Τα λάθη πληρώνονται αδρά, η νέα γνωριμία [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 9:22 pm; edited 1 time in total

Περπατήσαμε αρκετά μέσα στο σούρουπο η φιγούρα μας εξαφανιζόταν στις σκιές και εμφανιζόταν και πάλι στα ελαφρώς πιο φωτεινά μέρη. Μια νεκρική ησυχία είχε σκεπάσει το νησί, δεν έβλεπα την ώρα να δω το αφεντικό των δυο που είχα στείλει στα παγωμένα χωράφια του Θανάτου.
Ένα μικρό θρόισμα έκαναν τα φύλλα και τα κλαριά καθώς περνούσα από κοντά τους και ακουμπούσαν πάνω στα ρούχα μου. Κοίταξα γύρω μου για κάποιο φως στην μέση του ημισκόταδου, αλλά δεν είδα κάτι που να μου υποδεικνύει την θέση του αντιπάλου μου. Έτσι αποφάσισα να σταματήσω την πορεία μου για σήμερα, ανέβηκα στα χοντρά κλαδιά ενός δέντρου για να περάσω το βράδυ μου ανενόχλητος από επισκέπτες.
Λοιπόν, πες μου κάτι για εσένα. Εσύ γνωρίζεις τα πάντα από την δική μου ζωή, τουλάχιστον έτσι υποστηρίζεις. Δεν γνωρίζω τίποτα για εσένα θεωρώ πως ο ένοικος του σώματος μου οφείλει να μου πει κάτι για εκείνον και το παρελθόν του. Είπα μέσα στο μυαλό μου, ήξερα πως θα με ακούσει. Άλλωστε πάντα ήταν εκεί και περίμενε την ώρα για να κάνει την εμφάνιση του, η σκιά...
Ωστόσο κάποια απάντηση δεν πήρα, φαινόταν πως σκεφτόταν καλά τι θα μου αποκάλυπτε και τι θα κράταγε κρυφό. Χαμογέλασα και περίμενα την απάντηση του...

Για εμένα θες να μάθεις μικρέ? Θα σου κάποια πράγματα, δεν έχουν και πολύ σημασία άλλωστε... Κάποτε, πριν πάνω από χίλια χρόνια, ήμουν και εγώ ένας απλός άνθρωπος σαν εσένα. Γεννήθηκα από μια γυναίκα και μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό ενός νησιού της μεγάλης γραμμής. Ήμουν ακόμα νεαρός σε ηλικία όταν αποφάσισα να βγω στην θάλασσα, πάντα μου άρεσε η θάλασσα. Με τα πολλά ταξίδια μου και τις αμέτρητες μάχες και περιπέτειες βρέθηκα μπροστά σε ένα δίλημμα. Το ίδιο δίλημμα που πέρασες και εσύ, βρήκα ένα φρούτο που έδινε μοναδικές δυνάμεις, την δύναμη που μου έδωσε δεν σκοπεύω να στην αποκαλύψω. Ωστόσο αυτό που μπορώ να πω είναι πως μου έφερε και έναν επισκέπτη στο σώμα μου, για αρκετό καιρό ο επισκέπτης μου θεωρούσε αστείο να παίρνει τον έλεγχο του σώματος μου και να το χρησιμοποιεί για τις διεστραμμένες του δολοφονίες. Απέκτησα ένα όνομα για τον εαυτό μου και σύντομα οι Μαρίν βρέθηκαν στο κατόπι μου. Σκότωσα όλους μου τους διώκτες μέχρι τον τελευταίο και μετά έμεινε μόνο ένας, ο επισκέπτης μου. Ήταν και αυτός άνθρωπος σαν και εμένα παλιά όμως είχε πεθάνει και είχε εγκλωβιστεί εκεί μέσα. Προσπάθησε να πάρει το σώμα μου για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει όμως δεν τον άφησα. Υπήρχε ένας μόνο τρόπος, να τον σκοτώσω. Όμως στην προσπάθεια μου να το κάνω αυτό έχασα και την δική μου ζωή, κλείστηκα μέσα στο φρούτο μου. Ανά καιρούς αρκετοί άντρες αλλά και γυναίκες με έπαιρναν μέσα τους, όμως κανένας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να με αντέξει και έτσι κατέληγα πάντα να παραμένω μέσα στο φρούτο.

