[Τέλος] The promise i gave! [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Πάλι καλά που πρόλαβαν να φύγουν εκείνοι επειδή αν θα τους έπιανε και εκείνους μετά ούτε εγώ αλλά κάνεις μας δεν θα μπορούσε να ελευθερωθεί.
-Τσ... ξέφυγαν αλλά δεν έχει σημασία, θα έρθουν σίγουρα πάλι εδώ για σένα και όταν έρθουν θα τους κάνω ένα δώρο από μένα, ήξερε ότι σίγουρα θα έρθουν για να με σώσουν και ήθελα κιόλας να έρθουν για να με σώσουν αλλά ήξερα κιόλας αν έρθουν μπορεί να πεθάνουν από τα χέρια του morgan όποτε την ίδια στιγμή δεν θέλω να έρθουν αλλά και θέλω ώστε να με ελευθερώσουν.
-Μην ανησυχείς θα έχεις εμένα για παρέα μέχρι τότε.
-Μην με κάνεις να γελάω, σε λίγο θα έρθουν να σε πάρουν κάποιοι marines, μέχρι τότε για να δούμε πόσο θα αντέξεις, είπε και έκατσε στο γραφείο του εφόσον ήξερε ότι τώρα πια δεν είμαι κίνδυνος για εκείνον αφού έχω πληγές και δεν μπορώ να σηκωθώ. Επειδή ήξερα ότι θα έρθουν να με σώσουν αλλά το πότε δεν το ήξερα, θα πρέπει να βρω ένα τρόπο να ελευθερωθώ από μόνος μου ώστε να μην μπουν στο κόπο ο Yuuji και ο Hound. Αυτή την στιγμή όμως δεν μπορούσα να κουνήσω ούτε τα χέρια μου, ούτε τα πόδια αλλά ούτε τίποτα. Ήταν σχεδόν νεκρό το σώμα μου, μάλλον από την πληγή που είχα ανοίξει θα είχα υποστεί πολύ ζημιά.

-Τουκ... τουκ.... τουκ, ακουγοντουσαν χτυπήματα στην πόρτα και για αυτό σηκώθηκε ο Morgan και πήγε να δει ποιος ήταν.
-Ποιος είναι???? Είπε και άνοιξε την πόρτα, ήταν οι marines οπού περίμενε για να έρθουν να με πάρουν.
-Ο πειρατής που είναι??? Ρώτησαν τον Morgan και τους έδειξε που ήμουν, ήρθαν εκείνοι μετά με σήκωσαν όρθιο αλλά έβλεπαν να μην μπορώ να σταθώ καλά στα πόδια μου και για αυτό με πήρε ένας και με έβαλε στην πλάτη του.
-Ξέρεις που θα τον πας έτσι???? Είπε ο Morgan στον marine.
-Ναι καπετάνιε, είπε και αμέσως έφυγε. Υπέθεσα ότι θα με πάνε στις φυλακές αλλά έτσι όπως με κράταγε η πληγή όλο και πιο άνοιγε και έτρεχε ένα σωρό αίμα από την πληγή μου. Το είχαν δει οι άλλοι και δεν μπορούσαν να το αφήσουν έτσι, τους εμπόδιζε λιγάκι. Είχαμε ήδη κατεβεί ήδη κάτω και θέλουμε άλλο λίγο για να βγούμε από το κτήριο.
-Τρέχει πολύ αίμα, πρέπει να κάνουμε κάτι.
-Γιατί να κάνουμε??? Είναι πειρατής αστον να πεθάνει!!! Είπε ένας άλλος marine αλλά ο αυτός οπού με κράταγε είχε λερωθεί και για αυτό το έλεγε.
-Πλάκα κάνεις!!!!! Αν είναι έτσι τότε δεν το κρατάω εγώ, παρ τον εσύ!!!! Του είπε και ήταν έτοιμος να τον δώσει στον άλλον.
-Καλά καλά θα κάνουμε κάτι αρκεί να προσέχουμε όμως, είπε ο marine και αμέσως ξεκινήσαμε για τις φύλακες.

