[Τέλος] The promise i gave! [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Όταν το είδα αμέσως πήγα προς τα εκεί να το πάρω. Σε 5 λεπτά είχα φτάσει και το πήρα αλλά αυτό που μου φάνηκε περίεργο ήταν ότι δεν υπήρχε κάνεις εκεί πέρα για να μην με αφήσει να το πάρω. Οι άλλοι που με κυνηγούσαν για να μου κάνουν επίθεση ήρθαν πάνω μου και μου έκαναν επίθεση αλλά έβγαλα το σπαθί από την θήκη του και απέκρουσα τις επιθέσεις τους.
-Τώρα που έχω και το σπαθί μου μην νομίζετε ότι θα τα βγάλετε πέρα μαζί μου!!!! Τους είπα και τότε τους έκανα εγώ επίθεση φέρνοντας το σπαθί μου κάθετα. Είχα τραυματίσει 2 ενώ οι άλλοι απέφυγαν την επίθεση μου. Είχαν μείνει πια από το μέρος μου μόνο ένας με δυο marine. Κοίταξα για μια στιγμή και από τον Yuuji με τον Hound για να δω πως τα πάνε και είχα δει ότι τους είχαν μια χαρά επειδή τους μισούς τους είχαν σκοτώσει όπως και εγώ δηλαδή. Άρχιζαν να φοβόντουσαν λιγάκι τώρα που είμαι ελεύθερος και μπορούσα να τους επιτεθώ και για αυτό όλο και πιο πηγαίναν πιο πίσω. Καθώς εκείνοι πηγαίναν πίσω τότε ερχόταν προς τα εδώ ο morgan και τους έπιασε εκείνους τους marines και τους πέταξε πάνω στον τοίχο σπάζοντας τον.
-Αν δεν έχετε τα κότσια να πολεμήσετε τότε να πεθάνετε, δεν χρειάζομαι άτομα οπού δεν έχουν τα κότσια να πολεμήσουν!!!! Είπε και μετά στράφηκε η προσοχή του προς τα μένα. Είδα κιόλας να έρχονται προς τα εδώ και ο Yuuji αλλά και ο Hound.
-Τους τελειώσατε φαίνεται Yuuji, Hound.
-Όπως το είχα καταλάβει καλά, όλοι οι marines σε αυτοί την βάση δεν έχουν καθόλου κότσια, αν πρέπει να γίνει κάτι σωστά... πρέπει να το κάνω μόνος μου!!!! Είπε έντονα και αμέσως ήρθε κατά πάνω μας να μας κάνει επίθεση.

Με το τσεκούρι χέρι οπού είχε μας έκανε επίθεση φέρνοντας το προς τα κάθετα αλλά το αποφύγαμε. Όταν είχε πέσει στο έδαφος κάτω είχε κάνει μια μεγάλη ρωγμή οπού είχε μήκος περίπου στα 3 μέτρα. Κατάπια λίγο το σάλιο μου επειδή ήξερα ότι όντως ήταν ένας πολύ δυνατός άντρας αλλά δεν θα σταματήσω εκεί πέρα. Αφού είχε το χέρι τσεκούρι του κολλημένο στο έδαφος τότε βρήκα την ευκαιρία να του κάνω επίθεση. Του έκανα επίθεση φέρνοντας το σπαθί οριζόντια αλλά αυτός κατάφερε να βγάλει το χέρι τσεκούρι του από το έδαφος και πρόλαβε να κάνει άμυνα. Μετά με το άλλο του το χέρι πήγε να μου ρίξει μια μπουνιά αλλά ο yuuji πήγε να του κάνει επίθεση φέρνοντας το σπαθί του προς τα πλάγια ώστε να του αποσπάσει την προσοχή για να μην μπόρεσε να με βαρέσει. Ο Morgan επειδή ήξερε ότι αν το πιάσει με τα χέρια του μπορεί να κοπεί και για αυτό απομακρυνθηκε από μένα και τον Yuuji και πήγε λίγα βήματα πίσω αλλά μετά με ένα γρήγορο βήμα πήγε και χτύπησε τον Yuuji στα πλευρά του με μια γερή μπουνιά. Τον είχε στείλει πάνω στον hound οπού εκείνος ερχόταν να του κάνει επίθεση και έπεσαν κάτω μετά. Πήγα μετά εγώ να του κάνω επίθεση φέρνοντας το σπαθί μου προς τα πλάγια αλλά την απέφυγε και πήγε να μου κάνει επίθεση με το χέρι τσεκούρι του φέρνοντας το προς οριζόντια, δεν κατάφερε να με τραυματίσει όμως επειδή έβαλα το σπαθί για άμυνα και απέκρουσα την επίθεση του.
-Τώρα θα σταματήσουν όλα αυτά τα κόλπα οπού έκανες ως τώρα!!!! Του είπα και μετά του ξανά έκανα επίθεση φέρνοντας το σπαθί μου προς τα κάθετα.

