[Τέλος-Φρούτο]Crime in Dawn Island .. What was happening these days?[Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Βρισκόμαστε στο νησί Dawn Island... Είμαι ο Azazel D. Drake ... Στο νησί αυτό , δέν υπάρχουν πολλές αναταραχές , δηλαδή όχι πολλές σοβαρές ... Για παράδειγμα , υπάρχουν κλέφτες , κακοποιοί κτλπ , ομως μέχρι ένα σημείο.. Γι'αυτόν τον λόγο , δέν υπάρχουν και τόσοι πολλοί μαρίνς σε αυτό το νησί ... Στο λιμάνι , είναι ένα μικρό γραφείο , στο οποίο υπάρχει μία φυλακή για όσους κλέφτες κτλπ ποιάνουν... Τέλος πάντων.. Θα σας πώ την ιστορία μου , στο νησί αυτές τις μέρες , δηλαδή περίπου μιση εβδομάδα , αλλα εντάξη..
Ημέρα 1η....
είμαι στο μπάρ του γερο-Σαμ και πίνω ρούμι , διότι μας είπε πως δέν του έμεινε πολύ και θέλει να ξεπουλίσει για να κλίσει .. Πράγματι , είχαν 3 μέρες να έρθουν εφόδια για το μπάρ , ή μάλλον για τά μπαρ... Τότε είπα στον σάμ :
Όι σάμ! Βάλε μου ένα ακόμα ποτήρι! εκείνος ενώ κοιτούσε απο την τρύπα του μπουκαλιού , είπε :
Χεχε.. Αυτό δεν θα στο χρεώσω γιατί δεν βγαίνει για ολόκληρο ποτήρι.. Ούτε κάν το μισό.. Τέλος πάντων ορίστε! Τότε έβαλε το τελευταίο ποτήρι με το ρούμι και μου το ακούμπισε στον πάγκο/μπάρα λέγοντάς μου :
Στην υγειά σου Αζ..

Ευχαριστ-.. Ένας τρομακτικά απότομος θόρυβος με διέκοψε , όπως και τους υπόλιπους... Όλοι γυρίσαμε προς την πόρτα οπου ακούστικε , να δούμε τί ήταν αυτός ο θόρυβος... Όταν γυρίσαμε είδαμε έναν ψηλό άντρα , με άλλους περίπου 40 άντρες.. Τότε με πλησίαζε με σιγανό βήμα λέγοντας :
Άσε κάτω αυτό το ποτήρι.. αμέσως! Είναι δικό μου! Εγώ τότε χαμογέλασα , νομίζοντας πως έκανε πλάκα.. Σκέυτηκα μήπως ήρθαν εφόδια , αλλα το πρώσοπο των υπολοίπων οι οποίοι δεν μιλούσαν και είχαν σκύψει τα κεφάλια τους , ήταν επικύνδινα τρομαγμένο..Εκτός απο ενός τύπου , ο οποίος διάβαζε μία εφημερίδα και ήταν λίγο πιο δίπλα απο μένα... Τότε έκανα μία θέση πιο εκεί και είπα :
Έλα , κάτσε δίπλα μου.. Ας το μοιραστ-.. Τότε μία απότομη μπουνιά στο πρώσοπό μου με διέκοψε... Ο ψηλός αυτός άντρας φαινόταν σαν να μήν ήταν φιλικός... Όταν πήρε το ποτήρι και το ήπιε μονορούφι , πετόντας κάτω το ποτήρι και σπάζοντας το , είπε μετά απο ένα χαρακτιριστικό ρέψιμο :
Μικρέ πρόσεχε τί λές και πού λές! Είμαι ο νέος κυβερνητής πλέον του νησιού αυτού! Ότι υπάρχει εδώ είναι δικό μου! Ακόμα και οι ζωές σας! Τότε εγώ νευριασμένος για την μπουνιά που με έδωσε , είπα :
Μα..Μα τί λές? Καταλαβένεις τι λές?! Τότε με ορμητικό τρόπο με έπιασε απο τον γιακά και με σήκωσε επάνω... Κοίταξα λίγο ποιο δίπλα και είδα 2 μαρίνς , με αποτέλεσμα να πιστέψω πως θα με βοηθούσαν.. Τότε όμως το ξαφνικό τρέξιμο του τύπου προς την πόρτα , οπου με πέταξε στην γυάλινη ντουλάπα που ήταν δίπλα απο την πόρτα , και η αδιαφορία των μαρίνς με έκαναν να μήν ελπίζω πουθενά...

