(Τέλος-αποστολή)Chapter 2: {The Witch Arc} Good and Evil

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:42 pm; edited 1 time in total

Όμως για καλή μας τύχη το σπίτι ήταν πιο χαμηλό από αυτό που στεκόμασταν. Κάτι που θα έκανε το άλμα μας λίγο πιο εύκολο. Πρώτη όπως πάντα έκανε το άλμα της η Lilly. Η οποία σταθηκε στα τέσσερα και με μια απότομη κίνηση εκτοξεύτηκε και προσγιοθηκε πάνω στα κεραμίδια. Πάντα με το τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο της. Ήταν εμφανές ότι το διασκέδαζε ιδιαίτερα. Τότε έκανε και το άλμα του ο αδερφός ο οποίος όταν ήταν στον αέρα μάζεψε τα πόδια τους και στο τέλος πάτησε λίγο άτσαλα. Όμως το κατάφερε χωρίς να κάνει πολύ θόρυβος αλλά σίγουρα κάποιο κεραμίδι θα ράγισε.

Είχα μείνει εγώ, δεν είχα κάνει ποτέ παρόμοιο άλμα. Όμως είχα μάθει ένα κόλπο για την προσγείωση όταν ήμουν μικρή και έτρεχα στους λόφους του χωριού μου. Πήρα ελάχιστη φορά και έκανα το άλμα μου. Όταν ήμουν στον αέρα και εγώ μάζεψα τα πόδια μου. Η διαφορά όμως ήταν ότι όταν πάτησα στην οροφή έσκυψα το κεφάλι και έκανα μια τούμπα προς την φορά που πήγαινα. Αυτό με βοήθησε στο να μην δεχθώ όλη την δύναμη στα πόδια όπως έκανε ο Gilbert, αλλά να την μοιράσω σε όλο μου το σώμα.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:42 pm; edited 1 time in total

Έτσι σταθήκαμε όλοι στην οροφή του μικρού σπιτιού, πήραμε μερικές ανάσες και συνεχίσαμε. Καθώς τρέχαμε όμως στην οροφή προς έκπληξης μου ακούστηκε ένας πυροβολησμος. Η σφαίρα έσκασε δίπλα από το αριστερό μου πόδι και ένας αντιλαλος ήχησε σε όλη την πόλη.
-ΚΆΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΤΑΡΆΤΣΑ..

εκείνη την στιγμή πάγωσα όμως η ομάδα μου συνέχισε να τρέχει. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να τους ακολουθήσω. Όμως και οι δύο σύντροφοι μου όταν έφτασαν στην άκρη της οροφής πηδηξαν απότομα προς τα κάτω. Μέσα στον πανικό μου έκανα και εγώ το ίδιο. Δεν το περίμενα αλλά είχα πέσει μέσα σε ένα μπαλκόνι.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:43 pm; edited 1 time in total

Τότε γύρισα γρήγορα το κεφάλι μου προς την μπαλκονοπορτα. Ο Gilbert είχε μπει μέσα και είχα καλύψει το στόμα μιας γυναίκας. Από το βλέμμα της και μόνο μπορούσα να καταλάβω ότι είχε πάθει ένα μεγάλο σοκ από το θέαμα. Ο αδερφός μου της έκανε σήμα να κάνει ησυχία. Όμως εκείνη τραβιωταν συνέχεια από μακριά του. Τότε εκείνος οργισμένος έδεσε το χέρι του στον λαιμό της. Εκείνη κρατούσε στα χέρια της δυο μεγάλες βελόνες καθώς έπλεκε πριν παραβιασουμε τον χώρο της. Εκείνη προσπαθούσε να καρφώσει τον σύντροφο μου. Όμως εκείνος απέφευγε τις προσπάθειες της με άνεση.

Μετά ήρθε η σειρά της Lilly η οποία πήρε από τα χέρια της, τις βελόνες και της έκανε και εκείνη σήμα για να κάνει ησυχία. Η γυναίκα φώναζε, όμως το χέρι του Gilbert ελαττωνε την ένταση. Τότε μπήκα και εγώ μέσα στο σπίτι. Οι τοίχοι ήταν ντυμένοι με μια κίτρινη ταπετσαρία. Τα έπιπλα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και στον αέρα υπήρχε ενα ευχάριστο άρωμα.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:43 pm; edited 1 time in total

Όταν μπήκα μέσα άκουσα από τον διάδρομο βήματα. Τότε έτρεξα γρήγορα για να σταματήσω οποίον ερχόταν από το να κάνει φασαρία. Όμως δεν ήξερα εξαρχής ποιανού βήματα άκουγα. Όταν έφτασα στον διάδρομο είδα ένα μικρό κορίτσι που ήταν εμφανσεστατα νησταγμενο. Συκωσε το κεφάλι της και με κοίταξε με μισανοιχτα ματάκια της. Δεν έδειχνε να τρομάζει από την παρουσία μου. Έτσι έκανα μερικά αργά βήματα προς το μέρος της και κατέβηκα στο ύψος της για με κοιτάξει στα μάτια..