Επειδή δεν μπορούσε αυτή την στιγμή να αποκρούσει η να αποφύγει την επίθεση τον είχα τραυματίσει λίγο στο στήθος και γονάτισε λίγο.
-Πως τολμάς!!!!! Είπε και αμέσως με πολύ οργή ήρθε να μου κάνει επίθεση φέρνοντας το χέρι τσεκούρι του προς τα πλάγια αλλά τον απέφυγα και έριξα μια δυνατή μπουνιά στην κοιλιά του. Ήταν τόσο δυνατή οπού είχε φτύσει αίμα. Από τα νευρά μετά μου ξανά έκανε επίθεση φέρνοντας το χέρι τσεκούρι του προς τα κάθετα αλλά πάλι αυτή την φορά κατάφερα να βάλω το σπαθί μου για άμυνα και απέκρουσα την επίθεση του. Πήγε ένα βήμα πίσω επειδή όταν απέκρουσα την επίθεση του έβαλα δύναμη. Ήρθε και πάλι να μου κάνει επίθεση φέρνοντας το χέρι τσεκούρι του προς τα κάθετα οπού και πάλι έβαλα το σπαθί μου για άμυνα αλλά αυτή την φορά είχε βάλει πολύ δύναμη και ήταν κάπως δύσκολο να κάνω ότι έκανα και πριν. Όταν συγκρουστηκαμε είχε βάλει τόση δύναμη οπού δεν μπορούσα άλλο και κατάφερε να σπάσει την άμυνα μου οπού αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να με τραυματίσει στον ώμο αλλά λίγο. Μπορεί να με είχε τραυματίσει λίγο αλλά αυτό το λίγο πονούσε.
-Ώστε έτσι είσαι ε???? Του είπα και μετά πήγα λίγα βήματα πιο πίσω και αμέσως μετά έτρεχα προς αυτόν πολύ γρήγορα. Καθώς έτρεχα του έριξα μερικά μαχαίρια πάνω του αλλά αυτός έβαλε μπροστά το χέρι τσεκούρι του για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεν ήταν όμως η κύρια επίθεση μου, είχα χρησημοποιησει τα μαχαίρια ώστε να τον αποσπάσω για λίγο. Και αφού τον είχα αποσπάσει λίγο μετά αφού έφτασα σε εκείνον πηδάω στον αέρα και του κάνω επίθεση φέρνοντας το σπαθί προς τα κάθετα, αυτή την στιγμή δεν μπορούσε να δει και για αυτό κατάφερα να του κάνω ένα μεγάλο τραύμα στο στήθος του.

