[Τέλος-Αποστολή]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 7ο - Mια παρεξηγημενη ομαδα

Και οπως γυρισε ο Red για να παει για υπνο ακουσε την φωνη του Commander Craul
-Δεν θα ημουν τοσο σιγουρος για αυτο νεαρε Seaman First Class!
-E? Ποιος? Εγω?
Διχως να απαντησει ο Craul τον κοιταξε σαν κατι να περιμενε
Γρηγορα ο Red ξανα ειπε
-Γεια σας κυριε! Εμενα εννοουσατε?
-Σε αναπαυση. Βλεπεις καποιον αλλον που να του μιλαω?
-Πηρα προαγωγη?
-Οι πραξεις σου με την Ensing Nitsa δεν περασαν απαρατηρητες.
ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΑΑΑΑΑΑΑΑ σκεφτηκε και με το ζορι κρατησε την χαρα του.
-Πως αισθανεσαι?
-Πολυ καλα καπετανιε.
-Σαν καινουργιος? Εισαι οσο ετοιμος μπορεις?
-Μαλιστα κυριε! Ειμαι στην διαθεση σας!
-Ωραια. Ακολουθησε με στο γραφειο μου

Μπηκαν και οι δυο στην καμπινα του και ο Commander του εκανε νοημα να κατσει. Περασε και αυτος πισω απο το γραφειο του και εκατσε.
-Λοιπον Red.
-Μαλιστα κυριε
-Βρισκομαστε στο Melmond Island. Στο νησι αυτο δεν εχουμε εγκατεστημενη μονιμα καποια μοναδα για διαφορους λογους. Ο κυριοτερος ειναι οτι δεν μας θελουν καθως εχουν δικια τους αστυνομευση. Οπως και να εχει, εχουμε πληροφορηθει πως υπαρχει μια ομαδα κλεφτων, μια συμμορια που ενεργει στο νησι. Ομως δεν ειμαστε σιγουροι για την φυση τους και θελουμε να μαθουμε περισσοτερα για αυτους. Το μονο που ξερουμε ειναι οτι ονομαζονται Red Dragon Bandits και οτι κυκλοφορουν στο υπολοιπο νησι, εξω απο την πολη. Μπαινουν μεσα μονο οταν ειναι να κλεψουν κατι. Εβαλα καποιους απο τους αντρες να ακολουθησουν εναν απο αυτους και μαλλον εχουμε την τοποθεσια του κρυσφηγετου τους. Θελω απο εσενα, να πας να τους βρεις αλλα να μην τους συλλαβεις. Τουλαχιστον οχι με την πρωτη. Θελω να πας, να τσεκαρεις τι παιζει με αυτους και γιατι κανουν οτι κανουν.

-Μα κυριε, δεν ειναι λιγο ανορθοδοξο αυτο? Κλεφτες δεν ειναι?
-Ναι κλεφτες ειναι ομως δεν εχουν πειραξει ποτε κανεναν. Μονο κλεβουν. Και οταν τους βρισκουν, ποτε δεν μενουν να πολεμισουν, παντα τρεχουν να φυγουν. Κατι μου φαινεται παραξενο. Και επειδη η δικαιοσυνη δεν μπορει να ειναι τυφλη, θελω να γινεις εσυ τα ματια της. Δες τι παιζει με αυτους και γυρνα να μου το αναφερεις. Το πως θα το κανεις, το αφηνω πανω σου.
Εγινα κατανοητος?
-Απολυτα κυριε!
-Ωραια. Θα μεινουμε εδω μεχρι να γυρισεις. Θα βρεις στο λιμανι την ομαδα που εστειλα πριν και θα σου δωσει οδηγιες για το που βρισκονται οι κλεφτες. Ελευθερος να φυγεις.
Και με αυτο, ο Red σηκωθηκε και αποχωρησε απο την καμπινα

Κατευθυνθηκε απευθειας προς το δωματιο του για να ετοιμαστει. Οταν μπηκε μεσα, ειδε τους 3 μαντραχαλαδες συγκατοικους του να κοιμουνται στις κουκετες που ειχε το δωματιο και να ροχαλιζουν βαρια. Πανω στο κρεβατι του ειδε τα σπαθια του μεσα στις θηκες τους, ενα ζευγαρι καινουργια γαντια και ενα γραμμα πανω απο αυτα. Ανοιξε το γραμμα και διαβασε:

Spoiler:

Διχως να καταλαβει τι ειχε παιχτει, αφηνει το γραμμα παραπερα και καθεται στο κρεβατι. Κοιταει τις παλαμες του και θυμαται τα σπαθια του να φευγουν απο τα χερια του και στιγμες μετα, να απειλειται η ζωη του...
Δεν επρεπε να ειχα παρει τα σπαθια μου... Δεν ειμαι ετοιμος ακομα σκεφτηκε και φορεσε τα γαντια, αφησε τα σπαθια του στην θεση τους και αρχισε να αλλαζει ρουχα. Σκεφτοταν για το τι ενδυμασια να φορεσει, το πως θα επρεπε να τους πλησιασει. Θυμηθηκε τα λογια του Commander
-Η δικαιοσυνη δεν πρεπει να ειναι τυφλη!
Ηξερε γιατι το ελεγε. Εχουν ακουστει πολλα κατα καιρους για διεφθαρμενους Μαρινς... Ηθελε να κανει κατι για να αλλαξει αυτο. Και θα ξεκινουσε απο σημερα!
Εβαλε ενα απλο μαυρο παντελονι, μια μαυρη μπλουζα και απο πανω φορεσε το πουκαμισο των Μαρινς, ανοιχτο. Αφησε το καπελο του και μαζι με ενα μικρο σακιδιο με τα απαραιτητα κατεβηκε απο το πλοιο

Οπως του ειχε πει ο Craul, στο λιμανι ειδε μια παρεα των τριων μαριν να καθεται και να συζηταει. Προφανως τους ηξερε, στο ιδιο πληρωμα ηταν, και καταλαβε πως αυτοι ηταν που θα τον καθοδηγουσαν.
Περπατησε προς το μερος τους και τους χαιρετησε. Ανταλλαξαν δυο φιλικες κουβεντες και επειτα του εδωσαν οδηγιες για το πως να φτασει στον προορισμο του.
Ειναι μιση μερα περπατημα κατα μηκος της ακτης και μετα ευθεια μεσα στο δασος. Θα υπαρχει ενα περπατημενο μονοπατι και αυτο θα οδηγει κατευθειαν στο κρησφυγετο τους.
Επειτα ο Red τους ευχαριστησε και ξεκινησε την πορεια του.
Θα ηταν πιο γρηγορο να πηγαινα μεσα απο το νησι. Τωρα πρεπει να κανω ολοκληρο τον κυκλο
σκεφτηκε
Αλλα προφανως σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα, καλα να λεω που καταφεραν και να τους βρουν
Και περπατησε... περπατησε... μεχρι που βρηκε το μονοπατι που του ανεφεραν

Ειχε αρχισει να βραδιαζει επικινδυνα και ετσι ο Red ανοιξε το βημα του και αρχισε να προχωραει πιο γρηγορα. Το μονοπατι δεν ειχε διακλαδωσεις και ηταν ευκολο να το ακολουθησει κανεις. Μαλλον αυτον τον δρομο χρησιμοποιουσαν για να βγουν κατευθειαν στην ακτη. Ισως συναντιοτουσαν και με πλοια. Αλλα χωρις να τα πολυ δωσει σημασια αυτα ο Red ετρεξε και εφτασε στον προορισμο του. Το δασος τελειωσε και εδωσε την θεση του σε ενα μεγαλο λοφο, ή μικρο βουνο θα το ελεγε καποιος. Το οποιο ανοιχτηκε μπροστα στα ματια του και ηταν τοσο κοντα που επρεπε να σηκωσει το κεφαλι του ψηλα για να δει την κορυφη.
Πανω σε αυτο ειδε να υπαρχει δρομος που αγγαλιαζε το βουνο και σε οδηγουσε προς την κορυφη του. Σε διαφορα μερη, κατα μηκος του δρομου, υπαρχαν φυσικες σπηλιες αλλα φαινονταν να μενουν ανθρωποι εκει. Υπηρχαν κασονια και βαρελια τριγυρω, καποιες προσχεδιες τεντες. Ηταν σιγουρος ο Red πως αμα εμπαινε σε μια απο αυτες τις σπηλιες θα εβρισκε ανθρωπους!

