[Τέλος] Something Wicked Your Way Comes,Part One:Preparations

Στην προηγουμενη ιστορια βρεθηκα στο νησι Kashamin,οπου ανακαλυψε οτι ο Haytham,ο παλιος δασκαλος μου ζουσε ακομα και μαζι συνεχισαμε την εκπαιδευση μου και καταστρωσαμε το σχεδιο μας για την ολοκληρωτικη καταστροφη της Οργανωσης.

Στεκομουν στην πλωρη και αγναντευα το απεραντο γαλαζιο που απλωνοταν μπροστα μου καθως ο ηλιος απλωνε το φως και την ζεστασια του ενω ενα ηρεμο αερακι δροσιζε την ατμοσφαιρα.Εξι μηνες.Εξι μηνες ειχαν περασει απο την τελευταια φορα που βρεθηκα στην θαλασσα.Πολλα ειχαν συμβει αυτο τον καιρο αλλα τιποτα δεν αλλαξε την αγαπη μου για τα ταξιδια.Απο τοτε που ειμουν μικρος ονειρευομουν να ταξιδεψω και να δω τον κοσμο μαζι με τον αδερφο μου.Αυτο ομως δεν θα συνεβαινε και το ηξερα.Ο αδερφος μου,οπως και ο πατερας μου ειχαν πεθανει στα χερια της Οργανωσης.Και εγω δεν θα ησυχαζα μεχρι να τους εκανα να πληρωσουν για αυτο.Ευτυχως ειχα συμμαχο μου σ'αυτη την δυσκολη αποστολη τον Haytham.H επιστροφη του απο τους "νεκρους" ηταν κατι που μου εδωσε μεγαλη χαρα και αναπτερωσε τις ελπιδες για επιτευξη του στοχου μου.Ηταν κι αυτος ενας ανθρωπος που ειχε περασει δυσκολα εξ'αιτιας τους καθως σκοτωσαν την οικογενεια και κατεστρεψαν το νησι του.Και φυσικα ηθελε κι αυτος εκδικηση.Ολον τον καιρο που ελειπε ειχε μαθει πολυ χρησιμες πληροφοριες που μας ελειπαν και ετσι μπορεσαμε να οργανωσουμε καλυτερα τα σχεδια μας ενω παραλληλα εξασκουμασταν.Ειχα αποκτησει πολυ καλυτερο ελεγχο του φρουτου μου και ανυπομονουσα να το χρησιμοποιησω στην μαχη.

Αλλα αυτο θα περιμενε.Πρωτα επρεπε να μπει σε εφαγμογη το σχεδιο.Ολα θα ξεκινουσαν στο Baterilla.Eκει θα μπαιναν σε λειτουργια οι μηχανισμοι για την τελικη πτωση της Οργανωσης.
Mια βδομαδα πριν
-Οπως σου ειπα,ο ενας απο τους αξιωματικους τους,εχει την βαση του σε εκεινο το νησι.Αλλα κανει πολλες απο τις δουλειες του σε αλλα.Κυριως γιατι δεν θελει να μαθευτει η θεση του  κρησφυγετου του,μιας και ποτε δεν βγαινει απο αυτο και ελαχιστοι αλλοι περα απο τους δικους του ξερουν που ειναι.Οποτε κανονιζει σχεδον παντα τις "συναλλαγες" του να τις κανει περα απο το νησι του.Ετσι ακομα και αν κατι παει στραβα δεν θα τον βρουν.Αυτο πιστευει τουλαχιστον.Τι θα συμβει ομως αν κανει καποιο μεγαλο "λαθος" στην συνεργασια του με καποια συγκεκριμενα ατομα? Με τα "λαθος" ατομα πιο συγκεκριμενα.
-Ξερω οτι σ'αρεσει το δραμα,αλλα μιλα επιτελους ξεκαθαρα Haytham! ειπα ειρωνικα στον δασκαλο μου.

