[Τέλος] An Island That Looks Like A Warship [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Είχαμε φύγει πλέον από το νησί Shells και ήμασταν πλέον στην θάλασσα για 2 μέρες. Για 2 μέρες δεν είχαμε δει ακόμη κάποιο νησί, το κάλο ήταν πως δεν είχαμε δει ούτε καταιγίδα αυτές τις δυο μέρες αλλά αν δεν δω νησί έστω και μια ακόμη μέρα νομίζω πως θα πάθω εγκεφαλικό. Πάλι καλά που η βάρκα είχε πανί και δεν χρειαζόταν να κάνουμε κουπί εμείς, είχαμε αράξει στην βάρκα και περιμέναμε να βρούμε νησί αλλά νησί πουθενά. Που και που με έπαιρνε ο ύπνος, καλή ώρα τώρα. Άρχιζαν τα μάτια μου να κουράζονται λίγο και για αυτό την έπεσα να κοιμηθώ λιγάκι.
Κοιμόμουν για 10 λεπτά και τοτε με ξύπνησε ξαφνικά ο Yuuji.
-Τι είναι Yuuji?!?!?!? Είχα ενευριασει λιγάκι επειδή δεν ήθελα να ξυπνήσω τώρα.
-Συγνώμη που σε ξύπνησα αλλά κοίτα εκεί πέρα!!!! Μου είπε έντονα ο Yuuji. Αναρωτιόμουν τι ήθελε να μου δείξει και για αυτό σηκώθηκα να δω. Όταν σηκώθηκα είδα κάτι οπού ήθελα να το δω εδώ και δυο μέρες, το οποίο ήταν ένα νησί!!!!
-Εμπρός Yuuji πιάσε το κουπί να κάνουμε κουπί για να πάμε γρήγορα σε εκείνο το κουπί, θα το πιάσω και εγώ κιόλας, του είπα και αμέσως έπιασα το κουπί και ξεκίνησα να κωπηλατώ με πολύ μεγάλη ταχύτητα.

Κάναμε πολύ κουπί και για αυτό σε 10 λεπτά το πολύ είχαμε φτάσει ήδη στο λιμάνι του νησιού. Ήμουν πειρατής αλλά δεν είχα κάποια σημαία κρεμασμένη ακόμη και για αυτό σίγουρα για τους ανθρώπους του νησιού αυτού δεν είμαι εχθρός αλλά έτσι πίστευα. Όταν φτάσαμε στο λιμάνι είδαμε κάποιους ανθρώπους να κρατάνε δορια και να είναι έτοιμοι να μας επιτεθούν. Αναρωτιόμουν όμως γιατί να μας επιτεθούν δεν είπα ότι είμαι πειρατής αλλά και ούτε ότι έχω κάποια σημαία ώστε να ξέρουν ότι είμαι πειρατής.
-Γιατί φέρεστε έτσι????? Μου την είχα δώσει αυτή την στιγμή επειδή δεν καταλάβαινα την συμπεριφορά τους.
-Γιατί φερόμαστε έτσι είπες???? Μην κάνεις πως δεν ξέρεις πειρατή Hayte!!!! Μου είπε αλλά δεν κατάλαβα πως με ήξερε η πως ήξερε ότι είμαι πειρατής.
-Πως με ξέρεις???? Του είπα και μετά έβγαλε έξω μια αφίσα που είχε πάνω εμένα. Την διάβασα καλά και είδα να λέει 10.000.000 επικήρυξη.
-Εεεεεεεεε δεν το ήξερα ότι ανέβηκε πάλι η επικήρυξη μου αλλά και πάλι είναι κάπως μικρο πόσο, είχα απογοητευτεί λιγάκι αλλά όπως πάντα λέω στον εαυτο σίγουρα θα υπάρξει η μέρα οπού θα γίνω ξακουστός σε όλο τον κόσμο.
-Για αυτό το λόγο ξέρουμε πως είσαι πειρατής και για αυτό θα σε σκοτώσουμε πρώτα εμείς πρώτου κάνεις κάτι σε μας, δεν ήξεραν με ποιον τα έβαζαν αλλά η αλήθεια είναι αν μου επιτεθούν δεν θέλω να αναγκαστώ να τους σκοτώσω αλλά από την άλλη αν δεν κάνω κάτι εγώ θα κάνουν εκείνοι.

