[Τέλος-Αποστολή-Δημιουργία Μinion] Μία ιστορία με πολλές σφαίρες...

Ο Fabian σούφρωσε τα χείλη του και κοίταξε αδιάφορα προς το υπερπέραν καθώς επεξεργαζόταν την πρόταση του Fabio.
-Η αλήθεια είναι ότι το έχεις στο λέγειν. Απορώ γιατί είσαι ακόμα ένας απλός Ναύτης. Η πρόταση σου θα ήταν καλή και θα άξιζε να ρισκάρουμε τις σχέσεις μας με τους πειρατές και την Bad Company.Το θέμα όμως είναι ότι δεν πιστεύω ότι η εταιρία βγάζει τόσα χρήματα από την εκμετάλλευση, και δεύτερον δεν εμπιστεύομαι τον λόγο σας γιατί δεν σας ξέρω.
Τον λόγο πήρε ο γέρος οδηγός του τραίνου σαν να τον έπνιγε το δίκιο του.
-Αν βγάζουν χρήμα λέει; Εχω μεταφέρει πάμπολλες φορές μεταξύ άλλων τα καθημερινά έσοδα τους από το λιμάνι στην πόλη και πίστεψε με, είναι πάρα πολλά. Αν δεις τα λογιστικά βιβλία τους θα καταλάβεις.
-Ωραία Fabian. Τότε προτείνω να πάμε μαζί στην πόλη και να βρούμε τον ηγέτη της Bad Company, να μπουκάρουμε στο σπίτι του, να δούμε το χρυσό του και τα λογιστικά βιβλία. Και όσον αφορά το ζήτημα εμπιστοσύνης έχω και εδώ πρόταση. Κράτα τον Captain Abal όμηρο!
Ο Captain Abal τινάχτηκε και έβγαλε άναρθρες κραυγές. Καθώς το σκεφτόταν παραπάνω, συνειδητοποίησε ότι προτιμούσε να είναι όμηρος, παρά να μπει σε μία μάχη με αμφίρροπο αποτέλεσμα.

-Ωραία, αλλά θα κρατήσω όμηρους και τους 29 Ναύτες εκτός από εσένα. Ο Fabian θεώρησε ότι ένας ανίκανος Captain δεν θα είχε αξία οπότε επέλεξε να κρατήσει όλους τους Marines εκτός του Fabio. Θα πάμε μαζί στην πόλη και θα βρούμε τον ΕlDorado, τον αρχηγό της Bad Company. Μόλις βεβαιωθώ για αυτά, θα ειδοποιήσω τους άντρες μου να μπουκάρουν στην μάχη.
Ο Fabio σηκώθηκε όρθιος και έδωσε χειραψία στον Fabian.
-Είμαστε σύμφωνοι. Είπε χαμογελαστός.
-Άντρες! φωνάξτε τους υπόλοιπους ! Οδηγήστε τους Marines στην φυλακή του καταφυγίου μας! Να μείνουν 10 να τους προσέχουν και οι υπόλοιποι 155 πάμε στην πόλη! Έχουμε μάχη!!
Τα επόμενα λεπτά κύλησαν σύμφωνα με τις εντολές του Fabian. Ο νεαρός που τους βοήθησε επέστρεψε στα μεταλλεία. Οι Red Dragon Bandits μαζί με τον Fabio καβάλησαν τα άλογα και κινήθηκαν προς την πόλη. Ο γέρος πήρε το τραίνο και κίνησε για το λιμάνι...

Όσο ο Fabio και η παρέα του κινούνταν προς την πόλη του Melmond Island, ο Captain Toshiro και οι άντρες του είχαν φτάσει σε έναν λόφο πολύ κοντά στην οχυρωμένη πόλη και κρυμμένοι στα τελευταία δέντρα του, αντίκρυσαν την ομάδα των πειρατών.
-Τελικά είναι όσοι τους υπολόγιζα... είπε αγχωμένος ο Captain.
-Μα Captain...Πως πρόλαβες και τους μέτρησες; ρώτησε ψιθυριστά ο Lieutenant Crestof.
-Σους! Άσε και συ μία μ...ία να πέσει κάτω! Προφανώς δεν τους μέτρησα αλλά κάπου τόσοι πρέπει να είναι αν κρίνει κανείς από την χωρητικότητα των πλοίων τους και τις απώλειες τους...1600-1700 περίπου. Aπάντησε με σαρκαστική διάθεση.
-Μα τί κάνουν; Στέκονται κοντά στο τείχος και δεν το πολιορκούν; ρώτησε αυτήν την φορά δυνατά ο Lieutenant.
Εμείναν για λίγα λεπτά εκεί μέχρι να μαζευτούν όλοι και ταυτόχρονα παρατηρούσαν όχι μόνο το μέγεθος των πειρατών, αλλά τα διαφορετικά τους λάβαρα που άγγιζαν τα 15 αλλά και το γεγονός ότι οι πύλες της πόλης άνοιξαν, και ένας πειρατής πέρασε από αυτές για να χαθεί μέσα στην πόλη

