[Τέλος] Slavery! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

-Ένα άτομο από τον κάθε τομέα είναι κάτι παραπάνω από αρκετό για να περάσει μέσα από τις γραμμές των φρουρών! Δεν χρειάζεται να καταλάβει κανείς τίποτα. Υπάρχει ένα μόνο μέρος, από όπου μπορούμε να περάσουμε στο κεντρικό δωμάτιο. Και φυσικά, χωρίς να μας εντοπίσουν οι φρουροί. Αυτό είναι οι ίδιες οι σήραγγες που οδηγούν εκεί. Το μήκος τους τις κάνει αδύνατες να φρουρηθούν και έτσι μένουν συνεχώς κενές. Χρησιμοποιούνται μόνο για να μεταφερθούν όλοι στο κέντρο, αφού τελειώσει η μέρα. Οι φρουροί του κάθε τομέα έχουν τα δικά τους δωμάτια, κοντά στα δωμάτια του κάθε τομέα ξεχωριστά, άρα θα είναι αδύνατο να σταματήσουν κάποιον που βρίσκεται ήδη στις σήραγγες -όχι ότι θα το μάθουν-.
-Πώς ξέρεις ότι έχουν δικά τους δωμάτια, κοντά στα δικά μας?
-Μπορεί να μην είμαι εδώ μέσα παραπάνω από εσάς αλλά σίγουρα έχω παρατηρήσει όσα εσείς, και περισσότερα. Μετά από κάθε μέρα πληρωμής, ο υπεύθυνος μαζί με τους φρουρούς φεύγουν από την μία μεριά ενός τούνελ. Μετά από λίγο όμως, οι ίδιοι φρουροί επιστρέφουν πίσω και φεύγουν για αλλού. Από εκείνο το μέρος επιστρέφουν και την επόμενη μέρα.
Πέρασε ένα λεπτό ησυχίας. Η απάντησή τους ήταν κρίσιμη για όλους μας. Έκλεισε τα μάτια του και κούνησε απαλά το κεφάλι του. Μετά μου γύρισε την πλάτη.
-Μην τον ακούτε παίδες... ας συνεχίσουμε την μάχη που διακόψαμε. Έχω ποντάρει πολλά εκεί...

-Είναι ευκαιρία που δεν μπορούμε να χάσουμε! Και δεν έχουμε πολλές μέρες ακόμα για να ετοιμαστούμε!!
Με το τέλος της πρότασής μου συνειδητοποίησα κάτι το οποίο αγνοούσα τόσο καιρό χωρίς να το θέλω. Μία λεπτομέρεια που ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό παρά μόνο τώρα που βρέθηκα αντιμέτωπος με τους υπόλοιπους τομείς. Η σήραγγα που φτιάξαμε θα "έληγε" σε λίγες μέρες μόνο λόγω του ελέγχου και αν την έβλεπαν οι υπεύθυνοι τότε μάλλον μας περίμενε σκληρή τιμωρία. Όμως το κοινό δωμάτιο είχε δημιουργηθεί εδώ και χρόνια από ότι έμαθα. Άρα είχαν βρει έναν άλλον τρόπο με τον οποίο συνέδεσαν τα δωμάτιά τους.
-Πως σκάψατε τον δρόμο σας μέχρι εδώ?
-Τι πως? Από τα δωμάτιά μας...
-Και ο μηνιαίος έλεγχος?
-Οι πρώτοι 3 τομείς απαρτίζονται από πρώην εγκληματίες... Όλοι μας είμαστε σκλάβοι εδώ και χρόνια. Αντί όμως να καταλήξουμε στις φυλακές και στις εκτελέσεις μας, πουληθήκαμε σε διάφορους αγοραστές. Γι'αυτό και μας κρίνουν επικίνδυνους άρα δεν δεχόμαστε ελέγχους παρά μόνο κουβαλάμε τις βόμβες πάνω μας. Υπάρχουν βέβαια φρουροί για να μας οριοθετούν αλλά κρατούν την απόστασή τους. Τα δωμάτιά μας είναι τα ίδια με τους χώρους εργασίας μας. Από εκεί δουλέψαμε και φτάσαμε εδώ. Αν και αμφιβάλλω αν το ξέρουν οι ύψιστοι...

