World Famous... The Bad Way.. [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Περάσαμε από αρκετά μαγαζιά και επιτέλους βγήκαμε στην μεγάλη αγορά του πρώτου επιπέδου. Έμποροι κάθε λογής ήταν μαζεμένοι εδώ και είχαν εναποθέσει τα προϊόντα που είχαν προς πώληση, σύντομα βρήκαμε τον πρώτο πάγκο με τρόφιμα. Πήραμε όσα τρόφιμα υπολόγιζε η Rangiku πως θα μας χρειαζόντουσαν μέχρι το επόμενο νησί μας, μας είχε απαγορέψει να παίρνουμε παραπάνω καθώς χαλάγανε. Υποστήριζε πως ούτε ένα ψίχουλο από ψωμί δεν έπρεπε να πετάγεται, πόσο μάλλον τεράστιες ποσότητες τροφίμων που σάπιζαν στο αμπάρι του πλοίου μας.
Τα φορτωθήκαμε και συνεχίσαμε την αργή αλλά αρκετά χαλαρωτική βόλτα μας, είχα πολύ καιρό να βρεθώ σε ένα νησί με κόσμο. Είχα σχεδόν ξεχάσει πως ήταν η γλυκιά φασαρία μιας αγοράς, το μόνο που έβλεπα τους τελευταίους πέντε μήνες ήταν νησιά με κατσίκες και εγκαταλελειμμένες πόλεις με ανθρώπους της Baroque Works...
Σχεδόν τρεις ώρες αργότερα είχαμε τελειώσει με τα "απαραίτητα" ψώνια που είχαμε να κάνουμε και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο μοτέλ για μεσημεριανή ξεκούραση. Είχαμε μόλις μισή μέρα ακόμα μέχρι να πιάναμε το επόμενο μαγνητικό πεδίο και έτσι το βράδυ το περνάγαμε σε κάποιο μπαρ με ποτά και καπνούς... Ωστόσο η όμορφη μέχρι τώρα μέρα μας δεν θα κρατούσε για πολύ ακόμα, μια βαθιά φωνή ακούστηκε πίσω μου και με έκανε να κοντοσταθώ.
Μπα, μπα. Δεν περίμενα πως ζεις ακόμα, οπότε οι φήμες είναι αληθινές, "Κυνηγέ Κεφαλών" Kenshin.
Γύρισα και είδα έναν ψηλό άντρα με μια λευκή μπέρτα στους ώμους του, στο στήθος του είχε τον γνωστό μου πλέον γλάρο των Μαρίν.

Όμως το παρουσιαστικό του δεν ήταν αυτό που είχε ένας απλός άντρας του Ναυτικού, φαινόταν αρκετά πιο δυνατός από αυτό.
Και τι μπορεί να θέλει κάποιος σαν και εσένα από κάποιον σαν και εμένα...?
Ήρθα για να συλλάβω. Μας ειδοποίησαν πως έφτασες χθες στο νησί, ήρθα για να σε οδηγήσω στην δικαιοσύνη...
Ένας άνθρωπος μόνο? Είσαι σίγουρος πως μπορείς να το κάνεις μικρέ?
Το όνομα μου είναι Kadar είμαι Rear Admiral των Μαρίν και θα σε βάλω στο επόμενο πλοίο για την Impel Down πειρατή.
Τς και πάνω που έλεγα πως θα σε νικήσω και θα συνεχίσω τον δρόμο μου... Scar, πάρε την Rangiku και εξαφανιστείτε. Θα σας βρω αύριο στο πλοίο μας, φροντίστε να μείνετε καλά κρυμμένοι μέχρι τότε...
Μα...
Πηγαίνετε είπα... Δεν είναι ένας απλός αντίπαλος, πρέπει να μπορώ να χρησιμοποιήσω όλες τις δυνάμεις μου.
Κατάλαβα. Κανόνισε να μην πεθάνεις αλλιώς θα σε σκοτώσω... Πετάχτηκε η Rangiku και τραβώντας τον Scar εξαφανίστηκαν ανάμεσα στο πλήθος.
Οι δυο Μαρίν πίσω από τον Kadar έκαναν να τους ακολουθήσουν αλλά το κατάνα μου τους σταμάτησε.
Δεν θα το έκανα αν ήμουν στην θέση σας..
Αφήστε τους. Ούτως ή άλλως ήρθαμε για αυτόν μονάχα... Τόνισε ο Kadar καθώς ετοιμαζόταν για μάχη. Σύντομα ο κόσμος γύρω μας άρχισε να τρέχει πανικόβλητος από τα δρώμενα...