Μέχρι που σε βρήκα εγώ, δεν καταλαβαίνω. Αυτά μου τα έχεις ξανά πει, εγώ ήθελα να μάθω για εσένα. Δεν με ενδιαφέρει μια χαζό ιστορία που έβγαλες από το κεφάλι σου.
Ζεχαχαχαχα, δεν καταλαβαίνεις μικρέ. Δεν είναι ιστορία αλλά αλήθεια, όλα αυτά συνέβησαν και κάποια στιγμή πίστεψα πως δεν θα καταφέρω να ξανά ζήσω ποτέ μου. Όμως μετά ήρθες εσύ, το σώμα σου είναι αρκετά δυνατός για να αντέξει την αιματοβαμμένη ψυχή μου. Αυτή την στιγμή σε βοηθάω όμως στο μέλλον θα πολεμήσουμε για το σώμα σου, όταν θα είμαι έτοιμος θα πάρω αυτό που θέλω και εσύ θα προσπαθήσεις να το κρατήσεις για εσένα.
Τς, αυτό ήταν όλο?! Μέχρι εκεί φτάνει η δίψα σου? Μόνο ένα σώμα? Εγώ θα πατήσω πάνω σε εκατομμύρια σώματα, θα είμαι βασιλιάς των νεκρών. Δεν μπορείς να σκοτώσεις έναν βασιλιά, δεν μπορείς να σκοτώσεις τον ίδιο τον Χάρο.
Φθόνος? Η ψυχή σου είναι γεμάτη από φθόνο, ζεχαχαχαχαχα, μου αρέσεις όλο και πιο πολύ μικρέ. Είσαι πράγματι μια προσωποποίηση του Διαβόλου. Ήρθε όμως η ώρα να σε αφήσω, περιμένω να δω την μάχη σου αύριο. Αν ήμουν στην θέση σου θα πήγαινα βόρεια, κάτι μου λέει πως όλο και κάτι θα βρεις προς τα εκεί.

Την ίδια ώρα αρκετά μέτρα πιο κάτω ένας νέος άντρας με μια ουλή στο πρόσωπο και κόκκινα μάτια περπατούσε αργά μέσα στο δάσος. Φαινόταν κάτι να ψάχνει, στο βλέμμα του έβλεπες την δίψα του φόνου, το σώμα του ήταν γεροδεμένο και δυνατό. Κοντοστάθηκε πίσω από ένα δέντρο και κοίταξε με προσοχή μπροστά του, είδε μια μικρή ακτίνα φωτός να ανεβαίνει στον ουρανό. Χαμογέλασε από ευχαρίστηση, ήξερε πως έχει βρει τον στόχο του. Το μόνο που έμενε τώρα ήταν να τον πλησιάσει και να τον αντιμετωπίσει, όμως δεν θα του έκανε τώρα. Θα περίμενε να ξημερώσει, ήθελε η μάχη να είναι ίση και για τους δυο.
Ανέβηκε πάνω στο δέντρο για να βλέπει καλύτερα και τύλιξε το σώμα του με μια κουβέρτα που είχε για πανωφόρι. Το δεξί του χέρι ήταν καλυμμένο από περίεργα τατουάζ, το κοίταξε και το έσφιξε με δύναμη. Τα νεύρα του χεριού του άρχισαν να σιγοτρέμουν από την δύναμη που έβαζε, στο βλέμμα του φαινόταν πως είχε περάσει από αρκετά πράγματα στην ζωή του.
Ηρέμησε απότομα και ακούμπησε το κεφάλι του πίσω για να ξεκουραστεί, δεν έκλεισε μάτι όλη την υπόλοιπη νύχτα. Απλά καθόταν εκεί και κοιτούσε την μικρή φλόγα που σιγόκαιγε μακριά του. Οι ώρες πέρασαν και επιτέλους έπεσαν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου στο νησί, ο νεαρός άντρας κατέβηκε με ένα σάλτο από το δέντρο και άρχισε να προχωράει προς την κατεύθυνση της χθεσινής φλόγας.

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:58 pm; edited 4 times in total

Προχώρησε γρήγορα ανάμεσα στα φυτά και τα κλαδιά των δέντρων, παρά τον μεγάλο του όγκο δεν φαινόταν να κάνει σχεδόν καθόλου θόρυβο. Ήξερε αυτά τα δάση σαν την παλάμη του χεριού του, μέσα σε λιγότερο από δέκα λεπτά είχε φτάσει λίγο πιο μακριά από την κατασκήνωση. Ένας άντρας με αρκετά περίεργα χαρακτηριστικά βρισκόταν εκεί, ήταν αρκετά χοντρός και τα μαλλιά του ήταν ροζ. Πήγαινε πέρα δώθε και μίλαγε σε ένα μικρό den den mushi.
Heaby? Hotdog? Που είναι αυτοί οι άξεστοι ήθελα να ήξερα, από χθες λείπουν. Τς, ήρθαμε εδώ για μια δουλειά, που εξαφανίστηκαν πάλι? Φώναζε ο τύπος.
Ο άντρας με την ουλή στο πρόσωπο βρισκόταν πίσω από ένα φυτό και τον παρατηρούσε, φαινόταν νευριασμένος μαζί του, λες και τον ήξερε από παλιά.
Buttler.. Μονολόγησε.
Τόσο καιρό σε έψαχνα για αυτό που μου έκανες, ήρθε η ώρα να πάρω την εκδίκηση μου με αυτό το χέρι. Θα σε σκοτώσω αυτήν την φορά. Συνέχισε και βγήκε από την κρυψώνα του, άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος του χοντρού άντρα.

