα ξεκινησει τη γυμναστικη και τη προπονηση ηδη.

Οσο σηκωνα μια μπαρα με πολυ βαρος, ακουστηκε η φωνη του Sweeran, του αλλου μαγειρα, ο οποιος φωναζε τους πειρατες να σηκωθουν αμεσως.Δεν ηξερα για ποιο λογο επρεπε να σηκωθουν τοσο νωρις ειδικα αφου τις προηγουμενες μερες κοιμοταν ο καθενας οσο ηθελε...Αλλωστε ειχαμε αρκετο "δρομο" μεχρι το Mejis island...Λιγο αργοτερα διεκοψα την γυμναστικη μου και συναντηθηκα μαζι με τους υπολοιπους στο καταστρωμα οπου θα μας μιλαγε ο Captain Woonan.

---Καλημερα. Σημερα η πυξιδα μας λεει Mejis island....Το νησι αυτο ειναι αρκετα μεγαλο .Σε καποια σημεια εχει πυκνοκατοικημενες μεγαλες τουριστικες πολεις, αλλα αλλου εχει μεγαλες πεδιαδες με σκορπια μικρα λιμανια.Ποιος ειναι ο σκοπος μας σε αυτο το νησι?
Αυτο το νησι ειναι ξακουστο για τα αλογα του. Οι μεγαλες πεδιαδες του το ευνοουν.Περα απο τα κανονικα απλά αλογα ομως υπαρχουν και καποια αλλα που ειναι διασταυρωση αλογου και πονυ.Θα τα ξεχωρισετε απο την λευκη λουριδα που ξεκινα απο το κεφαλι ως την ουρα διασχιζοντας το υπολοιπο καφε ή μαυρο δερμα τους...Εμεις θελουμε γυρω στα 20 απ'αυτα.Επειδη ειναι σχεδον αδυνατο να τα πιασουμε ζωντανα, εαν τα σκοτωσετε, θελω κατα προτιμηση να μην ριξετε στο ψαχνο...Ετοιμαστειτε γιατι σε λιγο φτανουμε...

Στην αρχη αναρωτηθηκα για ποιον λογο μπορει να χρειαζομαστε 20 αλογα...Τι σχεση εχουν με εμας?
Σε καθε περιπτωση θα το συμπεριελαμβανα στην αναφορα μου...Η αναφορα ηταν το γραμμα που εγραφα για τον Hayari τον τυπο για χαρη του οποιου επιχειρησα να μπω στο πληρωμα. Συμφωνα με μια κουβεντα που ειχαμε κανει πριν φυγω, θα εγραφα καθε πληροφορια σχετικα με τον Captain Woonan , καποια υποπτη κινηση του και την πορεια του καραβιου.Απο το προηγουμενο βραδυ ειχα γραψει το γραμμα στο οποιο ανεφερα την μαχη στο Onrac Kingdom, τον τροπο μαχης του Captain Woonan, περιγραφη της βασης των Woonan Pirates καθως και τα μελη του πληρωματος.
Αισθανομουν μεγαλες τυψεις που στην ουσια προδιδα τους συντροφους που μου εδειχναν εμπιστοσυνη, ηξερα ομως οτι δεν ειχα αλλη επιλογη αφου αυτο το καθαρμα ο Hayari οχι μονο απειλουσε οτι θα σκοτωσει τον παππου μου, αλλα και εμενα τον ιδιο σε περιπτωση που εκανα καποια παραξενη κινηση . Αλλωστε μεσα στο πληρωμα υπηρχε αλλος ενας κατασκοπος του Hayari που μπορουσε να με σκοτωσει επι τοπου.
Δεν ειχα χρονο να σκεφτω ομως ποιος ηταν αυτος ή ποιοι οι σκοποι του Hayari γιατι επρεπε να παω σε ενα σκοτεινο σημειο ωστε να ολοκληρωσω την αναφορα μου προσθετοντας το οτι φτασαμε στο Mejis island και κατι περι των αλογων...

Ειχαν περασει δυο ωρες περιπου και εμεις ειχαμε κανει τον κυκλο του νησιου για να αραξουμε σε ενα απομερο λιμανι ενος μικρου χωριου.Το χωριο δεν ηταν κλασσικο παραθαλασσιο αλλα ειχε καμμια δεκαπενταριά μεγαλα σπιτια πολυ αραια μεταξυ τους, απλωμενα σε μια μεγαλη πεδιαδα η οποια σταματουσε σε μια μεγαλη οροσειρα.Στην ουσια αυτη η πεδιαδα ηταν αρκετα αποκλεισμενη για να φιλοξενει ατοφιο αυτο το ειδος αλογου...Μολις φτασαμε ο Captain Woonan μας διεταξε:

---Οσο πιο γρηγορα , τοσο πιο καλα!! Αντε !!

