[Τελος] The beginning (μέρος 1/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

-Ποιοι είναι οι λόγοι σου για να μπεις στην ομαδα μας?
- Προς το παρον δεν έχω κάποιον λόγο..Απλα δεν είμαι ικανός σε τίποτε άλλο εκτός απο φόνους και παράνομες ενέργειες..
-και πως έφτασε στα αυτιά σου η ομάδα μας?
Η ερώτηση αυτή με ξάφνιασε...Έπρεπε να σκεφτώ κάτι για να την αποφύγω, ομως διακριτικά..Αν μιλούσα για τον Anderson, πιθανο ήταν να έβγαζαν το συμπέρασμα πως είμαι ο Alucard...ο εξόριστος φονιάς του Palmil
Ένας αναστεναγμός βγήκε απ'το στόμα μου, λόγω του λιγοστού χρόνου που είχα στη διάθεσή μου για να φτιάξω μια καλή απάντηση. Συνειδητοποίησα λοιπόν, ότι όλα τα πιθανά σενάρια που περνούσαν απ'το μυαλό μου εκείνη την στιγμή θα φανέρωναν την ταυτότητά μου και αυτό ήταν κάτι που δεν ήθελα να συμβεί.Έπρεπε να επισπεύσω την ενέργεια που έπρεπε να είχα κάνει εδώ και ώρα
-Ρωτάς πολλά και δε μου αφήνεις πολλές επιλογές.

Guest

Αμέσως μετά, έβγαλα το μαχαίρι που βρισκόταν στην αριστερή μου τσέπη και το κάρφωσα στο λαιμό του Pickman. Τα ορθάνοιχτα απ'την έκπληξη μάτια του δεν έκλεισαν, ακόμα κι όταν σωριάστηκε νεκρός πλέον στο έδαφος. Το μαχαίρι παρέμεινε στο άψυχο σώμα του άντρα, ενώ την ίδια στιγμή τράβηξα το μαχαίρι απ'τη δεξιά μου τσέπη και το πέταξες στον Enrico. Εκείνο τον πέτυχε επιτυχώς λίγο πάνω απ'την μύτη σκοτώνοντας τον, κάνοντας το αίμα του να πεταχτεί απ την πληγή. Τραβώντας το μαχαίρι απ'τον νεκρό Pickman στάθηκα μπροστά στον άλλο αντρα, ο οποίος τελικά άνηκε στην black claw....Ήταν έντρομος...
-Δε θα σε σκοτώσω, θα σε αφήσω να ζήσεις για να πεις στον αρχηγό σου ότι θέλω να έρθω μαζί σας. Αν μάθω ότι δεν το έκανες, το μέλλον σου θα είναι χειρότερο από αυτών των δύο."

Guest

Ο άντρας κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και έτρεξε προς την αντίθετη κατεύθυνση για να βρει τους ανωτέρους του.Δεν μου άφηναν άλλη επιλογή , όσο και να ήθελα να αποφύγω την μάχη ...Αυτό σίγουρα θα εξαγρίωνε την ηγεσία της Black claw..Το σχέδιο μου είχε ναυαγήσει ..Σήκωσα τα πτώματα των δυο αντρών τους ώμους μου και ξεκίνησα να περπατώ προς το σπίτι μου σκεπτόμενος ...
Τώρα σίγουρα δεν θα πρέπει να μπω ''απ την μπροστά πόρτα'' .Μόλις είχα δολοφονήσει δυο απο τα ηγετικά μέλη τους . Έπρεπε να τους κάνω να ζητήσουν την βοήθεια μου..Αλλα πως θα οδηγήσω τα γεγονότα εκεί που θέλω?....Έπρεπε να τους κάνω να χρειαστούν την δύναμή μου ...Αλλα τι θα με έφερνε στην θέση αυτή..?Πέρασα την πόλη και βγήκα στο δάσος, σκεπτόμενος στην διαδρομή την δυσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι

Guest

Κάπου μέσα στο σκοτεινό ΄δάσος είδα κάποιο φώς ..ήταν πιθανότατα απο φωτιά απο κυνηγούς η λαθροθήρες ..Έπρεπε να τους αποφύγω, έτσι άρχισα να κινούμε περιμετρικά της φωτιάς ..
Κάποια στιγμή πετάχτηκαν μέσα απ τους θάμνους δυο μεγαλόσωμοι λύκοι ...
Απο το κακό, στο χειρότερο, σκέφτηκα...Τι άλλο θα μπορούσε να μου τύχει ?
Βλασφημώντας την τύχη μου , πέταξα κάτω τα πτώματα ..Τα δυο ζώα περπατούσαν περιμετρικά μου, ενώ γρύλιζαν έτοιμα να επιτεθούν
Κατέβασα τα χέρια μου στην ζώνη μου και έβγαλα σιγά σιγά δυο μαχαίρια .Δεν θα περίμενα την συνδυασμένη επίθεση των λύκων ..
πριν φύγω ως καταζητούμενος απ το νησί, ήμουν αρκετά καλός κυνηγός οπότε γνωρίζω τις συνήθειες των άγριων ζώων
Πάτησα δυνατά το δεξί μου πόδι κάτω (βγάζοντας και το μαχαιράκι που είχα τοποθετημένο με μηχανισμό εκεί) και όρμισα προς το μέρος του ενός..

