[Τέλος] Something Wicked Your Way Comes,Part Two:Counter Strike

Eιχα αργησει υπερβολικα.Το αψυχο σωμα του νεαρου γκρεμιστηκε αλλα η διψα της Αγγελιοφορου δεν ειχε κορεστει.Επομενος της στοχος ηταν ο πατερας του.Κοιταξα τον Southern ο οποιος ειχε παγωσει ακινητος σε μια θεση με την πιο δυστυχισμενη εκφραση να αποτυπωνεται σε ολο το προσωπο του.Η μαχη γυρω του μαινοταν και ηταν ετοιμος να δεχτει επιθεση απο την γυναικα που του πηρε τον γιο αλλα αυτος δεν εδινε σημασια για τιποτα.Ηταν ανικανος να δωσει.Ολη του η θεληση για ζωη ειχε φυγει απο μεσα του.Τον ειχε εγκαταλειψει και σε λιγο θα τον εγκατελειπα και η ζωη του αν δεν γινοταν κατι.Χωρις δευτερη σκεψη "πεταξα" για να τον προστατεψω.Ειχα αποτυχει με τον γιο αλλα δεν θα αφηνα να συμβει το ιδιο ξανα.Η Αγγελιοφορος βρισκοταν μερικα μετρα μακρια του.Ο Rignor σταθερα ακινητος,ανημπορος για οποιουδηποτε ειδους αντιδραση.Οι φωνες.οι πυροβολισμοι και ο χαρακτηριστικος ηχος που κανουν τα σπαθια οταν συγγρουονται μεταξυ τους να απλωνονται παντου στον χωρο,αλλα αυτος να μην δινει σημασια για τιποτα απο ολα αυτα.Το μονο που τον ενοιαζε ηταν το πτωμα του γιου του που βρισκοταν καμποσα μετρα παραπερα του και οχι η ολοζωντανη απειλη που βρισκοταν πλεον μολις δυο μετρα μακρια του.Βρεθηκα μπροστα του τελευταια στιγμη.Mε τον ωμο μου εσπρωξα τον Rignor και με το δρεπανι μου αποκρουσα την επιθεση της.Ενα μικρο ωστικο κυμα απλωθηκε απο την συγκρουση.
-Δεν θα παρεις κι αυτον της ειπα και αντεπιτεθηκα.

Eκανα εναν ελιγμο προς τα αριστερα και υστερα πηδηξα στον αερα.Καταλαβε την κινηση μου και με ενα βημα στο πλαι την απεφυγε.Ηταν σειρα της να ορμησει.Εβγαλε το σπαθι της πμπροστα και δοκιμασει να το καρφωσει στα πλευρα μου,οπως ειχε κανει η αλλη στον Rignor.Πατησα το μικρο κουμπακι που ειχε το δρεπανι μου και ενεργοποιησα τον μηχανισμο διαχωρισμου.Βρεθηκα με ενα μικροτερο δρεπανι στο χερι και αποκρουσα την επιθεση της ενω προσπαθησα να κατεβασω το αλλο στο κεφαλι της.Πηδηξε πισω και αφου σταματησε σε μια κολωνα την χρησιμοποιησε ως στηριγμα για να παρει φορα και να επιτεθει ξανα.Πεταχτηκε σαν βελος κατευθειαν πανω μου και αυτη την φορα χρειαστηκε να χρησιμοποιησω και τα δυο μου χερια για να την σταματησω.Μειναμε για λιγο σ'αυτην την θεση,χωρις να οπισθοχωρει κανεις.Στο τελος,"εσπασα" την σταση μας και με μια "πιρουετα" βρεθηκα στα δεξια της.Δοκιμασα να την κοψω στα δυο αλλα γρηγορα το αντιληφθηκε και αντεγραψε την κινησ μου.Βρεθηκαμε σε εναν πολεμικο χορο με τις κινησεις μας να ειναι πανομοιες και ταυτοχρονες.-ΑΡΚΕΤΑ! φωναξα και ενωσα ξανα το δρεπανι μου αφηνοντας το ενα μου χερι ελευθερο.Το σηκωσα και εριξα μια μεγαλη ποσοτητα δηλητηριου επανω της.Ξαφνιαστηκε αλλα καταφερε να την αποφυγει.Ετρεχε γυρω γυρω και εγω την ακολουθουσα με το δηλητηριο,απλωνοντας το στον χωρο παραλληλα και χαλοντας ετσι,καπως την μαχη.Στο τελος βρεθηκε εγκλωβισμενοι αναμεσα σε πτωματα,ενα απομειναρι απο τον ξυλινο τοιχο και εμενα.Το αρπαξα με την ακρη του δρεπανιου και με μια αγρια κινηση την καρφωσα στο στηθος σηκωνοντας την ορθια.

