[Τελος] Επιστροφη για μερικες σφαλιαρες [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια εγω και οι πειρατες του Wapol που δραπετευσαμε απο το Impel Down, πηγαμε στο νησι του Little Garden oπου αποφασισαμε να βοηθησουμε ενα κοριτσακι να αντιμετωπισει δυο γιγαντες. Οταν νικησα τους γιγαντες και καταλαβα οτι το κοριτσακι δεν ηταν ενταξει απεναντι μας, την αφησαμε στο νησι και φυγαμε για το Drum island...


Οι κορυφες των Drum Rockies ηταν φανερες απο αρκετα ναυτικα μιλια μακρια και τα συννεφα που ειχαν κατασκηνωσει στον ουρανο του Drum island, μου θυμισαν τις περιπετειες που περασαμε στο αφιλοξενο τουτο νησι. Βεβαια ειχε ηδη αρχισει να προκυπτει ενα προβλημα απο οταν ειμασταν στο Little Garden.
Eγω και τα μεγαλα κεφαλια των πειρατων του Wapol, ερχομασταν ολοενα και πιο κοντα στη συγκρουση. Μπορει να συνεργαστηκαμε για να φυγουμε απο το Impel Down, αλλα ο καθενας ειχε διαφορετικους σκοπους και επιδιωξεις. Μαλιστα υπηρχε και η παραμετρος του ψυχολογικου σημειου αφου ο Wapol πλεον δεν αντεχε να φαινεται κατωτερος απο εμενα και να αποκτω δημοτικοτητα στους ιδιους του τους αντρες. Η αφιξη μας στο Drum island ηταν η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι και μας εκανε να συγκρουστουμε γενικοτερα.

Kαθως πλησιαζαμε ολοενα και περισσοτερο στο νησι, επρεπε να αποφασισουμε εαν θα καναμε κατι ολοι μαζι, και τί θα ηταν αυτο.  Ο Wapol και οι δικοι του ηθελαν να κανουμε ξανα επιθεση ολοι μαζι στον Dalton μολις πατουσαμε το ποδι μας στο νησι. Αυτο σαν επιλογη ειχε το πλεονεκτημα του αιφνιδιασμου και συνεφερε τους πειρατες να με εχουν συμμαχο σε κατι τετοιο. Φανταζονταν οτι θα τους εκανα αορατους και εκεινοι θα εμπαιναν ανενοχλητοι στα χωρια για να σπειρουν τον πανικο. Εγω ομως δεν λειτουργουσα ετσι.  Δεν θα συμμαχουσα ποτε με κατωτατου επιπεδου πειρατες δινοντας τους το αλλοθι και τη βοηθεια για να κανουν κακο σε αθωους πολιτες-πραγμα που ηθελαν- . Εγω το κακο το πολεμουσα, δεν θα συναινουσα σ'αυτο. Αυτο που εγω ηθελα ηταν να χρησιμοποιησω ως αμυνα τους πειρατες μεχρι να τρυπωσω στο χωριο να βρω τους φιλους μου και να φυγω. Η ολομετωπη επιθεση δεν θα με βοηθουσε καθως ηταν πολυ πιθανο να ειχαν παραμεινει στο νησι αντρες του Ναυτικου που σε συνδυασμο με τους ντοπιους αντρες του Dalton θα μπορουσαν να μας βαλουν κατω.

Οι σκεψεις μου λοιπον περιστρεφονταν γυρω απο το να χρησιμοποιησω τον Wapol στην αρχη για μια  ησυχη αποβαση στο νησι. Οταν ολοι θα ειμασταν αορατοι θα ειχαμε πολυ καλη αμυνα αλλα μολις φταναμε στο χωριο θα τους ξαναεκανα ορατους για να πολεμησουν με τον Dalton και αυτο να αποτελεσει τον αντιπερισπασμο που θα χρειαζομουν για να βρω τους φιλους μου. Ημουν σιγουρος οτι ο Dalton ηξερε οτι θα επεστρεφα συντομα μαζι με τον Wapol, οποτε ισως ειχε αιχμαλωτισει τους φιλους μου για να πιασει και εμενα. Εφοσον ομως δεν θα μπορουσε να με δει, δεν θα μπορουσε και να με παγιδευσει...
Ενα χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο μου καθως κοιταζα το λιμανακι του Drum island καλυμμενο με χιονι να ορθωνεται μπροστα μου.
---ChessMarimo!! Ελα εδω!
Ο ChessMarimo ηταν ενας απο τους αντρες του Wapol. Απο τους πιο στενους και εμπιστους πειρατες του. Με πλησιασε και με κοιταξε με το γεματο ερωτηματικα και ηλιθιο βλεμμα του.

