[Τέλος]Ο διοικητής και το καθάρισμα

Αφού φρόντισε τις πληγές του ο Masta πήγαμε να δούμε τον Kenobi που μας ζήτησε...Εκείνος συζήτησε με τον Masta για λίγα λεπτά και τελικά κατέληξαν σε κάποια συμφωνία...
-Όλα εντάξει λοιπόν;
-Ναι...δεν θα υπάρξουν φασαρίες από τους άντρες μου και το νησί εντάσσεται στην δικαιοδοσία της παγκόσμιας κυβέρνησης.
-Ωραία λοιπόν...Τώρα στα δικά μας Mr.Shadow...Πρέπει να πω ότι έκανες καλή δουλειά και η βοήθεια σου ήταν καθοριστική για την επιτυχία της αποστολής μας.Θα φροντίσω να λάβεις μια γενναιόδωρη αμοιβή για την προσφορά των υπηρεσιών σου.
-Αυτό είναι ευχάριστο...
-Δεν τελείωσα...Τι θα έλεγες να βγάλεις ακόμα περισσότερα;
-Έχεις και άλλη δουλειά;
-Ναι αλλά είναι πολύ επικίνδυνη....
-Καλά αυτό λίγο με νοιάζει...Για πες...
-Χρειάζομαι κάποιον να πάει στο Zanakand Island και να μου φέρει κάτι από εκεί.
-Και τι είναι αυτό το κάτι;
-Στο νησί υπάρχει μια βάση επαναστατών και μάλιστα μία από τις μεγαλύτερες τους....Έχουμε πληροφορίες ότι οι επαναστάτες έχουν στην κατοχή τους κάποια σχέδια για την δημιουργία ενός είδους...υπέρ-όπλου.Χρειάζομαι κάποιον να μπει στην βάση τους και πάρει αυτά τα σχέδια.
-Και γιατί δεν πας εσύ ο ίδιος ή γιατί απλά δεν στέλνετε άλλους Marines να κάνουν την δουλειά;
-Εγώ δεν γίνεται για την ώρα γιατί έχω άλλη αποστολή στην μέση και πέρα από αυτό ο αρχηγός της βάσης τους με γνωρίζει-είχαμε προηγούμενα οι δύο μας-και έτσι η αποστολή θα έμπαινε σε κίνδυνο.Όσο για τους άλλους...κανείς δεν τολμάει να πάει σε εκείνο το νησί και για αυτό ψάχνουμε μισθοφόρους.
-Λογικό...σαν σχέδιο αυτοκτονίας μου ακούγεται...
-Αν δεχθώ θα πάω μόνος μου;
-Όχι μερικοί από τους άντρες μου είναι αρκετά θαρραλέοι και θα έρθουν μαζί σου.Μαζί με σένα θα είσται μια ομάδα πέντε ατόμων.
-Καν 'τους έξι...
-Θα έρθεις και εσύ;...Αφού είναι αποστολή αυτοκτονίας...
-Σιγά τα αυγά...Αποφάσισα πως θέλω και γω να γίνω πιο δυνατός και να σε ξεπεράσω.Ευκαιρία λοιπόν να αρχίσω.
-Καλή τύχη σε αυτό.
-Οπότε να υποθέσω ότι δέχεσαι;
-Είμαι μέσα.Υπό έναν όρο-πέρα από τα λεφτά-.Θέλώ όλοι στην ομάδα να με φωνάζουν Boss.
-Έγινε...Θα σας δώσω ένα πλοίο και θα σας ετοιμάσουμε ψεύτικες αφίσες καταζητούμενων.Θα μπείτε στο νησί ως πειρατές και θα ισχορίσετε στις παρατάξεις των επαναστατών.Αυτό είναι το σχέδιο.
-Έγινε...Και πότε ξεκινάμε;
-Σε τρεις μέρες...

Όνομα χαρακτήρα: Argon Naito

P.o.M. Points: 33

Belli: 112.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Καλή. Η έκταση της ιστορίας βοήθησε για να φαίνεται πιο δύσκολο το σχέδιο και με εξέπληξες στο πιο καίριο σημείο της. Μου άρεσε που τελικά εκείνοι οι άνδρες δεν ήταν επαναστάτες - αλλά άτομα του ναυτικού. Το σχέδιο ήταν λίγο παρακινδυνευμένο γιατί όταν υπάρχουν τόσα άτομα σε μια τέτοια περιοχή, θα φαινόταν δύσκολο να γίνει μια τέτοια επίθεση αλλά το έγραψες με τέτοιο τρόπο στην συνέχεια που δεν ενόχλησε καθόλου, φάνηκε ενδιαφέρον. Ενδιαφέρον που χρησιμοποίησες και πιο απλά καθημερινά πράγματα για να προχωρήσεις στο σχέδιο -όπως η κοπέλα-. Η σκηνή στο μπάνιο βέβαια ήταν ίσως η πιο αμήχανη σκηνή που έχω διαβάσει σε ιστορία. Επειδή ήταν σοβαρή επί τόσες σελίδες η ιστορία μου φάνηκε λίγο περίεργη και στο συγκεκριμένο σημείο αλλά και γενικά. Η μάχη με τον Masta ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, έχεις καλές περιγραφές στις μάχες και το φρούτο του διαβόλου που του έβαλες ένιωθα ότι του ταίριαζε. Το ότι άλλαξε τόσο γρήγορα γνώμη στην συνέχεια, αν και το ότι ήταν τρομαγμένος συνέβαλε σ' αυτό, δεν μου άρεσε στην αρχή αλλά τον συμπάθησα σαν χαρακτήρα απ ' όλους του χαρακτήρες εκεί μέσα και εφόσον θα τον χρησιμοποιήσεις και στην συνέχεια υποθέτω ότι θα έχει και άλλη εξέλιξη.

Στα αρνητικά. Ο χαρακτήρας σου σκέφτεται πάρα πολλά πράγματα για το μέλλον, το παρελθόν, διάφορες σκέψεις του. Πολύ ωραίο αυτό, αλλά σε πολλά σημεία το αφήνεις τόσο απότομα και απογοητεύεις τον αναγνώστη. Ίσως δεν θες να δώσεις έμφαση σ' αυτό το σημείο της ιστορίας του χαρακτήρα σου, αλλά σε άλλα σημεία το καταφέρνεις αυτό και σ' άλλα σημεία νιώθω ότι απλά το αναφέρεις. Είναι πολύ θετικό πάντως που συνδέεις το παρελθόν του μ' αυτόν τον τρόπο. Αλλά πχ στην σκηνή που είδε σκηνές σκεπτόμενος ότι δεν θα άφηνε πάλι να συμβούν δολοφονίες θα μου άρεσε μια μεγαλύτερη περιγραφή, ένιωθα ότι κάτι έλειπε.
Προσωπικά, οι ιαπωνικές λέξεις προς το τέλος μου ξένισαν αρκετά. Μου φάνηκαν παράξενες μετά από τόσες σελίδες ιστορίας. Παραδείγματος χάρη η σκηνή με το "και όλοι ήταν κάπως "Nani" και το emoticon της έκπληξης" πιστεύω ότι θα μπορούσες να την γράψεις με πρόταση όπως έκανες και σε άλλες παραγράφους.