Συνέχισε να περπατά μακριά μου μαζί με όλους τους υπόλοιπους. Μαζεύτηκαν και σχημάτισαν έναν κύκλο. Τότε μπήκαν μέσα δύο άτομα και άρχισαν να πολεμούν μεταξύ τους. Όλοι τους ζητοκραύγαζαν με το κάθε χτύπημα που έπεφτε πάνω στον αντίπαλο. Πλησίασα και σκούντηξα έναν που στεκόταν δίπλα μου.
-Τι είναι αυτό?
-Μονομαχίες... Οι εγκληματίες και οι πρώην φυλακισμένοι μονομαχούν με στοιχήματα. Φυσικά και εμείς ποντάρουμε στο ποιος θα νικήσει και κερδίζουμε ανάλογα.
-Τι ποντάρετε?
-Το φαγητό μας. Ότι ψωμί βγάλουμε καθημερινά, δηλαδή το μέγιστο, το στοιχηματίζουμε εδώ πέρα. Για παράδειγμα, αν νικήσει ο ψηλός, τότε θα κερδίσω τουλάχιστον 5 φέτες ψωμί.
-Μπορώ να συμμετέχω και εγώ?
-Φυσικά, αν και δεν νομίζω πως θα μπορέσεις να ρίξεις ούτε μία μπουνιά στον αντίπαλό σου. Όλοι εδώ μέσα ξέρουν τα πάντα από μάχες.
Παραμέρισα τα υποτιμητικά σχόλια του τύπου και πέρασα ανάμεσα στο μπουλούκι, φτάνοντας μπροστά στην "αρένα". Περίμενα μέχρι το τέλος του αγώνα, όπου ο νικητής αποφασιζόταν με νοκ άουτ. Πήδηξα μπροστά σε όλους, τραβώντας τους την προσοχή. Τότε είδα με την άκρη του ματιού μου, τον 014 να ξεπροβάλλει από την τρύπα που ανοίξαμε.
-Ποντάρω όλο το φαγητό και το νερό του τομέα D. Επιπρόσθετα, ο νικητής τομέας θα δεχτεί και τις υπόλοιπες αμοιβές του τομέα μου για μία εβδομάδα. Λοιπόν, ποιος θα με αντιμετωπίσει?

Την απότομη ηρεμία, την έσπασε η φωνή του 014 ο οποίος τρελάθηκε με το στοίχημα που έθεσα. Πετάχτηκε μέσα από το πλήθος και άρχισε να μου φωνάζει που αποφάσιζα κάτι τόσο μεγάλο μόνος μου.
-Προτιμάς να υποφέρεις μία ολόκληρη ζωή από το να ελευθερωθείς!? Ποτέ δεν άκουσα κάτι τέτοιο ξανά. Δεν πρόκειται να έβαζα τέτοιο στοίχημα αν δεν ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα!
Κατέβασε το κεφάλι του από ντροπή και έκανε ένα βήμα πίσω. Τόσο εύκολο ήταν να πείσω έναν άνθρωπο που δεν έχει "ζήσει" εδώ και χρόνια. Μουρμούρα άρχισε ευθείς αμέσως και πέρασαν αρκετά λεπτά πριν αποφασιστεί τι θα γίνει. Ήταν μία αρκετά δελεαστική πρόταση.
-Και τι θα γίνει αν νικήσεις? Τι θα κερδίσεις από τον χαμένο?
-Θα ήταν καλύτερο να συνεργαστείτε και να δουλέψετε σαν ένας τομέας. Αν νικήσω τότε θα ακολουθήσετε το σχέδιό μου. Θα χρειαστώ μόνο 1 άτομο για την καταστροφή των κονσολών και όλη σας την δύναμη για την κτίση της σήραγγας που θα μας συνδέσει με το κεντρικό δωμάτιο. Αν μας πιάσουν... τότε θα πάρω όλη την ευθύνη... και για τους δύο.
-Ενδιαφέρον...! Εγώ θα είμαι ο αντίπαλός σου και αν με νικήσεις τότε θα γίνω και ο σύντροφός σου στην αποστολή. Ας ξεκινήσουμε... δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι το ποσό νερού και τροφής που θα κερδίσω...
Όλοι στο δωμάτιο άρχισαν να ποντάρουν. Ξαφνιάστηκα από τις συμμετοχές τους. Όλα τα στοιχήματα στράφηκαν κατά μου, επιλέγοντας ως νικητή τον άλλον. Όμως, δεν μπορούσα να χάσω εδώ.