Είχαμε βγει έξω μετά και με πηγαίναν προς τις φυλακές αλλά δεν ήξερα που ακριβώς είναι οι φυλακές και μπορεί να με πάνε κάπου αλλού  αντί για τς φυλακές. Ήμασταν έξω στο προαύλιο και έβλεπα μια υπόγεια πόρτα, φαντάστηκα ότι εκεί πέρα είναι φυλακές. Πήγαν προς τα εκεί και άνοιξαν την πόρτα, είχε σκάλες και άρχιζαν να τις κατεβαίνουν. Όταν μπήκαμε όλοι μέσα τότε έκλεισαν την πόρτα, όμως ήταν πολύ σκοτεινά και για αυτό πήραν έναν πυρσό οπού ήταν κρεμασμένος στον τοίχο και της έβαλαν φωτιά ώστε να μπορούνε να βλέπουν που πάνε. Το μέρος αυτό έδειχνε όντως για φυλακή και αποκλείεται να με πηγαίναν κάπου αλλού. Περπατάγαμε πολύ μέσα σε αυτό το μέρος και έβλεπα συνέχεια ένα σωρό φύλακες, αναρωτήθηκα μετά γιατί δεν με βάζουν μέσα σε μια από αυτές και τότε ξαφνικά σταματήσαμε κάπου και λύθηκε το ερώτημα μου. Ήταν μια φυλακή οπού ήταν κάπως διαφορετική από τις άλλες. Ήταν σαν ιατρείο εκείνη η φυλακή, γιατί σταματήσαμε εκεί πέρα δεν το ήξερα. Όταν σταματήσαμε μπήκαμε μέσα και με έβαλε στο κρεβάτι οπού υπήρχε.

Όταν με έβαλε ξάπλωσα αλλά δεν ήξερα τι θα μου κάνουμε και αν κάνανε κάτι δεν θα μπορώ να αντισταθώ επειδή δεν μπορώ να κάνω τίποτα αυτή την στιγμή. Οι marine μίλαγαν μεταξύ τους και άκουγα την συζήτηση τους.
-Στα αλήθεια θα το κάνουμε???? Είπε ένας marine.
-Ναι αν ξέρεις αυτό είναι τέλεια ευκαιρία να πάρουμε εκδίκηση για αυτά που μας έχει κάνει ο morgan, ήξερα ότι κάτι παιζόταν με τον morgan αλλά δεν γνώριζα τι σκόπευαν να κάνουν αυτοί οι marines. Τότε μπήκε μέσα ένας άνθρωπος οπού έμοιαζε με γιατρός.
-Ήρθες επιτέλους γιατρέ!!!! Σε πήρε χαμπάρι καθόλου ο Morgan, είπε ένας marine στον γιατρό.
-Πάλι καλά όχι, δεν με πήρε αλλά τι θέλετε να κάνω??? Ρώτησε ο γιατρός τους marine. Ούτε εγώ δεν γνώριζα τι ήθελε ο γιατρός η οι marines από τον γιατρό.
-Θέλουμε να κάνεις καλά αυτόν τον πειρατή γιατρέ!!!! Είπε κάπως φωναχτά ο marine. Ξαφνιάστηκε ο γιατρός αλλά και εγώ το ίδιο, αφού είμαι πειρατής και εκείνοι είναι εχθροί μου. Γιατί να θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο άραγε.
-Θες να κάτι τέτοιο???? Ξέρεις κάτι είναι πειρατής αλλά μπορεί και να στο κάνω επειδή αν σκέφτομαι αυτό που σκέφτεσαι τότε εντάξει αλλιώς μπορεί να έχουμε προβλήματα, είπε ο γιατρός και αμέσως πίρε την βαλίτσα οπού είχε.

Την άνοιξε και έβγαλε κάτι πράγματα, μάλλον θα ήταν τα εργαλεία του ώστε να αρχίσει να κάνει την εγχείριση πάνω μου. Τα έβαλε πάνω σε ένα τραπέζι και έβγαλε μια ένεση κιόλας ώστε να μου την κάνει.
-Θα σου κάνω μια μικρή ένεση, δεν θα πονέσει καθόλου, μου είπε και αμέσως μετά με τσίμπησε με εκείνη την ένεση. Και να ήθελα να κάνω κάτι για να ξεφύγω από αυτούς δεν μπορούσα επειδή ήμουν και χτυπημένος αλλά και με κράταγαν κιόλας. Όταν με τσίμπησε ένιωσα ένα ελαφρύ τσίμπημα οπού δεν πόνεσε καθόλου αλλά σιγά σιγά τα μάτια μου άρχιζαν να έκλειναν.
-Τι μου έκανες???? Του είπα και κάθε δευτερόλεπτο τα μάτια μου όλο πιο γινόντουσαν πιο κουρασμένα και να ήθελαν να  πέσουν για ύπνο.
-Τίποτα απλά σου έκανα μια ένεση για να πέσεις για ύπνο ώστε να σου κάνω την εγχείρηση χωρίς να νιώσεις πόνο, όταν το είπε αυτό τον άκουσα και μετά από 5 λεπτά είχαν κλείσει τα μάτια μου και άρχιζα να κοιμάμαι πολύ βαθιά, τόσο βαθιά οπού ροχάλιζα και ενοχλούσα τους άλλους.

