[Τέλος-Αποστολή] Οι Κότες!

Η δυάδα χαιρέτησε τον Arima, που έμεινε ακίνητο για λίγη ώρα. Όχι, προφανώς δεν θα πήγαινε να εξασκήσει τις δυνάμεις του Φρούτου του. Όσο αφορούσε τις προτιμήσεις του, δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ αυτές τις εξευτελιστικές και εντελώς άχρηστες δυνάμεις! Αυτό που είχαν ανάγκη σαν ομάδα εκείνη την περίοδο ήταν -τι άλλο;- λεφτά. Κοίταξε γύρω του στα εκκεντρικά κτήρια που αποτελούσαν τους οίκους μόδας και επέλεξε τον πιο μεγαλειώδη. Με τόσες επιδείξεις όλο και κάποιος θα χρειαζόταν έναν μουσικό για βοηθό, σωστά; Ακόμα και αν δεν ήταν το πιο καλοπληρωμένο επάγγελμα, θα έφερνε κάποιο εισόδημα στις άδειες τσέπες τους.
Ο οίκος που διάλεξε είχε στημένη μια ταμπέλα στην είσοδο με εορταστικό περιεχόμενο.
Ο Arima δεν ενδιαφερόταν για τέτοιες λεπτομέρειες, ούτε ήξερε τις φυσιογνωμίες της πόλης. Κατανοούσε όμως ότι το γεγονός θα ήταν μεγάλο, οπότε θα υπήρχε ζήτηση για υπαλλήλους. Μπήκε λοιπόν μέσα για να βρει κάποιον υπεύθυνο.

Εν τω μεταξύ, η δυάδα είχε περιπλανηθεί στους δρόμους και είχε πιάσει κουβέντα με αρκετούς ευπρόσιτους περαστικούς. Είχαν μάθει αρκετά τα κατατόπια και είχαν ακούσει τις φήμες. Αν κάποιος βρισκόταν στο πλευρό του Arima εκείνη την στιγμή, θα τον πληροφορούσε για το κύρος που είχε η μελλοντική του εργοδότρια. Καθώς και για τον τρόμο που συνόδευε το όνομα Hayari. Ο διάσημος σχεδιαστής ήταν ο πιο απαιτητικός κριτής σε ό,τι αφορούσε μόδα, αλλά ταυτόχρονα η γνώμη του ανέβαζε και κατέβαζε ονόματα και τάσεις. Το κακό ήταν η κυκλοθυμική του συμπεριφορά όπως και τα βίαια ξεσπάσματα του ενάντια σε ότι θεωρούσε κακόγουστο!
Αλλά τα παιδιά βρίσκονταν μακριά από εκείνη την γωνιά και ανακάλυπταν διαφορετικό κομμάτι της πόλης. Μέσα σε μια καφετέρια κάθονταν σε ψηλά, μεταλλικά σκαμπό και παρακολουθούσαν τις κινήσεις των υπολοίπων πελατών που μπαινόβγαιναν με φρενιασμένους ρυθμούς.
-Απορώ πώς δεν λιποθυμούν οι σερβιτόροι από το πλήθος των παραγγελιών! σχολίασε χαλαρά το κορίτσι, βλέποντας τους υπαλλήλους να εξυπηρετούν με απόλυτη συγκέντρωση τους πελάτες που άλλαζαν σαν τα πουκάμισα.
-Γιατί όλοι βιάζονται έτσι; Απλώς παίρνουν πράγματα και φεύγουν. Δεν υποτίθεται ότι για να απολαύσεις κάτι πρέπει να έχεις την ησυχία σου; απόρησε επίσης το παιδί.
-Δεν τα παίρνουν για τους ίδιους αλλά για τα μοντέλα που εξυπηρετούν! τους πληροφόρησε ένας διπλανός θαμώνας που είχε ακούσει την συζήτηση.