Κοιταχτήκαμε και αμέσως πήραμε θέσεις μάχης. Δεν ήμουν ο ίδιος με τον προηγούμενο μήνα, όπου βρισκόμουν κοντά στον θάνατο. Ο αντίπαλος δεν έμεινε ακίνητος, όπως θα έκανε οποιοσδήποτε. Δεν τον ένοιαζε το γεγονός ότι δεν ήξερε για τις ικανότητές μου τίποτα. Όρμησε και ετοίμασε κλοτσιά από τα πλάγια. Έριξα ελαφρά το κέντρο βάρος μου προς τα αριστερά και τοποθέτησα το χέρι μου στην περιοχή που θα με χτυπούσε. Απέκρουσα την κλοτσιά του αλλά μάλλον δεν σημάδευε το σημείο που μόλις προστάτεψα. Η δύναμη της κλοτσιάς του ήταν αρκετά δυνατή ώστε να προξενήσει ζημιά σε οποιοδήποτε μέλος μου ακουμπούσε. Το χέρι μου υπέστη μεγάλη βλάβη. Το ένιωσα να σπάει, όμως απλά είχε μουδιάσει αμέσως. Δεν περίμενα να ήταν τόσο ικανός. Έπιασα με το ελεύθερό μου χέρι, το πόδι του που βρισκόταν ακόμα πάνω στο χέρι μου. Θα το τελείωνα απευθείας. Χρησιμοποίησα τα πανίσχυρα πόδια μου και κλότσησα, με το δεξί, με την σειρά μου, το πόδι στο οποίο στηριζόταν. Το περίμενε και πήδηξε. Θα μου έκανε εναέρια επίθεση με αυτό, στο πρόσωπο. Η εμπειρία μου με βοήθησε και ξεπέρασα την δυσκολία. Το πόδι που είχα εκτοξεύσει για χτύπημα, λειτούργησε ως δύναμη ροπής, βοηθώντας με να περιστραφώ γύρω από τον εαυτό μου. Πλέον ήμαστε και οι δύο στον αέρα, εκείνος στοχεύοντας το πρόσωπό μου και εγώ, καθώς περιστρεφόμουν, ήλπιζα να χτυπήσω οποιοδήποτε σημείο του. Η περιστροφή έκανε την επίθεσή του να αστοχήσει κατά λίγα χιλιοστά.