Εριξα το πτωμα της κατω και ετρεξα στον Southern.Βρισκοταν σε ημιλιποθυμη κατασταση και ηταν πλεον ανικανος για μαχη.Τον αρπαξα και τον σηκωσα.Κοιταξα γυρω μου ψαχνοντας ενα πιο ασφαλες μερος για να τον βαλω.Συντομα καταλαβα ποσο ηλιθιο ηταν αυτο που εκανα καθως εψαχνα "ηρεμο" μερος σε εμπολεμη ζωνη.Παντου η μαχη μαινοταν και πειρατες συμπλεκοταν με marines και μελη της Οργανωσης.Μονο ενας ανθρωπος δεν συμμετεχει στην μαχη.Η Neferata ακομα μας παρακολουθουσε απο τον δευτερο οροφο αλλα πλεον η εκφραση της ειχε μετατραπει σε μια μασκα μισουςςΗταν φανερο οτι σε λιγο θα εμπλεκοταν και η ιδια.Πραγματι η στιγμη αυτη δεν αργησε να ερθει.
-ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΤΕ ΟΛΟΙ! φωναξε και η φωνη της απο γοητευτικη μετραπηκσε σε τραχεια και βαρυα.Αλλα δεν ηταν το μονο που μεταλλαχτηκε.Το σωμα της σιγα σιγα αρχισε να αλλαζει χρωμα και να γινεται σκουρο πρασινο με ελαφρυ κιτρινο ενω μακρυνε καταληγοντας σε μια λεπτη ουρα.Το πανω μερος της φαρδυνε ως ενα σημειο,αλλα λιγο πιο κατω απο τον λαιμο αρχισε να μικραινει ξανα διατηρωντας το φυσιολογικο μεγεθος του στηθους και του κεφαλιου της.Στην πλατη του απαισιου πλασματος,που ηταν πλεον η Αξιωματικος της Οργανωης,βγηκαν μικρα λευκα φτερα.Ειχε μεταμορφωθει σε κατι που δεν ειχα δει ποτε ξανα.

Το πατωμα κατω απο το μεγαλοπρεπο σωμα της διαλυθηκε και το "πλασμα" εκτοξευθηκε με απιστευτη ταχυτητα κατα πανω μου.Δεν προλαβα να αντιδρασω και δεχτηκα ενα πολυ δυνατο χτυπημα.Εκτοξευθηκα μερικα μετρα μακρια και εσκασα αναμεσα στην μαχη,σκορπιζοντας μερικους και σταματοντας τους για λιγο.Πριν καταφερω να σταθω ξανα στα ποδια μου,η Neferata βρισκοταν ηδη απο πανω μου με ανοιχτο το στομα.Αντι για τα κανονικα δοντια της ομως,υπηρχαν δυο μεγαλες σειρες απο πολυ μακρυτερα και πιο κοφτερα.Εσκυψε απο πανω μου και ορμηξε.Κυλησα στο πλαι,πριν προλαβει να με κοψει.Ο ατυχος που βρισκοταν πισω μου ομως δεν ειχε την ιδια τυχη.Το μισο στηθος μαζι με τον δεξι του ωμο χωριστηκαν απο το υπολοιπο σωμα το και βρεθηκαν στο στομα της.Εξοργισμενη,οταν ειδε οτι απετυχε να με χτυπησει το εφτυσε μακρια και ετοιμαστηκε για μια ακομα επιθεση ενω ο αντρας ουρλιαζε και αιμορραγουσε μεχρι που ξεψυχησε.

