[Αρχή] Οι άνεμοι του Las Camp: Η Αλεπού και το Γεράκι

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:21 pm; edited 4 times in total

Άλλοι Χαρακτήρες

Spoiler:

Χρονολογική Σειρά Βασικής Ιστορίας

I. Γραφείο Κηδειών "Trinity"
II. 13 Σφαίρες
III. Η Τελευταία Μπαλάντα (ft Makoto)
IV. 1+1 Τρόποι για να Σώσετε το Τομάρι σας
V. Τρία Τσιγάρα Δρόμος
VI. Πιο Αργός Κι Απ' την Σκιά Του
VII. Πασπαρτού
VIII. Στο Τέλος Ξυρίζουν τον Γαμπρό
IX. Ποιος θα πληρώσει τη νύφη; (ft Makoto)
X. Άδης: Τρίτη Πόρτα Δεξιά
XI.I. Επιχείρηση Αρκτούρος
XI.II.Οι Αρκουδιάριδες (ft FAI&Makoto)
XII. Πες το με ένα δηλητήριο
XIII. Femme Fatale .I
XIV. Femme Fatale.II | Τεχνικής
XV. Οι λύκοι ουρλιάζουν μόνο τη νύχτα
XVI. Για ένα κομμάτι ψωμί
XVII. Έλμερ και Έσλι
XVII. Όταν λείπει η Γάτα... Μέρος 1ο
XVIII. Όταν λείπει η Γάτα... Μέρος 2ο
XIX. Όταν λείπει η Γάτα... Μέρος 3ο
XX. Όταν λείπει η Γάτα... Μέρος 4ο
XXI. Οι άνεμοι του Las Camp: Το Κοράκι και ο Γλάρος

Παράπλευρη Ιστορία

(Χρονολογικά πριν το "Ελμερ και Έσλι")
I. Σε αυτά που θα έρθουν...
II. ...Και σε όσα Πέρασαν.

(Χρονολογικά παράλληλα με το "Όταν λείπει η γάτα...")
ΙΙΙ. Λόγια, λόγια κι άλλα λόγια...
IV. Κόκκινη Πανσέληνος...
V. Κόκκινη Κωστή Δεμένη...

Η ιστορία μέχρι εδώ...

Spoiler:

Το ταξίδι του Lewis και του Caleb ξεκινάει από την Colt. Εκεί, παρότι ειδικευμένος γιατρός, ο Lewis διατηρεί νωχελικά το γραφείο τελετών του πατέρα του κάνοντας παράλληλα τον ιατροδικαστή για ύποπτα πτώματα που ήθελαν να τα σωπάσουν, κάτι το οποίο ήταν συχνό φαινόμενο στην Colt. Αντίθετα με τις συνηθισμένες μικροπεριπτώσεις που συχνά πυκνά του επέφεραν κέρδος, μία μέρα έπεσε στα χέρια του μία αρκετά περίεργη περίπτωση νεκρού την οποία αποφάσισε να ερευνήσει.

Λίγα όμως ήξερε αφού πίσω από αυτήν βρισκόταν μία αρκετά μεγάλη πλεκτάνη, στημένη από τη Μαντάμ Σουσού. Η υπόθεση περιπλέχτηκε όταν την εμφάνιση του έκανε ο μεγαλοεπιχειρηματίας της Colt, Edgar J. Mowbray, ο οποίος αν και κρυφά ερευνούσε παράλληλα την ίδια υπόθεση. Οι δύο άνδρες γνώριζαν ο ένας τον άλλον ονομαστικά και μόνο όμως αυτό δεν εμπόδισε τον παμπόνηρο επιχειρηματία να μπλέξει τον νεκροθάφτη στα σχέδιά του. Ο Lewis κατηγορήθηκε για κάτι που δεν έκανε και με πλαστά στοιχεία και άφησε αμέσως το νησί για να κρατήσει την ελευθερία του. Στο ταξίδι αυτό τον ακολούθησε και ο υπάλληλος του, ο Caleb, που σύμφωνα με τα λόγια του έψαχνε ένα κίνητρο να αφήσει το νησί.

Η περιπέτεια τους συνεχίστηκε ακόμη και επάνω στο καράβι που ταξίδευε προς τη Fabul όπου για να μην αποκαλύψουν την παρουσία του εκεί αναγκάστηκε να παραδώσει ένα μέρος της περιουσίας του σε έναν χρεωμένο ξεπεσμένο αριστοκράτη του νησιού. Με αυτόν τον τρόπο οι δύο άνδρες έφτασαν αισίως στο νησί όπου παρουσιάστηκαν στην βάση των επαναστατών, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Mowbray για να έχουν ένα μέρος να μείνουν. Μετά από την εκπαίδευσή τους εκεί τους ανατέθηκαν οι πρώτες τους αποστολές.

