[Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 2ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

Αυτή τη φορα περπατούσα προς την μεριά απο την οποία είχα έρθει. Πέρασα το μικρό πέτρινο δρομάκι και κατευθύνθηκα προς τα μαγαζιά που βρισκόταν στην αριστερή μεριά του δρόμου. Εκεί βρήκα το μαγαζί που έψαχνα. Ήταν ένα μικρό μαγαζάκι που πουλούσε σακίδια , τσάντες και βαλίτσες. Μπήκα μέσα και αγόρασα ένα μικρό σακίδιο φτιαγμένο απο μαύρο δέρμα. Τα μπέλι που άξιζε δεν ήταν πολλά και το ίδιο πίστευα και για την ποιότητα του δέρματος , αλλα αυτή η τσάντα ήταν η καλύτερη που υπήρχε εκεί μέσα. Μόλις πλήρωσα , την έβαλα στον ώμο μαζί με την άλλη και βγήκα πάλι στο δρόμο...Έψαξα ένα στενό με το βλέμμα μου..Μόλις βρήκα ένα, πήγα και μετέφερα τα αντικείμενα του πανιού σακιδίου, στο καινούριου..Απο εκεί, έφυγα αναζητώντας το δημαρχείο.
Περπατώντας προς το άγνωστο, το αυτί μου έπιασε μια συζήτηση απο δυο μεσήλικες σε κάτι τραπέζια έξω απο ένα μπαρ

Guest

-Είναι αλήθεια σου λέω.. Έχει καταστραφεί ολόκληρη η πόλη! Είναι λες και την ρούφηξε η γη
-Δεν υπάρχει περίπτωση , Απάντησε ο άλλος
-Αλήθεια σου λέω! Δεν διάβασες την σημερινή εφημερίδα?? Είπε βγάζοντας την φυλλάδα.. Ένας άντρας με το όνομα ''Α'' είναι υπεύθυνος..
Δεν έμεινα για να ακούσω άλλο..Πρώτον γιατί θα κοντοστεκόμουν και θα τους τραβούσα την προσοχή και δεύτερων γιατί είχα αργήσει για την συνάντηση... Μου άρεσε που μιλούσαν για το κατόρθωμα μου με φόβο στις φωνές τους...Μου έδινε μια τρομερή αίσθηση χαιρεκακίας αλλα και μια παράξενη γοητεία...ΤΟ να είσαι κακός έχει και τα καλά του, σκέφτηκα χαμογελώντας καθώς έβγαινα στε μια μικρή πλατεία...
Κοίταξα δεξιά, κοίταξα αριστερά....Μετά απο τις δυο αυτές κινήσεις, κατάλαβα πως ήταν πλέον η ώρα να ρωτήσω κάποιον για να με κατατοπίσει...Είχα χαθεί

Guest

Την ίδια ώρα, στην βάση των Marines της Loguetown/East Blue
Ένας Marine έτρεχε προς το γραφείο του Captain Smoker. Βγήκε στην αυλή καταϊδρωμένος και τρομοκρατημένος προερχόμενος απο το δωμάτιο με τα Den Den mushi..
Χτύπησε την πόρτα του και μόλις του επιτράπηκε άνοιξε.
Τι είναι? ρώτησε με την βαριά φωνή του ο Smoker
Φέρνω άσχημα νέα κύριε..Τα κεντρικά της South Blue μας ενημερώνουν πως η πόλη του Elfheim έχει καταστραφεί
Τι εννοείς έχει καταστραφεί?
Έχουν ισοπεδωθεί όλα κύριε..Ο βασιλιάς δολοφονήθηκε η πόλη κατέρρευσε κάτω απ την γη , τα σπίτια διαλύθηκαν , τα καράβια κάηκαν, μαζί με το δικό μας το οποίο ανατινάχτηκε,50 άντρες μας που στάλθηκαν εκεί μαζί με τον Lieutenant Commander Andre βρέθηκαν νεκροί το δάσος κάηκε ολοσχερώς και όλοι οι κάτοικοι είναι νεκροί ...
-πως έγινε αυτό? έκανε ανήσυχος
Λίγο πριν την καταστροφή λάβαμε μια κλήση κύριε..Ένας άντρας με το κωδικό όνομα ''a'' αφού δολοφόνησε τον Βασιλιά τον οποία ανάγκασε να μας καλέσει είπε πως είναι δική του δουλειά, και δεν θα σταματήσει εκεί..
..Βάλτε μεγάλη επικήρυξη στον a..Θέλω το wanted poster του παντού..
Μα κύριε..Δεν είχαμε οπτική επαφή με αυτόν
Το ύφος του Smoker σκλήρυνε...Στείλε αναφορά στα κεντρικα τότε...Το θέμα είναι σοβαρό..Δεν πρέπει να τον αφήσουμε έτσι