---Που ειναι ο Wapol? τον ρωτησα αυστηρα
---Τι τον θελεις? μου απαντησε καπως μηχανικα
---Θελω να τον βρω για να αποφασισουμε τί θα κανουμε τωρα που σχεδον φτασαμε στο Drum island
Απ'οτι φανηκε η απαντηση μου δεν του αρεσε ιδιαιτερα...
---Kαι ποιος εισαι εσυ που θα παρεις μια αποφαση μαζι με τον Captain Wapol??  καθως μιλουσε επεφταν και μερικα σαλια απο το στομα του
---Hλιθιε...Ειμαι αυτος που σε εσωσε τοσες φορες...Και εσενα και τον "καπετανιο" σου... Γιαυτο μαθε οτι καποιες αξιες δεν μενουν αιωνια αλλα πρεπει να πασχιζεις καθημερινα για να τις κρατησεις καθαρες... Οταν ενας καπετανιος σαν τον Wapol δεν μπορει να σωσει τους πειρατες του ή να τους αξιοποιησει με σωστο τροπο, τοτε ειναι αποτυχημενος...
Η αληθεια ηταν οτι δεν καταλαβα για ποιο λογο μου βγηκε να του μιλησω τοσο επιθετικα. Συνηθως η διπλωματικοτητα ηταν ενα απο τα οπλα μου και ποτε δεν εδινα πατηματα στους αλλους ή δικαιωματα.

Ο Chessmarimo συνεχισε να με κοιταζει με το ηλιθιο βλεμμα του που ταυτοχρονα εδειχνε να θελει να πει κατι. Φουσκωνε και ξαναφουσκωνε το στηθος του και κουνουσε το κεφαλι του μπροστα πισω. Πριν μας πιασουν οι Marines και μας κλεισουν στο Ιmpel Down oπου φορεσαμε τις ασπρομαυρες στολες, ειχα παρατηρησει πολλες φορες τον Chessmarimo να σκουπιζει τη μυτη του στο γαλανολευκο παλτο που φορουσε και κατεληγε να του δημιουργει στα αυτια μυτες που εμοιαζαν με αυτια λαγου.
Καθως λοιπον εδειχνε οτι προσπαθουσε να ξεστομισει κατι, πιεστηκε τοσο πολυ, που ελευθερωσε δυσοσμα αερια και εβγαλε σαν να ξερναγε, αυτο που ηθελε να πει.
---Αν ξαναπεις τον Wapol αποτυχημενο θα σε σκοτωσω!!
Στο προσωπο του ειχε πραγματικα ζωγραφιστει η μανια και αφοτου χτυπησε στο εδαφος το ποδι του, εκανε δυο βηματα μπροστα με σκοπο να μου επιτεθει.
Δεν υπηρχαν τριγυρω αλλοι πειρατες για να τον προστατεψουν οποτε το μονο σιγουρο ηταν οτι θα τις ετρωγε. Δεν σκοπευα να τον χτυπησω ασχημα ομως, επειδη δεν ηθελα αντιποινα και εκδικηση απο τον Wapol, τουλαχιστον οχι οσο προσπαθουσα να τον εκμεταλλευομαι με τις διπλωματικες ικανοτητες μου.

