[Τέλος] Blitzball

Προηγούμενες ιστορίες:

Πρωταγωνιστές της ιστορίας:

Spoiler Preview:

Μετά από λίγες μέρες, ο Arima είχε επανέλθει στα φυσιολογικά του μετά τους τραυματισμούς από την μάχη του. Καθώς είχε ανάγκη από χαλαρή άσκηση, εκείνη την στιγμή έκανε μια βόλτα στους πολύβουους δρόμους της Spira παρέα με τον Mark.
Καθώς η πόλη ήταν τόσο όμορφη και μεγάλη, υπήρχαν πολλά μέρη που δεν είχαν εξερευνήσει ακόμα, όπως επίσης και αρκετά "events" που τραβούσαν το ενδιαφέρον.
Περνώντας μπροστά από ένα μπουλούκι με κόσμο, παραδόξως ανακάλυψαν ένα τέτοιο!
Τα παιδιά κοντοστάθηκαν και έστησαν αυτί για να ακούσεις τις ενθουσιώδεις συνομιλίες των υπολοίπων. Δεν τους έδιναν την παραμικρή σημασία, ήταν απόλυτα απορροφημένοι μπροστά από μια αφίσα με μια ανακοίνωση.
-Ώστε ήρθε πάλι αυτή η εποχή του χρόνου; σχολίασε ένθερμα ένας νεαρός.
-Αναρωτιέμαι αν θα κερδίσουν ξανά οι περσινοί πρωταθλητές; Ή αν θα εμφανιστούν ικανοί διεκδικητές που θα ταράξουν την θέση τους; χασκογέλασε πονηρά μια δεσποινίδα.
Το σχόλιο της δέχτηκε τα πειράγματα και τις προτροπές να συνεχίσει από τους λοιπούς. Αλλά τα δύο παιδιά, μην αντέχοντας άλλο στην κάψα της περιέργειας, έχωσαν τα κεφάλια τους ανάμεσα για να διαβάσουν στην αφίσα:
-Blitzball;!/Blitzball;!

-Τι είναι αυτό; έχασκε ο Mark, απευθυνόμενος στον Arima.
Εκείνος, παρομοίως άσχετος, ανασήκωσε τους ώμους. Από δίπλα όμως, οι αντιδράσεις τους τράβηξαν τις εξωφρενικές ματιές των ντόπιων.
-Είναι το δημοφιλέστερο σπορ στην Spira! ανέφερε δίχως να πιστεύει πόσο ανίδεοι ήταν. Χάρη στην τεχνολογική ανάπτυξη της πόλης, δημιουργήθηκαν οι εγκαταστάσεις ώστε να μπορούν να παρακολουθούν τους αγώνες χιλιάδες άτομα. Κι από τότε, το πρωτάθλημα κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς. Διάφοροι συνασπισμοί οργάνωσαν την δική τους ομάδα και έρχονται διεκδικητές από όλον τον κόσμο για να συμμετέχουν.
-Γιατί τόσος ντόρος για ένα σπορ; κούνησε απηυδισμένος το κεφάλι, ακόμα απόμακρος από το κλίμα.
-Αν δεν αναφερθούμε στην δόξα που κερδίζει η νικήτρια ομάδα -το όνομα της χαράσσεται στο Fall of Fame δίπλα από το στάδιο!- υπάρχει και χρηματικό έπαθλο για την πρώτη θέση! σιγόνταρε ο νεαρός.
Τα δύο παιδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους μετά το τελευταίο. Ο Arima παρατήρησε την λαιμαργία που άστραψε στα μάτια του Mark και ήξερε ότι το παιδί είχε ήδη πάρει την απόφαση του. Αν εμπλεκόταν βραβείο, σίγουρα ήθελε να το αποκτήσει!  Αναστέναξε μέσα του. Με βάση το πείσμα του παιδιού, που συναγωνιζόταν την δική του ξεροκεφαλιά, δεν υπήρχε περίπτωση να τον μεταπείσει. Εξάλλου, και ο Arima ένιωθε ιντριγκαρισμένος. Τουλάχιστον άξιζε να το κουβεντιάσουν με τους υπόλοιπους για να αποφασίσουν αν θα συμμετείχαν.