Guest

Εντόπισα έναν άντρα με καπέλο να προχωρά προς το μέρος μου και αποφάσισα να μη χάσω την ευκαιρία να τον ρωτήσω.
"Φίλε, προς τα πού είναι το λιμάνι;"
Ο άντρας με κοίταξε για λίγο απορρημένος και στη συνέχεια μου απάντησε: "Πάρ'το όλο ευθεία και μετά αριστερά. Θα σε βγάλει ακριβώς." αποκρίθηκε και έφυγε.
Η συμπεριφορά του αγνώστου με προβλημάτισε λίγο.Το βλέμα του με είχε σκανάρει απο την κορυφή εως τα νύχια... Ακολούθησα τις οδηγίες του. Φτάνοντας εκεί που μου υπέδειξε, αντί για το λιμάνι, βρέθηκα σε μια αδιέξοδο .Γυρνώντας πίσω για να ελέγξω αν έκανα λάθος, αντίκρισα 6 ένοπλους άντρες.
"Μην κουνιέσαι γατάκι." είπε ο ένας απ'αυτούς, καθώς με στόχευε στο κεφάλι με ένα πιστόλι και αμέσως μετά μου πέταξαν ένα δίχτυ. Χωρίς να χάσω χρόνο ενεργοποίησα τους μηχανισμούς των καρπών μου και δυο μαχαίρια ξεπρόβαλαν, αλλά οι άντρες έπιασαν τα χέρια μου και τα τράβηξαν ακινητοποιώντας με. .

Guest

Ετοιμάστηκα να ξεφύγω απ'τις λαβές τους , και να τραβήξω τα πιστόλια μου , όταν κάποιο πέρασε το χέρι του γύρω απ'το λαιμό μου και πίεσε στη μύτη μου ένα ύφασμα με μια περίεργη ισχυρή μυρωδιά. Λίγες στιγμές μετά, τα μάτια μου έκλεισαν και όταν τα άνοιξα, βρισκόμουν δεμένος τέλεια σε μια καρέκλα με όλον τον εξοπλισμό μου αφαιρεμένο
Άκουγα φωνές..Δεν μπορούσα να καταλαβω απο που προέρχονταν..Βρισκόμουν σε μια κατάσταση μέθης..Παρ ολα αυτά μπορούσα να καταλάβω πως ήμουν δεμένος σε μια καρέκλα καθώς πονούσε το σώμα μου...Δεν άνοιγα εντελώς τα μάτια μου, παρα μονο ελάχιστα ωστε να επιθεωρήσω την κατάσταση.Βρισκόμουν δεμένος σε μια καρέκλα ενός γραφείου..Τα πόδια μου ήταν δεμένα μεταξύ τους, τα χέρια μου στο κάθισμα της καρέκλας..Ήταν αρκετά σφιχτά... Ξάφνου, απ το μυαλό μου πέρασε ο άντρας που είχα συναντήσει λίγο πιο πριν, εκείνος με το καπέλο..Ποσο ηλίθιος ήμουν?.Αυτός ήταν ο Adnan.Έπρεπε να τον αναγνωρίσω..Ήταν σαφώς πιο γηρασμένος...

