[Τελος-Αναβαθμιση ειδικοτητας] Το τελευταιο βραδυ μου...(?) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Αμεσως μολις μας αφησαν εκει, μας εδεσαν σε εναν βραχο και επεστρεψαν στην μπροστινη μερια του βουνου οπου ακουγονταν απανωτοι βομβαρδισμοι πολλοι απο τους οποιους εβρισκαν ως στοχο το ιδιο το βουνο.
Παραλληλα αρχισαν να ακουγονται πυροβολισμοι οχι μονο απο τους αντρες του Wapol αλλα και απο μακρια. Οι Μarines ειχαν ηδη πλησιασει αρκετα και πυροβολουσαν συνεχως πιεζοντας τον Wapol και καθηλώνοντας τον κατω απο το βουνο με το καστρο.
Η μαχη συνεχιστηκε εντονα για αρκετα λεπτα οπου εγω και η Kureha βρισκομασταν δεμενοι στις δυο πλευρες ενος βραχου. Πυροβολισμοι ακουγονταν, και αντρες που επεφταν νεκροι στο εδαφος.
Περασαν γυρω στις δυο ωρες αναμονης και δεν ειχαμε κανενα σημαδι για την εκβαση της μαχης.Ξαφνικα, ενας βομβαρδισμος πετυχε το βουνο τρανταζοντας το ολοκληρο. Κοιταξα ψηλα και ειδα οτι ενα μεγαλο κομματι απο το βουνο ειχε αποκολληθει και επεφτε ακριβως πανω μας. Τα ματια μου γουρλωσαν και η αδρεναλινη χτυπησε κοκκινο βλεποντας τον γιγαντιο βραχο απο παγο να μεγαλωνει ολοενα και πιο πολυ και να πλησιαζει η ωρα που θα μας συνεθλιβε σαν κατσαριδες.

Ενω ο μεγαλος βραχος επεφτε με ορμη προς το μερος μας και η Kureha αποτι μπορεσα να δω συνεχισε να πινει χαλαρα το ποτο της, σκεφτηκα οτι δεν θα πεθαινα εκει. Δεν θα πεθαινα με αυτον τον τροπο. Το μετωπο μου αρχισε να ζεσταινεται και να ποναει εξ αιτιας του μεταλλικου περιμετωπιου.
"Ναι ναι ναι!" ζητωκραυγασα απο μεσα μου καθως ηξερα οτι υπηρχε πιθανοτητα να επιβιωσω.
Το μεταλλικο μου περιμετωπιο με ειχε ηδη σωσει τρεις φορες στο Crown island oταν αντιμετωπιζα εναν πελωριο και χοντρο αντιπαλο, οταν εχανα απο τον Kenshin και οταν γλυτωνα ενα σπανιο ζωο μεσα απο μια σπηλια. Ο τροπος ηταν περιπου ο ιδιος οπως και τωρα.
Μπροστα στα εντρομα ματια της Kureha, η οποια αφησε το ποτο της να πεσει στο εδαφος, απο το μεταλλικο μου περιμετωπιο με την παραξενη επιγραφη επανω, ξεπηδησε ενας σχεδον αορατος κυκλος. Ηταν αορατος αλλα ειχε υλη οποτε φαινονταν τα αποτελεσματα του.Ο κυκλος αυτος που ειχε σαν κεντρο εμενα, αρχισε να μεγαλωνει και να κλεινει μεσα του και την Κureha ωσπου στο τελος συγκρουστηκε με τον μεγαλο βραχο που ηταν ετοιμος να μας κομματιασει. Λευκες σπιθες πεταχτηκαν απο την συγκρουση και ο βραχος εφυγε πολλα μετρα μακρια...

Τα δεσμα μου ειχαν σπασει και ειχα πεσει στο χιονι ανασκελα και με τα χερια ανοιχτα. Για λιγη ωρα ειχα χασει τις αισθησεις μου ωσπου οταν ανοιξα τα ματια μου η Kureha που ηταν ακομα δεμενη στο βραχο με κοιταζε με ενδιαφερον.
---Ποιος εισαι?? Με ρωτησε αυστηρα.
---Γιατι ρωτας Kureha? απαντησα ξαπλωμενος στο χιονι
---Αυτο το περιμετωπιο που το βρηκες? Ο τονος της δεν ειχε αλλαξει . Μιλουσε σα να της ειχα κλεψει κατι.
---Το ειχα απο πολυ μικρος. Γιατι ρωτας τρελογρια??
---Μην με ξαναπεις τρελογρια!! Ξερεις ποσο σημαντικο ειναι αυτο το αντικειμενο που εχεις?
---Ναι...γνωριζω οτι εχει καποιου ειδους δυναμη...Αυτο που μολις ειδες εχει ξαναγινει αλλες τρεις φορες.
---Μονο αυτο ξερεις?Ξερεις οτι υπαρχουν αλλα τρια ιδια αντικειμενα?
---Ναι το γνωριζω...Επισης γνωριζω οτι τα αντικειμενα αυτα τα δημιουργησε η κορη ενος γερου στο Endless Waste...Ανιψια του διασημου ταξιδευτη Vavarin Zebun...

