[Τέλος-Αποστολή] Οι Κότες!

Προηγούμενες ιστορίες:

Πρωταγωνιστές της ιστορίας:

Spoiler Preview:

Ο Bloody άνοιξε τα μάτια και κοίταξε έναν γαλάζιο ουρανό με διάσπαρτα σύννεφα. Βλεφάρισε μερικές φορές προσπαθώντας να καταλάβει που βρισκόταν και έψαξε στοιχεία γύρω του. Το πρώτο άτομο που εντόπισε ήταν ο Arima που είχε γύρει το κεφάλι μπροστά και λαγοκοιμόταν με τα γυαλιά να κρέμονται επικίνδυνα από τη μύτη του. Ύστερα πρόσεξε την May που συνομιλούσε σιγανά με τον Mark. Ο τελευταίος ασχολούταν με την πλοήγηση του μέσου τους.
Ξαφνικά, ο νεαρός σύνδεσε τα γεγονότα που τον είχαν οδηγήσει ανάμεσα στην παρέα. Ανασηκώθηκε στην θέση του και μούγκρισε από την δυσκολία. Ήταν πιασμένος παντού και το μούδιασμα υπονοούσε ότι είχε περάσει αρκετές μέρες σε αυτή την κατάσταση.
Ο Arima σκίρτησε από την μεταβολή και ξύπνησε απότομα. Εστίασε αμέσως στον νεαρό μπροστά του αιφνιδιασμένος.
-Συνήλθες! παρατήρησε έκπληκτος.
-Προφανώς, τι περίμενες; θέλησε να ακουστεί πιο ειρωνικός από όσο κατάφερε, η φωνή του είχε ακόμα ενδείξεις αδυναμίας. Ότι το πρώτο πράμα που θα έβλεπα μπροστά μου θα ταν η φάτσα σου, αυτό είναι καταθλιπτικό! Δεν μπορούσε να ταν η May;
Ο Arima που μέχρι τότε δεν είχε κουνηθεί από το πλευρό του από την αγωνία, ένιωθε την παρόρμηση να τον επαναφέρει στην προηγούμενη κατάσταση. Αλλά συγκρατήθηκε.
-Δεν θα την άφηνα να σε γιατροπορεύει επί τόσο καιρό. Ειλικρινά, ήσουν σε κώμα για καμιά βδομάδα!

-Βδομάδα;! πανικοβλήθηκε και ο ίδιος, αλλά ανέκτησε την ψυχραιμία του. Ώστε γι αυτό πεινάω σαν λύκος. Θα ζήταγε αμέσως κάτι βρώσιμο, αλλά αναλογίστηκε κάτι πιο επείγον. Το Φρούτο! Το έφαγες ήδη;!
-Όχι, τον καθησύχασε και τα μάτια του νεαρού έλαμψαν με αναγνώριση. Μου είχες πει να μην το φάω μέχρι να ξυπνήσεις και σε άκουσα.
-Τι καλό παιδί! χαμογέλασε πλατιά λες και επιβράβευε κάνα 5χρονο.
Το κακό προαίσθημα του Arima έγινε πιο ισχυρό, αλλά πάνω στην ώρα τους πλησίασαν οι άλλοι δύο. Τα παιδιά, έχοντας ακούσει απρόσμενα συζητήσεις, ανακάλυψαν ότι ο Bloody είχε ξυπνήσει και έσπευσαν να τον χαιρετήσουν με χαμόγελα.
-Bloody, είσαι καλά!
-Τι ανακούφιση! Μας κατατρόμαξες!
Ο Bloody επέστρεψε τα θερμά χαμόγελα, αναγνωρίζονταν ταυτόχρονα τα περίπλοκα συναισθήματα των παιδιών. Όταν είχε καταρρεύσει, τα παιδιά είχαν δει την κατάσταση του σώματος του. Όλα εκείνα τα παλιά τραύματα σίγουρα θα είχαν κάνει εντύπωση στα παιδιά. Δεν μπορούσαν να κρύψουν τόσο καλά τις σκέψεις τους. Ο Mark και η May φυσικά δεν ήταν αδιάκριτοι, δεν θα τον ρώταγαν για εξηγήσεις αν δεν τους αποκάλυπτε ο ίδιος την ιστορία του. Καθώς δεν είχε καμία πρόθεση να το κάνει, κρατήθηκε πιο απόμακρος από αυτούς. Δέχτηκε απλώς τις περιποιήσεις τους για περισσότερη άνεση και ένα πιάτο φαγητό από τα χέρια του κοριτσιού.
Καθώς ήταν ώρα γεύματος, είχε έρθει και η ώρα για το επιδόρπιο!