Όταν του το έκανα ούρλιαξε πολύ δυνατά και μετά έπεσε κάτω στο πάτωμα.
-Ααααααααα, δεν ει...ει....ειναι τι...τι...τιπο...πο...ποτα αυτο το πρα...γμα, δεν μπορούσε να πει ούτε μια πρόταση καλά από τον πολύ τον πόνο που του είχα προκαλέσει. Τώρα που είχε αποδυναμώσει πολύ θα μπορούσα να των αποτελειώσω. Έτσι μετά πήγα να του ξανά κάνω επίθεση. Είχα στοχεύσει να καρφώσω δυνατά το σπαθί μέσα στην καρδιά του. Οι θεατές οπού είχαν έρθει να δουν την εκτέλεση μου είδαν κάτι άλλο οπού τους ενδιέφερε πιο πολύ από την δικιά μου την εκτέλεση.
-Πήγαινε....πήγαινε....πήγαινε...πήγαινε...σκότωσε τον!!!! Φώναζαν οι θεατές, άλλοι άπλα ήθελαν να τον σκοτώσω για να γλιτώσουν από τον Morgan αλλά άλλοι ήθελαν πάλι να γλυτώσουν αλλά όχι όμως να τον σκοτώσω, απλώς να τον παραδώσουν στους marines και να πουν ότι έχει κάνει κάποια πράγματα οπού δεν πρέπει επειδή είναι marine. Όταν πήγα να τον καρφώσω στην καρδιά του τότε κατάφερε να σηκωθεί και απόφυγε την επίθεση μου.
-Βλέπω έχεις ακόμη δύναμη μέσα σου, αλλά δεν θα υπάρχει για πολύ!!!! Του είπα και τότε πήγα να του κάνω επίθεση με το σπαθί φέρνοντας προς τα κάθετα.
-Μην νομίζεις ότι αν το κάνεις αυτό το πράγμα συνέχεια θα καταφέρεις κάτι!!!! Μου είπε και είχε βάλει το χέρι τσεκούρι για άμυνα αλλά η επίθεση που πήγα να κάνω ήταν ψεύτικη επειδή δεν στόχευα να κάνω επίθεση με το σπαθί μου αλλά με το πόδι μου.
-Σε κορόιδεψα!!! Του είπα και του έδωσα μια κλωτσιά στα πλευρά ενώ είχα κατεβάσει το σπαθί μου την τελευταία φορά. Κατάφερα να τον κλοτσήσω αφού το είχα κάνει τελευταία την στιγμή και δεν πρόλαβε να δει καν ότι τον κλοτσάω, έπειτα αυτός έπεσε κάτω για λίγο και μετά πέρασα το σπαθί μου μέσα από το στομάχι του.

-Να είσαι τυχερός που δεν σε κάρφωσα στην καρδιά ώστε να πεθάνεις ακαριαία,  του είπα αλλά και εκεί που τον είχα καρφώσει μπορεί να ζήσει επειδή είναι το στομάχι.
-Καταραμένε πειρατή αν γίνω ποτέ καλά θα σε βρω και θα σε σκοτώσω!!!! Να έχεις το λόγο μου!!!! Μου είπε και μετά λιποθύμησε.
-Ναι επιτελούς κάποιος νίκησε τον Morgan!!!! Από εδώ και στο εξής θα ήμαστε ελεύθεροι!!!! Είπαν οι πολίτες αλλά και οι marines κιόλας επειδή δεν είχε επιδράσει η τυραννία του morgan μόνο στους πολίτες αλλά και στους marines. Από την πολύ την μάχη και από τις πληγές τις πολλές μετά από λίγο η όραση μου γινόταν όλο και πιο θολή και σε 1 με 2 λεπτά είχα πέσει κάτω στο πάτωμα και τα μάτια μου πηγαίναν να κλείσουν. Πριν κλείσουν άκουγα τους άλλους να λένε" Τι έγινε, είσαι καλά???", μάλλον θα νοιαζοντουσαν για μένα επειδή τους έκανα μια μεγάλη χάρη αλλά για μένα δεν είναι βάρος. Τα μάτια μου είχαν κλείσει εντελώς μετά.

Περάσαν 4 ώρες και μετά σιγά σιγά άνοιγαν τα μάτια μου. Όταν άνοιξαν εντελώς κοίταζα από εδώ και εκεί για να δω που είμαι αλλά δεν ήξερα καθόλου που είναι αυτό το μέρος. Ήμουν σε ένα κρεβάτι πάνω και ήμουν τυλιγμένος με γάζες στον ώμο μου και σε άλλα σημεία.

Σηκώθηκα μετά από το κρεβάτι και πήγαινα προς την πόρτα για να βγω έξω. Πήγα και μετά βγήκα έξω. Αφού είχα βγει είδα κάτι σκάλες να είχε, τις κατέβηκα τις σκάλες και είδα να είναι εκεί πέρα μαζεμένοι πολλοί άνθρωποι. Όταν είχα κατεβεί μέχρι κάτω τότε με είδαν και άρχισε να γίνετε φασαρία. Ήρθαν προς τα εδώ και άρχιζαν να μου μιλάνε.
-Σε ευχαριστούμε που νίκησες τον Morgan για εμάς, θα ήμαστε πάντα ευγνώμων, μου έλεγαν κάποιοι πολίτες.
-Αφού είσαι καλά τώρα γιατί δεν έρχεσαι στο μπαρ οπού θα πάμε να φάμε και να διασκεδασουμε για αυτό το μεγάλο γεγονός??? Όταν άκουσα ότι θα πάμε σε ένα μπαρ και θα το γιορτάσουμε άρχισαν να μου τρέχουν σάλια επειδή σίγουρα θα έχει εκεί πέρα φαγητό.
-Ναι ναι θέλω αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να πάω, κάτσε περίμενε ένα λεπτό... Yuuji μπορούμε να πάμε στο μπαρ εκείνο και να το γιορτάσουμε???? Τον ρώτησα.
-Και φυσικά ναι ρε Hayate, εσύ τι λες???? Μου είπε ειρωνικά.
-Όπως άκουσες τελικά θα έρθουμε, όταν τους το είπα χάρηκαν πολύ όλοι τους.

