[Τέλος-Αποστολή]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 6ο - Κρατώντας χαμηλό προφίλ?

Σημειωση για Αναγνωστη:

Μεσα στην καμπινα του Commander Craul βρισκονται, ο ιδιος, ο Red Fullman και η Rika Westcomer. Μολις εχουν μπει καθως ο Commander τους εχεις καλεσει για αγνωστο λογο. Εχουν καθισει σε εναν συνηθισμενο λιτο καναπε οπως υποδειχτηκαν και ο καπετανιος τους, πισω απο το γραφειο τους καλωσοριζει
-Χαιρομαι που ηρθατε γρηγορα.
-Η δουλεια μας να ειμαστε στην διαθεση σας Commander!
-Πολυ καλοι νεοι Recruits! Αρκετα ομως με τους επαινους. Σας καλεσα εδω για να σας δωσω μια αποστολη.
-Μονο σε εμας? Γιατι δεν μας την ανακοινωνετε σε ολους οπως καθε φορα?
-Γιατι αυτη η αποστολη δεν ειναι σαν τις αλλες φορες. Δεν θα πατε ολοι σαν ομαδα. Ειναι μια αποστολη που χρειαζεται διακριτικοτητα, μυστικοτητα και χαμηλο προφιλ.
-Και ο Red γιατι ειναι εδω?
-Γιατι ειναι πρωταγων- Αχεμ. Γιατι ειναι κατι που πρεπει να γινει απο δυο ατομα και πιστευω πως οι δυο σας θα τα πατε περιφημα. Η επομενη σταση μας θα ειναι το Amino Island. Εκει, οι δυο σας θα πατε να βρειτε τον κυριο Masta. Ειναι ο αρχηγος μιας ομαδας ειδικων φρουρων ονοματι Shields. Τα μεγαλυτερα ονοματα αυτης της ομαδας ειναι ο Νικος ο Φιουριος, ο γιος του Κολ(Coul-son) και η Ρομπιν Σερμπασκι. Ειναι ολοι τους ικανοι πολεμιστες και ειναι αυτοι που κρατανε την ταξη στο νησι καθως δεν υπαρχουν δικες μας δυναμεις μονιμα εκει. Αυτος, θα σας δωσει εναν φακελο με σημαντικα εγραφα που κατεχουν σημαντικες πληροφοριες σχετικα με αντικυβερνητικους επαναστατες που ειναι εδραιωμενοι στην πολη. Αποστολη σας ειναι να φερετε πισω αυτον το φακελο χωρις να πεσει σε λαθος χερια.

-Μαλιστα κυριε! Κατι αλλο?
-Ναι. Θα πατε στο νησι μυστικοι.
-Τι εννοειτε?
-Θα φερετε εις περας ολη την αποστολη, σαν πολιτες. Η αποστολη χριζει μυστικοτητας οπως προειπα και τα ρουχα σας μπορει να σας κανουν στοχο. Θα βαλετε τα πολιτικα σας, αν δεν εχετε μπορω να στειλω καποιον να παρει, και θα μπλεχτειτε μεσα στην πολη σαν να ειστε κατοικος της.
-Ναι κυριε!
-Συμπεριφερθειτε φυσιολογικα. Μπορει καποιος να σας παρακολουθει και θα πρεπει να διωξετε τις υποψιες απο πανω σας. Ειστε ελευθεροι!
-Βασιστειτε πανω μας! Δεν θα σας απογοητευσουμε!
-Το ελπιζω. Α! Και αν σας ζητησει την βοηθεια σας ο Masta σε κατι. Μην του την αρνηθειτε. Συνεργαζομαστε σε καλο επιπεδο. Καλη επιτυχια
Και επειτα αποσυρθηκαν στις καμπινες τους για να ετοιμαστουν συμφωνα με τις οδηγιες του Commander για την επερχομενη αποστολη

Το πλοιο εφτασε στο λιμανι και δεθηκε. Η αγκυρα επεσε, οι πορτες ανοιξανε και ενα τσουρμο ναυτικων ξεχυθηκε στο νησι. Ειχανε καιρο να σταματησουν σε καποιο νησι με σημαντικο πολιτισμο. Οι τελευταιες αποστολες ηταν σε απομερα μερη και απανωτες η μια πισω απο την αλλη. Οι περισσοτεροι πηγαν να τα πιουν σε καποιο μπαρ, πιθανοτατα σε καποιο απο τα φημισμενο της πολης ενω καποιοι αλλοι πηγαν να αναζητησουν την περιπετεια στις γυναικες και στα τυχερα παιχνιδια.
Μετα το τσουρμο ομως εμφανιστηκε ενα ζευγαρι που δεν εμοιαζει με τους υπολοιπους.

