[Τέλος] Marine η Πειρατές ? [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Είχαμε κρυφτεί πίσω από ένα σπίτι και κρυφό ακούγαμε την συζήτηση δυο marine.
-Λες να έχουν έρθει εδώ πέρα η θα έρθουν σε λίγο? Προετοίμαζαν κάτι αλλά δεν ήξερα τι. Προσπαθούσα να ακούσω πιο πολλά πράγματα.
-Δεν ξέρω, μάλλον από λεπτό σε λεπτό θα είναι εδώ, πέρασε ένα λεπτό και ακούστηκε ένα den den mushi. Νόμιζα πως ήταν το δικό μου, είχα φοβηθεί τόσο πολύ οπού παραλίγο να φωνάξω δυνατά.
-Ναι ποιος είναι παρακαλώ? Αφεντικό εσύ είσαι!!!! Τι νέα φέρνεις?
-Ερχόμαστε σε 5 λεπτά θα είμαστε εκεί πέρα, σε λίγο η ύπαρξη του νησιού Shells δεν θα υπάρχει πια στον χάρτη!!! Είπε και το έκλεισε γελώντας σατανικά. Είχα καταλάβει ότι οι marine είναι εκείνοι οπού θα κάνουν επίθεση σε αυτό νησί. Αλλά γιατί όμως να κάνουν κάτι τέτοιο, δεν το είχα καταλάβει καν. Ο Hound παραλίγο να χάσει τα μυαλά του, έχει που έχει αυτή την βάση οπού τους βασανίζει, αλλά από τι έχω καταλάβει δεν είναι η βάση αλλά ο καπετάνιος αυτής της βάσης.
-Μην ανησυχείς δεν θα τους αφήσω να κάνουν κάτι τέτοιο, θα σας σώσω από εκείνους και κάποια στιγμή και από τους marine οπού είναι σε αυτό το νησί.

Είχε χαρεί όταν του το είπα. Δεν μπορούσα να χάνω άλλο καιρό, έπρεπε να εμφανιστώ μπροστά τους και να τους πίσω να μου πουν κι'άλλες πληροφορίες. Περίμενα να γίνει κάτι αλλά δεν γινόταν τίποτα. Η υπομονή μου είχε τελειώσει, δεν μπορούσα να περιμένω άλλο. Έτσι βγήκα από την κρυψώνα οπού ήμουν μαζί με τον Hound. Όταν με είδαν με είχαν περάσει για ένα απλό πολίτη. Περπατούσα σιγά σιγά διπλά τους και σε κάποια στιγμή βγάζω το σπαθί μου και καρφώνω έναν marine στην κοιλιά του.
-Τι έκανες εκεί εσύ?!?!?!? Μου είπε ένας marine.
-Ότι θα κάνω στους υπόλοιπους που θα έρθουν, και για δικιά σου ενημέρωση δεν είμαι πολίτης αλλά ένας πειρατής!!! Είχε ξαφνιαστεί για λίγο ο Hound αλλά το περίμενε κάπως. Αντιθέτως ο marine δεν τον πολύ ένοιαζε και ήρθε κατευθείαν προς τα πάνω μου. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν ότι ξέρω ότι θα έρθουν και θα κάνουν επίθεση. Αυτό όμως οπού δεν έχω μάθει ακόμη, ήταν για ποιο λόγο να κάνουν επίθεση, προσπαθούσα πάρα πολύ σκληρά να μάθω τον λόγο αλλά τίποτα.
-Μην νομίζεις ότι θα φύγεις ζωντανός τώρα που ξέρεις το σχέδιο μας!!!! Είπε και μου έκανε επίθεση, τον είχα αποφύγει, αυτός είχε πέσει κάτω στο πάτωμα οπού μετά μου έδωσε την ευκαιρία να του χώσω το σπαθί μου μέσα βαθιά στην πλάτη του.

