(Τέλος-αποστολή)Chapter 2: {The Witch Arc} Good and Evil

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:19 pm; edited 1 time in total

Έτσι αρχίσαμε να τρέχουμε μέσα στα στενά της πόλης. Όμως για έναν μηστηριο λόγο είχε πέσει νεκρικη σιγή. Είχε φτάσει στον βαθμό όπου τα βήματα τα μας έκαναν πολύ θόρυβο. Τότε από τον ουρανό ακούστηκε ένας εκκωφαντικός θόρυβος. Κοίταξα τον ουρανό, γρήγορα παρατήρησα ότι δεν μπορούσα να δω το λαμπερό φεγγάρι. Όμως μια απότομη γαλάζια λάμψη έκανε την εμφάνισή της.

Τότε άρχισαν να πέφτουν μερικές σταγόνες στο πρόσωπο μου. Όμως απότομα οι λίγες σταγόνες μετατράπηκαν σε μια δυνατή καταιγίδα. Ποια τα πόδια μας πατούσαν σε λακκούβες με νερό και έκαναν ακόμα περισσότερο θόρυβο. Έριξα μια γρήγορη ματιά στον κεντρικό δρόμο όμως δεν είδα κανέναν άνδρα της φρουράς εκεί. Ίσως θα μπήκαν κάτω από κανένα υπόστεγο.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:19 pm; edited 1 time in total

Μετά από μερικά λεπτά τρεξίματος φτάσαμε στην κεντρική πλατεία όμως ο Gilbert μας έκανε σήμα να αλλάξουμε πορεία. Καθώς εκεί υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός ανδρών του ναυτικού. Επίσης είχαμε πάρει ξεκάθαρα τον λάθος δρόμο. Έτσι μέσα στον πανικό πήραμε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο, ο οποίος μας έβγαλε κοντά σε ένα ποτάμι. Η Lilly πρωπορευτικε και πήρε τα ηνία της πορείας μας.

Ακολουθήσαμε για αρκετά μέτρα το ποτάμι. Μέχρι που φτάσαμε σε μια σειρά από σκαλοπάτια που οδηγούσαν στο απόλυτο σκοτάδι. Επίσης η βροχή έκανε πολύ δύσκολο το έργο μας. Όμως εκείνη την φορά ο Gilbert μπήκε μπροστά κατέβηκε τα σκαλιά και χάθηκε στο σκοτάδι. Εγώ και η Lilly κοιτακτηκαμε μεταξύ μας για μια στιγμή. Όμως γρήγορα μου έκανε σήμα με το κεφάλι να κατέβω.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:23 pm; edited 1 time in total

Κατέβηκα τα σκαλιά με πολύ προσεκτικό βήμα. Καθώς φοβόμουν ότι θα γλιστρούσα και θα έχανα την ισορροπία μου. Από πίσω ακολουθούσε και η σύντροφος μου με τον ίδιο ρυθμό. Όταν φτάσαμε στο τέλος ένα αχνό φως μας βοήθησε να δούμε την φιγούρα του αδερφού μου. Στεκόταν έξω από μια πόρτα και μας έκανε σήμα να έρθουμε προς το μέρος του.

Μπροστά μας ποια ήταν μια σάπια ξύλινη πόρτα. Η οποία ήταν εμφανος ταλαιποριμενη καθώς το κάτω μέρος του είχε διαλυθεί σε κομμάτια. Όμως ένα λαμπρό φως έβγαινε από τις τρύπες του. Έτσι η πόρτα άνοιξε και έκρυβε ένα παλιό Bar. Οι τοίχοι του ήταν ραγισμενοι και όλα τα έπιπλα ήταν σε κακή κατάσταση. Επίσης υπήρχε μια μηρωδια μουχλας στον αέρα.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:22 pm; edited 1 time in total

-Χα χα μια τέτοια μέρα δεν περίμενα ότι θα είχα πελάτες..
Φώναξε ένας γέρος άνδρας με λευκό μαλλί και μουση. Καθόταν πίσω από την μπάρα και έτριβε ένα γυάλινο ποτήρι. το πρόσωπο του έλαμπε από ενθουσιασμό που είδε ανθρώπους να περνάνε την πόρτα του.
-Ατύχησες γερό Yuri..
Είπε ο αδερφός μου και κατέβασε την κουκούλα του μανδύα. Ενώ την ίδια στιγμή έτριψε τα μαλλιά του για να τα φέρει στην θέση που προτιμούσε.
-Lieutenant Morrow... Δεν περίμενα να σε δω στο Lyneel..
-Ούτε εμείς θέλαμε να έρθουμε εδώ nyah..