-Μοντέλα;/Μοντέλα; επανέλαβαν μαζί, θέλοντας να ακούσουν περισσότερα.
Ο άντρας βλέποντας ότι ήταν τουρίστες τα παιδιά και τον άκουγαν με ενδιαφέρον, τους ενημέρωσε:
-Εδώ κοντά είναι οι ξενώνες για τα μοντέλα που θα λάβουν μέρος στις προσεχείς επιδείξεις. Μερικές είναι διάσημες καλλονές με αυστηρές απαιτήσεις σε διατροφή, αλλά συχνά τους την βιδώνει να παρεκτραπούν και να ψωνίζουν ό,τι τους καπνίσει. Οι μάνατζερ τους κυκλοφορούν με παυσίπονα για πονοκέφαλο στην τσέπη, αναγκαστικά υπομένουν κάθε λόξα τους και εξού και το θέαμα μπροστά σας!
-Ακούγονται εκνευριστικές! ρούφηξε ηχηρά το ποτό του με αδιαφορία.
-Σίγουρα θα έχουν δικαιολογία για τέτοια συμπεριφορά. Λογικά θα είναι τόσο όμορφες που κανένας άντρας δεν θα μπορεί να αρνηθεί τα χατίρια!
-Πιο όμορφες από την Μεγάλη Αδελφούλα;! ανασήκωσε το φρύδι αναφερόμενος στην ίδια την May. Αποκλείεται! Και εξάλλου, η Μεγάλη Αδελφούλα είναι πανέμορφη, έξυπνη, ικανή, καλότροπη, ευγενική...
Η λίστα θα μεγάλωνε αλλά τα μάγουλα του κοριτσιού βάφτηκαν σε μια ντροπαλή, ροζ απόχρωση και τον διέκοψε.
-Ω, είσαι πολύ γλυκός Mark! <3 του τσίμπησε το μάγουλο απαλά.

Ο διπλανός χαμογέλασε μπροστά στην χαριτωμένη σκηνή αλλά κούνησε γνωστικά το κεφάλι.
-Αναμφίβολα, η Μεγάλη σου Αδελφούλα, απευθύνθηκε στο άπειρο παιδί, είναι σπάνια καλλονή και θα γκρεμίσει αμέτρητους άντρες στα πόδια της μόλις ωριμάσει λίγο ακόμα. Αλλά δεν υπάρχει σύγκριση με τα πραγματικά μοντέλα! Έχουν άλλον αέρα! Με το που βγαίνουν στην πασαρέλα σου δίνουν την εντύπωση ότι βαδίζουν πάνω στην καρδιά σου και σε κοιτάζουν αφ' υψηλού απορροφημένες στην τέχνη τους. Κάθε άντρας που θα υπέτασσε τέτοιο θηλυκό θα κέρδιζε τον σεβασμό των υπολοίπων!
Ο Mark αναλογίστηκε τον συλλογισμό του άντρα στωικά, ακόμα με ενδοιασμούς.
-Κι έπειτα, άκουσα φήμες ότι η διάσημη Samantha Waltz ήρθε στην πόλη για την επίδειξη της Madame Eve στο τέλος της βδομάδας!
-Της Madame Eve;! θαύμασε το κορίτσι αναγνωρίζοντας το όνομα.
-Samantha Waltz; ρώτησε καθώς δεν είχε ξανακούσει το όνομα.
-Είναι μοναδική! παρασύρθηκε ασυναίσθητα σε ονειροπολήσεις. Έχω ακούσει ότι τόσο πρίγκιπες όσο και επιχειρηματίες ξόδεψαν περιουσίες μόνο και μόνο για να κανονίσουν μια συνάντηση μαζί της, ώστε να την δουν από κοντά. Αλλά εκείνη τους αρνήθηκε όλους! Άλλες φήμες λένε ότι φοράει βέλο γιατί υπήρχαν θύματα κάθε φορά που κάποιος διασταυρωνόταν με τα μάτια της. Οι μάρτυρες παραμιλούσαν! Τα παρομοίαζαν με έναστρους θερινούς ουρανούς και έσταζαν μέλι όταν θυμούνταν τις σαγηνευτικές αναλογίες της.

