[Τέλος-Αποστολή]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 3ο - Fullman to the Rescue!

Εχοντας αφησει πισω το Tohan island και την βαση μας εκει, πλεαμε στα ανοιχτα της North Blue περηφανοι και χαρουμενοι οσο ποτε αλλοτε. Ο λογος της χαρας και της περηφανιας ηταν απλος. Οι μισοι περιπου του καραβιου ειχαν προταθει και ειχαν φερει εις περας τον τριαθλο διαγωνισμο στο Tohan Island και ειχαν προαχθει σε Recruits! Ενας απο αυτους ημουν και εγω!
Recruit Red Fullbody?? Καλο ακουγεται, αλλα παω στοιχημα οτι μπορει να γινει πολυ καλυτερο!
Το ηθικο ηταν στα υψη και νιωθαμε ετοιμοι να κανουμε οτιδηποτε. Πιστευαμε οτι μπορουσαμε να κανουμε οτιδηποτε! Αλλα δεν μπορουσαμε... Και θα τον μαθαιναμε με τον κακο τροπο αυτο...

Ειχαμε βαλει πλωρη για το Sirakava Island οπου μας ειχε πει ο Commander Craul οτι μας χρειαζονταν για βοηθεια, χωρις να μας πει πολλες λεπτομεριες ως συνηθως.
Εγω, οπως παντα, βρισκομουν στο παρατηρητηριο και καραδοκουσα για οποιαδηποτε κινηση.
Και ειδα μια υποπτη κινηση... Υποτα χαζη κινηση
-ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!
-Τι ευθεια μπροστα?
-ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!
-ΤΙ ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΡΕ ΚΟΥΦΑΛΟΓΟ?
-Α! Με ακουσατε... ΕΕΕΕ... ΕΥΘΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΛΕΟΥΜΕΝΟ!
-Τον ακουσατε! Ειδοποιηστε τον Commander!
Ειπε ενας απο τους ναυτες και εφυγε καποιος γρηγορα για να παει να τον φερει στο καταστρωμα

Οταν βγηκε με γρηγορο βημα ο Craul, με κοιταξε και μου φωναξε:
-RED! ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ?
-ΚΑΠΕΤΑΝΙΕ.... ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ..
-ΜΙΛΑ ΚΟΥΦΙΟΚΕΦΑΛΕ!
-ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ!
ΕΝΑ ΨΑΡΟΚΑΙΚΟ!
ΜΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝ!
-Μια σχεδια??
-Τι κανει η βαρκουλα στο πελαγος μονη?
-Τι λεει παλι ο πιωμενος... ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΕΝΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΟ!
Και πηρε το τηλεσκοπιο, περπατησε στον πλωρη του καραβιου και κοιταξε. Κατεβασε το τηλεσκοπιο, κοιταξε περιεργα και το ξανανεβασε. Τελικα το κατεβασε και πηρε την πιο απορημενη φατσα που τον εχουμε δει να παιρνει ποτε.
-Οντως εχει βαρκα μπροστα. Σηκωστε τα πανια και σταματηστε μπροστα της! Θα μιλησω εγω με τον... "Καπετανιο" τους.
-ΕΕΕΕ COMMANDER!
Ειπα κανοντας τον να γυρισει προς το μερος μου.
-Η ΒΑΡΚΟΥΛΑ ΣΗΚΩΣΕ ΠΕΙΡΑΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ!
-ΠΩΣ????

Την απορημενη φατσα του Commander την μοιραστηκαν αυτην την φορα ολοι οι ναυτες μαζι με μενα.
Μια βαρκουλα, μεσοπελαγα, σηκωνει πειρατικη σημαια. Τι συμβαινει εδω?

Μετα απο λιγα λεπτα φτασαμε μπροστα της και σταματησε και αυτη. Ολο το πληρωμα ειχε μαζευτει μπροστα στην πλωρη και κοιτουσε την βαρκουλα. Καναν ακρη μονο οταν εφτασε μπροστα το Craul.
Πανω στην βαρκουλα ηταν ενας πολυ νεος ανδρας, σχεδον πιτσιρικι, μαυρομαλλης, με ομορφα χαρακτηριστικα, ενα σπαθι περασμενο στην ζωνη του, ντυμενος ελαφρα και με ενα σεντουκι ακουμπισμενο διπλα στα ποδια του.
Μετα απο λιγες στιγμες παρατηρησης και απο τις δυο πλευρες, ο Craul μιλησε:
-Ποιος εισαι και τι δουλεια εχει αυτη η σημαια που εχεις σηκωσει??
-Χα! Χαιρομαι που ρωτησες! Ονομαζομαι Jim Lorjeheimster και ειμαι ο ανθρωπος που θα γινω ο βασιλιας των πειρατων!
-Πυροβοληστε τον...
Ειπε ο Craul γυρνωντας την πλατη του και κανοντας ενα γεματο απογοητευση και αγανακτηση facepalm.
Το φυτιλι εκαψε, το κανονι βροντηξε, η βαρκα γκρεμιστηκε και το τελευταιο που ακουσαμε απο αυτον ηταν:
-Βοηθεια! Δεν μπορω να κολυμπησω! Βοηθ... μπλουρπππππ μπλουρπππ μπλουρπ