Guest

Εκείνος δεν έχασε χρόνο και μου όρμησε ανοίγοντας διάπλατα το στόμα του ..
Κάρφωσα το ένα μαχαίρι με το δεξί του μάγουλο και το άλλο στο κρανίο του, ανάμεσα στα μάτια .
Πίσω μου, μέσα απ τα δέντρα ακούστηκαν φωνές και μετά ο ήχος που κάνουν τα βέλη όταν μπαίνουν στην σάρκα .΄Γύρισα το κεφάλι μου, ενώ ταυτόχρονα έβγαζα τα μαχαίρα μου απ τον ετοιμοθάνατο λύκο , και αντίκρισα δυο κυνηγούς
Ο ένας ήταν ψηλός και αδύνατος, και κρατούσε ένα τόξο, ενώ ο άλλος ήταν κοντός , αδύνατος και είχε μεγάλα μούσια ..Αυτός κρατούσε ένα μαχαίρι μεγάλου μεγέθους , και κάπως στρογγυλό ..Ο δεύτερος λύκος ήταν πληγωμένος..Στο στέρνο του , είχε καρφωμένο ένα βέλος..Ο κυνηγός μου είχε σώσει την ζωή.. Γύρισα απότομα και κλώτσησα τον λύκο , καρφώνοντας το μαχαιράκι του παπουτσιού στο σαγόνι του...Δευτερόλεπτα κάτω, έπεσε νεκρός..

Guest

Τίναξα τα μαχαίρια μου για να φύγει απο πάνω τους το αίμα και τα έβαλα πίσω στις ειδικές θήκες που έχω στην ζώνη μου....
Μετά τράβηξα το κορδόνι του παπουτσιού μου και το μαχαίρι μπήκε μέσα..Οι στιγμές που ακολούθησαν, ήταν αμήχανες..Δεν ήξερα τι να τους πω.
Απο την μια μου έσωσαν την ζωή, αλλα απ την άλλη έπρεπε να τους σκοτώσω καθώς με είδαν να κουβαλάω δυο πτώματα..Έτσι άρχισα να τους πλησιάζω.
-Ευχαριστώ ..είπα κοφτά..Πως καταλάβατε τι γινόταν μεσα στην νύχτα, και ήρθατε να με σώσετε??
Ο ψηλός με το τόξο απάντησε
-Είμαστε κυνηγοί νεαρέ..Με εμπειρία στο δάσος που πιθανόν να ξεπερνάει τα χρόνια σου..
Συνέχιζα να πλησιάζω..Αυτή τη φορά με τα χέρια ατην ζώνη.
-Μηπως τυχαίνει να ήρθατε απο εκείνη την κατασκήνωση? είπα δείχνοντας προς το μέρος με την φωτιά
.

Guest

-Ναι.. απάντησε ο δεύτερος..
-Εντάξει . είπα τότε..Γυρίζοντας την πλάτη μου, ισα ισα για να μπορώ να βγάλω τα μαχαίρια μου..
-Ένα λεπτό ξένε.. ακούστηκε η φωνή του ψηλού
Γύρισα μονο το κεφάλι μου, ενώ είχα γυρισμένη την πλάτη μου προς αυτούς..
-Παρακαλώ...
-Πριν απο λίγο σε είδαμε να κουβαλάς δυο πτώματα..
Τα μαχαίρια βγήκαν.. Οι λεπίδες τους ήταν απο το μέρος της παλάμης, ανάμεσα απο τον παράμεσο και τον μέσο..Με τα δυο αυτά δάχτυλα "αγκάλιασα " τις λεπίδες (σε εκείνο το μέρος, είχα φτιάξει την λεπίδα πιο πλατιά ωστε να μην τραυματίζονται τα δάχτυλα μου )
Στάθηκα επάνω απο τον άντρα με το πληγωμένο χέρι έτοιμος να τον χτυπήσω..Ήταν τοσο αξιολύπητος ...
-Σε παρακαλώ..Μην με σκοτώσεις..Έχω γυναίκα και δυο παιδιά.!
Έσκυψα πάνω απο το κεφάλι του

Guest

-Μην ανησυχείς..Σε λίγες μέρες θα έρθουν να σε βρουν..Είπα και ένα σατανικό γέλιο σχηματίστηκε στο στόμα μου..
Με το μαχαίρι δεξιού μου χεριού, τον κάρφωσα στο πίσω μέρος του κρανίου, αφήνοντας τον στον τόπο.

