[Τέλος-Αποστολή-Τεχνική] Nidhogg

Προηγούμενες ιστορίες:

Πρωταγωνιστές της ιστορίας:

Nidhogg:

Λίγες μέρες μετά την αναχώρηση τους από το νησί Centaurea και την βάση των Επαναστατών, η βάρκα των παιδιών έπλεε με προορισμό την πόλη Zarzara. Από τις πληροφορίες που είχαν συλλέξει, ήξεραν ότι το μέρος δεν αποτελούσε ακριβώς νησί. Αποτελούταν από πολλά νησάκια και βραχονησίδες που ενώνονταν στον ουρανό με γέφυρες. Υπήρχαν εξελιγμένες κατασκευές ανελκυστήρων για να μεταφέρουν τους επισκέπτες από την βάση στο ανώτερο επίπεδο και γενικά ήταν μια πολύ ιδιαίτερη πόλη.
Από την θάλασσα, μόλις το προσέγγισαν, είχαν την αίσθηση ότι η περιγραφή ήταν λίγη για όσα εισχώρησαν στο οπτικό του πεδίο. Το μεγαλεπήβολο του κτίσματος έδινε την εντύπωση του άφθαρτου, όποια επίθεση κι αν γινόταν. Τόση ήταν η σταθερότητα της τεχνικής που είχαν καταβάλει οι χτίστες για να αναγερθεί το μέρος.
Η ομάδα προσέγγισε το πλησιέστερο νησάκι και έδεσαν εκεί τη βάρκα τους. Γύρω τους είχαν αφεθεί και άλλα καράβια ανέμελα. Γεγονός που τους αιφνιδίασε. Δεν υπήρχε κίνδυνος να τους το κλέψουν με ανύπαρκτη φύλαξη; Τουλάχιστον θα γλίτωναν τους φόρους που κατέβαλαν σε ένα συνηθισμένο λιμάνι. Προφανώς πήραν όλα τα υπάρχοντα τους μαζί, αλλά δεν τους απασχόλησε ιδιαίτερα για την ασφάλεια της βάρκας τους. Ο σκοπός που είχαν έρθει στο νησί ήταν παρεμφερής εξάλλου.
Η Zarzara Town φημιζόταν για τα ναυπηγεία της. Πολλοί ήταν εκείνοι που έρχονταν με απώτερο σκοπό να προμηθευτούν ένα καράβι, η αξία του οποίου συναγωνιζόταν τα φημισμένα ναυπηγεία του Water 7! Μπροστά σε τέτοια διαμάντια θα ήταν αστείο να καταβάλλουν δυνάμεις για να φυλάσσουν τα υπόλοιπα μέσα, όπως η βάρκα τους. Ιδίως όταν υπήρχαν τόσα διάσπαρτα σημεία για να τα προσαράξεις.