Τς, φαίνεσαι πολύ σίγουρος για τον εαυτό σου Μαρίν. Ακόμα και αν έχεις έναν αρκετά υψηλό βαθμό σίγουρα θα ξέρεις να μην υποτιμάς τους αντιπάλους σου. Λοιπόν, τι λες? Θα διασκεδάσουμε λιγάκι? Δεν θα χρησιμοποιήσω καν το σπαθί μου...
Με περνάς για χαζό? Γνωρίζω πολύ καλά πως πλέον έχεις μια από τις δυνάμεις των φρούτων του Διαβόλου. Έχω έρθει προετοιμασμένος για να σε νικήσω.. Ούρλιαξε καθώς έτρεχε προς το μέρος μου. Χαμογέλασα και κινήθηκα μπροστά για να τον αντιμετωπίσω, έβγαλε ένα μακρύ αλλά λεπτό ρόπαλο από την θήκη που είχε στην πλάτη του και μου επιτέθηκε. Έσκυψα για να το αποφύγω και στόχευσα για τα πλευρά του. Μια έκρηξη εκεί και όλα θα τελείωναν. Όμως το ρόπαλο του μπήκε στην μέση και μου έκοψε στην φόρα, καθώς τα χέρια μου το ακούμπησαν ένιωσα μια περίεργη αδυναμία να κυριεύει όλο μου το κορμί. Από ένστικτο έκανα πίσω μερικά μέτρα και κοίταξα τα χέρια μου, δεν φαινόντουσαν να έχουν τραυματιστεί ή κάτι τέτοιο. Ωστόσο δεν είχα τον χρόνο να τα εξετάσω περισσότερο, μια δεύτερη επίθεση του αντιπάλου μου ήταν καθ'οδών.

"Τς, αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρει πότε να σταματήσει... Υποθέτω πως έτσι είναι να πολεμάς με κάποιον πιο δυνατό από τους κοινούς Μαρίν. Αυτή μάλλον θα είναι μια μάχη που δεν θα κρατήσει πολύ αν κρίνω από τις δυνάμεις μας και τον τρόπο που συγκρούονται. "
Σκέφτηκα καθώς απέφευγα την δεύτερη επίθεση του, βρέθηκα σχεδόν πίσω του και γύρισα με φόρα για να τον ανατινάξω αλλά το σιδερένιο ρόπαλο με χτύπησε στο στήθος και με πέταξε με φόρα πίσω...
Τς, γιατί πονάει τόσο? Και γιατί κάθε φορά νιώθω την δύναμη μου να τραβιέται από μέσα μου? Ξεστόμισα καθώς σηκωνόμουν από το έδαφος, άλλη μια επίθεση ήρθε προς το μέρος μου και ένιωσα τα αριστερά πλευρά μου να θρυματίζονται κάτω από το σίδερο του ρόπαλου.
Ακόμα να το καταλάβεις πειρατή? Δεν μπορείς να με νικήσεις, όχι όσο έχω αυτό το ρόπαλο. Είναι ειδικά κατασκευασμένο για ανθρώπους σαν και εσένα. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τις επικίνδυνες εκρήξεις σου όσο σε ακουμπάω με αυτό.
Οι οι, αν συνεχιστεί αυτό θα πεθάνω πραγματικά... Καλύτερα να σοβαρευτώ, περίεργο ρόπαλο ή όχι, θα σε νικήσω... Να είσαι σίγουρος για αυτό Μαρίν.
Χαχαχαχαχα, έλα λοιπόν. Θα χαρώ να σε σκοτώσω προτού σε πάω στους ανώτερους μου. Έτσι θα αποδοθεί πιο γρήγορα η δικαιοσύνη...
Την δικαιοσύνη την αποφασίζουν οι δυνατοί... Που ξέρεις εσύ τι είναι δίκαιο και τι άδικο? Αποφάσισε το αφού με νικήσεις...

