[Αρχή] "Δεν ξέρω ποιος είσαι" (Μέρος Β')

Λίγα λεπτά νωρίτερα και πολλά χιλιόμετρα πιο μακριά
Στην βάση των Επαναστατών, ο Daisuke βιαζόταν να οργανώσει την ομάδα του για ταξίδι. Μετά την τελευταία του συνομιλία με τις Κότες, είχε αποφασίσει να δει τις εξελίξεις αυτοπροσώπως. Είχε στείλει όσους θα τον συνόδευαν για να προετοιμαστούν, όμως η υπομονή του είχε εξαντληθεί.
-Πού είναι ο Dimitri; έθεσε την απορία στον Waka.
Ο αδερφός του απλώς ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους, ο Daisuke όμως δεν άντεχε άλλο. Ψάχνοντας τον ξανθό άντρα στο δωμάτιο του, ανακάλυψε ότι έλειπε. Ξεφυσώντας, δοκίμασε σε γειτονικές πόρτες. Μέχρι που το χέρι του έμεινε μετέωρο πάνω από το πόμολο μιας πόρτας που είχε αφεθεί μισάνοιχτη. Από το εσωτερικό ερχόταν η γνώριμη φωνή του γιγαντόσωμου άντρα, να συνομιλεί με ξένο τρόπο και αφανή άτομο.
-Μου ζήτησες να σε ενημερώσω όσο πιο γρήγορα γινόταν και εσύ τώρα μόλις απαντάς στην κλήση μου! διαμαρτυρήθηκε ο Dimitri με πρωτοφανές νεύρο.
-Μέχρι τώρα έπρεπε να συνοδεύω τον Gorilla, δεν μπορούσα να εγκαταλείψω το πόστο μου! ακούστηκε ο άγνωστος και ο Daisuke κατάλαβε ότι μιλούσαν μέσω den den mushi. Έπρεπε να με προειδοποιήσεις νωρίτερα ότι τα παιδιά βρίσκονταν μέσα στην βάση! τον κατηγόρησε. Εγώ περίμενα επίθεση απέξω, γι αυτό συγκέντρωσα τους marines πίσω στην βάση.
Έξω από την πόρτα, ο Daisuke συγκρατούσε την αναπνοή του. Το συμπέρασμα που έβγαζε από τα λόγια του, έκανε το κεφάλι του να γυρίζει.
-Να χαίρεσαι που είχες και αυτήν την ενημέρωση! του πέταξε. Από εδώ και πέρα μην περιμένεις άλλη. Κλήθηκα να ακολουθήσω τους Επαναστάτες ως ενισχύσεις.
-Να αναφέρεις τις συντεταγμένες της πορείας! Καλύτερα να ολοκληρώσεις το έργο σου ως μυστικός, αλλιώς μπορεί να κινήσεις υποψίες. Ο Squall δραπέτευσε των συντρόφων μας, τα παιδιά θα πέσουν στα χέρια των marines. Πρέπει να παραδώσουμε κι εμείς κάτι στην Οργάνωση, αλλιώς θα βρεθούμε σε μειονεκτική θέση. ...Dimitri, με λαμβάνεις;! επέμεινε, παραξενεμένος από την ασυνήθιστη παύση.
Ο Dimitri όμως απλώς έκοψε την γραμμή χωρίς κάποιο σχόλιο. Με ειρωνικό χαμόγελο, που έδινε σατανική όψη στην εικόνα του, άλλαξε πλευρό για να αντικρίσει τους Επαναστάτες. Όχι μόνο ο Daisuke, και άλλοι είχαν μαζευτεί και τον κοίταζαν με δολοφονική αγριάδα.

Ο Daisuke έκανε ένα απειλητικό βήμα προς το μέρος του, το οποίο όμως δεν ανησύχησε τον Dimitri.
