[Τέλος] An unexpected place [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Αυτός είχε γονατίσει και ούρλιαζε από τον πόνο. Μετά του είχα βάλει το σπαθί στο λαιμό και ήμουν έτοιμος να πάρω το κεφάλι. Οι άλλοι όμως ερχόντουσαν κατά εδώ ώστε να το αποτρέψουν αυτό το πράγμα. Δεν είχαν την ευκαιρία να το κάνουν επειδή τους σταματούσε ο Yuuji, ήμουν έτοιμος να του το πάρω αλλά σκέφτηκα μετά ότι μπορεί να έχει δημιουργήσει προβλήματα σε αυτό το νησί όσο έλειπα και για αυτό δεν είναι δικιά μου δουλειά να τον αποτελειώσω αλλά του νησιού. Αφού εγώ δεν είμαι αυτού νησιού μέλος τώρα πια, έχω γίνει πειρατής και ταξιδεύω σε ολόκληρη την θάλασσα.
-Δεν θα τον σκοτώσω αλλά θα τον πάρω μαζί μου στο χωριό ώστε να τον δώσω στους χωριανούς, σκέφτηκαν αν κάνω αυτό το πράγμα τότε θα είναι σαν να σκοτώνουν 2 πουλιά με 1 πέτρα αλλά δεν είναι. Αν τολμήσουν και πάνε να τον πάρουν θα έρθω αμέσως ξανά σε αυτό το νησί και θα τους εξουδετερώσω μια καλής.
-Εντάξει παρ τον αρκεί μην τον σκοτώσεις, μπορείς να μας κάνει ότι θέλει αλλά τον αγαπάμε πάρα πολύ αυτό το άνθρωπο, εκείνος πονούσε από το τραύμα στην πλάτη του αλλά άκουγε τι έλεγαν. Δεν έλεγε όμως τίποτα για αυτά που έλεγαν.
-Καλά εντάξει, κάντε δρόμο να φύγουμε, τους είπα και έκαναν δρόμο, σήκωσα τον Higuma όρθιο και μετά έφυγα από το κρησφύγετο τους μαζί με τον Yuuji. Δεν μπορούσε να περπατήσει και τόσο, ήταν τόσο μεγάλη πληγή που η όραση του είχε χειροτερέψει.

Είχαμε αρχίσει να κατεβαίνουνε το βουνό και πηγαίναμε προς το χωριό, ο Higuma σιγά σιγά άρχιζε να παραπατάει από τον πόνο και από στιγμή σε στιγμή θα έπεφτε κάτω. Έτσι πήγα, τον πήρα και τον έβαλα στην πλάτη μου. Όταν είχαμε φύγει από το κρησφύγετο είχαν περάσει γύρω στα 30 λεπτά, όντως ήταν μακρυά το χωρίο από εκεί πέρα. Όλο περπατάγαμε και δεν ήμασταν ούτε καν κοντά στο χωριό. Μετά από λίγα λεπτά είχαμε το δει επιτέλους και τρέξαμε προς τα εκεί, μέσα σε 5 λεπτά είχαμε φτάσει στο χωριό. Την στιγμή που μπήκαμε στο χωριό όλοι ξαφνιάστηκαν όταν είδαν να έχω στην πλάτη μου τον Higuma και είχε ησυχία για λίγο μετά όμως όλοι έβαλαν τις φωνές.
-Αααααα γιατί είναι εδώ πέρα ο Higuma?!?!?!?!? Φώναζαν αλλά μάλλον δεν είχαν καταλάβει καλά, αυτοί θα νόμιζαν ότι ήρθε να τα κάνει άνω κάτω πάλι τα πράγματα αλλά δεν ήταν έτσι.
-Μην κάνετε έτσι δεν είναι αυτό που φαίνεται, μπορεί να ήρθε αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα... κοιτάξτε αυτή την τεράστια πληγή που έχει, τον άφησα κάτω με γυρισμένη την πλάτη του ώστε να τους δείξω ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι επειδή απλά είναι τραυματισμενος.
-Είχα πάει εγώ πριν και του το έκανα στο κρησφύγετο του, θα σας τον αφήσω τώρα στα δικά σας χέρια να τον κάνετε ότι θέλετε εσείς.
-Όντως αν είναι έτσι δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε, τον είχαν πλησιάσει σχεδόν όλοι και είχε κατά τρομάξει ο Higuma από τις τρομαχτικές φάτσες που έκαναν.