O Chessmarimo ηταν σχετικα ευσωμος χωρις να ειναι δυνατος.Τοσο ο ιδιος οσο και το υπολοιπο πληρωμα του Wapol μου εδιναν την εντυπωση των παρακμιακων τυπων που νομιζουν οτι επειδη μπηκαν σε ενα καραβι εγιναν οι τελειοι πειρατες. Σιγουρα θα εκαναν καποιες επιθεσεις ή λεηλασιες δεξια και αριστερα, παροτι απ'οσο ειχα καταλαβει τους ενδιεφερε να παρουν τον ελεγχο του Drum island. Oι στοχοι τους ομως ηταν αδυναμοι, οποτε ηταν αδυναμη και η λεια τους. Επομενως θα θεωρουσα συνηθισμενη κατασταση να τσακωνονται μισομεθυσμενοι πανω σε ενα πλοιο για το ποιος θα πιει ενα μπουκαλι κρασι αδιαφορώντας πληρως για την σωματικη αλλα και πνευματικη τους εξασκηση. Το χτυπημα που μου εδωσε, μου απεδειξε ακριβως αυτο. Ενα πλαδαρο και λιποσαρκο χερι δεν θα μπορουσε να χτυπησει με πολλη δυναμη. Αφοτου λοιπον τον αφησα να με χτυπησει στον ωμο, αποφασισα να τον τακτοποιησω...

Ειχα σιγουρη την νικη μου και δεν αγχωθηκα καθολου. Μαλιστα, δεν κατεβασα καν τα σταυρωμενα χερια μου. Εκλεισα τα ματια μου και ενοιωσα να γινομαι αορατος. Σιγουρα καποιος θα με ρωτουσε πώς "ενοιωθα" οτι γινομουν αορατος. Δεν ειχα απαντηση ομως. Απλα ενοιωθα οτι το φρουτο μου ενεργοποιουνταν και οτι αναλαμβανα δραση. Αλλωστε η εκφραση του Chess μου το επιβεβαιωσε. Το συνηθως χαζο βλεμμα του εγινε ακομα πιο ηλιθιο και κοιτουσε δεξια-αριστερα σαν να εμφανιστηκε καποιο φαντασμα. Σηκωσα το ποδι μου και του εδωσα μια κλωτσια στα πλευρα κανοντας τον να βγαλει μια κραυγη. Ευτυχως οι υπολοιποι πειρατες ηταν συγκεντρωμενοι αλλου και δεν παρενεβη κανενας. Ο Chess oμως με τον εγωισμο ενος μικρου παιδιου ηθελε να με βρει και να με πετυχει. Απλωνε λοιπον τα χερια του προσπαθώντας να με πιασει. Αν τον εβλεπε κανεις θα τον περναγε σιγουρα για τρελο και εγω φροντισα να τον κανω ακομα πιο τρελο.
---Chess...Eιμαι ο πατερας σου και σου μιλαω απο τον ουρανο... Σε βλεπω να κανεις σαν τρελος και νοιωθω να βασανιζεσαι...Δωσε ενα τελος σε αυτο...
Ο Chess σταματησε να με ψαχνει και ψαρωσε.

---Mπαμπα...?  Εισαι στ'αληθεια εσυ??   ρωτουσε και ξαναρωτουσε κοιταζοντας τον ουρανο
---Ναι παιδι μου εγω ειμαι... Σε βλεπω απο εδω πανω να βασανιζεσαι και να τρελαινεσαι... Νομιζω οτι ηρθε η ωρα να συναντηθουμε...
---Θα γυρισεις εδω κατω?? ρωτησε με τα ματια του να αστραφτουν.
---Οχι!! απαντησα εγω , θα ερθεις και εσυ εδω πανω!! Κοιταξε την θαλασσα!! Αν βουτηξεις μεσα θα τελειωσουν ολα και θα αρχισεις μια νεα ζωη!
Ο Chess κοιταξε κρατώντας την κουπαστη του πλοιου των Marines την θαλασσα απο κατω. Κουνησε αρνητικα το κεφαλι του και απαντησε με πεισματικο υφος.
---Οχι!! Δεν εισαι ο πατερας μου! Ο μπαμπας δεν θα μου ελεγε ποτε να κανω κατι τετοιο!! Εισαι ο Elf και με κοροιδευεις...
Αποφασισα οτι ειχε ερθει η ωρα να ληξει αυτο το παιχνιδακι οποτε τον πλησιασα και εγινα ορατος ακριβως μπροστα του. Τα ματια του ελαμψαν και στο προσωπο του ζωγραφιστηκε ο φοβος.
---Εχεις δικιο Chess.......ΨΩΦΑ ΟΜΩΣ !!! Με μια δυνατη γροθια το λιπος του προσωπου του ζαρωσε, και ετσι τον συνοδεψε μεχρι τον πατο της θαλασσας...Αλλωστε εκρινα οτι αν συνεχιζε να μενει πανω στο πλοιο απλα θα εκανε κακο στις διαπραγματευσεις μου με τον Wapol...