-Είσαι προδότης; Ήταν ρητορική ερώτηση. Είσαι σύντροφος μας εδώ και τόσα χρόνια. Όλον αυτόν τον καιρό..;
-Αργκ-Αρχηγέ! ξεκίνησε με θεατρικότητα να του μιλά με την σπαστή προφορά που μέχρι τότε του απευθυνόταν. Τα μάτια του Daisuke έμειναν ορθάνοιχτα αλλά προέταξε τα δόντια με λύσσα έτοιμος να τον κατασπαράξει. Εγκώ-Εγώ δεν... ήμουν ποτέ με το μέρος σου! συνέχισε με στρωτή προφορά. Η μόνη μου πίστη είναι στην Οργάνωση. Είναι κρίμα που το καθήκον μου ολοκληρώνεται σε αυτό το μέρος και δεν μπορώ να προσφέρω περισσότερα. Ήλπιζα τουλάχιστον ότι θα ήμουν εγώ ο υπαίτιος της δικής σου καταστροφής, όπως και όσων θεωρεί επικίνδυνους η Οργάνωση. Αλλά αυτό είναι έργο που θα αφήσω για τα υπόλοιπα φίδια στον κόρφο σου! κατέληξε γελώντας χαμηλόφωνα με γνωστικό ύφος.
-Νομίζεις ότι θα γλιτώσεις;! του πέταξε, προτιμώντας να προσπεράσει το μήνυμα που άφησε ο άντρας να υπονοηθεί. Πιάστε τον! διέταξε τους υπόλοιπους και όσοι ήταν πίσω του όρμησαν προς τον άντρα να τον κάνουν κομμάτια.
*Crunch*
Ο ήχος προερχόταν από το στόμα του Dimitri και παρότι χέρια απλώθηκαν πάνω του, ο ίδιος δεν έκανε καμία χειρονομία να αντισταθεί. Αν ο Squall ήταν παρών, θα εξακρίβωνε αμέσως τι είχε συμβεί. Ο Dimitri κατέρρευσε στα χέρια των άλλων με ένα δύσοσμο υγρό να στάζει στις άκρες των χειλιών του. Ήταν ήδη νεκρός! Η είδηση έκανε τον αρχηγό της βάσης να φρικάρει. Είχε χάσει την μοναδική πηγή πληροφοριών μέσα από τα χέρια του, αλλά ποιος θα περίμενε ότι η αφοσίωση του Dimitri στην Οργάνωση ήταν τόσο φανατική;
-Ολοκληρώστε τις ετοιμασίες! άλλαξε τροπάρι. Πρέπει να βρούμε τα παιδιά!

Πίσω στην Eluria
Ο Dimitri μόλις είχε κλείσει απότομα την γραμμή με τον Stalker και η όψη του τελευταίου ήταν πολύ σκοτεινή. Αν μετέφραζε σωστά το κλίμα, ο σύντροφος του μόλις είχε αποκαλυφθεί στους Επαναστάτες και αναμφισβήτητα θα ήταν πλέον νεκρός. Οργή τον κατέκλυσε, αρνούμενος να δεχτεί την ίδια μοίρα. Ήταν και οι δύο μυστικοί στις θέσεις τους και οι κινήσεις τους ήταν οι λιγότερο προκλητικές ώστε να μην κινήσουν υποψίες ότι είχαν κρυφή ατζέντα. Αλλά σε αυτήν την υπόθεση είχαν αναγκαστεί να δράσουν εκτός προγράμματος και αυτό είχε δώσει ρίζα σε λάθη. Και για όλα έφταιγαν εκείνα τα παιδιά! Τελικά δεν είχε σημασία αν θα παρέδιδαν κάτι στην Οργάνωση ή αν θα δέχονταν τιμωρία για τις παραβλέψεις τους. Αρκεί να ξεπάστρεφαν αυτά τα παιδιά! Πριν αναπτύσσονταν κι άλλο! Πριν γίνονταν ένα απρόβλεπτο αγκάθι στα κίνητρα και συμφέροντα τους!
Εκείνη την στιγμή άρχισε η ανακοίνωση του Arima από τα μεγάφωνα με όλα τον αντίκτυπο. Ο Stalker πνίγηκε στο μένος, αλλά αναδιέταξε την μάσκα του και κατευθύνθηκε προς το προαύλιο όπου είχαν συναντηθεί οι Captain. Όχι μόνο οι δύο άντρες, όλοι οι ένστολοι είχαν την ίδια έκφραση απέχθειας στο πρόσωπο. Ο Stalker βάρεσε προσοχή στον Gorilla, ο οποίος του απευθύνθηκε.
-Βρίσκονται μέσα στην βάση! αναφέρθηκε στον Arima. Δώσε διαταγή να περικυκλώσουν την τοποθεσία του. Δεν πρόκειται να ξεφύγει!