Προς μεγάλη τους έκπληξη, ο αμετανόητος Edgar είχε σταλθεί ως συνεργάτης τους ώστε να ειρηνέψουν την κατάσταση ανάμεσα σε δύο μαφιόζικες οικογένειες. Το άχτι του Lewis δεν ήταν αρκετό να κάνει τον επιχειρηματία να ζητήσει συγγνώμη ούτε να τον βοηθήσει να ξεκαθαρίσει το όνομά του. Οι δύο άνδρες χωρίστηκαν και πάλι και η επόμενη αποστολή οδήγησε τον Lewis στο νησί Kashuan.

Εκεί ο πρώην νεκροθάφτης και πλέον επαναστάτης έστω και στο όνομα έπρεπε να ανακαλύψει τα ονόματα των ανθρώπων του ναυτικού που είχαν εισχωρήσει μέσα στο παλάτι του νησιού μυστικά με άγνωστους σκοπούς. Μετά από ένα μεγάλο και χρονοβόρο σχέδιο όπου χρειάστηκε μέχρι και να παραστήσει τον σωτήρα του βασιλιά από απόπειρα δολοφονίας που είχε στήσει ο Lewis ο ίδιος καταφέρνει να μπει στο παλάτι και να ανακαλύψει το μεγαλύτερο μέρος των ονομάτων. Λίγα όμως ήξερε αφού δεν είχε προβλέψει τα πραγματικά τους σχέδια και οι φτωχογειτονιές του Kashuan κατέληξαν να παραδοθούν στις φλόγες.

Δεν υπήρχε όμως χρόνος για διάλειμμα. Οι επόμενες διαταγές τον έφεραν στο νησί Kashamin όπου μετά από καιρό η μοίρα τον έφερε και πάλι μπροστά στον Edgar και έναν ακόμα επαναστάτη, τον Bola, που κουβαλούσε επάνω του το όνομα του πλέον νεκρού του συνεργάτη. Επάνω στο νησί, εσωτερικές αναταραχές στη φυλή των Pandaren και μετά από την προκλητική παρουσία του ναυτικού εκεί, τους οδήγησαν στη δίψα για επανάσταση και ανεξαρτησία. Οι τρεις άνδρες βοήθησαν τους Pandaren στον σχεδιασμό της εξέγερσης όμως παρά τα σχέδια τους και τις παγίδες που είχανε στήσει η ηράκλεια δύναμη της αξιωματικού του ναυτικού που είχε στείλει το ναυτικό για να τους αντιμετωπίσει έβαλε μία τελεία με ιδιαίτερη ευκολία στις προσπάθειές τους.

Φυγαδευμένος και αφού χρειάστηκε αρκετή ανάρρωση φτάνει στο Strawberry Hill όπου εκεί του δίνονται κάποια στοιχεία για ύποπτος θανάτους στο νησί, κυρίως άνδρες. Η έρευνά του φέρνει στο φως τη σύνδεση τους με τα πορνεία της πόλης όμως ο πραγματικός εγκέφαλος της υπόθεσης αποδεικνύεται πιο πανούργος και αφού τον παραπλανά επιδειχτικά καταφέρνει να ξεφύγει.

Έχοντας ανακαλύψει πολύ αργά ποιος κρυβόταν πίσω από την υπόθεση, ο Lewis ακολουθεί τη γυναίκα στο νησί Γιαμαγκάτα όπου και για να σώσει στη ζωή του καταφέρνει μια παράδοξη συμφωνία και καταλήγει να εκπαιδεύεται από αυτή. Η σχέση τους μέσα στον έναν χρόνο που πέρασε εκεί γίνεται όμως κάτι παραπάνω από σχέση δασκάλας και μαθητή και ο Lewis αρχίζει να βλέπει τη ζωή του επάνω στο νησί μακριά από όλα τα άλλα.

Η μοίρα όμως σχεδιάζει άλλα πράγματα. Η Όιραν σε μία προσπάθεια να ανατρέψει την Κυρά της περιοχής των Κόκκινων Ρόδων και να σταματήσει την εκμετάλλευση και τις κακουχίες των γυναικών στην περιοχή των πορνείων σχεδιάζει τη δολοφονίας της. Το δίκτυο πληροφοριών της Άι ωστόσο αποδεικνύεται πολύ πιο δυνατό και η δολοφονία της αποτυχαίνει. Η Όιραν χάνει το χέρι της και ο Lewis φτάνει αργοπορημένα στη σκηνή από όπου τον απομακρύνει τελικά ο Κάλεμπ παρά τις απεγνωσμένες κραυγές του νεκροθάφτη.