Guest

Παρ όλα αυτα , αντι να τον βρω εγω πρώτος, με βρήκε εκείνος..Άνοιξα εντελώς τα μάτια μου ..Απέναντι μου βρισκόταν ο Adnan ο οποίος καθόταν στην καρεκλά του, μαζι με μερικούς οπλισμένους φρουρούς του...Φορούσαν ασημένιες πανοπλίες, και ασημένια κράνη τα οποία αντανακλούσαν το φως του ήλιου που έπεφτε στο δωμάτιο, απο το παράθυρο. Ο οπλισμός τους αποτελούταν απο ξίφη και πέλεκυς των δυο χεριων.
-Ώστε συναντιόμαστε ξανα, Alucard.....
-Ετσι φαίνεται , Adnan...Ο τροπος φιλοξενίας που μου προσφέρεις δεν θα αλλάξει ποτέ απ ότι φαίνεται...
-Αυτό εξαρτάται απο εσένα ... Ξέρεις, πριν λιγες μέρες έμαθα πως το νησί μας καταστράφηκε απο εκρήξεις και φωτιά...O Hayari δολοφονήθηκε , οπως επίσης και οτι ολο αυτο το σκηνικό, το έκανε κάποιος με το όνομα "A"
Τον κοιτούσα με εμφανή απορία..

Guest

-Και εγώ τι σχέση έχω?
Περπάτησε προς το μέρος μου...Μαζί του κινήθηκαν και 4 φρουροί, οι οποίοι 2 στάθηκαν απο πίσω μου και οι δυο απο μπροστά μου, απειλώντας με , με τους πέλεκυς τους...
-Εσύ, κατέστρεψες το νησί, είπε δείχνοντας με με το μαχαίρι που κρατούσε
-Πλάκα μου κάνεις...
-όχι νεαρέ..όλα τα στοιχεία οδηγούν σε εσένα..Το A, βγαίνει απ το Alucard...Πρέπει να είσαι χαζός για να μην το καταλάβεις..Και εκτός αυτου, είσαι ο μόνος που έχει λόγο να καταστρέψει το Elfheim .Σε διώξαμε όταν ήσουν μικρός... είπε προσπαθώντας να με τσιγκλήσει
-Και αυτός είναι λόγος να καταστρέψω ένα νησί? Ξέρεις πόσο καλή ζωή έζησα απο τότε που έφυγα?
Έμεινε σιωπηλός , έτσι βρήκα ευκερία να συνεχίσω να τον παραμυθιάζω...

Guest

-ΑΠο τότε που με διώξατε, εκπαιδευόμουν σε πολεμικές τέχνες με μαχαίρια και σπαθί, όπως επίσης και στις τεχνικές των δολοφόνων ...Έζησα σαν μισθοφόρος, τυχοδιώκτης και κυνηγός επικηρυγμένων κάτι που μου απέφερε πάρα πολλά λεφτά...Τώρα συνεργάζομαι με δυο άντρες απ την Εluria και θέλουμε να παμε στην Μεγάλη γραμμή για να δούμε σε τι επίπεδα είναι οι δυνάμεις μας..
Άρχισε να χειροκροτεί επιδεικτικά...
-πολύ καλή και πειστική ιστορία.....Έμεινε σκεπτικός....Εφόσον έκανες αυτά που λες, θα πρέπει να είσαι σε θέση να κάνεις μερικές δολοφονίες για μένα, αλλιώς θα σε καταδώσω στους Marines...
Ξεφύσησα ανακουφισμένος(ελαφρά)..
Μπορώ να κάνω οτιδήποτε μου ζητήσεις...Επίσης, μπορείς να βάλεις και μια μεγάλη δύναμη αντρών να φυλάνε το λιμάνι για να βεβαιωθείς πως δεν θα φύγω..
Γέλασε ειρωνικά...
-Το οτι δεν θα φύγεις, είναι σίγουρο..Ξέρεις, δεν θα σε απειλούσα αν δεν ήμουν σε θέση να το κάνω....,

