[Τέλος-Αποστολή-Δημιουργία Μinion] Μία ιστορία με πολλές σφαίρες...

Ο ElDorado με τους δύο μπράβους του μπροστά έτρεξαν και αυτοί στο δωμάτιο του οποίου άνοιξαν την πόρτα. Ήταν η κουζίνα. Η πόρτα ευθεία μπροστά τους που οδηγούσε στον κήπο ήταν ανοιχτή οπότε αμέσως οι δύο μπράβοι έτρεξαν προς τα εκεί. Ο Fabian όμως κρυβόταν πίσω απ'την πόρτα της κουζίνας ενώ ο Fabio κάτω απο ένα τραπέζι με αποτέλεσμα δύο πιστόλια να πυροβολήσουν πισώπλατα τους δύο μπράβους και να στραφούν προς τον ElDorado. Eκείνος φώναξε "Μπάσταρδοι" και πυροβόλησε δύο φορές τον Fabian στο πόδι του προτού δεχτεί τις σφαίρες που θα του έληγαν την πλούσια αλλά μη εξαγοράσιμη ζωή. Για λίγα δευτερόλεπτα οι δυο τους έμειναν εκεί κοιτάζοντας τα τραύματά τους. Ο ένας στο πόδι και ο άλλος στο χέρι.  Ο Fabian έβγαλε απ'την πίσω τσέπη του κάτι που δεν είχε ξαναδει ο Ναύτης.
-Πάρτο...Πατάς αυτό το κουμπί. Δεν μπορώ να ειδοποιήσω τους Red Dragon Bandits να χωθούν στην μάχη γιατί το πόδι μου τραυματίστηκε. Τρέχα εσύ Fabio! Τρέχα στην πύλη!!
Ο νεαρός άρπαξε το αντικείμενο που έμοιαζε με βεγγαλικό και βγήκε απ'το σπίτι τρέχοντας.

Στο δημαρχείο, ο Kenzo μιλούσε με τον Δήμαρχο Asher και προσπαθούσε να τον πείσει να αλλάξει την απόφαση του να παραδοθεί στους πειρατές.
-Δεν μπορώ να αλλάξω την απόφαση μου γιατί αν μπουν οι πειρατές μέσα στην πόλη - που θα μπουν- δεν θα πρέπει να χυθεί αίμα. Καλύτερα να παραδοθούμε και να ηρεμήσει η κατάσταση ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσω την θέση μου. Δεν θέλω το Μelmond να βαφτεί στα κόκκινα.
-Ωραία, ακούστε με ξανά! Οι Marines έχουμε σχέδιο για να τους αντιμετωπίσουμε. Το μόνο που θέλουμε είναι να μην ανοίξετε την πύλη! Να μην κρυφτούν στα σοκάκια! Να τους αντιμετωπίσουμε έξω στην πεδιάδα!
-Μα ήδη έχω δώσει την απάντηση μου στον απεσταλμένο τους και στους δικούς μου να ανοίξουν την πόρτα όχι μόνο για να βγει, αλλά και για να μπουν μέσα!
-Τον απεσταλμένο τους θα τον αναλάβω εγώ.
Στο σημείο αυτό ένας δυνατός κρότος ακούστηκε που ο Κenzo τον είχε ακούσει πολλές φορές. Ήταν ήχος απο κανόνι που επιτίθεται.
-Η μάχη ξεκίνησε! Ας μην εμπλακείτε, αλλά ειδοποιείστε τους δικούς σας να μην ανοίξουν την πύλη και εμείς θα αναλάβουμε τα υπόλοιπα!
Ο Κenzo εγκατέλειψε τον Δήμαρχο βλέποντας τον να δίνει οδηγίες στους φρουρούς που ήταν δίπλα του. Λίγο αργά βέβαια γιατί όσοι συνόδευαν τον πειρατή έξω, είχαν εντολή να ανοίξουν...

