[Τέλος] Another island [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Η ανοιχτή θάλασσα κρύβει ακόμη πολλές εκπλήξεις, σκεφτόμουν από μέσα μου καθώς έκανα κουπί στην ανοιχτή την θάλασσα. Δεν ήθελα να ξανά πάω σε ένα νησί σαν το kumate ξανά, είναι πολύ επικίνδυνα και αηδιαστικά. Να τρώνε ανθρώπους πρώτη φορά το άκουγα. Καθώς έκανα κουπί προσπαθούσα να δω αν έχει κανένα νησί μπροστά, ότι και να έκανα ήταν μάταιο, δεν έβλεπα τίποτα μπροστά μου. Υπήρχε μόνο ομίχλη, τίποτε άλλο. Δεν έβλεπα τίποτα, έκανα κουπί πάρα πολύ μπας και βγω από αυτή την ομίχλη. Καθώς κάνω κουπί η βάρκα μου χτύπησε πάνω σε κάτι, νόμιζα ότι ήταν στεριά και ότι δεν μπορούσα να την δω επειδή ήταν αυτή η ομίχλη. Πήγα να πατήσω στην στεριά αλλά είχα χτυπήσει σε κάτι οπού ήταν ένα πράγμα σαν τοίχος. Δεν μπορούσα να δω τι ακριβώς ήτανε. Η ομίχλη σιγά σιγά εξαφανιζόταν, θα μπορούσα να δω σε τι είχα χτυπήσει. Όταν έφυγε η ομίχλη παρά λίγο να τα κάνω πάνω μου με αυτό που είχα δει. Δεν το περίμενα καθόλου, να δω ένα πλοίο με marine. Πάλι καλά που δεν είμαι ακόμη γνωστός, για να με καταλάβουν θα πρέπει να ξεχωρίζουν τους πειρατές με τους κανονικούς. Αυτό το πράγμα όσο και να χρησιμοποιούσε με πονούσε πάρα πολύ.

Εκείνοι με είχαν καταλάβει και ήρθαν προς τα εδώ να δουν τι ήταν εκείνο οπού είχαν χτυπήσει. Κρύφτηκα καλά μέσα στην βάρκα, δεν μπορούσα όμως και τόσο επειδή ήταν μια μικρή βάρκα. Δεν έβλεπαν καλά εκείνοι και πήγε να κατεβεί κάποιος, τώρα που κατέβαινε δεν ήξερα τι να κάνω. Θα με έβρισκε στα σίγουρα αν κατέβαινε και μπορεί να με έβαζαν στην φυλακή. Βγήκα από εκεί που κρυβόμουν και πέταξα σε αυτόν που ερχόταν κατά εδώ ένα μαχαίρι, έπεσε κάτω εκείνος ουρλιάζοντας. Σίγουρα αυτό το πράγμα θα έκανε τους άλλους αν αναρωτιόνται τι έγινε. Δεν πήρε πολύ να έρθουν και άλλοι κατά εδώ, αφού θα ερχόντουσαν έφυγα από την βάρκα και πήδηξα πάνω στην σκάλα με την οποία ερχόταν ο άλλος κατά εδώ. Καθώς ανέβαινα προς τα πάνω είδα να ετοιμάζονται οι άλλοι για να έρθουν, πάλι καλά που είχα προλάβει και ανέβηκα ήδη. Πήγα κρύφτηκα γρήγορα πίσω από μια μεγάλη στοίβα με σκοινιά, είδα τους άλλους να πάνε να κατεβούν για να δουν τι έγινε. Δεν με έβλεπαν καθόλου.

Στο κατάστρωμα υπήρχαν πολύ marine αν μπορέσω να τους ξεφύγω όλους αυτούς θα το έκανα μετά χαράς. Προχωρούσα στο κατάστρωμα από κρυψώνα σε κρυψώνα, ήταν θαύμα που δεν με είχαν δει ως τώρα. Καθώς πήγα να πάω σε άλλη κρυψώνα τότε πέρασε από μπροστά μου ένας marine, είχα φοβηθεί ότι θα τους το πει στους άλλους, κάτι το λογικό οπού είναι.
-Όλοι σας κάποιος ανέβηκε στο καράβι μας!!! Το χειρότερο πράγμα μόλις έγινε, δεν ήξερα τι να κάνω. Βγήκα τότε στα ανοιχτά.
-Ποιος είσαι??? Μου είπαν.
-Είμαι ο Hayate!!!! Τους είπα μετά και εγώ αλλά όπως ακριβώς το είχα πάρει χαμπάρι δεν με ήξεραν καθόλου, από τις φάτσες τους είχαν καταλάβει ότι είμαι ένας πειρατής.
-Δεν πρέπει να είσαι γνωστός καθόλου αλλά θα σε πιασουμαι πριν γίνεις γνωστός καν!!! Μου είπε και ήρθαν κατά πάνω μου. Είχα το χέρι μου στο σπαθί και ήμουν έτοιμος να βγάλω το σπαθί έξω.