Mε κοιταξε καπως απογοητευμενος απο την αντιδαση μου αλλα συνεχισε τελικα.
-Στο νησι που εδρευει ο ανθρωπος μας,υπαρχει ενας μυστικος πολεμος για κυριαρχια.Τα δυνατοτερα πληρωματα του νησιου,που δηθεν βρισκονται σε συμμαχια για να το προστατευσουν,στην πραγματικοτητα ετοιμαζονται να χτυπησουν το ενα το αλλο και μαλιστα πολυ δυνατα!Αλλα και οι δυο προμηθευονται οπλα απο εναν πολυ συγκεκριμενο ανθρωπο.Εναν πολυ συγκεκριμενο αξιωματικο της Οργανωσης!Και αυτος μεσα στην υπερβολικη υπεροψια του εκανε ηδη το πρωτο μικρο του λαθος το οποιο εμεις θα βοηθησουμε να γινει το ενα και μοναδικο μεγαλο του λαθος.
-Τι εκανε λοιπον?
-Κανονισε να παραδωσει οπλα και στους δυο,στο ιδιο νησι.Στο Baterilla.Σε αλλες ωρες και διαφορετικα μερη βεβαια,αλλα στον ιδιο τοπο!Η παραμονη του στην κρυψωνα του για πολυ καιρο καθως και η λατρεια του για το χρημα τον εχουν "χαζεψει" καπως απ'οτι φαινεται.Προτιμησε να βαλει σε κινδυνο ολη την επιχειρηση του απο το να κανει μερικα παραπανω εξοδα στελνοντας τους αντρες του σε διαφορετικα νησια!Αν ειναι δυνατον να ειναι καπoιος τοσο ηλιθιος!

-Xμ.Οντως ακουγεται ηλιθιο!Δεν ειναι καθολου δυσκολο να συναντηθουν.
-Ειδικα να καποιος φροντισει για αυτο συνεχισε με νοημα.
-Πως θα το κανουμε ομως αυτο?
-Ευκολα.Θα πας στο νησι,θα βρεις καποιον απο το ενα ή το αλλο πληρωμα και θα τον στειλεις στο μερος που εχει συναντηση το αλλο.
-Και γιατι να πιστεψουν εναν αγνωστο?Χαμογελασε πονηρα και ανοιξε ενα μπαουλο που ηταν πισω του.Απο μεσα εβγαλε την πολυ γνωριμη μαυρη στολη της Οργανωσης.
-Θα σε πιστεψουν αν φορας αυτο!
-Χαχαχα,βρωμογερε!Εισαι πολυ πανουργος!Που την βρηκες?
-Μην ξεχνας οτι καποτε ειχα διεισδυσει στις ταξεις τους για να τους διαλυσω απο μεσα.Αυτη ειναι η στολη που φορουσα τοτε.Την κρατησα γιατι πιστευα οτι μπορει να μου φαινοταν χρησιμη καποτε και τελικα αυτη η στιγμη εφτασε!
-Θα την χρησιμοπιησω αριστα του απαντησα σοβαρα.

Τωρα
Η στολη με στενευε και με ζεσταινε αλλα δεν ειχα σκοπο να επανελθω στα κανονικα μου ρουχα συντομα.Πρωτα θα τελειωνα την δουλεια και μετα.Δεν επρεπε να βγω απο τον ρολο μου καμια στιγμη.Το Baterilla αρχισε να αχνοφαινεται μπροστα μου.Ενα μεγαλο καταπρασινο νησι με περιεργη ιστορια.Απο οσα γνωριζα εδω γεννηθηκε το παιδι του Βασιλια των Πειρατων,ο Portgas D Ace,εξ'αιτιας του οποιου εγινε ο μεγαλυτερος πολεμος των τελευταιων χρονων.Το νησι φαινοταν ολο και καθαροτερα ωσπου φανηκε και το λιμανι του.Ειχα φτασει δυο μερες νωριτερα απο την συναντηση της Οργανωσης με τους πειρατες οποτε ειχα χρονο να κανω μια βολτα στο νησι.Εδεσα ελευθερα στο λιμανι,αφου ειχα κατεβασει πλεον την σημαια του Alucard.Ο καπετανιος μου βρισκοταν μακρια και επρεπε να μην τραβαω προσοχη πανω μου αν ηθελα να πετυχω.Οταν πηγαινα στην Μεγαλη Γραμμη να τον συναντησω,τοτε θα την ξανα εβαζα.