Έπιασα την λαβή του κατάνα μου, αν δεν μπορούσα να το λήξω με την δύναμη του φρούτου μου τότε θα τον νικούσα με την λεπίδα μου. Το έσφιξα στο χέρι μου και έτρεξα προς το μέρος του, εκείνος τίναξε το ρόπαλο προς το μέρος μου αλλά το απέκρουσα με το πλάι της λεπίδας μου. Έσπρωξα με τα πόδια μου το έδαφος και βρέθηκα πίσω του μέσα σε δευτερόλεπτα, γύρισα την λεπίδα στο χέρι μου και τον κάρφωσα στην πλάτη. Ωστόσο πρόλαβε να μετακινήσει προς τα δεξιά του σώμα του και η κοφτερή μαύρη λεπίδα τον βρήκε ξυστά στα πλευρά. Λίγο αίμα πετάχτηκε από την πληγή αλλά δεν ήταν αρκετό για να σταματήσει τον τρελαμένο για νίκη μαρίν.
Με την φόρα που ήδη είχε, γύρισε και με χτύπησε δυνατά στο στήθος με το ενοχλητικό ρόπαλο που είχε στα χέρια του. Έκανα αρκετά βήματα πίσω, ένιωσα το χτύπημα του να κάνει το στήθος μου θρύψαλα.
Πόνεσες πειρατή? Ετοιμάσου γιατί τώρα αρχίζει η μάχη μας.
Τς, όλοι σας το ίδιο είστε τελικά. Δεν περίμενα πως θα χρειαστεί να το χρησιμοποιήσω για έναν τόσο ασήμαντο αντίπαλο... Πολύ καλά λοιπόν, θα φροντίσω να σου μάθω καλά τι θα πει φόβος προτού σε σκοτώσω και σε στείλω πακέτο στην Κυβέρνηση σου.
Γύρισα την κόκκινη λαβή του κατάνα μου, η λεπίδα άνοιξε και αποκάλυψε τις χορδές που κρύβονταν από κάτω.
Τι πας να κάνεις?
Ζεχαχαχαχα, θα δεις θα δεις... Μικρέ μαρίν, ήρθε η ώρα να παίξουμε σοβαρά εμείς οι δυο...
Χίμηξε προς το μέρος μου με μανία, γέλασα με το χαμηλό επίπεδο του μυαλού του. Αυτή η μάχη ήταν ήδη τελειωμένη και όμως δεν το είχε παρατηρήσει ακόμα...

Τα δάχτυλα μου άγγιξαν τις χορδές του όπλου μου και η μελωδία του σκοταδιού ήχησε στα αυτιά του Kadan. Μέσα στο μυαλό του είχε χάσει το φως του, το απόλυτο σκοτάδι τον τύλιξε. Εκεί μόνο εγώ μπορούσα να βλέπω, μόνο εγώ που έλεγχα την μουσική.
Ζεχαχαχαχα, φοβάσαι μαρίν? Θα έπρεπε να φοβάσαι πλέον, δεν μπορείς να χτυπήσεις κάτι που δεν μπορείς να δεις.. Όμως πρέπει να παραδεχτώ πως δεν περίμενα να με φτάσεις στα όρια μου. Αρκετά κόκαλα του σώματος μου είναι διαλυμένα από το ενοχλητικό ρόπαλο σου. Όμως δεν θα πεθάνω εδώ μαρίν, θα επιβιώσω με κάποιον τρόπο και θα φτάσω και πάλι στο πλοίο μου για να συνεχίσω τα ταξίδια μου.
Νομίζεις πως δεν μπορώ να σε χτυπήσω επειδή δεν σε βλέπω? Έχω ακόμα την ακοή και την αφή μου, μπορώ και πάλι να σε βρω πειρατή.
Τς, καλύτερα να το αφήσεις. Αυτή η μάχη τελείωσε για εσένα..
ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΊΩΣΕ... Ούρλιαξε και άρχισε να κουνάει το ρόπαλο προς κάθε κατεύθυνση. Μια από τις κινήσεις του με βρήκε στο κεφάλι προτού προλάβω να αμυνθώ και με έκανε να χάσω την αυτοσυγκέντρωση μου. Μονομιάς το σκοτάδι γύρω του εξαφανίστηκε.
Είδες? Πλέον μπορώ και να σε δω...
Καθίκι... Φώναξα και μονομιάς άρχισα να παίζω την μελωδία του Θανάτου. Το σώμα του σταμάτησε να τον υπακούει πλέον, προσπαθούσε να με φτάσει για να με σταματήσει αλλά ήταν πια αργά. Κανένας δεν επιβίωνε από αυτή την μουσική. Οι δυο άλλοι μαρίν που ήταν μαζί του έπεσαν στο έδαφος και άρχισαν να βγάζουν αίμα από την μύτη και τα αυτιά τους. Το σώμα τους πέθαινε από την μουσική.
Ο Kadan λύγισε και έσκυψε στο έδαφος, δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα...
Η.. Δικαιοσύνη θα αντέξει... Ήταν τα τελευταία του λόγια προτού το σώμα του πεθάνει...