-Ώστε έτσι ε???? Θέλετε δηλαδή να πεθάνετε όλοι σας ε???? Τους είπα και έκαναν αμέσως όλοι τους ένα βήμα πίσω. Βγήκα έξω από την βάρκα μετά και γύρισα προς το Yuuji για να του μιλήσω.
-Yuuji βγες και εσύ από την βάρκα, βλέπω πως θα γίνει πάρτι σε λίγο, καθώς του το έλεγα έβγαζα έξω το σπαθί μου.
-Μάλιστα Hayate!!!! Βγήκε και εκείνος από την βάρκα μετά και έβγαλε και το σπαθί του και εκείνος. Πήραν θέσεις μάχης οι άλλοι και αμέσως πήγαμε να τους επιτεθούμε. Είχα επιτεθεί σε δυο οπού ήταν μπροστά μου φέρνοντας το σπαθί μου προς τα πλάγια αλλά αυτοί πήγαν να βάλουν τα δορια τους για άμυνα. Είχαν βάλει άμυνα αλλά δεν κατάφεραν να αμυνθούν επειδή τους είχα σπάσει την άμυνα και τους τραυμάτισα και τους δυο στον ώμο. Μετά ήρθαν και μου επιτέθηκαν δυο αλλά τους απέφυγα και έπειτα τους έριξα μια στριφογυριστη κλωτσιά και μετά έπεσαν πάνω σε άλλους δυο που ήταν εκεί κοντά.
-Μετά από όλα αυτά θέλετε και άλλο ξύλο να φάτε???? Τους είπα επειδή και εγώ αλλά και ο Yuuji σχεδόν τους είχαμε σκοτώσει. Τότε ξαφνικά βγήκε από το πουθενά ένας γέροντας και άρχισε να μιλάει.
-Οχι, κατεβάστε τα όπλα σας, δεν πιστεύω ότι είναι κακοί άνθρωποι να θέλουν να κάνουν κακό στο νησί μας, είπε έτσι και μετά οι άλλοι κατέβασαν τα όπλα τους.

Αφού κατέβασαν εκείνοι τα όπλα κατέβασα και το δικό μου και το έβαλα στην θήκη μέσα, είπα να το κάνει και ο Yuuji και μετά από λίγο το κατέβασε και το έβαλε στην θήκη του.
-Συγνώμη για τον τρόπο που σου φέρθηκαν αλλά όποιος πειρατής περάσει τα τελευταία χρονιά νομίζουμε ότι είναι κακοί και για αυτό προσπαθούμε να τους πιάσουμε, η λογική που είχε δεν ήταν λάθος επειδή το περισσότερο ποσοστό των πειρατών αυτή την εποχή είναι πάνω από το 80%.
-Δεν πειράζει δεν πειράζει αρκεί μόνο που το κατάλαβες οτι εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σκοτώνω ανθρώπους.... δεν είμαι όμως σαν τους άλλους τους πειρατές, είμαι μοναδικός εγώ, του είπα με μια περηφάνια.
-Α καλά, προσπαθούσε να γελάσει αλλά του ήταν του εύκολο.
-Καλά τελωσπαντων, θες να έρθεις στο να κάτσεις λίγο μαζί μας και μετά να φύγετε να συνεχίσετε το ταξίδι σας???? Μου είπε αλλά δεν είχα κάποιο λόγο για να του πω όχι.
-Και βέβαια ναι!!!! Άσε που μας βοηθάς αν μας αφήσετε να κάτσουμε επειδή ήμασταν στην θάλασσα 2 μέρες σχεδόν και έχουμε κουραστεί, του είπα και μετά αμέσως αρχίσαμε να περπατάμε προς το χωριό.

