[Τέλος-Αποστολή-Τεχνική] Nidhogg

-Τι υποτίθεται ότι κάνουμε εδώ; απόρησε ο Chic.
-Σσσσς! έφερε το δάχτυλο στο στόμα. Πιο χαμηλόφωνα, τον προέτρεψε. Μην υποτιμάτε τις πληροφορίες που συλλέγονται στην βιβλιοθήκη. Είναι πιο εκτενείς από αυτές στις εφημερίδες! Ειδικά για τα τοπικά νέα και παλιότερα θέματα, κρατάνε αρχείο με φοβερό σύστημα ταξινόμησης.
Το πρόβλημα των αντρών δεν ήταν ότι υποτιμούσαν τις πληροφορίες από μια βιβλιοθήκη. Αλλά ότι τους τρόμαζε ο όγκος! Πράγματι, μόνο η May είχε την ιδιοσυγκρασία να μελετά και να εντοπίζει το συγκεκριμένο πράγμα που ήθελε ανάμεσα σε τόνους χαρτιού και σκόνης.
-Θα ψάξουμε πρώτα στο ιστορικό για παλιότερες επιχειρήσεις των marines στην πόλη. Σίγουρα θα έχουν ξαναέρθει και κάπου θα έμεναν και τότε. Αν δεν έχουν αλλάξει οι σχέσεις τους με τα αντίστοιχα άτομα, το πιθανότερο να διαμένουν και πάλι στην ίδια τοποθεσία.
Για να γίνει αυτό, πρώτα το κορίτσι ζήτησε από την υπάλληλο της βιβλιοθήκης μερικά αντίτυπα των περασμένων εφημερίδων. Από εκεί, θα έβρισκε κάποια ημερομηνία όπου αποδεικνύεται η ύπαρξη των Ναυτικών στο νησί και μετά θα σταθμούσε που έλαβε χώρα η δράση τους. Ακολουθώντας τα βήματα τους και με μέθοδο αποκλεισμού, θα περιόριζε τα πιθανά σημεία εγκατάστασης. Έτσι τελικά θα ερευνούσαν έναν πολύ μικρό αριθμό τοποθεσιών αυτοπροσώπως.
Μπορεί να παρουσιάζεται απλό, για κάποιον αμαθή στην έρευνα αυτή όμως, θα ήταν μια βασανιστικά χρονοβόρα διαδικασία. Η May όμως ξεφύλλιζε κάθε έντυπο με εντυπωσιακή γρηγοράδα. Το πρόσωπο της παρέμενε πολύ σοβαρό και συγκεντρωμένο καθώς παρατούσε το ένα χαρτί και άρπαζε το επόμενο. Οι Επαναστάτες που δεν την είχαν ξαναδεί σε “mode-on”, έμειναν με το στόμα ανοιχτό.
-Απίστευτο..!

Το ίδιο βράδυ, μετά από ένα γρήγορο γεύμα στην πανσιόν, η κατανομή τους μεταβλήθηκε. Συγκεκριμένα, ο Arima που γύρισε από το ωδείο, μαζί με την May που γύρισε από την βιβλιοθήκη, παρέμειναν με τον Bloody για να τους εξοικειώσει με το νέο κατασκεύασμα του. Ο Mark που είχε κάνει ένα ιδιαίτερο μάθημα θα συνόδευε τους άλλους πρώτα για να πάρουν τη βάρκα τους και μετά για το ναυπηγείο του Baderon. Εκεί όσο πιο διακριτικά γινόταν θα έκαναν την μεταφορά των εκρηκτικών από το ένα πλωτό στο άλλο.