-Γειά σου...
Εγω απλά χαμογέλασα και κουνησα το κεφάλι αρνητικά.
-Πως σε λένε κυρία...?
Δεν μπορούσα να απαντήσω.. Απλά συνέχισα να την κοιτάω..
-Που είναι η μαμά μου..
Της έδειξα προς το δωμάτιο που ήρθα..
-γιατί δεν μιλάς..?
-Γιατί της έφαγα την γλώσσα nyaaaaahhh..
Τότε τα μάτια του παιδιού γούρλωσαν μπροστά στο όψη της Lilly. Δεν πρόλαβε να βγάλει μιλιά και έχασε τις αισθήσεις της. Πριν πέσει όμως πρόλαβα να την πάρω στα χέρια μου.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:45 pm; edited 1 time in total

Γύρισα και κοίταξα την Lilly με οργή στο βλέμμα μου. Δεν έπρεπε να τρομάξει έτσι το παιδί. Ήταν σίγουρο ότι θα του προκάλεσε ψυχολογικό τραύμα.
-Γιατί με κοιτάς έτσι nyah..?
Τότε επέστρεψα στο δωμάτιο όπου ήταν ο Gilbert με την γυναίκα. Εκείνη με το που με είδε να κρατάω το κορίτσι στα χέρια μου, άρχισε να κτυπάει τον αδερφό μου με τους αγκώνες τις για να ξεφύγει. Εγώ αργά και απαλά ακούμπησα το παιδί πάνω στην πολυθρόνα. Επίσης απομακρινα τις ξανθιές τούφες από τα μάτια του.

-ΤΙ ΈΚΑΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ.. ΤΕΡΑΣ
μου είπε καθώς για λίγο κατάφερε να ελευθερώσει το στόμα της. Εγώ απλά την κοίταξα με ένα παγωμένο βλέμμα χωρίς να δείχνω ίχνος συναιθηματος.
-Τίποτα.. Την τρόμαξα λίγο και λιποθύμησε nyah..
-Για τώρα κάνε ησυχία.. Αλλιώς δεν θα διστασω να σας κάνω κακό..

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:46 pm; edited 1 time in total

Τότε ακούστηκε ένα κτύπημα στην εξώπορτα. Από τα βήματα που συνόδευαν το κτύπημα μπόρεσα να υπολογίσω ότι ήταν δύο. Ο αδερφός μου σήκωσε την γυναίκα με το ζόρι και την οδήγησε προς την πόρτα.
-Στο όνομα του βασιλιά ανοίξτε την πόρτα...
Ο Gilbert παρέμεινε ψιχρεμος έσκυψε προς το μέρος της γυναίκα και της μίλησε ήρεμα και χαμηλόφωνα.
-Μιλά τούς ήρεμα... Αν κάνεις καμιά απότομη κίνηση θα σας σκοτώσουμε όλους..
Εκείνη απλά κούνησε το κεφάλι και δεκτικε τα λεγόμενα του, έτσι την άφησε τελείως ελεύθερη.

Η γυναίκα άνοιξε ελάχιστα την πόρτα για να φανεί μόνο το πρόσωπο της στους άνδρες.
-Καλησπέρα... Τι θέλετε?
-Ακούσαμε θόρυβο στην οροφή του σπιτιού σας.. Μήπως είδατε τίποτα?
-Άκουσα και εγώ τον θόρυβο... Όμως... εεε.. Δεν είδα.. Τίποτα..
-Θα κάνουμε έναν γρήγορο έλεγχο στον χώρο σας...
Πριν προλάβει να συνεχίσει τα λεγόμενα του. Ο Gilbert γύρισε προς το μέρος μου, αφαίρεσε τον μανδύα του και τον πέταξε σε εμένα. Επίσης μας έκανε σήμα να κρυφτουμε.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:46 pm; edited 1 time in total

Εγώ και η Lilly με γρήγορα βήματα περάσαμε από τον διάδρομο του σπιτιού, στο τέλος βρήκαμε σκαλοπάτια που οδηγούσαν στον πάνω όροφο. Χωρίς δεύτερη σκέψη ανεβήκαμε και βρεθήκαμε σε μια μεγάλη κρεβατοκαμαρα, όπου στο κέντρο της υπήρχε ένα διπλό κρεβάτι. Η Lilly βρήκε αμέσως με ντουλάπα η οποία είχε αρκετό χώρο και για της δυο μας. Έτσι στριμωχτικαμε μέσα.