-Ένας κλοιός δύο μετώπων θα ενίσχυε την αριθμητική μας υπεροχή! ανέφερε ο Agile.
Από την μία θα ηγούταν ο ένας Captain, από την άλλη ο άλλος. Δεν υπήρχε περίπτωση να διαπεράσουν την άμυνα τους.

-Κύριε διοικητά, με όλον τον σεβασμό, επενέβη ο Stalker. Σκεφτείτε από την δική τους μεριά την υπόθεση. Το κίνητρο για την εισβολή τους στην βάση είναι μόνο ένα: Να ελευθερώσουν τον σύντροφο τους! Αν απλώς τους επιτεθούμε, δεν αφήνουμε την πιθανότητα να επρόκειτο για αντιπερισπασμό;
Το ενδεχόμενο να έπεφταν στο σχέδιο των παιδιών έκανε τους άντρες να ζυγίσουν ξανά τα σκέλη. Ο νους του Agile επέστρεψε στην εικόνα του Mark δεμένου με χειροπέδες. "...Και βέβαια θα έρθει!" του είχε πει και να που είχε βγει σωστός. Ένα χαμόγελο έλαμψε στα χείλη του.
-Θα αναλάβω εγώ αυτό το ενδεχόμενο. Gorilla, αφήνω τους λοιπούς πάνω σου!
Ο Agile πόνταρε ότι θα έβρισκε και θα αντιμετώπιζε προσωπικά τον Arima αν πήγαινε στον Mark. Βλέποντας τον να φεύγει, ένα σκίρτημα χαράς έκανε τον Stalker να τρέμει.
-Κύριε, θα αναλάβω εγώ την δική του μεριά! προθυμοποιήθηκε με τυπικότητα.
-Εντάξει, Stalker! δέχτηκε. Αναλαμβάνεις την νότια πτέρυγα όσο εγώ οδηγώ την βόρεια. Βεβαιώσου ότι δεν θα δραπετεύσουν!

Έτσι είχε φτάσει ο Agile μόνος του στις φυλακές και στεκόταν απέναντι από τα δύο παιδιά. Αλλά παρότι τον αγριοκοίταζαν και έδειχναν ανά πάσα στιγμή ότι θα έπεφταν στην μάχη, ο Agile δεν είχε κάποια όρεξη να τους ικανοποιήσει. Ο ίδιος απογοητευόταν που δεν έβρισκε εκεί εκείνον που ήθελε. Αν και τυπικά έπρεπε να θέσει τον κρατούμενο υπό έλεγχο πριν αποδράσει, ο Arima βρισκόταν αλλού! Κλικάροντας την γλώσσα με υποτίμηση, έκανε μεταβολή.
Στην κίνηση αυτή, το μυαλό της May έχασε κάθε λογική. Συνειδητοποίησε πόσο αφύσικος ήταν ο συγκεκριμένος άντρας και πόσο επικίνδυνος εχθρός θα μπορούσε να εξελιχτεί για την ομάδα τους. Με φρίκη, κατάλαβε ότι ο Mark είχε δίκιο να εμμένει στην στάση του. Και επίσης, ότι ήταν αυτή ακριβώς η συμπεριφορά του άντρα που διακινδύνευε να κοστίσει την κρίση του Mark αν ξεσπούσε μάχη.
Ο Mark άρπαξε ένα από τα μαχαίρια που κουβαλούσε η May στην στολή της και το πέταξε στα πόδια του Agile. Το παιδί είχε αναψοκοκκινίσει, ένδειξη ότι έχανε την ψυχραιμία του.
-Δεν σκοτίζομαι για σας! Εξαφανιστείτε σκουπίδια! πέταξε αδιάφορα.
-Δυσκολεύεσαι να περιλάβεις ένα παιδάκι τώρα που δεν περιορίζεται από αλυσίδες; ρουθούνισε σαρκαστικά.
Ο Agile γύρισε το κεφάλι πάνω από τον ώμο του. Τα μάτια του έλαμπαν σαν πύρινες ακτίνες.
Ο Mark χασκογέλασε και προωθήθηκε για μάχη, αλλά η May τον άρπαξε από το μπράτσο.
