Beware [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Sun Aug 11, 2013 5:15 pm; edited 3 times in total

Αρκετές μέρες είχαν περάσει από τότε που φύγαμε από το Drum Island, πλέον είχα γιατρευτεί πλήρως και απολάμβανα μια κούπα ζεστό καφέ στο κατάστρωμα. Η Rangiku είχε γιατρευτεί επίσης, βέβαια εκείνη είχε δηλητηριαστεί αρκετά λιγότερο από εμένα. Ο Scar με τον Ikkaku φαίνονταν να είναι πλέον αχώριστοι αν και συχνά πυκνά μονομαχούσαν, πότε με λόγια και πότε με τα φρούτα τους. Αν και μέχρι τώρα δεν είχε βγει κάποιος νικητής, ο Scar είχε βρει τον τρόπο να ακυρώνει κάθε επίθεση του Ikkaku αλλά και ο δεύτερος δεν το έβαζε κάτω, χρησιμοποιούσε τις γνώσεις του πάνω στο ανθρώπινο σώμα και τον χτυπούσε σε στρατηγικά σημεία με τα χέρια ή τα πόδια του.

Τους παρακολουθούσα ενώ απολάμβανα τον καφέ μου, ένα τσιγάρο μου έκανε συντροφιά αν και ο Ikkaku με κυνηγούσε για να μην καπνίζω μετά από αυτό που έπαθα. Είναι λέει ακόμα πιο επικίνδυνο για την υγεία από το να κάπνιζα απλά.
Σηκώθηκα και βγήκα στο μπροστινό μέρος του πλοίου, ένα ελαφρύ αεράκι με χτύπησε και με αναζωογόνησε. Κοίταξα τα χέρια μου, ακόμα δεν είχε φύγει το ελαφρύ κόκκινο χρώμα που είχα αποκτήσει από την δηλητηρίαση.
"Τς, παραλίγο να πεθάνω εκεί πίσω. Ακόμα και αν δεν το παραδέχτηκα ποτέ, εκείνος ο τύπος ήταν δυνατός αντίπαλος. Ακόμα και με χρήση Haki είχα πρόβλημα απέναντι του, πρέπει να δυναμώσω και άλλο. Αν θέλω να τους προστατέψω θα πρέπει πραγματικά να γίνω ένα τέρας όπως λέει και η Κυβέρνηση στην εφημερίδα της."
Με τις σκέψεις αυτές να τρέχουν στο μυαλό μου κοίταξα μπροστά και είδα τον επόμενο προορισμό μας να έρχεται όλο και πιο κοντά.

Φτάσαμε επιτέλους, Rangiku τι είναι αυτό το νησί? Υπάρχει κάποια πληροφορία στους χάρτες και τις σημειώσεις σου?
Για να είμαι ειλικρινείς το μόνο που έχω για το μέρος αυτό είναι ότι είναι ένα μικρό νησί δίχως κάποια ιδιαίτερη σημασία. Ακόμα και με τους χάρτες που είχαμε κλέψει από τους μαρίν δεν μπορώ να βρω κάτι, μάλλον θα είναι κάποιο ξερονήσι ουδέτερης σημασίας. Κάτι σαν το Crown θα έλεγα.
Δεν έχει σημασία τι είδους νησί είναι. Άλλωστε θέλουμε λίγο ξεκούραση όλοι μας, καλό θα μας κάνει αν είναι εντελώς άδειο. Προτείνω να πιούμε, να φάμε και να χαλαρώσουμε. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να έχει δάσος και ζώα. Είπε ο Scar διακόπτοντας μας, μέσα στο επόμενο μισάωρο φτάσαμε στο νησί και δέσαμε το πλοίο μας.

Κατεβήκαμε από το πλοίο και κοιτάξαμε γύρω μας, το νησί φαινόταν εντελώς ακατοίκητο. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήμουν καν σίγουρος αν υπήρχε ακόμα και κάποιο ζώο στο νησί, πόσο μάλλον άνθρωπος.
Μάλιστα. Πάντα τόσο ενδιαφέροντα νησιά πετυχαίνετε? Δεν μου φαίνεται περίεργο που είσαι μόνιμα νευριασμένος. Αναφώνησε ειρωνικά ο Ikkaku και με κοίταξε με νόημα.
Με εσένα θα τα πούμε αργότερα, προς το παρόν το αφήνω να περάσει έτσι αλλά μην νομίζεις πως δεν θα κάνω τίποτα για αυτό που είπες.
Εννοείς, αν μπορείς να κάνεις κάτι. Μην ξεχνάς πως εγώ σε γιάτρεψα, ίσως και να μου έπεσε μέσα στο μπουκαλάκι με το φάρμακο που σου έδινα.
Δεν νομίζω πως θα έκανες αυτό το λάθος μικρέ μου φίλε... Μην ξεχνάς την τελευταία μας μάχη, είχε ενδιαφέρουσα κατάληξη.
Δεν θα ξαναγίνει...
Χεχεχεχε, μη νομίζεις πως μπορείς να τον νικήσεις τόσο εύκολα. Αν ήταν έτσι δεν θα τον ακολουθούσαμε..!