Ο Arima έβγαλε από τα υπάρχοντα του το Φρούτο που κουβαλούσαν. Ήταν η στιγμή που θα το έτρωγε.
-Αφεντικό, θα φας το Φρούτο; ρώτησε ξέπνοος από ανυπομονησία και ο Arima έγνεψε.
Τα μάτια του Bloody άνοιξαν διάπλατα και παραμέρισε το μισοτελειωμένο γεύμα του, παίρνοντας μια πιο βολική στάση.
-Ω, δεν είναι ακόμα έτοιμο το σώμα μου!
-Αισθάνεσαι ακόμα δυσφορία; ανησύχησε το κορίτσι γυρνώντας να τον κοιτάξει.
-Μην μας κρατάς σε αγωνία, Αφεντικό! Δοκίμασε το! τον επέσπευσε το παιδί γιατί ο Arima είχε πάλι εκείνο το κακό προαίσθημα.
Χωρίς άλλες παρεμβολές, έβαλε το Φρούτο στο στόμα του και ένιωσε την παγερή αύρα να απλώνεται στον ουρανίσκο του. Με την πρώτη δαγκωνιά, ανατρίχιασε ολόκληρος. Εκτός από σύγκρυο του ήρθε και η πικρή γεύση του απόκοσμου γεύματος.
Το κοινό του παρακολουθούσε με προσήλωση το μήλο στο λαιμό του που συσπάστηκε καθώς κατάπινε. Και ύστερα το αγόρι έμεινε παγωμένο στην θέση του με τα μάτια κλειστά. Είχε μια γαλήνια έκφραση και τα χείλη του μισάνοιξαν.
-Πώς αισθάνεσαι Arima; ρώτησε περίεργη, σχεδόν εκστασιασμένη από το θέαμα.
Ο Arima δεν απάντησε. Στην αρχή ήταν εντελώς δυσάρεστη εμπειρία αλλά το Φρούτο σύντομα έφερε την αλλαγή στο σώμα του. Και συγκεκριμένα στο μυαλό του. Ένιωθε λες και άνοιγε διάπλατα σαν βιβλίο και κάποιος αποτύπωνε την γνώση και την εμπειρία του εκεί. Μια νέα δύναμη ανυπολόγιστης αξίας χαρασσόταν μέσα του και σύντομα θα ήταν δική του για να την αξιοποιήσει. Έχοντας νιώσει ότι το στάδιο της “υπέρβασης” ολοκληρώθηκε, το αγόρι άνοιξε το στόμα του:
[Πως λέγεται το αβγό που στολίζεται και βάφεται για να βγει;]
Το κοινό του κοκάλωσε ξαφνικά από απορία...
[Θαβγό!]
Κι ύστερα σιγή...

Τα σώματα τους τινάχτηκαν και τα φρύδια τους έσμιξαν από το χάσιμο. Ο Mark στράφηκε στην May που του αντιγύρισε την έκφραση κουνώντας το κεφάλι. Ούτε εκείνη καταλάβαινε!
-Αυτό... ήταν αστείο, υποτίθεται..;
Ο Arima σοκαρίστηκε παράλληλα με τα παιδιά. Είχε αφεθεί στην παρόρμηση να χρησιμοποιήσει το Φρούτο του και μόλις τώρα συνειδητοποιούσε τι είχε συμβεί. Βλέποντας τις αντιδράσεις των παιδιών κατάλαβε τι είδους δύναμη του είχε δώσει το Φρούτο και δεν το πίστευε. Αν δεν ήταν εκ του φυσικού του τόσο ανέκφραστος και χλομός, θα έβλεπαν το εξωφρενικό του σάστισμα και θα συνειδητοποιούσαν και εκείνοι την δύναμη του Φρούτου. Υπήρχε όμως ένας ανάμεσα τους που έμοιαζε ξεκάθαρος σε σχέση με την σκηνή που μεσολάβησε.
Ο Bloody ήταν ακόμα σε αδύνατη κατάσταση και εκείνη την στιγμή πραγματικά υπέφερε. Όχι, από το ηλίθιο ανέκδοτο του Arima όμως! Κρατούσε το στομάχι του που πονούσε με το ένα χέρι και με το δεύτερο βούλωνε το στόμα του. Φυσικά ο Arima τον πρόσεξε. Τα μάτια τους διασταυρώθηκαν και το αγόρι συνειδητοποίησε την πηγή του κακού προαισθήματος που είχε.
-ε.σ.υ. ψιθύρισε υπόκωφα και η κατάσταση του Bloody χειροτέρεψε.
Τώρα δεν άντεξε και έπεσε στο πλάι, διπλωμένος στα δύο. Δάγκωνε τα χείλη του για να τα συγκρατήσει κλειστά αλλά ήταν μάταιο!
-Fufufufufufufufufufu!
-ε.σ.υ. επανέλαβε στον ίδιο τόνο και ο Bloody άρχισε να χτυπιέται στο πάτωμα, τρέμοντας ολόκληρος.
-FUFUFUFUFUFUFUFUFU!