---Ωστε εχεις προχωρησει αρκετα την ερευνα σου...Ειναι πολυ δυσκολο μετα απο τοσο καιρο να ψαχνεις ψιλους στ'αχυρα.
---Το ξερω. Αλλα εχω παει στο Endless Waste και εχω μιλησει με τον γερο αυτο, οπως και με τον Mr.Jegins μαθητη του Vavarin Zebun στο νησι Μicqueot

H γρια με κοιταξε με δυσπιστια.
---Ωραια. Ως προς τις δυναμεις αυτου του αντικειμενου τι γνωριζεις? Τι γνωριζεις για το πως φτιαχτηκε και απεκτησε αυτες τις δυναμεις?
Η ερωτηση της με επιασε αδιαβαστο. Δεν γνωριζα με ποιον τροπο μπορει να ειχε τοση δυναμη ενα κομματι μεταλλο με μια επιγραφη.
Aπο το ερωτηματικο στο βλεμμα μου, η Kureha καταλαβε πως δεν γνωριζα και κουνησε κατσουφικα το κεφαλι της.
---Βλακα νεε... εχεις τετοια αντικειμενα και δεν γνωριζεις απο τι φτιαχτηκαν και σε τι χρησιμευουν??
---Απο τι φτιαχτηκαν δεν γνωριζω αλλα ξερω που χρησιμευουν.
Δεν θα επεφτα στην παγιδα αυτης της τρελογριας να της αποκαλυψω τα παντα. Της ειχα ηδη πει πολλα. Δεν θα της ελεγα και οτι το μεταλλικο περιμετωπιο λενε οτι σε κανει να μπορεις να διαβασεις τα Poneglyphs...
---Aνοητε...Αυτα τα τεσσερα περιμετωπια δεν ειναι φτιαγμενα απο τυχαιο μεταλλο... Δεν ειναι απλο μεταλλο...Ειναι μεταλλο που εχει φαει φρουτο του διαβολου!!!
Τα λογια της με τιναξαν ορθιο αφου τοση ωρα της μιλουσα ξαπλωμενος στο χιονι.
---ΤΙ? Πως γινεται?

Οι πληροφοριες που μου εδινε ηταν αγνωστες σε εμενα και ειχα μεινει εκπληκτος
---Μα καλα πως γινεται αντικειμενα να φανε φρουτο του διαβολου??
---Εισαι ακομα μικρος και απειρος. Εχεις πολλα να μαθεις. Ελπιζω βεβαια να μην φας το κεφαλι σου εδω στη Μεγαλη Γραμμη... Οτιδηποτε μπορει να "φαει" ενα φρουτο του διαβολου... Απο οπλο μεχρι πετρα ακομα και φαγητο. Το τι θα βγει απο αυτη τη χρηση ειναι αλλο θεμα. Το τι δυναμεις ή ποιο φρουτο μπορει να κρυβει αυτο το αντικειμενο που εχεις πρεπει να το βρεις μονος σου και δεν μπορει να στο πει καποιος οπως εγω. Δεν ξερω αλλωστε. Το μονο σιγουρο ομως ειναι οτι με τα αντικειμενα αυτα μπορεις να διαβασεις μια πολυ σπανια γραφη. Μια γλωσσα που την  ξερουν λιγοι και βρισκεται ακομα σε πολυ λιγα σημεια...Ξερεις τι ειναι τα Poneglyphs?
Η γρια νομιζε οτι θα με επιανε και εδω αδιαβαστο  αλλα εφοσον γνωριζε και εκεινη δεν χρειαζοταν να κρυβομαι.
---Γνωριζω τι ειναι... και σκοπευω να τα εξερευνησω μολις τα συναντησω...
Φωνες ακουστηκαν καμποσα μετρα παρα περα οπου ο Wapol και οι αντρες του πολεμουσαν με τους Marines. Οι φωνες αυτες , οι πυροβολισμοι και οι κροτοι απο βομβες ηταν πολυ πιο εντονες πριν ενω τωρα σταματησαν και ακουγονταν μονο ομιλιες και το μαζικο περπατημα του σωματος των Ναυτικων. Ο βηματισμος τους και ο ηχος της μποτας ενοιωθα οτι πλησιαζε ολοενα και προς το μερος μου.