Από εκεί και ενώ ο ήρωας μας δεν έχει βρει ακόμη τον εαυτό του μετά τα τελευταία γεγονότα του ανατίθεται η δολοφονία του Commader Chad. Το μήνυμα μεταφέρει ένας περίεργος νέος και σύμφωνα με την αποστολή η δολοφονία θα έπρεπε να χρεωθεί στον Daddy Masterson, ένα αρκετά γνωστό όνομα στην περιοχή. Η παγίδα πετυχαίνει και ο masterson συλλαμβάνεται παρότι συνέχισε να επιμένει μέχρι την τελευταία στιγμή ότι ήταν αθώος. Ο περίεργος νεαρός, ο Αλ, τους μεταφέρει τελικά στο νησί Machanon.

Εκεί οι δύο άνδρες πέφτουν σε μία υπόθεση που αρχικά δεν θα μπορούσαν να φανταστούν. Εμπόριο παιδιών, μυστικά πειράματα και όλα αυτά κάτω από τα μάτια του ναυτικού καλύπτονται επιμελώς. Εκεί ο Lewis συναντά για πρώτη φορά τον δημοσιογράφο Τζόρτζ Μπεστ και παρότι σε αντίπαλα στρατόπεδα ο δημοσιογράφος δε διστάζει να τον προσεγγίσει και να μοιραστεί μαζί του σημαντικές πληροφορίες. Καταφέρνοντας να εισχωρήσουν μέσα σε μια ομάδα νέων που ουσιαστικά τρομοκρατούσε το νησί, τελικά οδηγούνται σε μία μεγαλύτερη ανακάλυψη, το μέρος όπου κρατούνταν τα εξαφανισμένα παιδιά. Παρότι κατάφεραν να σώσουν τα περισσότερα από αυτά το μέρος παραδίδεται στις φλόγες και η υπόθεση σκεπάζεται όσο το δυνατόν περισσότερο.

Όμως την έστω και άδοξη αυτή επιτυχία επισκιάζουν άσχημα νέα. Ο θάνατος του Edgar J. Mowbray* είναι πλέον γεγονός... Κρατώντας μαζί τους τις μνήμες όλων αυτών και με την απρόσμενη προσθήκη του Αλ στην παρέα οι τρεις άνδρες επιβιβάζονται στο νέο τους πλοίο και τελικά φτάνουν στο νησί Las Camp.

Εκεί, ενώ ο Lewis βασανίζεται από πυρετό κι ένα γερό κρύωμα, τους επισκέπτεται ο Καπετάνιος Sendi με πληροφορίες για έναν αξιωματικό του ναυτικού με ένα μάλλον μαύρο παρελθόν. Ο Lewis ανίκανος να αναλάβει την υπόθεση εκείνη τη στιγμή υπόσχεται να τους βοηθήσει όταν καλυτερέψει η υγεία του αφήνοντας τον Caleb και τον Al στη διάθεση του Sendi. Οι δύο άνδρες επισκέπτονται το ίδιο βράδυ το φιλικό πλήρωμα όπου ανακαλύπτουν ότι η υπόθεση είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι περίμεναν αφού εκτός από τον Sendi εκεί τους περιμένει εκτός από την Yuki, την πειρατίνα που διοικούσε την περιοχή ακόμη ένας Καπετάνιος ονόματι Salve.

Ο Sendi και o Salve στέλνουν τον Caleb και τον Al μαζί με τον Akil και την Amandi, δύο αξιωματικούς του Καπετάνιου Sendi να συναντήσουν στην περιοχή Las Vamp έναν άνθρωπο του Salve, τον Lupo ο οποίος τους εξηγεί ότι έχουν πληροφορίες για ένα μέρος όπου θα εμφανιζόταν ο Διοικητής Ikiki, ο άνθρωπος που έχουν ως στόχο το ίδιο βράδυ. Με ελάχιστες πληροφορίες στα χέρια του και λίγο χρόνο, ο Caleb, o Sendi και η Amandi ακολουθούν τον Lupο σε ένα περίεργο καταγώγιο όπου ανάμεσα σε άλλα φαίνεται να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών και λευκής σαρκός. Εκεί τελικά συναντούν για πρώτη φορά από κοντά τον Διοικητή Ikiki.