-Τι συνέβη; σκίρτησε απορημένη στο αυτί του Mark, παρακολουθώντας την εν εξέλιξη σκηνή ανάμεσα στα δύο αγόρια.
-Το βρήκα! έλαμψαν τα μάτια του παιδιού. Το Αφεντικό κατάλαβε πόσο χάλια ήταν ο Bloody και θέλησε να του φτιάξει την διάθεση! Γι αυτό είπε εκείνο το ανέκδοτο!
-Ναι, αλλά ήταν εντελώς κρύο, αναλογίστηκε την πιθανότητα δίχως να έχει πειστεί απολύτως.
-Δεν βλέπεις πόσο χαρούμενος είναι τώρα ο Bloody; Σίγουρα ήταν του γούστου του!
-Και γιατί είναι τόσο θυμωμένος τώρα ο Arima;
-Ίσως ντράπηκε για το κακόγουστο αστείο που αναγκάστηκε να πει..; υπέθεσε, μην μπορώντας να καταλάβει.
-Τι επικοινωνία! σχολίασε με θαυμασμό το “δέσιμο” των αγοριών, που ξεπερνούσε τις διανοητικές της ικανότητες.

Στο μεταξύ, ο Arima με κάθε απειλητικό του σφύριγμα έστελνε νέα κύματα γέλιου στον Bloody και παράλληλα τον πλησίασε βήμα-βήμα. Η γροθιά του έτρεμε από οργή. Στο μέτωπο του πάλλονταν φλέβες! Είχε καταλάβει ότι τον είχε πιάσει κορόιδο. Ο Bloody σίγουρα γνώριζε τις δυνάμεις που θα αποκτούσε ο Arima από το Φρούτο, αλλά δεν τον απέτρεψε να το φάει. Αντιθέτως, τον βοήθησε στο να το πάρει στην κατοχή του! Και το αποτέλεσμα: Να μπορεί να λέει Κρύα Ανέκδοτα! Τι σόι δύναμη ήταν αυτή;! Ήταν τουλάχιστον εξευτελιστική η πρώτη ασυναίσθητη χρήση της δύναμης αυτής!

Το γράπωσε από το γιακά με τη γροθιά του σε ετοιμότητα με στόχο την μύτη του.
-Πρόσεξε! κατάφερε με το ζόρι να προφέρει κάτω από τα γέλια. Είμαστε στην άκρη της βάρκας. Αν παραπατήσεις και πέσεις στην θάλασσα, δεν θα μπορείς να κολυμπήσεις! του υπενθύμισε με ψεύτικο ενδιαφέρον.
-Ε.Σ.Υ.
Ήταν η πρώτη φορά που άκουγαν τον Arima να υψώνει την φωνή του από θυμό. Ο Bloody δεν άντεξε άλλο στο ξέσπασμα του αγοριού που έχασε κάθε ψυχραιμία.
-BWAHAHAHAHAHA! έφτυσε τα γέλια του στο πρόσωπο του Arima.
Η κρίση γέλωτα συνόδεψε το εγκεφαλικό του Arima που επιτέθηκε στον νεαρό μανιασμένα. Από την πρώτη γροθιά κιόλας, απέτυχε να τον πετύχει. Ο Bloody ξεγλίστρησε επιδέξια από την άγαρμπη λαβή του αγοριού και άρχισε να τρέχει σαν αίλουρος γύρω σε όλο το μέσο τους. Στο κυνηγητό που ακολούθησε δεν σταμάτησε στιγμή να γελά κακαριστά, κάτι που εξαγρίωσε ακόμα περισσότερο τον Arima. Πεισματικά τον κυνηγούσε να τον πολτοποιήσει από τα νεύρα του αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ανάμεσα στην σκηνή, ο Mark και η May παρακολουθούσαν με μισάνοιχτα στόματα και εντελώς χαμένοι. Μετά από αρκετή ώρα, συνειδητοποίησαν ότι η κατάσταση αυτή είχε κυλίσει για πάνω από μία ώρα και τινάχτηκαν στην πραγματικότητα.
-Όι! Σταματήστε να παίζετε και ηρεμήστε! γκρίνιαξε το κορίτσι ώστε να τους ηρεμήσει.