Αφού και αυτή την υπόθεση την είχα λύσει τότε ετοιμαζόμουν να πάω σπίτι μου ώστε το αργότερο δυνατό να να φύγω από αυτό το νησί αλλά τότε ερχόταν ένας προς τα εδώ και μου είπε κάτι. Δεν ήξερα ποιος ήταν αλλά μετά από λίγο κατάλαβα ότι ήταν ο δήμαρχος αυτού του χωρίου. Μπορεί να με θυμόταν από παλιά αλλά μπορεί και όχι.
-Αν δεν κάνω λάθος είσαι ο Hayate από παλιά που έφυγε για να γίνει πειρατής έτσι ??? Πάλι καλά που με ήξερε αλλά δεν καταλάβαινα γιατί με ρώταγε. Και οι περισσότεροι με θυμήθηκαν όταν το είχε πει αλλά άλλοι τρόμαξαν όταν είπε ότι είμαι πειρατής.
-Θα πούμε σε κάτι marine να έρθουν να πάρουν τον higuma από εδώ πέρα αλλά αν έρθουν εσύ μπορεί να είσαι σε μεγάλο κίνδυνο και για αυτό το καλύτερο πράγμα που θα είναι να κάνεις, να φύγεις τώρα από αυτό το νησί, αν δεν κάνω λάθος έχεις στο κεφάλι σου 2.000.000... μικρή τιμή μεν αλλά και πάλι είσαι καταζητουμενος, δεν μπορούσα να αρνηθώ σε αυτά που έλεγε αλλά ήθελα να κάτσω λίγο ακόμη για να ξεκουραστώ και μετά να φύγω αλλά αν είναι να έρθουν marine εδώ πέρα καλύτερα θα είναι να φύγω τώρα αμέσως.
-Εντάξει θα φύγω, είπα και πήγα προς το λιμάνι να μπω στην βάρκα μου για να φύγω, με είχε ακολουθήσει και ο Yuuji για να έρθει μαζί μου. Δεν είχα κάποια αντίρρηση και τον επέτρεψα να έρθει. Μετά από 10 λεπτά είχαμε φτάσει στο λιμάνι, πήγαμε στην βάρκα, την έλυσα από το πάσσαλο και μετά μπήκαμε μέσα στην βάρκα. Αφού μπήκαμε μέσα μετά άρχιζα να κάνω κουπί και να πηγαίνουμε προς το επόμενο νησί.

Τελος

Όνομα χαρακτήρα: Hayate

P.o.M. Points: 20

Belli: 68.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Θα αρχίσω από τα πρώτα ποστ της ιστορίας, που ήταν και τα καλύτερα.Τρομαχτική η μητέρα του Hayate! Σπάνια βρίσκεις κάποια που θα γκρίνιαζε στον γιο της επειδή έχει χαμηλή επικήρυξη ως πειρατής. Την χάρηκα, όπως και τις χαλαρές στιγμές που έδειξες με τις αντιδράσεις και τα συναισθήματα του. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το έπαιξες σερβιτόρος αφού στο τέλος ελάχιστα μίλησες με την Makino. Στα επόμενα ξεκινούσε η δράση, η οποία ήταν καλή. Τέλος, εκεί που έδειξες ένα ωραίο σημείο (αναφέρομαι στο κομμάτι που αποφάσισες να μεταφέρεις τον Higuma στο χωριό), μου το χαλάς. Εφόσον, οι σύντροφοι του Higuma ενδιαφέρονταν για τον αρχηγό τους, γιατί σε άφησαν να τον πάρεις; Είτε από σένα, είτε από δίκη, ο Higuma ως ληστής, δεν θα γλίτωνε.