Τς, ακόμα και στα τελευταία σου δεν μπορείς να μην με νευριάσεις... Μονολόγησα καθώς έπαιρνα το περίεργο ρόπαλο από το νεκρό πλέον χέρι του. Το έβαλα στην θήκη του και το κρέμασα στην πλάτη μου, ύστερα γύρισα και πάλι την λαβή και η λεπίδα έκλεισε. Έβαλα το κατάνα μου στην θήκη του και γύρισα την πλάτη μου να φύγω. Το σώμα μου ήταν διαλυμένο, αμφέβαλα αν θα μπορούσα να φτάσω στο λιμάνι...
Προχώρησα για λίγο και ύστερα έστριψα σε ένα στενό, έπρεπε να ξεκουραστώ για να μπορέσω να συνεχίσω. Ήξερα πως αρκετά από τα πλευρά μου είχαν σπάσει, άλλωστε αντίπαλος μου ήταν ένας Rear Admiral...
Λύγισα και ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο ενός σπιτιού, δεν μπορούσα να κάνω ούτε βήμα πιο περά.
Φαίνεται πως είμαι τυχερός σήμερα... Δεν περίμενα να σε βρω τόσο εύκολα και σε τόσο βολική για εμένα κατάσταση...
Μια άγνωστη φωνή ακούστηκε και μια σκιά εμφανίστηκε και μου έκρυψε τον ήλιο...
Ποιος είσαι πάλι εσύ?
Το όνομα μου είναι Simon, ήρθα... Για να πάρω το κεφάλι σου...
Τς, φαίνεται πως έχω μεγάλη πέραση αυτές τις μέρες...
Ενδεχομένως, μόνο που εγώ δεν είμαι με την κυβέρνηση όπως ο άντρας που βρίσκεται νεκρός μερικά στενά πιο κάτω... Είμαι κυνηγός επικηρυγμένων, οπότε με ενδιαφέρει απλά να σε παραδώσω... Το αν θα είσαι νεκρός ή ζωντανός δεν με πολύ ενδιαφέρει...
Κυνηγός ή Μαρίν το ίδιο πράγμα είναι... Θες κάτι από εμένα που δεν πρόκειται να πάρεις.. Εμπρός λοιπόν κυνηγέ, ας δούμε τι αξίζεις... Μόνο νεκρό θα με πάρεις μαζί σου...
Αχαχαχαχα, κανένα πρόβλημα από την δική μου πλευρά...!

Τς... Αυτό που όλοι συμφωνείτε στο να με σκοτώσετε έχει αρχίσει να μου την δίνει... Πολύ καλά, ας δούμε τι αξίζεις σαν κυνηγός... Μονολόγησα καθώς έσφιγγα το χέρι μου.
Δεν θα άφηνα και πολλές πιθανότητες αντεπίθεσης στον αντίπαλο μου, χτύπησα με δύναμη τον τοίχο ενώ παράλληλα έκανα μια έκρηξη στο χέρι μου. Κομμάτια άρχισαν να πέφτουν καθώς ο τοίχος διαλυόταν κάτω από την δύναμη μου, ο αντίπαλος μου πήδηξε στον αέρα και προσγειώθηκε μπροστά μου.
Paramecia? Ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι αρκετό για να με νικήσει... Κρύψου κάτω από την δύναμη του χαρτιού... Φώναξε γελώντας ο αντίπαλος μου καθώς η επόμενη μου κίνηση πέρασε απλά από μέσα του και χτύπησε κάτι σκουπίδια πίσω του.
Δεν μπορεί...
Ο αντίπαλος μου διαλύθηκε σε κομμάτια χαρτιού και άρχισε να μου επιτίθεται από κάθε πλευρά του σώματος μου. Το αίμα μου άρχισε να πετάγεται αριστερά και δεξιά καθώς όλο και πιο πολλές πληγές δημιουργούνταν πάνω μου από τις κοφτερές επιθέσεις του.
Κατέχω και εγώ ένα φρούτο του διαβόλου. Μόνο που είναι πολύ πιο δυνατό από εσένα, είναι κατηγορίας Logia...
Τς, ότι και να είναι κανένας δεν μπορεί να επιβιώσει από τις εκρήξεις μου...
Zenshin kibaku.. Είπα και άρχισα να κουνάω με δύναμη τα χέρια μου προς κάθε κατεύθυνση, το αίμα μου άρχισε να πετάγεται γύρω γύρω και να δημιουργεί εκρήξεις κάθε είδους και δύναμης.
Μέσα σε δευτερόλεπτα ο χώρος γύρω μας είχε γίνει κομμάτια από την επίθεση μου.
Αυτό πρέπει να σου έμαθε να μην τα βάζεις μαζί μου...