Ενας αντρας. Σκουρο τζιν παντελονι με μαυρο παπουτσι απο δερματινι. Κιτρινη μπλουζα με μια νεκροκεφαλη και απο πανω καφε δερματινο σακακι με ανοιχτο φερμουαρ. Παροτι σουρουπο, φορουσε μαυρο γυαλι ηλιου, στρογγυλο και μεγαλο. Ενα χαζο χαμογελο ηταν ζωγραφισμενο στο προσωπο του.

Και μια γυναικα. Μποτακι αστραγαλου μαυρο με τακουνι. Κοντη μαυρη φουστα με ελαφρυ σκισιμο στο πλαι και διχτυωτο καλσον. Κοντομανικη στενη μωβ μπλουζα και απο πανω ενα ανοιχτοτερο μωβ, αμανικο τζακετ. Γυαλια Rayban και το μακρυ κατακοκκινο μαλλι πιασμενο σε ενα bun στο πισω μερος του κεφαλιου.

-Επρεπε να φορεσεις την μπλουζα με το jolly roger...
-Φυσικα! Δεν πρεπει να μας περασουν για Marines
*Rika facepalms*

Κατεβηκανε απο το πλοιο ξεκινησαν να περπατανε μεσα στην πολη. Μετα απο πολυ λιγο, ο ηλιος ειχε εξαφανιστει και η πολη φωτιζονταν απο πολυαριθμα φαναρια που την εκαναν τοσο φωτεινη που δεν σε πειραζε που ηταν βραδυ. Ο κοσμος αρχισε να κυκλοφορει με τα καλα του, βραδυνες εξοδους και τα μπαρακια και τα καζινο να παιρνουν φωτια! Και ηταν παντου! Οπου και να κοιτουσες θα εβλεπες ενα! Για την ακριβεια, ηταν τοσα πολλα που ο Red αναρωτιοτανε αν την ημερα αυτη η πολη εχει ανοιχτα μαγαζια ή ολοι κοιμουνται!
-'Ει Rika!
-Τι?
-Παμε για κανα ποτακι?
-Red συμμορφωσου. Εχουμε εναν στοχο
-Τι εγινε δεσποινις, φοβομαστε την γοητεια του μεγαλου Red? Φοβασαι πως δεν θα αντεξεις να κρατηθεις?
-Αυτο που φοβαμαι ειναι μην σου επιτεθω απο τις πολλες βλακιες! Βλακα!
Ειπε με ενα ντροπαλο υφος που θελησε να το κρυψει κατω απο θυμο.
-Πφφφ...
-Εεεεεε... αμα ειναι να σταματησεις τις χαζομαρες πιστευω πως μπορω να το ανεχτω αυτο.
Ειπε και τα μαγουλα της κοκκινησαν ελαφρως

-Yoshaaaaaa!!!! Σε αυτο εκει θα παμε!
Ειπε ο Red και εδειξε αυτο με την πιο φανταχτερη πινακιδα
-Αυτο θα ειναι πανακριβο χαζε! Ο μισθος μας δεν φτανει για να καλυψει τετοιες πολυτελειες!
-Χμφ! Ξενερωτη! Ποσο συχνα βγαινεις? Για προικα τα κρατας τα λεφτα σου?
-Για ξαναπεστο αυτ-
-Ελα ασε τα πολλα λογια και παμε!
Ειπε καθως την επιασε απο το χερι και την τραβηξε προς το μαγαζι.

Μπροστα στην πορτα του, ηταν ενας τυπος, ψηλος, γεροδεμενος, ντυμενος στα μαυρα. Τους τσεκαρε και τους εκανε νοημα να περασουνε μεσα. Περασανε το κατωφλι της πορτας και κατεβηκανε λιγα σκαλια πριν μπουνε στην κυριως αιθουσα.
Ηταν ενας μεγαλος χωρος, σε σχημα γαμα, γεματος με τραπεζια, καρεκλες και εναν μεγαλο παγκο στο βαθος με δυο μπαρμαν και αρκετους σερβιτορους σε ολο το μαγαζι. Υπηρχαν τραπεζια για να καθισεις και τραπεζια που παιζανε χαρτια και ζαρια. Ολοι φαινονταν να ειναι σοβαροι, να πινουνε και να καπνιζουνε. Το μερος ειχε μεχρι και ενα περιεργο πρασινο τραπεζι με κατι μπαλες επανω! Αντρες τριγυρω φαινοταν να παιζουνε ενα παιχνιδι που ο Red δεν ειχε ξαναδει.