Τα παιδιά συγκλονίστηκαν από την επίδραση που είχε η σκέψη μιας γυναίκας σε αυτόν τον άντρα και εκείνος στράφηκε με νόημα να εξηγήσει:
-Βασικά γι αυτήν ήρθα στο Elfheim Island! Δεν έχω ολόκληρες περιουσίες, αλλά θα ξόδευα την κληρονομιά της οικογένειας για την ευκαιρία να την δω από κοντά. Αν τα καταφέρω, θα νιώθω ευτυχία όταν θα πεθάνω, παραδέχτηκε έναν από τους στόχους ζωής που είχε.
-Ακούγεται εκπληκτικό! χαμογέλασε το κορίτσι, αλλά η έκφραση του άντρα έπεσε επιστρέφοντας στην πραγματικότητα.
-Δεν είναι! της ξεκαθάρισε. Παρότι η είσοδος για την επίδειξη είναι ανοιχτή για όλους, αυτό απλώς σημαίνει ότι θα υπάρχει άπειρο κοινό. Οι ευκαιρίες να την δω από κοντά είναι μηδαμινές. Γι αυτό την έχω στήσει σε αυτό το καφέ! Αν περάσει η ίδια από τον δρόμο για να πάει στον οίκο μόδας, θα το προσέξω αμέσως!
Τα παιδιά ένιωσαν τα χαμόγελα στα πρόσωπα τους να τσιτώνουν και επίτηδες τα έκαναν πιο πλατιά μέχρι τα αυτιά. Οι εκφράσεις τους ίσως θεωρούνταν κωμικές όμως ο άντρας δίπλα τους δεν το πρόσεξε. Ευτυχώς, γιατί με την τελευταία του φράση, τα είχε λούσει κρύος ιδρώτας!
-Για κοίτα πώς πέρασε η ώρα! Ώρα να πηγαίνουμε, ε Mark; σκούντηξε το πλευρό του παιδιού αλλά δεν χρειαζόταν επαγρύπνηση.
-Ναι, αφήσαμε το μάτι της κουζίνας ανοιχτό! Καλύτερα να επιστρέψουμε πριν πάρει φωτιά το σπίτι!
Με υποκριτικά γελάκια χαιρέτησαν τον άντρα και έπειτα έκαναν μεταβολή για να φύγουν ταχύτατα.
-Stalker!/Stalker! επιβεβαίωσαν πανιασμένοι μεταξύ τους.
Ο άντρας βγήκε από την ονειροπόληση και βλεφάρισε παραξενεμένος.
-...Ποιο μάτι κουζίνας; Τουρίστες δεν ήταν..;

Σε ένα διαφορετικό κομμάτι της πόλης, ο Bloody περπατούσε μόνος του, εντελώς αδιάφορος και χαλαρός. Η αποχώρηση του από την παρέα δεν τον απασχολούσε, ούτε είχε εκνευριστεί από τον καβγά του με τον Arima. Αντιθέτως, αυτό είχε σχεδιάσει από την πρώτη στιγμή που τους είχε ακολουθήσει. Μερικές χρονικές συγκυρίες τον είχαν ωθήσει να αφήσει το μέρος όπου παραθέριζε την ίδια περίοδο με τα παιδιά. Χάρη γούστου είχε την φαεινή ιδέα να πασάρει το Φρούτο στον Arima και με αυτόν τον τρόπο να σπάσει πλάκα. Αλλά τώρα η παράσταση είχε λήξει και δεν τον συνέδεε τίποτα άλλο μαζί τους. Θα συνέχιζε το στυλ ζωής που περιλάμβανε ύπνο και ηρεμία και το Elfheim Island έμοιαζε ιδανικό! Τα λυρικά τοπία στο εσωτερικό του νησιού τον είχαν μαγνητίσει από την πρώτη ματιά.
Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους, ο ίδιος αγνοούσε κάθε ξαφνιασμένη ματιά που έπεφτε πάνω του. Ακόμα και στην πρωτεύουσα της μόδας, όπου κάθε άτομο περνούσε ώρες μπροστά από καθρέπτες, σπάνια συναντούσες κάποιον τόσο ελκυστικό. Μετά τις εκφράσεις εκπλήξεις, θαυμασμός γέμιζε τα πρόσωπα των περαστικών που μάντευαν ότι η ιδιότητα του νεαρού αυτού θα ήταν κάποιου μοντέλου. Ο Bloody δεν νοιαζόταν γι αυτούς. Μόνο απέναντι σε ένα ζευγάρι τύπους κοντοστάθηκε και έστρεψε την προσοχή του σε πλάγιο βλέμμα. Η ματιά του διασταυρώθηκε με τον ένας από τους άντρες που έχασκε σαν βλάκας.

