[Τελος-Αναβαθμιση ειδικοτητας] Το τελευταιο βραδυ μου...(?) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια επισκεφτηκαμε το Crown island, ενα νησι γεματο με σπανια ζωα τα οποια κυνηγουν διαφοροι επιτηδειοι. Εγω συγκρουστηκα οχι μονο με καμποσους απ'αυτους, αλλα και με τον πολυ γνωστο πειρατη Kenshin που τυχαινε να βρισκεται εκει. Σε ολες αυτες τις περιπτωσεις με βοηθησε μια νεα δυναμη που εμφανιστηκε και σχετιζεται με το μεταλλικο περιμετωπιο μου. Πριν φυγουμε πηραμε μαζι μας ενα σπανιο και υπο εξαφανιση ζωο.


Η βαρκα μας βρισκοταν στο ελεος του ανεμου. Ο ευδιαθετος και λαμπερος καιρος που μας συνοδευσε στο Crown island, ειχε μετατραπει ξαφνικα στο εντελως αντιθετο. Μεγαλα πυκνα και σκουρα συννεφα ειχαν καλυψει ολον τον ουρανο. Η θαλασσα μας εδειχνε τα δοντια της με σχετικα μικρα αλλα πολλα σε αριθμο κυματα, ενω οι ανεμοι μας πηγαιναν ποτε δεξια ποτε αριστερα. Ο Charlie θα εμενε το βραδυ ξυπνιος να προσεχει το log pose του Dimitrov, ομως και αυτον τον πηρε ο υπνος.
Eνα δυνατο "κλατς" ξυπνησε και εμας και εκεινον αποτομα.
---Τι ηταν αυτο? φωναξε  ο Dimitrov
---Δεν ξερω...Θα το κοιταξω αμεσως... φωναξε ο Charlie αγουροξυπνημενος.
Μετα απο μια γρηγορη εξεταση της βαρκας μας ειπε με θλιμμενο βλεμμα
---Τα ξυλα της βαρκας αρχιζουν να αποσυνδεονται μεταξυ τους. Ας ελπισουμε να ειμαστε πολυ κοντα στο επομενο νησι...

Τα πραγματα ηταν πολυ σκουρα καθως η βαρκα μας ειχε αρχισει να κλαταρει."Και αργησε μπορω να πω!" σκεφτηκα και χαιδεψα το Absol που κοιμοταν διπλα μου. Το Absol ηταν ενα σπανιο ζωο του Crown island που αποφασισα να παρω μαζι μου στο καραβι αλλα οι αντιδρασεις του Charlie και του Dimitrov ηταν καπως αμηχανες αφου αναρωτιοντουσαν ποιος ο λογος να "φορτωθουμε" ενα τετοιο ζωο. Μεσα μου ομως ηξερα οτι δεν ηταν ενα απλο ζωο και οτι θα μας βοηθουσε σε πολλες περιπτωσεις...
Ο Charlie κοιταζε ευθεια σουφρωνοντας τα φρειδια και προσπαθωντας να διακρινει κατι ενδιαφερον.
---Νησι!! Παιδια ειμαι σιγουρος οτι υπαρχει καποιο νησι εκει!!
Αμεσως μαζευτηκαμε ολοι στην πλωρη και προσπαθουσαμε να διακρινουμε το νησι με το ελαχιστο φως της σεληνης που τρυπωνε μεσα απ'τα συννεφα.
---Εγω δεν μπορω να το διακρινω παντως!
---Μα τι λες? Ειναι ολοφανερα ενα νησι εκει! μου ειπε καπως ειρωνικα ο Dimitrov.
"Aυτοι οι δυο τα πανε τοσο καλα που ωρες ωρες εκνευριζομαι..." σκεφτηκα και συνεχισα να χαιδευω το Absol.