Αρχισαν να προχωρανε αναμεσα στον κοσμο, χαζευοντας τριγυρω τον κοσμο και το στησιμο του μαγαζιου μεχρι που φτασανε στον παγκο. Καθισανε στις καρεκλες που βρηκανε αδειες και λειαν συντομως ηρθε ο μπαρμαν μπροστα τους. Σταθηκε με ισια την πλατη, τους κοιταξε και τους ζητησε την παραγγελια τους.
-Φερε μας, ενα ποτηρι απο οτι πιο αντρικο εχεις και κατι εντυπωσιακο για να πιει η κυρια!
-Μαλιστα.
-Huh... ωστε ετσι ειναι να σου λενε μαλιστα. Ολο εγω το λεω στους ανωτερους.... Ψυθιρισε στον εαυτο του ο Red
-Εεεεεε
Εσκυψε και του ειπε η Rika
-Τι κανεις? Εχεις ξαναπαραγγειλει?
-Εγω? Ποτε! Μου βγηκε πολυ αυθορμητο! Χοχο!

Και ο μπαρμαν τους εφερε τα ποτα. Σε ενα χαμηλο ποτηρι ειχε ενα μυρωδατο ουισκι σερβιρισμενο με παγο και μαζι με ενα χοντρο πουρο. Διπλα του, σε ψηλο κολονατο ποτηρι, ενα ροζ ποτο και γυρω γυρω στο στομιο του ποτηριου, κολλημενη ζαχαρη που γυαλιζε στα φωτα.
Η Rika επιασε ευλαβικα το ποτηρι και το πηρε μπροστα της.
Ειναι τοσο ωραιοοοοοο     σκεφτηκε
Και γυρισε να δει τον Red
<- Red

Ηπιανε το ποτο τους, συζητησανε λιγο, απολαυσανε την μουσικη και τελικα σηκωθηκανε για να πανε στον Masta που τους περιμενε.
-Καλα τωρα βραδιατικα θα παμε σε αυτον τον πως τον λεν?
-Πρωτων, τον λενε Masta και δευτερον, ναι τωρα. Ο Commander μου ειπε πως συμφωνησανε να γινει βραδυ το trade-off για να μπορουμε να μπλεχτουμε πιο ευκολα μεσα στον κοσμο και να μην καταλαβουν οτι ηρθαμε.
-Α και τωρα που το ειπες να ερθω σε αυτο. Ειμαστε οι Μαρινς-
-Σουυυςςςςςς
-Ναι ναι ενταξει. Ειμαστε οποιοι ειμαστε. Ποιον φοβομαστε και γινεται ολο αυτο κρυφα?
-Ω παναγια μου... Δεν γινεται να εισαι τοσο απελεκητος. Αυτο γινεται φυσικα για να μην καταλαβουν οι επαναστατες οτι το ναυτικο εμαθε για αυτους! Θα παρυμε πληροφοριες, θα τις προωθησουμε στα κεντρικα και μετα αυτοι, χωρις να το ξερουν οι επαναστατες, θα τους επιτεθουν, θα τους ξετρυπωσουν και αυτο το νησι θα εξιλεωθει απο αυτα τα αποβρασματα!
-Ααααααα! Ποπο... πολυ εξυπνο! Μονη σου το σκεφτηκες?
-Red, μην πολυμπλεκεσαι σε αυτα. Απλα πολεμα οταν σου ζητιεται.
-Yosh!! Ας το κανουμε!