Ήρθαν κατά πάνω μου 2 και μου έκαναν επίθεση με το σπαθί τους, δεν υπήρχε άλλος χώρος πίσω μου ώστε να τους αποφύγω. Αναγκαστικά έβαλα το σπαθί μου και απέκρουσα τις επιθέσεις τους, έτσι όπως κράταγα το σπαθί έβαλα δύναμη και έσπρωξα προς τα μπροστά. Εκείνοι ήταν έτοιμοι να πέσουν κάτω από την πολύ την δύναμη που είχα βάλει. Πριν πέσουν πάω και τους καρφώνω στην κοιλιά. Εκεί οπού ήμουν δεν είχε τίποτε άλλο παρά την γέφυρα πλοίου οπού ήταν από πάνω, είδα από εκεί πέρα 2 να ερχόντουσαν πηδώντας πάνω μου. Μου είχαν κάνει επίθεση από τον αέρα, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα παρά να αμυνθω με το σπαθί μου. Είχαν βάλει τόσο πολύ δύναμη στην επίθεση τους οπού ήταν κάπως δύσκολο να αμυνόμουν για πάντα, τα χειρότερα δεν σταματούσαν εκεί πέρα. Από πίσω μου ήρθαν και άλλοι δυο, δεν είχα όμως αλλά χέρια για να μπορέσω να τους πολεμήσω. Έβαλα λίγο παραπάνω δύναμη ώστε να εξολοθρεύσω αυτούς οπού είναι μπροστά μου και μετά να ασχοληθώ με εκείνους. Μπορεί να έβαζα δύναμη αλλά έβαζαν και εκείνοι, δεν με άφηναν καθόλου. Τότε είδα μια προς τα πίσω και είχα δει πως είχα ακόμη λίγο χώρο. Πήγα μια προς τα πίσω και έπειτα τους έκανα γρήγορη επίθεση και στους δυο.

Ήταν όλοι μαζί γύρω στους 20 μέσα σε αυτό το πλοίο, είχα σκοτώσει 4 έμειναν άλλοι 16. Ήταν πάρα πολλοί ακόμη αλλά έπρεπε να τους σκοτώσω όλους αν ήθελα να φύγω και να πάω σε ένα νησί. Μου είχε έρθει ένας κατά πάνω μου και απέκρουσα την επίθεση του έπειτα τον είχα βαρέσει στο κεφάλι με το σπαθί. Πίσω μου ήταν άλλοι δυο, γύρισα σε εκείνους μετά, είχα σκύψει και αυτοί πέτυχαν άλλους δυο οπού ήταν από πίσω μου. Έπειτα τους είχα κόψει τα πόδια τον δυο τους, τους έβλεπα να ήταν σε μεγάλο πόνο. Τα πληγωμένα άτομα αυτά οπού δεν μπορούσαν να πολεμήσουν άλλο όλο και πιο ανέβαιναν, ως τώρα 8 άτομα ήταν αυτά οπού δεν μπορούσαν άλλο. Έμειναν άλλοι 12 οι οποίοι φαινόντουσαν κάπως δυνατοί, δεν έπρεπε όμως να χάσω δύναμη εδώ. Είχε έρθει ένας κατά πάνω μου και ήταν έτοιμος να με καρφώσει στην κοιλιά, δεν ήξερα τι να κάνω. Πήρα από κάτω ένα πτώμα και τον βάζω για ασπίδα.
-Ώστε έτσι είσαι ε?!?!?!? Πήγε να μου ξανά κάνει επίθεση αλλά το σπαθί του ήταν κολλημένο μέσα στον άλλον δεν μπορούσε να το βγάλει έξω. Πέταξα μετά το πτώμα πάνω του και είχε πέσει κάτω, έτσι όπως ήταν και οι δυο κάτω στο πάτωμα κάρφωσα το σπαθί στην πλάτη του πτώματος και πέρασε και στον άλλον οπού ήταν από κάτω του. Σίγουρα θα είχε πεθάνει και ο άλλος.