Η γρια Kureha συνεχιζε να μου μιλαει οσο ηταν δεμενη και εγω στεκομουν μπροστα της.
---Λοιπον. Περνάμε στο επομενο και πιο σημαντικο. Θελω να μου απαντησεις ειλικρινα...Ποιος εισαι εσυ που θα ψαξεις για τα Poneglyphs? Θελω να πω...Οσοι ψαχνουν για αυτα θα το κανουν προς οφελος ή του Ναυτικου ή καποιου φιλοδοξου πειρατη που θελει να μαθει για κρυμμενα οπλα...Ποια ειναι τα κινητρα σου και τι σκοπευεις να κανεις με τις πληροφοριες που μαθαινεις?
Η ερωτηση της ηταν παρα πολυ προκλητικη και μου εδινε το πατημα για να της αποδειξω οτι δεν ειμαι καποιος τυχοδιωκτης που θα χρησιμοποιησω τη δυναμη του αντικειμενου μου για να αποκτησω ο ιδιος δυναμη.
---Εγω, δεν δουλευω για το Ναυτικο και δεν προκειται να συνεργαστω ποτε μαζι τους... Οποιεσδηποτε πληροφοριες μαθω, δεν θα τις μοιραστω ποτε με το καταραμενο Ναυτικο ουτε με καποιον πειρατη που απλα θελει να επικρατησει στη θαλασσα. Πρεπει να εκδικηθω.... Και θα εκδικηθω για τον θανατο των γονιων μου και τοσων αλλων αρχαιολογων που παλευαν να μαθουν ενα τμημα αυτης της σκοτεινης ιστοριας. Εφοσον δεν τα καταφεραν εκεινοι, θα τα καταφερω εγω...

Η γρια με κοιταζε με λαμπερα ματια και ενοιωσα οτι πειστηκε απο τον αληθινο μου λογο.Παρ'ολ'αυτα ισως δεν εμπιστευοταν τους νεους και παροτι ειχε δεμενα τα χερια πισω, σηκωσε το ποδι της και με το τακουνι επιασε τη μπλουζα μου στο σημειο του στηθους τραβωντας με προς το μερος της.
---Λες αληθεια ρε τσογλανι?   Καταλαβα οτι την λεξη δεν την ειπε για να με βρισει, αλλα πιο πολυ ειχε συγκινηθει απο τα λογια μου. Εμενα ομως με ενοχλησε αρκετα η κινηση της και αρπαξα το ποδι της για να το κατεβασω κατω
---Πρεπει να πηγαινω...
---Δεν εχεις να πας πουθενα Silver Elf !! Ασε κατω την αιχμαλωτη σου και παραδοσου!!
Η φωνη ακουστηκε απο τα αριστερα. Κοιτώντας προς τα κει αντικρυσα μια στρατια απο Marines οι οποιοι ειχαν δεμενους ακριβως μπροστα τους τον Wapol και τους υπολοιπους που με κοιταζαν σαν βρεγμενες γατες. Ο αρχηγος των Marines που στεκοταν πιο μπροστα απολους και ειχε τα περισσοτερα παρασημα ηταν ενας ψηλος τυπος με μεγαλο καπελο και ενα κομματι υφασμα μπροστα στο προσωπο του οπως και οι υπολοιποι Marines. Στο πλαι του παρατηρησα μερικους να κρατανε αντλιες απο τις οποιες μαλλον θα ψεκαζαν με υπνωτικο αεριο. Παρατησα αμεσως την Κureha και αρχισα να τρεχω προς την αντιθετη κατευθυνση.

