[Τέλος] Hunt for food and the guardian of the Island [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Είχαν περάσει πολλές μέρες από την στιγμή που είχαμε φύγει από το νησί που έμοιαζε με πολεμικό πλοίο. Ακόμη ανησυχούσα τι θα γίνει με την Apis αλλά από τι είχε πει θα είναι μια χαρά και απλά θα πρέπει να την πιστέψω. Αυτή είναι η μια ανησυχία μου η άλλη είναι πως ακόμη να βρούμε στεριά και το πιο χειρότερο από όλα είναι ότι ακόμη να φάμε κάτι επειδή ήμαστε στην θάλασσα σχεδόν 10 μέρες. Άλλο λίγο ακόμη και νομίζω πως θα πάθω κάτι. Με αυτή την σκέψη στο μυαλό μου κοίταζα τον Yuuji και σιγά σιγά άρχιζαν να μου πέφτουν σάλια επειδή το μυαλό μου τον είχε μετατρέψει σε φαΐ από την πολύ την πείνα. Τον έβλεπα σαν ένα ωραίο κοτόπουλο.
-Έλα εδώ πέρα  ωραίο κοτοπουλάκι να σε φάω του έλεγα καθώς έβγαζα το σπαθί έξω για να πάω να τον κόψω ώστε να τον φάω.
-Σύνελθε λίγο Hayate!!!! Ξέρω ότι δεν έχουμε φάει πολύ καιρό αλλά μην κάνεις έτσι!!! Μου είπε και μου έδωσε μια γερή μπουνιά στο κεφάλι. Παραλίγο να πέσω στην θάλασσα μέσα. Με την μπουνιά που μου είχε δώσει είχα ξυπνήσει και τον έβλεπα και πάλι μια χαρά.
-Συγνώμη Yuuji, πρέπει να βρούμε ένα νησί και να πάμε να φάμε γρήγορα πριν γίνει κάτι το τρομερό μετά πήρα του κουπί και άρχισα να κάνω γρήγορα κουπί ώστε να βρούμε μια στεριά για να μπορέσουμε να φάμε.

Έκανε και ο Yuuji κουπί και σιγά σιγά άρχιζε να φαίνεται στον ορίζοντα ένα πράγμα σαν νησί. Όταν τον είδα άρχισα να κάνω ακόμη πιο γρήγορα κουπί ώστε να πλησιάσουμε πιο κοντά για να δω τι είναι στα αλήθεια. Αν είναι νησί τότε θα χαρώ πάρα πολύ αλλά αν είναι απλά οφθαλμαπάτη θα χρειαστώ να φάω τον Yuuji επειδή δεν θα αντέξω άλλο.
Κάναμε πολύ κουπί και φτάσαμε σε ένα σημείο οπού μπορούσαμε να δούμε καθαρά τι ήταν εκείνο που είχα δει. Και τελικά ήταν ένα νησί αλλά όλο ήταν σαν δάσος, φαντάστηκα εκεί πέρα δεν θα υπάρχει πολιτισμός, οπότε δεν θα υπάρχει και φαγητό. Είχα πάθει για λίγο κατάθλιψη αλλά μετά σκέφτηκα αν είναι έτσι εκείνο το νησί πρέπει να υπάρχουν εκεί πέρα ζώα. Έτσι με αυτή την σκέψη το μυαλό μου αμέσως πήγα προς τα εκεί.
-Εμπρός Yuuji προς τα εκεί πριν γίνεις το γεύμα μου!!!! Αρχίσαμε να κάνουμε κουπί με πολύ μεγάλη ταχύτητα αλλά είχε μείνει κάπως ο Yuuji όταν είπα έτσι.
Σε 10 λεπτά είχαμε φτάσει στην στεριά του νησιού και μετά βγήκαμε έξω από την βάρκα. Φαινόταν το νησί πολύ έρημο οπότε αν πάω να σκοτώσω ζώο για να φάω δεν θα μου πει κανείς τίποτα.
-Λοιπόν Yuuji θα πάω μέσα στο δάσος για να βρω κάποιο ζώο ώστε να το φάμε του είπα και αμέσως μπήκα μέσα στο δάσος για να ψάξω κάποιο ζώο.