Ο Bloody έδειχνε πολύ καλύτερα από ότι ήταν το δεδομένο πρωινό. Αυτή την εντύπωση έδωσε στον Arima που τον παρατήρησε προσεχτικά. Ο νεαρός διαπίστωσε ότι τον κοίταζε αλλά δεν σχολίασε. Απευθύνθηκε στην May για να της εξηγήσει από την αρχή την κατασκευή του μαραφετιού. Έπειτα της υπέδειξε πάνω στο μανεκέν που είχε προμηθευτεί ο Mark τα κατάλληλα σημεία σκοποβολής. Η κούκλα είχε πάνω της αρκετές ενδείξεις από τις δοκιμές του Mark, οπότε το κομμάτι αυτό ήταν αναμενόμενο.

-Σειρά σας να εξασκηθείτε. Χρησιμοποιήστε αυτό, τους υπέδειξε ένα ολόιδιο βελάκι με το πρωτότυπο. Η διαφορά ήταν ότι ήταν άδειο από κάθε υγρή ουσία, ώστε να μην την σπαταλήσουν τζάμπα. May, εσύ θα δοκιμάσεις να χτυπάς το στόχο σου από κάθε οπτική γωνία. Μετά από κάθε προσπάθεια, θα γυρνάς περιμετρικά του μέχρι να επιστρέψεις στο αρχικό σημείο. Θα σε επιβλέπω αλλά σου τονίζω: Όσο γυρνάς, ο βέλτιστος στόχος σου θα αλλάζει και θα πρέπει να προσαρμόζεις τις βολές σου.
Το κορίτσι έγνεψε κοφτά. Έβγαζε νόημα. Από το πλάι, οι επιφάνειες που θα μπορούσες να στοχεύσεις με περισσότερη επιτυχία, διέφεραν απείρως από εκείνες που σου επιτρέπονταν αν ήσουν πίσω του ή απέναντι του.
-Εσύ πάλι! απευθύνθηκε στον Arima που παρέμενε βλοσυρός. Με ειρωνεία, ο Bloody του χαμογέλασε και έκανε τη χαρακτηριστική χειρονομία με τα δάχτυλα να του έρθει. Έχεις νεύρα από την πρωινή επίδειξη; Για να σε δω να ανταποδόσεις τις επιθέσεις! Προσπάθησε να με αιφνιδιάσεις και να μου επιτεθείς εξ επαφής.
-Θα σε αιφνιδίαζα αλλά ξέρεις ότι θα σου επιτεθώ! διαμαρτυρήθηκε.
Από μέσα του έβριζε: Μα γιατί να είναι άδειο το βελάκι τώρα που του έδινε τέτοια χρυσή ευκαιρία;!
-Μέχρι να εκδηλώσεις τις προθέσεις σου θα συμπεριφέρομαι ως ανυποψίαστος! Θα πάρεις άριστο σκορ, αν καταφέρεις έστω και μία φορά να γδάρει το σώμα μου! του χαμογέλασε παροτρύνοντας τον ψεύτικα.

Ξεκίνησαν αμέσως. Ο Arima εξέπνευσε, αποβάλλοντας κάθε δολοφονική μανία που του γεννούσε η ύπαρξη του νεαρού. Την επόμενη στιγμή, το πρόσωπο του πήρε μια αδιάφορη ανέκφραστη μάσκα, τέτοια που θα περίμενες ανάμεσα σε ένα πλήθος κόσμου που κοίταζε την δουλειά του. Ο Bloody τον μιμήθηκε, ωστόσο οι ικανότητες του στον τομέα δεν ήταν τόσο υψηλές. Ένα μειδίαμα στα χείλη του μαρτυρούσε τη διάθεση του. Το αγόρι προσποιήθηκε ότι τον προσπερνούσε και οι ματιές τους δεν διασταυρώθηκαν μέχρι να εξαφανιστούν οι ώμοι του αλλουνού από το οπτικού τους πεδίο. Σε εκείνη την στιγμή, ήρθαν τα πάνω κάτω. Απρόσμενα, ο Arima εξέπεμψε παγερή αύρα και γύρισε να επιτεθεί κατεβάζοντας το χέρι του. Στην σφιγμένη γροθιά του διακρινόταν η μύτη της βελόνας και στόχος της ήταν η αρτηρία στο λαιμό του νεαρού. Ο Bloody αντέδρασε αυτομάτως, γελώντας προκλητικά. Με τον πήχη του, διέκοψε την πτώση του χεριού του αγοριού και με τον δεύτερο άσκησε πίεση στο λαιμό του και έκοψε την δική του αναπνοή. Ο Arima οπισθοχώρησε μερικά βήματα, παραδεχόμενος την ήττα του. Ο Bloody τον άφησε λάσκα, το κεφάλι του ήταν στραμμένο στην May.