Κλωτησε με την χοντρη ουρα της μερικους και τιναχτηκε ακομα μια φορα.Αυτη την φορα χρειαστηκε να πηδηξω για να την αποφυγω.Με προσπερασε απο κατω και κατελεξε να περασει μεσα απο τον ξυλινο τοιχο που ειχε απομειενι ορθιος απο τον χαλασμο της μαχης.Σφηνωσε για λιγο εκει και βρηκα την ευκαιρεια μου.Γυρισα και ετρεξα προς το μερος της.Ανεβηκα στην ουρα της και ετοιμαστηκα να χτυπησω.Ομως ο αξιωματικος των marine με το σκληρο προσωπο με σταματησε.Βρεθηκε μπροστα μου απο το πουθενα και με μια καλοζυγισμενη γροθια με εστειλε παλι πισω.
-Την χρειαζομαι για να ανεβω μερικες θεσεις μου ειπε κυνικα και ετοιμαστηκε για επιθεση.Αυτη φορα ομως ηταν αυτος που δεχτηκε μια ξαφνικη επιθεση.Ο Jason πεταχτηκε απο τα πλαγια και τον αρπαξε,ριχνοντας τον στο πατωμα και γροθοκοποντας τον.
-Σκοτωσε την καρ*&λα μου φωναξε και ειδα δακρυα να τρεχουν στα μαγουλα του καθως συνεχιζε να χτυπαει με μανια τον marine.

Στο μεταξυ η Neferata ειχε βρει χρονο και ελευθερωθηκε.Mε φανερη την μανια στα ματια της,ουρλιαξε και πεταξε απο πανω μας."Κεντραρε" πανω μου και ξεκινησε την καταβαση.Αρκετα ετρεξα σκεφτηκα.Χωρισα γρηγορα το δρεπανι μου και βρισκομενος με ενα μικροτερο στο καθε χερι πηρα την καταλληλη θεση για να αμυνθω.Επεσε πανω μου και αισθανθηκα το βαρος της,τεραστιο ετοιμο να με συνθλιψει.Συρθηκα μερικα μετρα,ξυλωνοντας το πατωμα.Τα ποδια μου ομως αντεξαν και μαζι τους και ο υπολοιπος.Τα παντα παγωσαν.-ΑΔΥΝΑΤΟ ακουστηκαν οι φωνες απο τα μελη της Οργανωσης.-Κανεις δεν εχει καταφερει να σταματησει το αφεντικο οταν,παιρνει την μορφη της Λάμιας! ακουσα εναν να λεει απο πισω μου.
-Ωστε αυτο εισαι λοιπον? την ρωτησα χαμογελωντας παγερα.Με κοιτουσε σαν να μην πιστευε αυτο που γινοταν.Εκμεταλλευτηκα τον ξαφνιασμο της και την εσπρωξα πισω.Πηρα φορα και βρεθηκα στον αερα για αλλη μια φορα.

Ομως πριν προλαβω να κατεβω,ειχε συνελθει απο το σοκ.Με εναν γρηγορο ελιγμο,βρεθηκε στα δεξια μου,διαλυοντας τα παντα στο διαβα της,και με αρπαξε με την ουρα της.Αισθανηθηκα τα κοκκαλα μου ετοιμα να διαλυθουν απο την πιεση.Δεν μπορουσα να κουνησω τα χερια μου και καθε μου κινηση γενικοτερα δυσκολευε την θεση μου καθως με πιεζε περισσοτερο.
-Αδαη,μικροσκοπικε αντρα! ειπε με την βαρια φωνη της.-Τολμας να τα βαζεις μαζι μου και πιστευεις οτι εχεις ελπιδες να επιβιωσεις?Δεν ειμαι σαν τον Sirien,αν και απο οτι βλεπω απο την δυναμη σου,δεν καταλαβαινω ουτε πως νικησες εκεινον.Ηταν πιο αδυναμος βεβαια,αλλα ειχε ξεπεσει τοσο?Μικρη σημασια εχει!Δεν θα μας απασχολησεις ποτε ξανα μετα απο σημερα! συνεχισε αργα και με πλησιασε με το στομα της διαπλατα ανοιχτο.Κοιταξα προς την μερια της.Αλλα οχι με φοβο οπως θα περιμενε αλλα με εκπληξη.Μια μεγαλη,γνωριμη σιλουετα βρεθηκε πισω της.Καταλαβε οτι κατι συνεβαινε και ακολουθησε το βλεμμα μου.Πριν προλαβει να κανει τιποτα ομως,δεχτηκε ενα χτυπημα,τρομερης δυναμης απο ροπαλο κατευθειαν στο κεφαλι.Επεσε κατω και ελευθερωθηκα.

