[Τέλος] The beginning (μέρος 2/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

-Ωραίο το σχέδιο...Χρειάζεται πολύ λεπτότητα με τον χρόνο όμως...
-Καμιά..Ολο το θεμα αρχίζει με το που φτάσουν οι Marines..Το σύνθημα για να ανοίξουν πυρ οι σκοπευτές θα είναι η έκρηξη....Η φασαρία μεταξύ πολιτών και Marines θα πρέπει να κρατήσει αρκετά, για να μου δώσει την ευκαιρία να βάλω τα εκρηκτικά στο πλοίο..
-Μήπως θες να στείλω 1-2 να σε βοηθήσουν?
-1 Θα ήταν ότι πρέπει..Λοιπόν, ας αρχίσουμε την τοποθέτηση των εκρηκτικών..Θέλω επίσης να δημιουργήσεις μια θέση για το πλοίο των Marines στο λιμάνι , και ακριβώς διπλα του να βάλεις την βάρκα στην οποία θα περιμένω εγω μαζί με τον άλλο που θα βάλουμε τα εκρηκτικά...Αυτα οση ώρα είμαστε στους υπονόμους..Εντάξει?
-Ναι...
-Παμε τοτε...
Εγώ μαζι με τους άντρες που έφεραν τα εκρηκτικά, φύγαμε για τους υπονόμους της πόλης..Σκόπευα να βάλω δυναμίτες και να καταστρέψω τα θεμέλια , κάνοντας της να καταρρεύσει και να σκοτώσει όλους τους πολίτες.

Guest

Ήμουν αρκετά χαρούμενος εκείνη την στιγμή..Το σχέδιο μου προχωρούσε καλύτερα απ ότι το είχα φανταστεί.
Μια ακτίνα του ηλίου χτύπησε το πρόσωπο μου ..Ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε αχνά στο στόμα μου..Ξημέρωνε η μέρα , οπου η δουλειά και ο σχεδιασμός χρόνων , θα απέδιδε τους καρπούς του... Η εκδίκηση είναι κοντά

Λίγες ώρες μετά

Βρισκόμασταν στους υπονόμους του Palmil..ήταν ένα απόλυτα βρωμερό μέρος..Εγώ και οι άντρες της Black Claw τοποθετούσαμε δυναμίτες στις στήλες που κρατούσαν το έδαφος επάνω μας..ήταν οι στήλες του λιμανιού..Πρέπει να βάλουμε σε όλες..Αλλιώς το σχέδιο δεν θα ολοκληρωνόταν..
-Ακούστε με..Είπα και η προσοχή των αντρών στράφηκε επάνω μου...Πρέπει να τοποθετήσουμε εκρηκτικά σε όλες τις κολώνες που υπάρχουν..Καταλάβατε?

Guest

-Μαλιστααπάντησαν..Έτσι, τοποθετούσαμε απο 2 δυναμίτες σε κάθε στήλη.Μετά ενώναμε τον κάθε ένα με ένα τεράστιο κομμάτι φιτιλιού ..Με κάτι υλικά , είχα φτιάξει έναν πρόχειρο μηχανισμό πυροδότησης..Το χειριστήριο το είχα στα χέρια μου ..

Την ίδια ώρα στην πόλη..

Οι τελάληδες είχαν βγει στον δρόμο, μετα παραγγελίας του βασιλιά..Ανακοίνωναν πως σε λίγες ώρες ο βασιλιάς θα έβγαζε λόγο και πως μια μεγαλοπρεπής γιορτή θα λάμβανε χώρα..Ψίθυροι και συζητήσεις είχαν κάνει την εμφάνιση τους, όλοι οι πολίτες ήταν ενθουσιασμένοι..Ηθελημένα, το ίδιο δεν έγινε στις φτωχογειτονιές ..Αντιθέτως, εκεί οι τελάληδες είπαν για μια συγκέντρωση στο λιμάνι ωστε να προετοιμαστεί το έδαφος για το σχέδιο