Το χωριό δεν ήταν πολύ μακριά, βασικά καθόλου μακριά δεν ήταν. Ένα βήμα κάνεις μέχρι να πας, αυτό φαίνεται επειδή ήμουν στο λιμάνι μπορείς να πεις αλλά το μέρος αυτό οπου το είχα κοιτάξει λίγο πιο πριν είδα να είναι σαν ένα μεγάλο πολεμικό καράβι. Ήταν τόσο μεγάλο νησί οπού ζαλιζόμουν όποτε κοίταγα για να δω πόσο ψηλό είναι.
Είχαμε φτάσει σε κάνα 3 με 4 λεπτά στο χωριό και πήγαμε σε ένα σπίτι οπού μάλλον θα είναι εκείνου το γέροντα.
-Λοιπόν μπείτε μέσα, μας είπε και αμέσως μπήκαμε μέσα στο σπίτι του. Θα είναι λίγο αγενής αν ρωτήσω το όνομα του αλλά πρέπει επειδή δεν θα ξέρω πως να τον αποκαλώ.
-Συγνώμη τόση ώρα μιλάμε αλλά δεν έχουμε μάθει ακόμη το όνομα σου, μπορείς να μας το πεις???? Τον ρώτησα.
-Και βέβαια ναι! Λέγομαι Bokuden, είμαι ο αρχηγός αυτού του νησιού, αφού μας είπε το όνομα του έκατσε κάτω μετά και άρχισε να μιλάει. Τι θα έλεγε δεν είχα ιδέα.
-Τώρα που ήμαστε μέσα ας ξεκινήσουμε να μιλάμε, αναρωτιόμουν τι ήθελε να πει αλλά τώρα που άρχισε να μιλάει ήθελα να σταματήσει. Έλεγε για κάτι παλιά γεγονότα που είχαν γίνει πολλυυυυυ παλιαααααα. Δεν μπορούσα να τον ακούω άλλο και για αυτό πήγα να φύγω από το σπίτι του.

Πριν βγω έξω με σταμάτησε ο Yuuji.
-Που πας ρε Hayate???? Είναι λίγο αγενής να φεύγεις καθώς μιλάει ένα άνθρωπος, μου μίλαγε σιγανά. Το ήξερα πως είναι αγενής αλλά δεν μπορώ να κάτσω να τον ακούω επειδή στο τέλος θα με πάρει ο ύπνος.
-Συγνώμη Yuuji αλλά μπορείς να βρεις μια δικαιολογία??? Του είπα καθώς ήμουν ο μισός έξω και ο μισός μέσα.
-Καλά θα βρω κάτι, μου είπε και αμέσως βγήκα έξω.
-Σε ευχαριστώ!!!! Του είπα και αμέσως άρχισα να τρέχω. Έτρεχα και με έβλεπαν οι κάτοικοι του νησιού. Νόμιζαν ότι είχα τρελαθεί και άλλοι φοβόντουσαν ακόμη. Καθώς έτρεχα κοίταζα από εδώ και εκεί για να εξερευνήσω το νησί. Την στιγμή που κοίταζα από εδώ και εκεί για να δω τι έχει το νησί αυτό δεν είχα προσέξει μπροστά μου και έπεσα πάνω σε κάτι. Έπεσα κάτω και πονεσα στην πλάτη μου λίγο.
-Ouch!!!! Σηκώθηκα μετά πάνω και πήγα να δω σε τι έπεσα πάνω, είχα δει να είναι ένα μικρο κοριτσάκι. Της έδωσα το χέρι μου για να σηκωθεί, το πήρε και σηκώθηκε πάνω.
-Δεν μπορείς να προσέχεις λιγάκι!!!! Μου είπε καθώς ήταν νευριασμένη.
-Συγνώμη.
-Κάτσε για μισό λεπτό, δεν είσαι ο πειρατής οπού ήρθε πριν λίγο εδώ πέρα???? Δεν την έβλεπα να φοβάται έμενα.
-Δεν φοβάσαι καθόλου??? Την ρώτησα.
-Η αλήθεια είναι πως φοβάμαι λίγο αλλά δεν φαίνεσαι για του τρομακτικού στυλ πειρατής, αυτό που είπε λίγο με πείραξε αλλά δεν με ένοιαζε κιόλας από την άλλη.