Κοιμόμουν σχεδόν για ώρες και ακόμη κάποιος να με ξυπνήσει αλλά μετά από άλλες 2 ώρες είχαν ανοίξει επιτέλους τα μάτια μου. Όταν άνοιξαν τα μάτια μου είδα να είμαι μέσα σε ένα κελί και να μην ένιωθα άλλο πια πόνο από την πληγή μου. Φαίνεται θα με είχε κάνει όντως καλά ο γιατρός. Σκέφτηκα μετά ότι αν δεν νιώθω κάποιο πόνο πρέπει να βρω τρόπο για να φύγω από εδώ πέρα αλλά δεν ήξερα τι, έτσι μετά κάθισα και σκεφτόμουν με πολύ συγκέντρωση. Σηκώθηκα όρθιος και πήγαινα προς την πόρτα του κελιού. Την κούναγα ώστε να μπορέσω να την σπάσω η κάτι τέτοιο αλλά δεν γινόταν οπότε έκατσα κάτω, μετά από λίγο είχε περάσει ένας φύλακας από δίπλα.
-Μπορείς να κάνεις λίγο ησυχία!!!! Το ήξερα αν τον κάνουμε καλά θα μας φέρει προβλήματα αλλά αν είναι να πάρουμε εκδίκηση τότε είναι ένα μικρο κόστος, τον κοίταξα καλύτερα και είδα να είναι ένας από τους marine οπού με είχαν φέρει εδώ πέρα και ήταν μαζί εκεί πέρα που με πήγα για να με γιατρέψουν. Άκουγα και κάποιους άλλους να ερχόντουσαν προς τα εδώ. Όταν είχα φτάσει εδώ είδα καθαρά ποιος ήταν. Ήταν ο Morgan και κάτι άλλοι marines.
-Τι θέλεις εδώ πέρα Morgan????? Δεν ήξερα για ποιο λόγο είχε έρθει αλλά όχι σίγουρα για να με χλευάζει επειδή δεν νομίζω να είναι τέτοιος άνθρωπος ο Morgan.
-Ήρθα να σου πω τι θα κάνουμε με σένα, είπε και είχα πανικοβάλει λιγάκι.
-Και τελικά βρήκαμε μια λύση, αύριο το πρωί στης 11 θα σε εκτελέσουμε δημόσια και θα το δει όλο το χωρίο, κοίταξε καλύτερα έμενα και με είδε να είμαι γιατρεμένος.
-Τι έγινε η πληγή σου???? Δεν πειράζει όπως και να έχει θα πεθάνεις αύριο χαχαχαχαχαχα!!! Είπε καθώς έφευγε με ένα χαμόγελο.

Αφού έφυγε μετά έκατσα στο κρεβάτι οπού υπήρχε για να ξαπλώσω. Όταν ξάπλωσα σκεφτόμουν τι θα γίνει αύριο οπού θα με πάνε να με εκτελέσουν, φοβόμουν λιγάκι και δεν ήθελα. Ήθελα επίσης να βγω από εδώ και πέρα και να πάω να σκοτώσω τώρα αμέσως το morgan αλλά κάτι τέτοιο τώρα είναι δύσκολο. Αφού δεν είχα κάτι να κάνω μετά άρχισα να κοιμαμε. Κοιμόμουν πολύ βαθιά και ροχάλιζα, τους δίπλα φυλακιζωμενους τους ενοχλούσε το ροχαλητό.
-Φύλακα κανε τον να σταματήσει!!!!! Φώναζε ένας άλλος φυλακιζομενος.
-Ε εσύ μην ροχαλίζεις τόσο δυνατά, είπε και ένιωσα να με σκουντάει ένα μακρύ ξύλο. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τον φύλακα να με σκουντάει με ένα μακρύ ξύλο.
Καλά καλά θα κοιμαμε σιγά, εξάλλου δεν είναι η τελευταία μέρα μου εδώ??? Του είπα και αμέσως πάλι έπεσα για ύπνο. Η ώρα ήταν 12 τα μεσάνυχτα.

