[Τέλος] A Sudden Stop

Ο ουρανός ήταν γαλήνιος, τα κύματα ήρεμα και πολύ ησυχία αλλά ενώ ήταν έτσι στο καράβι ήταν πολύ βαρετά δεν ήξερα τι να κάνω.
-Erza είναι βαρετά!!! Φώναζα αλλά μου έλεγε να σταματήσω γιατί είχε δουλειά, έκανε εκπαίδευση με το σπαθί της. Ήταν βαρετά όμως και για αυτό θέλω να κάνω κάτι, πήγα μετά να δω τι κάνει ο Elfman.
-Elfman τι κάνεις εδώ πέρα??? Τον ρώτησα αλλά αυτό που μου είπε είναι να φύγω επειδή τον εμπόδιζα. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο παρά να πάω να την πέσω για λίγο μέχρι να μου φύγει η βαρεμάρα.
Με είχε πάρει ο ύπνος για λίγο και μετά από 2 ώρες είχα ξυπνήσει. Την στιγμή που ξύπνησα πήγα να δω τι κάνει η Erza και ο Elfman, τους έβλεπα να μιλάνε για κάτι.
-Για τι πράγμα μιλάτε??? Τους είπα.
-Natsu πρέπει να σταματήσουμε κάπου για να πάρουμε προμήθειες για το ταξίδι, αν συνεχίσουμε έτσι όπως είμαστε τώρα τότε δεν θα αντέξουμε για πολύ είχε ένα δίκιο σε αυτό.
Ωραία ας πάμε στο πιο κοντινό νησί όταν το είπα αυτό αμέσως έβγαλα τον χάρτη έξω για να δω ποιο είναι το πιο κοντινό νησί. Το πιο κοντινό νησί ήταν η Baterilla.

-Ω Natsu θα πάμε στο πιο κοντινό νησί είπες??? Με ρώτησε η Erza.
-Ναι επειδή αν πάμε στο πιο κοντινό νησί θα πάρουμε πιο γρήγορα τρόφιμα και το πιο κοντινό νησί είναι η Baterilla δεν ξέραμε εκείνο το νησί αλλά αμέσως βάλαμε πλώρη προς τα εκεί.
Έτσι μετά από την στιγμή που είχαμε βάλει πλώρη είχε περάσει 2 μέρες και ακόμα ψάχναμε εκείνο το νησί, κανονικά ήμασταν κοντά αλλά δεν μπορούσαμε να βρούμε το νησί. Ευτυχώς όμως είχαμε βρει έναν ψαρά οπού θα μπορούσε να μας πει. Όταν όμως τον είχαμε πλησιάσει εκείνο κατατρόμαξε, θα ήταν μάλλον επειδή είχε δει την πειρατική σημαία.
-Συγνώμη δεν είμαστε κακοί απλά θέλουμε να μάθουμε προς τα που πάμε για να πάμε στην Baterilla, δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι το κακό εκεί πέρα απλά για προμήθειες πάμε του είπα ώστε για να μπορεί να μου πει δίχως να έχει υποψίες.
-Α αν είναι έτσι εντάξει θα σας πω, θα βρεις εκείνο το νησί αν πας ευθεία προς τον νότο αφού μας είπε αυτό που θέλαμε αμέσως πήγαμε προς τα εκεί.

Αφού τώρα πια ξέραμε για το προς τα που θα πάμε δεν υπήρχε πια φόβος, απλά ακολουθαγαμε εκείνη την πορεία και κάποια στιγμή θα βρίσκαμε το νησί. Δεν χρειάζεται ούτε καν να ήμαστε στο πηδάλιο, ο άνεμος θα μας πάει εκεί πέρα από μόνος του.
Έτσι μετά από λίγη ώρα είχα αρχίσει να βλέπω κάτι στον ορίζοντα, ήταν σαν νησί αλλά δεν μπορούσα να δω καλά επειδή είχε κιόλας και ομίχλη με αποτέλεσμα να μην μπορώ να δω καλά. Θα πρέπει να πάρω τα κιάλια μου ώστε να δω καλύτερα. Όταν τα έβαλα τότε άρχισα να βλέπω καλύτερα, προσπάθησα κιόλας να δω ακόμα πιο καλύτερα και είχα διαπιστώσει κάτι τώρα που έβαλα τα κιάλια.
-Elfman, Erza βρήκαμε νησί!!! Έλεγα φωναχτά. Αν ήμασταν τώρα στο νησί θα με άκουγε όλο το νησί με την φωνή που είχα βάλει. Έπειτα πιάσαμε όλοι τα κουπιά του καραβιού και αρχίσαμε να κάνουμε πολύ γρήγορα κουπί ώστε να φτάσουμε εκεί πέρα όσο πιο σύντομα γίνεται.

Είχαμε κάνει τόσο πολύ κουπί οπού είχαμε φτάσει σχεδόν στο νησί, άλλο λίγο και θα πάμε στο λιμάνι αλλά σταματήσαμε να κάνουμε κουπί επειδή είχαμε κουραστεί πολύ. Δεν πείραζε όμως επειδή αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε μόνο είναι να πάμε στο λιμάνι του νησιού, έτσι λοιπόν κάναμε. Όταν πήγαμε στο λιμάνι τότε ο Elfman κατέβασε την άγκυρα και έπειτα βγήκαμε από το καράβι. Ο σκοπός μας είναι να πάρουμε προμήθειες αλλά δεν θα πείραζε να εξερευνουσαμε και λίγο το νησί, εξάλλου μου αρέσουν οι περιπέτειες. Φαινόταν πολύ ωραία πόλη αλλά δεν ξέρω τι θα βρω αν δεν πάω εγώ ο ίδιος να δω.
-Erza γιατί δεν πας με τον Elfman να βρείτε τρόφιμα, εγώ θα κάτσω να εξερευνήσω λίγο το νησί.
Την στιγμή που πήγαμε να χωριστούμε τότε εμφανίστηκαν κάτι άντρες μπροστά μας, δεν ξέρω γιατί αλλά νιώθω πως δεν θέλουν να ρωτήσουν για οδηγίες η κάτι τέτοιο.

-Ποιοι είστε εσείς??? Τους ρώτησα, είχαμε όλοι πάρει θέσεις μάχης επειδή ξέραμε τι θα γινόταν. Και να μην ξέραμε το ίδιο πράγμα θα κάναμε.
-Ποιοι ήμαστε εμείς λες??? Πες εσύ πρώτα ποιος είσαι, δεν έχω δει ξανά αυτή την σημαία, ποιος είσαι ε??? Δεν ήξερα γιατί ήθελε τόσο πολύ να μάθει για το ποιος είμαι αλλά δεν υπήρχε λόγος να μην του πω.
-Είμαι ο Natsu Dragneel , ο καπετάνιος των White Scarf πειρατών όταν είπα αυτό το όνομα εκείνος δεν καταλάβαινε για το ποιος είμαι, λογικό μου φαίνεται επειδή ακόμα είμαι άγνωστος. Ύστερα έβγαλε από πίσω του ένα σωρό χαρτιά και άρχιζε να τα ξεφυλλίζει σαν περιοδικό.
-Κατάλαβα είσαι άγνωστος, δεν έχεις επικήρυξη στο κεφάλι σου ακόμη, δεν σε βλέπω στις επικηρύξεις αλλά σίγουρα επειδή είσαι πειρατής κάτι θα μπορούμε να πάρουμε δεν μου άρεσε καθόλου αυτό που είπε.
-Μας βλέπω να βγάλουμε λίγο χρήμα, έστω και να είναι πολύ λίγο θα βγάλουμε επειδή για να μην έχει καν επικήρυξη θα είσαι πολύ αδύναμος, όλοι σας πάνω τους!!! Είπε ο αρχηγός τους και έπειτα άρχισαν να μας κάνουν επίθεση.

Ήταν όλοι τους 7, δεν ήταν πολλοί για εμάς. Σε μηδέν χρόνο θα τους έχουμε ξεπαστρέψει αλλά από την άλλη τους λυπάμαι επειδή θα νιώσουν την οργή της Erza. Στην Erza είχαν έρθει δυο από αυτούς και πήγαν να της κάνουν επίθεση αλλά τους απέφυγε και έπειτα έριξε μια κλωτσιά στον ένα και τον άλλο τον έκοψε στα πλευρά του με το σπαθί της. Δεν φαινόταν όμως να έκαναν πίσω ακόμη προσπαθούσαν να μας πιάσουν. Δεν είχα καταλάβει όμως γιατί θέλουν να μας πιάσουν και για πιο λόγο αν έχω επικήρυξη. Δεν φαίνονται σαν marines αλλά δεν έχει σημασία δεν θα κρατήσει για πολύ αυτό.
Στον Elfman είχαν έρθει οι τρεις και όταν πήγαν να κάνουν επίθεση τότε ο Elfman τρέχει προς τα εκείνους και με τον ώμο του τους χτυπάει και τους τρεις στο κεφάλι. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουν τις αισθήσεις τους. Σε μένα είχαν έρθει δυο και πήγαν να μου κάνουν επίθεση με τα σπαθιά τους αλλά έπιασα τον ένα από το χέρι του και τον έριξα πάνω στον άλλον.
Όλοι οι άντρες του είχαν εξουδετερωθει, δεν υπήρχε κάποιος άλλος οπού θα μπορούσε να τα βάλει με εμάς αυτή την στιγμή.

Δεν μπορούσε να κάνει κάτι ο ίδιος κιόλας αφού ακόμα και οι άντρες του έχασαν από εμάς, εκείνος δεν θα έχει καμία ελπίδα απέναντι σε εμάς.
-Μα πως γίνεται να μην έχεις επικήρυξη με τέτοια δύναμη!!! Έλεγε εκείνος έντονα.
-Χάσου από τα μάτια μου προτού γίνεις σαν τους άντρες σου!!! Του είπα έντονα, εκείνος παραλίγο να χεστεί πάνω του και για αυτό αμέσως τα έβαλε στα πόδια. Τώρα όμως που τους δώσαμε να καταλάβουν και δεν υπάρχει κάποιο άλλο εμπόδιο θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτό που είχαμε βάλει στην αρχή για σκοπό.
-Λοιπόν εγώ πάω μια βόλτα για να εξερευνήσω το νησί και εσείς άντε πηγαίνετε να πάρετε τρόφιμα είπα αλλά για κάποιο λόγο η Erza φαινόταν κάπως σκεπτική.
-Natsu πως μπορείς να είσαι τόσο ήρεμος μετά από αυτό που έγινε, λύθηκε αλλά είσαι πολύ ήρεμος δεν λέω πως δεν καταλάβαινα αλλά δεν είναι και μεγάλο θέμα.
-Εντάξει δεν πειράζει, άντε πάμε στις δουλειές μας αφού είπα αυτό πράγμα αυτή την φορά οι δρόμοι μας είχαν χωριστοί ακόμα μια φορά χωρίς να μπει στον δρόμο μας πάλι ένα εμπόδιο.

Από τότε που είχαμε χωριστεί είχε περάσει λίγη ώρα αλλά δεν ήμουν ευχαριστημενος αρκετά, ήθελα να μάθω πιο πολλά πράγματα για αυτό το νησί. Μάλλον για να μπορέσω να μάθω ακόμα πιο πολλά πράγματα θα πρέπει να ρωτήσω κάποιον κάτοικο, δεν φτάνει μόνο να εξερευνήσω το νησί αυτό και να δω τι ωραία κτίρια έχει και τι ωραία πόλη είναι. Σίγουρα σαν πόλη για να μείνεις είναι πολύ ωραία αλλά δίχως κάτι το διασκεδαστικο να υπάρχει εδώ τότε θα είναι βαρετά εδώ πέρα για μένα.
-Συγνώμη μήπως μπορείτε να μου πείτε κάποια πράγματα για αυτό το νησί??? Μόλις ήρθα εδώ πέρα και δεν ξέρω τίποτα ρώτησα έναν κάτοικο αυτής της πόλης.
-Νεαρέ μόλις ήρθες εδώ πέρα??? Καλά άμα είναι μπορώ να σου πω, αυτό το νησί βλέπεις με λίγα λόγια είναι ιστορικό νησί επειδή εδώ ζούσε η γυναίκα του Gol D. Roger, οπού κιόλας ήταν και η μάνα του Portgas D. Ace όταν άκουσα αυτό το πράγμα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Για μένα ο Gol D. Roger ήταν κάτι σαν είδωλο, ήθελα να βγω έξω στην θάλασσα και να γίνω κάτι σαν εκείνον και αν είναι δυνατών να τον ξεπεράσω, όχι όμως μόνο εκείνον αλλά και άλλους.
-Εντάξει ευχαριστώ, αυτό που ήθελα να μάθω το έμαθα δεν υπήρχε κάτι άλλο να μου πει, υπήρχε δεν υπήρχε. Μονο που μου είπε μια λεπτομέρεια για τον Gol D. Roger ήταν αρκετό.
Αφού του είπα ευχαριστώ εκείνος με χαιρέτησε και έπειτα έφυγε.

Μπορεί να είχα μάθει κάτι πολύ ενδιαφέρον αλλά δεν σημαίνει πως ακόμα δεν βαριόμουνα. Για κάποιο λόγο δεν μου είχε φύγει, είχα ακούσει και μια πολύ ωραία ιστορία. Μάλλον είμαι δύσκολος αλλιώς δεν εξηγείτε. Το μόνο που έκανα ήταν να κάνω βόλτες και οπού με πήγαινε αλλά ξαφνικά καθώς έκανα βόλτες μπροστά μου είχα δει κάτι marines, είχα φοβηθεί αμέσως όταν τους είχα δει αλλά θυμήθηκα τότε πως δεν είχα επικήρυξη στο κεφάλι μου ακόμα όποτε δεν χρειάζεται να κρύβομαι. Είχα περάσει από τους marines και την στιγμή που πέρασα είχα παρατηρήσει κάτι.
-Σας παρακαλώ μην μου κάνετε άλλο κακό, ότι ήταν να πω σας το είπα!!! Ήταν ένας που φώναζε αλλά ερχόταν από εκεί οπού ήταν οι marines εκείνοι. Έτσι πήγα πάλι εκεί για να το διαπιστώσω. Όταν έφτασα είχα δει ότι οι marines ενοχλούσαν κάποιον και του έκαναν όλο ερωτήσεις. Υπήρχε μόνο μια λύση για αυτό το πράγμα.
-Oi εσείς!!! Σταματήστε!!! Τους φώναξα αλλά φαινόταν να μην σταμάταγαν. Και ο ένας πήγε να μου μιλήσει.
-Ποιος είσαι??? Μην μπλέκεσαι με την κυβέρνηση μου είπε και με το χέρι του μου έλεγε να πάρω δρόμο. Με είχε νευριάσει λίγο και για αυτό του έδωσα μπουνιά στην μούρη.

-Μα τι κάνεις εκεί??? Μου είχαν πει οι marines, είχαν γίνει έξαλλοι μαζί μου. Από την μια μου φαίνεται καλά έκαναν και ήταν έξαλλοι αλλά από την άλλοι όχι. Ο λόγος είναι επειδή τον ενοχλούσαν πάρα πολύ, μπορεί να είναι marines και να έχουν μια αποστολή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τον ενοχλούν έτσι. Δεν μου άρεσε καθόλου αυτό που έκαναν.
-Τι κάνω εσείς τι κάνετε??? Δεν έχει σημασία αν είστε marines, δεν έχετε τότε καμία διάφορα από τους πειρατές αν κάνετε τέτοια πράγματα δεν μπορούσα να τους δώσω να καταλάβω ότι και να έλεγα όμως.
-Ώστε έτσι ε, θες να τα βάλεις με εμάς ε??? Πιάστε τον!!! Είπε και ήρθαν όλοι πάνω μου. Δεν ήταν πολλοί περίπου στους τρεις. Δεν ήταν τίποτα για μένα.
Οι δυο πήγαν να μου κάνουν επίθεση με το σπαθί τους κάνοντας οριζόντια επίθεση αλλά τις απέφυγα σκύβοντας και τότε με το πόδι μου τους είχα δώσει τρικλοποδιά με αποτέλεσμα να πέσουν κάτω.