O Ikkaku χαμογέλασε δείχνοντας πως αναγνώριζε την διαφορά μας, παρόλα αυτά γνώριζα πως δεν θα τα παρατούσε. Είχε μια μεγάλη δίψα για δύναμη, όπως ακριβώς είχα και εγώ. Γνώριζα πως κάποια μέρα θα παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο, καλό ή κακό δεν ήξερα όμως ήξερα πως θα αλλάξουν πολλά πράγματα από τις πράξεις του.
Μπήκαμε στο εσωτερικό του νησιού και αρχίσαμε να διασχίζουμε το μικρό δασάκι που είχε, δεν θα μπορούσα να μην προσέξω μερικούς τεράστιους βράχους που υπήρχαν στο νησί.
Από αυτούς τους βράχους πήρε και το όνομα του σύμφωνα με αυτό το βιβλίο, λέγετε Banaro Island το νησί αυτό. Μου είπε η Rangiku βλέποντας πως παρατηρούσα τους βράχους έναν έναν.
Μάλιστα, πάντως είναι καλοί για προπόνηση. Ίσως επισκεφτώ έναν αργότερα...

Προχωρήσαμε αρκετά μέχρι που φτάσαμε στους πρόποδες μιας πόλης, η πινακίδα που έλεγε το όνομα της ήταν φθαρμένη και δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε.
Περίεργο μέρος, φαίνεται λες και μπήκαμε σε μια πόλη παρανόμων.
Από το στόμα μου το πήρες, καλύτερα να πάμε στο μπαρ για να πάρουμε πληροφορίες για το μέρος αυτό.
Ίσως βρούμε και ένα ξενοδοχείο για να περάσουμε το βράδυ, άλλωστε η Log Pose θα συντονιστεί αύριο με το επόμενο μαγνητικό πεδίο. Σύμφωνα με τους χάρτες μου πάμε ολοταχώς προς την Jaya.
Jaya εε? Ενδιαφέρον, θα μπορούσα να την ονομάσω πρωτεύουσα του πειρατικού κόσμου. Εμπρός παίδες, πάμε να πιούμε ένα ποτό και να δούμε τι έχει να προσφέρει αυτή εδώ η πόλη.

Μπήκαμε στο πλησιέστερο μπαρ που βρήκαμε στον δρόμο μας, ο αέρας μύριζε χυμένη μπύρα, μπαρούτι και ιδρώτα.
Ωραίο μέρος, φαίνεται καθαρό... Τς, σας έχω πει να μην αφήνουμε τον Kenshin να επιλέγει που θα πάμε, πάντα κάπως έτσι καταλήγουμε...!
Έλα έλα, άντε πάμε μέσα. Δεν βλέπω την ώρα να πιω μια παγωμένη μπύρα..!
Μετά το μικρό ειρωνικό σχόλιο του Scar περάσαμε στο εσωτερικό του μαγαζιού, αρκετά μάτια στράφηκαν πάνω σε εμένα και εκείνον αλλά για λίγο μόνο. Σύντομα επέστρεψαν και πάλι στις συζητήσεις τους. Κάτσαμε σε ένα τραπέζι αρκετά μακριά από την μπάρα, ο φωτισμός εκεί ήταν σχετικά χαμηλός και οι καπνοί που σηκώνονταν από τα μπροστά τραπέζια μας κάλυπταν ακόμα περισσότερο.
Τι θα πάρετε? Ακούστηκε η ψυχρή φωνή του σερβιτόρου που είχε έρθει κοντά μας δίχως να τον καταλάβουμε.