Guest

Αφού η εκρηκτικές ύλες τοποθετήθηκαν στα μερη που έπρεπε , εγώ και οι 5 άντρες του με βοηθούσαν βγήκαμε κρυφά απ τους υπονόμους.Ήταν μέρα πλέον..Οι ζεστές ακτίνες του ηλιου χτύπησαν το πρόσωπο μου .Παρ οτι ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση να κατέβει κάποιος πολίτης εκει κάτω, είπα σε δυο άντρες να κάτσουν σε μια ταβέρνα εκει δίπλα και να φρουρούν το καπάκι της εισόδου .Αυτοί με άκουσαν.
-Εσείς οι τρεις..Ακολουθήστε με....Κατευθυνόμασταν προς το δάσος , στο πρόχειρο αρχηγείο που είχαμε κάνει την προηγούμενη μέρα..Φυσικά κανενός άλλος δεν ήταν εκεί , παρα τα κρυμμένα βαρέλια με δυναμίτη..
-Εσείς οι δυο πηγαίνετε και ειδοποιήστε τον Walter πως οι προετοιμασίες έγιναν.Μετα στράφηκα στον τρίτο άντρα.Εσύ βοήθησε με να μεταφέρουμε το βαρέλι στο λιμάνι..
Αφου συμφώνησαν, οι δύο άντρες άρχισαν να κατευθύνονται προς την πόλη, και εγω με τον βοηθό μου, κουβαλούσαμε το βαρέλι προς το λιμάνι...

Guest

Ποσο δελεαστική ήταν ακόμα και η σκέψη να πυροδοτήσω ακόμα και τώρα τον πυροκροτητή και να τινάξω την πόλη στον αέρα΄..όμως όχι..Τον έκρυψα στην μπότα μου ...Ποσα χρόνια προσεκτικού σχεδιασμού..Πόσα χρονιά στέρησης , ολων αυτών που ένας φυσιολογικός άντρας στην ηλικία μου , θεωρούσε δεδομένα.Miα φυσιολογική ζωη, μια δουλειά και μια οικογένεια...Οικογένεια...Τι μακρινή λέξη για μένα..Δεν είχα οικογένεια..Δεν είχα καμια φροντίδα και κανένα χαδι ..Δεν είχα κατι δεδομένο απο την στιγμή που με επικήρυξε ο Hayari.Έτσι φρόντισα να μην χασω τον τελευταίο άνθρωπο στον οποίο κυλούσε το ιδιο αίμα με το δικό μου μέσα του..Τον αδερφό μου..
.Το λιμάνι άρχισε να φαίνεται σιγά σιγά μέσα απ το δάσος...

Guest

Μόλις πλησιάσαμε περισσότερο , άρχισα να παρατηρώ πως είχε λίγη κίνηση σήμερα, παρα που γεγονότος πως είναι Κυριακή, δηλαδή μέρα ξεκούρασης..Αυτό το γεγονός πρέπει να οφείλετε στις ανακοινώσεις που είπα στον Hayari να κάνει ..Με ευχαριστούσε που έβλεπα το σχέδιο να ολοκληρώνεται..Κάθε ένας απο αυτούς τους βρομιάρηδες πει είχα μπροστά μου, σε λίγες ώρες θα αποτελούσαν παρελθόν
Περάσαμε αρκετούς πολίτες και τα διαπεραστικά βλέμματα τους επίσης..όλοι ήταν περίεργοι να δουν τι κουβαλούσαμε σε σημείο να θέλω να σφάξω κόσμο
Λίγα λεπτά αργότερα΄, είδα το μεγάλο άνοιγμα που είχε δημιουργηθεί ωστε να δέσουν οι marines το καράβι τους εκεί...''Πολύ καλή δουλειά'' Σκέφτηκα..
Δεξιά απ το άνοιγμα, υπήρχε μια βάρκα , η οποία είχε μια μικρή καμπίνα απο πάνω της, ίσα ίσα για να γίνει η δουλειά...

Guest

-Βοήθα με να το βάλουμε μέσα στην βάρκα ..Είπα στον άλλο..Μετά γύρνα στο αφεντικό συο και πες οτι είμαι έτοιμος απο την μεριά μου ..Μονο πες του πως πρώτα θα βάλω τα εκρηκτικά στο πλοίο και μετά θα κάνω σήμα στον άντρα με τα χρήματα να τα ρίξει..Θα ήταν επικίνδυνο να προδώσω την θέση του..ίσως αυτό μπορούσε να τον σκοτώσει .
-Μάλιστα..
Σηκώσαμε ξανα το βαρέλι και το βάλαμε μέσα στην καμπίνα...Αμέσως μετά εκείνος έφυγε, και εγώ κλείστηκα εκεί μέσα...
ν έκρινα απο το ύψος του ήλιου πρέπει να ήταν μεσημέρι..Η ώρα που οι μαρινς θα έφταναν
Περίμενα υπομονετικά για αρκετή ώρα..όση ΄καθόμουν, έφτιαξα έναν πυροκροτητή για τα εκρηκτικά τον οποίο έβαλα στην αριστερή μπότα..(στην δεξιά είχε τον πυροκροτητή των υπογείων)..Τοποθέτησα δυο δυναμίτες στους τοίχους του πλοίου, ετσι ωστε η έκρηξη και μαζί της η φωτιά, να εξαπλωθούν και να προκαλέσουν πανικό ..

