Το πρωινό μας βρήκε να ετοιμαζόμαστε για το ταξίδι μας, μαζέψαμε τα πράγματα μας και κατεβήκαμε στην ρεσεψιόν. Αφού πληρώσαμε τα δωμάτια βγήκαμε από το ξενοδοχείο, κάναμε μια βόλτα στα μαγαζιά και αγοράσαμε προμήθειες και άλλα διάφορα πράγματα που χρειαζόμασταν. Ο Ikkaku είχε χαθεί για μια ώρα περίπου και όταν επιτέλους γύρισε ήταν σχεδόν καλυμμένος από έναν πάκο με φάρμακα και άλλα εργαλεία που ήθελε για το ιατρείο του. Το ίδιο περίπου έκανε και η Rangiku, ενώ εγώ με τον Scar δεν χάσαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τα καταστήματα με όπλα.
Θα ψάξεις να βρεις πως θα πάμε εε? Το κατάλαβα από την ώρα που πρωτόακούσαμε για το νησί των Αγγέλων. Μου είπε όταν ήμασταν μόνοι μας.
Τς, τίποτε δεν σου ξεφεύγει πανούργε μου φίλε...! Βέβαια δεν έχω ιδέα πως να το πω στην Rangiku αλλά κάτι θα κάνω για αυτό.
Μην νομίζεις πως δεν το ξέρει ήδη, απλά δεν θέλει να το πιστέψει... Θα το σκεφτεί και θα συνηθίσει στην ιδέα με τον καιρό. Απλά δώσε της λίγο χρόνο, δεν είναι και εύκολο να βρει τρόπο να μας ανεβάσει στον ουρανό...
Γέλασα καθώς κοιτούσα ένα αρκετά καλό κατάνα, δίχως να πω κάτι άλλο το πήρα και πήγα στον πωλητή για να το αγοράσω.
Πάμε, ώρα να φεύγουμε από εδώ...! Ποιος ξέρει τι μας περιμένει!! Είπα καθώς το έδενα στην μέση μου, ο Scar χαμογέλασε και με ακολούθησε. Συναντηθήκαμε με τους άλλους δυο στην είσοδο της πόλης και κινήσαμε για το πλοίο μας. Μισή ώρα αργότερα βρισκόμασταν ήδη στην καταγάλανη θάλασσα με προορισμό μας το όμορφο νησί της Jaya...