[Τέλος-Φρούτο] Dangerous Minds (Part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Guest

στο 1ο μέρος:

H πόρτα απο πίσω τους άνοιξε διάπλατα κάνοντας έναν κρότο. O Gajeel έκανε δυο βήματα προς τα πίσω και αριστερά έτοιμος για περισσότερες φασαρίες.
Με βαριά βήματα μπήκε μέσα ένας ογκώδης άντρας και μια ψηλή κοπέλα πολύ όμορφη γύρω στα δεκαοκτώ που τον ακολουθούσε με μια αποφασιστική έκφραση στο πρόσωπό της.
Μόλις την είδε προς το παρόν ένιωσε έκπληξη . Η ομορφιά της τον είχε εκθαμβώσει τόσο που ξεχασε την διαμάχη και χαλάρωσε τα δάχτυλά του απο την λαβη του κατανα. Ο χασαπης τους κοίταξε επιφυλακτικά και έπειτα άρχισε να τον κατηγορεί για ακόμα μια φορά
-Δε θα
-Ήρεμα....Τον διέκοψε ο ογκώδης άντρας με την βροντερή φωνή του παίζοντας ταυτόχρονα, δυνατά με τις αρθρώσεις των δακτύλων του .
Σύμφωνα με την αμφίεση του, πρέπει να ήταν σιδεράς η οπλοποιός .Ο λαιμός του ήταν χοντρός αλλα χωρίς ίχνος λίπους και φορούσε μια σημαδεμένη δερμάτινη ποδιά..

Guest

Τα χέρια του φαίνονταν δυνατά καθώς ήταν γραμμωμένα και ακάλυπτα απο τον αγκώνα και και κάτω.Απο το πάνω μέρος του πουκαμισου του ξεπρόβαλε ο τριχωτός, μυώδης θώρακας του, είχε μαύρη γενειάδα απρόσεκτα ψαλιδισμένη σγουρή και μπερδεμένη, οπως οι τρίχες στο στήθος του...
Απευθυνόμενος στον χασάπη είπε.
-Mukune..Τι νομίζεις οτι κάνεις τώρα?
-Τίποτα, είπε και κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα τον Gajeel..Αυτός ο...νεαρός μπήκε εδω μέσα και άρχισε να με ενοχλεί...Του ζήτησα να φύγει αλλα δεν με ακούει ..Έφτασα σε σημείο να τον απειλήσω και τότε με αγνόησε τραβώντας το katana του...
-Είναι αλήθεια? ρώτησε...
Έβαλε το katana στην θήκη του και απάντησε με ήρεμε φωνή αλλα επιθετικό τόνο.
-Οχι ...Του πρόσφερα αυτην την πέτρα ως πληρωμή για λίγο κρεας και εκείνος στην αρχή δέχτηκε δίνοντας μου το πενιχρό ποσο των 3.000 belli...Καθώς ξεκινούσε να πηγαίνει για να κόψει, με ρώτησε που την βρήκα, και εγω του απάντησα πως δεν ειναι η δουλειά του να ρωτάει, και τον καθησύχασα λέγοντας του πως δεν την έκλεψα

Guest

-Μετα απο αυτο νευριασε και βγαλαμε τα οπλα....
Ο σιδερας κοίταξε την πέτρα και μετα έστρεψε την προσοχη του στον χασαπη..
-Γιατι δεν του πουλας κρεας mukune..? την εκλεψε δεν την εκλεψε , αυτην εχει για να σε πληρωσει...Αν δεν την δεχτεις θα διαπραγματευτω εγω με τον μικρο μετα την τιμη της....Τωρα δως του κρεας..Θα καλύψω εγω την αγορα με δικα μου χρηματα..
Η ατμόσφαιρα έμεινε λίγο μετέωρη..Μετα απο λίγο ο Mukune εγλειψε τα χείλη του και είπε
-Το μαγαζι ειναι δικο μου...Μπορω να δεχτω και να αρνηθω σε αγοραπωλησιες...
Η κοπέλα που μέχρι εκείνη τη στιγμή στεκόταν πίσω απο τον ογκώδη τυπο , έκανε ένα βήμα μπροστά κι έριξε στην πλάτη της τα κόκκινα μαλλιά της που απλώθηκαν στους ώμους της σαν χείμαρρος λιωμένου χαλκου.
-Πατέρα , ο Gajeel είναι πρόθυμος να πληρώσει..Δωσε του κρέας να φάει και πάμε σπίτι μας να φάμε κι εμείς
Με γνωρίζει αυτή η κούκλα???? αναρωτήθηκε ο Gajeel
Τα ματια του Mukune στένεψαν απειλητικά καθως είδε τον τρόπο που την κοίταζε ο μαυρομάλλης.
-Εσυ γύρνα σπίτι..Δεν είναι δικιά σου δουλειά.....Φυγε είπα