Ορθιος πισω της,με τεραστια δυσκολια,στεκοταν ο "Heavy" Kenai.Βαριανεσαινε και χρειαστηκε να στηριχτει για να μεινει ορθιος.Εβηξε και εφτυσε αιμα.Ενας μεγαλος κοκκινος λεκες "στολιζε" το λευκο του πουκαμισο.-Στο ειπα οτι θα σημερα θα περθανεις παλιοπουτ*ν% ειπε με ζορι και πλησιασε στην λιποθυμη Neferata.Ολοι παρακολουθουσαν με κομμενη την ανασα.Το πληρωμα του με δακρυα χαρας και συγκινησης ενω οι εχθροι μας με φοβο.Υψωσε το ροπαλο του.Και αυτη ηταν η τελευταια φορα που το εκανε.Εβηξε για λιγο ακομα και υστερα επεσε πανω της,νεκρος σιγουρα πλεον.Απολυτη σιγη σκορπιστηκε για λιγο.Η Neferata ομως την εσπασε.Αρχισε να κουνιεται και ανοιξε τα ματια της.Σηκωσε το κεφαλι της με δυσκολια.-Μπασταρδε! φωναξε βλεποντας το σωμα του καπετανιου.Το πεταξε απο πανω της και ετοιμαστηκε να το φαει.Εβγαλα γρηγορα ενα απο τα μαχαιρια μου και της το πεταξα.Την στο μετωπο λιγο πιο πανω απο το ματι.
-Ειμαι ακομα ο αντιπαλος σου της ειπα.
-Αφου το θελεις ετσι...απαντησε και γελασε.Υστερα αφησε τον Kenai και υψωσε το κορμι της,γιγαντωνοντας απο πανω μου.Ανοιξε το στομα της και ουρλιαξε.

H φωνη της προκαλεσε δονησεις και μας εσπασε τα αυτια,σε καποιους κυριολεκτικα.Οσοι προλαβαν τα καλυψαν ενω οι υπολοιποι λιποθυμησαν.Σταματησε και επιτεθηκε αμεσα χωρις δευτερη σκεψη.Ομως οσο γρηγορα ξεκινησε τοσο αποτομα σταματησε.Μπροστα της εμφανιστηκε ενα πλασμα μεγαλυτερο απο εκινη με κεφαλι δρακου,μωβ χρωματος.Κοιταξε προς το μερος μου και ειδε οτι το ειχα δημιουργησει με το δηλητηριο μου.
-Δεν εισαι το πρωτο τερας που πολεμαω της ειπα γελωντας με ευχαριστηση και κουνοντας το χερι μου εκανα τον δρακο να της ορμηξει.