Guest

Κοίταξα απο το μικρό παράθυρο...Ένα μεγάλο και επιβλητικό καράβι έμπαινε στο λιμάνι..ήταν ένα πλοίο των marines...
Κατα την διάρκεια της πλεύσης του καραβιού προς το λιμάνι σκεφτόμουν το τι θα κάνω με την προδοσία του Alexander...Να την ξεχάσω και να συνεχίσω, η να πράξω ότι θα έπρεπε ? Αυτή η σκέψη υπήρχε στο μυαλό μου καθώς ο Alexander ήταν το μόνο άτομο που γνώριζα και ήταν διατεθειμένο να μπεί στο πλήρωμα που επρόκειτο να κάνω...Και να με πρόδιδε και στο μέλλον? Το θετικό τώρα ήταν πως δεν γνώριζε τα σχέδιά μου..
το πλοίο ήρθε στο λιμάνι..Η σκάλα κατέβηκε και τα στρατεύματα άρχισαν να αποχωρούν απ το καράβι ...Εγώ πλησίαζα με την βάρκα μου το πλοίο των μαρινς.Είχα συνδέσει τους δυναμίτες μεταξύ τους και είχα περάσει ένα αδιάβροχο καλώδιο γύρω απ τον σπάγκο

Guest

Επίσης τα είχα συνδέσει με τον πυροκροτητή ωστε να γίνει μια έκρηξη και οι δυναμίτες να σκάσουν σαν ένας . Τους έδεσα γύρω απ το χέρι μου , άνοιξα την πόρτα ναι βούτηξα κάτω απ το πλοίο...Τοποθέτησα στους εκρηκτικούς μηχανισμούς σε μερικές υποδοχές πάτο απ το φθαρμένο πλοίο..Μόλις τελείωσα άρχισα να κολυμπώ προς την στεριά..όχι όμως προς το λιμάνι, αλλα στο δάσος,,,Υπήρχε ένα τελευταίο μέρος του σχεδίου μου το οποίο έπρεπε να ολοκληρώσω.....Βγήκα στην στεριά, λίγο πριν απ τον λόφο .Απο εκεί άρχισα να περπατώ προς το παλάτι...Εκεί θα λάμβανε χώρα αρχικά η δολοφονία του Hayari.Πριν απο αυτό θα τον έβαζα να καλέσει τους marines και να τους πει πως ο A θα καταστρέψει το νησί σε λίγο , και μαζί με αυτό όλους τους κατοίκους..Αφού βεβαιώθηκα πως κανένας δεν με ακολουθεί, συνέχισα τον δρόμο μου
Έφτασα στον λόφο απέναντι απ το παλάτι ...Ο κόσμος είχε ηδη μαζευτεί...Κατευθύνθηκα προς το πίσω μέρος του , εκεί οπου τα κάγκελα ήταν ''φαγωμένα'' απ την σκουριά..

Guest

Τα έπιασα με δύναμη και τα έσπασα, τραβώντας τα προς τα πίσω..Ευτυχώς οι ήχοι που έβγαζε ο μαζεμένος όχλος πολιτών ήταν αρκετός για να σκεπάσει αυτόν της ενέργειας μου ...Άνοιξα ένα παράθυρο και μπήκα μέσα..΄΄Ήμουν στην κουζίνα..Εκεί με είδαν δυο μάγειρες
-Ποιος στο καλό είσαι?
Χωρίς να πω τίποτα έβγαλα δυο μαχαίρια απ την ζώνη μου και πέταξα ένα σε αυτόν και ένα στον δεύτερο μάγειρα σκοτώνοντας τους ακαριαία .
Αφού τα μάζεψα απο τα άψυχα κορμιά τους τα έβαλα πίσω στις θήκες τους.Άνοιξα την πόρτα της κουζίνας και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο του Hayari.Η διαδρομή μου διακόπηκε όταν με είδαν δυο φρουροί του..Δεν αποτέλεσαν πρόβλημα..Ο ένας μου επιτέθηκε με το δόρυ του, όμως εγώ το έπιασα με το αριστερό χέρι και πατώντας τον μηχανισμό που βγάζει το μαχαίρι κάτο απ τον καρπό μου
τον κάρφωσα στην καρωτίδα .

» [Τελος] The beginning (μέρος 1/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Παρελθον]The conclusion and the new beginning[Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 2ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος πρώτο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Πρώτη μάχη Μέρος δεύτερο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]