Guest

Σήκωσε το χέρι του...Δυο φρουροί άνοιξαν μια πόρτα στα αριστερά, φανερώνοντας μερικούς άντρες, που είχαν δεμένους και έφερναν στο δωμάτιο δυο άλλους...Τους έβαλε να κάτσουν σε δυο καρέκλες.Ήταν ο Leon και ο Sparda
Ευτυχώς για μένα, είχαμε σχεδιάσει κατα την διάρκεια του ταξιδιού, πως σε περίπτωση αιχμαλωσίας θα λέγαμε όλοι τα ιδια..Πως είμαστε κυνηγού επικηρυγμένων..Αυτό είναι ένα απ τα καλά του να είσαι εγκληματίας, αλλα άγνωστος προς την κυβέρνηση ως προς την εμφάνιση

- Όπως βλέπεις και τα φιλαράκια σου απο εδώ είναι αιχμάλωτα..Αν προσπαθήσεις να το σκάσεις, θα πεθάνουν...Ευτυχώς για εσένα, μου αράδιασαν τις ίδιες μπουρδες...
Η αλήθεια ήταν πως δεν με ενδιέφερε και τόσο για το αν δουλέψω για τον Adnan..Θα ξεμούδιαζα και λίγο.
-Πες μου, τι θέλεις να κάνω..
-Θα δολοφονήσεις τον Στρατηγό μου..ΤΟ όνομά του είναι Kareem ...Συνεργάζεται συχνά με την τοπική βάση των μαριν και μου προκαλεί προβλήματα συνεχώς με την τυπολατρική συμπεριφορά του...
-Πολύ καλά.απάντησα διακόπτοντας τον...Θέλω τρία πράγματα...

Guest

-Μίλα
-Μια εικόνα του, που μένει και τον εξοπλισμό μου..
-Τα πρώτα δυο ναι..Τον εξοπλισμό σου θα τον έχεις αφού ολοκληρώσεις την αποστολή..
-Εντάξει απάντησα.. Στο πρόσωπό του, σχηματίστηκε ένα βλέμμα απορίας..Πως στο καλό περίμενε να κάνω κάτι τέτοιο χωρις καθόλου όπλα.....Για εμένα θα ήταν δυνατόν, αλλα για άλλους θα ήταν μια αποστολή αυτοκτονίας...
Σήκωσα τα χέρια μου δείχνοντας τις αλυσίδες..
-Με αυτά θα πάω?
Μίλησε σε δυο φρουρούς του, οι οποίοι ήρθαν και με έλυσαν...Μαζί τους , έφεραν μια εικόνα του Modulatore και έναν χάρτη, με τσεκαρισμένο ένα σημείο
Μην σηκωθείς, με διέταξε, καθώς είδε πως πιανόμουν απ τα χέρια της καρέκλας για να ξεκινήσω να φεύγω
-Θέλω να μην πάρει κανένας χαμπάρι τίποτα...
-Ακούγετε λογικό...Χωρίς αίμα λοιπών...
-Ναι...
Έχεις διορία ως που να ξημερώσει...Αν δεν τα καταφέρεις, αυτοί θα θανατωθούν..Τώρα σήκω...
Σηκώθηκα απ την θέση μου τινάζοντας προς την καπα μου
-Οδηγήστε τον στην έξοδο, διέταξε δείχνοντας 6 φρουρούς...

» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 3ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 1ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Terror in the city of Bablan(Μέρος 4ο) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Fishmen in the city [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The beginning (μέρος 2/2) [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]