Πότε θα καταλάβεις πως οι άχρηστες επιθέσεις σου δεν μπορούν να αγγίξουν... Οι πειρατές είστε πράγματι πολύ χαζοί άνθρωποι... Ακούστηκε η φωνή του μέσα από τους καπνούς, προτού προλάβω να αμυνθώ ένα ακόμα επικίνδυνο χτύπημα βρήκε στόχο και με πέταξε στο έδαφος.
Το σώμα μου φαινόταν να είναι σε άθλια κατάσταση, έβρισκα εξαιρετική δυσκολία ακόμα και για να σηκωθώ από το έδαφος.
"Τς... Εκείνο το ρόπαλο είναι πραγματικά πολύ ενοχλητικό... Πραγματικά με έφτασε σε κρίσιμο σημείο, αλλά ίσως και να είναι ο τρόπος να τον νικήσω. Ζεχαχαχαχα, τουλάχιστον θα το κάνει λίγο πιο ενδιαφέρον." Σκέφτηκα καθώς δοκίμαζα για μια ακόμη φορά να σηκωθώ, ο αντίπαλος μου δεν έκανε κάποια κίνηση να μου επιτεθεί. Φαινόταν πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και δεν θα του έβγαινε σε καλό.
Σηκώθηκα και έπιασα την λαβή από το ρόπαλο, δεν φάνηκε να με αποδυναμώνει. Μάλλον ήταν φτιαγμένο από άλλο υλικό, αν και δεν ήξερα τι ακριβώς υλικό ήταν φαινόταν να έχει κάποια επίδραση στους χρήστες φρούτων οπότε ίσως και να είχε απέναντι σε αυτόν.
Ρόπαλο? Νομίζεις πως μπορείς να με νικήσεις με ένα ρόπαλο? Θα περάσει απλά από μέσα μου... Εμπρός, δοκίμασε... Δεν θα κουνηθώ καν...
Δεν θα έπρεπε να τα βάλεις μαζί μου καθίκι... Μονολόγησα ψιθυριστά και έσφιξα το ρόπαλο στο χέρι μου. Το σήκωσα στον αέρα και το κατέβασα με όση δύναμη μου απέμενε προς τον αντίπαλο μου. Είχα μόνο μια ευκαιρία να τον νικήσω, αυτήν...

Προς μεγάλη μου έκπληξη το χτύπημα μου τον πέτυχε λες και ήταν ένας κανονικός άνθρωπος. Ήμουν σίγουρος πως άκουσα το κρανίο του να σπάει από το σιδερένιο ρόπαλο. Το αίμα του πετάχτηκε στον αέρα και ο αντίπαλος μου έπεσε στο έδαφος και έμεινε ακίνητος.
Τα τελευταία λόγια που πρόλαβε να ψελλίσει ήταν:
Kairoseki? Πως?
Μερικά δευτερόλεπτα αργότερα έπεσα και εγώ στο έδαφος, το ματωμένο πλέον ρόπαλο ήταν ακόμα στο χέρι μου. Η λαβή μου δεν έλεγε να χαλαρώσει παρά το γεγονός πως δεν είχα πλέον τις αισθήσεις μου.
Αρκετές μέρες μετά:
Ξύπνησα και προς μεγάλη μου έκπληξη βρισκόμουν στην καμπίνα μου στο πλοίο. Κοίταξα γύρω μου σαστισμένος, δεν μπορούσα ακόμα να δω πολύ καλά και το σώμα μου το ένιωθα πιο βαρύ από ότι συνήθως. Είδα πως στο δωμάτιο βρισκόταν τόσο η Rangiku όσο και ένας άλλος άντρας. Φαινόταν αρκετά γέρος αλλά γεροδεμένος, την κοίταξα με απορία μήπως μου πει τι γινόταν.
Ξύπνησε... Kibashiri ξύπνησε...! Αναφώνησε εκείνη μόλις κατάλαβε πως ήμουν ξύπνιος.
Ευτυχώς, είχα αρχίσει να πιστεύω πως θα μείνει για πάντα εκεί ξαπλωμένος. Ηρέμησε μικρέ, είναι ακόμα νωρίς για να σηκωθείς... Άλλωστε μετά από τέτοια εγχείρηση θα χρειάζεσαι σίγουρα ξεκούραση... Ήταν τα λόγια του γέρου και τα τελευταία που άκουσα προτού πέσω και πάλι για ύπνο.

Συνέχεια στο Β' μέρος.

» World Famous... The Bad Way... The Iron Fist... [Τέλος-Φρούτο] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The crimson eyed pirates versus the world government [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» Once Again... [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Dinotopia [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The raindrop [Διεγραμένος Χαρακτήρας]