[Τέλος] My previous plan in action! (part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Έπεσα κάτω και έβγαζα ένα σωρό σάλιο και αίμα από το στόμα, μου είχε δώσει μια πολύ καλή κλωτσιά στην κοιλιά. Προσπάθησα να σηκωθώ και την στιγμή που σηκώθηκα τον είδα να πάει να μου δώσει μια μπουνιά, την στιγμή που πάει να φτάσει στην μούρη μου έρχεται ο yuuji και τον κόβει με το σπαθί του στο χέρι του.
-Αν ήμαστε 2 εναντίον 1 τότε θα μπορούμε να σε σκοτώσουμε πιο εύκολα!!! Φώναξε στον marine ο Yuuji.
Αυτό μου έδωσε κουράγιο και για αυτό του ξανά έκανα επίθεση με το σπαθί φέρνοντας το προς τα πλάγια, εκείνος πόναγε ακόμη στο χέρι του και για αυτό δεν είχε καταλάβει ότι του είχα κάνει επίθεση οπού αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην δει την επίθεση και μπόρεσα να τον κόψω σε όλο του σώμα.
-Μα πως είναι δυνατόν να χάσω και εγώ???? Έλεγε καθώς έπεφτε προς τα κάτω, πόναγε πάρα πολύ. Μετα είχε πέσει κάτω εντελώς και προσπαθούσε να σηκωθεί αλλά δεν τα κατάφερνε ότι και να έκανε.
-Ναι τον απετελειωσαμε!!! Είπαμε και δώσαμε τα χέρια μας εγώ και ο Yuuji. Όταν αποτελειωσαμε εκείνον τον μεγαλόσωμο marine μετά από λίγο είχαν έρθει προς τα εδώ αυτοί που πήγαν να τοποθετήσουν τα εκρηκτικά.
-Τα τοποθετήσαμε κάπου κρυφά οπού δεν θα μπορέσει να τα βρει κάνεις και σε 3 λεπτά το πολύ θα γίνει μια τεράστια έκρηξη είπαν και αμέσως αρχίζαμε να πανικοβαλουμε εγώ και ο Yuuji επειδή ήμασταν μέσα ήδη.

Δεν είναι ώρα να πανικοβαλομαστε θα πρέπει αμέσως να το πούμε στους άλλους τους συντρόφους μας ώστε να προλάβουν να φύγουν αλλά το θέμα δεν τελειώνει εκεί πέρα, αν βγούμε έξω και καταφέρουμε να ανατινάξουμε την βάση τότε θα βγούνε και οι marines οπού μπορεί μετά να μας πιάσουν η να συνεχίσει η μάχη.
-Όλοι σας πρέπει να φύγουμε αμέσως επειδή θα γίνει μια τεράστια έκρηξη σε αυτή την βάση και αν δεν βγούμε τότε μπορεί να πεθάνουμε όλοι έλεγα στους συντρόφους μου, όλοι τους άρχισαν να πανικοβαλονται, το ίδιο και οι marines αλλά κάποιοι marines στάθηκαν σε ένα μέρος και μας έλεγαν κάτι.
-Αν είναι τότε να πεθάνουμε, θα πεθάνουμε σκοτώνοντας εσάς τους πειρατές!!!! Είπαν και κατευθείαν ήρθαν πάνω μας να μας κάνουνε επίθεση. Μάλλον θα σκεφτοντουσαν να μας καθυστερησουν εδώ μέσα και την στιγμή που θα γίνει η έκρηξη τότε να μην έχουμε προλάβει να βγούμε έξω και ύστερα να πεθάνουμε.
-Κάλο σχέδιο αλλά δεν θα πετύχει!!! Του είπα και καθώς ερχόταν εδώ πέρα εκείνος ο marine του έκοψα το κεφάλι.
-Πάμε όλοι μας προς τα έξω!!!! Είπα και αμέσως κατευθυνθηκαμε προς την πόρτα για να βγούμε έξω.