Spoiler:

Όλα συνέβεναν τόσο γρήγορα.. Απο στιγμή σε στιγμή ο τύπος έβγαζε πολύ αγριότητα απο μέσα του... Τότε ένιωθα αρκετά πόνο στην πλάτη μου , οπου χτύπισε στην γυάλινη ντουλάπα και την έσπασε.. Απ'όσο είχα καταλάβει , είχαν εισήλθει γυαλιά στο δέρμα μου... Ξαφνικά ο τύπος έβγαλε απο το σακάκι του ένα πιστόλι.. Τότε εγώ , γεμάτος φόβο λόγο της απότομης είσοδος του στο μπάρ και του απότομου τρόπου που με χτύπισε , πίστεψα πως θα με πυροβολούσε.. Τότε , όταν με στόχευσε και όπλισε , κοιτόντας με επίμονα , σήκωσα τα χέρια μου και είπα :
όχι.. Όχι σ...Σέ παρακαλώ! Πραγματικός τρόμος μου φάνηκε η αδιαφορία των μαρίνς στο συμβάν αυτό.. Τί σχέσεις άραγε να είχαν αυτοί? Ένας κλέφτης-δολοφόνος απόσο φαινόταν απο το τρόπο που συμπεριφερόταν , και 2 μαρίν? Χμμ.. Τότε ενώ άκουσε αυτό που είπα , στόχευσε στον Τζέις , έναν γείτονά μου και ενώ συνέχισε να με κοιτά επίμονα τράβηξε την σκανδάλη.. Τον πέτυχε στην καρδιά , πράγμα που σήμαινε πως δέν θα προλάβενε.. Ξαφνικά τσιρίδες και φωνές στο μπάρ , όλοι σηκώθηκαν και έτρεξαν προς τον Τζέις... Ο γιατρός πήγε δίπλα του να δεί τον σφυγμό του , μήπως και μπορούσε να τον σώσει άν προλάβενε , μα ήταν αρνητικό.. Αρνητικό για μένα ήταν αυτό που αποστόμησε ο γιατρός ...
Είναι νεκρός..

Όλοι άρχισαν να επαναλαμβάνουν αυτό που είπε ο γιατρός , κοιτόντας με και δίχνοντάς με φωνάζοντας οτι έφταιγα εγώ.. Εγώ τότε δάκρυσα , και μές τον χαμό , ο ψηλός αυτός άντρας πυροβόλισε στο ταβάνι φωνάζοντας :
Σκάστε όλοι σας! Αφού θέλετε να πεθάνει απ'όσο φένεται , θα το κάνω εγώ! Τότε με στόχευσε , όπλισε και τα δάκρυα άρχισαν να στάζουν.. Μόλις πήγε να πατήσει την σκανδάλει , ο τύπος ο οποίος διάβαζε την εφημερίδα , την πέταξε στην μπάρα , σηκώθηκε , και έκανε κράκ τα δάχτυλά του... Μές την ησυχία , μέχρι και στην τελευταία γωνία του μπάρ ακούστηκε.. Τότε φώναξε:
Οχι Higuma!.. Πέτα κάτω το όπλο! Αυτός ο τύπος φαινόταν πολύ θαρραλαίος φορούσε έναν μαύρο μανδύα , ήταν ψηλός και είχε πολύ φτιαγμένο σώμα ... Τότε αυτός ο Higuma , πέταξε το όπλο κάτω απο τον τρόμο του και ξαφνικά είπε με τρόμο :
Εσ..Εσ..ΕΣ..ΕΣΥΥ!?!? Τότε άρχισε να πέφτει κρύος ιδρώτας απο το κεφάλι του και ο τύπος απάντησε :
Ουφφ! ΝΑΙ! εγώ! Πέτα το όπλο σου και φύγε απο το μαγαζί αμέσως.. Πρωτού σε διώξω εγώωω... ΑΧΡΗΣΤΕ! Ο Higuma φάνηκε νευριασμένος μόλις του το είπε αυτό και τότε έπιασε το σπαθί του και το έβγαλε απο την θήκη του.. Οι φίλοι του , στεκόντουσταν τρομαγμένοι απο πίσω.. Εγώ απλά παρατηρούσα τρομαγμένος απο την ντουλάπα..