Ένιωσα στην φτέρνα του αριστερού μου ποδιού επαφή με τον αντίπαλο. Αυτό σήμαινε πως τον πέτυχα. Προσπάθησα να δώσω κι άλλη ορμή πάνω του, αλλά τότε κατάλαβα πως είχε τελειώσει ο χρόνος μας. Χτυπήσαμε και οι δύο κάτω. Σήκωσα το κεφάλι μου και τον κοίταξα. Φαινόταν άθικτος. Αίμα άρχισε να κυλάει από το μέτωπό μου, καθώς συνειδητοποιούσα πως το πόδι του τελικά με είχε αγγίξει. Γέλασε. Όλοι περίμεναν πως ο αντίπαλός μου είχε νικήσει από την μονομαχία μας.
-Παραιτούμαι! Νίκησες! Μπορεί να σου προκάλεσα μία γρατζουνιά αλλά κατάφερες περισσότερα.
Σηκώθηκα και μου έδειξε το αριστερό του χέρι. Κρεμόταν λες και ήταν κομμένο. Πιο συγκεκριμένα του είχα βγάλει τον ώμο. Η παραίτησή του ήταν λογική. Δεν θα μπορούσε να συνεχίσει την μάχη με τέτοιο τραύμα. Πήγα και τον βοήθησα να τον ξαναβάλει στην θέση του. Εντυπωσιάστηκα από την ικανότητά του να καταστείλει τον πόνο.
-Αύριο κιόλας ξεκινάμε το σκάψιμο.Θα χρησιμοποιήσουμε μόνο μία σήραγγα γιατί έτσι μειώνεται ο κίνδυνος να μας ανακαλύψουν. Από εκεί και πέρα είναι όλα αυτοσχεδιασμός.
Όλοι απογοητεύτηκαν με το αποτέλεσμα την μάχης αλλά το αποδέχτηκαν και αποφάσισαν να βοηθήσουν οικειοθελώς στο σκάψιμο της σήραγγας. Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε την εργασία. Έπρεπε να τελειώσουμε σε λιγότερες από 10 μέρες. Πλησίασα τον σύντροφό μου.
-Έχουμε μιλήσει τόσες φορές αλλά δεν ξέρω ακόμα το όνομά σου. Λέγομαι Kouga.
-Είμαι ο 001... Ο πρώτος σκλάβος αυτού του δικτύου...

-Μπορεί να σου έφερα αντιρρήσεις στο σχέδιό σου αρχικά αλλά στην πραγματικότητα είμαι αυτός που λαχταρά περισσότερο την ελευθερία εδώ μέσα. Ελπίζω να την αποκτήσω ξανά, μετά από την επιχείρηση.
-Θα την αποκτήσεις... και θα ξαναχρησιμοποιήσεις το παλιό σου όνομα. Το υπόσχομαι!
Χαμογέλασε και συνέχισε την δουλειά του. Το ίδιο έκανα και εγώ. Έμειναν 2 μέρες μέχρι τον έλεγχο που θα διεξαγόταν στον τομέα D. Τελικά είχαμε φτάσει στον προορισμό μας. Η σήραγγα που δημιουργήσαμε είχε φτάσει σε έναν από τους 4 διαδρόμους που οδηγούσαν στο κεντρικό δωμάτιο. Το μόνο που μας έμενε ήταν να αποφασίσουμε πότε θα ξεκινούσαμε. Όλοι είχαν γυρίσει στα δωμάτιά τους αλλά προέτρεψα τον 001 να μείνει μαζί μου. Με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτος απορία.
-Είσαι έτοιμος για αύριο?
-Φυσικά...
-Ας ξεκινήσουμε τώρα! Έχω ένα πολύ κακό προαίσθημα. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι κάτι άσχημο θα συμβεί αν επιχειρήσουμε να πάμε στο κεντρικό δωμάτιο αύριο. Εξάλλου δεν θα αλλάξει κάτι.
-Μα δεν έχουμε ειδοποιήσει κανέναν! Αν καταφέρουμε τότε πως θα τους πούμε να εξεγερθούν και να τρέξουν ανενόχλητοι προς την έξοδο?
-Δεν νομίζω να έχουμε άλλη επιλογή. Πρέπει να γίνει τώρα! Πίστεψέ με... μπορεί και να έχω περάσει πολλά περισσότερα από εσένα...
-Αυτό το κατάλαβα από την πρώτη φορά που σε είδα. Τα μάτια σου και η έκφρασή σου μου εκμυστηρεύτηκαν το παρελθόν σου. Θα σε ακολουθήσω... Πάμε!
Μπήκαμε μέσα στην σήραγγα και φτάσαμε στην άλλη άκρη. Έμενε ένα απλό χτύπημα για να γκρεμιστεί ο τοίχος και να περάσουμε στον διάδρομο.