-Μπράβο May! την επαίνεσε. Ο Mark χρειάστηκε 3 δοκιμές για να αποφασίσει το καλύτερο σημείο, αλλά εσύ το εντόπισες με την πρώτη.
Το κορίτσι στεκόταν στο πλάι της κούκλας και είχε πετύχει την αρτηρία στην εσωτερική μεριά του μηρού. Το σημείο ήταν άκρως επίφοβο για την ζωή κάποιου. Γενικά θα ήταν δύσκολο να το πετύχεις από οποιαδήποτε άλλη οπτική γωνία. Όμως στην συγκεκριμένη γωνία, το μεγαλύτερο ποσοστό στόχευε για τον λαιμό. Το περίπλοκο του λαιμού ήταν η μικρή του επιφάνεια, που απαιτούσε εμπειρία και τεχνική πέρα των δυνατοτήτων τους. Εξάλλου ένας ζωντανός στόχος σπάνια έμενε ακίνητος.
Η May στην επιβράβευση από τον Bloody, δεν απάντησε. Συνέχισε μετριόφρων την εξάσκηση. Στα μάγουλα της όμως είχε απλωθεί ένα ντροπαλό κόκκινο που την έκανε ακόμα πιο αξιολάτρευτη και χαριτωμένη.

Ο Arima βλέποντας το, αντίστοιχα κατσούφιασε.
-Ξέρεις πόσο ηλίθια ήταν η δική σου προσπάθεια, έτσι; του γάβγισε ο Bloody. Έχεις ένα βασικό προσόν και το καταστρέφεις επειδή επηρεάζεσαι από τις προσωπικές του σκέψεις. Κάθε αντίπαλος θα αισθανόταν απειλή, αν ο εχθρός του φόρτιζε με μίσος την επίθεση. Για να μην αναφέρω την ίδια την επίθεση: Άσκοπη υπερπροσπάθεια η οποία σου κοστίζει σε χρόνο!
Ο Arima κύλισε τα μάτια. Είχε δίκιο σε ό,τι του έλεγε, αλλά από πότε έπρεπε να τον υπομένει ως δάσκαλο;!
-Ξέρεις γιατί απέτυχες με αυτόν τον τρόπο; Χαμογέλασε πλάγια, προκαλώντας τον ακόμα περισσότερο. Σε εκνευρίζει το γεγονός ότι είμαι καλύτερος από εσένα.
-Ποιος το αποφάσισε αυτό;! κάγχασε το αγόρι.
-Εσύ ο ίδιος! Αν δεν ήταν αυτό το θέμα σου, δε θα με έβλεπες σαν αντίπαλο. Θα ήμουν ένα σκουπίδι που δεν άξιζε σπιθαμή από το μυαλό σου. Ποιος προσπαθεί να σκοτώσει ένα σκουπίδι; Κανείς! Απλώς φέρεσαι φυσιολογικά, σαν να παραμέριζες ένα εμπόδιο από το δρόμο σου! Αυτός είναι ο κατάλληλος τρόπος για σένα!
Ο Arima δεν το απέρριψε. Ζυγίζοντας το, ένιωθε ότι υπήρχε αξία στο επιχείρημα. Βέβαια, ήταν άλλο θέμα αν θα κατάφερνε να πετύχει τον ψυχικό αυτοέλεγχο που του απαιτούσε. Με την στάση του σώματος του, έδειξε ότι θα επιχειρούσε και πάλι.