Αλλά το μέρος δεν περιοριζόταν μόνο σε αυτό το χαρακτηριστικό για να προσελκύσει κόσμο. Τα παιδιά επιβιβάστηκαν στον ανελκυστήρα και έπειτα από αρκετή κατακόρυφη ανάβαση μέσα από πέτρες και μπετό, οι πόρτες άνοιξαν αποκαλύπτοντας τους δρόμους. Ήταν κατασκευασμένοι από πέτρα με ομοιόμορφες χαρακιές ανάμεσα τους, ώστε να μην πλημμυρίζουν σε καταιγίδα. Η έλλειψη φυσικού πράσινου αντισταθμιζόταν από την ύπαρξη γλαστρών και καλλωπιστικών λουλουδιών που έδιναν χρώμα. Καθώς τα νησιά ενώνονταν με τις γέφυρες, δημιουργούνταν πλατείες μεγαλύτερης διαμέτρου. Εκεί είχαν χτιστεί όμορφα συντριβάνια, τα νερά των οποίων γενικώς κατέληγαν να πέφτουν κάτω από τη γέφυρα, προς τη θάλασσα. Φυσικά, δεδομένου του υψομέτρου που βρίσκονταν, το νερό αυτό διασκορπιζόταν από τον άνεμο πριν φτάσει στην επιφάνεια της θάλασσας. Στο κεντρικό νησί υπήρχε το κάστρο του διοικητή και γενικώς ήταν εκτός ορίων για το κοινό. Στα υπόλοιπα όμως υπήρχε άφθονη ροή από κόσμο και επίσης όλων των ειδών τα μαγαζιά.
Πριν ξαμοληθούν τα παιδιά, σχημάτισαν ένα πηγαδάκι για να οργανωθούν.
-Ποιος θα αναλάβει τη διαμονή μας; ζήτησε εθελοντή ο Arima.
-Άστο πάνω μου! προθυμοποιήθηκε κεφάτα η May.
Το κορίτσι σκόπευε να βρει μια όμορφη πανσιόν και να κάνει ένα μπάνιο της προκοπής για να αισθανθεί ξανά άνθρωπος πριν εξερευνήσει την πόλη.
-Εγώ θα πάω στα ναυπηγεία! δήλωσε αυθόρμητα ο Mark. Ο Daisuke ανέφερε ότι έστειλε ένα καράβι για βελτιώσεις στο μέρος αυτό. Αν το παραλάβουμε, είναι δικό μας!
Τον ενθουσιασμό του παιδιού δεν συμμερίστηκε ο τελευταίος της παρέας. Ο Bloody στένεψε καχύποπτα τα μάτια και σχολίασε δυνατά:
-Από πότε ξεκίνησε τα φιλοδωρήματα ο Daisuke; σχολίασε υποτιμητικά για τον αρχηγό στην βάση των Επαναστατών. Δεν το χάβω ότι είναι από την καλή του την καρδιά. Να προσέχεις Mark! τον συμβούλεψε και το παιδί έγνεψε κοφτά.

-Οπότε αφήνετε εμάς εντελώς ελεύθερους να περιπλανηθούμε στην πόλη, κατέληξε στο συμπέρασμα ο Arima και αναστέναξε μέσα στο κεφάλι του.
Το ενδεχόμενο να σουλατσάρει με τον Bloody δεν του πρόσφερε καμιά ευδιαθεσία. Αντιλαμβανόμενος της απροθυμίας του αγοριού, ο Bloody χαμογέλασε χαιρέκακα. Πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους του αγοριού σε παρεΐστικο κλίμα που ήταν εκτός χαρακτήρα.
-Κοίτα να δεις τι ωραία που θα περάσουμε τα δυο μας! κορόιδεψε, ενώ απομακρύνοντας από τους υπόλοιπους που είχαν πάρει τους δρόμους τους.
-Κόψε το ύφος! γάβγισε και πέταξε το χέρι από πάνω του.
-Ω, μα έλα τώρα! Άνοιξε διάπλατα τα χέρια και αγκάλιασε όλο το τοπίο. Αυτό το μέρος είναι τόσο δροσερό! Μυρίζει περιπέτεια!
Ο Arima παρέμεινε σιωπηλός ενώ τον κοίταζε επίμονα περιμένοντας να τελειώσει το θέατρο. Του χε σαλτάρει; Ποιον έπειθε ότι αναζητούσε δράση; Η συνήθης ασχολία του νεαρού ήταν να κοιμάται. Και όποτε ήταν ξύπνιος, χασμουριόταν.