Αφού είχα συμφωνήσει να πάμε τότε πήγα να βγω από την πόρτα για να πάμε στο μπαρ εκείνο αλλά πριν βγω με σταμάτησε ένας.
-Που νομίζεις ότι πας??? Είπαμε θα πάμε αλλά όχι τώρα, κάτσε κάνα 10 λεπτό και μετά θα πάμε, μου είπε ένας πολίτης αλλά δεν μπορούσα να πω όχι. Βρήκα μια καρέκλα και έκατσα στην καρέκλα για να περιμένω να πάμε στο μπαρ εκείνο. Τώρα που το σκέφτομαι αν πήγαινα μόνος στο μπας θα χανόμουν επειδή δεν ξέρω καν που είναι.
-Να ρωτήσω το μπαρ εκείνο είναι μακρυά πολύ η εδώ κοντά είναι??? Ρώτησα τους πολίτες.
-Α καθόλου μακρυά, εδώ κοντά είναι... δεν ξέρω αν το είχες δει αλλά η πόλη μας είναι πολύ μικρή και για αυτό δεν έχει πάρα πολλά μέρη, τώρα που είπε αυτό το πράγμα σκέφτηκα ότι όντως δεν είχε πολλά πράγματα αυτό το νησί.
-Ναι αλλά πως και έχει μια μεγάλη βάση σαν και αυτή??? Ήταν κάπως περίεργο να έχει βάση μεγάλη σε ένα τέτοιο μικρο νησί.
-Τώρα που το λες ούτε εμείς ξέρουμε οπού ζούμε χρόνια εδώ πέρα, μάλλον οι προγονοι μας θα ξέρουν αλλά εμείς ήμαστε εντελώς άσχετοι, δεν ξέρουμε τίποτα, σίγουρα οι προγονοι τους θα ήξεραν αφού εκείνοι θα είχαν φτιάξει αυτή την πόλη σε αυτό το νησί.

Είχαν περάσει 5 λεπτά και έπρεπε να περάσουν άλλα 5 αλλά βαριομουν τόσο πολύ και δεν ήξερα τι να κάνω.
-Άντε πότε θα πάμε, ποιναω πολύ και έχω βαρεθεί πάρα πολύ!!!!! Φώναζα συνέχεια.
-Σε λιγάκι θα ήμαστε εκεί πέρα, δεν μοιάζεις καθόλου για πειρατής αν δεν είσαι σοβαρός.
-Συγνώμη που είναι έτσι ο Hayate κύριε, είπε ο Yuuji.
-Δεν πειράζει, καλύτερα να λες που έχει τόσο πολύ ζωντάνια, είπε ο πολίτης οπού του μιλάγαμε όλη αυτή την ώρα αλλά δεν ξέραμε ακόμη το όνομα του.
-Ξέχασα να συστηθω, είμαι ο Jhon κάτοικος αυτού του νησιού.
-Για εμάς δεν νομίζω να μην γνωρίζετε ποιοι ήμαστε, για τον φίλο μας ξέρεις σίγουρα, είπε ο Yuuji.
Αναρωτιόμουν τι θα γίνει ο Morgan επειδή από την στιγμή που τον είχα νικήσει δεν ήξερα τίποτα για το τι έκαναν με τον Morgan.
-Να ρωτήσω με τον morgan τι θα κάνετε???? Τους ρώτησα.
-Ο morgan έχει κλειστεί στην φυλακή και θα έρθουν κάτι άλλοι marines να το πάρουν, από αυτό που είπε κατάλαβα ότι δεν είχε πεθάνει.
-Λοιπόν περιμέναμε πολύ λέω να πηγαίνουμε, είπε ο Jhon και αμέσως όλοι μας βγήκαμε από την πόρτα και πηγαίναμε προς το μπαρ.

