[Τέλος] Οι περιπέτειες μιας μικρής νοσηλεύτριας...(part 1) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Ο κρότος τον κανονιών ήταν πια ένας γνώριμος ήχος για την Rin,η δουλεία στο ιατρείο του πλοίου είχε φτάσει στα όρια της παράνοιας και ήταν αρκετά δύσκολο για αυτή και την γιατρό να βγάλουν εις πέρας  στην αποστολή τους. Αρκετοί νεαροί άνδρες βρισκόταν τραυματισμένοι και ετοιμοθάνατοι στο ιατρείο και αυτό έφερνε μια βαθιά απογοήτευση στην νεαρή νοσηλεύτρια ,μόνο από την έκφραση λύπης που είχε πάρει το νεαρό πρόσωπο της μπορούσε ο οποιοσδήποτε να καταλάβει την ψυχολογική της κατάσταση εκείνη την στιγμή.
-Είναι σχεδόν αδύνατο να τους σώσουμε  όλους Yumi-sama…
-Ο σκοπός σου είναι να θεραπεύσεις αυτούς τους άνδρες και όχι να γκρινιάζεις πιασε αμέσως δουλεία ,σε χρειάζομαι άμεσα…
Η Yumi ήταν η γιατρός του πλοίου νεαρή και αρκετά γοητευτική ,οι γνώσεις της στην γιατρικη ήταν ανωτάτου επίπεδου, η Rin την θαύμαζε αρκετά αλλά επίσης την ζήλευε για τις καταχτήσει της.Πια όμως ο στόχος της νεοσύλλεκτης marine ήταν να σώσει όλες τις ανθρωπινές ζωές που βρισκόντουσαν στα χεριά εκείνης και της ικανότατης γιατρού..

Οι μάχες στο κατάστρωμα συνέχιζαν και σιγά σιγά έφταναν στην κατάληξη τους, βέβαια η Rin δεν γνώριζε τίποτα σχετικά με την μάχη παρά μόνο ήταν αφοσιωμένη στην δουλεία της εκείνη την στιγμή. Ο πρώτος ασθενής που ανέλαβε είχε μια βαθιά πληγή στο στήθος του και αιμορραγούσε ακατάπαυστα .Η νεαρή νοσηλεύτρια ήξερε πολύ καλά τι έπρεπε να κάνει. Εξέτασε προσεχτικά το τραύμα και άμεσα παρατήρησε ότι υπήρχε αρκετή σκουριά γύρο από την πληγή ,σίγουρα αυτό το τραύμα προήρθε από κάποιο σκουριασμένο σπαθί και αυτό έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη καθώς υπήρχε άμεσα ο κίνδυνος της μόλυνσης .Έτσι η νοσηλεύτρια καθάρισε άμεσα την πληγή και μετά έπιασε την βελόνα και την κλώστη και άρχισε να ράβει το τραύμα, οι εικόνες για την Rin ήταν αρκετά σκληρές αλλά μετά από αρκετά χρόνια εξάσκησης είχε συνηθίσει και μπορούσε να κρατήσει τον εαυτό της στο να μην βάλει τα κλάματα . Την ίδια στιγμή έκανε μια ένεση στον ασθενή με ένα ιώδες υγρό το οποίο όπως της είχε διδάξει και η γιατρός Yumi ήταν ένας αντιτετανικός ορός . Αφού κατάφερε να ράψει το τραύμα και να κάνει και με επιτυχία την ένεση άμεσα έδεσε το τραύμα με επιδέσμους και συνέχισε με τον επόμενο ασθενή ο οποίος βρισκόταν σε ποιο κρίσιμη κατάσταση και σίγουρα θα χρειαζόταν την βοήθεια της γιατρού για να τα καταφέρει..

Η γιατρός Yumi ήρθε άμεσα διπλά από την βοηθώ της. Έριξε μια γρήγορη ματιά αλλά και η ιδία ήξερε ότι έπρεπε να κάνει μια πολύ πιο σοβαρή εξέταση για να πάρει την σωστή απόφαση ως προς το τι θα πράξει .Βέβαια η σύγχυση που υπήρχε μέσα στο ιατρείο την έκαναν αρκετές φορές να χάσει τα λογικά της και να προβεί σε ανούσιες πράξεις κατά τον ασθενών .Όμως εκείνη δεν ήταν η περίπτωση…
-Από ότι φαίνεται υπάρχει τραύμα από σφαίρες στον δεξί γλουτό και σίγουρα υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης ,θα χρειαστώ λίγο την βοήθεια σου… Νυστέρι…
Η βοηθός της άμεσα της έδωσε το νυστέρι και η Yumi έκανε μια βαθιά τομή στο σημείο του τραύματος ,όμως απότομα το αίμα πετάχτηκε και η γιατρός έσφιξε την πληγή…Στο βλέμμα της αναγραφόταν ξεκάθαρα η έκπληξη…
-Αυτό δεν το είχα υπολογίσει … Έχει τρυπήσει κεντρική αρτηρία και υπάρχει σοβαρή αιμορραγία ,αλλά διορθώνετε …Νομίζω ότι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις Rin ….Μόλις σου δώσω την εντολή θα ελευθερώσω την πληγή και εσύ θα την καλύψεις με της γάζες αλλά όλα αυτά αρκετά γρήγορα μικρή…
-Μάλιστα…
-Ξέρω ότι μπορείς να το κάνεις μικρή…
Της είπε με ένα γλυκό χαμόγελο.