Είχα σκοτώσει δυο ως τώρα. Φαινόταν να ήταν ακόμη 3 οπού για μένα ήταν παιχνιδάκι και 3 αλλά φοβόμουν για τον hound, δεν είχε ποτέ πολεμήσει. Αν πεθάνει θα είναι δικιά μου ευθύνη επειδή με λίγα λόγια εγώ τον έκανα να έρθει να πολεμήσει μαζί μου.
-Μην κάθεστε έτσι!!! Είναι ένα άσημος πειρατής!!! Δεν είναι κανένας τρομερός!!! Φώναζε συνεχεία ένας marine οπού ενθάρρυνε τους άλλους από τα λόγια του. Ήταν μάταιο όμως ότι και να έκαναν. Έτσι όπως ήταν έτοιμοι οι άλλοι για να με πολεμήσουν ακούσαμε ξαφνικά ένα μεγάλο θόρυβο. Ήταν τόσο μεγάλος οπού παραλίγο να πέσω κάτω.
-Ήρθε επιτέλους το αφεντικό!!! Είπε ένας marine.
-Ετοιμαστείτε να σας λιώσουμε!!!!! Και εσύ πειρατή μην νομίζεις ότι θα φύγεις, είσαι πειρατής οπότε θα πεθάνεις και εσύ!!! Είπε και αμέσως έφυγε το ίδιο και οι άλλοι. Θα πηγαίναν μάλλον εκεί οπού είχε γίνει ο θόρυβος εκείνος με άλλα λόγια θα πήγαιναν εκεί οπού είναι όλοι όσοι θα κάνουν επίθεση σε αυτό το νησί. Είχε έρθει η στιγμή να πάρω τις πληροφορίες οπού χρειαζόμουν, πήρα τον Hound και φύγαμε αμέσως από πίσω τους. Δεν μας είχαν καταλάβει ότι τους ακολουθούμε.

Εκείνοι όλο έτρεχαν, κάναμε το ίδιο και εμείς ακολουθώντας τους. Έτσι όπως τρέχουμε κάποια στιγμή σταμάτησαν στην ακτή κοντά, καθίσαν εκεί και περίμεναν τους συντρόφους τους. Πέρασε γύρω στα 30 λεπτά και μετά από τα 30 λεπτά ξαφνικά άρχιζε να εμφανίζετε στον ορίζοντα κάποιοι άνθρωποι. Ήταν πολύ δύσκολο να δω το ίδιο και οι άλλοι. Περίμενα να έρθουν πιο μπροστά ώστε να δω ποιοι είναι.
-Ήρθαμε!!!! Είπαν εκείνοι. Είχα τότε καταλάβει ότι ήταν οι marine οπού θα κάνουν επίθεση στο νησί. Έπρεπε να πάω αμέσως και να τους κάνω επίθεση, για κάποιο λόγο όμως δεν μπορούσα. Όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο πολλά άτομα γινόντουσαν. Είχαν πάει γύρω στα 50, δεν μπορούσα να πάω και να τους πολεμήσω όλους αυτούς μόνος μαζί με τον Hound. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι όσο και να σκεφτόμουν. Αφού δεν ήξερα τι να κάνω, χωρίς να το καταλάβω είχα βγει μετά έξω και έτρεξα κατά πάνω τους, δεν το είχαν πάρει χαμπάρι κάποιοι marine και τους είχα σκοτώσει.
-Ποιος είσαι? Δεν πειράζει όποιος και να είσαι θα πεθάνεις όπως και όλο το νησί αυτό, ένιωθα λίγο φόβο αλλά αυτό το οποίο ένιωθα περισσότερο ήταν έξαψη. Ήθελα τόσο πολύ να τους σκοτώσω.

Ερχόντουσαν καταπάνω μου η άλλοι. Ήταν δύσκολο για μένα να πολεμήσω τόσους πολλούς, έπρεπε να είχα και άλλους συντρόφους. Ο Hound δεν μπορούσε να πολεμήσει κιόλας, ήταν κριμένος σε μια γωνία και έτρεμε. Νόμιζα ότι οι ελπίδες μου είχαν χαθεί, πάνω οπού νόμιζα δεν είχα άλλη ελπίδα, θα πέθανα, είδα κάτι marine να έρχονται προς τα εδώ. Νόμιζα πως αυτή την φορά θα πεθάνω επειδή είναι αυτή την στιγμή πάρα πολλοί για μένα. Για δική μου τύχη δεν έκαναν επίθεση σε μένα αλλά σε εκείνους. Κοίταξα μια τον Hound και είδα πως ήταν ακόμη πιο τρομαγμένος, το γιατί δεν το ήξερα.
-Morgan τι γυρεύεις εδώ πέρα? Είχα καταλάβει το γιατί μετά. Ήταν ο morgan και για αυτό άρχιζε και τρόμαζε πιο πολύ.
-Μην νομίζεις πως δεν σε είχαμε καταλάβει, αν και δεν ξέρω από ποια βάση έρχεσαι.
-Ώστε έτσι ε? Δεν πειράζει θα σας σκοτώσω όλους μαζί τότε. Απάνω τους!!! Είπε και ήρθαν πάνω μας πάλι. Εγώ έκανα στην άκρη βέβαια επειδή είχε έρθει ο morgan και νόμιζα ότι τώρα θα είναι όλα εντάξει.
-Εσύ εκεί νομίζεις ότι δεν σε ξέρω ποιος είσαι ε?!?!?!? Είχα χαρεί λιγάκι αλλά και όχι. Αυτό όμως το οποίο δεν είχα καταλάβει ήταν ένα. Πως και με ξέρει.