Πήραμε μία βαθιά ανάσα και επικεντρωθήκαμε στην καταστροφική δύναμη των ποδιών μας. Ο τοίχος άνοιξε και αμέσως περάσαμε από εκεί. Ήμασταν περίπου στα μέσα του διαδρόμου. Το φως του κεντρικού δωματίου φαινόταν ακόμα και από εδώ. Τρέξαμε με όλη μας την ταχύτητα και ελαττώσαμε όταν φτάσαμε κοντά. Κολλήσαμε πάνω στον πέτρινο τοίχο και βήμα βήμα, μειώσαμε κι άλλο την απόσταση. Κοίταξα προσεκτικά μέσα και μέτρησα 3 άτομα, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο φρουρός που με είχε βασανίσει... που είχε παίξει με τον πόνο μου. Το σώμα μου άρχισε να καίει από ωμή οργή. Άρχισα να προχωρώ προς το δωμάτιο αλλά τότε ο 001 με σταμάτησε. Φαίνεται πως ο θυμός μου με είχε συνεπάρει στιγμιαία. Με νοήματα, αποφασίσαμε την τακτική την οποία θα ακολουθούσαμε. Θα ακινητοποιούσα τους δύο, οι οποίοι βρίσκονταν ο ένας κοντά με τον άλλον και τον τρίτο θα τον αναλάμβανε ο 001. Σήκωσα ένα πετραδάκι και το πέταξα στον τοίχο. Ο ήχος, ειδοποίησε τους φρουρούς και ένας τους πλησίασε προς το μέρος μας. Μόλις πέρασε από το δωμάτιο στον διάδρομο, έφερα με δύναμη το χέρι μου στον λαιμό του, συνθλίβοντάς τον άμεσα. Μετά τον έπιασα από το ρούχο, τον γύρισα ανάποδα και όρμισα μέσα με τον 001 από πίσω μου. Οι δύο φρουροί ξαφνιάστηκαν και μας σημάδεψαν με τις μικρές βαλλίστρες χεριών τους. Σήκωσα το χέρι του ετοιμοθάνατου φρουρού και χρησιμοποιώντας την δική του βαλλίστρα, χτύπησα τον ένα από τους δύο στο πόδι.

Ο οξύς πόνος τον έκανε να αστοχήσει το πρώτο του βέλος και τότε βρήκα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω τον φρουρό που είχα μπροστά μου ως ασπίδα για τον τρίτο. Ο 001 ήξερε τι θα έκανε. Από την στιγμή που είδε το βέλος του δεύτερου να αστοχεί, πετάχτηκε πάνω του. Δεν είδα το αποτέλεσμα της μάχης του, παρά μόνο πλησίασα τον φρουρό που με είχε βασανίσει όταν πρωτοέφτασα. Όταν έφτασα αρκετά κοντά, του πέταξα το νεκρό πλέον σώμα αλλά εκείνος το παραμέρισε με μία πλαϊνή τούμπα. Ήμουν εντελώς εκτεθειμένος στην βαλλίστρα του. Πήδηξα πάνω στο τραπέζι που βρισκόταν στο κέντρο του δωματίου, αποφεύγοντας το πρώτο του βέλος. Κλότσησα το πόδι του τραπεζιού, σπάζοντάς το και αμέσως το πέταξα πάνω του. Υπήρχε λιγότερο από 50% πιθανότητα να καρφωθεί από την αιχμηρή γωνία του ξύλου. Τοποθέτησε το αριστερό του χέρι για να αποκρούσει την ανερχόμενο επίθεσή μου. Το κομμάτι ξύλου του χώθηκε τελικά στην παλάμη του ίδιου χεριού. Δεν πτοήθηκε. Έτοιμος να μου επιτεθεί με ένα δεύτερο βέλος, καλύφθηκε από μία μεγάλη σκιά, αυτή του 001. Από ότι φαίνεται είχε τελειώσει με τον αντίπαλό του και ήρθε να με βοηθήσει. Έριξε τον φρουρό κάτω και του έσπασε το χέρι με την βαλλίστρα. Ταυτόχρονα, του βούλωσε το στόμα με το χέρι του ώστε να μην προκαλέσουμε θόρυβο. Με κοίταξε και μου έκανε νόημα.
-Πλέον είναι όλος δικός σου!