Κατεβαινοντας ολοι μαζι(αφησαμε τον Snoree να φυλαει το καραβι) πεταξα διακριτικα το τσαλακωμενο χαρτακι με την αναφορα μου διπλα στην γλαστρα με τις πετουνιες η οποια αποτελουσε το συνθηματικο σημειο που επρεπε να την αφησω.Κατεβαινοντας στο λιμανι πολλοι αρχισαν να τρεχουν και να κλεινονται στα σπιτια τους.Ο Captain Woonan πλησιασε μια γυναικα που ακομα ξεφορτωνε ενα καρο με πατατες σε ενα σπιτι. Αφου χαιδεψε με το χερι του την χαιτη του "σταθμευμενου" αλογου ειπε:

---Αυτο ειναι το αλογο μας ! παιρνοντας ενα σαρδονιο χαμογελο.Αφου εβγαλε το σπαθι του, το καρφωσε στον λαιμο...
Το καρο αναποδογυρησε απο τα τελευταια τρανταγματα του αλογου και η γυναικα παρατησε την δουλεια της και αρχισε να τρεχει ,ψελλιζοντας κατι, προς την πεδιαδα. Ο Eric με τον Sweeran εσυραν το πρωτο αλογο ως το καραβι.

Ακολουθησαμε τον στενο χωματοδρομο με τα ατελειωτα χωραφια στα δεξια και αριστερα μας. Προσπερασαμε μερικα σπιτια στα οποια ειχαν κλειδαμπαρωθει οι κατοικοι.
Προσπαθουσα να καταλαβω γιατι φοβοντουσαν τοσο . Την δουλεια μας καναμε...Οπως και εκεινοι...Δεν θα τους πειραζαμε!!

Φτασαμε σε μια μεγαλη πεδιαδα με ελαχιστη ανηφορικη κλιση και καταπρασινο γρασιδι.Στα δεξια μας ηταν μαζεμενα γυρω στα 11 αλογα. Πλησιαζοντας, παρατηρησαμε οτι αναμεσα τους βρισκονταν δυο κοριτσια που τα ταιζαν . Μετα απο νοημα του Captan Woonan πλησιασαμε πραγματικα στα νυχια των ποδιων μας.Αν και μερικα αλογα μας ειδαν, συνεχισαν να τρωνε χορταρακι και σπορους απο τα χερια των κοριτσιων.

---Ποιοι ειστε? Τι θελετε?ουρλιαξε η μια απ'αυτες.
Ηταν γυρω στα 18 και η μια ηταν ξανθια και η αλλη μελαχροινη.Η ξανθια η οποια μιλησε, ειχε λιγο σανο και χορτα στα μαλλια της ενω το φουστανι της ειχε τρυπησει σε καποια σημεια.Aυτη η wild κατασταση με αναβε ιδιαιτερα...

Ο Captain Woonan κοιταξε την 'θρασσεια' κοπελα και κοιτώντας εμας εσκασε στα γελια . Οι υπολοιποι πειρατες εσκασαν και εκεινοι στα γελια. Εγω δεν ηξερα για ποιο λογο γελουσαν ολοι αλλα γελασα και γω το ιδιο δυνατα. Ο Captain Woonan που ειχε στο μεταξυ πλησιασει την ξανθια κοπελα η οποια ειχε σταθει μπροστα στα αλογα, πηγε να της πει κατι αλλα ενας πυροβολισμος ακουστηκε.

Απο το υποστατικο στην κορυφη ενος μικρου λοφισκου αρκετα μετρα μακρια, τρεις αντρες βγηκαν καβαλα σε 3 αλογα.Ο ενας ηταν γυρω στα 60 αλλα οι αλλοι δυο ηταν 20-30. Φορουσαν κατι καφε καομποικα καπελα και κρατουσαν ενα περιστροφο ο καθενας.Ο γερος ειχε πυροβολησει στον αερα και ειχαμε ολοι γυρισει να τον κοιταξουμε.

