[Τελος] Επιστροφη για μερικες σφαλιαρες [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

---Λοιπον Elf... Πρεπει να δουμε τι θα κανουμε τωρα που φτασαμε στο Drum island. Και εσυ και εγω θελουμε να εκδικηθουμε τον Dalton... Για αυτο, το καλυτερο που εχουμε να κανουμε ειναι να συνεργαστουμε... Στο ζηταω γιατι πρεπει να ξερεις οτι σε εκτιμω.
---Δεν ειναι οτι με εκτιμας Wapol... Aπλα με εχεις αναγκη. Εξ αιτιας μου γλυτωσες απο την στενη,και το little garden, και με χρειαζεσαι για να κανεις τις κινησεις σου στο Drum island...
---Eστω.... γρυλλισε ο Wapol καταπινοντας το σαλιο του για να μην νευριασει.
---Πες μου την αποψη σου.
--- Νομιζω οτι πρεπει να συνεχισουμε να ειμαστε αορατοι ωστε να καταφερουμε να περασουμε ανενοχλητοι στο χωριο του Dalton και να σπειρουμε τον πανικο. Μετα την πρωτη αναμπουμπουλα , ολες οι δυναμεις τους θα συγκεντρωθουν εκει και θα αρχισουν να μας ψαχνουν...
---Ωπα ωπα...ειπα σηκωνοντας την παλαμη μου καθετα. Τι εννοεις πανικο και αναμπουμπουλα??
---Εννοω αυτο που ακους... Θα κανουμε εναν ωραιο αντιπερισπασμο οπως μια φωτια, μια κλοπη ή οτιδηποτε θελησουμε...Μην αγχωνεσαι δεν εχω προβλημα ο,τι και αν κανεις στους συγχωριανους μου...

Ο τυπος ηταν απαραδεκτος και ειχε αρχισει να μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι.
---Εχεις χασει καθε ιχνος νοημοσυνης στο μυαλο σου...Πως μπορεσες να σκεφτεις οτι θα συναινεσω σε φωτιες, λεηλασιες και καταστροφες αθωων πολιτων??? Και τι εννοουσες οταν ελεγες "επιτρεπω" ?  Ο,τι θελω θα κανω χωρις να ζητησω αδεια απο κανεναν.
---Elf!! Mην τραβας το σκοινι!! Και νοιωσε λιγακι πειρατης! Για ποιο λογο να σεβαστεις μια γριουλα ή μια λαχταριστη κοπελιτσα?
---Παψε! Ακουσε πως θα γινει το πραγμα: θα κατεβουμε ολοι μαζι αορατοι και θα κατευθυνθουμε προς ενα μικρο χωριο απ'οπου και θα ξεκινησει η πολιορκια. Μολις κερδισουμε θα δουμε τι θα κανουμε.
---Για ποιο λογο να παμε σε ενα μικρο χωριο? Ετσι θα μας περικυκλωσουμε και θα μεινουμε χωρις ανεφοδιασμο μεχρι να μας πιασουν σαν ποντικια!! Το σωστο ειναι να επιτεθουμε στο κεφαλοχωρι!! Με μια γρηγορη και μαζικη επιθεση θα καταλαβουμε τα σημεια κλειδια και θα ακινητοποιησουμε τον Dalton.
---Δεν θα επιτρεψω να συμβει αυτο. Δεν σας εχω καμμια εμπιστοσυνη και γι'αυτο θα σας εχω απο κοντα συνεχεια.
Το ματι του Wapol αστραψε και με κοιταξε καχυποπτα
---Αν καταλαβα καλα, οποιαδηποτε στιγμη θελησεις, θα μας κανεις ορατους και θα φυγεις αφηνοντας μας να βγαλουμε το φιδι απο την τρυπα?

Eμεινα σιωπηλος και ο Wapol πηρε την απαντηση του. Τα βλεφαρα του πεταρισαν και πηρε το βλεμμα του προσβεβλημενου. Ισως και να ισχυε. Στους ανθρωπους που φερονται με κακο τροπο, δεν αρεσει να τους φερονται το ιδιο. Ηξερα οτι θα διαφωνουσα με τον Wapol αφου ο ενας ηθελε να κυριαρχησει και να καταστρεψει το νησι, και ο αλλος να εχει μια μικρη νικη επι του Dalton μεχρι να ξεφυγει. Εκεινος ηθελε μια αιφνιδιαστικη επιθεση που θα ακινητοποιουσε τον αντιπαλο, ενω εγω μια αργη προωθηση για να κερδισω αυτο που θελω και να αφησω τον Wapol και τους δικους του να καταστραφουν.
Εγω δεν ειχα προβλημα να τα σπασω με τον Wapol. Eκεινος ομως ειχε προβλημα γιατι με ειχε τεραστια αναγκη για την καταληψη του Drum island.Mπορουσα λοιπον να το παιξω οσο θιγμενος και νευριασμενος ηθελα και πιστευα οτι εκεινος θα εφτανε σε σημειο να με παρακαλεσει.
Διαψευδοντας με ομως, ο Wapol oχι απο αισθηση αξιοπρεπειας και τιμης, αλλα επειδη δεν ειχε τη στοιχειωδη νοημοσυνη να προχωρησει παραπερα η σκεψη του, ουτε με παρακαλεσε ουτε μου ζητησε τιποτα για να τον βοηθησω. Αντιθετα τεντωσε το λαιμο του και φωναξε τους υπολοιπους πειρατες του.