Ναι, στα μάτια της με παιχνίδι έμοιαζε το κυνηγητό των αγοριών. Τουλάχιστον ο Bloody φαινόταν να το καταδιασκεδάζει!
-Bloody, μόλις πριν λίγη ώρα συνήλθες από κώμα! Δεν κάνει να εξιτάρεσαι τόσο απότομα!
-Ναι! γάβγισε σε διαμαρτυρία το παιδί δίπλα της. Αν είναι να παίζετε, θέλω και γω να συμμετέχω!
-... η May του έριξε ένα πλάγιο βλέμμα και κούνησε το κεφάλι. Αγόρια...
Ο Arima αναγνωρίζοντας ότι ήταν ανούσιο να συνεχίσει, ακόμα όμως έξω φρενών, διέκοψε την καταδίωξη και ύψωσε τον δείκτη εχθρικά.
-Δεν πρόκειται να ξανα-εμπιστευτώ κουβέντα που βγαίνει από το στόμα σου! Δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου, ούτε κοντά στους φίλους μου! Μόλις φτάσουμε στο επόμενο νησί, να φύγεις αμέσως!
Η πρόταση έκανε τα σώματα των άλλων δύο να σκιρτήσουν και οι εκφράσεις τους έπεσαν. Ο Arima φαινόταν απόλυτα σοβαρός. Το εννοούσε; Από την μεριά του, ο Bloody δέχτηκε την πρόταση ρουθουνίζοντας υπεροπτικά.
-Κανένα πρόβλημα από μένα! είπε και έπεσε ανάσκελα με τα δάχτυλα δεμένα πίσω από το κεφάλι.
-Εεεεεε;!/Εεεεεε;! πέταξαν ταυτόχρονα, δίχως να περιμένουν αυτή την εξέλιξη. Αφεντικό, αν θύμωσες που διακόψαμε το παιχνίδι σας, μπορείτε να συνεχίσετε! Δεν υπάρχει ανάγκη να χωριστούμε, έτσι;
-Γιατί πεισμώνετε έτσι; ανέτρεξε μια εξήγηση πρώτα από τον έναν και έπειτα από τον άλλο, αλλά την αγνόησαν. Δεν καταλαβαίνω τίποτα!
-Ουγκ! Είναι θέμα περηφάνιας... της εξήγησε ανασήκωσε τους ώμους, ξέροντας ότι θα ήταν αδύνατο να τους μεταπείσουν.

Το ζήτημα ξεπερνούσε τα όρια της λογικής της και προσπάθησε να ταρακουνήσει απαντήσεις από τα αγόρια για το υπόλοιπο του ταξιδιού. Πράγμα ανώφελο όπως αποδείχτηκε. Με καταπτοημένη διάθεση, έκατσε στο πλευρό του Mark που συμμεριζόταν τα αισθήματα της. Εννοείται πως τα παιδιά θα ακολουθούσαν τον Arima στα ταξίδια. Το αγόρι προερχόταν από τον ίδιο τόπο με εκείνους. Για τον έναν ήταν το λατρεμένο Αφεντικό, με το οποίο μεγάλωσε μαζί και πάντα θαύμαζε. Για την άλλη ήταν έμπιστος φίλος, που την βοήθησε στο να ανοίξει τους ορίζοντες της. Αλλά αυτό σήμαινε ότι θα αποχαιρετούσαν για πάντα τον Bloody; Δεν είχαν περάσει πολύ καιρό μαζί του, όμως τον συμπαθούσαν και ήθελαν να ανταποδώσουν την βοήθεια που τους είχε δώσει. Είχαν λοιπόν πολλές ενστάσεις στο θέμα, αλλά δεν μπορούσαν να τις εκφράσουν.