Την ίδια ώρα, στο ναυπηγείο του Baderon: Εκείνος ο εργάτης που είχε πετύχει τον Mark έξω από την πόρτα του αμπαριού ήταν σε υπηρεσία περιπόλου. Το ναυπηγείο τα βράδια ήταν όσο ήρεμο δεν ήταν την υπόλοιπη διάρκεια της ημέρας. Παρότι η ανάγκη για σκοπιά συνέχιζε να υφίσταται, δεν ήταν μια απαιτητική δουλειά. Έτσι, ο άντρας απλώς βόλταρε πάνω κάτω στο μέρος με το τσιγάρο του στο στόμα. Ύστερα, από τη σκηνή με τον Mark και τα λόγια που είχαν ανταλλάξει, έβρισκε όλο και μεγαλύτερη δυσκολία να αντισταθεί στην περιέργεια του. Κάποια στιγμή θα ενέδιδε στον πειρασμό και θα άνοιγε την εν λόγω πόρτα για να δει τι υπήρχε στο εσωτερικό. Πολλάκις είχε ανεβοκατέβει το διάδρομο μπροστά της, έχοντας μείνει βράχος όμως και πιστός στην αλληλεγγύη. Εκείνη ήταν και η χαριστική βολή. Ο τύπος σαν μαγνητισμένος επέστρεψε έξω από την πόρτα. Τσάκισε το τσιγάρο του αποφασιστικά και την άνοιξε με κάψα.
Η έκφραση του άδειασε απότομα και μετά σκοτείνιασε.
-Τι στο καλό τρέχει με εκείνο το παιδαρέλι;! μονολόγησε φουρκισμένος.
Ό,τι κι αν περιείχε προηγουμένως, πλέον το αμπάρι ήταν άδειο. Όχι μόνο δεν υπήρχε ίχνος που να μαρτυρούσε το ιστορικό του, δεν υπήρχε ούτε ένας κόκκος σκόνης για δείγμα. Σίγουρα το είχαν αδειάσει πρόσφατα, η μυρωδιά της χλωρίνης πλανιόταν ακόμα στον αέρα. Αυτή η τροπή ενδυνάμωσε την περιέργεια του εργάτη. Σίγουρα εκείνο το παιδί έκρυβε περισσότερα από όσα έδειχνε. Μπορεί να μην είχε καμία απόδειξη, σε κανέναν δεν θα αρκούσε το ένστικτο του. Όμως στην πρώτη ευκαιρία που θα έβρισκε, θα τον ξεμπρόστιαζε!

Λίγα μέτρα πέρα από το ναυπηγείο προς τη θάλασσα, πάνω στην πολυκαιρισμένη βάρκα των ηρώων μας:  Ο Mark παρακολουθούσε τις κινήσεις του εργάτη υπό το φως των εγκαταστάσεων. Γύρισε εκπνέοντας με ανακούφιση.
-Φτηνά την γλιτώσαμε! Αν αποφάσιζε να κάνει διάλειμμα νωρίτερα ή να επισκεφτεί αμέσως το καράβι μας, θα μας έπιανε επ αυτοφόρω!
Το παιδί απευθυνόταν στους δύο Επαναστάτες που υπέφεραν μετά από τις συνεχείς ασχολίες. Είχαν μεταφέρει το περισσότερο από τα εκρηκτικά μόνοι τους. Τώρα στριμώχνονταν ανάμεσα στο επικίνδυνο φορτίο με θλιμμένες εκφράσεις. Στα χέρια τους φορούσαν πλαστικά γάντια νοικοκυράς ενώ είχαν μαντήλια στα μαλλιά. Έμοιαζαν από κάθε άποψη με καθαρίστριες!
-Γιατί έπρεπε να απολυμάνουμε το αμπάρι επιπλέον; παραπονέθηκε για τον έξτρα κόπο.