Μας έδειξε το μπαρ και αμέσως κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Σε 5 λεπτά είχα φτάσει εκεί πέρα και πήγα να ανοίξω την πόρτα για να μπω μέσα. Άνοιξα την πόρτα και είχα μπει μέσα. Κοίταξα καλά το μπαρ και είχα δει να έχει την ατμοσφαίρα ενός ωραίου μπαρ, τίποτα παραπάνω αλλά και τίποτα λιγότερο. Σε λίγο είχαν έρθει και οι άλλοι και μπήκαν μέσα.
-Rikika ήρθαμε!!!! Φώναξε ο γερός Jhon, και τότε από μέσα οπού μάλλον θα ήταν η κουζίνα βγήκε μια ωραία γυναίκα μαζί με ένα κοριτσάκι οπού λογικά θα είναι η κόρη της.
-Α αυτός είναι ο πειρατής οπού μας είχε σώσει από τον Morgan??? Άραγε δεν ήξερε τι είχε συμβεί ακριβώς αλλά για να ρωτάει μάλλον δεν θα ήξερε. Μετά από λίγο σκέφτηκα κάτι οπού δεν το είχα σκεφτεί πριν.
Ναι αυτός είναι, της απάντησε ο γερος Jhon.
-Να ρωτήσω γερο Jhon, εγώ είμαι πειρατής, δεν είναι κάπως κακό αν βρίσκομαι εδώ πέρα????
-Α μην φοβάσαι για αυτό, οι marines είπαν ότι δεν θα προσπαθήσουν να σε πιάσουν επειδή μας έκανες μια τεράστια χάρη οπού ότι και να σου προσφέρουμε αυτή η χάρη δεν ξεχρεώνετε και για αυτό ήμαστε πολύ ευγνώμων, μου έλεγε μέσα από την καρδιά του. Πάλι καλά όμως που δεν θα γίνει κάτι αν κάτσω λιγο ακόμη.
-Αλλά από τι είχαν πει θα πρέπει να φύγεις το αργότερο αύριο, κατάπια το σάλιο μου όταν το είπε.
-Αφού ήρθαμε εδώ ας βγουν τα φαγητά, ποτά και να διασκεδασουμε!!!! Είπα καθώς φώναζα. Με σταμάτησε μετά ο Hound.
-Κανε λίγο υπομονή και το πάρτι θα αρχίσει αμέσως Hayate, μου είπε ο Hound αλλά δεν μπορούσα να περιμένω τόσο πολύ.

Βρήκα μια καρέκλα και έκατσα κάτω. Δεν είχα ανυπομονησία και ζήταγα από την ιδιοκτήτρια την Rikika να φέρει αμέσως φαγητό.
-Μπορείς να περιμένεις λιγάκι, επειδή έχουμε πολλές δουλείες να κάνουμε??? Μου έλεγε αλλά δεν μπορούσα καθόλου να περιμένω αλλά για λίγο θα περιμένω.
-Και αν δεν μπορείς έλα πάρε αυτό εδώ μέχρι να έρθει το κύριο πιάτο, είχε έρθει και μου έδωσε ένα πιάτο με μια μπριζόλα οπού σίγουρα θα με κρατήσει για λιγάκι. Το πήρα εγώ και μετά το το καταβρόχθισα με την πρώτη.
-Τι ανυπόμονος άνθρωπος που είσαι!!!! Είπε ο Jhon.
-Συγνώμη που είναι έτσι ο Hayate, του ξανά είπε ο Yuuji και μετά κάθισε στην θέση του.
-Δεν πειράζει και όπως είπα και πριν είναι καλύτερα να είναι έτσι επειδή έχει πολύ ζωντάνια.
Σε λίγη ώρα χτύπησε ένα καμπανάκι και μετά βγήκαν μέσα από την κουζίνα ένα σωρό κοπέλες και κράταγαν δίσκους. Υπέθεσα ότι ήταν τα φαγητά και τα έφερναν σε εμάς.
-Τα φαγητά είναι έτοιμα, ο καθένας σας θα πάρει το καθένα και επίσημα αρχίζει το πάρτι!!!! Είπε και όλα πηδήξαμε ψηλά.