Πράγματι όμως οι δρόμοι που περιδιάβαιναν ήταν εξαίρετοι. Καθώς οι περισσότερες οικίες ήταν χτισμένες στις κορυφές των νησιών για περισσότερη σταθερότητα και προστασία από τους ανέμους, έμεναν οι επιφάνειες πάνω στις άκρες των γεφυρών για να στριμώχνονται τα μαγαζιά. Το ένα παραταγμένο δίπλα στο άλλο ή με ελάχιστα στενά περάσματα στο ενδιάμεσο από όπου περνούσες στην πίσω μεριά τους. Τα δύο παιδιά θαύμασαν τα εμπορικά που πωλούσαν εξοπλισμούς, περίτεχνης κατασκευής και αναπόφευκτα υψηλής τιμής.
Ο Bloody πρόσεξε ότι το αγόρι δίπλα του ξόδευε αρκετή ώρα ενώ τα εξέταζε, και επιβεβαίωσε τις υποψίες του. Από μέρες είχε την εντύπωση ότι ο Arima ζητούσε κάτι να του πει. Ξεροκέφαλος όπως πάντα, δεν έριχνε τον εγωισμό του να απευθυνθεί στο Bloody. Όμως μόνο για ένα ζήτημα σκεφτόταν ότι τον χρειαζόταν.
-Θες να γίνεις δυνατότερος; πέταξε το ερώτημα δήθεν αδιάφορα.
Το πρόσωπο του Arima δεν άλλαξε, αλλά το σώμα του κοντοστάθηκε στο βήμα. Σκίρτησε ολόκληρος γιατί είχε πετύχει διάνα. Ο Bloody γέλασε δυνατά, διασκεδάζοντας βλέποντας το μάγκωμα του.

-Πράγματι, ένα όπλο θα ήταν καλή επιλογή! ξεκίνησε την πορεία σκέψης, συνεχίζοντας στην οδό ανάμεσα στα μαγαζιά. Ο Arima τον ακολούθησε κατά πόδας, ακούγοντας σχολαστικά. Εκεί όπου οι δυνατότητες στην μάχη δεν μπορούν να καλύψουν, έρχεται ένα όπλο για να κλείσει την απόσταση. Κάποιοι θα έλεγαν ότι μόνο οι λιγόψυχοι -αυτοί που πρώτα προσέχουν για την ευημερία των υπολοίπων- αρνούνται να ασπαστούν ένα όπλο. Και είναι αλήθεια εν μέρη! Μπορεί κάποιος χωρίς αρκετή αποφασιστικότητα για να πάρει τη ζωή κάποιου άλλου, να ρισκάρει τη δική του;! Πώς λοιπόν θα προπονηθεί σκληρά, θα συμμετέχει σε βίαιες μάχες και θα γίνει πραγματικά δυνατός;!
Ο Arima έγνεψε κοφτά. Και ο ίδιος συμφωνούσε με τη νοοτροπία. Όταν πολεμούσες, δεχόσουν την πιθανότητα να βγεις χαμένος. Αλλά αν ήσουν δυνατός -ή πολλές φορές ήταν απαραίτητο το άγγιγμα της τύχης!- μέσα από την καταστροφή θα έβγαινες νικητής.
-Είπα ότι αυτό αληθεύει εν μέρη, στράφηκε στον Arima. Μπορείς να σκεφτείς μια περίπτωση που η χρήση όπλων είναι περιττή;
-Αν είσαι αρκετά δυνατός, ώστε να μην χρειάζεσαι καν όπλα! υπέθεσε ανεπιτυχώς.
-Ουαου! Νομίζω ότι προσπαθείς να με κολακέψεις! σάρκασε και είδε τον Arima να του ρίχνει μερικές δολοφονικές ματιές. Η σωστή απάντηση είναι: Όταν είσαι εντελώς άσχετος, ή αδύναμος, τόνισε με νόημα απευθυνόμενος για τον Arima, έτσι ώστε η χρήση τους να σε επιβαρύνει!
Και τώρα ήταν που ο Arima έκοψε εντελώς το περπάτημα. Αυτές οι προσβολές είχαν παραγίνει. Ή θα σταμάταγε να τον βλέπει ή θα του έριχνε μερικές ξεγυρισμένες. Μιας και το δεύτερο σενάριο προβλεπόταν απίθανο, προτίμησε το πρώτο. Έκανε μεταβολή να φύγει!