Και έτσι έκανε η νεοσύλλεκτη .Κατάφερε με επιτυχία να καλύψει την πληγή και η γιατρός με μια απότομη κίνηση κατάφερε να σφίξει την αρτηρία ώστε να μην υπάρξει άλλη αιμορραγία όσο θα κανένα την χειρουργική επέμβαση .Η Rin παρατηρούσε την αφοσίωση της γιατρού στο να καταφέρει να βρει τις σφαίρες που είχαν χτυπήσει τον ασθενή .Αρκετές φορές η νοσηλεύτρια έσπευσε για να καθαρίσει τον ιδρώτα που έτρεχε από το μέτωπο της γιατρού η για να της προσφέρει ένα εργαλείο που χρειαζόταν.
-Αυτή είναι και η τρίτη μας σφαίρα…
Είπε η γιατρός ενώ την ίδια στιγμή τραβούσε την σφαίρα με αρκετά σταθερό χέρι μέσα από την σάρκα του ασθενή .Βεβαία τα υπόλοιπα τα άφησε στην βοηθώ της .Το ράψιμο την ένεση που έπρεπε να κάνει ο ασθενής για να γλυτώσει την μόλυνση .Όλα αυτά για την Rin εκείνους τους 5 μήνες που είχε περάσει στο ναυτικό σώμα ήταν μια απλή συνήθεια και μπορούσε με άνεση να τα καταφέρει .Ένιωθε περήφανη ,περήφανη που είχε καταφέρει να μάθει από την γιατρό που σεβόταν και ήξερε ότι την είχε κάνει περήφανη και σύντομα θα έφτανε και στο επίπεδο της.

Μετά από ώρες σκληρής δουλειάς είχαν καταφέρει να φέρουν τους περισσότερους ασθενείς σε σταθερή κατάσταση, βεβαία υπήρξαν και απώλειες κατά την διάρκεια ,τρεις marine ξεψύχησαν πρόσφατα .Το μόνο που ανησυχούσε την Rin εκείνη την στιγμή ήταν το ότι δεν είχαν νέα από το κατάστρωμα σχετικά με την πορεία της μάχης .ΟΙ πειρατές είχαν το θράσος να επιτεθούν σε ένα πλοίο του ναυτικού αλλά και επίσης να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στο πλήρωμα «ίσως δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να παραδοθούμε..Οι απώλειες είναι αρκετές» σκέφτηκε η νεαρή νοσηλεύτρια .Η γιατρός Yumi επέστρεψε στο γραφείο της ατάραχη και προσπάθησε να επικοινωνήσει με μια κοντινή βάση μέσω του Den Den Mushi,χωρίς όμως να έχει καμία επιτυχία. Aυτό ανησύχησε και τις δυο γυναίκες ακόμη περισσότερο και μέσα τους έτρεμαν και οι δυο από τον φόβο ,δεν γνώριζαν τι μπορούσε να τους συμβεί τις ακριβός επόμενες ώρες…
-Rin…ανέβα στο κατάστρωμα και μάθε το συνέβη..Θέλω να ξέρω
-Μα Yumi-sama είναι αρκετά ριψοκίνδυνο…
-Νομίζεις ότι δεν το γνωρίζω αυτό…??!! Δεν είμαι αφελής γνωρίζω το ρίσκο που πέρνω αλλά δεν έχω άλλη επιλογή …Βιάσου… και καλή τύχη..