-Οι πειρατές μάλλον επικοινωνούν με τον Δήμαρχο ώστε να τους παραδώσει την πόλη αμαχητί... Μάλλον ξέρουν ότι ερχόμαστε και δεν θέλουν να μας αντιμετωπίσουν σε ανοιχτό πεδίο. Αν ήταν πίσω απ΄τα πειρατικά τείχη θα ήταν σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση. Στήστε τα κανόνια! Φώναξε στους άντρες πίσω του. Αναρωτιέμαι όμως τι απάντηση θα τους δώσει ο Δήμαρχος. Ελπίζω να μην πέσει στα ψέμματά τους!
Ο Captain έστρεψε το βλέμμα του πίσω αφού άκουσε τα κανόνια να πλησιάζουν.
Α! Silver Kenzo! Eίσαι ένα από τα δυνατά μας όπλα εδώ πέρα... Από εδώ και στο εξής θα είσαι μαζί με τα κανόνια και θα βαράς και εσύ με το Φρούτο σου τους πειρατές. Είναι εκτεθειμένοι τώρα και θα τους κάνεις καλή ζημιά!
-Εμμ... Captain Toshiro... Νομίζω ότι δεν είναι και τόσο καλή ιδέα... Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν ελέγχω ακόμα πλήρως τις δυνάμεις μου και υπάρχει ο κίνδυνος να χτυπήσω το τείχος. Αν το χτυπήσω και ανοίξει τρύπα, τότε μάλλον οι πειρατές θα τρυπώσουν μέσα και δεν θα μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε... Απάντησε με σοβαρότητα και ρεαλιστικά ο Kenzo.
-Εχεις απόλυτο δίκιο νεαρέ... Τότε νομίζω ότι θα πρέπει να συνοδεύσεις κάποιον μέσα στην πόλη. Lieutenant Commander Garder! Αναλαμβάνεις μαζί με τον Silver να μεταβείτε στην πόλη. Εκείνος πρέπει να είναι οχυρωμένος και σε πλήρη θέση μάχης στα τείχη ώστε να τους προκαλέσει ζημιά, και εσύ πρέπει εκ μέρους μου να πείσεις τον Δήμαρχο να μην δεχτεί καμία πρόταση των πειρατών! Φύγατε!

O Lieutenant Commander του Captain Toshiro ήταν ένας ψηλός αδύνατος άντρας με μαύρα μαλλιά πιασμένα κοτσίδα. Το κύριο όπλο πέρα από τυφέκια, περίστροφα, πιστόλια ήταν ένα μεγάλο και πλατύ σπαθί στην θέα του οποίου ο Kenzo ένοιωθε λίγος με το σπαθάκι του και το πιστολάκι του. Οι δυο τους ακολούθησαν μία περιμετρική διαδρομή προς τα ανατολικά ώστε να αποφύγουν τους πειρατές που μάλλον περίμεναν κάποια απάντηση απ'τον Δήμαρχο Asher. Εννοείται ότι πρόσεχαν να μην τους παρατηρήσουν αφού ο ήλιος έλαμπε και όπου χρειαζόταν προχωρούσαν σκυφτά. Κρατώντας πάντα μία απόσταση ασφαλείας από τους πειρατές, τους προσπέρασαν και πλησίασαν προς την ανατολική πύλη της πόλης η οποία όμως δεν προσφερόταν για πειρατική επιδρομή καθώς το έδαφος ήταν ανώμαλο και ακανόνιστο με λακκούβες και λοφίσκους εδώ και εκεί. Οι φρουροί της πύλης τους παρατήρησαν και τους απήυθυναν τον λόγο.
-Ανοίξτε μας! Είμαι ο Lieutenant Commander Garder και εκ μέρους του Captain Toshiro έχω σημαντικά νέα για τον Δήμαρχό σας!
Οι φρουροί αναγνώρισαν τις στολές και δεν είχαν να φοβηθούν κάτι από δύο άτομα οπότε άνοιξαν τις πύλες.