Ο Κenzo έπρεπε να προλάβει. Αν οι πύλες άνοιγαν η πόλη θα έπεφτε και οι Marines θα αποτύγχαναν παταγωδώς. Αν τώρα είχαν μία μικρή ελπίδα να τα καταφέρουν, μέσα στην πόλη δεν είχαν καμία. Χωρίς καν να το συνειδητοποιήσει, διένυσε την απόσταση απ'το Δημαρχείο μέχρι την νότια πύλη σε κλάσματα δευτερολέπτου. Ο ίδιος δεν το κατάλαβε, αλλά κινήθηκε με την ταχύτητα του φωτός. Δέκα μέτρα από την πύλη, ένας πειρατής που ξεχώριζε απ'το καπέλο και την γενικότερη ενδυμασία του προχωρούσε καμαρωτός ενώ κάτι φρουροί δίπλα του πλησίαζαν τους φρουρούς της πύλης.
Ο Kenzo τράβηξε το σπαθί του και καθώς έτρεχε, έφερε ένα θανατηφόρο οριζόντιο πλήγμα στο σώμα του πειρατή ξαπλώνοντας τον κάτω και γεμίζοντας το σημείο με αίματα. Ανέβηκε τα σκαλάκια για το πάνω επίπεδο των τειχών όπου βρίσκονταν οι πολεμίστρες. Πίσω του άκουσε τους φρουρούς να δίνουν ένα γράμμα στους άλλους φρουρούς και όλοι μαζί να κινούνται να ανοίξουν την πύλη ενώ στα δεξιά του μόλις σταθεροποιήθηκε είδε τον Fabio να κρατάει κάτι σαν κροτίδα και να το στοχεύει στον ουρανό. Μόλις πίεσε ένα κουμπί, μία πράσινη λάμψη εκτινάχτηκε στον αέρα, κάτι που μπορούσαν να δουν κάποιοι από πολλά μέτρα μακριά...

Ο Kenzo αδιαφόρησε για τον Μarine που την ίδια μέρα του είχε σώσει την ζωή αλλά και για τους φρουρούς που δεν υπήρχε περίπτωση να τους πείσει για την συμφωνία του Δημάρχου. Στράφηκε προς την πεδιάδα που ανοιγόταν μπροστά του. Οι 1700 πειρατές είχαν σπάσει σε δύο κομμάτια. Το ένα ήταν σταθερό 10-15 μέτρα μακριά απ'την πύλη και κινούνταν προς την πύλη που άνοιγε, το άλλο κατευθυνόταν ήδη προς τους Marines των οποίων τα κανόνια είχαν "πάρει φωτιά". Οι πειρατές αν και είχαν αρχίσει ήδη να υφίστανται απώλειες απ'τα βόλια των κανονιών, ήξεραν ότι μετά από μερικές απώλειες θα είχαν ξεφορτωθεί την απειλή των Ναυτικών και των κανονιών τους οπότε βάδιζαν με αποφασιστικότητα προς το μέρος τους. Μπορεί να ήταν η μισή δύναμη τους, αλλά άγγιζε γύρω στους 800 ενώ οι Marines ήταν 202. Η κροτίδα όμως του Fabio έκανε τους καβαλάρηδες στα δυτικά να κινητοποιηθούν και να αρχίσουν να κατευθύνονται προς την ομάδα πειρατών που θα επιτιθόταν στους Marines.
-Τί χαζεύεις Kenzo; Θα μπουν!!

Ο Kenzo αφαίρεσε οποιαδήποτε σκέψη μπορεί να είχε στο μυαλό του και πήρε θέση δίπλα στον Fabio. Σήκωσε με στυλ το δεξύ του χέρι και στόχευσε τον χείμαρρο από πειρατές που σκόπευε να εισέλθει στην πόλη. Εκείνος ο ήχος που έμοιαζε με ήχο από φρουτάκια των 90s ακούστηκε, και μία δέσμη φωτός προσγειώθηκε στους πειρατές. Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν ακαριαία 5 απ'αυτούς και να τραυματιστούν άλλοι 3. Χωρίς να λυπάται για τις ζωές τους, σήκωσε και το δεύτερο χέρι και στόχευσε και με εκείνο. Αυτήν την φορά έγινε μηχανή καταστροφής. Οι δέσμες φωτός έβγαιναν η μία μετά την άλλη κάνοντας την νότια είσοδο της πόλης να μοιάζει σαν να προσγειώθηκε κομήτης. Πτώματα εδώ, αίματα εκεί, καπνοί τύλιξαν το μέρος και απεγνωσμένες φωνές ετοιμοθάνατων πειρατών καλούσαν σε βοήθεια.
Ο Fabio δίπλα στον Kenzo είχε τραβήξει δύο πιστόλια και με αυτά πυροβολούσε είτε μέσα στο πλήθος των περίπου 800 πειρατών, είτε σε όσους ξέφευγαν από τον Κenzo και προλάβαιναν να φτάσουν στην πύλη. Παρόλαυτά όμως ο Fabio ζήλεψε.
"Γιατί ένα φρούτο να δίνει τόσο υπεράνθρωπες δυνάμεις σε κάποιον; Πόσους έχει σκοτώσει ο Kenzo και πόσους εγώ; Δεν παίζει καν σύγκριση... Μακάρι να αποκτήσω κάτι παρόμοιο..."