-Με λένε apis, εσε.... σταμάτησε λιγάκι και σκέφτηκε. Αναρωτιόμουν τι θα πει μετά.
Άσε μην πεις το όνομα σου, σε ξέρω ήδη, άραγε πως να με ήξερε.
-Πως με ξέρεις μικρή??? Της είπα.
-Λογικό είναι να σε ξέρω, για βάλε λίγο το μυαλό σου να δουλέψει!!!! Αν δεν μπορείς τότε θα σου πω εγώ, μηνύθηκα ότι έχεις και επικήρυξη με 10.000.000, έλεγε και το όνομα σου κιόλας, όταν είπε έτσι το θυμήθηκα.
-Λοιπόν τέλος πάντων εγώ πρέπει να πάω στον παππού μου και για αυτό τα λέμε!!! Μου είπε και αμέσως έφυγε προς την πορεία οπού ήταν το σπίτι του γέροντα Bokuden. Μου φάνηκε και περίεργο όμως επειδή την είδα να μπαίνει μέσα στο σπίτι εκείνο και για αυτό πήγα αμέσως από πίσω της. Έτρεξα όσο πιο μπορούσα και έφτασα σε 5 λεπτά στο σπίτι του γέροντα Bokuden. Μπήκα μέσα και έψαχνα την Apis.
-Μήπως είδατε ένα μικρο κοριτσάκι????
-Μικρο κοριτσάκι???? Μήπως λες την εγγονή μου???? Για περίμενε μισό λεπτό που ήσουν όλη αυτή την ώρα που έλεγα την ιστορία μου?!?!?!!?!? Είχε ενευριασει αλλά δεν το περίμενα να ήταν η εγγονή του.
-Ναι και οι ιστορίες σου παίρνουν πολύ ώρα και για αυτό το έσκασα, δεν τον ένοιαζε και να έπαιρναν πολύ ώρα και για αυτό συνέχισε να μιλάει.

Μίλαγε πάρα πολύ οπού δεν μπορούσα άλλο να ακούω τις ιστορίες τους. Ο ύπνος με έπαιρνε σιγά σιγά αλλά πριν καν κοιμηθώ είδα την Apis να φεύγει από το σπίτι αυτό και να πηγαίνει έξω. Όταν την είδα αμέσως πήγα από πίσω της για να δω που πηγαίνει αλλά και να ξεφορτωθώ τον γέροντα Bokuden. Όταν βγήκε έξω αμέσως πήγα από πίσω της και βγήκα και έξω. Κοίταζα να δω από πια μεριά είχε πάει αλλά δεν την έβρισκα πουθενά. Κοίταζα δεξιά και αριστερά και σε κάποια στιγμή την είδα να πηγαίνει προς το βουνό πάνω. Την ακολούθησα χωρίς να με καταλάβει. Περπάταγε πολύ και ακόμη να καταλάβει ότι την ακολουθώ. Σταμάτησε μετά για μισό λεπτό και μπήκε μέσα σε μια σπηλιά. Περίμενα γύρω στα 5 λεπτά μέχρι να μπει μέσα και να δω τι είναι εκείνη η σπηλιά. Άκουγα κάτι φωνές από μέσα την σπηλιά. Ήταν σαν να μιλούσε σε κάποιον και για αυτό αναγκάστηκα να μπω μέσα. Όταν μπήκα μέσα στην σπηλιά δεν μπορούσα να δω που πηγαίνω επειδή δεν είχε φως. Αφού δεν είχε φως τότε βγάζω από την τσέπη ένα σπίρτο και το ανάβω για να δω καλύτερα. Όταν άναψα το σπίρτο αμέσως φώτισε το μέρος αλλά είδα κάτι οπού δεν το περίμενα καθόλου.
-Τι θέλεις εδώ πέρα????? Μου είπε η Apis, αυτό που είχα δει ήταν ένα μυθικό πλάσμα οπού μόνο σαν μύθος υπάρχει. Ήταν ένα δράκος.