Ακολουθωντας οδηγιες που ειχαν παρει πριν ξεκινησουν, ελιχθηκαν μεσα στους πλακοστρωτους δρομους και φτασανε στο σημειο συναντησης. Ηταν ενα πετρινο σπιτι, μπροστα σε μια ζωντανη και ομορφη πλατεια με ενα συντριβανι στο κεντρο. Το σπιτι ηταν περιτρυγιρισμενο απο τοιχο και αντρες στημενοι στην περιμετρο να το φρουρουν.
Προσεκτικα και χωρις να προδωθουν, το ζευγαρι προχωρησε στην εισοδο της αυλης. Ο φρουρος δεν τους εδωσε καν σημασια και απλα τους αφησε να περασουν. Ηταν ενας ψηλος μαυρος ανδρας, μουσατος και φορουσε ενα μαυρο eye patch. Σκιαχτηκαν λιγο οταν περασαν απο διπλα του αλλα γρηγορα βρεθηκαν μακρια του και μεσα στην αυλη.
Εκει αντικρυσαν ενα πολυ ωραιο θεαμα. Γρασιδι παντου κατω, δεντρα να περικυκλωνουν το μερος και φαναρακια να κρεμονται απο αυτα. Στο κεντρο, ενα πετρινο τραπεζι και πανω σε αυτο καθοταν ενας ψηλος γεροδεμενος ανδρας με κοντα μαλλια και ενα τσιγαρο στο στομα, ο οποιος με το που ειδε τους επισκεπτες του σηκωθηκε να τους καλωσορισει

-Καλως τα παιδια! Καλως τα καμαρια της θαλασσας! Τους προστατες του κοσμου και της κυβερνησης!
-Καλησπερα. Εσεις πρεπει να ειστε ο κυριος Masta?
-Ναι εγω ειμαι αυτος κοπελια! Εχεις ακουσει για μενα?
-Μονο απο αυτον που μου εδωσε την αποστολη. Δεν ειχα ξανακουσει ποτε το ονομα σας.
-Ωωω μα με πληγωνεις τωρα.
-Αχεμ...
-Θες να πεις κατι μικρε?
-Υποτιθεται οτι εχετε να μας δωσετε κατι κυριε.
-Μα ναι φυσικα.
Ειπε, βγαζοντας τον καπνο απο το στομα και γυρνοντας πλατη σε εμας. Σηκωσε απο το τραπεζι εναν καφε φακελο, και μας τον εδειξε.
-Αυτον θελετε. Αλλα για να τον παρετε θελω να με βοηθησετε σε κατι.
-Κατι μας ειπαν πως θα θελατε καποια βοηθεια.
-Ναι ακουστε. Ενας δικος μας εχει εισχωρησει στην παραταξη τους και μας δινει πληροφοριες για αυτους. Για την ακριβεια, αυτος ειναι που συλλεξε τις πληροφοριες που κραταω. Αλλα εχει καιρο να δωσει σημαδια ζωης και να μας ενημερωσει και φοβαμαι για τα χειροτερα. Θελω εσεις, μιας και ειστε φατσες που δεν γνωριζουν να μαθετε τι απεγινε και να ερθετε να μου το πειτε. Μετα ο φακελος ειναι ολος δικο σας.
-Ωραια. Πως θα τον βρουμε?
-Δουλευε σε ενα μπαρ που το εχουνε για βιτρινα οι επαναστατες. Μαζι με μια γυναικα, Alicia στο ονομα. Σιγουρα τον ξερει αυτη. Μαζι δουλευαν.
-Θα γυρισουμε οταν εχουμε νεα. Παμε Rika. Ειπε και εφυγαν προς το μπαρ αυτο.

Ξαναπερασαν απο τα δρομακια που ειχαν περασει για να φτασουν εκει που ηταν και ξανα ακουσαν τις μπερδεμενες μουσικες που ερχονταν απο καθε λογης μαγαζι. Υπηρχαν παρα πολλοι μουσικοι που παιζαν ζωντανη μουσικη για τα μαγαζια. Αυτο το νησι ειναι παραδεισος δουλειων για τους οργανοπαιχτες αλλα και τους τραγουδιστες.

Τελικα φτασαν στο μπαρακι που τους ειχε υποδειξει ο Masta. "Το δισδιαστατο σακε" λεγοταν.
Περιεργο ονομα   σκεφτηκαν και οι δυο και κοιταχτηκαν και ανασηκωσαν τους ωμους.
-Μετα απο σας ωραια μου κυρια. Ειπε ο Red κανοντας μια βαθια υποκλιση
-Ω μα τι κυριος! Ευχαριστω ευχαριστω.
Dat ass

Ανοιξαν την πορτα, μπηκαν μεσα και αντικρυσαν ενα κλασσικο μπαρ σαν ολα τα υπολοιπα στα αλλα νησια. Ειχε καποια στρογγυλα ξυλινα τραπεζια, εναν παγκο και στην μια ακρη καθοταν ενας αντρας που επαιζε ελαφρα την κιθαρα του. Δεν ειχε τιποτα να ζηλεψουν τα αλλα μπαρακια.