Έτσι κύλισαν οι μέρες και στον ορίζοντα φάνηκε ο προορισμός τους, το νησί Elfheim. Επρόκειτο για ένα φημισμένο νησί στην South Blue εξαιτίας των επιδείξεων μόδας που λάμβαναν χώρα καθημερινώς. Μάλιστα, η πρωτεύουσα του νησιού, η Parmil, θεωρούταν η πρωτεύουσα της μόδας! Χιλιάδες τουρίστες την επισκέπτονταν καθημερινώς και ξόδευαν περιουσίες για να παρευρεθούν στις επιδείξεις και να αποκτήσουν κάποιο στιλάτο κομμάτι.

Τα παιδιά γνώριζαν αυτές τις πληροφορίες, πρώτη φορά όμως έβλεπαν από κοντά την ομορφιά του νησιού. Παρότι ο χειμώνας στην South Blue ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα βαρύς, στο συγκεκριμένο νησί δεν ακουμπούσε καν! Όλη του η έκταση ήταν πλημμυρισμένη στο πράσινο, με κρυστάλλινα ποτάμια να διασχίζουν κοιλάδες. Έμοιαζε με ονειρική γη που θα μπορούσε να στεγάζει νεράιδες και ξωτικά!
Αν αναφερθούμε αποκλειστικά στην Parmil, η βλάστηση δεν είχε αφεθεί να ευδοκιμήσει στο εσωτερικό της, όμως δεν της στερούσε σε ομορφιά. Οι οικίες από ξύλο σου έδιναν μια φρέσκια νότα, που δεν βάραινε από περιττές διακοσμήσεις. Οι δρόμοι της ήταν ανοιχτοί για να περνάνε τόσο πεζοί, όσο και κάρα με άλογα και όλα ήταν περιποιημένα και κομψά. Βέβαια, υπήρχαν και εκκεντρικά τμήματα, αλλά αυτά αποτελούσαν κατοικίες διάσημων σχεδιαστών ή οίκους μόδας που ήταν διακοσμημένοι σύμφωνα με την τελευταία τάση της μόδας.
Τα παιδιά ανέβηκαν σε διάθεση με την θέα και βιάστηκαν να δέσουν το μέσο τους σε μια θέση στο λιμάνι για να εξερευνήσουν εξονυχιστικά. Κάνοντας αυτή την κίνηση όμως, από την παρέα μια φιγούρα ξέκοψε και τα κεφάλια των υπολοίπων τριών γύρισαν να κοιτάξουν.

Ήταν ο Bloody που απομακρυνόταν ήδη με τα χέρια στις τσέπες, δίχως να αποχαιρετήσει. Ο Mark και η May στεναχωρήθηκαν, αλλά άντεχαν ακόμα λιγότερο να τον αποχαιρετήσουν για πάντα. Ο Arima τους παρατήρησε παθητικά χωρίς να σχολιάσει, κατανοώντας πόσο δύσκολο τους ήταν. Αναστέναξε δυνατά και οι άλλοι στράφηκαν σε εκείνον.
-Πηγαίνετε να διασκεδάσετε, τους προέτρεψε για να ξεχαστούν. Έχω μερικές δουλειές να κανονίσω μόνος μου, είπε μια δικαιολογία για να τους αφήσει μόνους να ξεσπάσουν και να ξαλαφρώσουν.
-Σωστά! συνειδητοποίησε ξαφνικά ο Mark. Αφεντικό, πριν δεν χρησιμοποίησες τις δυνάμεις του Φρούτου σου. Θες να πας να εξασκηθείς; μάντεψε και η May έμεινε σιωπηλή με παρόμοια περιέργεια για την απάντηση.
-...Είναι περίπλοκες δυνάμεις. Έχουν μεγάλη εμβέλεια και δεν ήθελα να σας προξενήσω κακό...
Τα μάτια των παιδιών άνοιξαν διάπλατα με θαυμασμό. Από μακριά, τα αυτιά του Bloody σκίρτησαν στο άκουσμα των λογιών. Το χέρι του κάλυψε πάλι το στόμα του και οι ώμοι του τραντάχτηκαν από το γέλιο. Θέαμα που δεν πέρασε απαρατήρητο από τον Arima.

Arima's Regret: