[Τελος] First meal in 15 days! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Από την στιγμή που είχαμε φύγει το νησί του Gaimon είχαν περάσει 5 μέρες και ακόμη να φάω κάτι της προκοπής. Δεν είχαμε και καλάμι κιόλας ώστε να ψαρέψουμε για να φάμε, αλλά και να είχαμε  το θέμα είναι ότι δεν θα μπορέσουμε να το φάμε επειδή θα είναι ωμό.
Ανυπομονούσα πως και πως να βρούμε νησί ώστε να μπορέσουμε να βρούμε κάτι αλλά ακόμη να βρούμε εκείνο το νησί, αν δεν βρούμε γρήγορα νησί μπορεί στα αλήθεια να φάω τον Yuuji.
Το είχα παρατήσει το κουπί και ανέβασα το πανί ώστε να μπορέσω να ξαπλώσω λιγάκι, δεν ήταν τόσο μικρή η βάρκα ώστε να μην μπορώ. Ξάπλωσα και σε 5 λεπτά με είχε πάρει ο ύπνος. Έτσι όπως κοιμόμουν ξαφνικά με ξύπνησε ο Yuuji. Σηκώθηκα απότομα και είχα πολλά νεύρα.
-Τι θες ρε??? Του είπα νευριασμένα. Εκείνος μου έδειξε με το χέρι του προς τα δεξιά, κοίταξα και είδα να έρχεται προς τα εδώ μια τεράστια μπόρα.
-Κατάλαβα πάλι τα ίδια θα τραβήξουμε... Yuuji πιάσε κάλο το πανί και εγώ θα κάνω κουπί όσο πιο πολύ μπορώ του είπα και έπιασα το κουπί και κωπηλατούσα με πολύ μεγάλη ταχύτητα.

Η μπόρα είχε πέσει ήδη πάνω μας και πολεμάγαμε με τα κύματα, είχε κιόλας και πολύ βροχή και ήταν κάπως δύσκολα να κάνω κουπί εύκολα. Πολέμησα όμως και κατάφερνα να κάνω κουπί. Ξαφνικά έτσι όπως έπεφταν τα κύματα πάνω μας, έπεσε ένα τεράστιο κύμα πάνω μας και μας έστειλε πολύ μακρυά. Το κύμα μας είχε στείλει ψηλά στον αέρα. Έπρεπε τώρα απλά να ευχόμαστε να προσγειωθούμε ομαλά και να μην σπάσει η βάρκα.
Προσγειωθήκαμε και πάλι στην θάλασσα, μάλλον η τύχη με το μέρος μου θα είναι επειδή όταν πέσαμε στην θάλασσα δεν έσπασε η βάρκα η κάτι τέτοιο, πάλι καλά που χάρης εκείνο το κύμα δεν ήμαστε άλλο μέσα σε εκείνη την μπόρα. Αφού όλα ηρέμησαν ξανά ξάπλωσα στην βάρκα και άρχιζα να κοιμάμαι.
Στον ύπνο μου σκεφτόμουνα ότι μέχρι τώρα έχω περάσει πάρα πολλές περιπέτειες αλλά καμιά από αυτή δεν δείχνει ότι έχω έστω κάνει κάτι για το όνειρο μου, θα πρέπει από εδώ και στο εξής να φροντίσω να εκπληρώσω το όνειρο μου.
Σκεφτόμουν επίσης ότι αν δεν βρω τροφή σύντομα ή αν στο νησί που πάμε δεν υπάρχει φαγητό εκεί πέρα, τότε μπορεί στα αλήθεια να φάω τον Yuuji. Έτσι όπως κοιμόμουν με ξανά ξύπνησε ο Yuuji, ήθελα να του φωνάξω αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι κάτι σοβαρό.

Σηκώθηκα πάνω να δω ο ίδιος τι ήτανε και όταν είδα τι ήτανε δεν είχα πιστέψει στα μάτια μου. Είδα στον ορίζοντα ένα νησί αλλά η μορφή του νησιού δεν μου αρέσει και τόσο επειδή φαινόταν σαν να μην είχε καθόλου πολιτισμό. Επειδή έμοιαζε λες και δεν υπήρχε πολιτεία με έπιασε λίγο κατάθλιψη. Σε λίγο μου πέρασε επειδή σκέφτηκα ότι αποκλείεται μην υπάρχει εκεί πέρα κάτι να φάω. Με αυτή την σκέψη στο μυαλό έπιασα το κουπί και άρχισα να κωπηλατώ πολύ γρήγορα.
-Πιάσε και εσύ γρήγορα το κουπί Yuuji του είπα και μετά έπιασε το κουπί. Άρχισε να κάνει και αυτός κουπί πολύ γρήγορα. Με αυτή την ταχύτητα που έχουμε πάρει, σε λίγα λεπτά θα ήμαστε ήδη στο νησί εκείνο.
Και έγινε έτσι όπως το είχα αναφέρει, μέσα σε 10 λεπτά ήδη πλησιάζαμε στην ακτή. Σε 3 λεπτά επιτελούς μπήκαμε μέσα στο νησί. Βγήκα από την βάρκα και το ίδιο και ο Yuuji. Όταν βγήκαμε από την βάρκα, σπρώξαμε την βάρκα πιο μέσα προς την ακτή και μετά άρχισα να περπατάω.

Έτσι όπως περπάταγα για να βρω κάποια τροφή ξαφνικά βλέπω ένα πουλί μπροστά μου. Όταν είδα εκείνο το πουλί, το μυαλό μου το είχε μετατρέψει σε ψητό κοτόπουλο από την πολύ την πείνα. Έβγαλα έξω το σπαθί και αμέσως πήγα να τον πιάσω για να το σκοτώσω ώστε μετά να το φάω.
Με το που είδε να βγάζω το σπαθί μου και να πηγαίνω να πάω να τον πιάσω, εκείνο αμέσως άρχισε να τρέχει.
-Έλα εδώ πέρα να σε κάνω κολατσιό μικρο κοτοπουλάκι!!!! Του έλεγα και φοβήθηκε πιο πολύ με αυτό που του είπα και για αυτό άρχισε να τρέχει πιο πολύ γρήγορα. Έτρεχε πάρα πολύ γρήγορα οπού δεν μπορούσα να τον φτάσω καν και για αυτό αναγκάστηκα να του ρίξω κάτι μαχαίρια πάνω του. Έβαλα το σπαθί μέσα στην θήκη και μετά έβγαλα κάτι μαχαίρια από την πίσω τσάντα μου και τα έριξα πάνω του. Εκείνο τα πρόλαβε τα είδε και για αυτό κατάφερε να τα αποφύγει. Μονο να αποφύγει ήξερε επειδή ήταν ένα κοτοπουλάκι μικρο. Δεν ήταν κανένα τεράστιο θηρίο ώστε να μπορέσει να κάνει αντεπίθεση.
Άρχισα να τρέχω λίγο πιο πολύ και σε 5 λεπτά το είχα φτάσει ήδη, μετά έβγαλα το σπαθί έξω και πήγα να το σκοτώσω για να το φάω.

Με είδε που πήγαινα να το σκοτώσω και αμέσως άρχισε να τρέχει ακόμη πιο γρήγορα. Η υπομονή μου πια είχε φτάσει στο όριο. Αν δεν το σκοτώσω τώρα αμέσως νομίζω πως θα τρελαθώ.
-Κάτσε πια φρόνιμα!!!! Είπα και έβγαλα έξω δυο μαχαίρια και τα πέταξα πάνω του, πρόλαβε και τα είδε και μετά τα είχε αποφύγει. Δεν σταμάτησα όμως εκεί πέρα του έριξα και αλλά μαχαίρια, όμως εκείνο όσα του έριχναν τα απέφυγε και τότε τα είχα πάρει στο κρανίο και του ξανά έριξα πάλι δυο μαχαίρια αλλά αυτή την φορά με πολύ δύναμη. Όταν του το έριξα είχα φύγει με πολύ ταχύτητα και δύναμη οπού δεν τα απέφυγε αυτά με τίποτα. Έγινε έτσι όπως ήθελα, τα μαχαίρια κάρφωσαν το κοτόπουλο αλλά όχι στο σώμα του αλλά στα φτερά του. Δεν μπορούσε να κουνηθεί και για αυτό πήγα προς τα εκεί να το σκοτώσω για να το φάω.
Είχα φτάσει στο κοτόπουλο και πήγαινα να σκοτώσω το κοτόπουλο με το σπαθί μου. Πριν το σκοτώσω ξαφνικά είδα ένα τεράστιο κοτόπουλο να έρχεται προς τα εδώ. Ήταν πολύ μεγάλο, έφτανε στο ύψος ενός ανθρώπου, μην πω πιο μεγάλο. Απομακρυνθηκα μετά από το κοτοπουλάκι επειδή είχε έρθει το τεράστιο κοτόπουλο. Φαντάστηκα ότι θα είναι ο γονείς του.
-Ώστε θες να τα βάλεις με μένα ε??? Έλα τότε!!! Του είπα και πήγα να κάνω επίθεση στο μεγάλο κοτόπουλο.

Είχα φέρει το σπαθί μου προς τα κάθετα αλλά το μεγάλο κοτόπουλο απέφυγε την επίθεση μου και μου έδωσε μια κλωτσιά στην κοιλιά. Είχα πάει λίγα βήματα πίσω. Έβγαλε κάτι μαχαίρια το μεγάλο κοτόπουλο και ήρθε να μου κάνει επίθεση φέρνοντας το δεξί μαχαίρι του προς τα οριζόντια.
Απέκρουσα την επίθεση του και έτσι όπως απέκρουσα την επίθεση του, τον πιάνω με το δεξί χέρι και τον ρίχνω κάτω στο πάτωμα. Έπιασα μετά το σπαθί και με τα δυο χέρια και έτσι όπως είχε πέσει στο πάτωμα κάτω με γυρισμένη την πλάτη, πάω και τον καρφώνω στην πλάτη του. Πρόλαβε και έφυγε από εκεί πέρα αλλά τραυματιστηκε λίγο στην πλάτη. Σηκώθηκε πάνω και έπιασε την πλάτη του, είδε πως είχε αίμα και αμέσως είχε νευριασει πάρα πολύ. Ήρθε με οργή κατά πάνω μου και άρχισε να μου κάνει πολλαπλές επιθέσεις.
Απέφευγα και απεκρουα κάθε επίθεση του αλλά ήταν κάπως κουραστικό όλο αυτό το πράγμα.
Απομακρυνθηκα μετά λίγα μέτρα από αυτόν και είδα εκεί κοντά ένα άλλο κοτοπουλάκι. Σκέφτηκα να το πάρω για αιχμάλωτο ώστε μην κάνει κάτι. Τον άρπαξα και έβγαλα ένα μαχαίρι από την πίσω τσάντα μου και το έβαλα στο λαιμό του.

Άρχισε να τρέχει κατά πάνω μου για να μου κάνει επίθεση. Δεν το είχε δει ότι είχα πιάσει ένα κοτοπουλάκι στα χέρια μου, αν λίγο ακόμη τρέχει και έρθει προς τα εδώ και μου κάνει επίθεση μπορεί καταλαθως να σκοτώσει το ίδιο του το παιδί.
-Σταμάτα εκεί που είσαι!!!! Αν θες να ζήσει το παιδί σου τότε σταμάτα εκεί πέρα!!!! Του φώναζα καθώς είχα ακόμη το μαχαίρι στο λαιμό του κοτόπουλου. Το έβλεπα τα βήματα του μεγάλου κοτόπουλου να γινόντουσαν ακόμη πιο αργά όσο πέρναγε η ώρα. Έσφιγγα πολύ δυνατά κιόλας το μαχαίρι στο λαιμό του κοτόπουλου και μπορεί στα αλήθεια να το σκοτώσω χωρίς καν να το πάρω είδηση.
Έβλεπα το μεγάλο το κοτόπουλο ακόμη να περπατάει προς τα εδώ αν και του είχα πει ότι θα το σκοτώσω αν δεν σταματήσει να έρχεται προς τα εδώ.
-Δεν σου είπα σταμάτα!!!! Φώναξα και μετά ένιωθα κάτι υγρά να είναι στο χέρι μου. Κοίταξα και είδα να είναι ένα κόκκινο υγρό, μύρισα το χέρι μου και κατάλαβα πως ήταν αίμα. Είδα κιόλας και το κοτοπουλάκι και κατάλαβα πως το σκότωσα χωρίς καν να το ξέρω.
Με το που είδε το μεγάλο κοτόπουλο το παιδί του να στέκεται νεκρό ήρθε κατευθείαν προς τα εδώ με πολύ οργή και μου έριξε μια γερή μπουνιά στην μούρη μου.

Με είχε στείλει πολλά βήματα πίσω σε ένα βράχο και τον είχα σπάσει κιόλας. Έπεφταν πάνω μου πέτρες αλλά τις είχα βγάλει μετά και σηκώθηκα πάνω. Όταν σηκώθηκα αμέσως πήγα προς το κοτόπουλο και του έκανα επίθεση φέρνοντας το σπαθί προς τα πλάγια. Είχα νευριασει και εγώ με αυτά που έκανε. Την στιγμή που του έκανα επίθεση, απέφυγε την επίθεση μου και μετά πήγαινε να με καρφώσει με το μαχαίρι του στα πλευρά. Τον πρόλαβα και απέκρουσα την επίθεση του, ύστερα του ξανά έκανε επίθεση φέρνοντας το σπαθί προς τα οριζόντια. Δεν είχε προλάβει να την δει καλά αλλά την απέφυγε. Μπορεί να την είχε αποφύγει αλλά τον είχα τραυματίσει στην μούρη του όλη.
Μετά είχε πέσει κάτω και ούρλιαζε στον πόνο. Αφού τον είδα να ουρλιάζει στον πόνο, έτρεξα κατά εκεί και πήγα να τον αποτελειώσω. Όταν είχα φτάσει εκεί πέρα, έπιασα το σπαθί με τα δυο χέρια και έτσι όπως ήταν κάτω στο πάτωμα πήγα να τον καρφώσω μέσα γερά στο κεφάλι του. Σίγουρα δεν θα μπορέσει αυτή την στιγμή να κάνει κάτι.
Και όπως το είχα καταλάβει, δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και για αυτό είχε πεθάνει το μεγάλο κοτόπουλο και απόχτησα και εγώ αλλά και ο Yuuji το πρώτο φαγητό μετά από μέρες.