Τους βρήκαν στην βάση των Επαναστατών. Στο ψηλότερο κτήριο της πόλης, μέσα στην σάλα αναψυχής στον τελευταίο όροφο να απολαμβάνουν την θέα με μια αχνιστή κούπα ανά χείρας. Η May και ο Bloody συζητούσαν με τον Daisuke και τον Waka ήρεμα. Από δίπλα, οι άλλοι Επαναστάτες Chic και Ken παρακολουθούσαν χωρίς να διακόπτουν συχνά.
Στην έλευση των δύο παιδιών, τα κεφάλια τους γύρισαν και παθητικά τους άφησαν να διηγηθούν σχετικά με το προσεχές πρωτάθλημα. Η May έχασκε ελαφρώς με μάτια που έλαμπαν από θέληση. Και μόνο η εξαίσια εικόνα του κοριτσιού θα έπειθε τον οποιοδήποτε να συμμετέχει αρκεί να την είχε στο πλευρό του! Από δίπλα της, ο Bloody χαμογέλασε πλαγίως διασκεδασμένος με την προοπτική. Αλλά ήταν ο Daisuke αυτός που σχολίασε πρώτος.
-Το είχα υπόψιν μου, αλλά με προλάβατε! Το πρωτάθλημα είναι παράδοση για εμάς τους Επαναστάτες, καθώς κάθε χρόνο στέλνουμε μια ομάδα να συμμετάσχει. Από ό,τι φαίνεται, φέτος η νίκη μας θα είναι αδιαμφισβήτητη! κατέληξε αυτάρεσκα.
-Όπα! Μισό λεπτό! τον διέκοψε με ανασηκωμένο φρύδι ο Mark για να προλάβει την “παρανόηση”. Δεν ανέφερα κάποια πρόθεση να συνεργαστούμε στην ίδια ομάδα!
-Ε;! τινάχτηκε έκπληκτος ο Daisuke.

Τα παιδιά χαμογέλασαν δαιμόνια. Του τα είχαν μαζεμένα του αρχηγού της βάσης. Τώρα είχαν μια ευκαιρία να πάρουν το αίμα τους πίσω. Υπήρχε περίπτωση να την αφησουν από τα χέρια τους;!
-Αν συμμετέχουμε μαζί θα πρέπει να μοιραστούμε το βραβείο μαζί με σένα και τους άλλους Επαναστάτες, σωστά; συνέχισε με ύφος. Αποκλείεται! τους ξέκοψε και οι υπόλοιποι της παρέας έγνεψαν θετικά.
Ο Daisuke συνήλθε από το σοκ και αντέκρουσε με επιχείρημα:
-Κι από πότε ξέρετε το οτιδήποτε για το Blitzball ώστε να προκαλέσετε ανταγωνισμό;! ειρωνεύτηκε και δεν είχε άδικο. Μόνο να ντροπιάσετε τους εαυτούς σας θα καταφέρετε!
-Ω, είσαι σίγουρος; αντιγύρισε ο Bloody χαιρέκακα. Εγώ δεν είμαι τόσο άσχετος με το άθλημα.
-Εσύ!! ξεφύσηξε προδομένος και δάγκωσε τα χείλη. Η συμμετοχή του Bloody σε αντίπαλη ομάδα όντως προκαλούσε κάποιο άγχος. Σύντομα όμως επέστρεψε αναπτερωμένος. Εφόσον ξέρεις τους κανόνες, γιατί δεν τους εξηγείς και στους υπόλοιπους; Χρειάζεστε να δηλώσετε 6 παίκτες για να συμμετέχετε. Και εσείς είστε μόνο 4!