Guest

Το πρόσωπο της κοπέλας σκλήρυνε ...Βγήκε αλύγιστη απο το δωμάτιο
ο Gajeel παρακολουθούσε με ύφος αποδοκιμασίας γιατι δεν τολμούσε να παρέμβει καθως αν αυτο γινόταν θα θρηνούσανε θύματα..
Ο ογκώδης τύπος έπαιξε λίγο με την γενειάδα του πριν πει με δυσαρεστημένη έκφραση
-Gajeel θα κάνεις μαζι μου την συναλλαγή σου...Πόσα θα έπαιρνες?Η φωνή του αντήχησε στην αίθουσα.Χωρίς να διστάσει του απάντησε..
-Όσα περισσότερα μπορούσα!
Ο ογκώδης άντρας έβγαλε ένα πουγκί και μέτρησε μια στοίβα νομίσματα..Αμέσως μετά , γύρισε προς τον Mukune και του είπε με άγριο ύφος
Δώσε μου το καλύτερο κρέας που έχεις για ψητό και τις καλύτερες μπριζόλες σου...Κοίταξε να γεμίσεις καλα το σακιδιο του μικρού.
Ο χασαπης δίστασε ..Κοίταζε μια τον Gajeel και μια τον αλλο
-Το να μην πουλήσεις σε εμενα θα ήταν πολυ κακη ιδέα, δήλωσε τρίβοντας τις αρθρώσεις των δαχτύλων του επιδεικτικά

Guest

Ρίχνοντας του ένα βλοσυρό βλέμμα , σκέτο δηλητήριο, ο Mukune γλίστρησε στο πίσω δωμάτιο.Στα αυτιά του Gajeel , έφτασαν μανιασμένοι ήχοι απο τεμαχίσματα , τυλίγματα και χαμηλόφωνες βλαστήμιες.Έπειτα απο αρκετά λεπτα αμηχανίας επέστρεψε
Στα χέρια του κρατούσε το τυλιγμένο κρέας. Το πρόσωπό του ήταν ανέκφραστο καθως έπαιρνε τα λεφτα του άντρα.
Ύστερα , άρχισε να καθαρίζει το μαχαίρι του ααν να μην υπήρχανε μεσα στο μαγαζί άλλοι
Ο ογκώδης άντρας πηρε το κρέας και βγήκε έξω .O Gajeel τον ακολούθησε βιαστικά κουβαλώντας το σακούλι του και την πέτρα. Ο δροσερός νυχτερινός αέρας του χάιδεψε το πρόσωπο αναζωογονώντας τον , μετα την βαριά ατμόσφαιρα του χασάπικου..
-Ευχαριστώ πολυ ! Είπα!
-Μην με ευχαριστείς, ήταν κατι που ήθελα να κάνω εδω και πολύ καιρο! είναι ένας απαίσιος σαματατζης...Καλό του κάνει να τον ταπεινώνουν που και που.. Η κόρη του Lydia, άκουσε τι γινόταν και έτρεξε να με φωνάξει ..Ευτυχώς που ήρθαμε γιατι εσεις οι δυο ήσασταν έτοιμοι να πιαστείτε στα χέρια..Δύστυχος αμφιβάλω αν θα σε εξυπηρετήσει άλλη φορα,. ακόμα και αν έχεις belli να του δώσεις..
-Μα εγω δεν έκανα τίποτα! Απλα του ειπα πως δεν ειναι δουλειά του να ρωτάει που την βρήκα...Η αλήθεια είναι πως ουτε και o ίδιος ήξερε πως πήγε σ αυτόν