Μπορεί να ήταν πιο λίγοι τώρα αλλά και πάλι ήταν ακόμη πολύ για μένα, είμαι μόνος και είμαι με ένα σπαθί μόνο, δεν έχω καμιά δύναμη διαφορετική. Έψαχνα να βρω μετά δρόμο για να φύγω από εδώ πέρα, καθώς έψαχνα βρήκα ένα άνοιγμα και πήγα προς τα εκεί. Το θέμα ήταν όμως αν πάω και φύγω με την βάρκα μπορεί να αρχίσουν να ρίχνουν κανονιές πάνω μου οπότε αυτή η ιδέα δεν είναι καλή. Σταμάτησα να τρέχω προς το άνοιγμα που είχα δει, πριν σταματήσω πετάγεται κάποιος πάνω μου.
-Καπετάνιε!!!! Φώναξαν οι marine, μάλλον θα ήταν ο καπετάνιος του πλοίου όπως ήταν και οι άλλοι, από τις δυνάμεις εκείνων των marine κατάλαβα δεν είναι και τόσο δυνατοί αυτοί αλλά ούτε και εκείνος θα είναι. Τους νικούσα όσο και πολλοί να ήτανε αλλά ήταν πάρα πολλοί και και σε κάποια στιγμή μπορεί να κουραστώ.
-Στο όνομα της δικαιοσύνης θα σε πιάσω, όσο άσημος πειρατής και να είσαι, για αυτό είμαστε εμείς εδώ πέρα!!! Μου είπε και ήρθε κατά πάνω μου, αυτός σίγουρα δεν θα είναι τόσο δυνατός όπως άλλους marine αλλά και πάλι για μένα μπορεί να είναι κάπως πιο δυνατός.

Δεν ήταν πολύ μεγάλος αλλά ούτε και πολύ μικρός, μεσαίος. Είχε ένα σπαθί κάπως μεγάλο, αλλά δεν θα είχε και τίποτε ειδικές ικανότητες. Πήγε να μου κάνει επίθεση στο χέρι αλλά έβαλα το σπαθί μου για να αποκρούσω. Ήταν και εκείνος αλλά και ταυτοχρόνως έμπαιναν στην μέση και οι άλλοι, δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο παρά να χτυπώ και τους άλλους. Ήρθε πάλι ο καπετάνιος τους και μου έκανε επίθεση στο κεφάλι, έσκυψα προς τα κάτω και έπειτα του έκανα τρικλοποδιά. Πήδηξα μετά στον αέρα και πήγα να του ρίξω μερικά μαχαίρια στο στήθος του, είναι εύκολο να τα αποκρούσει αλλά όχι και τόσο σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται. Ήταν πεσμένος κάτω στο πάτωμα και αν δεν σηκωνόταν πάνω γρήγορα θα τον πετύχαιναν.
-Δεν είμαι τόσο χαζός ξέρεις, μου είπε και έβαλε δυο δικούς του στην μέση για να μην πάνε πάνω του τα μαχαίρια. Είχαν εκείνοι πλέον πεθάνει αφού μαχαιρώθηκαν στο στήθος.
-Ώστε έτσι φέρεσαι στους δικούς σου ε???? Με είχε νευριάσει κάπως τώρα αυτός, είναι marine και φέρεται έτσι στους συντρόφους του. Μάλλον όταν πάνε σε ένα πιο υψηλό βαθμό, τα μυαλά τους περνούν αέρα.