Είπε η Lilly με έναν τόνο απογοήτευσης στην φωνή της. Περπάτησε προς την μπάρα και έκατσε σε ένα ψηλό σκαμπό, μετά ακούμπησε τα χέρια της στον πάγκο και έριξε το κεφάλι της με δύναμη πάνω στο ξύλο.
-Ο αρχηγός πρέπει να το πήρε στα σοβαρά...
-Όχι τόσο... Έστειλε μόνο εμάς..

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:25 pm; edited 1 time in total

Εγώ δεν αντέδρασα καθόλου στα λεγόμενα τους. Περπάτησα προς τον πάγκο αλλά πρώτα άρπαξα μια καρέκλα, την έστησα προς την μεριά του γέρου και έκατσα απέναντι του.
-Νεοσυλεκτος να φανταστώ...
-Ναι η μικρή μου αδερφή... Alice onizuka..
-Η χαμένη κόρη του...
-Πατέρα μου ναι... Πάλι καλά που το θυμάσαι..
Τότε αφαίρεσα και εγώ την κουκούλα του μανδύα μου. Το πρόσωπο μου αποκαλύφτηκε μπροστά στον γερό Yuri. Εκείνος με κοιτούσε επίμονα στα μάτια, το βλέμμα που του έδωσα ήταν παγερο και αδιάφορο. Το μόνο που έκανα ως ένδειξης σεβασμού ήταν να σκυψω ελαφρά το κεφάλι μου.

-Έχει τα μάτια της η μικρή...
-ίδιες είναι... Όμως δεν ήρθαμε για να ασχοληθούμε με την μικρή...
-Ναι σωστά... Ψάχνεις τον σύνδεσμο μας με το παλάτι.. Αλλά είσαι άτυχος Lieutenant...

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:28 pm; edited 1 time in total

Τότε η Lilly άφησε μια κραυγή καθαρής απογοήτευσης και έριξε για άλλη μια φορά το κεφάλι της πάνω στον πάγκο. Ίσως το νερο και όλλο το τρέξιμο της έριξαν το ηθικό.
-Ο πρίγκιπας fredy δουλεύει για εμάς.. Αυτός έχει τις πληροφορίες για το reva.. Όμως.. Είναι εσώκλειστος στο παλάτι..
-Τι συνέβη Yuri...?
-Ένας πιτσιρικάς Marine κατάλαβε ότι ήταν σύνδεσμος μας και το αποκάλυψε στον βασιλιά με αποδείξεις.. Ο πρίγκιπας μπήκε στην φυλακή για μερικές μέρες.. Όμως ο πατέρας του δεν ήθελε κακή φήμη στην οικογένεια του.. Τώρα τον έχει κλεισμένο στο δωμάτιο του. Το παλάτι ποια έχει γίνει ένα φρούριο μετά τον εμφύλιο..

Ο Gilbert κατέβασε το κεφάλι και σκεφτόταν κάτι. Όμως ήταν εμφανής η απογοήτευση στο πρόσωπο του. Εγώ πήγα προς το μέρος του και τον ακούμπησα στον ώμο. Εκείνος με κοίταξε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία. Δεν ήξερα την απάντηση στα ερωτήματα του, όμως η ήθελα να ξέρει ότι θα τον στηριζα.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:40 pm; edited 3 times in total

-Πως μπορούμε να μπούμε μέσα..
-Εσείς δεν μπορείτε σε καμία περίπτωση... Ακόμα και αν περάσετε τις πύλες του παλατιού... Μέσα φυλάνε ακόμα περισσότεροι άνδρες... Ιδικά μετά την απαγωγή της πριγκίπισσας ο βασιλιάς έχει τριπλασιάσει την φρουρά του.
Τότε ο Gilbert περπάτησε προς την μπάρα και πήρε την θέση δίπλα από την Lilly. Ακούμπησε και αυτός τα χέρια του στον πάγκο και το κεφάλι του έσκασε δίπλα στην σύντροφο του. Ήταν ποια και οι δύο σε άθλια ψυχολογική κατάσταση.

Έτσι έκατσα και σκέφτηκα λίγο. Οπλισμένοι σε καμία περίπτωση δεν θα περνούσαμε από την φρουρά. Όμως αν είχαμε κάποιον που θα μας έβαζε μέσα. Έτσι πήρα στα χέρια μου το σημειωματάριο μου και άρχισα να γράφω. Μετά έδειξα τα γραφόμενα μου στον Yuri.
-Δεν υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας βάλει μέσα στο παλάτι?