-Τς-Τς! Τόσο ευερέθιστος! τον άρπαξε από τον ώμο με το ζόρι. Ο Arima υπέκυψε στην πίεση, αν και το κεφάλι του έβγαζε καπνούς από τα νεύρα. Δεν είπα ότι δεν θα βοηθήσω! Απλώς έχω να προτείνω μια εναλλακτική μέθοδο.
-Κι εγώ έχω την ευκαιρία να την απορρίψω! του πέταξε, δίχως να εμπιστεύεται λέξη.
-Απλώς άκουσε με! κατέληξε εκείνος.
Αλλά δεν μίλησε περαιτέρω. Άφησε την εικόνα να εξηγήσει τι εννοούσε. Μετά από την βόλτα είχαν φτάσει μπροστά από ένα ιδιαίτερο κτήριο. Ο Arima δεν το είχε προσέξει μέχρι στιγμής, αλλά ο Bloody το είχε. Ένα ορθογώνιο, πολυόροφο οικοδόμημα σε παλ αποχρώσεις με κομψή αρχιτεκτονική στις γραμμές του. Από μακριά θα το χαρακτήριζες ως ακριβό μουσείο, θα στοιχημάτιζες ότι και το εσωτερικό ήταν εξίσου πολυτελές. Όμως τα μάτια τους στυλώθηκαν στην πινακίδα πάνω από την πύλη που έλεγε την ιδιότητα του μέρους. Ωδείο.
-...
Ο Arima δεν είχε καν λόγια για να περιγράψει τις σκέψεις του. Ήταν απόλυτα κενές από το σοκ.
-Μην είσαι αρνητικός! τον μάλωσε με κέφι, καθόλου πειστικός για τη σοβαρότητα της πρότασης του. Πιστεύω θα σου κάνει μεγάλο καλό!
-...Η φωνητική;!
-Αν το καλοσκεφτείς, ξεκίνησε σαν δικηγόρος, το φρούτο σου βασίζεται στην ομιλία. Μετά από μερικές ασκήσεις, ίσως να δεις μεγάλη βελτίωση στην επίδραση των ανεκδότων!
-#@$!%^*!!

Σε αυτό ο Arima κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. Όλες οι βρισιές που ήξερε ήρθαν η μία πάνω στην άλλη να στολίσουν τον νεαρό. Αφού ήξερε πόσο τον πονούσε η άχρηστη δύναμη του Φρούτου του! Έπρεπε να τον τσιγκλάει και από πάνω;!
-Μπορείς απλώς να το δοκιμάσεις;! ξέσπασε κι εκείνος, που είχε χάσει την υπομονή του. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα μέσα σε ένα ωδείο για να δεις. Όπως μουσικά όργανα! Δεν είχες δείξει και στο παρελθόν ενδιαφέρον για τα μουσικά όργανα; άλλαξε ταχτική.
Ο Arima το ζύγισε για λίγο. Πράγματι αυτός ήταν ένας τομέας που τον ιντρίγκαρε. Είχε ξεκινήσει το ταξίδι του πρακτικά με μια κιθάρα στο χέρι. Κι από τότε είχε ζήσει τόσα απίστευτα πράγματα. Ήταν συναισθηματικά δεμένος πλέον με την μουσική.
-Θα πάω! αποφάσισε και έκανε την είσοδο του στο ωδείο.

Από πίσω ο Bloody, εμφανώς ανακουφισμένος, χαμογέλασε. Έπειτα κούνησε το κεφάλι με αυταρέσκεια και συνέχισε το δρόμο του. Πώς κάθε φορά έπειθε τον Arima να κάνει χαζομάρες;! Ώρες-ώρες απορούσε με τη διάνοια του!