Εκανε να προχωρησει και να αρχισει να ανεβαινει το μονοπατι αλλα ξαφνικα ενιωσε κατι να τον σηκωνει ψηλα και αρχισε να ακουει κουδουνια. Βρισκομενος ψηλα, και διπλωμενος συνειδητοποιησε πως κοιτουσε το πατωμα απο ενα υψος τεσσαρων μετρων, μεσα σε ενα σχοινι που ηταν δεμενο σε δυο δεντρα. Ειχε πεσει σε παγιδα!
Μετα απο λιγο τα κουδουνια σταματησαν και ανθρωποι ξεπεταχτηκαν απο τριγυρω. Λες και ηταν κρυμμενοι. Λες και τον περιμεναν. Ηταν κυριως νεοι ανθρωποι, εβλεπε μεχρι και παιδια! Ο μεγαλυτερος σε ηλικια πρεπει να ηταν γυρω στα 30. Φορουσαν ειτε πολυ απλα, ειτε κουρελιασμενα ρουχα, ατημελητοι και κρατουσαν ειτε μακρυα δορια ειτε πολυχρησιμοποιημενα σπαθια και μαχαιρια.
Με την αρχικη τους ταση να ειναι επιθετικη αρχισαν να φωναζουν και να θελουν να τον βλαψουν. Τον ψιλοτσιμπουσαν με τα δορια που τον εφταναν αλλα διχως να τον τραυματιζουν

Μετα απο λιγο το πληθος ηρεμισε καθως πλησιασε ενας ανδρας. Ηταν ψηλος, γεροδεμενος, γυρω στα 25, ξανθος, με κοντοκομμενο μαλλι και φαινοταν να εινα πιο περιποιημενος απο τους υπολοιπους. Οταν εφτασε ειπε:
-Κατεβαστε τον!
Καποιοι απο τους αντρες που βρισκονταν τριγυρω εσπευσαν και χαλαρωσαν τα σχοινια και ο Red επεσε φαρδυς πλατυς κατα γης. Ο ξανθος αντρας τον πλησιασε και του εξετεασε του πουκαμισο. Ειδε οτι ειναι Μαριν και θυμωμενος του γυρισε την πλατη.
-Ενας Μαριν! Γιναμε τετοια ενοχληση που ηρθαν και οι Μαρινς στο Melmond και στειλανε για μας ΕΝΑΝ μαριν. Και παιδαρελι μαλιστα.
Ειπε απευθυνομενος στο πληθος.
Οσο τα ελεγε αυτα ο Red βρηκε την ευκαιρια να σηκωθει και να τιναχτει απο τις σκονες.
-Για να μην μιλησω οτι ειναι αοπλος! Σοβαρα τοσο δυνατος εισαι? Ή ειναι τοσο απεγνωσμενοι οι ανωτεροι σου που δεν μπορουσαν να σε εξοπλισουν ουτε με ενα σπαθι!?
Ειπε και γυρισε προς τον Red

-Ηρεμησε. Δεν θελω να σας κανω κακο! Δεν ειμαι εδω για να σας συλλαβω
-Ναι σιγουρα! Πολλοι το εχουν πει αυτο! Και κανενας δεν το εννοουσε.
-Μα δεν καταλαβαινεις. Ασε με να σου εξηγησω.
-Δεν εχεις να εξηγησεις τιποτα Μαριν. Ετοιμασου.
Και με αυτα τα λογια ετρεξε κατα πανω του και τον κλωτσησε απο τα πλαγια. Ο Red σηκωσε τα χερια του για να αμυνθει αλλα η κλωτσια του ηταν πολυ δυνατη και τον εριξε κατω.
Γρηγορα σηκωθηκε και ετοιμαστηκε για το επομενο του χτυπημα. Ο αντιπαλος του δοκιμασε να τον χτυπησε με ενα δεξι κροσε. Ο Red αυτην την φορα το απεφυγε και με την σειρα του εδωσε αυτος μια γροθια. Δεν ηταν ιδιαιτερα δυνατη αλλα τον αποσυντονισε λιγο. Ο Red βρηκε την ευκαιρια και τον κλωτσησε τα ποδια και τον εριξε κατω. Ηταν ετοιμος να συνεχισει τις επιθεσεις του αλλα ο κλεφτης κυλιστικε στο εδαφος και απομακρυνθηκε

-ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΩ ΘΕΛΩ!!
Φωναξε ο Red σε μια αναπαυλα της μαχης.
-ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕ!! ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ!
Φωναξε και αυτος και πηδηξε κατα πανω στον Red.
Εκεινη την στιγμη ο νεαρος μαριν νευριασε. Εβγαλε το ενα απο τα δυο γαντια του και εμποδισε με την παλαμη του την κλωτσια του αντιπαλου του. Απωθησε το ποδι του με αποτελεσμα ο κλεφτης, να αρχισει να φερνει σβουρες και να εκσφεντωνιζεται πανω σε ενα δεντρο.
Ομως παρα το δυνατο χτυπημα, αυτος σηκωθηκε και σταθηκε για λιγα δευτερολεπτα ακινητος.
-ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙΣ?
-Αν επιζησεις απο αυτο...
ειπε σιγανα.
Ο Red που με τα βιας τον ακουγε και δεν καταλαβε τι εννοουσε αλλα προετοιμαστηκε