Οι πειρατές άρχισαν να ανταποδίδουν τα πυρά και σταμάτησαν να τρέχουν σαν ποντίκια προς την είσοδο της πόλης έβγαλαν λοιπόν τα όπλα τους και άρχισαν να πυροβολούν προς τον Kenzo και τον Fabio. Eκείνοι άρχισαν να είναι πιο επιφυλακτικοί μεν, αλλά το πλεονέκτημα της οχυρωμένης πόλης ήταν μεγάλο. Μπορείς να επιτίθεσαι χωρίς να σου επιτίθενται. Κρυμμένος πίσω απ΄τα τείχη μπορούσαν κάλλιστα να πυροβολούν ή να παράγουν δέσμες φωτός. Μπορεί να είχαν περιορισμένη σχετικά εμβέλεια, αλλά ακόμα και όσοι πειρατές ξέφευγαν απ'την επίθεση, δεν μπορούσαν πλέον να τρέξουν στην πύλη, γιατί οι φρουροί του Δημάρχου Αsher κατέφτασαν και ειδοποίησαν να κλείσει η πύλη.

Στο άλλο πεδίο μάχης, ο Captain Toshiro αρχικά ήταν έτοιμος να δώσει εντολή να οπισθοχωρήσουν υπό τον φόβο της συντριβής από τους 1700 περίπου πειρατές αλλά βλέποντας τον Kenzo να επιτίθεται απ'το τείχος και τους Red Dragon Bandits να πλησιάζουν καλπάζοντας και να πυροβολούν από πίσω τους περίπου 800-850 πειρατές αποφάσισε να δώσει την μάχη από τον δασώδη λόφο όπου βρισκόταν. Έτσι, τα κανόνια στράφηκαν πλέον προς την μάζα πειρατών που τον πλησίαζε και όλοι οι Μarines έστρεψαν τα όπλα τους επίσης.

Η μάχη που διεξήχθη ήταν πιο θορυβώδης από τις βολές του Kenzo. Oι σφαίρες των Marines έπεφταν βροχή, όπως και οι μπάλες απ΄τα κανόνια. Οι πειρατές βεβαίως δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Πυροβολούσαν κυρίως όσους χειρίζονταν τα κανόνια αφού εκείνα έκαναν μεγαλύτερη ζημιά και προκαλούσαν αναστάτωση. Άλλωστε πολλοί απ'αυτούς είχαν ασπίδες, πανοπλίες και άλλου είδους αμυντικό οπλισμό που τους βοηθούσε περισσότερο εναντίον των σφαιρών παρά των κανονιών.

Από τους περίπου 850 πειρατές, έφτασαν μπροστά στους Μarines οι 700 περίπου, καθώς οι υπόλοιποι πέθαναν στον δρόμο ή απ'τις πρώτες βολές των κανονιών. Πέραν των κανονιών όμως, οι Marines είχαν το πλεονέκτημα ότι μπορούσαν σχετικά να κρύβονται πίσω από τα τελευταία δέντρα του δάσους. Επίσης, η ενίσχυση των Red Dragon Bandits ήταν καταλυτική. Σε κάθε μάχη στην ιστορία της ανθρωπότητας, το ιππικό παίζει τεράστιο ρόλο απέναντι σε στρατό που δεν έχει τοξότες, πόσο μάλλον σε ανοιχτό πεδίο μάχης.

Έτσι, οι καβαλάρηδες "τρύπησαν" τις γραμμές των πειρατών από πίσω σπάζοντας το ηθικό τους αφού ένοιωσαν περικυκλωμένοι. Τα άλογα κάλπαζαν ανάμεσα τους και οι καραμπίνες ή πιστόλια θέριζαν τον πειρατικό στρατό που δεν ήξερε που άκριβώς να στραφεί. Ασφαλώς βέβαια υπήρχαν απώλειες και απ΄την πλευρά των ληστών και των αλόγων τους.
Μερικές κραυγές κάποιων υψηλόβαθμων πειρατών διαδόθηκαν από στόμα σε στόμα και την άκουσαν και οι Marines.
-Κυνηγήστε τους Marines πρώτα! Ας τους κυνηγήσουμε στο δάσος για να γλιτώσουμε απ'τα άλογα!
Στο σημείο αυτό, οι πειρατές εγκατέλειψαν την γραμμή που είχαν στήσει και άρχισαν να τρέχουν προς τους Μarines, τραβώντας πολλοί απ'αυτούς τα σπαθιά τους.
Ο Captain Toshiro έκανε μία γρήγορη αξιολόγηση της κατάστασης.
"Αν τους αντιμετωπίσουμε έτσι, θα χάσουμε όλοι και σύντομα μάλιστα, μετά μάλλον θα χάσουν όλοι τους από τους καβαλάρηδες που έστειλε ο Θεός..."
-Ναύτεεεεεεεεεςςςςςςς ούρλιαξε βλέποντας τους πειρατές να πλησιάζουν στα 10 μέτρα, ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ! Αφήστε τα κανόνια και τους νεκρούς μας και υποχωρούμε στο δάσος! ΟΧΙ άλλες απώλειες, δεν ρισκάρουμε άλλο! Πυροβολούμε μόνο αν είναι ανάγκη!