-Γιατί μύριζε ακόμα και σε κάποιον άσχετο σαν κι εμένα. Ακόμα και χωρίς να τα δουν, θα συμπέραναν τι φορτίο μεταφέραμε!
-Ναι, αλλά εσύ δεν έτριψες σπιθαμή από τα ξύλινα πατώματα! συνέχισαν πονεμένα.
-Πέρασα όλο το απόγευμα σε προπόνηση! Είμαι κουρασμένος! Αν δεν ήταν ανάγκη να σας προσέχουμε, ποιος θα ερχόταν μαζί σας;! ρουθούνισε. Κουπί και ήσυχα! πρόσταξε υπεροπτικά.
Τα πλαστικά γάντια έσκουξαν καθώς οι γροθιές τους σφίχτηκαν, τρέμοντας από την αυτοσυγκράτηση.

Και ναι, τα βασανιστήρια των Επαναστατών δεν είχαν τέρμα! Το επόμενο πρωί, η έρευνα για τους marines θα τους ζητούσε ξανά στους δρόμους. Αυτή τη φορά υπό την  επίβλεψη του Arima, ενώ η May και ο Mark θα συνέχιζαν την εξάσκηση με τον Bloody.
-Οπότε, ενημερώστε με για την πρόοδο της έρευνας. Τι ανακαλύψατε με την May;
-Βρήκαμε από έγκυρες πηγές την τοποθεσία που εγκαταστάθηκαν οι Marines σε παλιότερη αποστολή τους στην Zarzara. Σε εκείνη την περίπτωση είχαν συνεργαστεί με την τοπική φρουρά της πόλης. Ακόμα, τους είχαν δοθεί μερικά διαμερίσματα κοντά στο κέντρο άμυνας για να μείνουν. Λογικά, στον ίδιο χώρο θα βρίσκονται και γι αυτήν την αποστολή τους.
Ο Arima έγνεψε και παρέμεινε σιωπηλός για να σκεφτεί ποια θα ήταν η επόμενη κίνηση τους.
-Ας πλησιάσουμε πρώτα εκεί.
Η ομάδα κατευθύνθηκε προς το κεντρικό νησάκι της πόλης. Το κέντρο άμυνας της τοπικής φρουράς βρισκόταν πολύ κοντά στο κάστρο του άρχοντα της πόλης. Το κάστρο αποτελούσε απαγορευμένη ζώνη και η φύλαξη του ήταν αυστηρή. Μπορεί ο δικός τους προορισμός να μην ήταν το ίδιο το κάστρο, ο αριθμός των φρουρών εξακολουθούσε να είναι ανησυχητικός.
-Να εισχωρήσουμε βαθύτερα; πρότεινε με αβεβαιότητα.
Από το μέρος που στέκονταν και πέρα, ο αριθμός των καταστημάτων λιγόστευε. Εκτός από το κέντρο άμυνας, μόνο οικίες μόνιμων υπήρχαν τριγύρω. Οι τουρίστες ήταν ελάχιστοι ενώ οι περαστικοί κάτοικοι είχαν γνωστές φυσιογνωμίες. Τρεις ξένοι όπως εκείνοι θα τραβούσαν απρόσκλητη προσοχή.

-Θα περιμένουμε εδώ.
-...Στους δρόμους;! σοκαρίστηκε. Ο Arima το επιβεβαίωσε. Τι υποτίθεται ότι θα κάνουμε εδώ;! ξέσπασε.
Ο Arima τον αγνόησε και πλησίασε στην άκρη της γέφυρας όπου μερικά μεταλλικά παγκάκια στοιχίζονταν στη σειρά.Βασικά, ούτε ο Arima ήξερε τι θα έκαναν. Αν ήταν στη θέση του, ο Bloody ή η May –ακόμα και ο Mark!- θα σκαρφίζονταν κάποια ιδέα ως δικαιολογία για να περιπλανηθούν για αρκετή ώρα στην περιοχή. Ο ίδιος όμως δεν είχε!