-Μπορούμε κι εμείς να συμμετέχουμε! προσφέρθηκε από την γωνιά ο Ken σηκώνοντας το χέρι διστακτικά.
-Κάποιους θα βρούμε για να συμπληρώσουμε! σχολίασε αισιόδοξα ο Arima, αγνοώντας απολύτως τον Ken.
-Είμαστε κι εμείς εδώ! επέμενε ο Chic με παρακλητικό ύφος.
-Βασικά είμαστε μόνο 3 που μπορούμε να λάβουμε μέρος, εξήγησε στον Arima ο Bloody και οι Chic και Ken έμειναν στη γωνίτσα τους σχεδόν κλαίγοντας από την εγκατάλειψη.
-Γιατί αυτό; ζήτησε το λόγο.
-Γιατί το Blitzball παίζεται μέσα σε μια σφαίρα από νερό. Ως χρήστης φρούτου, όχι μόνο θα ήσουν βάρος για τους υπόλοιπους, αλλά θα πνιγόσουν!
-Ουγκ!! πόνεσε μην μπορώντας να αντικρούσει το επιχείρημα.
-Κανείς δεν μας παίζει ποτέ.../Κανείς δεν μας παίζει ποτέ... κλαψούρισαν ταυτόχρονα.
Πράγματι, οι δύο Επαναστάτες είχαν φάει μόνο άκυρα στις προηγούμενες διοργανώσεις. ...Για κάποιον περίεργο λόγο...
-Μην ανησυχείτε παιδιά, τους καθησύχασε ο Daisuke και οι άντρες ανάβλεψαν με κουταβίσια μάτια. Μπορείτε να συμμετέχετε στην δική μας ομάδα!
-Εντάξει! Τώρα αισθάνομαι περισσότερη αυτοπεποίθηση για τη νίκη μας!

Τα πρόσωπα των Επαναστατών σκοτείνιασαν. Αλλά ο Daisuke δεν έβαλε την προσβολή στα μάτια του.
-Γιατί δεν πάτε να ψάξετε για μερικούς παίκτες; τους προέτρεψε με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο, όλο αυτοπεποίθηση. Φαντάζομαι θα υπάρχουν μερικοί παράφρονες, το ίδιο άσχετοι με σας, που να θέλουν να προκαλέσουν τους συνεχείς Πρωταθλητές! αναφέρθηκε με περηφάνια για την ομάδα του.
Η πληροφορία κλόνισε τα παιδιά. Ώστε η ομάδα των Επαναστατών κατείχε τον τίτλο; Αυτό εξηγούσε την συμπεριφορά του Daisuke για την πίστη του στις ικανότητες της ομάδας του. Τα 4 παιδιά εγκατέλειψαν την βάση με προορισμό την πόλη ώστε να συνεννοηθούν.

Από την άλλη, ο Daisuke γύρισε στον Waka.
-Φώναξε τον Dimitri! αναφέρθηκε στον ξανθό, πανύψηλο Επαναστάτη. Χρειαζόμαστε τις ικανότητες του για τερματοφύλακα. Πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο Hari;
-Από όσο θυμάμαι, τον είχαμε στείλει στο νησί Endless Waste σε αποστολή, έψησε σκεπτικά το πιγούνι του.
-Ειδοποίησε με αμέσως αν επιστρέψει! Ποντάρουμε την τιμή και το όνομα μας σε αυτόν τον αγώνα. Δεν θα αφήσω τίποτα να πάει στραβά! κατέληξε δυσοίωνα και στα μάτια του υπήρχε μια επικίνδυνη λάμψη.