ΠΑΡΕ ΠΙΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΑΜΕΣΩΣ! ΠΑΡΤΟ ΑΛΛΙΩΣ-... Ο τύπος φαινόταν σκληρό καρύδι αφού δεν τον φοβόταν κάν!
Αλλιώς τί? Θα με σκωτόσεις όπως προχθές που έκλεψες εκείνο το καράβι με τα εφόδια? Χαχαχα.. Για θυμήσου λίγο.. Όταν ήρθα να δώ τι γίνεται μου ορμήξατε όλοι και μόλις σε είπα άχριστο , με είπες το ίδιο πράγμα.. Εγώ απλά σας έσπασα τα μούτρα και πήρα τα ποτά , για να εφοδιάσω ΔΩΡΕΑΝ αυτό το έρημο νησί απο τα ποτά πλέον.. Ο Higuma τότε έτρεξε κατα πάνω του και σήκωσε το σπαθί του για να τον κόψει στα δύο.. Mία απότομη κίνιση του τύπου , οπου απέφυγε το σπαθί , το οποίο καρφόθηκε στον πάγκο , έκανε εμένα να πιστεύω πως ο τύπος ήταν πολύ δυνατός , αφού αργότερα τον έπιασε απο το κεφάλι και του το κοπάνισε πάνω στο μπαρ.. Τότε άφησε το κεφάλι του και απλά είπε :

Spoiler:

Δέν ήρθες εδώ , ούτε για να κλέψεις , ούτε για να πειράξεις κόσμο... Είμαι αυτός που θα φέρει την δικαιοσύνη εδώ! Τότε οι μαρίν σηκώθηκαν και τράβηξαν τα σπαθιά τους λέγοντας :
Όι! ΘΑ ΣΕ ΣΚΩΤΟΣΟΥΜΕ! Τότε κατάλαβα πως οι μαρίν ήταν "πουλιμένοι" .. Εγώ τρομαγμένος , κοίταξα προς την πόρτα και κατάλαβα πως οι φίλοι του Higuma το είχαν σκάσει... Τότε ο Higuma είπε :
Smoke bomb! Ξαφνικά το μαγαζί γέμισε καπνούς.. Μόλις εξαμφανίστηκαν , ο Higuma ήταν άφανος..

Τότε ο τύπος που με έσωσε , όταν κατάλαβε πως έφυγε είπε :
Να πάρει! έτρεξε προς την πόρτα και πρωτού βγεί έξω , είπε :
Εσύ πρόσεχε! Τότε βγήκε γρήγορα και έτρεξε... Σηκώθηκα και ενώ είχαν απειλιτικό ύφος απέναντί μου οι υπόλιποι , εγώ βγήκα έξω γρήγορα , για να βρώ τον τύπο , και για να μήν ακούσω κράξιμο.. Ο κακομοίρης ο τζέις , ήταν νέος και είχε και οικογένια... Πραγματικά λυπήθικα γιαυτόν... Πλέον ήθελα να βρώ και να σκωτόσω αυτόν τον Higuma , μα δέν είμουν αρκετά δυνατός! Μάλλον , δέν είμουν δυνατός σκέτο... Επιπλέον , ήθελα να ευχαριστίσω αυτόν τον τύπο που με έσωσε... Μα όταν βγήκα έξω , είχε εξαμφανιστεί.. Για μιά στιγμή απόρρησα , όταν μου ήρθε μία σκέψη στο κεφάλι... Τί στο καλό συναίβενε στο νησί αυτό? Πώς? Πώς όλα αυτά συνέβισαν απο λεπτό σε λεπτό!? .. Τότε , σκέφτηκα πως καλύτερα να μήν μπλεκόμουν καλύτερα διότι , απ'ότι φάνηκε οι μαρίνς ήταν με το μέρος του Higuma.. Ξαφνικά , βγήκε έξω ο ένας μαρίν και είπε :
ΌΙ ΕΛΑ ΕΔΩ ΕΣΥ! ΣΥΛΑΜΒΑΝΕΣΕ! Τότε άρχισα να τρέχω τρομαγμένος! Γιατί να με συλλάβουν? Αφού δεν είχα κάνει κάτι... Έτρεχα απο στενά σε στενά και έφτασα δίπλα απο το μπακάλικο... Τότε ο μπακάλης με είπε :
Πρόσεχε Άζαζελ! Δέν του έδωσα σημασία και συνέχισα να τρέχω για αρκετή ακόμα ώρα.. Όταν πλέον κατάλαβα πως με είχε χάσει , πήγα στο παλίο λιμάνι , που ήταν απο την πίσω μεριά του νησιού... Συνήθιζα να πηγαίνω εκεί απο μικρός... Δέν υπήρχε περίπτωση να ερχόταν κανείς εκεί... Ήταν πραγματικά ένα παρατημένο μέρος.. Έτσι ησύχασα και ξάπλοσα κάτω.. Αποτέλεσμα της ηρεμίας μου ήταν να με πάρει ο ύπνος...