Το πρωινό έφτασε και οι πρώτες ακτίνες του ήλιου έκαναν την εμφάνιση τους, σηκώθηκα και κατέβηκα από το δέντρο που βρισκόμουν. Αποφάσισα να ακολουθήσω την συμβουλή της σκιάς και να προχωρήσει προς την βόρεια μεριά του νησιού. Προχώρησα αρκετά μέχρι που άκουσα κάτι που δεν περίμενα να ακούσω, κραυγές μάχης. Γέλασα από ευχαρίστηση για την ξαφνική αλλαγή της μονοτονίας μου και άρχισα να κατευθύνομαι γρήγορα προς το πεδίο της μάχης. Μερικά λεπτά αργότερα βρέθηκα να κοιτάω ένα αρκετά ενδιαφέρον θέαμα, ένας νεαρός άντρας με μια ουλή στο πρόσωπο πολεμούσε με έναν χοντρό και καλοφτιαγμένο τύπο. Ήμουν σίγουρος πως ο χοντρός ήταν αυτός που έψαχνα.. Το αφεντικό των δυο τύπων που είχα στείλει στον άλλο κόσμο. Δίχως να το πολύ σκεφτώ έκανα ένα άλμα και βρέθηκα ανάμεσα τους. Το κατάνα μου σταμάτησε τον χοντρό και το χέρι μου την γροθιά του άντρα.
Τς, τς. Κάνετε πάρτι και δεν με κάλεσε κανείς σας. Κακώς, πολύ κακώς μπορώ να πω. Εσύ πρέπει να είσαι ο Buttler αν δεν κάνω λάθος. Εσύ όμως δεν ξέρω ποιος είσαι.. Είπα κοιτώντας μια τον ένα και μια τον άλλο, ο νεαρός άντρας με κοιτούσε αμίλητος. Στα μάτια του μπορούσα να δω μια τεράστια οργή να χτυπιέται για να ελευθερωθεί, για μια στιγμή μου θύμισε εμένα όταν ο Daigin είχε σκοτώσει την Alicia. Πάγωσα για μια στιγμή, δεν περίμενα πως θα την θυμόμουν ακόμα τόσο καλά.

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:58 pm; edited 3 times in total

Ο νεαρός άντρας βρήκε ευκαιρία και έσπρωξε το χέρι μου στην άκρη για να ελευθερωθεί, είχε περάσει καιρός από τότε που κάποιος είχε καταφέρει να με σπρώξει στην άκρη. Η δύναμη αυτού του νέου ήταν εκπληκτικά τεράστια.
Ενδιαφέρον κίνηση, δεν περίμενα πως θα μπορούσε κάποιος να ελευθερωθεί από την λαβή μου.
Ήρθα μέχρι εδώ για να σκοτώσω τον Buttler, φύγε από την μέση ή αλλιώς θα πρέπει να σκοτώσω και εσένα.
Ζεχαχαχαχα, ενδιαφέρον πρόταση! Αναρωτιέμαι αν μπορείς να το κάνεις μικρέ!!! Πάντως εγώ θα είμαι αυτός που θα σκοτώσει τον Buttler. Καλύτερα να μείνεις εκτός της μάχης αυτής, αν θέλεις να κρατήσεις το σώμα σου όπως είναι δηλαδή.
Πρόσεχε τα λόγια σου γέρο, φύγε από την μέση. Δεν ξέρω τι διαμάχη έχεις μαζί του, αλλά προηγούμαι. Μπορείς να τον σκοτώσεις αφού πρώτα πεθάνει από τα χέρια μου.
Σουλολολολολο, μπορείτε να μαλώνετε όσο θέλετε. Εμένα θα μου επιτρέψετε να παίξω ένα τραγούδι. Φώναξε ο Buttler και δίχως να προλάβουμε να αντιδράσουμε, έπαιξε μερικές νότες με το βιολί του. Ο νεαρός έπεσε στο έδαφος και έμεινε εκεί αναίσθητος.