Ο άντρας κεραυνοβολήθηκε μόλις συνειδητοποίησε ότι έγινε αντιληπτός. Το σώμα του σκίρτησε και είχε την παρόρμηση να ζητήσει συγνώμη από τον Bloody που τον ενόχλησε. Ο διπλανός του τον σκούντηξε άγρια με τον αγκώνα στα πλευρά για να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα.
-Τι κάνεις, Ken;! ψιθύρισε συνωμοτικά. Είναι άντρας, συγκεντρώσου!
-Εντάξει-Εντάξει! βιάστηκε να απολογηθεί και συνέχισαν τον δρόμο τους, προσπαθώντας να γίνουν ένα με το πλήθος.
Ο Ken κοίταξε πάλι τον Bloody πάνω από τον ώμο του για να σιγουρευτεί και έπειτα εκνευρισμένος και απογοητευμένος με τον εαυτό του, επέστρεψε στην κουβεντούλα με τον διπλανό του.
Αλλά ο Bloody συνέχιζε να βηματίζει σταθερά, παρότι είχε ακούσει την συζήτηση των δύο. Στο τελευταίο βήμα πριν διακόψει την πορεία του, το σώμα του μαγκώθηκε και τον διέτρεξε θυμός.
-Ερασιτέχνες! σφύριξε χαμηλόφωνα, βαθιά εκνευρισμένος.
Ύστερα έκανε μεταβολή και χώθηκε σε έναν παράδρομο. Βιαστικά σκέπασε με κουκούλα το κεφάλι και μάζεψε τα μαλλιά του για να μην προδώσουν την ταυτότητα του. Έχοντας πάρει μερικές προφυλάξεις, ξεκίνησε να παρακολουθεί τους δύο άντρες, με τέτοια μυστικοπάθεια που θα τους έκανε να προσκυνούν και να ζητούν μαθήματα. Ο νεαρός είχε ήδη αναγνωρίσει τις κινήσεις τους, ως κινήσεις ατόμων που ήθελαν να κατασκοπεύσουν κάποιον. Το υποκείμενο ή ο σκοπός τους του διέφευγε, αλλά αυτό θα το ανακάλυπτε στην πορεία αναπόφευκτα.
Ο Bloody θα αρνιόταν κατηγορηματικά να κάνει τέτοιον κόπο για οποιοδήποτε άλλο σκοπό. Εκτός από τον συγκεκριμένο: Ήταν Επαναστάτες! Όποια αποστολή και να είχαν στην πόλη, το πιθανότερο να βούλιαζε εκτελούμενη από εκείνους τους δύο. Παρότι ο Bloody είχε κόψει τις επαφές με την παράταξη, μπορούσε πράγματι να σταματήσει να νοιάζεται; Αποφάσισε λοιπόν να τους ακολουθήσει και να τους βοηθήσει αν υπήρχε ανάγκη, χωρίς να κάνει αντιληπτή την παρουσία του.

Ο Arima επανενώθηκε με τα παιδιά και εγκαταστάθηκαν σε ένα ευχάριστο πανδοχείο με θέα τη θάλασσα. Στην διαδρομή, άκουσε τις αυθόρμητες εξιστορήσεις τους στην πόλη και ό,τι πληροφορίες σκόρπισαν σχετικά με τα ονόματα που άκουσαν. Ο παρορμητισμός και η χαλαρή τους διάθεση του έδωσε να καταλάβει ότι είχαν ξεδώσει. Αφού τους ενημέρωσε για την δουλειά στον οίκο μόδας της Madame Eve που είχε αναλάβει, χωρίστηκαν σε δωμάτια για να ξεκουραστούν.
Ήταν αργά το βράδυ πια, έπειτα από μακρύ και επεισοδιακό ταξίδι και τόσες εξερευνήσεις σε νέο περιβάλλον, όλοι τους ένιωθαν κατάκοποι. Όλοι..;
Ο Arima έγειρε στο μαξιλάρι του και έκλεισε τα μάτια νιώθοντας ότι θα έπεφτε ξερός σύντομα, όταν ένας χτύπος στην πόρτα έκανε τα βλέφαρα του να ανοίξουν διάπλατα.
-Αφεντικό..; η χαμηλή φωνή του Mark τον ενημέρωσε για την παρουσία του παιδιού που μπήκε διστακτικά στο σκοτεινό δωμάτιο.
-Τι συνέβη; Νόμιζα πως θα χαιρόσουν να έχεις ένα ολόκληρο δωμάτιο για σένα.
-Δεν με ενοχλεί καθόλου! επιβεβαίωσε εκείνος και το προσπέρασε για να συνεχίσει με κατεργάρικο ύφος.  Υπάρχει κάτι ακόμα που δεν σου ανέφερα προηγουμένως. Αλλά ήταν η Μεγάλη Αδελφούλα μπροστά, δεν ένιωθα άνετα.
Ο Arima μύριζε τους μπελάδες. Για να μην ανέφερε κάτι ο Mark μπροστά στην May, μπορούσε να σκεφτεί μόνο ένα σενάριο. Να ήταν κάτι που το κορίτσι θα αποδοκίμαζε! Και επειδή ο Mark συνήθιζε να μπλέκει τον Arima σε φασαρίες, πολλές φορές άθελα του, το αγόρι ήταν προετοιμασμένο! Έμεινε σιωπηλός να περιμένει την εξήγηση του παιδιού, που είχε φουντώσει από τον ενθουσιασμό.