Η συνάντηση δεν είναι και ό,τι καλύτερο για τους επαναστάτες, ο Ικίκι είναι άθλιος, το ξέρει και δεν φροντίζει να το κρύψει ούτε για μία στιγμή. Η σύντομη αναγνώριση του μέρους και των προσώπων λήγει εκεί όμως η νύχτα όχι. Μετά την επιστροφή τους στο κρησφύγετο άσχημα νέα φτάνουν στα αυτιά τους, η Αλίσα, η κοπέλα που στάλθηκε να προσεγγίσει τον Ικίκι μεταφέρεται σε ένα διαφορετικό μέρος χωρίς προειδοποίηση. Η γυναίκα καταφέρνει να τους ξεφύγει αλλά τελικά πεθαίνει από αιμορραγία μπροστά από τον Κάλεμπ έχοντας καταφέρει όμως να αποκτήσει τη λίστα με τα ονόματα που τόσο ήθελαν.

Ο θάνατος της όμως ξύπνησε κάτι πιο σκοτεινό μέσα στους επαναστάτες που ήδη ήθελαν τον θάνατο του Ικίκι πάση θυσία. Μέσα στο Las Vamp μία μονάδα επαναστατών, οργισμένη από τα γεγονότα και έτοιμη να χάσει ακόμη και τη ζωή της αποφασίσει να πάρει στα χέρια της την κατάσταση και να σκοτώσει τον Ικίκι μέσα στην ίδια του τη φωλιά.

Το επόμενο βράδυ οι επαναστάτες κάνουν αιφνιδιαστική επίθεση στο κτίριο που είχε καταλάβει ο Ικίκι αλλά και στα σπίτια των διεφθαρμένων πολιτικών. Οι εκτέλεση όλων τους γίνεται δημόσια όμως οι αριθμοί τους σε σχέση με τους ναυτικούς στην περιοχή είναι συγκριτικά λίγοι. Η αυτόνομη ομάδα βρίσκεται πλέον σε δύσκολη θέση και είναι προετοιμασμένοι για τα χειρότερα όμως την τελευταία στιγμή κάνουν την εμφάνιση τους οι υπόλοιπες επαναστατικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο νησί και ανακοινώνουν την κατάληψη της περιοχής.

Τα γεγονότα αυτά ωστόσο δυσαρέστησαν τον Lewis που θεωρούσε κύριο υπαίτιο τον Caleb. Οι δύο άνδρες αντάλλαξαν βαριά λόγια μπροστά στους υπόλοιπους επαναστάτες και ο καυγάς τους κατέληξε με τον Lewis να προστάζει τη μεταφορά του Caleb στην απομόνωση. Παρόλα αυτά δεν υπήρχε περισσότερος χρόνος για καυγάδες, οι ναυτικοί, με αρχηγό τον Melgor, είχαν αρχίσει να κάνουν την κίνησή τους.

*Παράπλευρη Ιστορία

Spoiler:

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:23 pm; edited 1 time in total

Εκείνες τις μέρες το νησί το βασάνιζαν οι άνεμοι, σφυροκοπούσαν κάθε πλευρά του με μένος, όμως παρά τον κρύο αέρα το νησί το ίδιο κόχλαζε συνεχώς από κίνηση, από ανθρώπους που ακόνιζαν τα όπλα τους και καθάριζαν τα ντουφέκια τους, έτοιμοι να χύσουν ο ένας το αίμα του άλλου. Το ρηχά νερά του ποταμού που διέσχιζε το νησί είχαν φουσκώσει από την ξαφνική βραδινή βροχή, όχι πολύ, ίσα ίσα να φανούν λίγο πιο ορμητικά αλλά ακόμα κι έτσι δεν εντυπωσίαζαν κανέναν. Θα μπορούσαν να κάνουν το πέρασμα στην άλλη μεν λίγο πιο χρονοβόρο αλλά όχι και τόσο δύσκολο.

Μερικά μέτρα πιο πέρα από τη βόρεια όχθη του στεκόταν ένας νεαρός άνδρας, που αν έπρεπε να τον παρομοιάσεις με τρεχούμενο νερό σίγουρα ο ρηχός ποταμός του Las Camp θα ήταν μια φτωχή και μάλλον ατυχής σύγκριση. Ο αξιωματικός Κραφτ μόλις στα 24 του χρόνια έδειχνε μερικά χρόνια μεγαλύτερος λόγο του σοβαρού παραστατικού του, με τα μαύρα μαλλιά του πιασμένα επιμελώς πίσω και τη λευκή στολή του φορεμένη άψογα επάνω του θα μπορούσε να τον περάσει κανείς για ιδιαίτερα σχολαστικό και συγκεντρωμένο άνθρωπο, ωστόσο αν κι αυτό δεν απείχε ιδιαίτερα από την πραγματική του φύση, η αφοσίωση του νεαρού στο καθήκον τον έκανε πιο παρορμητικό από ότι έπρεπε όχι μόνο μέσα στο πεδίο της μάχης αλλά και όταν ήθελε να εκφράσει τη γνώμη του.