Kατεβηκα στο λιμανι και προχωρησα παραλληλα τις αποβαθρας,απολαμβανοντας το τοπιο και την μερα.Μεγαλες εκτασεις πρασινου απλωνονταν ως εκει που εβλεπε το ματι ενω ενας ψηλος λευκος φαρος κοσμιζε την ανατολικη ακρη του νησιου.Κανεις δεν θα φανταζοταν οτι σε ενα τετοιο νησι θα γινονταν δοσοληψειες σαν αυτες που ηρθα να διακοψω.Προχωρησα ενδοτερα της πολης που βρισκοταν πισω απ'το λιμανι με σκοπο να την εξερευνησω.Ηταν μια παραδοσιακη παραθαλασσια κομητεια με παραδοσιακα κτηρια και μια γενικοτερη αισθηση "ζεστασιας" να ρεει στην ατμοσφαιρα.Οικογενειες εκαναν τον περιπατο τους εκεινη την στιγμη και μερικα παιδια επαιζαν ενω ορισμενοι,ετρεχαν βιαστηκα σε δουλειες.Κανενας δεν εμοιαζε με πιθανο εγκληματια αλλα και κανεις δεν εδινε ιδαιτερη σημασια σε μενα.Ηταν νησι που βασιζοταν στους επισκεπτες του και οι κατοικοι ειχαν μαθει καλα να σεβονται τους ξενους και τις ιδιαιτεροτητες τους.Οποτε για αυτους ειμουν απλα ενας "τουριστας" με περιεργη αμφιεση και εξοπλισμο.Αλλωστε τα σπαθια που ηταν περασμενα στην μεση μου θα μπορουσαν να υποδηλωνουν πως ειμαι καποιος ευγενης η κατι παρομοιο καθως αρκετοι αυτης της καστας, κουβαλουσαν συχνα οικογενιακα οπλα πανω τους.Οποτε η παρουσια μου περνουσε ουσιαστικα απαρατηρητη,πραγμα που με εκανε χαρουμενο.

Ο περιπατος μου διηρκησε αρκετα αλλα καποια στιγμη επρεπε να τελειωσει.Ο ηλιος ειχε αρχισει να καιει και ηθελα να βρω μια σκια για να κατσω να φαω και να πιω τιποτα.Ειχα ακομα αρκετο χρονο στην διαθεση μου και ηθελα να τον απολαυσω.Βρηκα ενα εστιατοριο στην κεντικη πλατεια της πολης που εδειχνε καλο και εκατσα.Παρηγγειλα και οση ωρα περιμενα πηρα μια εφημεριδα για να διαβασω.Εξι μηνες που ελειπα απο τον "ευρυτερο" κοσμο ειχαν γινει αρκετα και η Παγκοσμια Κυβερνηση εδειχνε να με ειχε ξεχασει.Νεοι "κινδυνοι" ειχαν βγει στις θαλασσες ενω τα πραγματικα μεγαλα γεγονοτα που συνεβαιναν στην Μεγαλη Γραμμη δεν μπορουσαν να τους αφησουν να στρεψουν ευκολα την προσοχη τους αλλου.Προσεξα οτι η επικυρηξη μου ακομα υπηρχε αλλα βρισκοταν σχετικα κατω στην λιστα.Ακομα ενας λογος να ειμαι χαρουμενος σκεφτηκα.Εκεινη την στιγμη ηρθε η παραγγελια μου.Κατεβασα γρηγορα το κρασι μου και εφαγα με "μανια" το καλοψημενο κρεας που μου σερβιραν.Οταν τελειωσα,εγειρα πισω για να χαλαρωσω αλλα κατι με εκανε να γυρισω να κοιταξω πισω μου.Αισθανθηκα πως κατι γινοταν,οτι καποιος με παρατηρουσε.Αφου εψαξα αρκετα και δεν βρηκα τιποτα,ηρεμησα και απολαυσα την ευχαριστηση ενος γεματου στομαχιου.

Οταν επεσε καπως ο ηλιος αποφασισα πως ηταν ωρα να φυγω απο το εστιατοριο και να ψαξω να βρω καπου να μεινω.Μπορουσα να περασω και τα βραδυα μου στο πλοιο μου αλλα προτιμουσα να βρω κατι στην πολη για ειμαι πιο ανετος.Αλλωστε απο χρηματα ειμουν καλυτερα απο ποτε,αφου ο Haytham οσο καιρο ειχε χαθει,καταφερε να συγκεντρωσει αρκετα και μου εδωσε ενα γενναιοδωρο ποσο για να καλυψω τις αναγκες μου.Ετι ,αυτο μου επτρεπε να κανω μερικες "μικροσπαταλες".Προχωρουσα λοιπον ανετος,ψαχνοντας δεξια και αριστερα για καποιο καλο μερος.Μπηκα σε μερικα που βρισκοταν στον κεντρικο δρομο αλλα με ενημερωσαν πως ηταν πληρη και οτι δυσκολα θα βρισκα κατι αυτη την περιοδο.Πραγματι μετα απο αρκετη ωρα ακαρπης αναζητησης καταλαβα πως ειχαν δικιο.Κανενα ξενοδοχειο η μικροτερο πανδοχειο,απο οσα εδειχναν καλα δεν ειχαν ελευθερα δωματια και ετσι αρχισα να ψαχνω στα στενα της ποληςΑλλα ουτε και εκει ειχα καλυτερη τυχη.Ειχε απογευματιασει για τα καλα πλεον οταν βρεθηκα σε εναν πολυ μικρο δρομο,στην απενταντι πλευρα του οποιου υπηρχε ενα κτηριο που εμοιαζε με πανδοχειο.Ο δρομος ηταν τελειως ερημος και δεν ακουγοταν τιποτα καθως βρισκομουν αρκετα μακρια απο το κεντρο πλεον.Αυτο δεν με ενοιαζε ιδιαιτερα βεβαια,καθως πλεον απλα ηθελα να βρω οτιδηποτε για να μεινω.Εκανα μερικα βηματα κατα εκει και τοτε αισθανθηκα το ιδιο με το μεσημερι.Εκανα να γυρισω να δω και ενιωσα κατι βαρυ να με χτυπαει στο πισω μερος του κεφαλιου μου.Υστερα,ολα σκοτεινιασαν.