Μπαίνοντας μέσα, ο Kenzo και ο Garder συνειδητοποίησαν το κλίμα πολέμου και αναστάτωσης που υπήρχε στην πόλη. Οι φρουροί είχαν σχεδόν αγκαλιάσει την πύλη ελέγχοντας πλήρως το ποιος έμπαινε και ποιος έβγαινε. Τα πέτρινα και λευκά μονοόροφα ή διώροφα κτήρια που ξετυλίγονταν πλέον μπροστά τους το ένα δίπλα απ'τ'αλλο, είχαν κλειστές πόρτες και παράθυρα. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα είχαν καρφώσει επιπλέον τάβλες στα παράθυρα για περισσότερη ασφάλεια. Αντικείμενα που μπορεί να πρόδιδαν ότι κάποιος μένει στο σπίτι είχαν αφαιρεθεί απ'τις αυλές όπως γλάστρες, απλώστρες, τραπεζάκια και ελάχιστοι άνθρωποι πέραν της πολιτοφυλακής και της φρουράς κυκλοφορούσαν. Οι πολίτες μάλλον είχαν αποδεχτεί ότι η πόλη θα πέσει σε πειρατικά χέρια και φρόντιζαν να καλυφτούν. Δύο-τρεις παρακαλούσαν τους φρουρούς να τους ανοίξουν την πύλη ώστε να γλυτώσουν απ'τα πειρατικά μαχαίρια, μία κοντή, άσχημη, μελαχροινή γυναίκα κυκλοφορούσε στους δρόμους κρατώντας έναν σταυρό στο χέρι και φωνάζοντας "Θα πεθάνετε! Είστε του Σατανά!Είστε του Σατανά και θα τιμωρηθείτε!". Μάλιστα κανά-δυο τολμηροί δημοσιογράφοι ασχολούνταν πότε με τους φρουρούς και την πειρατική επίθεση, πότε με την τρελή αυτή που με απίστευτη εξυπνάδα όμως μιλούσε πιο δυνατά και επίμονα δήθεν τυχαία όποτε οι δημοσιογράφοι την κοιτούσαν.

Ζήτησαν από έναν φρουρό να τους δείξει πού ήταν ο Δήμαρχος και εκείνος τους έδειξε ένα ψηλό κτήριο όχι πολύ μακριά το οποίο στην ταράτσα είχε σκαλιστή μία κουκουβάγια. Ο Garder και ο Kenzo ήξεραν ότι δεν είχαν πολύ χρόνο και ότι έπρεπε να πάνε επειγόντως να αποτρέψουν μία ενδεχόμενη συμφωνία  ή παράδοση που θα άνοιγε διάπλατα τις πόρτες για τους πειρατές. Περνώντας μέσα από τα στενά της πόλης όμως,συναντησαν κάτι αναπάντεχο. Καταρχήν κάτι φωνές που δυνάμωναν ολοένα και περισσότερο. Στην συνέχεια όμως όπως είδαν με τα μάτια τους οι φωνές αυτές προέρχονταν από κάποιους διαδηλωτές. Ήταν γύρω στους 60-70. Κρατούσαν πλακάτ και πανό που έγραφαν μεταξύ άλλων: "Αsher δώστα όλα", "Πειρατές ή τανκς"," Συμμαχία με τους πειρατές ή βαρβαρότητα","Marines και Asher το ίδιο συνδικάτο". Φάνηκε ότι οι άνθρωποι αυτοί περιφέρονταν μέσα σε όλη την πόλη και προσπαθούσαν να προωθήσουν αυτό που θεωρούσαν σωστό, δηλαδή να παραδοθούν. Ξαφνικά, ένας απ'αυτούς αντίκρυσε τον Κenzo και τον Garder και φώναξε
-Μarines! Ήρθαν Marines παιδιά!