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:24 pm; edited 2 times in total

Έτσι, όταν τις δύο αυτές μέρες ο νεαρός παρατηρούσε τον ίδιο μαυροφορεμένο άνδρα της πρώτης ημέρας να εμφανίζεται και πάλι στην απέναντι όχθη ολομόναχος δεν μπορούσε να νιώσει παρά οργή απέναντι στον άνδρα που δεν δίσταζε να χλευάζει ολόκληρο το ναυτικό σώμα που βρισκόταν εκεί και ιδιαίτερα τον Καπετάνιο τους. Φυσικά ο Μέλγκορ ελάχιστα έδωσε σημασία στην παρουσία αυτού του άνδρα, ο έμπειρος Καπετάνιος μόνο σαν παγίδα μπορούσε να δει κάτι τέτοιο, παγίδα και πρόκληση για να μεταφέρουν τη μάχη τους στο δάσος, κάτι το οποίο ο ίδιος δεν ήθελε και αν μπορούσε να το κάνει θα το απέφευγε πάση θυσία. Αυτό που τον ενδιέφερε περισσότερο ήταν τα νέα των ανδρών του από τη μεριά του Ρέι που καθυστερούσαν ανησυχητικά.

Όμως, παρότι ο γέρο-Μέλγκορ ανησυχούσε για τα τρία αρπαχτικά που τον περιέβαλλαν και προσπαθούσε να αντιμετωπίσει όσο πιο ψύχραιμα μπορούσε την κατάσταση για να προστατέψουν τα εδάφη τους στο νησί, είχε ξεχάσει ένα πράγμα, ότι οι νέοι αξιωματικοί του δεν αντιμετώπιζαν την κατάσταση με την ίδια ψυχραιμία. Κι ενώ ο Ίστορ ήταν απασχολημένος με το να θαυμάζει την προσωπικότητά του Καπετάνιου του και το γεγονός ότι είχε καθηλώσει τους επαναστάτες σε ένα σημείο από το φόβο που ενέπνεε το πρόσωπό του, ή τουλάχιστον αυτή την εκδοχή είχε πλάσει στο μυαλό του, ο Κραφτ είχε αναπτύξει μία μικρή εμμονή με τον μαυροφορεμένο άνδρα που τους προκαλούσε ανοιχτά με τη στάση του.

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:26 pm; edited 1 time in total

Θα έλεγε κανείς ότι ο Μέλγκορ τους αγαπούσε και τους δύο σαν παιδιά του. Ήταν τα καμάρια του, και παρότι ήταν ελάχιστα εκδηλωτικός σαν άνθρωπος, δεν παρέλειπε να τους ονομάζει το "μέλλον του τόπου" σε μικρές συνευρέσεις με άλλους μεσήλικες συνεργάτες τους τα βράδια που μαζεύονταν ήσυχα σε κάποιο σπίτι με συντροφιά το ποτό και παλιές ιστορίες. Και θα μπορούσε επίσης να πει κανείς ότι ο Μέλγκορ ήταν εξαιρετικό πρότυπο. Αν και ο ίδιος δεν κατάφερε να αποκτήσει ποτέ παιδιά, η εικόνα που είχαν οι νεαροί ναύτες που βρίσκονταν μακριά από την πατρίδα τους, ειδικά όσοι δεν είχαν γνωρίσει ιδιαίτερα οικογένεια, ήταν αυτή ενός πολύ καλού πατέρα που νοιαζόταν για όλους παρότι η αρχική εντύπωση που έδινε ήταν αυτή ενός ψυχρού και υπολογιστικού ανθρώπου.

Μπορεί για τον Ίστορ η πατρική αυτή εικόνα του Καπετάνιου του να ήταν ελαφρώς εξιδανικευμένη όμως αποτελούσε κυρίως πρότυπο το οποίο μια μέρα ήθελε να ξεπεράσει, ως εκεί έφτανε ο θαυμασμός του. Για τον Κραφτ που δεν είχε γνωρίσει ποτέ του πατέρα παρόλα αυτά, ο Μέλγκορ αποτελούσε λανθασμένα ένα είδωλο που δεν έπρεπε να αλλοιωθεί, κάποιος που άξιζε τον σεβασμό όλων, ένας άνθρωπος στον οποίο όλοι έπρεπε να μοιάσουν. Αυτή ήταν η διαφορά των δύο ανδρών. Έτσι η εμμονή που είχε αποκτήσει ο νεαρός άνδρας ήταν μάλλον δικαιολογημένη, τουλάχιστον για τον ίδιο.