Μας πλησιαζαν με αρκετα γρηγορη ταχυτητα και μας στοχευαν με τα περιστροφα τους.Αν και οντας περισσοτεροι ειχαμε περισσοτερα οπλα και θα νικουσαμε σε μια συμπλοκη, ο Woonan επελεξε να μην ρισκαρει καποιον πειρατη και επιασε την ξανθια κοπελα κολλωντας το σπαθι του στον λαιμο της. Το ιδιο εκανε και ο ViceCaptain Jastin με την μελαχροινη κοπελα που ειχε κρυφτει πισω απο ενα αλογο.Οι τρεις καβαλαρηδες μας εφτασαν και κατεβηκαν.

---Ποιοι ειστε? Τι θελετε? Αφηστε αμεσως τα κοριτσια!! ειπε ο νεοτερος καβαλαρης στοχευοντας τον Woonan

---Νομιζω οτι δεν ειστε σε θεση να διαταζετε... απαντησε ο Woonan. Ακουγοταν σκληρος,βιαιος και φθονερος.

---Τι θελετε!!! ουρλιαξε ο γερος ντοπιος αυτη τη φορα.
---Θελουμε αυτα τα αλογα.Απαντησε παλι ο Woonan
---Γιατι?Απαντησε ο γερος που εδειχνε να θελει να παρει την διπλωματια στα χερια του.
---Γιατι ετσι γουσταρουμε! Απαντησε με ενα σατανικο χαμογελο ο Woonan . To χαμογελο ακολουθησαν τα χαχανητα των πειρατων.
---Ωραια παρτε τα αλογα και αφηστε τα κοριτσια ελευθερα...Δεν σας φταινε σε τιποτα.
---Αφηστε τα οπλα στο εδαφος και μετα θα σας ακουσω απαντησε ειρωνικα ο Woonan.
Oι τρεις καβαλαρηδες ετοιμαστηκαν να πεταξουν τα οπλα αλλα η ξανθια κοπελα φωναξε:
---ΟΧΙ !! Μην τα πεταξετε!!Θα σας σκοτωσουν μετα! Πειρατες, σκοτωστε εμας και αφηστε αυτους τους 3 ελευθερους! Πρεπει να υπεφερε με το σπαθι στο λαιμο της.Οσο φωναζε, οι φλεβες της τιναζονταν και τα μαλλια της παλλονταν ρυθμικα.Καθως ειχε πεσει στα γονατα και ειχε συρθει το φουστανι της, το λευκο και στητο στηθος της ξεπηδαγε απο μεσα.

Αυτη η κοπελα δεν μου γεννουσε μοναχα σαρκικες φαντασιωσεις στην κατασταση που ηταν. Μου κεντριζε την ψυχη και τα συναισθηματα.Ο παλιος και ελευθερος Elf θα συμφωνουσε με τον τροπο που αντιδρουσε η κοπελα...θα θυσιαζοταν η ιδια βρισκοντας τροπο να σωσει τους αλλους. Εγω δεν ειχα δρασει ετσι. Ειχα φερθει τελειως δουλικα οταν ο Hayari απειλουσε τον παππου μου . Ειχα δεχθει να κανω τα παντα χωρις να προβαλλω αντισταση.Σαν πειρατης τωρα, ειχα σκοτωσει ανθρωπους και ειχα συνεναισει στο πειραγμα μιας κοπελας. Ειχα αρχισει να διαβρωνομαι...

Το ενστικτο της αγελης και της αυτοσυντηρησης με εκανε πιονι στα χερια ειτε του Hayari ειτε του Woonan....Αυτα που θα ακολουθουσαν αργοτερα θα ηταν ακομα χειροτερα...
Η παρουσια και τα λογια της κοπελας συνδεονταν αυτοματα με τον παλιο μου εαυτο που συγκρουοταν με τον καινουργιο. Ημουν ετοιμος να υιοθετησω πληρως τις πειρατικες αντιληψεις και να γινω ενα ακομα απανθρωπο κτηνος. Τοτε ομως δεν το καταλαβαινα...