Έπιασα μετά το μεγάλο κοτόπουλο και το έβαλα στον ώμο μου, μετά πήρα κιόλας και το μικρο κοτόπουλο. Απορώ πως το είχα βάλει πάνω στον ώμο μου αφού είναι ένα μεγάλο κοτόπουλο??? Αναρωτήθηκα. Άρχισα μετά να πηγαίνω προς τον Yuuji που περίμενε να έρθω με κάποια τροφή.
Σε 10 λεπτά είχα φτάσει εκεί πέρα που ήταν ο Yuuji και τον έβλεπα να είναι καθιστός κάτω και να κάνει κάτι. Πήγα λίγο πιο μπροστά για να δω πιο καλά τι κάνει. Όταν πήγα είδα να τον βλέπω να ετοιμάζει τα πράγματα ώστε να φάμε.
-Έλα ήρθα, έφερα ένα μεγάλο κοτόπουλο και ένα μικρο του είπα και μετά τα πήρε. Είχε πάει σε ένα μέρος και έκατσε να τα ξεπουπουλιασει. Όταν τελείωσε έβγαλε το σπαθί του έξω και τα έκοψε σε πολλά κομμάτια. Ήρθε μετά ξανά σε μένα και πίρε ένα μεγάλο τηγάνι που είχε εκεί κοντά, δεν ήξερα καν από που που το είχε βγάλει αυτό.
-Να σου πω από που το έβγαλες αυτό???? Τον ρώτησα.
-Νομίζεις ότι είμαι απροετοιμαστος??? Φυσικά και θα έχω μαζί μου τέτοια εργαλεία... αν δεν είχα που θα το τρώγαμε??? Είχε δίκιο αλλά δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα ότι που το είχε όλη αυτή την ώρα.
-Δεν εννοούσα αυτό, εννοούσα από που το είχες όλη αυτή την ώρα.
-Αααααα, το είχα κρύψει κάπου στην βάρκα μέσα ώστε να μην χαθεί.

Τα έβαλε μετά στο τηγάνι μέσα. Έβαλε το τηγάνι πάνω σε ένα μηχάνημα οπού μάλλον εκεί πέρα θα αρχίσει να το ψήνει. Αφού τα έβαλε εκεί άνοιξε το μηχάνημα και άρχιζε να τα ψήνει. Επίσης και πάλι ξαφνιάστηκα, που είχε βρει και εκείνο το μηχάνημα??? αναρωτήθηκα. Σίγουρα στην βάρκα μέσα όχι επειδή είναι ακόμη πιο μεγάλο από το τηγάνι, αν ήταν και αυτό στην βάρκα τότε θα ξαφνιαστώ πάρα πολύ. Έτσι μετά τον ρώτησα.
-Να σου πω Yuuji, που το βρήκες και εκείνο το μηχάνημα???
-Και εκείνο μέσα στην βάρκα ήταν, καλά που στο κάλο μπορείς να βρεις κάτι τέτοιο εδώ πέρα αν δεν το είχα από την αρχή στην βάρκα???? Είχα ξαφνιαστεί αλλά είχε ένα δίκιο, το θέμα ήταν όμως που θα χώραγε ενα τέτοιο μηχάνημα στην βάρκα??? αναρωτήθηκα.
-Εεεε, τελωσπαντον άντε κανε γρήγορα πεινάω!!! Δεν με ένοιαζε και τόσο που τα είχε βρει όλα αυτά η πως χώραγαν μέσα στο καράβι, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να φάω.
Σε 20 λεπτά είχαν γίνει και αρχίζαμε να τρόμε μέσα από το τηγάνι. Μέσα σε 10 λεπτά είχαμε καταβροχθησει όλο το φαγητό. Αφού φάγαμε μετά πήρε το τηγάνι και εκείνο το μηχάνημα και τα έβαλε μέσα στην βάρκα. Δεν με ένοιαζε να πάω να δω που ακριβώς τα είχε βάλει. Μετά σπρωξαμε την βάρκα προς το νερό και μπήκαμε και εμείς στην βάρκα, έπιασα το ένα κουπί και ο Yuuji το άλλο. Σε ένα με δυο λεπτά αρχίζαμε να κάνουμε κουπί και πηγαίναμε προς το επόμενο νησί. Τώρα πια είχα χορτάσει και δεν χρειαζόμουν άλλο πια να φάω τον Yuuji.

Τελος