Γι' αυτό και όταν εκείνο το απόγευμα, λίγο πριν ο ήλιος αρχίσει να δύει, όταν ανάμεσα από τα δέντρα σαν μυρμήγκια ξεχύθηκε πλήθος ανδρών και γυναικών και παρατάχθηκε μπροστά τους, δεν μπορούσε παρά να νιώθει μία περίεργη δίψα για μάχη. Στο πλάι του ο Ίστορ, που είχε έρθει να τον ενημερώσει για την αλλαγή φρουράς εκείνη τη μέρα, διέταξε αμέσως να μεταφερθούν τα νέα στον Μέλγκορ. Και οι δύο άνδρες ήταν προετοιμασμένοι για μάχη μέρες τώρα, το μόνο που περίμεναν ήταν η απάντηση των επαναστατών στη στάση τους. Η ελπίδα ότι οι επαναστάτες θα δίσταζαν είτε από φόβο είτε επειδή περίμεναν επιπλέον στρατό ώστε η μάχη να αναβληθεί αρκετά για προλάβουν να καταφθάσουν οι ενισχύσεις του ναυτικού που περίμεναν από μέρα σε μέρα εξανεμίστηκε μονομιάς. Φαίνεται ότι θα έπρεπε να αρκεστούν στο αρχικό τους σχέδιο.

"Ηλπιζα ότι θα είχαμε ακόμα δύο μέρες στη διάθεσή μας," μονολόγησε ο Ίστορ.
"Θες να πεις ότι δεν μας θεωρείς ικανούς να τα βγάλουμε πέρα μαζί τους;" θίχτηκε ο Κραφτ.
"Δεν είπα κάτι τέτοιο," δικαιολογήθηκε ο Ίστορ. "Είναι προφανές ότι έχουμε αριθμητική υπεροχή αλλά μην ξεχνάς ότι ο Καπετάνιος έχει ακόμη μία πλευρά υπόψιν του, θα ήταν πιο καθησυχαστικό αν ξέραμε ότι δε θα χρειαζόταν να φυλάμε τα νώτα μας. Τα καράβια μας πλέον δεν έχουν τον αριθμό των ανδρών που θα θέλαμε να έχουν και δεν έχουμε ακόμα νέα από το Las Vamp."
"Όπως και να έχει, δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω σ' αυτή τη μάχη, ελπίζω να μην μεταφέρεις τις αμφιβολίες σου στους υπόλοιπους άνδρες," επισήμανε ο Κραφτ και του γύρισε απότομα την πλάτη.

Last edited by Tempest on Mon Aug 01, 2016 9:32 am; edited 1 time in total

Τα νέα δεν άργησαν να μεταφερθούν στο Μέλγκορ που έφτασε εσπευσμένα στην πρώτη γραμμή δίνοντας παράλληλα οδηγίες στους άνδρες του για να προετοιμαστούν για την επικείμενη μάχη. Είχε αρκετή εμπιστοσύνη στο πεδίο που είχε διαλέξει, το μόνο που θα προτιμούσε θα ήταν να έχει καλύτερες αμυντικές παρά πολιορκητικές μηχανές στη διάθεσή του, που στην προκειμένη περίπτωση λόγω της μορφολογίας της περιοχής, αλλά και το γεγονός ότι χρειάζονταν πολύ κόπο στη μετακίνηση τους, του φαινόταν σχεδόν άχρηστες. Για άλλη μια φορά η έπαρση του Ικίκι είχε στοιχίσει στον σοβαρό ναυτικό. Μπορούσε μεν να καταλάβει τη χρησιμότητά τους σε υποτιθέμενη επίθεση στις περιοχές των πειρατών αλλά ο Ικίκι δεν είχε καμία αίσθηση ισορροπίας. Για τον Μέλγκορ και τις πιο συντηρητικές τακτικές του η άμυνα ήταν εξίσου αν όχι ακόμη πιο σημαντική.

Κατ' αυτόν τον τρόπο οι μονάδες του ναυτικού παρατάχτηκαν ανάμεσα στους λόφους που ο Μέλγκορ θεωρούσε ότι θα εξυπηρετούσε ως φυσική προστασία αρχικά και ώσπου να απωθήσουν τους επαναστάτες προς τα πίσω. Μπροστά τους είχαν τοποθετηθεί ξύλινες αμυντικές μηχανές που θα εξυπηρετούσαν όχι μόνο ως τείχος αλλά και ως μέθοδος προώθησης καθώς ήταν εξοπλισμένες με εκτοξευτές αλλά και ενσωματωμένα δόρια με μάκρος αρκετό για να κρατήσουν οποιονδήποτε σε μία ασφαλή απόσταση από την πρώτη γραμμή του ναυτικού κι έτσι θα έδινε την ευκαιρία στους σκοπευτές του να δράσουν και να διαλύσουν τις εμπρόσθιες δυνάμεις των επαναστατών.