Από τον κάτω όροφο ακούστηκαν κάποιες φωνές. Ο ήχος από τα βήματα γινόταν όλο και πιο δυνατός. Μέχρι που ένας άνδρας έφτασε στην κρεβατοκαμαρα. Δεν μπορούσα να τον δω όμως από τους ήχους της πανοπλιας του ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν εκεί. Βέβαια για καλή μας τύχη δεν έκανε καλό έλεγχο, έριξε μια ματιά και έφυγε γρήγορα.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:47 pm; edited 1 time in total

Όταν οι ήχοι σταμάτησαν η Lilly έκανε το πρώτο βήμα και βγήκε από την ντουλάπα. Την ακολούθησα και εγώ, όμως περπατούσαμε και οι δύο με αργό και απαλό βήμα. Όταν φτάσαμε κοντά στα σκαλοπάτια ακούσαμε φωνές από κάτω, αυτό μας έκανε να επιστρέψουμε στην κρεβατοκαμαρα.

-Συγνώμη για την ενόχληση κύριε...
-Μην ανησυχείτε.. Αυτοί οι αλήτες μας ξύπνησαν...
[color=#00ccff]-εάν δείτε καμία περίεργη κίνηση στην γειτονιά ενημερώστε μας...
-Ευχαριστούμε πολύ...
Τότε ακούστηκαν και πάλη βήματα και η εξώπορτα έκλεισε. Την ίδια στιγμή κατεβήκαμε και εμείς με άνεση στον κάτω όροφο. Περάσαμε από τον διάδρομο και φτάσαμε στο δωμάτιο, εκεί βρήκαμε τον Gilbert να κάθετε στην πολυθρόνα μαζί με το κοριτσάκι. Η μικρή είχε γύρει πάνω του και το πρόσωπο της ήταν γαλήνιο.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:47 pm; edited 1 time in total

Η γυναίκα άρχισε να τρέμει. Έτρεξε προς το μέρος του Gilbert άρπαξε γρήγορα την κόρη της και την πήρε στην αγκαλιά της.
-Έπαιξα το χαζό παιχνίδι σου... Φύγετε από το σπίτι μου.. Τώρα..
-Δεν είχα σκοπό να μείνω αν και μου αρέσει το σπίτι... Κορίτσια φεύγουμε..
-Εγω νόμιζα ότι θα την είχες σκοτώσει.. Έχεις μαλακώσει nyah..
-Και να αφήσω το κοριτσάκι ορφανό... Δεν είμαι τόσο άκαρδος..
Εκείνη την στιγμή η γυναίκα εσφιξε το κοριτσάκι στην αγκαλιά της. Έκατσε στον καναπέ και ένα δάκρυ κύλισε από το μάγουλο της. Όταν έγινα μάρτυρας σε εκείνη την εικόνα, πάγωσα.

Τότε ήρθε απότομα στο μυαλό μου μια εικόνα. Δύο κόκκινα μάτια με κοιτούσαν καθώς ένα μικρό χέρι χαιδευε μια λαμπερή κόκκινη τούφα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε μόλις περάσει από το μυαλό μου. Για μια στιγμή νόμιζα ότι έβλεπα παραισθησεις από τα φάρμακα. Όμως ήταν τόσο ζωντανό.

Last edited by YokaiJester on Tue Sep 05, 2017 2:48 pm; edited 1 time in total

-Είσαι καλά nyah..?
Μου είπε η Lilly καθώς με κοιτούσε ανήσυχη. Απλά κούνησα το κεφάλι και τράβηξα απότομα το βλέμμα μου μακρυά από την γυναίκα και το παιδί που είχε αγκαλιά. Τότε ο Gilbert μας έκανε σήμα να το ακολουθήσουμε. Έτσι όλοι μας βγήκαμε όπως μπήκαμε στο σπίτι. Από το μπαλκόνι. Η Lilly έριξε μερικές γρήγορες ματιές, το ίδιο έκανα και εγώ. Κοίταξα από κάτω μας στον δρόμο για να είμαι σίγουρη ότι δεν περνάει κάποια φρουρά.

Έτσι το Mink έκανε ένα απότομο άλμα και έπεσε από το μπαλκόνι. Την ακολούθησα και εγώ και στο τέλος είχε μείνει ο Gilbert. Βρεθήκαμε για άλλη μια φορά ανάμεσα σε δύο σπίτια και οι σκιές τους μας έκρυβαν.
-Ατυχησαμε με τις ταράτσες... Είμαστε κοντά στο Backalley.. Εκεί θα βρούμε κάποιους συντρόφους και λογικά τον σύνδεσμο μας..
-Είναι όμως στα ανατολικά της πόλης σωστά nyah..
-Ναι καλύψαμε πολύ δρόμο με τις ταράτσες... Δεν θα μας πάρει πολύ..

» (Τελος-αποστολη) Chapter 2: [The Witch Arc} Boiling Point
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 2: [The Witch Arc} Memories buried beneath our feet
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Homesick
» (Τελος-Αποστολη)Chapter 1: Build A Wall
» Chapter II: Rank Up & Mission [Τέλος-Αποστολή]