-Mark... ψέλλισε με φρίκη. ...Συγνώμη! του είπε λες και τον αποχαιρετούσε για πάντα.
Η αίσθηση από το βλέμμα και τα λόγια της αφύπνισαν το παιδί, που έκοψε απότομα το βήμα του.
-Χαχαχα! Η σύντροφος σου σε εγκαταλείπει τώρα που ήρθαν τα δύσκολα! Έξυπνο κορίτσι! Αναγνωρίζεις που πρέπει να δεχτείς την μεγαλοψυχία του αντιπάλου!
Εφόσον τους άφηνε πέρασμα, η τάση των παιδιών έπρεπε να ήταν για απόδραση. Η όψη του Mark όμως σκοτείνιασε αποτρόπαια καθώς του απαντούσε.
-Δυστυχώς για σένα, εγώ είμαι μέχρι τα μπούνια ηλίθιος!

Χωρίς να κόψει την οπτική επαφή, ο Mark διέσχισε την μεταξύ τους απόσταση σε δύο ανάσες και εκτίναξε την γροθιά του για το πρόσωπο του άντρα που γύρισε να τον αντιμετωπίσει. Ο Agile απλώς μετέβαλλε την ισορροπία του και βγήκε εκτός εμβέλειας του χεριού του. Άνευ παύσης ανταπέδωσε με δική του επίθεση, κλοτσώντας το παιδί στο στέρνο και στέλνοντας τον να κουτρουβαλήσει πιο πίσω από όταν ξεκίνησε.
Ο Mark δεν πτοήθηκε, στάθηκε στα πόδια του και επέμεινε να συναντά τον Agile κατά μέτωπο.
-Είσαι πιο ανόητος από ότι φανταζόμουν! τον περίπαιζε.
Βλέποντας το μοτίβο των επιθέσεων του παιδιού, μπορούσε να συλλάβει εκ των προτέρων την επόμενη επίθεση του. Θα ήταν παιχνιδάκι να τον αποφεύγει, όμως διάλεξε την πιο εξευτελιστική μέθοδο. Να τον αποκρούει, στρέφοντας τις επιθέσεις του σε άλλες διευθύνσεις, και να τον σταματά, συνοδεύοντας με δικές του.
Μέσα σε ελάχιστα λεπτά, όποια πληγή είχε κλείσει πάνω στο σώμα του Mark, είχε ανοίξει και αιμορραγούσε φρέσκια ποσότητα.

-Τι έγινε; συνέχισε στον ίδιο τόνο. Μην μου πεις ότι μετάνιωσες τώρα που ανακάλυψες πόσο μικρός φαίνεσαι σε σύγκριση;! Ο Mark, που ένιωθε το σώμα του να τραντάζεται σε διαμαρτυρία για την κούραση, άσθμαινε βαριά. Εντάξει λοιπόν! Αν παραδεχτείς ότι έκανες λάθος και παρακαλέσεις για οίκτο, θα σε αφήσω χωρίς να πάρω την ζωή σου! έκανε την μεγαλόκαρδη υποχώρηση.
Ως αποτέλεσμα, ο Mark άστραψε και βρόντηξε. Αφήνοντας μια κραυγή από το βάθος του λαιμού του να αντηχήσει σε όλον τον χώρο, βούτηξε κατά πάνω του να τον εμβολίσει με τον ώμο.
Ο Agile γέλασε χαιρέκακα και έκανε ένα βήμα στο πλάι απότομα την ώρα που έπεφτε προς τα πάνω του το παιδί. Με μια δεύτερη, αστραπιαία κίνηση κατέβασε το χέρι σαν να έκοβε και σημάδεψε τον αυχένα του. Το χτύπημα έκανε τον Mark να δει αστεράκια και ξέχασε να ανασάνει. Χάνοντας την στιγμή που έπρεπε να πατήσει, μπερδεύτηκε και έπεσε στα τέσσερα. Συγκρατούσε το σώμα του με τις παλάμες αλλά το βλέμμα του ήταν κενό και από το ανοιχτό στόμα δεν έβγαινε άχνα.