Το μόνο που είχε ήταν η θήκη της κιθάρας του, που την κουβαλούσε αναστενάζοντας. Είχε την ευκαιρία να διδαχτεί στο ωδείο της Madame Stella που τόσο τον ευχαριστούσε. Αλλά ανταυτού έπρεπε να καταπιάνεται με αποστολές της παράταξης;! Δεν άντεχε να μην δυσανασχετεί.
Από την μεριά τους, ο Chic και ο Ken τσαντίστηκαν. Δεν καταλάβαιναν το πλάνο του αγοριού. Το μόνο που έκανε ο Arima ήταν να βγάλει την κιθάρα από την θήκη και να την αποθέσει στο σταυροπόδι του. Θα άρχιζε να παίζει;! Αμέσως πήραν την απόφαση τους. Εφόσον λούφαρε εκείνος, το ίδιο θα έκαναν και αυτοί. Ο καθένας πήρε από ένα παγκάκι και έγειραν στο πλάι να κοιμηθούν.
Ο Arima κάγχασε υποτιμητικά. Σιγά μην τους άφηνε. Χωρίς προειδοποίηση, άρχισε να παίζει έναν κεφάτο σκοπό με την κιθάρα με γρήγορο, ανεβαστικό ρυθμό και απότομες εναλλαγές στις νότες. Με ικανοποίηση διέκρινε ότι τα σώματα των αντρών τραντάζονταν και σκιρτούσαν στις νότες του. Κάθε φορά που τους γλυκόπαιρνε ο ύπνος, ερχόταν ένα νέο τέμπο να τους αφυπνίσει.

Μπορεί να ήταν εκνευριστικό για τους κουρασμένους άντρες, για τον περίγυρο η μουσική του αγοριού ήταν μια ευχάριστη προσθήκη. Όσοι περνούσαν μπροστά του, χαμογελούσαν ευδιάθετα. Ακόμα και αφού τον προσπερνούσαν, ήταν πολλοί αυτοί που συνέχιζαν να μουρμουρίζουν την μελωδία. Μία τέτοια περίπτωση ήταν και μιας δεσποινίδας που κοντοστάθηκε μπροστά από το παγκάκι. Έμοιαζε συνομήλικη του Arima, με πυκνά καστανά μαλλιά και γεμάτα μελί μάτια. Φορούσε ένα αεράτο φόρεμα που την έδινε όψη καθωσπρέπει δεσποσύνης.
-Προχώρα, Eliza! την προέτρεψε η συνοδός της.
Από την ομοιότητα των χαρακτηριστικών, συμπέρανες ότι ήταν η μητέρα της.
-Μα έχει ταλέντο! παραπονέθηκε το κορίτσι αλλά υπέκυψε.
Ο Arima ανάβλεψε προς την μεριά τους με σμιγμένα φρύδια. Μάνα και κόρη κατευθύνονταν προς το εσωτερικό την περιοχής ενδιαφέροντος. Ήταν μια απρόσμενη ευκαιρία να τους ακολουθήσει. Δίχως να σταματήσει να παίζει, σηκώθηκε και τις πήρε στο κατόπι, αφήνοντας κάποια απόσταση μεταξύ τους. Η Eliza συνέλαβε ότι ο ήχος τις ακολουθούσε και κοίταξε πάνω από τον ώμο της κατεργάρικα. Εντόπισε τον Arima και χαχάνισε πονηρά.
Το αγόρι συνειδητοποίησε πόσο εύκολη ήταν τελικά η είσοδος του στην περιοχή. Πράγματι, οι φρουροί που συναντούσε, υποπτεύονταν το είδος του παιχνιδιού και τον άφηναν να συνεχίσει. Μάλιστα οι εκφράσεις τους ήταν χαμογελαστές με ύφος. Ο Arima το συνυπολόγισε και προσάρμοσε τη μελωδία του σε μια φλερταδόρικη χροιά.