Άκουγα ένα σωρό ζώα μέσα στο δάσος οπότε χάρηκα επειδή επιτέλους θα φάω κάτι μετά από τόσες μέρες. Προχώραγα σιγά σιγά ώστε να βρω κάτι χωρίς να με ακούσει κανένα ζώο και αρχίσει να τρέχει. Αν τρέχει δεν θα βρω πότε μετά φαΐ και θα στα αλήθεια θα αναγκαστώ να φάω τον Yuuji, αλλά τώρα που το σκέφτομαι αν φάω τονYuuji δεν θα είμαι ανθρωποφάγος μετά??? Οπότε αυτό που θα πρέπει να κάνω και γρήγορα μάλιστα είναι να βρω ένα ζώο να φάω πριν γίνω ανθρωποφάγος. Προχώραγα ακόμη λίγο και είχα δει ένα λαγό μπροστά μου, κρύφτηκα πίσω από ένα θάμνο και περίμενα την κατάλληλη στιγμή να του επιτεθώ. Είχε πλησιάσει λίγο πιο εδώ και τότε βγήκα από τον θάμνο και ήμουν έτοιμος να βγάλω το σπαθί για να το σκοτώσω. Το έβγαλα και πήγα να το σκοτώσω, όταν πήγα να το σκοτώσω τότε άκουσα ξαφνικά μια φωνή.
-Φύγε!!! Φύγε!!! Αλλιώς θα συναντήσεις τρομερό θάνατο!!!! Ακουγόταν κάποια φωνή και ήταν κάπως τρομαχτική αλλά τίποτα δεν φοβάμαι αυτή την στιγμή επειδή πεινάω πάρα πολύ.
-Ποιος είσαι???? Βγες έξω!!! Έλεγα αλλά δεν έβγαινε έξω και αναγκάστηκα μετά να φύγω.
Σε 10 λεπτά είχα βγει έξω από το δάσος χωρίς να έχω πιάσει ήδη κάτι.
-Τι έγινε Hayate ακόμη να φέρεις κάτι??? Δεν ήξερε ακόμη τι είχε γίνει ο Yuuji αλλά έπρεπε να του πω.
-Θα ξανά πάω, είναι ένας και μου λέει να φύγω... μάλλον δεν θα θέλει να πειράξω τα ζώα του και για αυτό μου λέει έτσι ακριβώς δεν θα είναι τίποτε άλλο εκτός από αυτο.

Μου την είχε δώσει που δεν είχα πιάσει κάτι αλλά μου την είχε δώσει ακόμη πιο πολύ που άκουσα τον άλλον. Ήμουν έτοιμος να ξανά μπω εκεί μέσα. Πριν μπω με σταμάτησε ο Yuuji και μου είπε κάτι.
-Περίμενε λίγο Hayate!!! Θα έρθω μαζί σου!!! Είπε και ήρθε αυτός δίπλα μου. Μπήκαμε μετά μέσα στο δάσος μαζί. Προχωρήσαμε λίγα βήματα πιο εκεί και είδαμε έναν λαγό, ήταν ο ίδιος λαγός που είχα δει πιο πριν. Αμέσως έτρεξα προς τα εκεί για να πάω να τον πιάσω αυτή την φορά αλλά όταν είχα φτάσει εκεί πέρα είδα να είχε σόμα σκύλου και το κεφάλι να ήταν μόνο λαγού. Είχα ξαφνιαστεί πάρα πολύ οπού μου είχε κοπεί η όρεξη αυτή την στιγμή.
-Σου είπα να φύγεις η όχι?!?!?!?!?!? Είπε και νευρίασε αλλά δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν στα αλήθεια. Ήταν άνθρωπος η όχι??? Μάλλον θα ρωτήσω τον Yuuji για να μου πει αν ξέρει.
-Yuuji ξέρεις τι είναι αυτό το πράγμα που μόλις ακούσαμε???? Του είπα και έκατσε να σκεφτεί με πολύ προσοχή.
-Αν είναι αυτό που νομίζω, είναι ένα νησί οπού έχει ένα θησαυρό και υπάρχει ένας θεός σε εκείνο το νησί οπού θα σε τιμωρήσει αν κάνεις κάτι στο νησί του που δεν το θέλει... μάλλον αυτό εδώ το νησί είναι ώστε είναι ένας θεός ε. Εγώ όμως δεν πιστεύω στον θεό μου και για αυτό είναι ένας άνθρωπος.