Μετά από 8 ώρες.

Καθώς κοιμόμουν άκουσα να φωνάζει κάποιος και να ανοίγει το κελί μου.
-Σήκω ρε!!!! Ήρθε η ώρα σου, πέταξε ένας έναν κουβά νερό πάνω μου και αμέσως σηκώθηκα πάνω. Όταν σηκώθηκα είχα νεύρα και ότι είχε γίνει την προηγούμενη μέρα δεν θυμόμουν καλά.
-Ποιος είναι?!?!?!!?!? Θα σε σκοτώσω όποιος και να είσαι!!!!! Είπα και μετά θυμήθηκα ότι με είχαν πιάσει.
-Εεεεε, ώστε έτσι ε??? Τον είχα νευριασει κάπως τον marine.
-Καλά θα το αφήσω αυτό μιας και θα πεθάνεις, είπε και αμέσως με σήκωσε όρθιο και με έβγαλε έξω από το κελί.

Μάλλον θα με πήγαινε έξω για να με εκτελέσει. Όταν σηκώθηκα και βγήκα από το κελί αμέσως μετά αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς το μέρος οπού θα με εκτελέσουν. Έπρεπε να μάθω όμως πρώτα που θα είναι εκείνο το μέρος ώστε μήπως και βρω κάποιο σχέδιο για να ξεφύγω.
-Να σε ρωτήσω που θα με εκτελέσετε??? Είπα στον marine.
-Θα σου πω μιας και είναι η τελευταία σου μέρα σε αυτό τον κόσμο.. θα σε πάμε έξω οπού θα σου κοπεί το κεφάλι, κατάπια το σάλιο μου όταν είπε αυτό το πράγμα. Τώρα που ξέρω που θα με εκτελέσουν μου φαίνεται λίγο δύσκολο να βρω σχέδιο για να ξεφύγω αλλά μπορεί να έχουν βρει ένα ο Hound και ο Yuuji, ξέρουν όμως τι θα κάνουν με μένα??? αναρωτήθηκα. Μου είχαν βάλει κιόλας στα χέρια σκοινιά για να μην μπορώ να φύγω αλλά αν δεν είχαν κάνει καλή δουλειά τότε θα μπορούσα να φύγω εύκολα. Προσπαθούσα να βγάλω τα σκοινιά από τα χέρια μου αλλά τελικά είχαν κάνει τόση καλή δουλειά οπού δεν μπορούσα καν να κάνω κάτι. Σιγά σιγά έβλεπα ένα φως μπροστά μου οπού μάλλον θα ήταν η έξοδος, με άλλα λόγια το μέρος οπού θα με εκτελέσουν. Είχαμε βγει επιτέλους και είχα δει να είχε κόσμο, όχι πολύ αλλά είχε κόσμο. Αφού βγήκαμε με έβαλε σε ένα μέρος για να γονατίσω. Έτσι και εγώ μετά γονάτισα. Ερχόταν κατά δω μετά ο Morgan, μάλλον θα θέλει να δει να με βλέπει να πεθαίνω. Μετά από λίγο είδα να έρχονται προς τα εδώ και ο εκτελεστής μου. Πάλι καλά που μπορούσα να ακούσω την συνομιλία του morgan με τον εκτελεστή.
-Όταν θα σου πω το σύνθημα θα τον αποκεφαλισεις έτσι???? Είπε ο Morgan στον εκτελεστή.
-Μάλιστα καπετάνιε!!!! Είπε ο εκτελεστής στον Morgan.