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:31 pm; edited 1 time in total

Ήταν ομολογουμένως ένα αρκετά καλό αλλά παράλληλα ένα όχι και τόσο απρόβλεπτο σχέδιο. Απέναντί τους οι επαναστάτες είχαν επίσης ένα εξίσου μεγάλο άγχος να αντιμετωπίσουν. Λαμβάνοντας τα νέα για την ομάδα που είχε δράσει μόνη της και μετά από προτροπή του Σέντι είχαν επικοινωνήσει με τους δικούς του για να ζητήσουν βοήθεια από πληρώματα που βρίσκονταν ανοιχτά ή κοντά στο Las Camp. Δυστυχώς γι' αυτούς τα κοντινότερα ήταν σε απόσταση τουλάχιστον τεσσάρων ημερών και όσο τα λεπτά και οι ώρες κυλούσαν τόσο περισσότερο τους πίεζε ο χρόνος. Το καλύτερο που μπόρεσαν να κάνουν ήταν να κερδίσουν όσο περισσότερο χρόνο μπορούσαν.

Όμως η ήσυχη στάση του ναυτικού ήταν αυτό που τους προβλημάτιζε περισσότερο από όλα. Είχαν περάσει ήδη περίπου τρεις ημέρες από την ώρα που είχαν στείλει το μήνυμα και σκόπευαν να επεκτείνουν αυτό το κενό όσο το δυνατόν περισσότερο μπορούσαν, παίρνοντας το ρίσκο για πιθανές ενισχύσεις του ναυτικού στο νησί, όταν περίεργα νέα έφτασαν από το Las Rose. Τα καράβια του ναυτικού είχαν αποκόψει τη δίοδο των καραβιών από το Las Rose προς το Las Vamp στην βόρεια πλευρά του νησιού, η Γιούκι σημείωνε ότι το γεγονός ότι ο Ρέι δεν είχε επικοινωνήσει με κανέναν ήταν μάλλον περίεργο και ότι δεν ήταν άνθρωπος που δεν μπορούσε να καταπιεί την περηφάνια του σε ώρα ανάγκης. Με τους επαναστάτες πλέον συγκεντρωμένους στην πρώην περιοχή του San τα νέα από το Las Vamp ήταν ελάχιστα και έφταναν με αρκετή καθυστέρηση.

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:33 pm; edited 2 times in total

Στο τέλος όλοι συμφώνησαν ότι το σενάριο μιας συμφωνίας του Μέλγκορ με τον Ρέι ή ακόμη και μια πιθανή υπόγεια νίκη του πρώτου απέναντι στον δεύτερο δεν ήταν απίθανη και ότι το τελευταίο που ήθελαν ήταν μία μαζική επίθεση από τα πλάγια. Ευχόμενοι ότι οι δυνάμεις του Μέλγκορ που βρισκόταν απέναντι από τον ποταμό δεν ήταν ένας απλός αντιπερισπασμός αποφάσισαν πως ήταν ώρα να κάνουν την κίνηση τους.

Εκείνο το απόγευμα, λίγο πριν πέσει ο ήλιος σχεδόν όλες οι δυνάμεις που είχαν στην διάθεσή τους ξεχύθηκαν μέσα από το δάσος, πλην μερικών γιατρών και φρουρών που έμειναν πίσω στην πόλη ώστε να προσέξουν τους αιχμαλώτους αλλά και για να κρατούν μία επικοινωνία με τον Σέντι που είχε αναλάβει τη διοίκηση του στόλου στα ανοιχτά. Ανάμεσα τους άνδρες του Σέντι, του Σάλβε, της Ίτο καθώς και νεοσύλλεκτοι αλλά και ανεξάρτητα μέλη άλλων πληρωμάτων που είχαν βρεθεί στο Las Camp εκείνο το διάστημα για προσωπικές υποθέσεις αλλά και μερικοί κάτοικοι του νησιού που βοηθούσαν τους επαναστάτες που δρούσαν στο νησί όλο αυτό το διάστημα οι οποίοι θέλησαν να πολεμήσουν μαζί τους, όσοι κρίθηκαν αρκετά ικανοί τουλάχιστον.