Σηκώθηκε μετά πάνω αυτός, τα νεύρα μου παρά λίγο να σπάσουν. Έπιασα γερά το σπαθί μου και πήγα να του κάνω επίθεση προς τα πλάγια για να τον πετύχω στο κεφάλι του. Εκείνος με το σπαθί του την είχε αποκρούσει, αυτό γινόταν εδώ και 5 λεπτά ώσπου τότε πήδηξα στον αέρα και του έκανα επίθεση από τον αέρα στο κεφάλι του. Αυτός την απόκρουσε και είχα βρεθεί μετά πίσω του και του έκανα επίθεση στην πλάτη του. Την είχε ξεφύγει αλλά κατάφερα να τον πληγώσω έστω και λίγο.
-Πόνεσε λίγο αυτό, πρόσεχε λιγάκι.
-Δεν χρειάζομαι να προσέχω τίποτα, έναν άνθρωπο σαν και σένα πρέπει να πεθάνει εδώ και τώρα, τι δικαιοσύνη, είναι μια απάτη και μισή!!!! Φώναξα, έπιασα μετά το σπαθί γερά, είχα βάλει δύναμη και του είχα κάνει μια γρήγορη επίθεση, πρόλαβε να κάνει άμυνα αλλά το σπαθί του είχε σπάσει από την πολύ την δύναμη που είχα βάλει.
-Καπετάνιε!!! Είπαν δυο και ήρθαν να μου κάνουν επίθεση. Ήμουν τόσο νευριασμένος μαζί του οπού σκότωνα τώρα όποιον να ναι. Αυτοί νοιαζόντουσαν για τον καπετάνιο του.
-Αν νοιάζεστε τόσο για τον καπετάνιο σας τότε πεθάνετε και εσείς!!! Είπα και όταν ήρθαν να μου κάνουν επίθεση τους πιάνω από το κεφάλι και τους κοπανάω κάτω στο πάτωμα.

Τώρα πια δεν τους πολεμάω για να φύγω από εδώ πέρα αλλά για να τους εξολοθρεύσω από αυτή την γη. Ήταν δικό τους το λάθος που ακολούθησαν τέτοιο καπετάνιο, όποιον βρω και είναι ακριβώς έτσι δεν θα διστάσω να τους σουβλίσω όλους αυτούς. Έπιασα γερά το σπαθί μου και πήγα να κάνω επίθεση στον καπετάνιο τους, δεν είχε σπαθί και ήταν η ευκαιρία μου να τον αποτελειώσω μια και καλής. Την στιγμή που του είχα κάνει την επίθεση, βάζει εκείνος τα χέρια του για να πιάσει το σπαθί από την μεριά της λεπίδας. Είχα βάλει δύναμη όταν είχα κάνει την επίθεση αλλά και το σπαθί το ίδιο είναι κοφτερό, πως και δεν είχε κοπεί το χέρι του δεν ήξερα.
-Ώστε κάτι παραπάνω κρύβεις ε?!?!?!? Αλλά αυτό δεν θα πιάσει πια!!! Έτσι όπως κράταγε το σπαθί με τα χέρια του τότε του ρίχνω μια κλωτσιά στην κοιλιά έπειτα τον χτύπησα με το σπαθί στα πλευρά αλλά όχι από την κοφτερή πλευρά. Τον έβλεπα να φτύνει ένα σωρό σάλια και αίμα μετά, πονούσε παρά πολύ στα πλευρά. Τον έπιασα από τα μαλλιά και ήμουν έτοιμος να του πάρω το κεφάλι.
-Καπετάνιε!!! Είχαν έρθει να μου κάνουν επίθεση ώστε να μην μπορέσω να του το κόψω.

Σκέφτηκα τότε να τους απειλήσω ώστε να πάρω το καράβι και να με πάνε σε ένα νησί εκείνοι.
-Ώστε έτσι ε θα έρθετε να με σκοτώσετε, ο καπετάνιος σας θα έχει πεθάνει ώρες πριν προλαβεται να με σταματήσετε, τους είπα καθώς είχα το σπαθί στο λαιμό του. Εκείνοι σταματήσαν να έρχονται κατά δω.
-Μην κάνεις κάτι τέτοιο, θα κάνουμε ότι θες σου το ορκιζόμαστε!!! Μου είπαν και δεν είχα άλλη επιλογή από του να τους πω τι ήθελα.
-Οκ θέλω δυο πράγματα, πρώτον να μου πείτε αν έχει κανένα νησί εδώ κοντά και δεύτερον να με πάτε σε εκείνο το νησί, πάλι καλά που είχα βρει πλοίο με κάποιους μέσα.
-Είναι το mirror ball, μου είπαν και αμέσως έτρεξαν να ετοιμάσουν το πλοίο για να φύγει, πήγα να πάρω μετά μερικά σκοινιά για να δέσω τον καπετάνιο τους. Τον έδεσα τον καπετάνιο τους, έκατσα διπλά του για να μην κάνει τίποτα και περίμενα μέχρι να πάει το πλοίο στο νησί. Είχε περάσει γύρω στην μια ώρα από τότε που είχε φύγει το πλοίο, σιγά σιγά έβλεπα το λιμάνι ενός νησιού. Υπέθεσα ότι θα είναι το mirror ball εκείνο το νησί όπως είχαν πει. Πριν πάμε στο λιμάνι τότε είχα σκεφτεί κάτι.