Guest

Ο ογκωδης άντρας ανασήκωσε τους ώμους του..
-Δεν ξερω τι να σου απαντήσω!
ο Πειρατής έβαλε το κρέας που του έδωσε στον προχειροφτιαγμένο σάκο του και προσπαθούσε να το σιάξει .
-Αυτο νομίζω πως σου ανήκει, είπε δίνοντας του την πέτρα!
-Αξίζει πολλά παραπάνω απ ότι έδωσα στον mukune..πρέπει να είναι ζαφείρι....Έκανε μια κίνηση και έβγαλε ακόμα ένα πουγκι και του το έδωσε... Ορίστε.
-Μα δεν είναι ανάγκη,
-Πως δεν είναι? αυτη τη στιγμη μου δίνεις έναν θησαυρό! Δεν μπορώ να το δεχτώ.... Τι θα έλεγες να ερχόσουν αύριο για φαγητό στο σπίτι μου? Νομίζω πως θα χαρει και η Clare οταν σε δει!
-Εντάξει!ειπα γεμάτος ενθουσιασμό! Αντιο! και έφυγε..Μολις έκανε λιγα βήματα μακρυά, συνειδητοποίησε πως δεν ήξερε που μένει ούτε ποια είναι η clare...Φόρτωσε καλύτερα το σακούλι στον ώμο του και άρχισε να κατηφορίζει τον δρόμο...
Ήταν αρκετα βαρυ..Τοσο που τον έκανε να βαδίζει πιο αργα..
Το μαργαριταρόχρωμο φεγγάρι ήταν πάνω απο τα βουνα λούζοντας την γη με μια φασματικη αντανάκλαση του φωτός της μέρας..

Guest

Καθώς η διαδρομή πλησίαζε στο τέλος , έστριψε αριστερα βγαίνοντας στον δρόμο που συνεχιζόταν νότια...Αφου ρώτησε έναν περαστικό σχετικά με το που υπάρχει ένα πανδοχείο, άρχισε να περπατα προς το μερος που του υπέδειξε..Ήταν ένα μονοπάτι που διέσχιζε το ψιλό γρασίδι το οποίο έφτανε μέχρι την μέση του...Αυτό κατέληγε σε έναν λοφίσκο..Ανέβηκε στην κορυφή και απο εκεί είδε ένα μικρο φως να λάμπει στο σημειο που υπήρχε ένα σπιτι..Καθως το πλησίαζε είδε πως είχε μονή σκεπή και καμινάδα απο τούβλα..Τα γείσα κρέμονταν απο τους φρεσκοβαμμένους τοίχους , προσφέροντας ίσκιο σ όλο τον χώρο γύρω απο το κτήριο.Στην μια πλευρά της προχειροφτιαγμένης βεράντας υπήρχαν στοιβαγμένα ξύλα έτοιμα για τη φωτιά. Διάφορα αγροτικά εργαλεία ήταν τοποθετημένα άτακτα απο την άλλη πλευρα..
Πρέπει να απείχε ένα χιλιόμετρο απο το χωριό..
Στα τριάντα μέτρα απο το πανδοχείο υπήρχε ένας προχειροφτιαγμένος άχρωμος στάβλος στον οποίο ζούσαν δυο άλογα και μια αγελαδα..Ένα καρο , ηταν παρατημένο ανάμεσα στα χωρίσματα του στάβλου..