Μετα απο καμποσες ωρες φτασαμε στο νησι. Ο Dimitrov φροντισε να κανει το καθιερωμενο του σχολιο .
---Απ'οτι φαινεται η διαδρομη που ακολουθησαμε ξεκιναει απο αυτο εδω το νησι που δεν ειναι αλλο απο το Drum island. Eνα νησι καλυμμενο απο χιονι και παγετο. Φαινεται αρκετα αφιλοξενο αλλα οι κατοικοι του απ'οσο ξερω ειναι ιδιαιτερα φιλικοι.
---Ελπιζω να μας βοηθησουν λοιπον και να μας δωσουν ενα αξιολογο καραβι... ειπα ακουγοντας ενα ακομα ξυλο να ξεκολλαει.
Η παραλια στην οποια φτασαμε ηταν καπως αγρια καθως διαφορα βραχια ξεπηδουσαν δεξια αριστερα και υπηρχε μοναχα ενα στενο κομματι αμμουδιάς το οποιο ηταν καλυμμενο απο ενα λεπτο στρωμα παγου.
Αφοτου κατεβηκαμε και οι τεσσερις (στους τεσσερις εντασσεται και το Absol) αρχισαμε να προχωραμε μεσα στην χιονισμενη πεδιαδα.
---Σιγουρα ειναι κατοικημενο το νησι?
---Βεβαιως και ειναι!
---Και τα βουνα αυτα γιατι εχουν τετοιο σχημα? ρωτησε ο Charlie βαζοντας τον δεικτη στο στομα του.
---Δεν ξερω πως και γιατι φτιαχτηκαν αλλα αποτελουν το ιδιαιτερο στοιχειο του νησιου...
Ο Charlie εννοουσε κατι ψηλα βουνα σε σχημα τυμπανου βουνα που απλωνονταν επιβλητικα σε ολο το νησι και με το φως του ηλιου που ειχε ηδη ανατειλει φαινοντουσαν πιο καθαρα αφου η ομιχλη σιγα σιγα εξαφανιζοταν

Καθως προχωρουσαμε, βρεθηκαμε μπροστα σε ενα σταυροδρομι. Ο κανονικος μας δρομος προχωρουσε ευθεια περνώντας ομως μεσα απο καμποσα λοφακια και βουναλάκια ενω υπηρχε και μια παρακαμψη που κατεβαινε και εμπαινε στην μεγαλη πεδιαδα.
---Λοιπον εδω νομιζω πως πρεπει να χωριστουμε... Charlie και Dimitrov ακολουθηστε τον δρομο μεσα απο την πεδιαδα. Εγω με το Absol θα παμε μεσα απο τα βουναλάκια που βλεπω εδω...
---Υπαρχει λογος να χωριστουμε μεσα στην παγωνια?
---Υπαρχει λογος να μην χωριστουμε? απαντησα με ειρωνικο υφος. Ο Charlie ξινισε λιγο τα μουτρα του και αρχισε να κατηφοριζει. Απο πισω τον ακολουθησε και ο Dimitrov.
---Θα συναντηθουμε στην πρωτευουσα του νησιου. Πως την ειπαμε Dimitrov?
---Eλεος Elf ! Bighorn λεγεται! Ακου με λιγο οταν μιλαω!
Δεν απαντησα και εσφιξα τα δοντια μου μεχρι που απομακρυνθηκαμε μεταξυ μας.
"Απ 'οταν ειμασταν στο καραβι ανυπομονουσα για αυτον τον χωρισμο!" σκεφτηκα και συνεχισα να περπαταω παρεα με το Absol.

Συνεχισα να προχωραω παρεα με το Absol μεσα στο αφιλοξενο λευκο περιβαλλον. Προσπερασαμε ενα ξεφωτο με μερικα σκεπασμενα με χιονι δεντρα οπως πευκα ή ελατα και απο μακρια αρχισαμε να παρατηρουμε μια πολη. "Ωραια..." σκεφτηκα "την βρηκαμε την πολη αρκετα ευκολα".
Αυξησαμε τον βηματισμο μας για να αποφυγουμε το κρυο και να βρουμε ενα ζεστο καταλυμα. Καθως πλησιαζαμε στην πολη και βλεπαμε τα επισης λευκα απ'το χιονι σπιτακια με τον καπνο απο τις καμιναδες να δειχνει την υπαρξη πολιτισμου περαν του δασους που συναντησα στα 2 τελευταια νησια.

Σε μια ακτινα μερικων μετρων ομως παρατηρησα μερικους φρουρους οπλισμενους σαν αστακους να κανουν βολτες προσεχοντας το καθε τι. Δεν καταλαβα για ποιο λογο μπορει να φρουρουσαν την πολη αλλα αποφασισα να τους προσπερασω και να εισελθω στην πολη. Πραγματι, σαν κυριος τους πλησιασα και τους προσπερασα. Εκεινοι αν και το βλεμμα τους περασε απο πανω μου δεν μου εδωσαν σημασια...Κοιταζαν μοναχα το Absol διπλα μου.