Καθώς πηγαίναμε έμπαιναν μπροστά μας οι marines αλλά τους σκοτώναμε. Αν μπαίνουν όλο μπροστά τότε δεν θα τα καταφέρουμε να βγούμε έξω. Προσπάθησα λίγο παραπάνω και σε ένα λεπτό είχαμε φτάσει κοντά στην πόρτα, ήταν 4 marine στην πόρτα και την φίλαγαν. Τους σκοτώσαμε εκείνους και έπειτα βγήκαμε εξω, προσπαθούσαν μετά αν έρθουν και οι marine έξω. Έβλεπα τον Jugo να προσπαθεί να σκεφτεί κάτι. Ύστερα μίλησε.
-Σκέφτηκα κάτι, τι λες να πάω να κλείσω τον μοχλό κάτω ώστε μην βγουν οι marine από την βάση τους και μετά να ανατιναχτεί η βάση μαζί τους??? Είπε ο Jugo, καλό αλλά ο μοχλός είναι σπασμένος και δεν θα τα καταφέρει να φύγει εγκαίρως αν δεν καταφέρει να τις κλείσει, είτε τις κλείσει η γενικά γίνει η έκρηξη ενώ εκείνος είναι ακόμη μέσα.
-Οχι είναι πολύ ρίσκο, μπορεί να πεθάνεις.
-Ξέρεις κάτι Hayate αν είναι να γίνει το σχέδιο μας επιτυχία τότε μπορώ να πάω να δώσω την ζωή μου στα έτσι... αν καταφέρουμε να κάνουμε έστω και λίγο μίζερη την ζωή των marine τότε δεν πειράζει... τέλος, θα πάω εγώ εκεί πέρα αυτή την στιγμή και θα κατεβάσω τις πόρτες για να μην βγουν έξω!!! Είπε και γρήγορα ξανά μπήκε μέσα στην βάση, εγώ του έλεγα όχι συνέχεια καθώς πήγαινε μέσα στην βάση ξανά αλλά αυτός επέμενε.

Είχε μπει όλος μέσα στην βάση και δεν μπορούσα άλλο να του λέω μην πάει. Το μόνο πράγμα που μπορώ τώρα να κάνω είναι να εύχομαι απλώς μην του τύχει κάτι και πεθάνει. Κάποιοι marines είχαν καταφέρει να βγουν έξω αλλά όσοι είχαν βγει τους σκοτώναμε έναν έναν. Οι πόρτες είχαν αρχίσει να καταιβενούν οπού σημαίνει κατάφερε να τις κατεβάσει με κάποιο τρόπο αλλά εκείνος ακόμη να βγει προς τα έξω. Σε λίγα δεύτερα είχαν πάει περίπου μέχρι την μέση οι πόρτες και θα ήθελε άλλο λίγο για να κλείσουν εντελώς, ο χρόνος ήταν μόνο 30 δεύτερα πριν γίνει η έκρηξη. Ανησυχούσα πάρα πολύ μην γίνει η έκρηξη και δεν έχει βγει ακόμη. Σε κάποια στιγμή τον έβλεπα να τρέχει προς την πόρτα και καθώς έφτανε προς τις πόρτες, οι πόρτες έκλεισαν εντελώς. Πριν κλείσουν οι πόρτες εντελώς είχε πει κάτι.
-Συγνώμη που δεν τα κατάφερα να βγω έξω αλλά δες το από την αντίθετη πλευρά, καταφέραμε να καταστρέψουμε αυτή την βάση!!! Είχε πει έντονα πριν κλείσουν οι πόρτες.
Όταν έκλεισαν οι πόρτες όλοι μας ήμασταν πολύ θλιμμένοι επειδή σημαίνει ότι ο Jugo θα πεθάνει τώρα.

Είχαμε πέσει στα γόνατα σχεδόν όλοι και κλαίγαμε επειδή θα πεθάνει ο Jugo. Ο Jugo σίγουρα θα πεθάνει επειδή έχουν κλείσει οι πόρτες και άλλος τρόπος σωτηρίας από εκεί για να βγεις οπότε θα γίνει η έκρηξη και θα μείνει εκείνος μέσα, αυτό θα κατάληξη στον θάνατο του Jugo.
Σε 10 δεύτερα το πολύ είχε γίνει η έκρηξη αλλά από τι έβλεπα είχαμε και εμείς κίνδυνο αν δεν φύγουμε από εκεί πέρα στα γρήγορα επειδή θα πετάγονται παντού φλόγες μετά και θα είναι κάπως επικίνδυνο.
-Όλοι σας φύγετε τώρα αμέσως επειδή αν μείνουμε εδώ πέρα μπορεί να πάθουμε το ίδιο με τον jugo οπού δεν θα το θέλει αυτό οπότε όλοι σας φύγετε!!! Έλεγα στους συντρόφους μας, εκείνοι άρχιζαν να τρέχουν αμέσως επειδή πανικοβληθηκαν λίγο και δεν ήθελαν να να πάθουν ότι έπαθε και ο Jugo.
Σε 10 λεπτά είχαμε φύγει πολύ μακρυά από την βάση και πηγαίναμε προς το μπαρ για να ξεκουραστούμε και να το γιορτάσουμε αλλά από την άλλη πιο πολύ σαν κηδεία θα είναι για τον Jugo.