Μέσα στο ωδείο, ο Arima ένιωθε σαν την Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων από την έκσταση. Δεν πρόσεξε ούτε τους πίνακες στους τοίχους που έδειχναν σαν να ανέπνεαν από τη ζωντάνια. Ούτε το πλακόστρωτο δάπεδο με τις ασπρόμαυρες πλάκες που εναλλάσσονταν σαν σκακιέρα. Ούτε καν τις εργαζόμενες κυρίες που τον περιεργάζονταν με απορία και περιέργεια.
Ο νους του ήταν υπερφορτωμένος από τα μουσικά όργανα. Είτε στα χέρια κάποιας από τις γυναίκες, είτε στο δάπεδο. Έγχορδα, πνευστά, ακόμα και κρουστά. Όλων των ειδών, όλα διαφορετικά μεταξύ τους. Και το κυριότερο και θεαματικότερο από όλα. Ένα βαρύ, επιβλητικό πιάνο από μαύρο ξύλο με το κάθισμα για τον καλλιτέχνη να περιμένει προκλητικά άδειο. Ενστικτωδώς, το αγόρι το πλησίασε και χάιδεψε απαλά την λεία επιφάνεια. Έμοιαζε να το φλερτάρει, να επικοινωνεί μαζί του σε μια διάλεκτο που δεν ήταν για τα αυτιά των υπολοίπων.
Μόλις κάθισε στο σκαμπό, οι υπάλληλοι που μέχρι τότε τον παρατηρούσαν, έτρεξαν να διαμαρτυρηθούν. Το όργανο ήταν πολύτιμο και δεν θα το άφηναν στα χέρια του πρώτου τυχόντα που θα το μαγάριζε με ερασιτεχνισμούς! Όμως το χέρι μιας γυναίκας υψώθηκε και οι ορμές τους διακόπηκαν. Η γυναίκα ήταν λίγο μεγαλύτερης ηλικίας. Φορούσε λευκό πουκάμισο, ενώ στην μέση της στένευε ένας μαύρος κορσές που άνοιγε στην λεκάνη και γινόταν μακριά φούστα. Είχε πιασμένα σφικτά τα μαλλιά της στην βάση του αυχένα. Οι ρυτίδες του προσώπου της δεν έκρυβαν το γεγονός ότι ήταν μια πολύ γοητευτική κυρία, που στα νιάτα της θα είχε σαγηνεύσει χιλιάδες άντρες μέχρι υποταγής. Τα μάτια της εξέταζαν την εικόνα του Arima, το ύφος του και τις κινήσεις του στην επαφή του με το πιάνο. Έδειχνε λες και μετάφραζε την επικοινωνία.

Σε αυτό το στάδιο, ο Arima ξεκίνησε να δοκιμάζει τα πλήκτρα. Μετά τον κάθε ήχο, διαδεχόταν ο επόμενος και ενθουσιασμένος συνέλαβε πόσο μεγάλη γκάμα υπήρχε στις νότες. Μπορούσε να παίξει τις ίδιες στην κιθάρα του, η μελωδία που θα παρήγαγε ήταν εντελώς διαφορετική όμως. Με αυτήν την ανακάλυψη, συνειδητοποίησε ότι η γυναίκα στεκόταν από πάνω του και του επέστρεφε το βλέμμα.
-Αν θες να παίξεις, κάντο να αξίζει. Η φωνή της ήταν αδιανόητα χαμηλή σε ένταση. Αυτό δεν στέρευε από τη σταθερότητα και αυστηρότητα του ύφους της. Δεν δέχομαι μετριότητες!
Ο Arima επέστρεψε στο πιάνο. Κατανοούσε ότι μόλις του είχε δώσει μια ευκαιρία να αποδείξει το ταλέντο του. Στο κεφάλι του ανακατεύτηκαν διάφοροι σκοποί που είχε παίξει στο παρελθόν. Αλλά κανένας δεν τον ικανοποιούσε πραγματικά. Στο μόνο που ένιωσε κάποια ελπίδα, η μόνη μελωδία που έμοιαζε πιο ολοκληρωμένη, ήταν η πρώτη που είχε παίξει με την κιθάρα του. Τότε, μέσα σε μια φτωχική ταβέρνα, την πρώτη φορά που αντίκρισε τον Bloody. Ήταν ένα ρίσκο. Αυτή η μελωδία τύχαινε να συναρπάζει μερικούς και να γυρίζει τα άντερα σε άλλους.
Και ο Arima έπαιξε...