---Οχι τοσο γρηγορα...ΠΥΡ!!
Μια ζεστη, ομορφη μυρωδια περασε στα πνευμονια μου. Μπορω να πω οτι ηταν εθιστικη. Η ταχυτητα που ετρεχα ομως αρχισε προοδευτικα να μειωνεται μεχρι που σωριαστηκα στο εδαφος. Με μισοκλειστα ματια αντικρυσα τον καπετανιο των Marines να με πλησιαζει και να χαζογελαει
---Κεκεκεκε... Κανεις δεν ξεφευγει απο τον Captain Shu...κεκεκεκε!
Ενοιωσα βαριες χειροπεδες να δενουν πισω τα χερια μου και οι οπλισμενοι Marines με περιτριγυρισαν με χαιρεκακα βλεμματα. Τα ματια μου εκλεισαν και εκανα εναν πολυ βαθυ και βαρυ υπνο ο οποιος στην ουσια διηρκησε πολυ λιγο αφου οι Marines και εμεις οι αιχμαλωτοι τους, πηγαμε μεχρι το χωριο οπου ο Dalton ευχαριστησε τον Captain Shu που μαζεψε "καθε κακοποιο στοιχειο" και μετα κατευθυνθηκαμε προς το μεγαλο και επιβλητικο πλοιο των Marines. Εκει μου εκαναν μια ενεση και ξυπνησα αποτομα , σαν απο εφιαλτη. Την ιδια ενεση εκαναν και στον Wapol και τους αλλους λιγο μετα που τους εδεσαν και ηταν πλεον ακινδυνοι. Οταν συνηλθα ενοιωσα εναν τρομερο πονο στις πατουσες μου. Δυο Ναυτικοι με εσερναν σε ολην την διαδρομη λιωνοντας τα παππουτσια μου και δημιουργωντας πληγες στα ποδια μου.

Μπαινοντας στο καραβι των Marines ενοιωσα ενα μεγαλο κενο αφου αφηνα πισω μου στο Drum island, τους φιλους μου. Τον Charlie και τον Dimitrov. Aφηνα και το κατοικιδιο μου το Absol . Ηξερα οτι θα με πηγαιναν σε καποια φυλακη αλλα δεν με ενοιαζε τοσο πολυ αυτο, οσο το οτι θα ημουν μονος μου χωρις τους φιλους μου.
"Ας κανω μια υστατη προσπαθεια.." σκεφτηκα και προσπαθησα να κουνηθω, να τρανταχτω μηπως ριξω κατω εναν απαυτους που με εσερναν, μηπως ελευθερωθω. Εις ματην ομως. Ενοιωθα μια τρομερη αδυναμια που μαλλον οφειλοταν στο υπνωτικο αεριο.Ο Captain Shu που περπαταγε διπλα μου απαντησε στο ερωτημα μου σαν να βρισκοταν στο μυαλο μου.
---Δεν μπορεις να κινηθεις Silver Elf...Οι χειροπεδες που σου εχουμε βαλλει ειναι απο Kairoseki...Αυτες χρησιμοποιουμε τις περισσοτερες φορες σε περιπτωση που βρεθει αντιπαλος με φρουτο του διαβολου. Αν τελικα δεν ειναι χρηστης τις αντικαθιστουμε. Οπως φαινεται ομως εσυ εισαι χρηστης ενος φρουτου και γιαυτο εισαι τοσο αδυναμος...Ποιο φρουτο εχεις φαει ??Tην τελευταια φορα που ακουσα το ονομα σου δεν κατειχες καποιο φρουτο... Ηρθες στο Drum island να εξασκησεις τις νεες σου δυναμεις??

O τυπος ηταν εμετικος και δεν ειχα καμμια διαθεση να ασχοληθω μαζι του. Μαζεψα οσο σαλιο υπηρχε στο στομα μου και εφτυσα στο πατελονι και στα παππουτσια του κανοντας τον Wapol και τους αλλους να γελασουν.
Δεν παρατηρησα την εκφραση που πηρε ο Captain Shu αλλα σιγουρα ηταν αρνητικη.
---Πως τολμησες καθαρμα πειρατη? Πηρε φορα και μου εδωσε μια γερη κλωτσια στο προσωπο κανοντας την μυτη μου να ανοιξει και να αιμορραγει.
Αυτο το χτυπημα ηταν το πρωτο που εφαγα. Ολο το επομενο διαστημα που θα περνουσα μακρια απο τον ηλιο, το καθημερινο ξυλο ηταν πραγματικοτητα απο κατι τυπακια σαν τον Captain Shu που ποτε δεν παιρνουν μερος σε ισοτιμες μαχες αλλα χτυπανε  εχοντας τη βοηθεια πολλων αντρων του Ναυτικου και τεχνογνωσιας οπως υπνωτικη σκονη. Η καθημερινοτητα μου θα ηταν χειροτερη απο σκυλιου στο μερος που με εστελναν. Ακουσα πολλες φορες αυτην την λεξη οσες μερες ειμασταν στο καραβι: Impel Down...
Ωστε εκει θα με πηγαιναν...Στην μεγαλυτερη και πιο απροσιτη φυλακη του κοσμου...Ειχα ομως πιθανοτητες να ξεφυγω??