{Jack}-Καπετάνιε φτάνουμε στο νησί Centaurea.....έλα να δείς φώναξε ο Jack από το πηδάλιο, και ήταν όπως τα είχε πει το πρωί το καράβι θα είχε φτάσει στο νησί. Ο Leonidas άφησε το υπόλοιπο πλήρωμα , τον Chrono και τον Goretober και ανέβηκε πάνω στο πηδάλιο όπου πείρε από τα χέρια του Jack τα κιάλια και είδε με τα δικά του μάτια το νησί. Ένα μεγάλο χαμόγελο δημιουργείθηκε στα χείλια του και έδωσε πάλι τα κιάλια στον Jack
{Leonidas}-Καλή δουλειά Jack, σε λίγα λεπτά θα έχουμε φτάσει στο λιμάνι απ' ότι φαίνεται όποτε πρέπει να πάω να ετοιμαστώ και να δω τι κάνει ο αιχμάλωτος μας τότε κατέβηκε τα σκαλιά και βρέθηκε στο κατάστρωμα όπου έβλεπε τον Chrono και τον Goretober να προπονούνται μεταξύ τους Σε λίγα λεπτά θα φτάσουμε στο νησί, καλύτερα να ετοιμαστείτε τους φώναξε δυνατά και αυτοί έγνευσαν καταφατικά το κεφάλι τους και σταμάτησαν την προπόνησή τους. Τότε ο Leonidas κατευθύνθηκε προς το υπόγειο του καραβιού του, προς την αποθήκη όπου και ξεκλείδωσε την πόρτα. Τότε άνοιξε το φώς και είδε τον Hari τον επαναστάτη που είχαν πιάσει δεμένο και φιμωμένο, τον πλησίασε και του κατέβασε το μαντήλι που είχαν βάλει στο στόμα του
-Σε λίγα λεπτά φτάνουμε στην βάση σου του είπε με ένα σατανικό χαμόγελο

{Hari}- Δεν θα καταστρέψεις την βάση μας, δεν μπορείς να τους νικήσεις όλους
-Ποιος σου είπε πως θα την καταστρέψω!!!!......και ακόμα χειρότερα.....αν το θελήσω δεν θα καταστρέψω απλός την βάση σας αλλά όλο το νησί!!! του είπε με ειρωνικό ύφος τότε ο Leonidas και έκλεισε το φως και την πόρτα της αποθήκης και την κλείδωσε κιόλας και πήγε να ετοιμαστεί. Μετά από λίγα λεπτά το πλοίο είχε πιάσει λιμάνι, με διαταγή του Leonida δεν είχαν κατεβάσει ούτε την πειρατική τους σημαία αλλά ούτε τα κόκκινα πανιά τους, δεν είχαν λόγο για να κρύβονται. Όλο το πλήρωμα είχε ετοιμαστεί να κατέβει στο νησί, όλοι είχαν ντυθεί κατάλληλα, είχαν πάρει τα όπλα τους και είχαν μαζί τους και τον Hari τον επαναστάτη που θα τους οδηγούσε στην βάση των επαναστατών. Έτσι πάτησαν το πόδι τους στο νησί ο Chrono και ο Goretober μπροστά από τον επαναστάτη όπου δίπλα του τον κρατούσε ακόμα δεμένο ο Jack και από πίσω καθώς έκρυβε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του και φορώντας την ηγετική κόκκινη κάπα του ο καπετάνιος των Spartan Pirates o Leonidas.