Μπορεί ο άλλος να έλεγε έτσι αλλά του είχε χαλάσει τα σχέδια. Δεν περίμενε να το είχε μάθει κανείς, όμως σε αυτό το κόσμο δεν είναι όλα τόσα εύκολα. Είχαν μπει μέσα στην μάχη οι marine του Morgan και πολέμαγαν τους άλλους marine. Μέτα από λίγο μπήκε και ο ίδιος να πολεμήσει. Είχε γίνει σχεδόν πολύ μεγάλη μάχη. Έπεφταν κάθε 5 λεπτά πτώματα, έβλεπα τον Morgan να σφάζει marine. Αυτό το οποίο δεν μου άρεσε ήταν ένα πράγμα, γιατί τους έσφαζε, αφού και εκείνοι είναι marine. Για μένα αυτό το πράγμα είναι διαφορετικό, μπορώ να σκοτώσω marine αλλά μετά θα με κυνηγάνε. Εκείνοι όμως είναι marine και δεν επιτρέπεται να κάνουν κάτι τέτοιο.
-Να σε ρωτήσω, είσαι ένας marine και σφάζεις marine, γιατί?
-Marine? Πρόσεξες καλά η όχι? Αυτοί δεν είναι marine αλλά πειρατής, δεν είχα καταλάβει με αυτό που είχε πει.
-Έχουν μεταμφιεστεί σε marine απλώς, τους είχα εντοπίσει μέρες πριν. Ήθελαν να εισβάλουν στο νησί, μεταμφιέστηκαν σε marine για να μην μάθουμε ποιοι στα αλήθεια είναι. Αυτή η κίνηση είναι πολύ χαζή όμως, τους είχα εντοπίσει αμέσως!!! Είναι οι DownFall Πειρατές!!! Μου έλεγε καθώς πολέμαγε.

Τον έβλεπα να πολεμά τους μεταμφιεσμένους πειρατές. Ζήλευα ήθελα να πάω να σκοτώσω και εγώ πειρατές. Δεν είχα αντέξει άλλο και πήγα και επιτέθηκα σε έναν πειρατή. Τον είχα καρφώσει στην κοιλία του, έβγαλα το σπαθί από την κοιλιά του και άρχιζα και έσφαζα οποίον πειρατή έβρισκα κοντά μου. Έτσι όπως έσφαζα πήγε και μου επιτέθηκε ένας πειρατής. Χωρίς να δω καν πως ήταν του επιτέθηκα και εγώ, για δική μου κακιά τύχη έτσι όπως συγκρούστηκαν τα σπαθιά μας πήγα πιο πίσω με πολύ δύναμη. Όταν είδα μετά πως ήταν, είχα δει έναν τεράστιο άνθρωπο. Ήταν πάρα πολύ δυνατός.
-Ώστε είσαι πειρατής και εσύ ε? Αλλά από τι βλέπω δεν θα αντέξεις στην θάλασσα έτσι όπως είσαι, μου είπε και ήρθε να μου κάνει επίθεση. Είχε ένα τεράστιο σπαθί κιόλας, οπού αν με πετύχαινε εκείνο το σπαθί θα μπορούσα να πεθάνω.
-Ώστε έτσι νομίζεις ε? Θα σου δείξω τι δύναμη οπού έχω, όχι μόνο σε σένα αλλά και στην κυβέρνηση και τους marine!!! Του είπα και απέκρουσα την επίθεση του με το σπαθί μου. Έπειτα του έκανα ένα μια γρήγορη επίθεση στο χέρι του. Είχε κοπεί το χέρι του οπού μετά το σπαθί δεν μπορούσε να το πιάσει πια.