---Αντρες!!!  Ο Elf μολις ανακοινωσε οτι σκοπευει να μην μας βοηθησει και οτι θα βοηθησει τον Dalton!! Απο την αρχη σκοπευε να μας προδωσει!!  Θελει να μου επιτεθει κιολας! Προστατεψτε τον καπετανιο σας!!
Στην αρχη γελασα γιατι θεωρησα οτι δεν υπηρχε περιπτωση να γινει κατι τετοιο. Οταν ομως αντικρυσα το πρωτο κεφαλι πειρατη να ανεβαινει τις σκαλες καταπια ενα κομματι απο τα σαλια μου και σκεφτηκα "Σκουρα τα πραγματα"
Αμεσως εγινα αορατος και αρχισα να σκαρφαλωνω το καταρτι. Εκει σιγουρα δεν θα με εντοπιζαν ουτε καν με την αφη. Ανεβαινοντας ειδα να γεμιζει κατω το καταστρωμα με πειρατες που εδειχναν να μην εχουν τις καλυτερες διαθεσεις. Εχοντας παρει το βλεμμα του εκδικητη, αρχισαν να τριγυριζουν σε ολη την εκταση του καταστρωματος ψηλαφώντας τον αερα για να με βρουν. Καποια στιγμη ενας απ'αυτους σηκωσε το κεφαλι του και με παρατηρησε στο καταρτι
---Εεε..!! ειναι εκει πανω!!
Αναθεματισα επειδη παλι εχασα τον ελεγχο της αορατοτητας μου αλλα επρεπε γρηγορα να σκεφτω κατι καθως ειχαν αρχισει να μαζευονται ολοι απο κατω μου.

Οσο και αν προσπαθησα δεν καταφερα να γινω αορατος μεχρι που τα παρατησα γιατι ειδα οτι πειρατες ειχαν ηδη αρχισει να σκαρφαλωνουν στο καταρτι. Δυστυχως δεν μπορουσα να συνεχισω το κρυφτουλι μου οποτε επρεπε καπως να τους αντιμετωπισω... Επειδη ομως το καλυτερο που ειχα να κανω ηταν να κερδισω εγω το οπλο του αιφνιδιασμου, αφου πλησιασα στην ακρη του καταρτιου, πηδηξα κατω και αρχισα να επιτιθεμαι σε οποιον εβρισκα μπροστα μου. Αν τους αφηνα να μου επιτεθουν εκεινοι ημουν σιγουρα τελειωμενος καθως θα εχανα απο ολους αυτους. Γι'αυτο, αρπαξα δυο απο τη μπλουζα, και τους πεταξα στην θαλασσα, χτυπησα το κεφαλι ενος στο τιμονι του πλοιου, ενω εναν αλλο τον εσπρωξα απο τις σκαλες στο κατω καταστρωμα.  Απο τις σκαλες ομως συνεχισαν να ανεβαινουν κι'αλλοι πειρατες του Wapol oποτε σιγουρα δεν μπορουσα να ξεφυγω απο εκει. Ενα επιπλεον αρνητικο της καταστασης ηταν οτι δεν ειχα οπλα. Μετα το Ιmpel Down, ειχαμε παει στο little garden και μετα ηρθαμε κατευθειαν στο Drum island επομενως δεν καταφεραμε απο πουθενα να εφοδιαστουμε με οπλα μεχρι που την προηγουμενη μερα ενας αντρας του Wapol βρηκε στο κλεμμενο απο τους Marines πλοιο, ενα δωματιο με μερικα σπαθια τα οποια μοιραστηκαν καποιοι απ'αυτους. Εγω ομως, ημουν ακομα αοπλος και σε μια μαχη μαζι τους σιγουρα θα εχανα.