Αφου ο πρώτος άντρας έπεσε στο έδαφος, σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς τον άλλο..ήταν πεσμένος στο έδαφος και ψυχορραγούσε
-Σου έλειψα?
Έσκυψα απο πάνω του...Κοιτούσα το μαχαίρι με το αίμα.
-Βλέπεις φίλε μου.....πρέπει να παζαρεύεις μόνο όταν έχεις το πάνω χέρι
Ο άντρας βαριανάσαινε, έτοιμος να πεθάνει
-Και αυτήν την φορά, δεν είχες το πάνω χέρι ...
Λέγοντας αυτό, του χάρισα έναν γρήγορο θάνατο
Μόλις τελείωσα με αυτούς τους δύο, τους σήκωσα και τους έβαλα κοντά κοντά με τα πτώματα του enrico και του pickman , όπως επίσης και τα δυο των λύκων..Σκούπισα τα μαχαίρια μου στην μπλούζα του ενός κυνηγού και άρχισα να κατευθύνεται προς την κατασκήνωση κρατώντας τα πτώματα δυο απο τους 4 άντρες στους ώμους μου..

Guest

Φτάνοντας εκεί , είδα πως υπήρχε μια σκηνή, μια αναμένει φωτιά, και διάφορα τρόφιμα τριγύρω .Πέταξα τα πτώματα των δυο αντρών στην πυρά και αμέσως μετά πήγα για να φέρω και των άλλων δυο, οπως και έγινε....
Οι σάρκες τους άρχισαν να καίγονται..Δεν κάθισα παραπάνω απ όσο χρειαζόταν για να μαζέψω τα τρόφιμα και τα πολύτιμα αντικείμενα των κυνηγών και έφυγα απο εκεί.
5 για σήμερα , είπα γελώντας σατανικά..Όχι και άσχημα για την πρώτη μέρα
Μετά απο μια ώρα περπατήματος, έφτασα στην καλύβα μου...Είχε αλλάξει αρκετά.. Σημάδια εγκατάλειψης είχαν κάνει σαφή την έλλειψη κατοίκου..όμως αυτό ήταν η τέλεια κάλυψη για τον Alexander....Αυτός ο άντρας ξεπερνά τις προσδοκίες μου
Κατευθύνθηκα στο παράθυρο του σπιτιού με προσοχή...Ήταν ανοιχτό..Μπήκα μέσα..Υπήρχε μια πολύ δυσάρεστη μυρωδιά μέσα στο σπίτι...

Guest

Πρέπει να ήτα η μυρωδιά του ξεραμένου αίματος και της αποσύνθεσης..."Δουλειά του Alexander" είπα κατευθείαν.Ξάφνου, η φωνή μιας κοπέλας ακούστηκε απ το υπόγειο.
-Είδα κάτι ποντίκια! Πολλών ειδών ποντίκια!..Αμέσως έτρεξα κάτω, ανοίγοντας αργά την πόρτα του υπογείου..Στάθηκα στις σκάλες και άκουσα την απάντηση του Alexander..

-Που ήταν?
-Πάνω σ ένα καράβι!
Η απαντηση με παραξένεψε, όμως συνέχησα να ακούω χωρις να κανω. θόρυβο
-Ήσουν πανω στο καράβι?
-Ναι
-Και που πήγαινε το καράβι?
-Υποτίθεται στο νησί Kenzan
-Α...ξέφυγε ένα επιφωνημα απο τον Alexander..Και ποια χρονιά ήταν?
-4 έτη μετα τον θάνατο του Roger, του βασιλειά των πειρατων.]
-Απο που ξεκίνησε το καράβι?
-Απο την Erenbar της West blue
-Πόσο χρονων ησουν?
- δεκαοκτώ
-Κατάλαβα..Ποιος άλλος ήταν μαζί σου σε αυτο το πλοίο? Η μητέρα σου? μήπως ο πατέρας σου?
-Κανένας..Ήμουν μόνη μου
-Πωςγινεται να ταξίδευες μόνη?
-Ήμουν υπηρέτρια
-Ποιανού?
-Δεν θυμάμαι
-Δεν θυμάσαι?
-Οχι

» [Τέλος] The beginning (μέρος 2/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Παρελθον]The conclusion and the new beginning[Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος δεύτερο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 3ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 1ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]