Αμέσως απομακρυνθηκα καθώς είχα το χέρι μου στο σπαθί και ήμουν έτοιμος να το βγάλω έξω. Όταν απομακρυνθηκα πήρα και την Apis επειδή φοβόμουν μήπως κάνει τίποτα ο δράκος στην Apis.
-Δεν είναι αυτό που νομίζεις Hayate, είναι καλός δρακος ο Ryuuji, έλεγε έτσι αλλά δεν την πίστευα καθόλου επειδή αποκλείεται ένα πλάσμα τόσο μεγάλο σαν και αυτό να είναι καλό.
-Μην λες ψέματα, σίγουρα θα μας φάει κάποια στιγμή!!!! Της φώναξα και μετά μου φώναξε εκείνη.
-Δεν λέω ψέματα!!!! Το λέει και ο Ryuuji το ίδιο, δεν θα μας φάει... είναι καλός σου λέω!!!!! Μου φώναζε πολύ δυνατά και δεν είχα τι άλλο να κάνω παρά να την ακούσω. Αυτό που μου φάνηκε περίεργο ήταν πως και μπορούσε να τον ακούσει τι λέει.
-Αλήθεια πως και μπόρεσες να ακούσεις τι λέει??? Την ρώτησα.
-Έχω φάει ένα φρούτο του διαβόλου οπού μου δίνει την ικανότητα να ακούω την καρδιά των ζωών, το φρούτο που είχα φάει λέγετε hiso hiso no mi, προσπαθούσα να θυμηθώ για τα φρούτα αλλά δεν θυμόμουν τίποτα. Τότε μετά από 5 λεπτά σκέψης θυμήθηκα ότι είχα βρει ένα όταν ήμουν στο χωριό μου πριν 3 χρόνια αλλά θυμήθηκα και τον θάνατο του δάσκαλου μου οπού μετά με έκανε να νιώσω λίγο χάλια.
-Τι έχεις ρε Hayate??? Με ρώτησε.
-Τίποτα κάτι δικά μου, της είπα. Έγινα λίγο καλύτερα πιο μετά και έκατσα κάτω στο πάτωμα.

Έκατσα λιγάκι εκεί πέρα και μετά από 10 λεπτά σηκώθηκα πάνω για να φύγω.
-Συγνώμη αλλά πρέπει να φύγω τώρα, της είπα.
-Δεν πειράζει καταλαβαίνω είσαι πειρατής, πρέπει να φύγεις κάποια στιγμή από εδώ πέρα. Έτσι πήγα και έφυγα από την σπηλιά αυτή, ακόμη ήμουν ενθουσιασμενος που βρήκα ότι υπάρχουν οι δράκοι αλλά σίγουρα θα είναι το τελευταίο του είδους του.
Κατέβηκα όλο το βουνό σε 30 λεπτά και επιτέλους έφτασα στο χωριό. Την στιγμή που έφτασα στο χωριό αμέσως πήγα στο σπίτι του Bokuden. Όταν μπήκα μέσα στο σπίτι είπα κάτι στον Bokuden και στον Yuuji.
-Λοιπόν bokuden είναι η ώρα να φύγουμε επειδή έχουμε ταξίδι μπροστά μας, σήκω Yuuji, όταν τους είπα έτσι ο Yuuji χάρηκε επειδή φαινόταν ότι δεν άντεχε άλλο τις ιστορίες του Bokuden ενώ ο Bokuden λυπήθηκε επειδή μας είχε συμπαθήσει κάπως.
-Καλά άμα είναι να πρέπει να φύγετε εντάξει, είπε αλλά καταβαθος ήθελε να κάτσουμε και άλλο αλλά σίγουρα ξέρει ένας πειρατής πότε δεν κάθετε σε ένα μόνο μέρος.
-Τα λέμε!!!! Είπε στον Bokuden ο Yuuji. Βγήκαμε έξω μετά και πήγαμε προς το λιμάνι, μας έβλεπαν οι χωρικοί και αναρωτιοντουσαν που πηγαίναμε.