Λίγες ώρες μετά , με ξύπνησε μία δυνατή βροντή , και το κρύο που ένιωθα στο σώμα μου.. Ήταν βράδυ και είχε αρχίσει να βρέχει για τα καλά! Έτσι σηκώθηκα , έτρεξα για το σπίτι μου τρέχοντας , διότι είχα γίνει γεμάτος νερά , να κάνω ένα μπάνιο , να αλλάξω και να κοιμηθώ πιό βολικά στο μαλακό κρεβάτι μου... Όταν έφτασα , άνοιξα την πόρτα , πήγα στην τουαλέτα , έκανα μπάνιο , μα ένιωσα πόνο στις πληγές στην πλάτη μου.. Για την ακρίβεια , ευχαριστούσα που ήταν μόνο πληγές και δεν είχα παρατηρίσει κανένα γυαλί στον καθρέυτη.. Απο την άλλη ευχόμουν να μήν είχα κανένα γυαλί γιατί θα έπρεπε να πάω στον γιατρό... Αργότερα τελείωσα , ντύθηκα και ξάπλωσα... Δέν έκανε και πολύ ώρα ο ύπνος να με πάρει...
Ημέρα 2η...
Ξυπνάω , τρώω , ντύνομαι και κάνω τα συνηθείς μέχρι στιγμής πράγματα που έκανα καθημερινά.. Για την ακρίβεια είχα ψιλοξεχαστεί με τα της προηγούμενης ημέρας συμβάντα... Μόλις βγήκα απο το σπίτι , είδα απέναντι ένα φέρετρο και το παιδί του Τζέις αγκαλιά με την γυναίκα του , η οποία έκλαιγε και το παιδάκι φαινόταν σαν να μήν κατάλαβε τίποτα .. Σκεφτόμουν να πάω να πώ συλιπιτήρια , συγνώμη και οτιδήποτε θα μπορούσε να φανεί καλή πράξη , μα ντρεπόμουν... Μέχρι στιγμής , πίστεψα πως δέν θα ήταν τίποτα παρά την ντροπή μου απέναντι στην οικογένια του τζέις... Πήρα τους δρόμους μου προς το μπάρ μπάς και δώ τον τύπο που με είχε σώσει...

Στον δρόμο πέρασα απο το παζάρι για να κόψω δρόμο.. Όταν πήγα προς το παζάρι , ήταν γεμάτο φωνές.. Μα μόλις με κοίταξαν όλοι ψυθίρισαν απο αυτί σε αυτί << αυτός είναι! >> ... Όλοι γύρισαν και με κοίταξαν , και ενώ με έδιχναν με το δάχτυλο , ψυθίρισαν κακολογίες ... Αμήχανος τότε εγώ συνέχισα να περπατάω δίχως να βγάζω λαλιά απο το στόμα μου , με αρκετά πιο γρήγορο βήμα.. Με κοίταξε τότε ο μπακάλης , και με τρόπο που με σνόμπαρε , γύρισε απο την άλλη ψυθιρίζοντας κάτι.. Δέν βαριέσαι? σκέφτηκα.. Ούτος ή άλλος ξέρω πως δέν φταίω εγώ.. Γιατί να κάτσω να ακούσω τις γνώμες τους... .. Όταν μετά απο λίγο έφτασα στο μπάρ , ο σάμ στεκόταν στην πόρτα και μόλις πήγα να περάσω είπε :
Αποκλείεται άζ! Δέν θέλω μαρίνς , κλέφτες και μπελάδες πάλι! Τότε τον κοίταξα και είπα νευριασμένος :
ΜΑ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ ΕΓΏ ΣΑΜ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ! σε φάση αδιαφορίας ο σάμ , με έσπρωξε , έπεσα κάτω και είπε :
Δίνε του απ'οδώ! Τότε σηκώθηκα και με μισητό βλέμμα τον χτύπισα μπουνιά , και τον έπιασα απο τον γιακά ...
Δέν θα τολμίσεις να με ξαναακουμπίσεις! ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ!? τότε τρομαγμένος ο σάμ είπε ενώ έσπρωξε τα χέρια μου απο πάνω του :
Ορίστε Αζ! Ορίστε! Είσαι σκέτος μπελάς! ΣΗΚΩ ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΜΟΥ! ΠΟΤΕ! Ο κόσμος στα παράθυρα με κοιτούσε.. Όταν τα είπε αυτά , ένιωσα μεγάλη θλήψη μέσα μου , γύρισα απο την άλλη και συνέχισα να προχοράω..