Ο Μέλγκορ ενήργησε γρήγορα. Η απλή διάταξή του βοηθούσε άψογα στην άμεση απόκριση. Πίσω από το αμυντικό του τοίχος όπου τουλάχιστον διακόσιοι άνδρες φυλούσαν διαρκώς σκοπιά στάθηκε ο ίδιος με τον Ίστορ και τον Κραφτ στα δεξιά και τα αριστερά του αντίστοιχα ενώ πίσω τους παρατάχθηκαν 3000 ναύτες. Οι επαναστάτες έπρεπε να κρύψουν πολύ καλά ότι ο άψογα εξοπλισμένος στρατός τους δεν τους φόβιζε έστω και στο ελάχιστο.

Στην απέναντι όχθη πρώτος στάθηκε ο Λόπε μετά από προτροπή του Σάλβε κατά την διάρκεια του σχεδιασμού της τακτικής τους. Η προτροπή αυτή φάνηκε περίεργη στον Λιούις ο οποίος βλέποντας την Ίτο να συμφωνεί χωρίς καμία αντίρρηση το άφησε να περάσει χωρίς πολλές εξηγήσεις. Έπειτα στάθηκε η Ίτο επάνω στα περίεργα ζώα με τα οποία τους είχε προμηθεύσει η Γιούκι και πίσω της ο Σάλβε και ο Λιούις, και οι τρεις επάνω σε άλογα. Ακολουθούσαν τρεις ξεχωριστές μονάδες, τριακοσίων ανδρών με διαταγές να ακολουθήσουν η κάθε μία τον κάθε αρχηγό ξεχωριστά. Λίγο πιο πίσω τους ακολουθούσαν δύο μονάδες περίπου τετρακοσίων ανδρών η κάθε μια και ακριβώς πίσω τους δύο μονάδες του ιππικού με αριθμό διακοσίων ανδρών οι κάθε μια. Στα δεξιά και στα αριστερά είχαν παραταχθεί δύο μονάδες διακοσίων πενήντα οπλιτών η κάθε μία, άνδρες της Ίτο που είχαν δεχτεί να αναλάβουν έναν από τους πιο δύσκολους ρόλους εκείνη την ημέρα.

Spoiler:

Last edited by Tempest on Sun Feb 05, 2017 5:35 pm; edited 1 time in total

Μπροστά από όλους η ψηλή γυναίκα έχοντας αναλάβει να είναι το πρόσωπο της επιχείρησης αυτής ανέλαβε ταυτόχρονα και τον ρόλο της εμψυχώτριας. Παίρνοντας μια βαθιά ανάσα γύρισε αποφασιστικά προς όλους όσους την ακολουθούσαν εκείνη την ημέρα. Γνώριζε πως η αριθμητική διαφορά υπήρχε αλλά αν είχε στα χέρια της έναν σωστά εκπαιδευμένο στρατό η αμφιβολία για το αποτέλεσμα εκείνης της ημέρας δεν θα ήταν τόσο μεγάλη. Ωστόσο, σε ρόλο αρχηγού καθώς ήταν, δεν έπρεπε να αφήσει να φανεί ούτε ένα ψήγμα αμφιβολίας στα λόγια της. Απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που παρόλο που δεν είχαν πολεμήσει ποτέ ξανά ο ένας στο πλευρό του άλλου και ακόμη περισσότερο απέναντι σε όσους είχαν προθυμοποιηθεί να τους ενισχύσουν παρά την απειρίας τους, ένιωθε τεράστια ευθύνη.

“Σήμερα...” ξεκίνησε να λέει. “Μπορεί το γαλάζιο του ναυτικού να σας φαίνεται τρομαχτικό ή η σημαία του κάπου μέσα σας να σας προκαλεί δέος... Όμως μην ξεχνάτε πως είμαστε εδώ σήμερα αφού έχουμε αντικρίσει αυτό το γαλάζιο κατάματα, σε θάλασσα και σε στεριά, με έναν μόνο σκοπό. Να αποδείξουμε ότι η τυραννία που έχουν βαφτίσει δικαιοσύνη είναι πιο διεφθαρμένη όσο ποτέ άλλοτε. Ας βάλουμε τα δυνατά μας ώστε στο τέλος αυτής της ημέρας και καθώς μία νέα μέρα θα ξημερώνει σε αυτό το νησί, η σημαία που θα κυματίζει μέσα στο όμορφο γαλάζιο του ουρανού, θα είναι αυτή της επανάστασής μας!”

» [Τέλος] Οι άνεμοι του Las Camp: Το Κοράκι και ο Γλάρος
» Μαγαζί Las Camp
» Las Camp (Περιγραφή νησιού)
» Natsu vs Boss(Las Camp)
» Lewis W. Cardon vs Boss (Las Camp)