Εφοσον η μυικη μου δυναμη σιγα σιγα με εγκατελειπε, επρεπε να σκεφτω κατι διαφορετικο για να γλυτωσω απο τους εξαγριωμενους πειρατες του Wapol. Eπρεπε να χρησιμοποιησω την νοημοσυνη μου και το κοφτερο μου μυαλο σκεφτηκε κατι.
---Λοιπον Wapol ?? Moνο ετσι ξερεις να πολεμας τελικα? Βαζοντας τα τσιρακια σου να κανουν την δουλεια για σενα? Εγω απο μικρος ειχα ακουσει χιλια-δυο πραγματα για τον Wapol και τον ηρωισμο του. Για τις μεγαλες μαχες που εδωσε και την αυτοθυσια του. Αν αυτο που εχει απομεινει ειναι να δινεις διαταγες στους κατωτερους πειρατες τοτε πραγματικα λυπαμαι...
Ο Wapol εμεινε εκπληκτος με αυτα που του ειπα. Σκοπευα να τον κανω να θελησει να πολεμησει ο ιδιος και μονο ο ιδιος μαζι μου κανοντας τους υπολοιπους να σταματησουν. Ετσι θα ειχα πιθανοτητες να νικησω τον Wapol, και μολις το εκανα, οι υπολοιποι ισως φοβοντουσαν με τον αρχηγο τους στο εδαφος.
---Και αν ειναι να εχει καποιος την τιμη οτι με σκοτωσε στο ξυλο, καλυτερα να ειναι ο επικυρηγμενος Wapol, παρα ενας τυχαιος πειρατης σαν και αυτους εδω!!
Ο Wapol φανηκε να μπηκε σε σκεψεις και μετα απο λιγο αναφωνησε:
---Αντρες! Καντε στην ακρη! Αυτη η μαχη ειναι αναμεσα σε εμενα και εκεινον !! Εγω θα τον εκδικηθω για ολα...

Αυτη η μικρη εξελιξη ευνοουσε κυριως εμενα, αλλα ο Wapol την ηθελε για να αναστησει το κυρος του εναντι του κυριοτερου ανταγωνιστη του τις τελευταιες μερες. Αλλωστε, σε περιπτωση που εχανε τη μαχη, σιγουρα θα εβαζε τα τσιρακια του να παρεμβουν χωρις φραγμους.
Ο Wapol λοιπον απλωσε μπροστα το ποδι του και πατησε με δυναμη μπροστα .
---Εισαι ετοιμος μικρε να νοιωσεις την πραγματικη μου δυναμη??
Ανοιξα τις παλαμες μου σε ενδειξη οτι περιμενω γι'αυτο δινοντας του το εναρκτηριο λακτισμα για να προχωρησει προς το τιμονι. Δεν καταλαβαινα για ποιο λογο κατευθυνοταν προς το τιμονι αλλα οταν τον ειδα να ανοιγει το στομα του σε τεραστιες διαστασεις, συνειδητοποιησα οτι επρεπε και εκεινος να κατειχε καποιο φρουτο του διαβολου... Τον παρατηρησα με ενδιαφερον και ειδα οτι ανοιγοντας το στομα του, εφαγε ολοκληρο το τιμονι σαν να ηταν ενα κομματι απο ψωμι. Εγω κοιταζα εντρομος και εκεινος στραφηκε προς το μερος μου για να μου κανει επιδειξη των δυναμεων του. Το τιμονι που μολις ειχε φαει, δεν συνθλιφτηκε ουτε εγινε κομματακια οπως καθε κανονικη τροφη. Το τιμονι ειδα οτι προωθουνταν μεσα στο σωμα του, για να καταληξει στο δεξυ του χερι. Δεν καταλαβα πως το εκανε αλλα το χερι του πηρε την μορφη ενος τιμονιου. Μπορει η δυναμη αυτη να φαινοταν καπως γελοια, ομως οι λαβες του τιμονιου προεξειχαν στο χερι του κανοντας με να καταλαβω οτι μολις ειχε ενσωματωσει μεσα του ενα αρκετα επικινδυνο οπλο...