Ενώ συνέχισα να περπατάω , έπεσα πάνω σε έναν μαρίν μπροστά μου και ενώ είμουν με σκυμμένο κεφάλι , δέν κατάλαβα πως έπεσα πάνω του.. Ξαφνικά , ενώ είπα ένα συγνώμη , είπε τότε ενώ κοίταξε το πρώσοπό μου :
ΟΙ! ΕΣΥ ! ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΖΑΖΕΛ! ΣΤΑΜΑΤΑ! Γύρισα απότομα τότε και μόλις είδα την στολή του άρχισα να τρέχω!

Spoiler:

ΑΑΑΑ! ΒΟΗΘΕΙΑΑΑ ! Ξαφνικά , όταν γύρισα το κεφάλι μου να δώ αν με ακολουθούσε ακόμα , τότε ένιωσα ένα χέρι να με τραβά απο ένα στενό και όταν γύρισα τρομαγμένος είπα :
ΑΣΕΜΕ! ΑΣΕΜ-.. ξαφνικά μου έκλεισε το στόμα .. Ήταν ο τύπος που με είχε σώσει στο μπάρ!
ΣΣ! ΗΡΕΜΙΣΕ! Εγώ είμαι... Τότε εγώ , χαρούμενος τον κοίταξα και ενώ πήγα να μιλήσω , είπε αυτός :
Έλα μαζί μου... τρέξαμε , μέχρι το μικρό δάσος που είχε στο νησί .. Στον δρόμο προσπαθούσα να του μιλίσω , μα δέν σταματούσε να τρέχει και δέν τον προλάβενα.. Όταν φτάσαμε σε μία καλύβα πλέον , μπήκαμε μέσα και λαχανιασμένος εγώ είπα :
Όι.. Ευχαριστώ για το μπάρ.. Και για τώρα..Πραγματικά ευχαριστώ!

Tϊποτα μικρέ.. Το καθίκον μου έκανα... Τότε τον κοίταξα απορρημένος όταν είπε "καθήκον" και είπα εγώ :
Καθήκον? Δηλαδή?! αυτός με τρόπο περίεργο είπε :
Και να μήν ήθελα , είμουν αναγκασμένος να σε βοηθούσα... Γεμάτος ξανα απορρίες είπα :
ΠΟΙΟΣ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ?! Ο.ο ... Και γιατί είσουν αναγκασμένος!? τότε με βλέμα σκωτεινό , είπε :
Είμαι ένας επαναστάτης.. Το όνομά μου είναι Ryo D. Amidamaru .. Με έστηλε ο αρχηγός μου με αποστολή , να προλάβω τα εφόδια για το μπάρ πρωτού τα κλέψουν οι πειρατές , μα όταν το έκανα μου ήρθε γράμμα να τα φέρω στο νησί και να τα παραδώσω.. Ακόμα , με περιέγραψε εσένα , και μου είπε να σε προσέχω σάν τα μάτια μου.. Επείσης έχεις αυτό το γράμμα... Τότε έβγαλε ένα γράμμα απο τον μανδύα του και μου το έδωσε .. Πρωτού το ανοίξω , είπα :
Και... Και ο αρχηγός σου.. Πώς ξέρει ποιός είμαι? Και γιατί να με βοηθίσει!? εκείνος με απάντησε αφού με κοίταξε στο πρώσοπο απορριμένος και είπε :
Γιατί το ζήτησε ο πατέρας σου απο τον κακουμέικα .. Σαν χάρη για όλες αυτές τις αποστολές που έχει κάνει... Μου είπε επείσης να σε εκπαιδεύσω.. Μα καλά δέν ήξερες πως ο πατέρας σου είναι ενας απο εμάς?
Εμμ.. Έχω πατέρα?