Οι 3 αντρες παροτι ακουσαν την κραυγη της ξανθιας κοπελας που τοσο με ελκυε, πεταξαν τα περιστροφα τους στο εδαφος. Δεν ηξερα αν καποιος αλλος θα επραττε διαφορετικα.
Ο Woonan διεταξε εναν πειρατη να σκοτωσει τους 3 αντρες με ενα μονο κουνημα της κεφαλης.Ενας συντροφος εσκισε τους 3 λαιμους απ'οπου ξεπηδησε αιμα σε μια μικρη ακτινα.Ασυναισθητα γυρισα το κεφαλι προς τα πισω για να μην το δω.Οταν ομως ο ViceCaptain Jastin με κοιταξε με βλεμμα αποριας, εστριψα το κεφαλι ξανα, για να δω τα τρια νεκτα πλεον σωματα, να πεφτουν στην λιμνη αιματος...

Οι δυο κοπελες αρχισαν να ουρλιαζουν και να κλαινε. Ο Woonan μας διεταξε να σκοτωσουμε τα 14 πλεον αλογα που ηταν γυρω μας και συνεχιζαν ακαθεκτα να μασουλανε το χορταρι κουνοτας με χαρη τις ουρες τους.Εγω ειχα καρφωσει το βλεμμα μου στην κοπελα η οποια γυρισε και με κοιταξε.Πυκνα αλμυρα δακρυα κυλουσαν στο κοκκινισμενο της προσωπο και ενα βλεμμα γεματο οργη, στενοχωρια και ερωτηματικα ειχε καρφωθει επανω μου.Ενοιωσα να ντρεπομαι που μπορουσα να την κοιταω ακομα στα ματια...Ηταν λες και με ρωταγε "γιατι?". Απαντηση δεν μπορουσα να δωσω ομως...Εσκυψα το κεφαλι και ακολουθησα τους αλλους που κυνηγουσαν τα αλογα.

Αυτο το "γιατι" με βασανισε για ωρα.Παλι δεν μπορουσα να βρω απαντηση αλλα λιγο αργοτερα σκεφτομουν οτι "ηταν βλακεια τους να αντισταθουν και να ανακατευτουν...Στην ουσια αυτοι μας προκαλεσαν..δεν καναμε κατι κακο...αλογα ηταν...δεν ηταν ανθρωποι! Τι τους ενοιαζε αν σκοτωναμε λιγα αλογα?" Πού να ξερα και την πραγματικη αιτια που ο Woonan ηθελε αυτα τα αλογα... Αν και οι δικιολογιες μου για να απαντησω στις τυψεις και ενοχες μου ηταν γελοιες, αρκουσαν προς το παρον. Κυνηγησα μαζι με τον Teefan ενα αλογο το οποιο και ακινητοποιησαμε. Εκεινος μου ετεινε το σπαθι του αλλα εγω εβγαλα το δικο μου μαχαρι που πλεον συνοδευε το θηκαρι μου και το εμπηξα βαθια στο λαιμο του ζωου οπως μας ειπε ο Woonan...Τα χερια μου γεμισαν με αιμα και το αλογο ξαπλωσε νεκρο στο εδαφος. Κοιταξα τα ματια του πλεον ηταν αχρωμα και νεκρα...Σαν μια λιμνη χωρις νερο...

Τα αλογα δεν ειχαν το μεγεθος των κανονικων αλογων και επομενως ουτε το αντιστοιχο βαρος.Ετσι εγω και ο Teefan καταφεραμε να το σηκωσουμε και να ακολουθησουμε το χωματοδρομο που πλεον ειχε γινει σχεδον κοκκινος...
Οταν επιστρεψαμε ξανα στο λιβαδι, ακουσα την ξανθια κοπελα να κλαιει με λυγμους και αναφιλητα.Κοιταξα προς τα κει που κοιταζε. Ειδα την μελαχροινη αδερφη της νεκρη και απο πανω τον Jastin.
Ετρεξα αμεσως σε εκεινο το σημειο.

---Τι εγινε και πεθανε? ρωτησα με αγωνια

---Τι εννοεις "τι εγινε και πεθανε?" απαντησε με στομφο ο Jastin λες και δεν χρειαζοταν καποιος λογος για να σκοτωθει ενας ανθρωπος ...
Η ξανθια κοπελα συνεχιζε να με κοιταει με το βλεμμα της να τρυπαει την καρδια μου.Παραλληλα ο Woonan με κοιταζε με ενα υφος ειρωνικο.Προφανως ειχε αντιληφθει τις αναστολες μου και σκοπευε να μου τις καμψει. Ειχε μια ιδεα γι'αυτο που θα υλοποιουνταν το βραδυ.
Εγω τους αφησα με σκυφτο κεφαλι και συνεχισα το κυνηγι.