Η απόφαση αυτή του Captain Toshiro ήταν σοφή. Παρότι στερούσε τις σφαίρες των Marines από τα πειρατικά στήθη, τους έκανε μέσω της υποχώρησης να λειτουργήσουν ως δόλωμα. Οι Marines θα έτρεχαν μέσα στο δάσος, οι πειρατές θα τους ακολουθούσαν. Δεν θα υπήρχαν τρομερές απώλειες για κανέναν απ'τους δύο, αλλά οι καβαλάρηδες θα ακολουθούσαν τους πειρατές και ο χρόνος θα λειτουργούσε κατά των πειρατών λόγω της επίθεσης του ιππικού. Άλλωστε, υπήρχε ένας ακόμα πιο ισχυρός λόγος για τούτη την απόφαση του Captain Toshiro: ήξερε ότι δεν είχαν μείνει πολλές σφαίρες ακόμα στα χέρια των Marines. Η ομάδα του Captain Abal δεν είχε εμφανιστεί να τους τροφοδοτήσει οπότε αν συνέχιζαν την μάχη θα ξέμεναν στα σίγουρα.
Το σχέδιο λειτούργησε στο ακέραιο. Οι Marines έτρεχαν πυροβολώντας που και που ενώ οι Red Dragon Bandits τους πελέκιζαν από πίσω. Όταν οι Nαύτες απομακρύνθηκαν σχετικά απ'τους πειρατές, εκείνοι στράφηκαν προς τους καβαλάρηδες οπότε και ο Captain Toshiro διέταξε να λάβουν θέση και να αδειάσουν όλους τους γεμιστήρες ως τελειωτική βολή. Η μάχη αυτή όμως είχε ήδη κριθεί και το μόνο που χρειαζόταν ήταν λίγος χρόνος...

Πίσω στο μέτωπο έξω ακριβώς απ'την πόλη τώρα, οι πειρατές ένοιωσαν ακόμα πιο αβοήθητοι βλέποντας την πύλη να κλείνει και τους φρουρούς να παρατάσσονται στις πολεμίστρες και να πυροβολούν και εκείνοι. Δεν ήταν αυτός ο φόβος τους βέβαια, αφού σε περίπτωση πραγματικής πολιορκίας με αυτούς χωρίς τον αντιπερισπασμό των Ναυτικών και των ληστών, θα κέρδιζαν λόγω αριθμών. Αυτό που τους τρομοκρατούσε όμως ήταν η επίθεση του Kenzo η οποία ήταν χειρότερη από κανόνι και στόχευε καλύτερα ακόμα και μέσα απ'την πολεμίστρα.
Ενδεχομένως να επέλεγαν να ενωθούν με το γκρουπ που κυνήγησε τους Marines, αλλά βλέποντας τους να χάνονται απ'το οπτικό τους πεδίο, δεν ήξεραν την κατάσταση της μάχης και σίγουρα αν έτρεχαν προς τα εκεί θα ήταν εκτεθειμένοι στις επιθέσεις φωτός. Έτσι, πλησίασαν το τείχος και άρχισαν να κινούνται δίπλα του αχρηστεύοντας σε μεγάλο βαθμό τον Κenzo ο οποίος φοβόταν μην δημιουργήσει ρήγμα στο τείχος. Έτσι, η ένταση της μάχης τους μειώθηκε αφού μόνο οι φρουροί και ο Fabio τους πυροβολούσαν καθώς ξεκίναγαν να κάνουν τον κύκλο της πόλης ανταποδίδοντας τις σφαίρες των αντιπάλων τους απ'τις πολεμίστρες.