Ετριψα τα χερια μου κοιταζοντας τον να πεφτει στη θαλασσα εξ αιτιας της γροθιας μου. Αμεσως ομως εβαλα ενοχικα τα χερια μου στις τσεπες μου καθως ακουσα μια κραυγη απο καπου.Κοιταξα στα δεξια και ειδα εναν πειρατη του Wapol να φωναζει
---Παιδια ελατε!Γρηγορα!! Ο Elf μολις εριξε τον Chess στην θαλασσα!!
Εκλεισα τα ματια και εγινα για ακομα μια φορα αορατος. Ο τυπος ομως με ειχε δει και σιγουρα δεν θα το αφηναν ετσι. Σιγα σιγα παρατηρησα οτι οι πειρατες αρχισαν να μαζευονται στο καταστρωμα με τελευταιο να ερχεται τον Wapol. Ηταν αρματωμενοι με οπλα των Marines οι περισσοτεροι απ'αυτους που μου εδωσε να καταλαβω οτι ο Wapol τους ειχε προετοιμασει απο πριν για μια συγκρουση μαζι μου. Επρεπε λοιπον να παρω εγω την πρωτοβουλια των κινησεων.Πλησιασα στη σκαλα κατω απο την οποια ειχαν μαζευτει ολοι και φωναξα:
---Θελω τον Wapol και μονο τον Wapol να ανεβει πανω!
Ενα σουσουρο σηκωθηκε και ακουσα μερικες βρισιες. Λιγα λεπτα αργοτερα ομως ο Wapol ανεβηκε μονος του τις σκαλες και εμφανιστηκε στο κεντρο .

---Elf ειδες οτι εγω ανεβηκα μονος μου εδω πανω... Εσυ γιατι δεν εμφανιζεσαι?? Γιατι συμπεριφερεσαι ετσι?
Καταλαβα οτι θα ειχαμε συζητηση "επιπεδου" , ειδικα αφου ο Wapol θα το επαιζε καημενος και θιγμενος απο εμενα.
---Οκ λοιπον!! Εδω ειμαι! φωναξα δειχνοντας του που βρισκομαι.
---Ωραια...Τωρα μπορουμε να μιλησουμε. Σχετικα με τον Chess...
Περιμενα να αρχισει να ωρυεται και να ουρλιαζει για την επιθεση στον "συντροφο" του αλλα με διεψευσε.
---... Ξερω οτι μερικες φορες ειναι εκνευριστικος ...Απλα μωρε δεν χρειαζοταν να τον ριξεις στην θαλασσα! Εστειλα δυο αντρες μου να τον βγαλουν και να του πουν να προσεχει πως μιλαει και τί λεει...
---Καλως!! ειπα αλλα το μυαλο μου μπηκε σε σκεψεις αμεσως σχετικα με την χαλαρη του σταση στο θεμα του Chess. "Σιγουρα αποφευγει να συγκρουστει μαζι μου στο συγκεκριμενο ζητημα ωστε να το παιξει χαλαρος μεχρι να πιασουμε κουβεντα για το τί θα κανουμε απο δω και περα."
---Πρεπει να μιλησουμε!! ειπα και το πονηρο του χαμογελο επικοινωνησε με το καχυποπτο βλεμμα μου...