-Δεν εκτιμάς την ζωή μου φαίνεται, έφτασε κάπως απόμακρη η φωνή στα αυτιά του, αν και ο Agile στεκόταν ακριβώς από πάνω του. Δεν ξέρεις ότι υπάρχει πάντα κάποιος πέραν των δυνατοτήτων σου που δεν πρέπει να ενοχλήσεις; κούνησε το κεφάλι με καταφρόνια. Μην ανησυχείς, δεν θα ταξιδέψεις μόνος σου στον Κάτω Κόσμο. Σύντομα θα στείλω και τον αρχηγό σου να σε συναντήσει!
Ο Agile σήκωσε το πόδι πάνω από το κεφάλι του Mark. Μόλις το κατέβαζε, όχι απλώς θα τον άφηνε επιτόπου, θα του έσπαγε όλο το κρανίο αφήνοντας ένα παραμορφωμένο βαθούλωμα στην θέση του.

Το ένστικτο του άντρα που ήταν από την αρχή στην αναμονή χτύπησε κόκκινο σε εκείνη την στιγμή. Και η προειδοποίηση ήρθε για το κορίτσι που τον είχε πλησιάσει από πίσω. Σχεδόν αδιάφορα έπιασε τον προτεταμένο πήχη της May, αποκόπτοντας την από το να του καρφώσει το μαχαίρι της στην πλάτη.
-Τς-Τς! την μάλωσε διασκεδασμένος. Εξ αρχής θεώρησε ότι ο αποχαιρετισμός της στον Mark ήταν μπλόφα για να κρύψει τις προθέσεις της. Αν αποσκοπούσες σε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον μου, υπερεκτιμάς τις ικανότητες σου, κοριτσάκι! Τουλάχιστον ο Arima μπορούσε να κρύψει την αύρα του!
-Φυσικά και ήξερα ότι δεν θα τα κατάφερνα, του έφτυσε παγερά.
Η May δεν είχε κάνει λάθος στην ταχτική της ασυνείδητα. Με την στάση του σώματος που είχε, κάλυπτε απόλυτα το δεύτερο χέρι της που εμφάνισε ξαφνικά. Βρισκόταν πολύ πιο κοντά στον Agile από ότι προηγουμένως. Ο άντρας πρόλαβε να δει μόνο την λάμψη από κάτι μικροσκοπικό και μεταλλικό να του σημαδεύει στο χέρι που την κρατούσε.
-Ξέρω τα πάντα για το κρυφό σας όπλο! αναφώνησε και τα μάτια του έλαμψαν.
Τράβηξε το χέρι που θα γινόταν στόχος και μαζί το χέρι της May που κρατούσε. Το ενέσιμο βελάκι που χειρίστηκε εκείνη, τρύπησε το δικό της μπράτσο. Με φρίκη οι κόρες των ματιών της στένεψαν βλέποντας την όλη διαδικασία την ουσίας που εγχεόταν στον οργανισμό της.
-Αααααααα! στέναξε μακρόσυρτα, χάνοντας σταδιακά την αίσθηση του άκρου της.
Ως συνήθως, η May επέμενε να χρησιμοποιεί μη-θανάσιμες μεθόδους στους εχθρούς της. Είχε διαλέξει παραλυτική ουσία για το βελάκι. Αν και τελικά την δέχτηκε πάνω της, η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη αν είχε παρεκκλίνει στην συγκεκριμένη περίσταση!

-Ήθελες να με παραλύσεις;! συμπέρανε από το αποτέλεσμα με οργή που αύξανε εκθετικά. Δεν πρόκειται να έπιανε το κόλπο δεύτερη φορά! σχολίασε με χαμηλή φωνή και αιμοβόρα διάθεση.
Με αυτόν τον τρόπο είχε καταφέρει να τον κερδίσει ο Arima. Φυσικά είχε υποθέσει ότι όλοι στην ομάδα κουβαλούσαν πανομοιότυπα βελάκια. Αναλογιζόμενος όμως το περιστατικό που τον είχε ντροπιάσει, άφησε τον θυμό να ξεσπάσει πάνω στην May. Μπορεί στο ένα χέρι της να είχε χάσει την αίσθηση, υπήρχε και δεύτερο όμως, σωστά; Μεταχειρίζοντας την σαν να ήταν κλαδάκι, ο Agile έπιασε τον πήχη και τον καρπό και τα λύγισε.
-Ααααα—ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΓΚ!!