"Καλα δεν με βλεπουνε?" σκεφτηκα και προχωρησα στην πλατεια που ειδα συγκεντρωμενο πολυ κοσμο. Μετα απο καμποσα βηματα εμφανιστηκε μπροστα μου ενας τυπος που φαινοταν οτι ζηταγε καυγα.
Περπατουσε με γρηγορο βηματισμο προς το μερος μου και κουναγε εντονα τα χερια του. Καθως τον παρατηρουσα ομως, συνειδητοποιουσα οτι δεν ηταν κανονικος ανθρωπος. Η ενδυμασια του ηταν κανονικη και περιελαμβανε ενα μακρυ πρασινο στενο παλτο και καφε παλιες γαλοτσες. Στο κεφαλι του ομως, δεσποζαν δυο μικρα κερατα που θυμιζαν ταυρου. Το προσωπο του ηταν τριχωτο και το μουσουδι του ζωωδες.
Χωρις να προλαβω να αντιδρασω, μου εδωσε μια δυνατη γροθια ξαπλωνοντας με στο εδαφος. Η γροθια του ηταν τοσο δυνατη που μου θυμισε τα χτυπηματα του Kenshin.
Ευτυχως επεσα ομαλα στο εδαφος και σηκωθηκα αμεσως ορθιος να τον αντιμετωπισω. Οποιος και αν ητανε , δεν γινοταν να με χτυπαει χωρις λογο και απροκλητα
---Ποιος εισαι?
---Ειμαι ο Dalton...Διοικητης της χωρας τουτης. Να ξερεις οτι θα φας πολυ ξυλο απο τους κατοικους εδω! Φωναξε επιτηδες για να μαζευτουν οι χωρικοι και να τον ζητωκραυγασουν οπως και εγινε.

"Καλα με ξερει απο χθες και μου μιλαει ετσι? "
---Εϋ φιλε ! Εξηγησε μου για ποιο λογο με χτυπησες γιατι αρχιζω και εκνευριζομαι...
Ο Dalton εδειχνε να χανει την υπομονη του και να μην εχει ορεξη να μου εξηγησει. Δεν ειχα προβλημα! Θα αναλαμβαναν οι γροθιες μου.
---Dalton ! Dalton! Προσεχε τον! Eιναι πειρατης! ΕΙναι ο Silver Elf απο την South Blue! Eχει 21.000.000 belli επικυρηξη!!φωναξε μια κοπελα απο το πληθος που μαζευτηκε
---Ααα... ωστε ετσι... Ο Wapol συμμαχησε και με πειρατες δηλαδη για να ανακτησει την εξουσια στο Drum island...
Aπο τον τονο και το υφος που μιλαγε καταλαβα οτι το Drum island βρισκοταν υπο απειλη απο αυτον τον Wapol.
---Δεν γνωριζω καν ποιος ειναι αυτος ο Wapol...
---Παψε!!
Ο Dalton ειχε χασει πλεον πληρως την ψυχραιμια του και αρχισε να τρεχει ξανα προς το μερος μου. Σουφρωσε τα φρειδια του και εσφιξε την γροθια του. Με μια κραυγη, μου επιτεθηκε με το χερι του αλλα αυτη τη φορα φροντισα να σκυψω αποφευγοντας την.

Εχοντας αποφυγει την επιθεση του σκεφτηκα να αναλαβω εγω την πρωτοβουλια των κινησεων οποτε κινηθηκα μπροστα ωστε να τον αφησω και να επιτεθω απο πισω. Πριν καν καλα καλα ξεφυγω απο την σκια του, με αρπαξε απο την μπλουζα στο σημειο της πλατης και με πεταξε στο εδαφος μπροστα του. Το χτυπημα ηταν αρκετα δυνατο ωστε να νοιωθω οτι η πλατη μου ειναι ετοιμη να σπασει σε δυο κομματια.
Το χειροτερο ηταν οτι ειδα τον Dalton να πηδαει στον αερα με σκοπο να πεσει με δυναμη επανω μου.
"Εαν το φαω αυτο δεν θα αντεξω και θα αφησω εδω τα κοκκαλα μου.." Ειχα δικιο. Στο Crown island που βρισκομουν πιο πριν, αντιμετωπισα εναν εξισου πολυ δυνατο χοντρο αντιπαλο που λιγο αργοτερα εγινε κομματια απο τον Κenshin τον οποιο επισης αντιμετωπισα και την γλυτωσα πολυ φτηνα. Λιγο πριν φυγω απο το νησι πολεμησα με μερικους κυνηγους που συναντησα. Σε ολες τις περιπτωσεις συνειδητοποιησα οτι με εσωσε μια καινουργια δυναμη που ανακαλυψα και ειχε να κανει με το μεταλλικο περιμετωπιο που φορουσα απο μικρος. Αυτο πρεπει να εκρυβε μεσα του μια αμυντικη κρυφη δυναμη...
Αφησα αυτες τις σκεψεις και επικεντρωθηκα στον Dalton τον οποιο εβλεπα να προσγειωνεται επανω μου...