Την γνώριζα αυτή την νότα, η μουσική του Θανάτου μόνο που ήταν ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Ο μικρός ζούσε ακόμα αλλά είχε χάσει τις αισθήσεις του προς το παρόν, γύρισα προς τον Buttler.
Ώστε έχω την τιμή να έχω μπροστά μου έναν ακόμα μουσικό, όμως είσαι πολύ πίσω από εμένα σε δύναμη. Καλύτερα να τα παρατήσεις, αν πολεμήσουμε με μουσική θα πεθάνεις αμέσως. Ωστόσο νιώθω την ανάγκη να σου δείξω πως είναι η πραγματική μουσική του Θανάτου.
Γύρισα την λαβή του κατάνα μου και η μαύρη λεπίδα άνοιξε και αποκάλυψε τις εσωτερικές χορδές της. Τα μάτια του Buttler έγιναν μικρά από τον φόβο, ήξερε αυτό το σπαθί ήμουν σίγουρος πως το ήξερε.
Που το βρήκες αυτό? Ένας μόνο άνθρωπος το είχε και έχει εξαφανιστεί εδώ και χρόνια από τον κόσμο μας.
Οοο, ήξερες τον Raian λοιπόν! Είναι φίλος μου, αυτός μου έμαθε την μουσική. Αυτός είναι ο υπαίτιος για όσα θα πάθεις από εδώ και πέρα.
Μερικά κουνήματα στις χορδές και ο Buttler άρχισε να βλέπει παραισθήσεις. Δεν μπορούσε να με δει πια, ήμουν κρυμμένος βαθιά μέσα στο μυαλό του και έπαιζα όπως τα μικρά παιδιά παίζουν με τις κούκλες.

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:58 pm; edited 3 times in total

Άρχισε να ουρλιάζει από πόνο καθώς οι φανταστικοί του εχθροί τον τρύπαγαν με τα σπαθιά τους. Κουνούσε το βιολί του για να αμυνθεί αλλά πως να αμυνθεί κανείς μπροστά σε κάτι που δεν υπάρχει. Γέλασα και συνέχισα να παίζω πιο γρήγορα, σύντομα έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο έδαφος. Άρχισε να φτύνει αίματα και να βαριανασαίνει.
Σταμάτησα να παίζω και τον πλησίασα καθώς επέστρεφε και πάλι στην πραγματικότητα.
Σου άρεσε η γεύση της δύναμης? Πιστεύω τώρα πως κατάλαβες ποιος από τους δυο μας αξίζει να ζήσει σε αυτόν τον κόσμο.
Εσύ... Θα.. Θα..
Η φωνή του έσβησε καθώς το πόδι μου του πάτησε το κεφάλι και εκρήχτηκε διαλύοντας το έτσι σε κομμάτια. Γύρισα και κοίταξα τον νεαρό άντρα, είχε επανέλθει και με κοιτούσε τρομαγμένος. Μάλλον δεν είχε ξαναδεί κάποιον χρήστη φρούτου του Διαβόλου.
Πως το έκανες αυτό? Ήθελα να τον σκοτώσω αλλά από ότι είδα από την μάχη σας, η δύναμη μου ήταν πολύ μακριά από την δικιά του πόσο μάλλον από την δική σου.
Αυτό που μόλις είδες ήταν η δύναμη που μου χάρισε ένα από τα φρούτα του Διαβόλου. Ξέρεις τι είναι αυτά έτσι δεν είναι?

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:59 pm; edited 1 time in total

Έχω ακούσει για αυτά αλλά δεν είχα δει ποτέ μου κάποιο από κοντά, τόση δύναμη σε έναν μόνο άνθρωπο. Πως σε λένε?
Ίσως έχεις ακούσει για εμένα, με λένε Kenshin. Είμαι ένας καταζητούμενος σύμφωνα με την κυβέρνηση, αν ρωτήσεις εμένα θα σου πω πως απλά φτιάχνω έναν κόσμο για τα μέτρα μου.
Έναν κόσμο για τα μέτρα σου... Εγώ ψάχνω τον υπαίτιο για την δολοφονία του χωριού μου, ο κόσμος με φωνάζει Scar λόγο της ουλής που έχω στο πρόσωπο μου. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάποιο όνομα, το άφησα εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Το άφησες? Ζεχαχαχαχα, ενδιαφέρον τύπος είσαι μικρέ! Θες να με ακολουθήσεις? Σου υπόσχομαι πως θα βρούμε αυτόν που κατάστρεψε το χωριό σου αν μου υποσχεθείς πως θα με βοηθήσεις να καταστρέψουμε την Κυβέρνηση. Λοιπόν? Τι λες?
Με κοίταξε για λίγο και ύστερα χαμογέλασε πονηρά.
Εντάξει λοιπόν Kenshin, θα σε ακολουθήσω. Μόνο να ξέρεις πως δεν πρόκειται ποτέ να σκοτώσω παιδιά ή άμαχους ανθρώπους...
Τς, ώστε το ήξερες τελικά το όνομα μου... Υποθέτω πως με έγραψαν οι εφημερίδες πάλι εε?
Συμφώνησε με ένα γέλιο καθώς έπιανε το χέρι μου για να σηκωθεί.

» Once Again... [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The raindrop [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Betrayed .. [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The legend [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Beware [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]