Έβγαλε το τσεκούρι στο κεφάλι μου ο εκτελεστής και ήταν έτοιμος να κόψει το κεφάλι μου αλλά πριν το κάνει σηκώθηκε όρθιος ο Morgan και άρχισε να μιλάει.
-Αυτός εδώ ο άνθρωπος με κάτι άλλους συντρόφους του είχαν έρθει εχτές το βράδυ για να με σκοτώσουν, όλοι ξαφνιάστηκαν και μερικοί χάρηκαν για λίγο αλλά μετά σκέφτηκαν ότι τώρα θα με εκτελέσουν.
-Αλλά επειδή πήγε να κάνει κάτι τέτοιο και επειδή τον είχα προειδοποίησει ότι θα τον σκοτώσω αν ξανά έρθει εδώ πέρα θα πεθάνει τώρα αμέσως!!!! Καν το εκτελεστή!!!!! Είπε ο Morgan στον εκτελεστή και μετά ο εκτελεστής σήκωσε το τσεκούρι ψηλά και πήγαινε να μου κόψει το κεφάλι. Ήρθε με φόρα προς το λαιμό μου αλλά πριν καν ακουμπήσει τον λαιμό μου ακούστηκε ένας πυροβολισμός και είδα τον εκτελεστή να πέφτει κάτω και να τρέχει ένα σωρό αίμα από το κεφάλι του.
-Ποιος το έκανε????? Είπε ο morgan καθώς κοίταζε από εδώ και εκεί. Οι πολίτες είχαν πανικοβληθεί λιγάκι. Άκουγα μετά κάποιους να έτρεχαν προς τα εδώ και τότε ξαφνικά είδα να πηδάνε προς τα εδώ 2 άντρες. Ήταν ο Hound και ο Yuuji.
-Ήρθαμε να σε σώσουμε Hayate, είπε ο Yuuji.
-Δεν μπορούσατε να το κάνετε άλλη στιγμή αλλά πως και καταλάβατε ότι θα με εκτελέσουν τώρα σε αυτό το σημείο????
-Πλάκα κάνεις???? Το είχε πει σχεδόν σε όλο το νησί ότι θα σε εκτελέσουν εδώ πέρα αυτή την ώρα, δεν το ήξερα ότι το είχε πει σε όλο το νησί σχεδόν επειδή δεν είμαι και ένας διάσημος πειρατής για να με ξέρουν άλλα άτομα αλλά μπορεί για εκείνον να είμαι ένας σημαντικός εχθρός και μπορεί να αρέσει στους πολίτες να εκτελούνται πειρατές.

Ο Hound και ο Yuuji επειδή είχαν περικυκλωθεί από marines για να φύγουμε δεν ήταν τόσο εύκολο, άσε που δεν έχω εκπληρώσει ακόμη την υπόσχεση οπού είχα δώσει. Σηκώθηκα μετά όρθιος ώστε να πολεμήσω και εγώ άσχετα αν είναι δεμένα τα χέρια μου.
-Λοιπόν παιδεία ο καθένας θα πιάσει μια μεριά εντάξει???? Εγώ θα πάω από αυτή την μεριά, τους έδειξα με το χέρι μου προς τα δεξιά...
-Και εσείς θα πάτε από εκείνη την μεριά, έδειξα για εκείνους προς τα αριστερά. Ήταν περίπου σε κάθε μεριά 5 marines αλλά αδύναμοι marines. Έτσι μετά πήγα και τους έκανα επίθεση. Κλότσησα έναν αλλά να κάνω κάτι εκτός από κλωτσιές δεν μπορούσα και για αυτό σκέφτηκα ένα σχέδιο για να λύσω τα δεσμά μου. Πήγα να επιτεθώ σε έναν αλλά εκείνος είχε βγάλει το σπαθί του έξω. Μου έκανε επίθεση αλλά πήγα εγώ να βάλω τα χέρια μου μπροστά ώστε να μου κόψει τα σκοινιά ενδιάμεσα από τα χέρια μου. Έτσι και έγινε όταν έκανε επίθεση είχα καταφέρει να κόψω τα δεσμά μου και μετά αφού μπορούσα να κουνήσω ελεύθερα τα χέρια μου του έδωσα μια μπουνιά στην μούρη και πήγε λίγα βήματα πίσω.
-Ποιος θέλει να νιώσει τις γροθιές μου εεεε????? Είπα και αμέσως επιτέθηκα σε έναν ακόμη marine. Του έριξα μπουνιά στο στήθος και έπεσε αμέσως κάτω. Ήρθαν όλοι οι άλλοι πάνω μου και πήγαν να μου κάνουν επίθεση με τα σπαθιά τους, φυσικά δεν θα μπορούσα να αποκρούσω κάτι τέτοιο επειδή δεν είχα σπαθί μαζί μου αλλά μπορούσα να τους ξεφύγω. Μετά άρχισα να τρέχω και καθώς έτρεχα είδα το σπαθί μου να κρέμεται κάπου εκεί.