Είχαμε πάρει τον ίδιο δρόμο που είχα πάρει όταν ήρθα, πριν πάμε στο μπαρ όμως πήγαμε εκεί πέρα που είχαμε αφήσει τα ρούχα μας. Όταν φτάσαμε πήραμε τα ρούχα μας εγώ και ο Yuuji και ύστερα τα βάλαμε. Αμέσως μετά πήγαμε προς το μπαρ.
Έβλεπα τον χάρτη πως να πάω κιόλας επειδή δεν θυμόμουν πως ακριβώς να πάω, τον είχαμε ακολουθήσει τον χάρτη γραμμα προς γραμμα. Κάθε στενό που έλεγε να πάρουμε το περνάμε και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στο μπαρ. Μπήκαμε μέσα και κάτσαμε όλοι σε καρέκλες, έπρεπε να πάω στην σκοινί και να αρχίσω να μιλάω για την σημερινή μέρα. Σηκώθηκα πάνω και ανέβηκα πάνω στην σκοινί. Την στιγμή που ανέβηκα άρχισα να μιλάω.
-Όπως ξέρετε όλοι σας σήμερα είχαμε κάνει το σχέδιο μας αλήθεια, το ξέρετε κιόλας επειδή ήσασταν εκεί πέρα και πολύ πεθάναν κιόλας πολεμώντας και ένας από αυτούς είναι ο Jugo οπού μας έδωσε το κλειδί με τον θάνατο του... θέλω να μας δώσω συγχαρητήρια και να κάνουμε μια κηδεία στον jugo, ποιοι συμφωνούν μαζί μου???? Είπα σε όλους και μετά άρχιζαν να φωνάζουν.
-Μάλιστα!!!! Του αξίζει μια κηδεία για αυτόν οπού μας είχε δώσει το κλειδί για την νίκη έλεγαν κάτι τέτοια οι περισσότεροι.

Αφου τελείωσα να μιλάω κατέβηκα από την σκοινί.
-Συγνώμη αλλά θα πρέπει να πάμε να κάνουμε έναν τάφο για τον jugo??? Είπα στους άλλους.
-Α ναι και βέβαια να πάμε έλεγαν όλοι τους. Ύστερα φύγαμε από το μπαρ όλοι μας και πήγαμε προς έναν λόφο για να κάνουμε την κηδεία του.
Σε 20 λεπτά φτάσαμε και έβαλα τότε στον λόφο πάνω ένα σταυρό για να αρχίσουμε την κηδεία. Τον έβαλα και άρχιζα να μετά να μιλάω.
-Όπως ξέρετε όλοι, μαζευόμαστε σήμερα για να κάνουμε την κηδεία του jugo... είχα αρχίσει και μίλαγα για πολύ ώρα. Σε 20 λεπτά είχα τελειώσει και μετά ο καθένας πέρναγε πάνω από τον τάφο και άφηνε κάτι.
Είχαμε πάει όλοι μέσα σε 10 λεπτά και αφήσαμε κάτι πράγματα πάνω στον τάφο, καθώς τα αφήνανε μερικοί εκλεγαν κιόλας για τον χαμό του Jugo. Και με αυτό τελείωσε η κηδεία.
Αφού τελείωσε η κηδεία αμέσως φύγαμε από το λόφο εκείνο και πήγαμε προς το μπαρ.

Σε 20 λεπτά είχαμε πάει στο μπαρ και πήγαμε μέσα. Όταν μπήκαμε μέσα ήμασταν πολύ κουρασμένοι και για αυτό αποφασίσαμε να πάμε αμέσως στα κρεβάτια μας. Άρχισα να περπατώ προς το δωμάτιο μου. Σε 10 λεπτά είχα φτάσει στο δωμάτιο μου και μπήκα μέσα, την στιγμή που μπήκα μέσα έκλεισα την πόρτα και αμέσως έπεσα στο κρεβάτι μου για να κοιμηθώ ώστε να να ξυπνήσω και μετά να φύγω με τον Yuuji από αυτό το νησί επειδή δεν έχω να κάνω τίποτε άλλο εδώ πέρα.
Άρχισα να κοιμάμαι πολύ βαθιά και καθώς κοιμόμουν έβγαζα και μερικά δάκρυα επειδή έχει πεθάνει ο Jugo, αλλά χάρης αυτόν η νίκη είναι δική μας. Όταν περπατάγαμε στους δρόμους μας έβλεπαν άλλοι και πήγαιναν μακρυά από μας, σίγουρα θα φοβούνται τώρα που δεν υπάρχει βάση και marines εκεί πέρα επειδή ήμαστε εμείς εδώ και ήμαστε πειρατής αλλά θα φύγουμε οπότε δεν υπάρχει για να φοβούνται. Μπορεί να μην το ξέρουν αλλά θα το μάθουν όταν δεν μας δουν καθόλου πια εδώ πέρα.