΄Τότε ήταν που μπήκαν στην πρωτεύουσα του νησιού την Spira, αμέσως το πρώτο που έκανε εντύπωση στον Leonida ήταν το γιορτινό κλημα της πόλης, παντού έβλεπες δεξιά και αριστερά χαρούμενους ανθρώπους και παιδιά να τρέχουν δεξιά και αριστερά κρατόντας στα χέρια μπαλόνια
-Hari δεν σε είπαμε???.....για πες μου τι συμβαίνει στην πόλη
-Κάθε λίγο διοργανώνουμε γιορτές και εκδηλώσεις για τους πολίτες και διάφορα παιχνίδια και αγώνες έτσι ώστε να τους κρατάμε ευτυχισμένους
-Μάλιστα καλά κάνετε.....αργούμε ακόμα για την βάση σου???
-Όχι όχι σε λίγο φτάνουμε
Καθώς περπατούσαν τον πέτρινο δρόμο, ένα ακόμα πράγμα που είχε κάνει εντύπωση τον Leonida είναι το πόσο ειρηνικά όλα φαινόντουσαν. Οι μόνες φωνές που άκουγες ήταν φωνές χαράς από μικρά παιδάκια κάτι που είχαν καιρό να ακούσουν το πλήρωμα. Βεβαίως τα αδιάκριτα βλέμματα κάποιον περιστατικών έπεφταν πάνω στο πλήρωμα και στον αιχμάλωτο που είχαν, μάλλον γι' αυτούς ήταν κάτι καινούριο να βλέπουν κάτι τέτοιο σε έναν από τους δρόμους του νησιού δεν είχαν συνηθίσει την βία απ' ότι φαινόταν. Μετά από λίγα λεπτά είχαν φτάσει έξω από την βάση τον επαναστατών κάτι που έκανε τον Leonida να χαμογελάσει σατανικά
-Αυτή είναι η βάση μας
-Ωραία ας μην τους εκθέσουμε τους ανθρώπους ας τους πούμε και ένα ''για'' είπε ο Leonidas καθώς είχε αυτό το σατανικό χαμόγελο ακόμα στο πρόσωπό του

Βγαίνοντας από την βάση, η παρέα των παιδιών ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με μια πολύ περίεργη ομάδα. Ο ένας –ο πρώτος- ήταν ένα πελώριο θηρίο με πανοπλία και κόκκινη κάπα στους ώμους. Ο δεύτερος ένας γερόλυκος και δίπλα του ένας άντρας με άγριο βλέμμα και πέντε θήκες σπαθιών. Για να μην αναφέρουμε τον τελευταίο που δεν ήταν καν άνθρωπος! Ανάμεσα τους πιασμένος σαν γατάκι από το σβέρκο, ήταν ένας νεαρός. Μια μισή μερίδα μπροστά στους άλλους που έτρεμε απελπισμένα. Απόλυτα ύποπτα, μόλις διασταυρώθηκαν τα βλέμματα τους, οι άντρες τους χαμογέλασαν διαβολικά. Τα μάτια των παιδιών έσμιξαν σε σχισμές.
-Ποιοι είστε;/Ποιοι είστε; ήταν η ειλικρινής απορία των δύο.
Ο γίγαντας με την κόκκινη κάπα τους χαμογέλασε πλατιά και με επικίνδυνη διάθεση.
-Δεν μας ξέρεις αγόρι; Είμαστε οι Spartan Pirates και εγώ είμαι ο καπετάνιος τους, ο Leonidas!
Και μόνο η επιβλητική του όψη αρκούσε για να θέτει σε επαγρύπνηση τα παιδιά. Εκείνα όμως συνέχιζαν να το παίζουν ήρεμοι επίτηδες, γιατί δεν ανέχονταν τον τρόπο του. Από πίσω τους, ο Bloody παρακολουθούσε σε ουδέτερο τόνο, περισσότερο προετοιμασμένος για το τι θα επακολουθούσε. Ενώ, στην May είχε πέσει το σαγόνι από την έκπληξη και η ανάσα της έβγαινε λαχανιασμένη. Ήταν η μόνη που της έλεγε η tsitakos τι παιζόταν διάβαζε εφημερίδες και είχε ακούσει τις φήμες για τους εν λόγω πειρατές.
-Πρώτη φορά σας μαθαίνουμε! τους ενημέρωσε ακάθεκτος και ο Mark.
-Και τι θέλουν πειρατές στη βάση των Επαναστατών; ρώτησε παγερά και ο Arima.

I can't see you with my nose so high: