[Τέλος] Dangerous Minds (Part 1 ) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Guest

Το πλήρωμα έφυγε απ το Thriller Bark και σταμάτησαν σε ένα μικρό νησάκι, έξω απ το Elena ο Gajeel μαζι με μια ομαδα 5 ναυτών του Alucard πήγαν στο Elena για εξερεύνηση.Ο καπετάνιος του πληρώματος ήταν αρκετά απασχολημένος με το να ανακαλύπτει τις ιδιότητες του φρούτου του. Εκεί όμως δεν συνάντησαν και την καλύτερη φιλοξενία. Κάποιοι μαυροντυμένοι άντρες, άρπαξαν και τους 6 άντρες.
O Gajeel βρισκόταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο .Ήταν αρκετά υγρό και κρύο, αλλα δεν τον ενδιέφερε και τόσο .Ήταν δεμένος με αλυσίδες απ τα χέρια και ακουμπούσε με τα γόνατα στο έδαφος, αδύναμος να σηκωθεί η να προσπαθήσει να φύγει .Όλα τα όπλα του είχαν αφαιρεθεί και τώρα επάνω του είχε μονο κάτι μαύρα κουρελιασμένα ρούχα .Εαν ήταν άλλο χρώμα, θα φανέρωναν την φρίκη που είχε βιώσει το σώμα του όλον αυτόν τον καιρό
Αίμα υπήρχε παντού σε όλο το κορμί του το οποίο είχε πλέον ξεραθεί...ήταν αναίσθητος για ώρες

Guest

Δυο άντρες μπήκαν στο μπουντρούμι του ...Ο ένας κρατούσε μια σύριγγα, φορούσε μια ιατρική ρόμπα , έπαιζε με το υγρό μέσα, κουνώντας την πέρα δώθε, ενώ ο άλλος ο οποίος φορούσε κοστούμι είχε προσηλώσει το βλέμμα του στον κρατούμενο
-Είναι έτοιμο το φάρμακο? Ρώτησε ο αντρας με το μαύρο κοστουμι
-Ναι...Είπε ο άλλος χτυπώντας την σύριγγα ...Αφαίρεσε το καπάκι..Να του χορηγήσω το φάρμακο ? πρόσθεσε
-Ναι..Τελείωνε ...Ηδη οι άλλοι περιμένουν να τον μεταφέρουν στο μέρος ..
Ο υποφαινόμενος γιατρός προχώρησε προς το μέρος του Gajeel ...Όταν η βελόνα τρύπησε το δέρμα του , δεν αντέδρασε, αλλα λίγα λεπτά μετά, άρχισε να φωνάζει απ τον πόνο

Ξύπνησε με πολύ πονοκέφαλο...Άνοιξε τα μάτια του με πολύ μεγάλη δυσκολία...Σήκωσε το πάνω μέρος του σώματός του και κοίταξε τριγύρω... Δεν ήξερε που βρισκόταν...Όταν κοίταξε όμως καλύτερα συνειδητοποίησε πως το μέρος ήταν γνώριμο..ίσως...Ακριβώς δίπλα του, υπήρχε ένα μυστήριο φρούτο...

Guest

Έμεινε ακίνητος αρκετά λεπτα προσπαθώντας να συνέλθει αλλα και να αφουγκραστεί για ενδεχόμενο κίνδυνο που θα επέφερε αυτο το μυστήριο αντικείμενο.
Το μόνο πράγμα που είδε ομως, ήταν η ομίχλη στο γύρω τοπίο..Προσεκτικά, σηκώθηκε κρατώντας το κατανα του, ετοιμο να χτυπίσει ,μέσα στην θήκη..Έκανς μερικά βήμματα προς τον στόχο του με αστάθεια στο βήμα του, κι αυτά με δυσκολία.Κάτι έδειχνε να επηρεάζει την ισορροπία του .Κοιτούσε το παντελόνι του...Ήταν ένα ξεφτισμένο μαύρο τζιν...Και η μπλουζα ρου δεν ηταν σε καλύτερη κατάσταση...Μια μαύρη μπλούζα, μες τα μπαλώματα απο άλλα μαύρα υφάσματα..
Τυλιγμένος απο το αχνό φως του φεγγαριού , σταμάτησε μπροστά στο φρούτο ..Το σκούντησα ελαφρά με το κατανα και πήδηξε ελαφρά προς τα πίσω λες και θα τον δάγκωνε...Τίποτα δεν συνέβη.

Guest

Έσκυψε για να το επεξεργαστεί λίγο με το βλέμμα του...Το χτύπησε με το χέρι του και εκείνο πόνεσε...Ήταν σκληρό...Προσπάθησε να το κόψω με το κατανα ομως δεν μπορούσε...Μήπως ήταν πέτρωμα??Το σήκωσε ψηλά ωστε να το δει καλύτερα στο φώς του ήλιου..Όντως ήταν πέτρα! ( )
Η αψεγάδιαστη επιφάνειά της ειχε γαλάζιο χρώμα και πάνω της, απλωνόταν σαν ιστός αράχνης, λεπτές λευκές φλέβες.Δεν αναρωτιόταν πλέον γιατι το είχε παρομοιάσει με εξωτικό φρούτο..Η πέτρα ήταν κρύα και την ένιωθε λεία ανάμεσα στα δάχτυλα του..Σαν σκληρό μετάξι...Πρέπει να ζύγιζε αρκετα κιλά παρ οτι την αισθανόταν πιο ελαφριά απο το κανονικό της βαρος..
Του φάνηκε όμορφη και τρομακτική μαζί...Απο που να ερχόταν αραγε? Τι ακριβώς ήταν?Ζαφείρι?Τότε μια ενοχλητική σκέψη καρφώθηκε στο μυαλό του : πως έφτασε στα χέρια του?

Guest

Ξύπνησε και την βρήκε δίπλα του....Ήταν άραγε τυχαίο αυτό?..Αν υπήρχε κάτι που του είχε διδάξει η ζωή του ήταν να αντιμετωπίζει τις συμπτώσεις με προσοχή..
Τι θα πρέπει να κάνει όμως την πέτρα?Θα κουραζόταν αν την κουβαλούσε και μπορεί να αποδεικνυόταν επικίνδυνη?...Μήπως να την άφηνα στην θέση της?
Το σώμα του και τις σκέψεις του κατείχε μια αίσθηση αβεβαιότητας ..Ετοιμαζόταν να την πετάξει στην γη, όμως την τελευταία στιγμή αποφάσισε να την κρατήσει..
Τουλάχιστον θα μπορούσε να την πουλίσει σε κάποια πόλη για να αγοράσει φαγητό και ρούχα καθώς έμοιαζε πολύτιμη..Έτσι, έφτιαξε έναν σάκο απο φύλα δέντρων και για κορδόνι έβαλα ινες μεγάλων φύλων ...Εκεί μέσα, έβαλε την πέτρα..Ευτυχώς ήταν αρκετά ανθεκτική..
Γύρισε το βλέμμα του και άρχισε να κοιτάζει τριγύρω...Βρισκόταν σε μιά κοιλάδα.

Guest

Hταν νύχτα και πιθανόν να ήταν επικίνδυνα να κατασκηνώσει εδω.Δεν γνώριζε αν υπήρχαν άγρια ζώα οσο γνώριμο και αν φαινόταν το μέρος στο μυαλό .Έτσι γλίστρησε μες το δάσος .
Μετα απο λίγο περπάτημα, βρήκε ένα καλο μέρος ετσι, έφτιαξε πρόχειρα ένα κρεβάτι κάτω απο τις ξεθαμμένες ρίζες ενός πεσμένου δέντρου.
Τυλίχτηκε με τα φύλα των δέντρων και όπως σκεφτόταν το πως βρέθηκε εδω και το που είναι τον πήρε ο ύπνος.
Το επόμενο πρωί ο ήλιος ανέτειλε μέσα απο μια εκθαμβωτική πληθώρα ροδοκίτρινων αποχρώσεων.
Ο αέρας ήταν γλυκός και πολύ παγωμένος.Οι χείμαρροι είχαν κρυσταλλώσει στα χαμηλά τους σημεία και σχημάτιζαν μικρές λίμνες πάγου.Αφού έφαγε ένα κουνέλι που είχε πιάσει για πρωινό, επέστρεψε στην κοιλάδα για να εξετάσει την περιοχή στην οποία βρισκόταν και ειδικα την περιοχή την οποία είχε ξυπνήσει.

Guest

Παρατήρησε οτι υπήρχε κάποιος κύκλος, που ήταν αριστοτεχνικά σκαμμένος περίπου 10 εκατοστά πιο βαθύς απο το έδαφος, όμως τιποτα παραπάνω.Έτσι άρχισε να περπάτα προς ένα φαράγγι που είχε δει πριν ξαναγυρίσει στην κοιλάδα.
Υπέθετε οτι ήταν η έξοδος του λεκανοπεδίου αυτού.
Προχωρούσε με αργό βήμα καθως ένιωθα το σώμα του εξαντλημένο.Πλέον ο βηματισμός του καλυπτόταν απο το κελάηδημα των πουλιών μες το δάσος που κατέληγε στο φαράγγι. Η μέρα ήταν υπέροχη, όμως δεν την ευχαριστιόταν τόσο...Κάτι μέσα του τον έκανε δυστυχισμένο.Όμως τι? Δεν μπορούσε να καταλάβει, η για την ακρίβεια να θυμηθεί αν τον πείραζε κατι.Παρατηρούσε το κάθε τι σε αυτο το νησι.Πρέπει να το είχε ξαναδεί..Του έφερνε αρκετές αναμνήσεις....
Ξαφνικά, στα αριστερά, άκουσε ένα κλαδί να σπάει...Έχοντας σε ετοιμότητα το katana γύρισε το κεφάλι του για να δει

Την ίδια στιγμή, στο νησάκι λίγο έξω απ το Elena

Ένας κυνηγός επικηρυγμένων, εν ονόματι Shuraiya Bascùd προκαλούσε τον Alucard σε μάχη προσβάλλοντας τον μπροστά στο πλήρωμά του και λέγοντάς του να πολεμήσει δίχως την βοήθεια τους, λες και ο καπετάνιος βασιζόταν σε αυτούς αντι για την ιδια του την δύναμη.Σηκώθηκε απ τον βράχο που καθόταν και με την βαρια φωνη του είπε
Πολύ καλά λοιπόν.. Εσύ το ζήτησες, έπειτα τράβηξε ένα μαχαίρι απ την ζώνη του

Guest

Oi γροθιές του Shuraiya χτύπησαν στα πλευρά τον Alucard εναλλάξ για δυο συνεχόμενες φορές.Ο Alucard, κλώτσησε τον αντίπαλό του στον τετρακέφαλο και τον απώθησε, ώστε να τον χτυπήσει κουτουλιά στο σαγόνι. Η απάντηση ήρθε σχεδόν αμέσως. Ο κυνηγός με μια περιστροφική κλωτσιά πέτυχε τον Alucard στο στήθος κόβοντάς του για λίγο την ανάσα. Ο τελευταίος οπισθοχώρησε ένα βήμα και με μια περίτεχνη κίνηση, έβγαλε την πορφυρή κάπα του και την πέταξε στους δικούς του
Για ακόμα μια φορά οι αντίπαλοι άρχισαν να γρονθοκοπούν ο ένας τον άλλο. Αυτή την φορά, η υπεροχή του Alucard ήταν φανερή. Ο αντίπαλός του άρχισε να αιμορραγεί μετά απο κάθε χτύπημα του . Ο Alucard χτυπούσε μόνο το κεφάλι του ως που ο αλλος αιμορραγούσε αρκετά.
Για να σου δείξω τι έμαθα πρόσφατα
Ακούμπησε το χέρι του στο έδαφος παίρνοντας ταυτόχρονα ένα γέλιο ικανοποίησης ,Θα έπαιζε ακόμα λίγο με το θύμα του
Black Hole

Guest

Απ την παλάμη του, άρχισε να εξαπλώνεται στο έδαφος κάτι που έμοιαζε με νερό, όμως ήταν σκοτεινό. Ήταν η δύναμη του logia φρούτου Yami Yami No mi που είχε κλέψει απ τον Shichibukai, Gecko Moria.Το σκοτάδι του έδινε την δύναμη να απορροφά τα πάντα, ακόμα και το φως
Τα πόδια του αντιπάλου του βυθίστηκαν σε αυτό, ως που τελικά και ο ιδιος χάθηκε απο προσώπου γης.
Το σκοτάδι που είχε δημιουργήσει κάτι σαν ''λίμνη'' στο έδαφος, άρχισε να μαζεύετε στο χέρι του.
Ζεχαχαχα! Ωραία δύναμη, έτσι Drake? Είπε γυρνώντας στον First Mate του

Πίσω στο Elena, στην μερια του Gajeel

Με το βλέμμα του εξέτασε εξονυχιστικά όλη την περιοχή.Δεν είδε όμως κάτι ...Ξαφνικά όμως , ενώ επέστρεφε το βλέμμα του στον δρόμο το μάτι του πήρε μια μαυριδερή σιλουέτα με ανθρώπινη μορφη και ύψος να χάνεται πάνω απο ένα βουνο.....Αν βρισκόταν εδω κάτω, τότε πως βρέθηκε εκει πάνω τόσο γρήγορα?

Guest

Μήπως ήταν κάποια δύναμη φρούτου του διαβόλου? αναρωτήθηκε...Μήπως τον παρακολουθούσαν?
Άρχισε να προχωρά με γοργό βήμα προς το τέλος του φαραγγιού..Το βράδυ είχε φτάσει στην άκρη μιας απότομης ρεματιάς.Ένας ποταμός κυλούσε ορμητικά ,αρκετά πιο κάτω με κατεύθυνση την κοιλάδα .Τον τροφοδοτούσαν εκατοντάδες μικρα ρυάκια και ξεχύνονταν αγέρωχος , πολεμώντας με τα βράχια και τους ογκόλιθους που του έκοβαν το δρόμο.Την ατμόσφαιρα γέμιζε ένα αχνό βουητό
Κατασκήνωσε σε μια λόχμη κοντά στη ρεματιά χαζεύοντας το φεγγάρι που ξεπρόβαλε στον ουρανό πριν πέσω για ύπνο και σκεφτόταν : Άραγε που να ειμαι? Το νησί αυτό δεν κατοικείτε?
Την επόμενη μέρα, ο καιρός ήταν πολύ πιο κρύος, κάνοντας το ταξίδι του δύσκολο.Ταξίδευε γρήγορα και δεν πρόσεχε καθόλου πλέον το άγριο τοπίο γύρω του

» [Τέλος-Φρούτο] Dangerous Minds (Part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] My previous plan in action! (part 1) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος]Πέφτει η νύχτα στο Sea Train, part 1 [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος]Πέφτει η νύχτα στο Sea Train, part 2 [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] My previous plan in action! (part 2) [Διεγραμένος Χαρακτήρας]