Μπορεί να μην είχε ένα χέρι αλλά μπορούσε να πολεμήσει ακόμη. Πήγα και του έκανα επίθεση στο στομάχι του αλλά την απόφυγε. Απέφευγε ότι επιθέσεις που του έκανα. Τις έκανα τόσο γρήγορα οπού κάποια στιγμή δεν μπόρεσε να την αποφύγει και τον πλήγωσα στον ώμο του. Είχε πέσει κάτω αυτός και έτρεχε πολύ αίμα. Μου είχε δοθεί η ευκαιρία να τον σκοτώσω. Όταν πήγα να τον καρφώσω στον λαιμό τότε με σπρώχνει ένας. Αυτός οπού με είχε σπρώξει ήταν το αφεντικό τους.
-Νομίζεις ότι αν πειράξεις ένα μέλος μου θα την γλυτώσεις έτσι εύκολα ε???? Μου είπε και από τα νεύρα μου επιτέθηκε. Είχε έρθει κατά πάνω με μεγάλη δύναμη και με είχε κλωτσήσει. Είχα πάει πολύ πίσω οπού χτύπησα σε έναν τοίχο. Ήταν ένα θαύμα που δεν έμεινα αναίσθητος. Σηκώθηκα μετά πάνω και του έκανα επίθεση. Την είχε αποφύγει κάνοντας στο πλάι, αφού την είχε αποφύγει γρήγορα του δίνω μια κλωτσιά στα πλευρά. Η κλωτσιά που του είχα δώσει φαίνεται να είχε πιάσει επειδή είχε πέσει στα γόνατα του.
-Ώστε κατάλαβες τι δύναμη μου έτσι??? Του είπα και πήγα να του κόψω το κεφάλι του. Καθώς έφτανε το σπαθί μου στο κεφάλι του, έπιασε το σπαθί με τα χέρια του. Τα χέρια είχαν αιματώσει επειδή το είχε πιάσει από την λεπίδα.

Αφού είχε πιάσει το σπαθί, πέταξε το σπαθί μαζί με εμένα προς τα δεξιά. Σηκώθηκε πάνω και μου έριξε μια μπούνια στην μούρη, είχε πονέσει τόσο πολύ οπού δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου καλά. Προσπάθησα να στερεοποιηθώ και αμέσως μετά πήδηξα ψηλά και του έκανα επίθεση. Εκείνος την είχε αποφύγει και του δόθηκε η ευκαιρία να μου δώσει μπούνια. Είχα βάλει το σπαθί όμως για προστασία, ήταν τυχερός που δεν είχα προστατεύσει τον εαυτό μου με την λεπίδα. Την στιγμή που έφτασα στο πάτωμα του κάνω επίθεση στα πόδια του. Ήταν τόσο μεγάλος οπού σίγουρα δεν μπορούσε να προστατέψει τα πόδια του. Είχε πηδήξει ψηλά αυτός αλλά τον είχα κόψει λίγο στα πόδια. Μπορεί να ήταν όμως στον ουρανό αλλά δεν σήμαινε πως δεν μπορούσα να του επιτεθώ. Έβγαλα από πίσω μου κάτι μαχαίρια οπού είχα και του τα πέταξα. Με λίγη τύχη είχε αποφύγει τα 3 αλλά του είχα πετάξει και ένα πιο μικρο οπού ήταν δύσκολο να το αποφύγει, τον είχε πετύχει στον δεξί ώμο. Όταν έπεσε κάτω στο πάτωμα φαινόταν να υπέφερε από τον πόνο. Οι άλλοι δεν μπορούσαν να το βλέπουν πια άλλο αυτό και ήρθαν να τον βοηθήσουν. Ο Morgan με έβλεπε να τον πολεμάω αλλά δεν έκανε τίποτα, πολέμαγε τους άλλους. Θα περίμενε να φύγουν και μετά θα έρθει προς τα μένα.

Ήταν να έρθουν προς τα μένα αλλά τους επιτέθηκαν οι marine. Είχαν γίνει πιο λίγοι από πριν, Δεν μπορούσαν να τους κρατήσουν άλλο πια. Το μόνο οπού μπορούσαν να κάνουν είναι ένα μόνο πράγμα. Να το σκάσουν. Πήραν το αφεντικό τους και οποίον πληγωμένο είχαν βρει και προσπάθησαν να φύγουν. Ο Morgan δεν τους είχε αφήσει να ξεφύγουν. Έστειλε πάνω τους marine για να τους πιάσουν. Γύρισε μετά σε μένα και μου είπε.
-Επειδή κάπως μας βοήθησες θα σε αφήσουμε να φύγεις. Αλλά!!!! Να έχεις φύγει μέσα το πολύ σε 1 με 2 μέρες αλλιώς θα έρθουμε και θα σε πιάσουμε. Κατάλαβες?!?!?!? Μου είπε αλλά δεν το είχα πάρει καθόλου σαν απειλή. Αυτός είχε φύγει μαζί με τους marine αφού έπιασε όλους τους πειρατές. Ήρθε μετά ο Hound προς τα μένα και μου είπε.
-Εντάξει όλα τελειώσαν?
-Ναι εντάξει είναι, είχα καταλάβει κιόλας γιατί οι κάτοικοι αυτού του νησιού φοβόντουσαν, ήταν επειδή ήταν έτσι ο morgan. Αλλά έτσι όπως είχα υποσχεθεί θα τους σώσω κάποια στιγμή.