η νοσηλεύτρια ήταν ακόμα δύσπιστη δεν ήξερε εάν ήταν σοφή επιλογή το να ανέβει στο καταστρομα . Σίγουρα θα βρισκόταν στην μέση της μάχης η ακόμα χειρότερα και στην κατάληξη της και σίγουρα θα έβαζε τον εαυτό της σε μεγάλο κίνδυνο . Τελικά όμως πειρε την απόφαση της και ακολούθησε της εντολές της γιατρού . Όμως πριν προλάβει να ανοίξει την ξύλινη πόρτα, η πόρτα έσπασε απότομα και η Rin τρόμαξε τόσο που πέταξε μια απότομη κραυγή και έπεσε στο πάτωμα καλύπτοντας τα αυτιά της. Μόλις σήκωσε το κεφάλι της είδε τρεις άνδρες οι οποίοι σίγουρα δεν ήταν του ναυτικού .Τα ξεφτισμένα ρούχα τους και η ασχήμια τους οδηγούσε προς μόνο μια απάντηση στο ερώτημα . Ήταν πειρατές, πειρατές που είχαν καταφέρει να καταστρέψουν ολόκληρο το πλήρωμα του πολεμικό πλοίο τον Marine και ακόμα να φτάσουν εως το ιατρείο .Η νοσηλεύτρια δεν είχε άλλη επιλογή από το να υπερασπιστεί τον εαυτό της αλλά και τους ασθενής που ακόμα δεν είχαν συνέρθει από τα τραύματα τους.
-Τι έχουμε εδώ??... Ένα κοριτσάκι και όλους τους ψόφιους σε ένα δωμάτιο.... Είναι μια ωραία στιγμή για μια σύντομη σφαγή δεν συμφωνείτε παιδιά..??

Ελάχιστες φορές η Rin είχε μπλεχτεί σε μια μάχη αλλά εκείνη την στιγμή δεν είχε άλλη επιλογή,δεν μπορούσε να το αποφύγει με κανέναν δυνατό τρόπω, σίγουρα όλο το πλήρωμα είχε ηττηθεί και ήταν καταδικασμένη. Βέβαια από το μυαλό της πέρασε η επιλογή το να παραδοθεί αλλά και η ίδια γνώριζε καλά ότι οι πειρατές δεν συγχωρούν και ο θάνατος θα ήταν αναπόφευκτος . Έτσι με αυτήν την σκέψη η νοσηλεύτρια έσφιξε της γροθιές τις και έτρεξε στον πρώτο που βρισκόταν μπροστά της και κρατούσε ένα σκουριασμένο σπαθί . Είχε εκπαιδευτεί για αρκετά χρόνια σε μάχη σώμα με σώμα , πολλοί της είχαν προτείνει να μάθει να χρησιμοποιεί κάποιο όπλο, όμως εκείνη προτίμησε τις γυμνές γροθιές της. Γνώριζε πολύ καλά την ζημιά που θα μπορούσε να προκαλέσει στον εαυτό της αλλά της άρεσε να βλέπει της γροθιές της γεμάτες αίμα για έναν λόγο που ούτε η ίδια δεν γνώριζε.
Την στιγμή που επιτέθηκε ο πειρατής έκανε την πρώτη κίνηση και κατέβασε το σπαθί του σε ένα κάθετο χτύπημα όμως η Rin το απέφυγε με χάρη κάνοντας ένα πλάγιο βήμα και βγήκε εκτός της πορείας που είχε χαράξει η λεπίδα .Την ίδια στιγμή πήδηξε απότομα και το γόνατο της χτύπησε το σαγόνι του πειρατή ,οι άλλοι δυο από πίσω του είχαν σαστίσει δεν περίμεναν καμία αντίδραση από μια αδύναμη γυναίκα . Όμως η μικρή δεν σταμάτησε εκεί καθώς είχε κτυπήσει το σαγόνι του εχθρού της την ίδια στιγμή κατέβασε βίαια τον αγκώνα της προς την κορυφή του κεφαλιού του, και ο εχθρός της έπεσε αναίσθητος στο ψυχρό ξύλινο πάτωμα..

Οι δυο συντρόφι του πειρατή συνήλθαν την ίδια ακριβός στιγμή και σίγουρα ήθελαν εκδίκηση από την Marine ο ένας σήκωσε το πιστόλι του και σημάδεψε την Rin η οποία μόλις που είχε προλάβει να σηκώσει το κεφάλι της.Η μικρή σοκαρίστηκε ήξερε ότι ο άνδρας απέναντι της δεν θα δίσταζε να τραβήξει την σκανδάλη και να την οδηγήσει σε έναν γρήγορο θάνατο . Όμως για μια στιγμή άκουσε έναν γνώριμο ήχο και στον λαιμό του πειρατή εμφανίστηκε ένα λευκό βέλος το οποίο είχε διαπεράσει με επιτυχία την καρωτίδα του άνδρα και το αίμα έσταζε ασταμάτητα και έλουσε το σάπιο ξύλο στο πάτωμα.
Η Rin άμεσα κοίταξε προς τα αριστερά της και χαρούμενη είδε την γιατρό Yumi να κρατάει το μακρύ της λευκό τόξο .Η Yumi ήταν άριστη στην τοξοβολία, μια από της καλύτερες στο ναυτικό σώμα. Όμως δεν χρησιμοποιούσε το ταλέντο της πάντα για βια άλλα και για προσωπική διασκέδαση.
-Σας ευχαριστώ γιατρέ...!!
-Δεν χρειάζεται μικρή..Έτσι και αλλιώς δεν νομίζω να έχουμε τελειώσει εδώ..
Και είχε δίκαιο καθώς είχε απομείνει άλλος ένας ο οποίος δεν δίστασε να επιτεθεί στην Rin και να πετύχει ένα ελαφρύ κόψιμο στο αριστερό καρπό της καθώς είχε καταφέρει να κουνηθεί μερικά εκατοστά αριστερά για να γλυτώσει μεγαλύτερη ζημιά. Την ίδια στιγμή η νοσηλεύτρια έριξε μια γροθιά στον καρπό του αντιπάλου της για να τον αφοπλίσει . Κάτι που κατάφερε,την ίδια στιγμή έκανε μια στροφή γύρο από τον εαυτό της και το δεξί της πόδι πετάχτηκε απότομα και χτύπησε τον εχθρό στο σαγόνι..