-Δεν είσαι εσύ ένα θεός!!!! Βγες τώρα έξω!!!! Του έλεγα αλλά ακόμη να βγει έξω και αναγκάστηκα να πάρω τον λαγό εκείνο που είχε σώμα σκύλου. Του είχα βάλει το σπαθί στο λαιμό και περίμενα να βγει ο υποτιθέμενος θεός. Δεν είχε βγει εξω αλλά άρχιζε πάλι να μου φωνάζει.
-Άσε τα ζώα αλλιώς θα νιώσεις την τρομερή οργή μου!!!! Μου έλεγε αλλά ούτε καν που έμοιαζε με θεο αυτό το πράγμα. Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω έπεφταν πάνω μου κάτι βράχοι. Τους είχα αποφύγει αλλά άλλο λίγο ακόμη και θα με είχαν πετύχει. Αν με είχαν πετύχει τώρα θα είχα γίνει κιμάς.
-Στο είπα οτι θα νιώσεις την τρομερή μου την οργή μίλαγε ακόμη αλλά αυτή την φορά τον απέρριψα και άρχισα να τρέχω.
Έτρεχα τόσο πολύ που δεν έβλεπα που πήγαινα και πριν το καταλάβω είχα βγει έξω από το δάσος. Κοίταζα από εδώ και εκεί για να δω μήπως είναι κάπου εδώ ο υποτιθέμενος θεός αλλά δεν έβρισκα τίποτα αλλά σε κάποια στιγμή είδα κάτι να κουνιέται κάπως περίεργα. Πλησίασα να δω τι είναι και ξαφνικά το είδα να τρέχει.

Έτσι όπως το έβλεπα να τρέχει ξαφνικά γύρισε μια προς τα πίσω και με πυροβόλησε με ένα πιστόλι που είχε. Πρόλαβα και είδα τον πυροβολισμό και την απέφυγα αλλά με είχε τραυματίσει λιγάκι στο χέρι μου. Αν και με είχε τραυματίσει δεν ένιωθα και τόσο πόνο. Μετά αυτός εξαφανίστηκε πάλι επειδή χώθηκε μέσα σε κάτι θάμνους. Έμοιαζε και ο ίδιος με θάμνο κιόλας οπότε δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος θάμνος ήταν εκείνος, το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ένας άνθρωπος και όχι θεός όπως έλεγε.
Ξαφνικά είδα το πιστόλι εκείνο οπού το κράταγε εκείνος και κατάλαβα ότι ήταν ο υποτιθέμενος θεός, πήγε να με ξανά πυροβολήσει ξανά αλλά πήγα γρήγορα προς εκείνον να τον πιάσω.
-Έλα εδώ!!! Του είπα και τότε μπήκαν στο δρόμο μου κάτι ζώα οπού και εκείνα ήταν κάπως περίεργα. Τα εδιωχνα για να μην μου φύγει εκείνος. Τα είχα διώξει όλα σε 10 λεπτά και πήγα να τον ξανά πιάσω.
-Στο είπα να τους αφήσεις ήσυχους!!!! Μου είπε και εμφανίστηκε μπροστά μου. Όταν εμφανίστηκε μπροστά μου πήγε να μου επιτεθεί.