Περιεργη σιωπη επεσε ξαφνικα στο καταστρωμα καθως οι τελευταιες μπουρμπουληθρες αερα σκορπιζαν στην επιφανεια της θαλασσας βεβαιωνοντας οτι ο πειρατης πεθανε. Καποιο χυδαιο αστειο απο εναν απο τους ναυτες εσπασε την σιωπη αλλα πριν προλαβει να ολοκληρωσει, η φωνη του Craul τον διεκοψε
-ΠΕΙΡΑΤΕΣ! Αυτα παθαινεις αν ακολουθησεις τον δρομο του πειρατη. Σε ριχνουν στον πατο της θαλασσας για να σε φανε τα ψαρια λιγο λιγο καθε μερα μεχρι να μην εχει μεινει καθολου σαρκα και τα κοκκαλα σου να σκορπισουν στις 4 θαλασσες. Ο βασιλιας των πειρατων... Το One Piece... Ο καθε ενας αφηνει το σπιτι του, την οικογενεια του, μια τιμια ζωη για να κυνηγησει αυτα τα δυο... εις βαρος των υπολοιπων που θα βρεθουν στον δρομο του και υπαρχουν και ατομα που το επικροτουν αυτο... ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!
Αντρες... Οποιον πειρατη βρισκουμε, χωρις επικυρηξη, τον σκοτωνουμε. Οι υπολοιποι πιανονται για να πανε να σαπισουν στο Ιμπελ Νταουν μαζι με τον αγαπημενο τους ευκοιλιο φυλακα(ναι το ξερω οτι ο καθε κομμαντερ δεν μπορει να ξερει για τα εντερικα προβληματα του Μαγγελαν, απλα ειναι ωραιος ο λογος που βγαινει οποτε μην με σταυρωσετε). Οσο μικροι ή μεγαλοι και να ειναι. Δεν με ενδιαφερει.
Και αυτο ειναι διαταγη!

Καποιοι καταπιαν την γλωσσα τους, αλλοι απλα στραβοκαταπιαν. Πρωτη φορα βλεπαμε και ακουγαμε τον Craul τοσο σοβαρο και σκληρο. Σιγουρα εχει τους λογους του, πολυ πιθανον και προσωπικοι αλλα θα πρεπει να ειναι κατι πολυ σοβαρο.
Κανεις ομως δεν τολμησε να ανοιξει το στομα του και να μιλησει.
Μεχρι που μας αναπαυσε και μας ξαναεστειλε πισω στις εργασιες μας και αρχισαν τα μουρμουριτα.

Λιγες ωρες αργοτερα ειδα απο μακρια γη. Ειδα ενα μεγαλο, μισοχιονισμενο βουνο να ξεφυτρωνει απο την θαλασσα. Καθως πλησιαζαμε φανηκε πως η βαση του ηταν πιο επιπεδη και ειχε χτισμενη μια πολη εκει! Απο μακρια φαινονταν οι καπνοι απο τις καμιναδες που καιγανε και αμεσως μετα φανηκαν και τα αραγμενα πλοια στο μεγαλο εμπορικο λιμανι.
Ειχαμε φτασει στην Sirakava!

Φτανοντας μπροστα στο νησι, περασαμε το εμπορικο λιμανι και μπηκαμε μεσα στο μικρο λιμανακι του ναυτικου που ηταν διπλα στο ναυπηγιο.
Αμεσως με το που ριξαμε αγκυρα, μια ομαδα ναυτικων βγηκε να μας προυπαντησει.
Ριξαμε την σανιδα και η ομαδα σταθηκε με τετοιο τροπο ωστε δημιουργουσε ενα διαδρομο μπροστα στην σανιδα και σταθηκαν προσοχη.
Μεσα απο το κεντρικο κτιριο της βασης βγηκε ενας ψηλος αντρας, καστανος, με κοντα μαλλια, αυστηρα και αρρενωπα χαρακτηριστικα προσωπου, οχι πολυ μεγαλος σε ηλικια και φορωντας την επισημη στολη του κομμαντερ και (badass) μαυρα γυαλια ηλιου προχωρησε λιγα βηματα προς την σανιδα και με σταθερη και δυνατη φωνη ειπε:
-Commander Craul. Καλως ηρθατε στο Sirakava. Σας περιμεναμε.

