[Τέλος-Αποστολή] Οι Κότες!

Παρότι τα παιδιά είχαν μερικές ενστάσεις για την επιλογή του Arima, δεν τις ανέφεραν. Θα του έδειχναν εμπιστοσύνη. Εξάλλου ακόμα και αν ακολουθούσαν προβλήματα, είχαν το πνεύμα να τα αντιμετωπίσουν σαν ομάδα και να ανταπεξέλθουν.
Από την άκρη του δωματίου, ο Yamada είχε παρακολουθήσει όλη την σκηνή αμέτοχος. Εκείνον δεν τον ενδιέφερε τίποτα πέρα από την ασφάλεια και την τάξη που έπρεπε να επικρατεί στον οίκο μόδας του εργοδότη του. Τον οποίον θα ενημέρωνε σχετικά με τα τεκταινόμενα!

Την επόμενη μέρα, τα παιδιά παρακολουθούσαν ως θεατές την θεαματική επίδειξη όπου η May συμμετείχε με λαμπρή παρουσία. Το καρναβάλι είχε τεράστια προσέλευση και οι θεατές συμμετείχαν και έμπαιναν στο εορταστικό κλίμα, φορώντας μάσκες και σφυρίζοντας επιδοκιμαστικά στις έξοχες παρουσίες.
Χωρίς κανένα απρόοπτο, το συμβάν στέφτηκε με επιτυχία και ολοκληρώθηκε με βόμβες από κομφετί που έλουσαν το πλήθος και πυροτεχνήματα που φώτισαν τα πρόσωπα τους σε διάφορες αποχρώσεις.
Με τη λήξη, η May που είχε συμφωνήσει εκ των προτέρων με τους υπόλοιπους, βιάστηκε να τους ακολουθήσει για να φύγουν από το νησί. Ακόμα με το μακιγιάζ της επίδειξης και φουντωμένα μάγουλα από τον ενθουσιασμό, συνάντησε τους φίλους της στο λιμάνι.
Ο Arima και ο Mark την χαιρέτησαν και την συγχάρηκαν για την επιτυχία της. Το χαμόγελο που τους άστραψε έκανε τις καρδιές τους να πάλλονται πιο γρήγορα.

Τα παιδιά από την βάρκα τους, θα ακολουθούσαν στην θάλασσα τους Επαναστάτες που είχαν επιβιβαστεί στο δικό τους μέσο. Ήταν η ώρα της αναχώρησης.
-Ξεκινάμε; υπέθεσε το κορίτσι έτοιμη για νέα περιπέτεια.
-Άστο πάνω μου, Μεγάλη Αδελφούλα! ανέλαβε την πλοήγηση το παιδί με αυτοπεποίθηση.
Η πρόταση του Mark υπενθύμισε στην ομάδα την απουσία του Bloody. Παρότι διατηρούσαν τις εκφράσεις τους, κάτι μέσα τους δεν ένιωσε σωστά. Κάτι τους έλειπε, είχαν συνηθίσει στην παρουσία του νεαρού. Ακόμα και ο Arima είχε μια περίεργη αίσθηση στο στομάχι, ότι η κατάληξη αυτή δεν τον ικανοποιούσε.
-Δεν ξεχνάτε κάποιον;
Η φωνή τράνταξε τα παιδιά που γύρισαν να κοιτάξουν στο λιμάνι. Και ήταν πράγματι ο Bloody με τα χέρια δεμένα πίσω από το κεφάλι του. Έδειχνε να είναι στην συνηθισμένη χαλαρή του διάθεση και πήδηξε πάνω στην βάρκα μαζί τους σαν να μην έτρεχε τίποτα.
-Γιατί επέστρεψες; ρώτησε καχύποπτος.
-Δεν ήθελες να μάθεις τι άπλυτα κρύβω; Προφανώς δεν θα το επιτρέψω έτσι εύκολα!
-Καλωσόρισες πίσω, Bloody! βιάστηκε να τον υποδεχτεί ο Mark και η May από δίπλα του συμφώνησε.
Ο Arima δεν σχολίασε περαιτέρω. Δεν θα εμπιστευόταν τον Bloody, αλλά ήξερε ότι ο νεαρός δεν θα άφηνε τους φίλους του να πάθουν κακό.
Από την μεριά του, ο Bloody όντως είχε αυτές τις σκέψεις που ανέφερε στον Arima να τον ωθούν να τους ακολουθήσει γι ακόμα μια φορά. Επιπλέον, ένιωθε υπαίτιος για την επαφή των παιδιών με τους Επαναστάτες. Αν δεν ήταν ο ίδιος μαζί τους, τα παιδιά δεν θα έμπλεκαν ποτέ με εκείνη την παράταξη και θα συνέχιζαν τα ταξίδια τους αμέριμνοι. Έπρεπε τουλάχιστον να πάρει την ευθύνη, μιας και ο ίδιος άνηκε στους Επαναστάτες, και να τους καλύψει. Αλλά αυτό ήταν μια σκέψη που δεν θα μοιραζόταν με τον Arima.

Κι έτσι το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας των παιδιών ξεκινούσε~!

Το Αιώνιο Ερώτημα:

Όνομα χαρακτήρα: Kishou Arima

P.o.M. Points: 71

Belli: 211.000

Τυχόν παρατηρήσεις:

Τα περισσότερα σου τα είπα μέσω πμ!

Για το υπόλοιπο

μου αρέσει πως συνδύαζες μια καλογραμμένη μαχη με τα ανέκδοτα. Απλα απολαυστικό!

Πιστεύω οτι απο την επόμενη ιστορία που θα υπάρξει η συνάντηση με τους επαναστάτες θα λάβει κάπως πιο ενεργο ρόλο η ομάδα οπότε για τώρα θεωρώ την αποστολή πετυχημένη !
Επίσης ήταν πολύ καλό που χρησιμοποίησες τον Yamada με αυτόν τον τρόπο και δεν θα γίνει κάποια αλλαγή στην περιγραφή του νησιού


Σου έκοψα γιατί σε κάποια σημεία δεν περιέγραφες το τοπίο γύρω σου! Τα σημεία ήταν λίγα γι αυτό δεν σου έκοψα τίποτα σχεδόν