Είχε έρθει να με βαρέσει με το κεφάλι του αλλά τον απέφυγα και έπειτα έβγαλε το όπλο του και πήγε να με πυροβολήσει. Όταν με πυροβόλησε πρόλαβα και απέφυγα την σφαίρα. Αφού την απέφυγα αμέσως μετά του έκανε επίθεση φέρνοντας το σπαθί προς τα κάθετα. Αστόχησα την επίθεση επίτηδες επειδή ήθελα να τον κάνω να τρομάξει λιγάκι.
Από τι είχα δει όντως τρόμαξε λίγο και μετά μπόρεσα και τον έπιασα. Τον σήκωσα ψηλά και τον κοίταζα καλά.
-Πως είσαι έτσι ρε συ... είσαι άνθρωπος η δεν είσαι??? Θεός όμως δεν είναι στα σίγουρα.
-Άσε με κάτω!!!! Μου έλεγε και δεν είχα άλλη επιλογή από το να τον αφήσω κάτω. Τον άφησα κάτω και άρχισε να μου λέει κάτι.
-Γιατί έχετε έρθει σε αυτό το νησί αν είναι για θησαυρό τότε δεν παίρνετε τίποτα δεν ήξερα ότι υπήρχε θησαυρό αλλά σιγά μην πάρω θησαυρό.
-Σιγά μην πάρω θησαυρό... πρώτον δεν μπορώ να τον βάλω στην βάρκα μου επειδή δεν χωράει και δεύτερων δεν ήρθα εδώ πέρα για να βρω θησαυρό, ήρθα για να φάω αισθάνθηκε καλύτερα αλλά μετά από λίγα λεπτά σκέφτηκε κάτι και άρχισε να ανησυχεί πάλι.

-Ώστε για αυτό ήρθες εδώ ε?!?!?!?!?!?!? Είχε γίνει έξαλλος μαζί μου. Μάλλον δεν θα ήθελε να φάω τα ζώα αυτά.
-Ποτέ δεν θα σε αφήσω να τα φας, έχουν γίνει φίλοι μου και για αυτό έστω και μια τρίχα να τους πειράξεις σου υπόσχομαι ότι θα έρθω και θα σε σκοτώσω έπρεπε να ηρεμήσει λιγάκι.
-Ηρέμησε λιγάκι!!! Ναι είχα έρθει με την σκέψη στο μυαλό να σκοτώσω ένα ζώο για να το φάω ώστε μην χρειαστώ να φάω τον φίλο μου αλλά αυτό τώρα πια έχει αλλάξει... δεν θέλω να φάω κάποιο ζώο επειδή μου κόπηκε η όρεξη από την στιγμή που έμαθα ότι δεν είναι κανονικά ζώα μάλλον με αυτό που του είπα θα γίνει καλύτερα αλλά τώρα που δεν θα φάω κάποιο ζώο άραγε τι θα κάνω όταν θα μου ξανά έρθει η όρεξη??? Αν γίνει κάτι τέτοιο απλά θα βρω μια λύση.
-Ώστε ήθελες να τα φας πρώτα και τώρα τα λες άνοστα, δεν είσαι λίγο αγενής??? Καλά δεν πειράζει αφού δεν θα κάνεις κακό στα ζώα... ξέχασα να σε ρωτήσω εσύ τι είσαι??? Δεν φαίνεσαι απλός πολίτης επιτελούς είχε έρθει αυτή η ώρα.
-Είμαι ένας πειρατής και με λένε Hayate... έχω και επικήρυξη κιόλας των 10.000.000 είπα περήφανα.
-Εεεε πειρατής είσαι???? Και εγώ ήμουν αλλά πολύ παλιά... έχεις όμως μόνο 10.000.000 επικήρυξη, δεν είναι πολύ μικρο??? Γελούσε δυνατά και για αυτό ήθελα να τον σκοτώσω αυτή την στιγμή με αυτό που είπε.