Mερικες ωρες αργοτερα
Ανοιξα αργα τα ματια μου και ο πονος με διαπερασε αμεσως.Εκανα να σηκωσω τα χερια μου για να πιασω το κεφαλι αλλα καταλαβα πως ητανε δεμενα.Η οραση μου επανηλθε σιγα σιγα.Βρισκομουν σε εναν κλειστο χωρο.Παραθυρα δεν φαινοντουσαν πουθενα,ενω τα μοναδικα επιπλα ηταν ενα απλο τραπεζι και δυο καρεκλες ακομα.Σε αυτες καθοταν δυο μαυροφορεμενοι τυποι.Ο εξοπλισμος μου βρισκοταν ακουμπισμενος στον απεναντι τοιχο.Εβγαλα μια ανασα κι αυτο τραβηξε την προσοχη των αγωνστων.
-Ωωω,ξυπνησε επιτελους ειπε ο ενας στον αλλο και σηκωθηκαν μαζι.Ο ενας με πλησιασε και ο δευτερος εμεινε πιο πισω.Ησυχια επικρατησε για λιγο.Παρατηρησα λιγο καλυτερα αυτον που βρισκοταν κοντα μου και ειδα οτι φορουσε ιδια ρουχα με μενα.Αρα ηταν μελος της Οργανωσης!Γιατι βρισκοταν ηδη εδω?Τι συνεβαινε?

Απο τις σκεψεις μου,με εβγαλε μια γρηγορη κινηση του αντρα η οποια κατεληξε στο καρφωμα του μηρου μου με ενα μικρο μαχαιρι.Το εμπηξε δυνατα και το στριφογυρισε μερικες φορες,προσφεροντας μου,με φανη ευχαριστηση,αρκετες δοσεις πονου.Ηθελα να ουριλιαξω αλλα συγκρατηθηκα για να μην του δωσω του χαρα.
-Χμμ.Σκληρος ειπε απλα και με χαστουκισε.-Σκληρος...αλλα ηλιθιος συνεχισε.-Οταν χαθηκε ο Raziel ειμασταν σιγουροι οτι δεν θα υπαρξει αλλος ηλιθιος που να μπλεχτει στις δουλειες μας.Αλλα μετα μαθαμε οτι καποιος αλλος σκαλιζει τις υποθεσεις μας.Και γιναμε πιο προσεκτικοι.Βλεπεις εκεινο το μπασταρδι μας εμαθε μερικα πραγματα.Ειδικα αφου σκοτωσε εναν απο τους αξιωματικους μας στην Emerald City!Αυτο ηταν ενα μεγαλο πληγμα.Βεβαια κι αυτος πεθανε στην πορεια ή τραυματισητκε τοσο που καταλαβε οτι δεν τον παιρνει να μας προκαλει αλλο.Οποτε,ποιος εισαι εσυ ηλιθιε που θελεις να συνεχισεις το εργο του? κατεληξε ψυχρα και καρφωνοντας με,με το βλεμμα του αυτη την φορα.Δεν απαντησα τιποτα κι απλα αρχισα να βαζω το σχεδιο μου σε εφαρμογη.Το σχοινι που με κρατουσε δεμενο δεν θα αντεχε πολυ την καυστικοτητα του δηλητηριου μου ενω για τους "απαγωγεις" μου ειχα μια καλυτερη εκπληξη,κατι που δεν ειχα δοκιμασει ακομα σε μαχη.