Το κορίτσι προσπάθησε να συγκρατήσει την κραυγή πόνου. Όταν όμως το άκρο έσπασε, το σώμα της κατακλύστηκε σε αβάσταχτο σημείο. Της ήταν αδύνατο να αντέξει και δάκρυα ξέφυγαν από τα μάτια της. Στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν, ο Agile φάνηκε να ικανοποιείται από τους θρήνους. Μετά αποφάσισε όμως ότι δεν ήταν αρκετό. Δεύτερο κύμα πόνου περίμενε την May καθώς ανέβασε το στόχο στον αγκώνα της. Εκείνη αντιλήφθηκε τρομοκρατημένη την πρόθεση του και απελπισμένα με κλοτσιές και νεύρο προσπάθησε να τον αποτρέψει.
Η διαδικασία επαναλήφθηκε κάτω από τα επιφωνήματα ικεσίας και πόνου εκ μέρους της. Όταν την άφησε, το μέλος της ήταν εντελώς παραμορφωμένο. Τα δύο κόκαλα είχαν σχηματίσει μια εξωφρενική γωνία που μόνο αηδία μπορούσαν να σου προκαλέσουν. Η May είχε πέσει σε παραζάλη από την ένταση. Σχεδόν ήλπιζε να λιποθυμήσει, αλλά ήταν πολύ νωρίς!
-Μόνο λίγο ακόμα! ήρθε η μοιραία ανακοίνωση από τον εύθυμο άντρα.
Το σώμα της τραντάχτηκε και με υστερία προσπάθησε να καθυστερήσει το αναπόφευκτο. Ήταν η σειρά του ώμου να βγει από την θέση του, έτσι ώστε να μην υπήρχε καμία αμφιβολία για την ανικανότητα χρήσης του μέλους.

-Με τι θες να συνεχίσω τώρα; της χαμογέλασε διαβολικά και το κορίτσι χρειάστηκε την δική του υποστήριξη για να μείνει όρθια.
Στα μάτια του έβλεπε μόνο το σκοτάδι που σκόπευε να καταστρέψει κάθε αντίπαλο. Καμία ελπίδα, κανένας οίκτος. Η ερώτηση του σκόπιμα την έβαζε στον πειρασμό. Να ζητήσει μόνη της τον θάνατο και όχι άλλα βασανιστήρια. Η χείριστη κατάντια που μπορούσε να επιφέρει στα θύματα του.
-Mark... έτρεμε η φωνή της και από τα μάγουλα της έτρεχαν δάκρυα. ...Συγνώμη!
Ήταν ο ίδιος αποχαιρετισμός που είχε πει προηγουμένως αλλά τώρα το νόημα του ύφους της ήταν ξεκάθαρο. Από την αρχή είχε την εντύπωση ότι δεν θα κατάφερνε να επιβιώσει της σύγκρουσης. Κι ήταν επίσης ένα μήνυμα για τον Mark, να υπομείνει όσο θα άκουγε τις κραυγές της!
Ο Agile έστρεψε την προσοχή του στο παιδί. Στα λεπτά που είχαν μεσολαβήσει, είχε ανακτήσει την σκέψη του και είχε αναδιατάξει τις δυνάμεις του. Δεν είχε κουνηθεί από την στάση του, παρότι εκείνη υπέφερε μαρτυρικά. Κατανοούσε ότι ήταν μια θυσία που είχε αποφασίσει να κάνει για να του κερδίσει χρόνο. Και έμελλε ο ίδιος να τον αξιοποιήσει όσο καλύτερα γινόταν!
Ο άντρας παράτησε την May που κατέρρευσε και στάθηκε επιβλητικά αντίκρυ του, ζυγίζοντας την περίεργη στάση σώματος που διατηρούσε. Αν μπορούσε η ματιά να κόψει, ο Agile θα είχε γίνει φέτες προ πολλού. Και πάλι όμως ο Mark δεν κουνήθηκε από την στάση. Τα πόδια του σε ελαφριά διάσταση, ο κορμός ελαφρώς στο πλάι. Θα έμοιαζε με ξιφομάχο που ετοιμαζόταν να τραβήξει το όπλο του από την θήκη. Το δεξί του χέρι όμως κρατούσε το αριστερό από τον πήχη. Το έσφιγγε με όλο του το είναι, έτσι ώστε στο άκρο είχε κοπεί η ροή και είχε μπλαβιάσει από την πίεση του αίματος.