Guest

Μες την νύχτα, καθώς περπατούσε προς την είσοδο του πανδοχείου, άκουσε γρήγορο βηματισμό απο πίσω του..Αυτον τον βηματισμό, συνόδευε ο ήχος του μετάλλου ..Πρέπει να ήταν πανοπλίες...Γύρισε το κεφάλι μου και είδε τρείς άντρες..κι ομως δεν ηταν πανοπλία αλλα κατι οπλα που κουβαλούσε ένας.Ένας πολυ χόντρος, ένας ψηλος και κοκαλιάρης και ένας μεσαίου ύψους ..Και οι τρεις τους ήταν πολύ περίεργοι στην εμφάνιση...
Ο πιο ψηλος είπε σε εκείνον που ειχε κανονικό υψος και φορούσε καπα με λαχανιασμένο τονο.
-Αυτος ειναι...Αυτον έφεραν...
-Είσαι σίγουρος?
-Απολυτά..
Μετα έστρεψε την προσοχη του προς τον Gajeel
-Έχεις ένα φρ... Μια μπλε πέτρα...Έτσι δεν είναι ξένε??
Αν και την είχε πάνω. μου, αποφάσισε οτι δεν θα του απαντούσε μεχρι να μαθει τι θελει.

Guest

-Ναι...Τι θες?
-Να μου την δώσεις..
-Γιατι? σου την χρωστάω?
-Έχεις αρκετό θράσος μικρέ...Γι αυτο θα σε έφεραν εδω ...Τώρα δεν έχω ωρα για παιχνίδια...Φέρε μου την πέτρα..
αυτα που του είπε στιγμιαία τον έκαναν να αρχίσει να σκέφτεται και να συνδυάζει γεγονότα όμως έπρεπε να συγκεντρωθεί σε αυτό που διαδραματιζόταν μπροστά του.. Πιθανόν να εξελισσόταν σε μάχη
-Και εγω τι θα κερδίσω αν στη δωσω?
-Την ζωη σου..
-Oi Oi..μην παίζεις με τα νεύρα μου...Ήδη έχω πολλ....
Ξαφνικά ο χοντρός άρχισε να τρέχει προς τα πάνω του με το flail του έτοιμο να χτυπήσει
-Μην μας νευριάζεις, δώσε την πέτρα τώρα.Καναμε πόσο κόπο όλο αυτό τον καιρό..
Όρμηξαν προς τα πάνω του .Έπιασε το όπλο του απο την μέση και του έκοψε το χέρι έπειτα τον κλώτσησε στο στομάχι ωστε να απομακρυνθεί λίγο..
-Ittu ryu iai Τenori Taaiga
Μόλις τελείωσe την επίθεση, βρισκόταν στο έδαφος νεκρός, με ένα βαθύ κόψιμο που άρχιζε απο τον αριστερο τραπεζοειδή και έφτανε ως το στομάχι

Guest

-Go...Goro samaaa φωναξε ο ψηλός και άρχισε να τρέχει προς το μέρος του Gajeel..
-Seishi σταμάτα... Είπε ο αντρας με την κάπα
-Μα Gerard san, σκότωσε τον Goro..
-Ναι αλλα τον σκότωσε με μόλις δυο κινήσεις....Πρέπει να τον υποτιμήσαμε...Συνήθως τους φέρνουν αδύναμους, η τους αποδυναμώνουν...
-Τι εννοείτε? φώναξε
-Να μην σε νοιάζει,. ειπε ο Gerard και συνέχισε να μιλάει στον Seishi.. Αν δεν ήταν εκείνος ο άντρας που του έφερε την πέτρα θα αναγκαζόταν να υποκύψει στην δοκιμασία...
-Για τι πράγμα μιλάτε? δεν θα ξαναρωτήσω τρίτη φορα...
-Τώρα φοβηθήκαμε....είπε ο Seishi
-Θες να δοκιμάσεις αν είναι κοφτερό το katana μου μήπως??οπως ο χοντρος φίλος σου
-Temeee...Θα σε σκοτώσω.

» [Τέλος] Dangerous Minds (Part 1 ) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Φρούτο] In the jungle [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Φρούτο] The Quick & The Dead [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Φρούτο] Παρελθόν με Μέλλον [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος] Same blood, different path ? (part 3) The pirate [Διεγραμένος Χαρακτήρας]