Ήταν περίπου στης 2 το μεσημέρι και θα πρέπει λογικά να ξυπνήσω το απόγευμα για να φύγω.
Μετά από 3 ώρες
Είχαν περάσει ήδη 3 ώρες και θα πρέπει σιγά σιγά να σηκώνομαι, δεν ήξερα αν θα με ακολουθούσε ακόμη ο Yuuji αλλά όπως και να έχει θα του το πω. Σε λίγο ξύπνησα, πήγα πλύθηκα και ύστερα ντύθηκα. Μετά πήρα ότι πράγματα ήθελα και πήγα να ανοίξω την πόρτα για να βγω έξω. Όταν βγήκα μετά έκλεισα την πόρτα. Έπειτα αμέσως πήγα προς το κύριο μέρος του μπαρ. Όταν έφτασα εκεί πέρα ήταν όλοι μαζεμένοι και κάποιοι από αυτούς είχαν πράγματα μαζί τους οπού σήμαινε θα φύγουν και αυτοί από αυτό το νησί. Πήγα στην σκοινί και τους έλεγα κάτι πράγματα μετά.
-Λοιπόν εγώ θα φύγω τώρα, οπότε για σε όλους σας!!!! Είπα έντονα και μετά κατέβηκα κάτω. Είχε έρθει διπλά μου ο Yuuji και κρατούσε πράφματα.
-Θα φύγεις??? Γιατί δεν μου το είχες πει??? Έρχομαι και εγώ χάρηκα όταν είπε αυτό το πράγμα
-Εντάξει!!!! Είπα έντονα.

Τους αποχερετησαμε μετά όλους και βγήκαμε έξω από το μπαρ. Καθώς βγαίναμε κοιτάζουμε μπας και δούμε κανέναν marine μήπως έχει μείνει εδώ και μας κατασκοπευουν αλλά από τι βλέπαμε δεν υπήρχε κανείς και για αυτό μπορούσαμε να πάμε στο λιμάνι και να πάρουμε την βάρκα μας ώστε να φύγουμε από αυτό το νησι. Η βάρκα μας όμως δεν θα υπάρχει πια εκεί και για αυτό θα χρειαστεί να κλέψουμε μια επειδή λεφτά δεν υπάρχουν.
Σε 5 λεπτά είχαμε φτάσει στο λιμάνι και κοιτάζαμε που είναι η βάρκα μας, δεν την βρίσκαμε πουθενά και για αυτό αναγκαστηκαμε να πάμε να κλέψουμε μια. Βρήκαμε μια και αμέσως πήγαμε να μπούμε σε εκείνη, η πολίτες μας έβλεπαν και δεν έκαναν τίποτα για αυτό επειδή ξέρουν τώρα πια σε αυτό το νησί η βάση των marine είναι καταστραμμενη και για αυτό δεν μπορούν να κάνουν τίποτα. Μου άρεσε πάρα πολύ. Είχαμε περάσει πολύ καλές στιγμές σε αυτό το νησί αλλά και κάποιες κακίες, σκεφτόμουν κιόλας τον θάνατο του jugo και για αυτό άρχιζα να βγάζω μικρά δάκρυα.
Μπήκαμε μετά μέσα στην βάρκα και αμέσως πιάσαμε τα κουπιά και αρχίζαμε να κωπηλατούμε.
-Για να δούμε θα μάθουν τι έκανα σε αυτό το νησί η δεν πήραν καθόλου χαμπάρι, χαχαχαχαχαχαχα!!!! Είπα φωναχτά καθώς έκανα κουπί.
-Και τώρα προς το επόμενο νησί!!! Είπα πάλι φωναχτά καθώς έκανα κουπί.

Τέλος