-Αυτό ήταν ...σπουδαίο! δεν βρήκε καλύτερη λέξη η γυναίκα.
Η ίδια είχε χάσει την ανάσα της. Ήταν στιγμές που η μελωδία την έκανε να ανατριχιάζει και άλλες που ήθελε να κλάψει από τη μοναξιά. Πίσω της, υπήρχαν οι άλλες εργαζόμενες. Μερικές είχαν παρόμοιες εκφράσεις, άλλες εκ διαμέτρου αντίθετες. Αλλά δεν τολμούσαν να αντιμιλήσουν.
-Μπορείς να έρχεσαι όποτε θέλεις στο ωδείο. Έχεις την άδεια της Madame Stella, έτεινε για τον εαυτό της η ιδιοκτήτρια του ωδείου και έμπειρη καθηγήτρια μουσικής. ...Θέλω όμως να σε ρωτήσω: Πώς ονομάζεις αυτή τη μελωδία;
Τα μάτια της έλαμπαν από την προσδοκία. Γεγονός που επαινούσε τον Arima και ταυτόχρονα τον λυπούσε. Μόλις του είχε κάνει την τιμή να του δώσει το εισιτήριο στο μέρος κι εκείνος θα την απογοήτευε.
-Δεν ξέρω. Ίσως εκείνος να μπορούσε να απαντήσει καλύτερα...

Ευγενική χορηγία από Kriari:

Εκείνος βρισκόταν εν τω μεταξύ στους δρόμους της Zarzara, λίγα μέτρα πέρα από όπου είχε ξεφορτωθεί τον Arima. Ήθελε να αναζητήσει διάφορα πράγματα στην αγορά και το αγόρι θα ήταν περιττό βάρος. Τώρα θα μπορούσε να είναι όσο χαλαρός ή σοβαρός απαιτούσε η περίσταση για να κάνει τα παζάρια του.
Στα ψώνια του, ο νεαρός κοντοστάθηκε μπροστά από ένα φαρμακείο. Το ότι το αποκαλούσαν έτσι δε σήμαινε κάτι ουσιαστικά. Το μέρος περιείχε βότανα και μερικές αλοιφές με συγκεκριμένες χρήσεις. Ο Bloody πέρασε μέσα στον αποστεωμένο χώρο που μύριζε ιώδιο και έσκυψε πάνω από τους πάγκους και τα διάφορα καλαθάκια με το χέρι στο πιγούνι. Διάλεξε μερικά βότανα για την προσωπική του χρήση κι έπειτα αντιπάλεψε με την παρόρμηση να εγκαταλείψει το μέρος. Ο προβληματισμός του αφορούσε τα αντίδοτα για δηλητήρια και τα σχετικά. Είχε το προαίσθημα ότι θα τους χρειάζονταν στο μέλλον. Αντικειμενικά, ήταν ένα προϊόν απαραίτητο για τα ταξίδια τους. Ενθυμούμενος όμως την έλλειψη ευγνωμοσύνη εκ μέρους του Arima την τελευταία φορά που τον έσωσε, δίσταζε. Ίσως έπρεπε να τον αφήσει στην τύχη του..; Κούνησε το κεφάλι και πρόσθεσε μερικά στο καλάθι με τα ψώνια. Και τότε του ήρθε η ιδέα. Αν υπήρχαν αντίδοτα, τότε μπορεί να υπήρχαν και δηλητήρια.
-Έχετε δηλητήρια προς πώληση; ζήτηση την επιβεβαίωση από τον φαρμακοτρίφτη.
Εκείνος του έγνεψε και με μια χειρονομία, μάζεψε την πάνινη κουρτίνα που κάλυπτε μια στοά. Ο Bloody τον ακολούθησε στο σκοτεινό και υγρό εσωτερικό του καταστήματος, που δεν ήταν για τα μάτια των συνηθισμένων πελατών.