Παραγγείλαμε και ο σερβιτόρος έφυγε το ίδιο αθόρυβα όπως είχε έρθει, σύντομα είχαμε πιάσει μια συζήτηση για τα επόμενα ταξίδια μας. Η Rangiku ήθελε οπωσδήποτε να πάμε και πάλι στο Sabaody, είχε μάθει πως υπήρχαν αρκετοί νέοι χάρτες εκεί και υποστήριζε πως θα μας χρειαζόντουσαν. Ο Scar και ο Ikkaku από την άλλη δεν είχαν κάποιο πρόβλημα αρκεί να μην πηγαίναμε στον Νέο Κόσμο. Η αλήθεια είναι πως ούτε και εγώ ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο, ύστερα από την μάχη μου με τον Mushuru σκεφτόμουν συνεχώς το πόσο κοντά είχα βρεθεί στον θάνατο.
Έτσι ήθελα να μείνω και άλλο καιρό στο πρώτο μισό της μεγάλης γραμμής, σκόπευα να δυναμώσω και άλλο και μετά να βγούμε στον Νέο Κόσμο και να σπείρουμε πανικό.
Έχω ακούσει για ένα νησί πάνω από αυτόν τον κόσμο, οι άνθρωποι του Drum το ονόμαζαν νησί των αγγέλων. Λέγετε πως ο μόνος τρόπος για να πάει κανείς είναι από την Jaya, αλλά ακόμα κανείς δεν ήξερε πως ακριβώς γίνεται αυτό. Θα ήθελα να το επισκεφτώ κάποια στιγμή όμως...
Η φράση που είπε ο Ikkaku σταμάτησε την μεταξύ μας συζήτηση, εν το μεταξύ ο σερβιτόρος έφερε την παραγγελία μας και εξαφανίστηκε και πάλι.

Τι θες να πεις πως υπάρχει τέτοιο νησί? Ήταν οι μόνες λέξεις που μπορούσα να βγάλω από το στόμα μου, οι τρεις μας κοιτούσαμε τον Ikkkaku με ένα βλέμμα που τον ικέτευε να μας πει το υπόλοιπο μέρος της ιστορίας. Εκείνος σήκωσε το ποτήρι του και ήπιε μια γουλιά από την μπύρα του.
Πραγματικά δεν γνωρίζω και πολλά πάνω στο θέμα, το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι πως οι άγγελοι υπάρχουν πάνω από τον επόμενο προορισμό μας. Είπε τελικά δίχως καν να μας κοιτάξει.
Jaya? Ίσως τότε να μπορούμε να βρούμε εκεί πληροφορίες για το νησί των αγγέλων, δεν βλέπω την ώρα να φτάσουμε..!
Μη μου πεις πως θέλεις να δοκιμάσουμε να πάμε εκεί πάνω...! Κατά πρώτον δεν ξέρουμε καν αν μπορεί κανείς να φτάσει δίχως να έχει γίνει πρώτα ο ίδιος "άγγελος"..! Είπε η Rangiku με ένα ύφος που έδειχνε πως δεν ήθελε να δοκιμάσει κάτι τόσο τρελό...

O Scar χαμογέλασε αλλά δεν είπε κάτι πέρα από αυτό, ήμουν σίγουρος πως ήξερε ότι θα δοκίμαζα να βρω πληροφορίες για το πως θα ανέβουμε σε ένα τέτοιο μέρος. Ειδικά από την στιγμή που την επόμενη μέρα θα αναχωρούσαμε για την Jaya, η υπόλοιπη νύχτα κύλησε ήρεμα. Η συζήτηση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα είχε σταματήσει, βρήκαμε ένα σχετικά καθαρό ξενοδοχείο για να μείνουμε. Από τα παράθυρα μπορούσες να ακούσεις καυγάδες που γίνονταν σε κάθε μεριά του δρόμου, αυτή ήταν πράγματι μια πόλη που θα μπορούσα να ζήσω για αρκετό καιρό. Ο βρώμικος από τις αναθυμιάσεις των ποτών και της μπύρας αέρας, τα καταγώγια γεμάτα με ετοιμοπόλεμες παρέες και καπνοί από τα άπειρα τσιγάρα. Βρέθηκα στο μπαλκόνι του δωματίου μας καθώς η Rangiku κοιμόταν στο κρεβάτι μας, κοιτούσα τους δρόμους κάτω από το δωμάτιο μας ενώ απολάμβανα ένα τσιγάρο. Στο μυαλό μου επανήλθε η κουβέντα περί του νησιού των αγγέλων, δεν θα μπορούσα να μην δοκιμάσω να πάω εκεί πάνω. Χαμογέλασα και πέταξα το αποτσίγαρο στον δρόμο, μπήκα στο εσωτερικό του δωματίου και ξάπλωσα δίπλα στην Rangiku. Το επόμενο πρωινό θα παίρναμε όσα πράγματα μας χρειάζονταν για το ταξίδι μας και θα ξεκινούσαμε για την Jaya.. Ο καιρός πλησίαζε...

» [Τέλος]Beware the Devils [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Once Again... [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Dinotopia [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The raindrop [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Betrayed .. [Διεγραμένος Χαρακτήρας]