είχαν καταφέρει με επιτυχία να θέσουν εκτός μάχης και τους τρεις εχθρούς που είχαν το θράσος να έρθουν στο ιατρείο τους.Η Rin είχε πάρει αρκετό θάρρος ξαφνικά και ήταν σίγουρη πια ότι μπορούσε να τους αντιμετωπίσει και να τους κερδίσει όλους καθώς οι ανησυχίες που είχε προ ολίγου χάθηκαν απότομα,έτσι με γοργό βήμα έφτασε κοντά στην γιατρό.
-Σίγουρα έχουν χάσει την μάχη δεν υπάρχει περίπτωση να τους άφησαν έτσι άπλα να φτάσουν μέχρι εδώ Yumi-sama δεν έχουμε ελπίδα επιβίωσης η μονή επιλογή που έχουμε είναι να τους αντιμετωπίσουμε και να κάνουμε όσο μεγαλύτερη ζημιά μπορούμε δεν έχουμε άλλη ελπίδα...
-Νομίζεις ότι θα καταφέρουμε τίποτα δυο γυναίκες..?? Έχεις πάρει πολύ αέρα το κεφάλι σου μικρή και σίγουρα δεν θα σου βγει σε καλό...Το μόνο που θα κάνω εγώ είναι να περιμένω ενισχύσεις εδώ...και το ίδιο θα κάνεις και εσύ...
-Ωραία μείνε εδώ.. Εγώ θα πάω μόνη μου...!!!
Είπε γεμάτη οργή η νοσηλεύτρια,η αντίδραση της γιατρού ήταν άμεση και ωρυόταν καθώς η Rin περπατούσε προς την έξοδο του ιατρείου .Η γιατρός γνώριζε το ότι ήταν καταδικασμένη αλλά δεν ήθελε να χάσει την μαθητευόμενη της,την αγαπούσε και νοιαζόταν για αυτή και σίγουρα δεν ήθελε να πάθει κακό . Αλλά ο εγωισμός της είχε προτεραιότητα καθώς αψήφησε της εντολές της....
Η Rin παραπατούσε στους διαδρόμους μέχρι που ξαφνικά βρέθηκαν μπροστά της μια ντουζίνα εχθρών πριν καν προλάβει όμως να αντιδράσει δέχτηκε ένα χτύπημα στον αυχένα με το πίσω μέρος ενός σπαθιού και έπεσε λιπόθυμη..

Η Rin ξύπνησε απότομα από φωνές και όλα μπροστά της ήταν θολά μπορούσε να δει τον καταγάλανο ουρανό και την θάλασσα αλλά επίσης μερικές φωνές από πίσω της . Ένιωθε το σώμα της μουδιασμένο και μόλις κοίταξε προς τα κάτω παρατήρησε το ότι βρισκόταν δεμένη στο κατάρτι του πολεμικού πλοίου για πόση ώρα? δεν το γνώριζε σίγουρα...
-Ξύπνα μικρή...!!
Δίπλα της βρισκόταν επίσης δεμένη και η γιατρός και μπροστά τους κοιτονταν νεκροί όλοι οι ασθενείς τους σε ένα λουτρό αίματος και από πάνω τους βρισκόντουσαν οι πειρατές με τα σπαθιά του λουσμένα στο αίμα . Αυτή η φρικτή εικόνα οδήγησε την Rin στο να βάλει τα κλάματα καθώς ήταν καταδικασμένη και η απογοήτευση και ο φόβος ήταν το μόνο που ένιωθε... άραγε θα κατάφερνε να γλυτώσει από αυτή την κατάσταση η ίσως όχι???

To be continued....