-Μπορεί να είναι μικρο ποσό τώρα αλλά θα μεγαλώσει!!! Και εξάλλου στις αρχικές θάλασσες τέτοιο ποσό είναι πολύ να ξέρεις!!! Του φώναζα επειδή δεν καταλάβαινε καθόλου πως ένιωθα. Σκέφτηκα όμως μετά αν ανεβεί το ποσό μου δεν θα έρχονται να με κυνηγάνε κυνηγοί επικυρυγμενων?? Αν το κάνουν στα αλήθεια, το μόνο πράγμα που μένει είναι να τους ξεπαστρέψω, τίποτε άλλο.
-Έχεις δίκιο!!! Είπε ενώ γέλαγε.
-Να σου πω και τώρα που δεν θα κάνεις αυτό που θέλεις τώρα τι θα κάνεις??? Όντως ήταν μια καλή ερώτηση αλλά θα του απαντήσω τυχαία.
-Λογικά θα φύγω από εδώ τώρα και θα πάω σε άλλο νησί για να βρω μάσα... ξέχασα να σε ρωτήσω ο θησαυρός εκείνος υπάρχει στα αλήθεια??? Μπορεί να νόμιζε με την ερώτηση που του έκανα, ότι θα θέλω να του πάρω το θησαυρό.
-Ναι υπάρχει αλλά δεν στον δίνω, αν και υπάρχει είναι πολύ ψιλά για μένα και δεν μπορώ να τον φτάσω και για αυτό κάνω έτσι σε όποιον έρχεται εδώ πέρα.
-Αλήθεια???? Μπορείς να μου δείξεις τον δρόμο για τον θησαυρό μπας και στον κατεβάσω κάτω ο ίδιος???
-Θα το κάνεις αυτό για μένα???? Σε ευχαριστώ πολύ!!! Εκλεγε από την χαρά του ενώ ήταν κολλημένος πάνω μου. Αμέσως μετά φύγαμε για εκείνο το μέρος.

Σε 10 λεπτά είχαμε φτάσει σε εκείνο το μέρος αλλά όταν κοίταξα να δω που είναι, δεν μπόρεσα να το δω επειδή όπως είχε πει ήταν πολύ ψηλά. Θα χρειαστώ να σκαρφαλώσω για να δω καλύτερα.
-Κράτα τα πράγματα μου Yuuji έβγαλα το σπαθί μου και ότι άλλο βάρος οπού θα με εμπόδιζε να ανεβώ εύκολα το βουνό.
Άρχιζα να το ανεβαίνω και σε 5 λεπτά είχα φτάσει ήδη στην μέση του βουνού. Κοίταζα λίγο κάτω και αισθάνθηκα πως από σε στιγμή σε στιγμή θα πέσω κάτω. Έτσι επειδή είχα φοβηθεί λιγάκι άρχισα να ανεβαίνω προς τα πάνω με πολύ ταχύτητα και δεν κοίταζα άλλο κάτω. Σε 5 λεπτά είχα ανεβεί ήδη πάνω και πήγα να δω το θησαυρό. Χάρηκα που είχα δει τον θησαυρό αλλά απογοητευτικα που δεν ήταν δικός μου. Ήταν γύρω στα 5 μπαούλα, πήρα το ένα, το άνοιξα για να δω τι έχει μέσα.
-Ααααααα ξαφνιάστηκα με αυτό που είδα, το μπαούλο ήταν άδειο και ανησύχησα ότι και τα αλλά τα 4 θα είναι το ίδιο. Έτσι πήγα και στα άλλα να δω αν είναι όντως άδεια.
Σε 5 λεπτά τα είχα δει και τα άλλα, είδα πως και τα άλλα είναι άδεια. Δεν ήξερα πως να το πω αυτό το πράγμα στον Gaimon.