3 μηνες πριν στο Kashamin
Ενας Pandaren και δυο ανθρωποι καθονται γυρω απο μια φωτια ενω ο νυχτερινος ουρανος βρισκεται πανω απο τα κεφαλια τους.Η ατμοσφαιρα ειναι εξαιρετικη και παρα την δυσκολη και εξαντλητικη μερα τους απο την εξασκηση,απολαμβανουν πραγματικα την στιγμη.Κοβουν λιγο απο το κρεας που ψηνουν και το δοκιμαζουν.Επειτα κατεβαζουν μερικες γουλιες δροσερης μπυρας.Ηρεμες στιγμες.
-Εισαι σε καλο σταδιο Raziel λεει ο Ji Firepaw,ο γερο-Pandaren που εκπαιδευει τον νεαρο ανθρωπο τους τελευταιους μηνες.-Ισως να ναι η ωρα να ανεβασουμε επιπεδο στην εκπαιδευση σου και να σου δωσουμε μια πραγματικη προκληση.Ο νεαρος μαυρομαλλης,χαμογελαει και κοιταζει γεματος περιεργεια και εξταση.
-Αυτο ακουγεται πολλα υποσχομενο!
-Ω,ειναι!Να εισαι σιγουρος!
-Τι ειναι λοιπον?
-Υπομονη Raziel!διακοπτει την στιχομυθια ο γηραιοτερος ανθρωπος.
-Δεν χρειαζεται Haytham!Αφου θελει να μαθει θα του πω.Μεσα στα δαση μας υπαρχουν διαφορα πλασματα.Αλλα συνηθισμενα,αλλα σπανια,αλλα αγρια αλλα ημερα.Ομως αναμεσα τους υπαρχει ενα που σιγουρα κυριαρχει πανω απο τα αλλα.Ενα τερας βγαλμενο απο τους μυθους.Ειναι ο κυριαρχος της πανιδας του νησιου και ολοι το τρεμουν.Αν καταφερεις να το νικησεις τοτε σιγουρα θα χεις κανει μεγαλη προοδο!Ο νεαρος κοβει μια μεγαλη μπουκια αυτη την φορα.
-Και ποτε αρχιζει το κυνηγι? ρωταει και χαμογελαει στραβα.

Πισω στην μαχη
Κοιταξα τον δρακο μου να επιτιθεται στην Neferata και δεν μπορουσα να μην ευχαριστησω απο μεσα μου για μια ακομα φορα,τους Pandaren και οσα μου εμαθαν.Απο κει που ειμουν κυνηγημενος ειχα μετατραπει σε κυνηγο σε μερικες στιγμες.Η εχθρος μου ετρεχε αλαφιασμενη,εδω και εκει προσπαθοντας να αποφυγει το δηλητηριο που σκορπιζα.Στο μεταξυ το ιδιο εκαναν και ολοι υπολοιποι.Παρατησαν την μαχη και ετρεξαν εκτος κτηριου για να καλυφθουν αφηνοντας μας μονους μας.H Neferata κολλησε για λιγο καπου και ο δρακος της "εφαγε" την ουρα γεμιζοντας την με δηλητηριο.Ουρλιαξε αλλα για πρωτη φορα απο πονο.Αρχισε να μετατρεπεται ξανα σε ανθρωπο.Ο δρακος υψωθηκε απο πανω της και ετοιμαστηκε να την καταπιει ολοκληρη.Ομως εκεινη την στιγμη ενα απο τα κηροπηγια γκρεμιστηκε ριχνοντας φωτια πανω στο δηλητηριο.Ο δρακος αμεσως μαζευτηκε και σταματησε.Αυτο δεν μου χε συμβει τις προηγουμενες φορες που ειχα χρησιμοπιησει αυτη την δυναμη οποτε δεν ηξερα πως να αντιδρασω.Το ιδιο και η Neferata,που ακομα σφαδαζε.Κοιταχτηκαμε.Εμοιαζε αδυναμη αλλα δεν μπορουσα να πεσω στην παγιδα της.Καταλαβε τις σκεψεις μου και με γρηγορες κινησεις εβγαλε ενα πιστολι απο την ζωνη της και πυροβολησε.Επιτεθηκα αμεσα.Απεφυγα τις δυο πρωτες σφαιρες οχι ομως και την τριτη που με χτυπησε στον ωμο.Συγκρατηθηκα ομως και με ενα τελευταιο σαλτο εχωσα τα δυο μικρα μου δρεπανια στο στηθος και στο στομαχι της.Το αιμα της με πιτσιλισε παντου.Εβγαλα το ενα και για να σιγουρευτω οτι θα πεθανει,της εκοψα το κεφαλι με μια γρηγορη κινηση.