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:32 pm; edited 1 time in total

-Μισό λεπτό... Σωστά... Η countess...
-Η ποια nyah?
-Η Countess Irvine.. Η Lilliana Irvine.. Είναι μέλος του συμβουλίου του βασιλιά.. Έχει πρόσβαση στο παλάτι ότι ώρα θέλει.. Επίσης έχει πολύ καλές σχέσεις με τον πρίγκιπα... Πάρα πολύ καλές..
Είπε ο γερό Yuri και μου έκλεισε το μάτι. Βέβαια δεν κατάλαβα το υπονοούμενο του. Όμως το σημαντικό ήταν ότι είχαμε το εισιτήριο μας για το παλάτι σε εκείνη την γυναίκα.

-Είναι σίγουρο ότι θα μας βοηθήσει.?
-Όχι αλλα το καλό είναι ότι θα σας ακούσει.. Είναι υπέρ της επανάστασης.. και ίσως λυγίσει αν είναι για τον πρίγκιπα.
Ο Gilbert σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο του. Βοήθησα ως ένα βαθμό για να βρει την λύση αλλά δεν έκανα τίποτα το σημαντικό.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:33 pm; edited 1 time in total

-πως θα έρθουμε σε επαφή .?
-Τέτοια ώρα θα είναι στην οικία της στα δυτικά της πόλης...
Εκείνη την στιγμή πήρα μια κόφτη ανάσα. Είχα κουραστεί με το τρέξιμο και σίγουρα η βροχή δεν θα είχε σταματήσει. Μια απλή δουλειά ρουτίνας είχε καταλήξει σε ένα λαβύρινθο χωρίς ξεκάθαρη έξοδο. Ακόμα και αν είχαμε βρει μια λύση πάντα είχαμε και ένα εμπόδιο. Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να φτάσουμε από την μία άκρη της πόλης στην άλλη χωρίς να μας πάρει κανένα απολύτως μάτι.

-Βέβαια... έχω άλλη μια λύση στα προβλήματα σας..
Είπε ο γέρος και περπάτησε προς την αριστερή άκρη του μαγαζιού. Με δυσκολία έσπρωξε ένα τραπέζι, μετά με αργό ρυθμό έσκυψε και τράβηξε μια μεταλλική λαβή. Ως σαν μαγικό κόλπο μια μικρή πόρτα άνοιξε στο πάτωμα και εκείνος μας κοίταξε γεμάτος περηφάνια.

Last edited by YokaiJester on Sat Sep 30, 2017 1:35 pm; edited 1 time in total

-Τελικά τόσα χρόνια δουλειάς δεν θα πάνε χαμένα... Όταν ήταν στην ηλικία σου κύριε Morrow.. Ο πατέρας σου μου ζήτησε να φτιάξω μια υπόγεια διάβαση για τους συντρόφους μας... Μετά από 10 χρόνια δουλειάς το τελείωσα.. Ένα τούνελ που θα σας οδηγήσει στο κέντρο της πόλης.
-Ώστε ο πατέρας μου το ζήτησε... Κάτι θα ήξερε μάλλον σωστά Alice...?
Μπορεί να μην είχα γνωρίσει ποτέ τον πατέρα μου. Μπορεί να μην είχα δει ποτέ το πρόσωπο του. Όμως εκείνη την στιγμή το βλέμμα του αδερφού μου με έκανε να αισθανθώ κάτι το καινούργιο μέσα. Ένιωθα σαν να κοιτούσα στα μάτια του πατέρα μου. Θα ήταν περήφανος για μένα? Σκέφτηκα.. Είχα ακολουθήσει τα βήματα του ακόμα και δεν έζησα ποτέ μαζί του.

-Ακολούθηστε το τούνελ και θα σας βγάλει στην βάση ενώς λόφου... Εκεί θα βρείτε μια σειρά με σκαλιά.. 100 για την ακρίβεια... Μόλις φτάσετε στην κορυφή, θα δείτε μια λευκή έπαυλη.. Εκείνη θα είναι η οικία της κυρίας Irvine..
-Δεν θα υπάρχει φρουρά στον δρόμο..?
-Σίγουρα, αλλά στην έπαυλη έχει την προσωπική της φρουρά... Πείτε στους φρουρούς ότι θέλετε να μιλήσετε μαζί της για την αρχαία εποχή.. Θα σας ανοίξουν σίγουρα τις πύλες..

» (Τελος-αποστολη) Chapter 2: [The Witch Arc} Boiling Point
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 2: [The Witch Arc} Memories buried beneath our feet
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Homesick
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Build A Wall
» Chapter II: Rank Up & Mission [Τέλος-Αποστολή]