-Θυμάσαι που σου ανέφερα εκείνο το μοντέλο, τη Samantha Waltz; Ο Arima έγνεψε με αργό ρυθμό, περιμένοντας να δει που το πήγαινε. Εκείνος ο τύπος έμοιαζε παθιασμένος μαζί της, σίγουρα η γυναίκα θα είναι εξαίσια καλλονή! Είχε μπει στο στάδιο της “λογικής”. Ο καθένας θα ένιωθε κάποια περιέργεια να δει με τα μάτια του μια τέτοια εικόνα. Το στάδιο του “πειρασμού”. Είναι κατανοητό ότι θα θελα να την δω και γω από κοντά!
-Mark… ξεκίνησε αυστηρά για την πρόταση που έκανε, όμως εκείνος συνέχισε.
-Όχι, ότι εγώ καίγομαι! Είμαι πολύ μικρός ακόμα για τέτοια. Αλλά, να! Εσύ Αφεντικό, δεν αισθάνεσαι καμία συγκίνηση για την προοπτική να δεις ένα μοντέλο; Εντάξει, ξέρω πως έχεις αδυναμία στην Μεγάλη Αδελφούλα, αλλά κάθε άντρας πρέπει να ζήσει μερικές εμπειρίες!
-...Τι προτείνεις; συνέχισε το ίδιο αυστηρός με προηγουμένως θέλοντας να ακούσει το σχέδιο.
-Τόσο βράδυ, σχεδόν απίθανο να πετύχουμε κάποιον στο δρόμο! επιχειρηματολόγησε με ανυπομονησία. Μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά, αν έχουμε ευκαιρία..! και του κλεισε με νόημα το μάτι.
Ο Arima δεν βιάστηκε να απαντήσει. Ήξερε τι θα γινόταν έτσι και τους έπιαναν επ' αυτοφόρω και κάτι του έλεγε ότι δεν θα πήγαιναν όλα μέλι-γάλα στην υπόθεση. Αλλά, ως έφηβος μπορούσε να αρνηθεί τον πειρασμό;
-Θα κάνουμε απόλυτη ησυχία! του τόνισε με το δάχτυλο προειδοποιητικά. Αν υπάρχει κίνδυνος να μας δουν, δεν θα το ρισκάρουμε και θα φύγουμε πριν το επιχειρήσουμε! του ξεκαθάρισε.
-Σύμφωνοι! έλαμψαν τα μάτια του.

Ακροπατώντας τα παιδιά βρέθηκαν στην γειτονιά που είχε επισκεφτεί ο Mark το ίδιο πρωί. Μπροστά τους υπήρχαν τα ξενοδοχεία με τα ενοικιαζόμενα δωμάτια όπου διέμεναν τα μοντέλα.
-Και τώρα, τι; μονολόγησε δίχως να γνωρίζει πού βρισκόταν ο στόχος τους ή πώς θα το ανακάλυπταν.
-Ακολούθησε με, Αφεντικό! πήρε την καθοδήγηση με αυτοπεποίθηση.
-Mark, εκπλήσσομαι... σχολίασε βλέποντας ότι το παιδί ήξερε τι έκανε.
Πότε είχε βρει αυτές τις πληροφορίες; Και από πότε ακριβώς το σχεδίαζε;
-Δεν θα σε απογοήτευα Αφεντικό! τον διαβεβαίωσε, αλλά ο Arima δεν το ανέφερε ως κομπλιμέντο.
Ο Mark με τον Arima από πίσω πήγαιναν τοίχο-τοίχο σε πλήρη επαγρύπνηση γιατί ο αριθμός των φρουρών δεν ήταν αδιάφορος! Υπήρχαν αρκετοί που είχαν προσλάβει σωματοφύλακες για την ασφάλεια τους και σε αυτές τις περιπτώσεις, καιροφυλακτούσαν σαν κέρβεροι έξω από τις πόρτες. Ευτυχώς, απαγορευόταν ρητά σε τέτοιους άντρες να κυκλοφορούν κοντά σε πόρτες και παράθυρα των δωματίων των γυναικών. Αυτό δεν εμπόδισε προφανώς τα παιδιά, που ανέβηκαν στις κεραμιδένιες στέγες σαν γάτοι και πέρναγαν από την μία οροφή στην άλλη απαρατήρητοι.