Ο Garder καθώς έτρεχε, με την κοτσίδα του να πηγαίνει δεξιά αριστερά, δάγκωσε τα χείλη του και πέταξε μερικές κουβέντες κοφτά στον Kenzo.
-Εδώ θα ζοριστούμε. Ό,τι και να γίνει, συνεχίζεις να τρέχεις στον Αsher, καλύτερα να καθυστερήσουν εμένα παρά και τους δύο μας.
-Μάλιστα Lieutenant Commander Garder!
O Garder χαμογέλασε αινιγματικά και άρχισαν να ανοίγουν μία όλο και πιο απομακρυσμένη και αμβλεία γωνία μεταξύ τους ενώ στην αρχή πήγαιναν δίπλα δίπλα. Ο Garder πλησίασε τους διαδηλωτές, κάτι που και εκείνοι ήθελαν. Καθώς ο Kenzo τους προσπερνούσε, άκουσε ατάκες όπως "Ήρθατε να γλείψετε τον Δήμαρχο!","Ο λαός του Melmond δεν θέλει τους Marines αλλά τους πειρατές!" και άλλα τέτοια.  Ο Kenzo αφού συνειδητοποίησε ότι είχε απομακρυνθεί ήδη 100 μέτρα, κοίταξε πίσω και είδε τον Garder να έχει βγάλει το σπαθί του και να πολεμάει μαζί τους. Ένοιωσε περίεργα. Εκείνη την στιγμή είχε μεγάλο βάρος πάνω του. Όχι μόνο να μην ανοίξουν οι πόρτες στους πειρατές όπως φοβόταν ο Toshiro, αλλά έπρεπε να πολεμήσει απ'τα τείχη τους αντιπάλους με το Φρούτο του για να αντισταθμίσει την διαφορά στους αριθμούς...

Καθώς έτρεχε και ο ίδιος, και ο ιδρώτας στο πρόσωπό του, έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα άλλο πιο άμεσο πρόβλημα. Από πίσω του 3 διαδηλωτές οπλισμένοι με μαχαίρια τον ακολουθούσαν τρέχοντας και φωνάζοντας έναν ακόμα που ήρθε από μπροστά του. Συνολικά τέσσερις αντίπαλοι που θα τον καθυστερούσαν από τους δύο βασικούς σκοπούς του εκείνη την στιγμή. Αποφάσισε ότι ό,τι έκανε, έπρεπε να το κάνει γρήγορα αφού το κτήριο του Δημάρχου Asher ήταν στην επόμενη στροφή
Τράβηξε λοιπόν το σπαθί του περιμένοντας να πλησιάσει ο αντίπαλος που ερχόταν από μπροστά του...

Την ίδια στιγμή στην νοτιοδυτική πλευρά της πόλης είχαν εμφανιστεί οι καβαλάρηδες Red Dragon Bandits. Ο Fabio, o Fabian και τρείς άντρες τους έφτασαν στην δυτική πύλη της πόλης για να ακολουθήσουν το δικό τους σχέδιο...

O Kenzo πλησίαζε ολοένα και πιο πολύ προς τον αντίπαλο που ερχόταν κατά πάνω του ενώ από πίσω του πλησίαζαν ακόμα πιο πολύ οι τρείς φιλοπειρατικοί διαδηλωτές.
"Αν συγκρουστώ με το σπαθί μου με τον μπροστινό, θα καθυστερήσω και θα φάω πολλές πισώπλατες απ'τους άλλους"
Έτσι ο Kenzo σήκωσε το σπαθί του ψηλά δήθεν για να χτυπήσει τον μπροστινό. Εκείνος τον μιμήθηκε ώστε να τον αντικρούσει στο ύψος των κεφαλιών τους. Όταν όμως βρέθηκαν στην ακριβή απόσταση, ο Kenzo έκανε ένα άλμα εμπρός και αριστερά περιστρέφοντας το σώμα του έτσι, ώστε τον προσπέρασε μεν, έστρεψε το σώμα του έτσι ώστε να μπορεί να ευθυγραμμίσει τον μπροστινό αλλά και τους άλλους 3 αντιπάλους του που δεν απείχαν μεταξύ τους πάνω από δύο μέτρα. Άπλωσε το χέρι του και έβγαλε με ευκολία την δέσμη φωτός η οποία συγκρούστηκε με το έδαφος στο σημείο όπου η έκρηξη θα έβλαπτε και τους 4 τους. Αυτοί έπεσαν στο έδαφος τραυματισμένοι και σοκαρισμένοι απ'την αναπάντεχη αυτή δύναμη και ο Kenzo προσγειώθηκε με την πλάτη στον τοίχο ενός σπιτιού. Χωρίς καλά καλά να σηκωθεί "έριξε" άλλη μία για να είναι σίγουρος ότι "Τα καθίκια αυτά δεν θα ξαναενοχλήσουν κανέναν"