Αυτος πρεπει να ειναι ο Commander Brandon...
σκεφτηκα
Πρωτος ο Craul και πισω του εμεις οι υπολοιποι, κατεβηκαμε απο το πλοιο και κατευθυνθηκαμε μεσα στην βαση. Ο Commander μας εδωσε διαταγη να παμε στις καμπινες μας και να περιμενουμε περαιτερω εντολες. Και αυτο καναμε για τις επομενες περιπου 3 ωρες. Ταβλακι, ζαρακια, καφεδακι και αγιος ο Θεος. Αλλοι χαλαρωναν, αλλα συζητουσαν ηρεμα, αλλους τους εβλεπες να περιγραφουν ζωηρα καποια αμφιβολου ειλικρινιας ιστορια, αλλοι κοντευαν να πιαστουν στα χερια αλλα χωρις κατι το ιδιαιτερο να συμβαινει.

Μετεπειτα, μπηκε μεσα ενας βοηθος του Commander Βrandon και φωναξε καποια ονοματα απο μια λιστα, μεσα στα οποια ηταν και το δικο μου.
Διεταξε οσους ακουσαν το ονομα τους να τον ακολουθησουν. Ετσι ο ενας μετα τον αλλον σηκωνομασταν απο ολα τα μερη του δωματιου και τον ακολουθησαμε.

Μας οδηγησε σε εναν εξωτερικο χωρο της βασης στο οποιο βρισκονταν παραταγμενοι καποιοι ναυτικοι, αντρες του Brandon, και στην αλλη ακρη βρισκονταν ο ιδιος ο Brandon με τον Craul.
Μας διεταξαν και σταθηκαμε προσοχη. Μετα αρχισαν να μας μιλανε, ενημερωνοντας μας με το τι επροκειτο να συνεβαινε:
-Ναυτικοι! Μια ομαδα των αντρων μου πριν περιπου μια εβδομαδα χαθηκε μεσα στο χιονισμενο βουνο. 20 ικανοτατοι αντρες δεν γυρισαν ποτε. Σας μαζεψαμε εδω και ζητησα και την βοηθεια του κυριου Craul για να παμε να τους βρουμε και να τους σωσουμε αν ειναι ζωντανοι ή να παραδωσουμε τα πτωματα τους στις οικογενειες τους για να εχουν το τελος που τους αρμοζει. Βεβαια εμεις ελπιζουμε για το πρωτο.
Οσοι βρισκεστε εδω, θα με ακολουθησετε πανω στο βουνο και θα ψαξουμε τα ιχνη των αντρων. Σας συνιστω την προσοχη γιατι μπορει να χρειαστει να αντιμετωπισουμε κινδυνους. Οι ληστες, οι λυκοι και το κρυο θα ειναι οι μεγαλυτεροι.
Ακομα, επειδη η βαση δεν μπορει να μεινει με μειωμενες δυναμεις, ο Commander Craul θα μεινει στην θεση μου και θα διατηρησει την ταξη.
Σε δυο ωρες ξεκιναμε. Ντυθειτε καλα

Και με αυτο μας ανεπαυσε. Με ταξη γυρισαμε πισω στις καμπινες και αρχιζαμε να ετοιμαζομαστε.
Ετοιμασα εναν σακο με τα απαραιτητα για το ταξιδι, πηρα τα δυο σπαθια μου, με δισταγμο αφησα την καραμπινα πισω καθως θα ηταν πολυ μεγαλο το βαρος για ορειβασια και επιασα τα χειμωνιατικα ρουχα που μας ειχαν δωσει οταν βγηκαμε απο την ακαδημια. Τα κοιταξα με δυσπιστια και τα παρατησα.
Δεν προκειται να με κρατησουν ζεστα αυτα.
Ετρεξα στις αποθηκες ρουχων της βασης και βρηκα τις γουνες που χρησιμοποιουσαν οι ναυτικοι εδω. Αρπαξα μια και την φορεσα.
Επεστρεψα στο δωματιο, ζωστηκα ολα τα πραγματα και βγηκα εξω, ενωθηκα με την υπολοιπη ομαδα και μετα απο λιγη ωρα, οταν ηρθαν ολοι, ξεκινησαμε