H μαχη ειχε μολις ξεκινησει και ο Wapol εδειχνε οτι δεν θα δισταζε να με λιωσει αν του διδοταν η ευκαιρια . Οι υπολοιποι πειρατες  ειχαν σχηματισει εναν κυκλο γυρω μας σαν να βρισκομασταν σε αρενα και φωναζαν  συνεχώς: " Ετσι Captain Wapol!!" "Λιωστον" "Σκισ'τον τον προδοτη!" . Το γιατι εφτασαν να με θεωρουν προδοτη δεν το καταλαβαινα. Ειμασταν απλα συνεργατες επειδη ετυχε να μας πιασουν μαζι οι Marines! Σε καθε περιπτωση προτιμουσα ολοι αυτοι οι πειρατες να ζητωκραυγαζαν υπερ του Wapol, παρα να ριχνονταν στην μαχη εναντιον μου...
Ο Wapol ξεκινησε την επιθεση με μια γρηγορη κινηση καταπανω μου. Οταν Με πλησιασε αρκετα, σηκωσε το χερι-τιμονι του και επιχειρησε να με χτυπησει με μια οριζοντια κινηση την οποια απεφυγα λογω της ταχυτητας και ευελιξιας μου. Αυτο ηταν ενα απο τα κυριοτερα οπλα μου αν και δεν χρειαζοταν να το χρησιμοποιησω στο επακρο αφου ο ιδιος ο Wapol ηταν παρα πολυ αργος στις κινησεις του.
Πλεον ηταν η σειρα μου να επιτεθω καθως βρισκομουν στο πλαι του. Εσκυψα το σωμα μου μπροστα και τεντωσα τα χερια μου πισω για να "σκισω" τον αερα και με μεγαλυτερη ταχυτητα να τον κλωτσισω στην ωμοπλατη. Το χτυπημα μου δεν του εκανε μεγαλη ζημια καθως ηταν αντρας πολυ ευσωμος και σιγουρα δεν θα μετακινουνταν πολυ ευκολα.

O Wapol ως αντιδραση, αρπαξε με το κανονικο του χερι το ποδι μου και με σηκωσε στον αερα. Δεν περιμενα να εχει τοση καλη αμυνα, αλλα και τοση δυναμη στα χερια!
"Φαντασου να με πετυχαινε με το χερι-τιμονι !!" σκεφτηκα για να παρηγορηθω καθως με πετουσε πεντε μετρα μακρυτερα. Ξαφνικα ενοιωσα το σωμα μου να γινεται πιο ελαφρυ. Κοιταξα τα ποδια μου και ειδα οτι ειχα γινει ξανα αορατος.
---Ασε τα παιχνιδακια Elf ! Ας παιξουμε τιμια εδω περα!!
---Οσο τιμιο ηταν να τραγανισεις το τιμονι?? απαντησα ειρωνικα και η φωνη μου τραβηξε το βλεμμα του.Ο αντιπαλος μου δεν απαντησε αλλα πηρε σταση αμυνας εφοσον δεν ειχε επιγνωση της ακριβης μου θεσης. Αποφασισα να εκμεταλλευτω το γεγονος οτι η δυναμη του φρουτου μου επεστρεψε και να βρεθω απο πισω του. Επειδη ομως ο Wapol ηταν και πονηρος, ηταν σιγουρος οτι θα πηγαινα αορατος πισω του, και οταν βρεθηκα ενα μετρο μακρια απο την πλατη του, γυρισε αποτομα και μου εδωσε μια γροθια που με πετυχε στο προσωπο. Η γροθια ηταν πραγματικα δυνατη και με εκανε να χασω τον μπουσουλα. Μαλλον εγινα ξανα ορατος πανω στην αναμπουμπουλα αφου ο Wapol πλεον με κοιταζε στα ματια οσο βρισκομουν ξαπλωμενος ανασκελα στα κρυα ξυλα του Ναυτικου πλοιου.

Ενα νεο κυμα επευφημιων αγκαλιασε τον Wapol ο οποιος σηκωσε ψηλα το χερι-τιμονι του σαν να κρατουσε ενα κυπελο. Με μερικα αργα αυτη τη φορα βηματα κατευθυνθηκε προς το μερος μου και εγω εγινα ξανα αορατος. ευτυχως που η προσπαθεια μου πετυχε και ο Wapol με εχασε ξανα. Προσπαθησα να μπω στο μυαλο του και να σκεφτω ποια θα ηταν η αντιδραση του. Σιγουρα θα θεωρουσε οτι εγω θα αλλαζα στοχο για να τον αποφυγω, θα τον χτυπουσα δηλαδη απο μπροστα. Ε εγω εκανα το αντιθετο: κινηθηκα σιωπηρα και βρεθηκα λιγα εκατοστα πιο πισω του. Περιμενα με αγωνια να τον δω να κανει κινηση μεχρι που απλωσε μπροστα το χερι-τιμονι του και στηριχθηκε στο λυγισμενο δεξυ του ποδι που ηταν πιο μπροστα. Το σκεπτικο μου ηταν σωστο.
"Τωρα ειναι η ευκαιρια μου!" σκεφτηκα και γυρνωντας προς τα πισω τη γροθια μου, του εδωσα το καταλυτικο χτυπημα που θα τον εριχνε μπρουμυτα κατω. Τρια δευτερολεπτα μετα, πηδηξα στον αερα και προσγειωθηκα πανω του με το ποδι μου.