Κυλησα στο ολισθηρο παγωμενο εδαφος αφηνοντας τον Dalton να προσγειωθει και να αφησει μια μεγαλη τρυπα μεσα στο χιονι. Σηκωθηκα γρηγορα ορθιος και αποφασισα να επιτεθω και εγω αυτη τη φορα. Εσφιξα την γροθια μου και πηγα να τον χτυπησω. Θα του ειχα κανει μεγαλη ζημια αν δεν εστρεφε το σωμα του και ταυτοχρονα να σηκωνε την δικη του ανοιχτη παλαμη συγκρατώντας ετσι την γροθια μου...
Ενας κρυος ιδρωτας με ελουσε και γουρλωσα τα ματια μου.
"Τι θα κανω τωρα?" Απλωσα και το αλλο μου χερι αλλα συγκρατησε και αυτο. Με μια ωθηση μπροστα με πεταξε κατω και επεσε πανω μου. Επιασε με το ενα χερι τον λαιμο μου και με το αλλο εσφιξε τη γροθια του ετοιμος να με χτυπησει.
Ημουν ακινητοποιημενος και ανημπορος εκεινη την στιγμη και δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο απο το να απαντησω στις ερωτησεις του.
---Λοιπον πειρατη, σου δινω μια τελευταια ευκαιρια. Τι σου εταξε ο Wapol και οι αλλοι?
---Δεν συνεργαζομαι με κανεναν Wapol σου ειπα!
---Σταματα να λες ψεμματα! Πες την αληθεια. Σε εστειλε να κατασκοπευσεις την πολη μας?Αυτη η στενοκεφαλια του ειχε αρχισει να μου τη δινει στα νευρα.
---Οχι! Δεν τον ξερω! Μονος μου ηρθα στο νησι για δικους μου λογους!
---Χμ... Πως μπηκες μεσα στην πολη χωρις να σε αντιληφθουν οι φρουροι? Η πολη ελεγχεται απο παντου!
---Περασα αναμεσα τους και απλα δεν μου εδωσαν σημασια...
---Αυτο αποκλειεται ...Λες ψεμματα... Απο που θα επιτεθειτε??Απο το δασος το ποταμι, την πεδιαδα?

Εαν μπορουσα θα τον ειχα ηδη σκοτωσει. Τετοιους ανθρωπους τους σηχαινομουν ανεκαθεν. Μπορουσα να αποδεχτω οτι το νησι του δεχοταν επιθεση απ'αυτον τον Wapol αλλα γιατι δεν καταλαβαινε αυτο που του ελεγα?
Δεν απαντησα στην ερωτηση του και εκεινος εσφιξε τον λαιμο του γουρλωνοντας ακομα πιο πολυ τα μικρα του ματια.
---Τελευταια σου ευκαιρια... ΠΕΣ μου που βρισκεται ο Wapol και οι αλλοι...Ποτε θα επιτεθουν??
---Ρε ανθρωπε δεν καταλαβαινεις οτι δεν τους ξερω καν?? Εχεις τοσους ανθρωπους και δεν ξερεις? Αν ημουν στην θεση τους, θα προσπαθουσα να επιτεθω σε μερος που αξιζε και ηταν ανοχυρωτο...Ισως καπου εκει κατευθυνονται...
Αμεσως το χερι του που εσφιγγε τον λαιμο μου σαν θηλια χαλαρωσε και κοιταξε αμηχανα προς αλλη κατευθυνση.
---Αυτη ειναι μια καταπληκτικη ιδεα... Πως δεν το σκεφτηκα...Ισως κατευθυνονται προς το καστρο του μεγαλου βουνου του Drum Rockies...
---Nαι Dalton...Εκει πρεπει να πηγαινουν... Ο νεαρος πειρατης λεει την αληθεια..Δεν συνεργαζεται μαζι τους! Αντιθετα μπορει να συνεργαστει μαζι μας εναντιον τους! ειπε ενας σοφος γεροντας στην ουσια υποστηριζοντας με.